장음표시 사용
251쪽
Dicunt itaque Imperatores scite, communibus votis annum aperiri. Virgilius Georg. lib. I. v. at .
Candidiu auratis aperit cum cornibus annumn rus.
Cicero de nas. D. stellas aperire ait. Et Statius I. Insignemque aperit Germanicus annum. Symmachus cro. Di oris i. GKalendo anni a Zices, quibuι mensium recursem aperitur. Et Kalenda non M. r. Dis. 13. Primores Kalendas Ianus aperiebar. sidon. 6b.δ. mera seM--pis. MVis ratu Consul Marius anni fui fores verveniri Festae igitur Gentilibus hae Kalendae. Christianis vero non item: Quin hac die jejunabant. ut testatur Ambrosius Semri V. Conocilium Toletanum IV. can.Io. In temporibus, ait, reliquis, id est,' Kalendis Ianuariis, quae propter errorem gentilitatis aguntur, o-
mnino Allelu ja non decantabitur, in quibus etiam praeter piscem de olus, sicut in illis quadraginta diebus caeteris omnibus abstinetur. Quiescere tamen &ihi si tes& fora iubent Impp.Valentini' anus, Theodosius & Arcadius, Timasio & promoto Coss. lib. a. C.
T, de feriis. Masanis- Porrὸ his Kalendis in acta prineipis iurabatur. Id erat e-
-umj Ius modi. Libera Reipublicae non jurabatur in cujusquam acta. Sed penes Magistratum erat, utrum finito alicujus Magistratu acta probare is vellet,an rescindere. Primi triumviri & jurarunt ipsi se Iulii Caesaris acta rata habituros de populum, ut juraret, adegerunt. Vide Lipsium ad i6. an. Tac. n. 3q. Britan. lib. 8. de γmul. P. Fab. t. Sem est. in L de magistr. p. 2oO. Plin. panegyr, ad Trajan. ubi formula juramenti. Et haec quidem Kalendis ipsis. At verδ pro salute Principis, aeternitateque Imperii vota solemniter concipiebantur, die III. m misti, post L Ianuarias, seu A. D. III. Nonas Ianuarias, id est, ante diem III. Non. Ian. Ita enim loquebantur Romani; A. D. IV.Ei-Nefacta. dus, item: Exante diem IV. Eidus, intelligentes, fem Iduum , cujus ρήαωc rationem exponit Scaliger de emendatione temp. tib.
252쪽
Diem ergo III. Nonas Ianuar. lnnuunt Augusti, quando v tis communibus annum aperiri inquiunt. Quod pluribus probat Lipsius ad XVI Annal. Tacisi. Formula solennis erat: Hunc Rr via f.utibi Iupiter bovem eornibus auro decoratu vovemus in futurun . sese in. ubi Lipsius pro, Futuram, malit invitis tamen inscriptionibus. Unde Gru eri optu fol. ys. Factum hinc, ut a vovendi actu votorum nomen in ipsum diem transiret: & haec ipsa A., mdies III. vora appellarentur. Vopiseus Tacito : DA Non. Ian. Norum templum fierijussit, in quo essent flatu a Principum bonorum, im H iisdem naralibu uis, re Parilibus4Kalendis Ianuariis EF ΠΩ- Tu, libamina ponerentur. Spartianus Alio vero: Omtionem ulcerrimamparasset, qua Kalendu Ianuariis Hadriano Patri gratia as ageret, acceptapetitione, quas existimaret 'uvari, Halendis ipsis periit,jussusque ab Hadriano, quia VOTA intervenibant, non Iugeis
ri. Conso Schec iam in lib. a. Vesidi. Guther. de jure Ponti f. lib. Mansit sub Christianis Principibus haec eadem appellatio,ut docet nostrum rescriptum. Et haec VOTA esse ipsa - βατα quae βοαα,
concilium demum sextum in Trullo abrogavit, G Au. Coneilia iistumat Casaubonus ad Spartianum, refutans Theodorum Balia. Trust monem, patriarcham Antiochenum, qui commentario suo super
canones concilii istius τα βοτα exponit ore οβανα- λοιπα ζῶ , 'quasi festum quoddam panis, ovium custodis fuerit. Balsamois
253쪽
nom tamen sequitur Meursius, in Loico Graeco. barbaro, nota. tus propterea a Dn. Reinesio, Viro in omni literatura tae pari, amico nostro, lib. a. vax. D t. c. . .
Quid offerri 'Principibus debeat. .
SAtis de tempore, quod Impp. describunt. Videamus quid
fieri eo voluerint. Codex Neodosians . In una libra auri solidi LXII. obmyes acu Principiarau osserem di devotionem animo lubenti fuscis m. Codex IusiniamM. In una Lbra aviri & solidis obryzatis Principibus osserendIdmorionem animo lubenti suscipimuι. Non ita A. D. III. Nonas Ianuar. precationes solum fiebant, pro salute Principis; sed adjiciebatur, quod quisque gratiarum Ioeo, si exauditus, si damnas voti esset, praestare vellet. In qua pollicitatione consistebathma voti. Hanc praestationem Impp. nostii definiunt. Differt itaque donarium illud votivum, &strena. Quod hae missitari solebant, etiam non promissae: Caeterum antiquitatem strenarum a Tatio Rege, pene cum ipsa urbis origine repetit Symmachus lib. ro. Dis. v. Illum enim verbenas felicis arboris ex luco streniae, anni novi auspices accepisse primum ait. Addit, nomen indicio esse, quod viris strenuis ob viris tutem debeantur. Graecis strena dicitur ut est in glossis Cyrilli, forte quod oblatione earum felix initium anni fieret. Symmachus de l. Epist. Eo. Kalendas anni auspices, quilinmensium recurs aperitur impertiendis frenis dicavit antiqui as. Reprehendit olim Vlpianum quidam Cynulcus apud Athenaeum, lib. quod strenas μνοαίδας appellasset, nempe exprobrans ei γιανο, cpa Hera. Quod vir doctus quidam perperam eo refert, atque si per religionem nefas fuisset, strenam alio quam suo Romanis in. digena nomine nuncupare. Defendit autem κειτMιωἔν nostrum Casa ubonus, Animadvers. in Athena m lib.I. c. u.
254쪽
Ρorro strenas mittebant amiel amicis, patroni ellentibus, Stre aea' senatus & Civitas Principibus. Et hoc jam inde ab Augusti tem
poribus. Vide dueton. Augusto e.s7. Sed hoc strenarum commer
cium prohibuit Tiberius,ultra Kalendas Ianuar.exerceri.Offensus interpellari se toto mense, ab iis qui potestatem sui die festo non habuissent. Suet. Tib. c. 3 . Quare de Kalendis ab urbe abesse solebat,ne hominibus ob magistratus novos & ferias occupatis negotium praeberet, neve strenas ab iis acciperet, quod Augustum fecisse improbabat, quia ea res multae molestiae, multique in re pendendo sumtus esset, ut I .meis. Dio Cassius refert. Aliter Caligula, qui lineunte anno in vestibulo aedium palatinarum ad Cato,
captandas stipes stetit.S,G.c. y.Sed Claudius iterum sustulit aucu- n- Θυρ δε pium. Certe Augustus ex summa oblatorum preciosissima simulacra mercatus vicatim dedicabat, teste Suetonio: Exstat inscriptio, quam profert Torrentius, qua vulcano positum donum: IMP. CAE S. DIVI. F. AUGUSTU s.
255쪽
Addit ibi Suetonius Augustum tantummodo summaruma aeervos delibasse, neque ex quoquam plus denario abstulissi . Errat hic Amaya comment. adlib. io. Coae qui Tranquilli verba ita accipit, atque si ex strena Augusto in Capitolio dedicata, ipse Princeps simulacra fuisset mercatus. Imo ex summa strenarum, non sti enam dedicatam sedemta simulacra ipsum Augustum dedi easse ait s. Transiit haee, ut Impp. Arcadius & Honorius usurpant, dein votio etiam in istud seculum teste Libanio in Kalendis, & Symmacho. Unde Impp. nostri liberalitatem ad certam summam civilemque modum redigentes unam libram auri definiunt. Ubi Codicis Theodosiani lectio manifeste soloeca est, vel potius in y cubat. Quid enim esti suscipimus devotionem offe- rendi Principibus sol di LXII. obryetiari t Quare aut legendum: In solidis: Aut: solidos septuaginta duos obryriacos rescribi structura sermonis postulat. Ub, aurit/- ' Docet ergo hoc rescriptum, libram auri continuisse potenuit M II. state solidos septuaginta duos. Quod confirmat lib. s. C. T. δερι ρε- sese pro . Ubi: Istud etiam caulionis adjicimus, ut quotiescunque terra summa solidorumpro tituli quantitare debetur is auri massa transmiuitur, . in LXXII. solidos libm feratur accepto. Eadem constitutio reperitur & in eo dice Iustiniano rit. defusceptoribus, quinta. Accedit synopsis Basilicorum lib. Id. c. ra.
ibi: τύ δικαω θμω-- κα-βαλο --, λιπας, οβ. N. N. Itemque Harmenopulus τῆλ. p. g. Ibi quaerit: O-ς δε καλουσα οι τοκοιεκα σπιοι τῆς λίπας --εις οβ. Et in hae supputatione convenit Isidoro lib. s. Orig. e. 26. Alciato3. dis'. s. Budato 6b.F. de asse. Covarruviae de vett. numism. collat. cf. n. Ceolgi OL, c. τ Agricolaeti La. deponote . cs temp. mon. Sed turbat. l. l. C. T. de ponderat. ex- ponderat. lae auri iliat. ibi Constantinus raminatur. Si quis solidos appendere volueris auri - - coctri septem solidos, quaternoram scriptulorum nos is vultibin Aguratos anendat, pro singulis unctis: Puatuordecimpro duabuου. Et reliqua .
Iam quia uncia iacit Partem duodecimam librae, si septeni
256쪽
solidi in singulas uncias putantur, Iibra non erit solidorum
Putat igitur Iacobus Godosredus, vir divinarum human
rumque rerum seientissimus, diatriba de mutatione monetae, flet. F. Constantinum libram quae quadraginta octo solidis ante con- ita. stabat, octoginta quatuor solidorum effecisse, ut singuli quatuor expen- scripulorum seu scriptulorum essenti di ra. Proinde solidos septem quatuor scriptulorum a Constantino M. taxatos fuisse,sed hanc libram postea a Valentiniano, LU. C. N. defusceptor. imminutam dc ad LXXII. solidos reductam, ita cum antea septem solidi in singulas uncias computarentur, a Valentiniani senioris tempore sex tantum fuisse computatos. Unde solidum vult sextulam dictam fuisse, id est, sextant unciae parte . , auctore IEdoro ιε. Orig. Eadem qua Graeci ratione dixerint. Et ita quidem vir iste incomparabilis. Et vero qui minus assurgere possim, multa me impediunt de quibus jam olim etiam dissertatione es ad quinquas. Jusiniani decsones c. I. n. N. Primo enim, quid attinuit. l. r. deponderat. Codici Theodo--Msiano inserere si Valentinianus jam ante Theodosum octoginta quatuor solidos unius librae ad LXXII. reduxerati Cui bono
Iustinianus post Theodosium legem Constantini de 8 . solidis in singulas libras computandis, repetivit, si jam a Valentiniano inde libra r. solidis constitit Z Quid opus, inquam, erat, jam Valentiniano antiquatam legem repetere Sed nee ratio Godofredo constat. Si enim libra Constantiniana fuit 8 . solidorum, non potuerant singuli solidi quatuor reddere scriptulos, quod tamen vult Constantinus l. r. C. T. de ponderat. Fac solidum fuisse quaternorum scriptulorum, oportet, ut uncia, unde septem solidi cusi, viginti octo scriptulos continuerit; libra 3ι6. At constat ex V lusio Maeciano ICto, libram non plures ducentis octoginta scriptulis habuisse, unciam non supra XXIV. Ergo si septem solidi putamur in unci , hi non possunt esse quatuor scriptulorum: Faeesse, non possunt in uncia plures sex, in libra non ultra 71. com-
257쪽
prehendi. Fae unciam XXIIX. scriptulos eoniaeIsse, ne eessario
Grooοι- essicies, ut recte Dn. Frid. Gro novius tract. defeseratis e. s. lib. g. u. ostendit, nec drachmam amplius trium, non sextulam quaternum,
non scilicum senum, non semunciam duodenum scriptulorum. mansisse, non seriptulum sex siliquarum, sed haec omnia proportione aucta quoque fuisse oportuerit, atque adeo singulae assis libra- 'lis partes erant inmautandae, Quod vero factum fuissἡ, ποῦ κωται Θ Quare relinquitur, ut emendanda potius d. l. r. C. T. de ponderat. Cum Panci rollo: & Savoto, e. I. de la troisse epartie δε Rotricae pris antiq. des meristes. Et pro septem solidis, VI. ω XII. loco XIV. restituenda. μιά is, quid Porro oblationem postulant Impp. Solidorum. Solidus
sanarge ' moneta erat aurea, ut inter eruditos fere constat, nisi quod repertus nostro aevo est Caspar Barthius, qui Romanis solidos a genteos cuderet, eosque partem sextam unciae pendere doceret , adeoque sextam partem Thaleri nostratis, libro. ιI. Avers. ariSed cras credo, hodiὶ nihil. Vide dissertationem nostram VI. ad Iustin. decisiones L. s.lidis quare Nomen sortitus est solidus ad differentiam a semissibus &
feriβ-- . tremissibus aureis, quos Alexander Severus cudit, ut recte Cova ruvias. Lampridius Alex endro: Tunc primum Iemi es aure- orum formati sunt : Tunc etiam cum ad tertiam partem veri Mauri decidisset tremisses: Dicente Alexandro, etiam quartarios futuros, quod minus non posset. auos quidemjam formasos in moneta detinuit, expectans,si vectigal eontraherepotui et,ut eosdem ederetr
edeum non potuisset,perpublicaου necessitates, conflari eos jussiu, ea tremisses tantum, solidosqueformari. Mi iobriza- So Iidos volunt Impp. sed obryratos, seu obryriacos. Sue.
n. ton. Nerone c. . Argentumpusilatum, aurum adobrussam. Fran- . . a cistus Hotomannus, Vir in politiori literatura & antiquitate non . ι H. minus excellens quam Iuris icientia ob. antIq. Rom. R. m. I. Ita de obryzo : obryzum monetales viri furum excoctum appel'tibanio Aestus nus homines docti in istius verbi notione indagam da fatigarunt, quod in ossicina mone ii natum esse Plinim non ob-' seu e significat, ubi complura ejinmodi vocabula mon etalia: memLiaria artis propria. Sic denique nautarum, G singulorum se e ar
258쪽
eummop cumpropria quaeda n voeabutifuisse facile ex auctoris locis cognoscere licet. Fuit igitur obryza, obrussa, probatio seu examen per ignem acerrimum, cujusmodi hodie est quod cineritium 'pessint, ut apparet e XL. Lest. C. s. de ponderat. Ubi I p. Vi entiniantu aureos numos diu mattumi cum edacis flamma examine
in obvia detineri, bet. Ubi edacem ignem Ovidii exemplo dicit, μου ide notus es versiculus e Omnia purgat edax ignis, vitiumlue metalli Excoquit. Nec dubito quin Constanιinuo l. I. eod. tit. An siripseris: Si quis
solidos appendere voluerit auri obora cocti. N.3m per obryzamo, quidquid alterius metassi admixtum erat, depellebatur. Hactenus
Quod ait de notione, qua se fatigarint eruditi, utique alii Eumon oti aliam quaesivere, nec de Orthographia convenit, obri sum, obrus ac, obrussa. . sum, obrietum, obryzum, obrydium scribentibus. Graece Ohυ-
. scribit Etymologus magnus dc scholiasta Thucydidis lib. I. Ut ergo, Latinis purpurissum, ut massa, dc 'alia id genus, ita postulat analogia οβρυζον, obrussum ut dicatur. Isidorus dictum putat, quod ob radi et splendore, sed ita non ob. Isidorus expe-Πetum esset: Sane Salmasius legit obridiimi; Et notum est Eruditis, syllabam A apud Graecos cum sibilo, quasi efferri. Sciopp.
Instit. Gramm. p.ryo. Inderabolus, Diabolus, Zaeta, diaeta, orydia, oryza, trapedia, trapeza. Confer Pignorium tr. deseret
p. υδ. ibi Epistolam vel seri p. 27 . Casp. Barthium
D n. Dilherrum in gustu Patrum pag. 3 3. Sciopp. Instit. Grammat. pag. ipo. Quare Salmasius forsan apud Isidorum non, obra diei, sed oblideat, legit. Inquit itaque Salmasius, obri diu in aurum apud Isidorum ut legatur, etymon, quod sequatur ille, poscere. Putare enim Isidorum, sic dictum, quod rideat : At in impressis exemplaribus non rideat, sed radiat habetur. Sed redimus ad obrussam, & sunt qui quasi di istam volunt, ab splendescere: Hieronymus, ab Ophir, quasi sit, O. phrisium. Iesaiae S. Et ad 'a . ad principiam virginem. Denique Salmasius in Solinum derivat a βρυων, quod &ut βλυειν,- πιω, et iζειν, Dicuntur autem Disi igod by COOste
259쪽
σε μυ- βρυων illa, quae effervescendo spumant, de quasi in florem ebulli. unt. . autem dc οβρύζειν perinde dicitur, atque de Sed quidquid tandem de etymo fuerit, verissime Ho
tomannus, esse probationis, sive examinis modum. Suadet Ciseero in Bruto: Adbibenda, mist,mnquam obrussa, nitio. Id est, ratio ita in examen de probam advocanda est, ceu obrussa adhibetur, ad excoquendum aurum.' 'lin. lib. s. c. 3. extremo r Auririperimento ignis es, ut ili colore rubeat, quo ignis, atque ipsum obryzam vocant. Ita enim legendum puto, non obryzum. Hoc enim dicit Plinius, nempe, eum coquatur aurum quousque colore igneo rubeat, diei obryzam. Seneca Epipola s. Haec animi obrussa est. Et ad obrussam exigere. Sue ton. Nerone ev. . aurum ad obrussam. Et ita sentit etiam sdrianus Turnebus, at quantus vir, lib. I . cap. M. Vide Λlciatum lib.s. Parerg. r. r. Budaeum ad L in nave f Locati. Firmant
Comitem etiam obrussae vel obryetae postliminio ex numis,Dn. Reinesius Epist. i. pag. m. 4yo. revocavit, nee non ex notis Val. Probi & Pet. Diaconi. Huie enim COM. OB. exprimitur, comitia obdurata. Probus autem, comitia obriaca, obchiae .
Quae nihili sunt, de butabata Naevii. Legendum: Comitiva obrydiae vel obryzae. Quare collatis inter se auctorum locis propemodum labor, ut putem, obrussam, forma adjectiva vitiose druci. Etsi Cujacium & plurimos viros doctos haec dictio habeat auctores. Imo Cujacius obrussam pro solido obrussa exeocto, ad obrussam exacto, usurpat. 7: obf. v. Sed Imperatores nostri non solidos obryros, vel obrussos, sed obryziacos, obryriatos, dieunt. Sed nihil definio r Aliter enim Graeci. Ei vero quod in hae Constitutione de LXXII. solidis statuitur non adversatur, quod Symmachus, sub iisdem Imperatoribus florens, lib. io. mpis. aδ. de quinque solidis dc patera aurea Principibus oblata
Panci rollus putat, pateram fuisse unius librae, eique superis . additos quinos solidos. Idque ex verbis legis nostrae confici os natur, eum dicitur: unam libram auri, nempe in patera, dc λ- idos obryzatos, scilicet quinos esso osserendos. Amaya, ut seu
260쪽
vat hune nodum ad di versa tempora, quo Symmachus scripsi, &quo lex nostra data est, provocat: Fortassis se componenda hae Nos m con sunt, si distinguemus inter Iudiees, & quoslibet alios. De illis Symmachus: Verba: Suscipite a Iudicibus apertae obsequia. Per Iudices intelligit Praefectum urbs & reliquos provinciarum
Praesides, qua notione hoc aevo nihil est frequentius. Λd illos ergo magistratus nova Imperatorum lex non pertinuit. Fausum autem est, quod ait Amaya, Symmachum, ut Paganum ritu gentilitio pateram Impp. obtulisse, nomine populi Romani. Non enim populi, sed suo nomine offert. Et quod rogat, ut suscipiantur a Iudicibus obsequia, inde non sequitur magistratuum nomine eum non nisi quinque solidos obtulisset sed ait quinos offerri, a singulis scilicet magistratibus. Neque patera ad ritum genti litium respicit. Cum enim singuli magistratus pat ram offerant, quorum maxima pars hoc tempore Christianam religionem erat amplexa, nihil hie gentilitii ritus quaerendum . est. Sed ne Symmachum nomine omnium Iudicum vel Senatus etiam, ut quibusdam placet, obtulisse, quis credat tot Christianos uni Gentili eessisse, ut suo ritu offerret Nihili etiam eo mendatio ejus est, dum pro, δc solidis, reponi vult, ex solidis. Non enim libra exigebatur, quae ex solidis constaret. Nam per. inde habent Imp. sive libra auri infecti, sive signati ossetatuita. I se Porro inanis est eiusdem Amayae quaestio, quare Impp. summam οὐ sentDia illam solidorum taxaverint, eum non in obligatione sed in me. Durori turira facultate offerentium consisteret. Falsum enim de hoe quod summa in mera offerentium voluntate sita fuerit. Solvebant enim ex voto, unde quis nescit obligationem proficisci, id est, necessitatem solvendi, t. a. pr. F. de posticis. Quare eum summam vovendi taxare non possent Impp. voluerunt id definireta, quod in ipsorum arbitrio erat, nempe quam summam vellent a
cipere. Quare si maxime quis, plus septu sinta solidis vovisset, voluere tamen hac lege Impp. eum neceuitate voti solvereia,
dum plus ad se pertinere nolunt LXXII. solidis. Fecerat simialiter iam antea Iulianus Imp. qui septuaginta aureis pretiosiores
coronas aureas sibi vetuit mitti ..Liban. orat. funeb. in Iulia.obit.