장음표시 사용
221쪽
r . At apud priscos quondam Germanos omnis servitutis tatio similis hisce colonis erat.Audiamus Tacitum, de Mor. Germ. Servis, inquit, non in norum morem descriptis per familia miniseriis utuntur et suam quisque sedem,suospenates regit. Trumenti modum dominio, aut pecoris, aut vesis, ut colono injungit, o servus hac teninstaret. et . Quod de Germanis in universum, id de Saxonibus nostris speciatim Nithardus his . Francor. lib. q. Gens Saxonum Omnis in tribus ordinibus divisa consistit. Sunt enim inter illos
Edesingi unt qui Frilingi, sunt qui Lassi illorum lingua dicuntur:
Latina vero lingua Nobiles, ingenui & serviles ..Hi Lassi servierant, a lasgen I iasin t quod est relinquere. Κilianus in voce Bel gica, litet I hoc nomen ita explicat: Latus, inquit, colonus σ Lais: tinus libertus apud Icios a lascia I dicuntur, quod a veterum Srxoni, u regione recens potitis iisdem locis sint relicti, ut terram, tania quam tributariiVconductitii toleren , aut quodmanu missi G liis 'bertate donati sint. Haec Titianus.16. Sane Glossa speculi Saxonici in prius etymon consentis.1 an br. lib. 2. art. 39. in gl. col. 2. Sed &gl. art. C. se i)ndri est die vota dentia toninaei die illa sere Et tern ver a lur
i'ertriebent uti and r. lib. 3. art. 42. Sed posterius verius est, quod
quibus Lindebrogius glossario LL. antiq. Pontan . de orig. Franc. lib. 6. c. 13. dieii a thdin itiden i tolerare. V endetinus Glossario Salico, in Lidus, quod a victoribus tolerati, ut Gabaonitae inter Israelitas. V. His adsimilant, qui Gallis Manus mortuae dicuntur, exinde, quod manum quidem habeant, id est, potestatem dc administrationem, sed mortuam & inessicacem , ut vult Heraldus
re . quot. c. Io. 3. U. & lib. a. rer.jud. c. I. v. Io. Quod non placet. Quae enim esseaeior oc magis viva censeri manus debeat, atque
quae in ipso opere dc administratione operosa est t Quapropterrς clius ita dicti videntur a vςttri quodam jure dominorum in se
222쪽
vo quo optim Mn pignus ex ipso mirum rim q
bant, & si nihil tale requirent, manus deriani hitur; quam legem Albero Episcopus Leodiensis sustulit, ichronico Belgico dc in appendice ad Marianum c. 28. quod eratici servitutis praeteritae argumentum. Vide cir. Obs lib. a. c. Io.
I. Imperii Romani divisio. Dioecesis. Quis auctor. a. orientalis pars per Praef. Prael. Ori. gubernata. Eius quot dioeeeses. . oecidentia dicereses. Metropolis Italiae. Ouae Metropoles Ge
maniae. . - 3. singular. dioecesi metrop. Antiochia Orientis dee Antiochenses invisi Hadriano. . . ν
s. Tyrus Phoeniciae Metropolis. Pauli Tyrii Rhetoris opera. 6. I. Tyrus colonia Iur. Italici, uipiant patria. s. s. Altera Phoeniciae metropolis,Bery 's a Theodosio & valentiniano.
Phoenietae duae, quanao saetae. o. it. Lis inter Ecclesiam Berytensem dc rensem. Quomodo decisi. n. Thessalonicensi ademiae Ecclesiae, datae Iustinianae primae. 13. Phoenicae Libani metropolis Berytus. alterius Tyrus. a is. De Libano monte. Aphaca. Simulacrum Veneris. Maerobius
II. Iura Metropolium. Metrocmiae. . ir. Hus Sax. de Metropol. , ' .ay. Metropoles Eccleuae.. I.
Notum est, Imperium Romanum in duas velut plagas, OrI-
entem & occidentem fuisse divisum. Utrumque in spacia alia maxima, quasdioeceses, sed dc tractus dixerunt, ut in L. ult. C. de temp.-re'. anet. L. N. C. de fuτἀpauim. aliquando etiam regiones. Quod inventum a Constan-tino M. fuerat. αοικηαν finit Balsamo,mΜα εαυτη, multas sub se provincias complectentem. Et orientalis quidem per Praefectum praetorio orientis regebatur.& in quinquet dioeceses, orientem, AEgyptum,Asianam, Ponticam & Thraciam dividitatur. L. C. de mlio veste L. a. C. in amo adsuam Iare . Dda '. , DL.
223쪽
dens sex habebat dioecesis, 1 taliam, lilyricum, Africam, quas Praefectus praetorio Italiae, Gallias, Hispanias&Britannias, quas Praefectus praetorio Galliarem administrabat. Italiae Metropolis, Mediolanum erat. Vide dissertationem nostram de Praefectura Urbicaria, ads. r. num. I. Gallicarum Augusta Trevirorum, ut vult Benher. p. Porro di singularum pro inciarum in quέlibet dioecessita erat Metropolis, quas notatas vide in libello provirisciarum Imperii Romani ab Mdrea otio edito. Sic in Germ
uia prima, provinciis ae reseos Galliarum, binopolis erat Civistas Masuticiacensis. DGermania secunda Colonia Agrippinensium. Diviserat enim Augustus terras ad Rhenum in tres provincia as, quarum prima Maxima sequanorum audiebat: Altera Germania prima, Obtritut9blandi Tertia Germania secunda. Viae Amm.
Marcellinum lib. N. Dion. Holmo. lib. a. Sed revertamur ad
orientem, qui quindecim provinciis constabat, in quibus dc Syria
s 3. Singulis his quoque dioecesibus sua erit Metropolis, urbs
princeps dc reliquarum caput, qualis ab initio in Oriente erat Aristiochia , ut ex Hieronymo ad Pammachium constar. Verba Hieronymi ita habent: miasina merropolu Castrea ; Tottat' oris oris Antiochia. Chrysostomus homil. s. adργα Antioch. Civitatum , inquit, sub Oriente positarum caput de mater est civitas nostra. Et Epiphanius ad Hormisdam, Antiochiam civitatem maximam, quae in orientali dioecesi prima sit, usurpat. AEgypti metropolis erat Alexandria, Ephesus Asianae, Ponticae autem Caeis Dream fuisse Ber hem 'ithan. putat: Macedoniae Thessa tonica. Daciae nullam fuisse ait Bertherius'. is cui sero tandem Iustinianus, patriam suam, quam Iustinianam primam appes lavit, Metropolin esse voluit, addita etiam secundi Pannoniae parteo. Memoratur dc Germana Metropolis inter Thraciam dc Illyricum fixa, in Orientalium Pontificum sanctionibus, quam dubitat orintelius utrum Germanopolis Ptolomaei sit, quae Germana, an Germania, Belisarii patria fuit. Ut forsan errent Giphanius ICtus remel serus in antiquitatibus Augustanis, qui Germaniam' Euroo
224쪽
4. Caeterum eum Antiochenses valdὶ invis essent Hadrismo Imperatori, contigit, ut Syriam is a Phoenice separaret, ne tot civitatum metropolis Antiochia posthac dicerctur, ut habet Spartianus.
3. Et ab hoc tempore Phoeniciae metropolis Tyrus effecta est. Quod Pauli Tyrii Rhetoris precibus, eum ad Hadrianum in causa patriae legatus esset, obtinuisse 'rum Suidas mihi auctor est. .
6. Quam Tyrum sprendidissimam iuris Italici eoloniam, salutat Vlpianus. I. I. pr. Is decens. dc inde originem sibi fuisse.
. Actione IX. eoneilii Chalcedonensia vocatur Metropo- Iis consularix. Et et Phoenice enim ut docet Notitia Impe- xii Orientalis erat provincia consularis, cujus meimpolis Drus. R. Et hactenus unica Phoenice metropolis. Sed post a Theodosio de Valentiniano data dc altera est, nempe Berytus ti stra, ita ut una provincia duas matres acciperet, ut testatur
y. Neque tamen crediderim, illico hoe tempore, eum Berytus metropolis essiceretur ab Impp. Theodofio dc Valentin. duas ex una Phoenicas factas. Huiusque meae opinionis fundum habeo, quod Impp. de L g. dicunt, se Beryto Metropolitanam dignitatem eonferre, ut Tyro nihil de jure suo derogetur. Sed haec mater sit maiorum; Berytus autem ip*rum benefieio dc uir que simili dignitate perfruatur. At haec ita sollicit on opus fuisset caveri ab Impp. si duae Phoenicae saetae fuissent, singulis suametrppoli dat4. Satis enim fuisset certum Beryto in parte provinetae duntaxat jus metropoliticum accipiente, in reliqua parte Tyrum matrem mansuram fore. Confirmat me amplius exemplum Ponticae, cui uni indivisaeque binae matres datae, Amasia de Neo- Caesarea, ut testatur Iustinianus noster Nov. aδ. C. a. Et Caypadociae, quae simul di Caesaream dc Tyanam matres venerata fuia
it. Quare eo labor, ut e eludam, sero dc paulo ante finem prim cipatus Theodosii Iunioris factum fuisse, ut Phoeniciae duae serem, quarum recentior eum adiectione dicta fuit Phoenice ad Libanum,
225쪽
. io. Causa mihi non mia est. Primum enim reperio Inia Notieia Orientis manifesto nominari Phoenicas duas, quam Notietam circa finem Imperii Theodosiani concinnatam esse erudi. tis constat. Deinde vel maxime eonjecturam nostram firmatiis contentio, quae fuit Ecclesiam Berytensem inter dc Tyrensem.
ii. Orta fuit illa occasione divisae Phoenices. Qua divisi ne ab Imperatore facta EcclesiaeTyriae a Berytensi aliquot suffraga nei aus rebantur. Et excusabat hoc factum suum Eustochius B tensis Episcopus Eoiseopo Tyrensi Phutio, quod jura Ecclesiae Τνtiae minime invasiss*t suo ausu, sed luget Impuratoris, pene quem esset metropolas facere. Consilistudineis enim iamper suia civitas ab imperatore in temporalibus facta esset me- trispotis,ipsius etiam Eeςlesia in regimine Ecclesiastieo jus metro. politieum consequeretur.Hde Bal UT' Chalced. n. .pina. Quae eontroversia concilio Chalcedon si sessione V. fuit Meisa. At hoe eo ilium Marciani Imperatoris, qui proximὶ Theodotanni secutus, anno I. fuit celebratum, ut paulo antea proinde divisitim fuisse Phoenicem oportuerit. Summa decisionis haec fuit, ue jus antiquum Tyrio Metropolitae conservaretur, ne hierarchiatae infunderetur. Vide jus Graco Rom. tom. ἔ.p. VI. . Quod si v .
id posthae Imperatores sua divisione suam cuique Me uano. provinciam propriam assignaturi sint, merito μι quieri
ia. Quod & postea servatum. Nam Iustinianus nemin eontradicente Thessalonicensi metropoli Ecosias quasdam ad
mit, &primae Iustinianae subjecit. Nov. XI. - 13. Duae ergo demum factae fuerunt phoenicae,quarum altera, Libano monti vicina, Phoenice Libani seu Libanica metropol Berytum acciperet, altera Tyrum pristinam retineret. Quo pertionat illud Nonni lib. r. Dionys. ηνιυδανωται ,
Celebris & non ignotus vel ex sacris mons Libanux esse potest, eui nomeri ab albore, quippe in cujus vertice nives
perpetuae, quam in jugis Alpium sum, teste Hieronymo i Ieremiam lib. In Iano si credimus Ioh
226쪽
a vertice ad pedes tanqua ni vis syrmate seu tractu circumis datus est. Faciunt hunc montem & Aphaca celebrem, qui est locus ad Libanum, templo Veneris clarus, quod templum Conia stantius evertit, ut tradit Eusebius, vitώ Constantini lib. s. Meminerunt ejus Socratestis. I. c. I . Sozomenus lib. a. e.I. Tripar- tita lib. a. e. ao. suulacrum ibi Veneris fingebatur capite ob-nupto, specie tristi, faciem manu laeva intra amictum sustinens, dc lacrymae visione conspicientium manare videbantur, ut refert Macrob. Saturn. lib. r. e. 27. Apud quem adeo non Architis, sed Aphacitis Venus legendum recte monuit Sel denus de DIs Syris.' is. Ita enim Zosimus lib. t. his. Αφακα-
Narrant Zosimus & Sozomenus iuxta fanum idoli ignem instat lampadis aut globi conspici, quoties statutis temporibus ibi conis ventus habeantur: Itemque circa fanum lacum reperiri, in quem in honorem Veneris intelia aurea argenteaque donaria, siquidum accepta essent, natare gravia, levia autem demergii 6. Prope Libanum Heliopolis est, mulieribus insigniter speciosis nobilitata, quam incomparabilem formae gratiam cutitui Veneris acceptum referri debere censet Geographus Anonymus, cujus ab initio meminimus. ir. Restat ut videamus de Metropoleon jure. Urbes distinguebantur Romanis in maximas, majores, & minores. L. L a. de Excus tui. quorum quae maximae, metropoles erant. Dicebantur & provinciarum capita l. 7. F. de O. Procons L. Ammiano, matres urbium, Sallustio, origines nuncupantur. Quem admodum Metrocomiae, quasi vicorum matres, villae scilicet majores, quae plura castra, burgos, vicos complectuntur. L. . CT de patroc. vic. Ut Culacius sentit. At vero Iacobus Godo fre-dus Metro com as interpretatur, vicos principes seu publicos, qui non uni domino, sed imperio immediate suberant per L uis. C. Th. de patrocis. vis. In quibus vicis vicani seu rustici propria possidebant. L. F. C. Th. de patroc. vis. Vide Godose. notis in Liban. n. ν-6. In illis vacationem munerum habebant
ducem Medici, Rhetores quinque, & toti dum Grammatici. d. f. a.
227쪽
de hanc quoque habebant praerogativam, ut Rectores provinciarum Roma missi eos attingere cogerentur. Sic enim Imperator Antoninus Augustus ad desideria Asianorum rescripsit, Proconsuli neeessitatem impositam per mare Asiam applicare των με-Eφευν primam attingere. L. de M. Procons.
Sedes ibi habebant provinciae Praesides Vica*, Rectores. Tacietus refert tempore Vitellii de Ue asiani Iulium tutorem ripae Rheni praefectum fuisse. Sub Domitiano Lucius Antonius praeses superioris Germaniae a Suetonio salutatur, Domis. sub Valeriano & Gallieno. Posthumus transrhenani limitis Praeses fuit. Trebel. Pol. In Notitia imperii habetur, hunc Praesidem Maguntiaci sedisse. I8. Iure Saxonico, inpari. II. secundum glossam
ay. Denique vetus Ecclesia, ut ordinias studiosissima, ita πιλιτμαν suam ad civilem Reip.Romanae formam eonstituitata enim definitqm concilii Chalcedonensis canone πιλιπικῶς δημοσίοις τυπικ, -η-άκολουθ-ο. Qua te ut in Imperio R. varii magistratuum gradus exstitere: Ita de in Ecclesia Episcoporum varii gradus. Praeter enim singularum civitatum Episcopos, Episcopis quibusdam singulae provinciae, aliis plures cesserunt, quae plurium provinciarum administratio Dioecesis, & Episcopi ipsi dioeceseon Exarehi dc Patriarchae dc Pria
a. Reailemiae dignitas poscit, ut in loco amoeno ponarer. a. Ponti fiees Aeademus celebrandis privilegia non dederunt aruequam Episcopi vicini aestati fuerint, de loci commoditate. 3. Mores eleium considerandi, ubi Academia erigi debet. 4. Stenonis Biel kenii sententia, de moribus oppidanorum, Academiam cepturorum, insignis & graphica. QP-Dio tig
228쪽
phoemeIa InventHxtiteram Eupolemus,quid scripserit. Zeno,Poeta.
Sanchoniathon, quando vixerit.Philo Byblius. Valerius Probus, natius Celer, Berytii. Item Lupercus, Mnasea. sSalvator noster an B*- docuerit. . . 'Miraculum, quod circa leonem Salvatoris Beotii contigi ferturio Inquiritur in sermonem quemdam, qui Athanasium auctorem praefert. . x' Conjectura, quo tempore studium juris Beryto illatum. Laus Gi
Rei ieitur Giphanii sententia, docendae Beryti Iuris prudentiae aucti rem Severiun facientis. AIciati, Corrasi, Cagnoti, Brodaei error circa Iulianos, ICtos. Hermippus Berytius ius, Smyrnaeus. Berytius quid scripserit.Tauis
rus, Berytensis. Strato Beryti. unus de Octo stratonibus, quos Mertius ri erat. Sed quintum omittit, restitutunt a Druneineuo. Dionyuus Berytenss.
Seeulo 3. floruit iuris studium Beryti. L. I. c. qui .rae. auti pros se ericus scholares Arabiae, intelliguntur Arabes. Emendatio imseriptionis d. l. r. tentata k quodam viro Claris non recipitur. Seculo quarto ouomodo jus floruerit Beryti: Vixit Geographus tuatia Godofredo nova versione ornatus. Auditoria iuridica Beryti. Μ istratus Romani plerumque juris Ignat Messores jus suggerebant.. ipius, Augustini aequalis sietari Megbrum alia voeabula. Libamus invidet Iuris Doctoribus Beryta frequentiam auditorum, Hoc seculo terrae motu Berytus concussa de penὰ eversa. Seeu Io v. 6c sexto Berytus viget. tum rς oris Beryti, Dorotheus, Anatolius. IlIultrium titulo an Professbres Iuris tum honorati.
SEd satis de loeo, quem sedem sibi iuris R. schola delegit, si
quisquam per orbem amoenissimo elegantissimoque. Ut credam ipsam Themidem, cum musaeum Romani juris stu. dio circumspiceret, Berytum Pallade curi Musis ae Graiijs, omnibusque adeo Veneribus consuadentibus sibi elegisse. Ne pe tales sibi sedes postulat Musarum dignitas.
. 2. Liquet ex veterum monumentis, non ante olim Getis
maniae principes facultatem condendae Academiae a pontifice impitraste, quia hiscopi vicini, ab iisdem missi inquisiverint i ita
229쪽
naturam loes,& aεris temperiem,& mores ineolarum & dotis α.gruae constitutionem, dc alios reditus, ex quibus salaria Proses ribus praestari queant, ait Ioachimus Stephani apud Cothmannum CertE AEneam Sylvium, quo tempore Basleae conellii eausi esset,amoenitate & salubritate loel delectatum, eum postea Pontifex, dc quidem Piorum non nisi alter factus esset, Meademiam ibi condidisse refert Iosias simierus de Repινιι Helve- sed de mores oppidanorum, ubi Aeademia fixura lares est, non alienos esse oportet a scholarium ingenio de moribus,t
huius Etrus de Vin eis Itb.s. Dis. XI.
Quis enim ibi literis de earum cultoribus credat jocundum, aut diuturnum fore domicilium, ait illustris Meno Bielis, 'dissertatione de Academiis, moderante Lansio habita, ubi ProfeΩsores de studiosos passim inhumaniter licet excipere, vulnerare soccidere,saepe etiam vilissimis hominibus impunὶ licet 3 quod de Pictaviensi de aliis universitatibus testatur Petrus Rebustus; de
dicit amplius, hodie multas civitates insurgere contra Universitates, quas apud se habent; non agnoscentes, quid honoris bonive occasione illarum accedat; ideoque tales civitates ob ingratitudinis crimen Universitatibus privandas esse censet. ιμμιεν - ἀ-u.Habita. Regnante in Anglia Ioanne rege tria millia studi serum fuerunt oxoniae: qui tamen omnes ad unirentunc partim
Read ingum, partim Cantabrigiam demigrarunt; qudd in Studi
sam hane hominum nationem cives Oxorii ense, iniquiores viderentur. Guia. Ca den. in descript Bri n. ult. edis.p. aD. Sic dc
in Galliis sub imperio Ludovici IX. cum cives Parisienses Studiosorum nonnullos indignis modis pulsasent ὀc occiderent, conquerente ordine Scholastico de istis acceptis injuriis sibi nons tisfieti, tanta florentissimae dc frequentissimae universitatis irrox' consecuta est dissipatio, ut solitudo exiliumque literis indictum Lutetiae videretur. Λnglus Rex itaque proposita ingentium praemiorum, honorum, vacationum, emolumentorumque spe alia 'quot millia Scholarium Parisiensium Oxonium elicuit, At Rex Ludovicus, qui non minus literis quam armis regni Gallici gl .
230쪽
selum Olendosam doctores&diseIpulos revoravit, atque Ita
Ingenuis artibus uium splendorem decusque restituit. 6- de reb. res. Francor. lib. I. in vis. D. Ludovici. Dan. Tisin in Chron. de Regis. Frarior. M. Christi rasa. Rob. Gaguimu Hs.Franc. in D. Ludov. Et habent sane civitates urbesque, in quibus Aeademiae habitant, musas gravissimas, cur istas obvia humanitate Momnibus ossiciis sibi cohcilient,adeoque Studiosae juventutis subinde aestuantis facta benignissime interpretentur. Λb Academi- ea enim eonversatione dc convictu emolumenta fluunt pene innumera. Hinc Religionis purior cultus, Iustitiae accuratior admianistratio, eum valetudinis .exquisitior, praeparatio animorum ad sepientiam inclipte Ilio momi, exuras opes cham si septi genti si Item aut octingenti Studioli Academiae cujusdam, quin. eunque tandem illa fuerit, sint alumni, non dubitem assirmare. , centum aureorum millia quotannis eo deportari. Wolf ψώω mi. . de vulpecuLSchoiast.) mercatura opimior, silendida aedificia, matrimonia de assinitates honorificae, dc nominis pervulgata celebritas. coomam. Mad. Rest. I. F seq. Mart. Gemnia eis apud Cothma M. Acad. Resp. a mast. M. aa. U. Et quot, quaeso, in Germania, Gallia, Italia, ' Polonia, sunt oppida, quae ante Gymnasia literarum ibi eonstructa tam obscura ruerunt, ut Ge graphi ea in tabulis suis vel exiguo aliquo punctulo noluerint di. gnari ei quae tamen postea ad tantam magnitudinem ex solo Studiosorum concursu Λcademiae claritate exereverunt,ut nunc cum praeeipuis urbibus certent. Hipp. a Cosita. de increm. urb. p. tia Petri Gregori de Repuu lib. II. cap. L num. 6. Quae bona ex consemereio Academico in civitates de urbes redundantia qui civis non pensitaverit ac aestimaverit, ingratissimus, aut asinus 3c stipessit necesse est. Sed in Phoenicen redeo, Academiam nunc d
mum post urbem contemplaturus.
s. Et initio scriptorum veterum unanimi eonsensu reperio Phoeniciam a reliquis gentibus magna inventarum literarum gloria eelebrari. Eupolemus, qui teste Clemente Alexandrino . rmis τη&λω βααλέων librum scripsit, ait: Tονσοφονγνιθα ,κώὶ Μαι μαπκην δειλυοκ