장음표시 사용
71쪽
Anonymo desaburb. reg. 8c Bertherio in rahancn diatribίμ;ore. Sed de hac Dioecesi pluribus agemus ad I .Pergit Ulpianus:
Epistola D. Severi ad Fabium Cilonem praefectur
urbi missa declaratur. Ant. Faber Rational. ad hunc textum
ex his verbis petit rationem decidendi, cur Praefectus non solum intra,sed Sc extra urbem de criminibus cognoscat. Cum enim loco dubitandi rationis sibi objecisset , ouod de criminibus agi oporteat, ubi vel commissa vel inchoata Rint, vel ubi reus reperiatur, unde concludit, quod de crimine extra urbem admisso in urbe agi non debeat ; huic rationi respondet, id inde fieri, quia praefectus
habeat speciali concessione , ut extra urbem cognoscere ei liceat. Perperam.Quasi vero Praefectus intra urbem cognoscens de criminibus extra urbem commissis non cognoscat, ibi, ubi ea comminia, vel inchoata, vel reus reperiatur. Commissa enim vel incho in crimina non referuntur praecise ad punctum illud spacii, quod reum circumscripsit, cum crimen committeret, sed ad territorium intrurum , ut in illo territorio, ubi crimen inchoatum,vel com- .
missum, vel reus repertus , cognoscatur de eo, non in ipso illo loci puncto, ubi commissum. Territorium autem Praefecti erat Urbs &Io. regiones suburbicariae. ι Q. Caeterum Epistolam Theophilus finit:
απάγματ -Plinius lib.io. s. ρ . solenne est mihi, Domine, omnia,de quibus dubito,ad te referre. Exstantharum Epistolarum per partes aliquot exempla in Iure Iustini neo. Ut in cis C. depraeserim. long. temp. pars Epistolae Diocletiani de Maximiani ad Primosum, Praesidem Syriae. In l. U. C. de fidei. re manae pars ex Epistola Gordiani ad Auxium, dc in I.δ. C. de accus..inscript. est exemplum sacrarum literarum Diocletiani deblaximiani A. A. ut di in Io. C. ad L. Corn.de Sicariis. s. C. de Iure Fisci. l. a. de na ur. l. o. C. de Muneribus patrina. Talis dc haec ad Fari. bium Cilonem, Praenetum Urbi .ii. Cilo, κώλων, Graecis,qui acuto capite,οαοκέφαλγ.Non ergo Chilo, ut vulgata. Menaglus amoen. juris.Vetus Inscriptio: Λ φα ον κωλινα, αν λαμπζω ἔ- εχταρ ν νώμης.Caper Gramaticus: Cito est angusto capite cui hoc contigit
in partu.Chilo dicitur modum labroru excedens. Et Chilo Latinis
72쪽
Labeo. Vide Criaciro. obfac Hie Fabius Cilla Consul designatu, est,cum esset easus Commodus Imperat ste Lampridio. Sub
Se.ero praefectus Urbi. Epistolae,eujus pars repraesentatus, meminit etiam Ulpianus lib.ρ. de O . Proto tande L1de Interae. releg. I.Iσε. depσπ. An vero epistolae quo que nomine veniat responsum Impp. privatis consulentibus, adeoque definitio Theophili sit angustior,ut vult Dn.Coccejus ad LI. 6. . de Const. Prisc. subsisto. Videntur enim rescripta ad privatos data non jus novum constituere , sed ad preces dc postillata,quod juri jam eonstituto eonveniens sit,uel minus, monstrare. Epistola autem quin sit constitutionis species,non est dubium,Sςd in medium relinquo. g. I.
Servos, qui ad statuas confugerint, vel sua pecunia
elatos,ut manumittantur,de dominis querentes audiet. Leo&Constantinus Eccl.tit.Α. .1. 6 της
Quod autem dictum est, ut servos de dominis querentes Praesectus audiat, sic accipiemus : non accusantes dominos hoc enim nequaquam servis permittendum est,nisi ex causis receptis sed si verecunde expostulent,si saevitiam , si duritiam, si famem, qua eos premant,si obscoenitatem,in qua eos compulerint, vel compellant,ap. praef. urbi exponant. Hoc quoque officium Praesecto U. 1 D.Severo datum est , ut mancipia tueatur , ne prosti
73쪽
a. Servis non licet dominos accusere.
bantur demum. . Nimia dominorum potestar. F. Dre div. quando impunὸ occidebam emin. 4. Domimia saevin jubetur vent. Explicatur L. -.C. de his qui adflat. p. De imaginem cis praeferentiis
Io. 'o tempore confuga ab Ulia auferebantur ta: Saevitia dominor in servos. U. Obsceni ian quam servi com
Aere. uid, bona conditione1 . IL Lenocinium. 7. mis primus Imperatorum ι . Aquaristi apud Tertullianum. servos vetuis occidi. N. De servis seualecunia emti . .
Audiat, inquit ICtus, servos de dominis querentes.
non est agere,& multo minus accusare.
Nec ad rem facit, quod querela inofficiosi interdum amo , interdum accusa tio audiat. J.δ.II.U. II. ae inossies. Laa. arg. eod. Non enim, qui utitur, querendo agit,sed agendo queritur. Id est, dum actionem instituit , dum petit haereditatem, hanc petendi praefert causam, quod iniquE , quod inoffciose, quod immerito sit exhaeredatus, quae mentis aegrae indignatio & de iniquitate expostillatio querimonia est a. Quare dicit Ulpianus 3 8. hoc permittendum non esse servis , ut dominos accusent. Notum est judicium illud ex Valerio M. lib. d.cJ. quo,cum Cn.Domitius Tribunus Pl. M. Scaurum &L. Crassus Cn. Carbonem accusarent, ad eosque servi reo. rum accessissent, multis criminibus dominos 3neraturi , iudices admittere noluerunt , sed vinctos ut ii pro imperio suo vindicarent,ad dominos remiserunt. Et Claudius Imp. edixit, ne quis auxilium ferret eis , qui contra dominos vel patronos quid deferrent, qui detulisset,eum jus alios accusandi amissurum. Dio lib. o. Hisor. Atque primo quinquennio Neronis neque Carinas Celer Senator, neque Iulius Dentus equester, inter reos servis accusantibus recepti sunt. Tacit.lib.13. His. Confer P. Aerodium A Pande I. tr. judic.lib. capsi. Non ergo accusabant,nisi Ox causis receptis, ait Dissiligoo by GOrale
74쪽
ait Ulpianus f. I. Reeeptorum aliquot reeenset Hemogenianas lib. t. Dru. , quae est tu. .le Iudic. sic & deferentes suos
dominos laesae Maiestatis audiuntur, L . .a. ad L.DLMH. Licebat ergo queri duntaxat ob saevitiam, duritiam, famem, obscoeni. talem. An autem recta poterant adire praefectum, an necessum erat prius ad statuas confugere ὶ Quod velle videtur Ulpianus f. r. Et certe si sui sponte praefectum adeant, vix aberit, quin detulisse dominos videantur. At nihil illis permissum, quam saevitiam e ponere. Siquidem ergo ad asylum aut statuas confugerint, inde deductos audiet praefectus, si saevitiam exponant, si ad impudicitiam turpemve violationem compellantur, ut loquitur Ulpianus σ hIe es lib.3. de Q. Proco . Unde de his qui sunt sui. & turn demum fugitivi notam effugiebant, Lir. de aedis. HI. Sed tamen hoc quoque perfugium ad dominum infamandum saepα, usurpatum colligo ex de traorae crim. Igitur in eum cujus instinctu confugerat eo servus, praeter actionem servi corrupti,severε animadvertebatur. Propterea etiam venditor , si dixisset, servum ad statuam nunquam confugisse , id praestare tenebatur, I. s.ssis AEdiceae s. Quo magis opus erat,ut servi tamdiu eust direntur ad statuam vel asylum, donee ad Praefectum Vigilum vel ad Praesect. v. aut praesidem dedueerentur,eorumque nomina ¬ae, cujus se quis este diceret,ad Magistratus deferrentur, Lain. defugiiis. 6. Audiat hos Praefectus. Sed quid iuvat audisse ἐν LNempe jubeat de dominis , ut vendant bonis conditionibus. nις ως,non justo pretio, ut quidam Interpretes censent,sed conditionibus emtioni adjectis honestis, & bonae fides. Quod Antonibus constituit Pius. Ins.de hu, quisumsui l. σ Gaia D. ultdfeod. Fuit hoc rescriptum ad AElium Marcianum ProconsBaeticae emissum. Lain. Hr.σ tiis. gLL.Mosa Pithaeo edita. Ob querelas familiae cujusdam Iulii Sabini, r. Sed tamen non primus ita in servos pius Imperator Pius. Nam & H, I
drianus ante servos a dominis oecidi vetuit. Spartian. Hadri e. ιδ
8. Et ita jus vitae&necis,quod domini in servos usurpabant,eterm L peratum fuit. Sed tamen jure quoque divino impune quandoque fui t,servum occidisse, dummodo eaesus ita esset, de ε vestigio occumberet. Od. arrubi ratio 3 Quia servus pecunia domini.Vide
75쪽
'Selden. de Iure Nat. D. Caeterlim de fugientibus ad statuas est lex Diaris Valentiniani, Theodosii dc Arcadii, ad Cynegium Praef. P. qua constituitur, ut si justa ex causa servus eo confugerit, jure ae t ibus vindieetur. ψuod non intelligo cum Godone. do Patre,ut vindicetur contra injurias; sed vindicetur, id est, petatur jure ae legibus a domino per actionem in rem. Ne liceat domino eum abripere, sed ut lege agat. Nam ita audiet Praefectus Servos de dominis querentes. Quod si servus calumniatus, si pro .
batus fuerit artibus suis invidiam inimicis creare voluisse , ut lo. quuntur, quos dixi, Impp.puniri jubentur. Idem respondit Callistratus Oδ. β. o poen. 9. Ubi & qui in invidiam alterius,ima. ginem Caesaris praetulit, in vincula publica coerceri dicitur. Quae pestis eum aliis multis Tiberii aevo Remp. invasit. Tacδ. ann. incedebat, insuit, deterrimo cuique licentia, impune probra & invidiam in bonos excitandi, arrepta imagine Caesaris. Et lueritur C. Cestius Senator, se non audere jus experiri ob essigiem Imperat Io. ris oppositam. Taetb.3. Scilicet ab Annia Rufilia. io. Addebant Impp. hos confugas ante diem decimum neque auferri ab aliquo,
neque inde sponte sua discedere posse , sciliceti, ut intelligi possit
eausa hujus confugii. Quae verba habentur adhue in Cod. Theodos a Triboniano omissa. ii. De statuis autem & imaginibus astit Iustin.lib. .Cod. Et res notissima est,statuas honori principum positas securitatem praebuisse. Vide Emundum Frigellium de flat. Mustr. Rom. c.M. Erant & arae cum apud Graecos tum Romanos uerfugium servis. Euripidis Andromache
Apud Plautum , Rudente, Palaestra atque Ampelisca ad Veneris aram sedent. Nec tamen omnes aras, templa omnia habuisse jus asyli notat Sam. Petitus comm. in LL. Atticaw.p. I. Sed ea tantum, quibus consecrationis lege concessum erat, Servius ad
Sub Principibus Christianis etiam Ecclesiae perfugio esse coeperunt δε est sit. Codis his qui ad Eccles confug. Quare quod dicitursa. Inst. δε his,quisuntsui velatisr. Antonium consultum de his qui ad aedem saeram vel statuam Principum confugerint, de aedolacra Tribunianum adjecisse recte observat Cujacius. Nam Iusti
76쪽
niani aevo aequuacrosaneta erat asylum Ecclesiae, quam statuae. Sed hie de asylis pervulgatus jam est locus. Adde Gur. Pignor.defervus. i. v. Porro saevitiarum dominicalium, quibus,ut lo- u. quitur Capitolinus Macrino, macelli specie domus eruentabantur sanguine vernularum , insigne exemplum Vedius Pollio praebet apud Senecams deiώδo. Et de Clementia.c.ιδ. Galenus libr. dedignos eur.an mors. c. . famulos calcibus appetitos,graphis compunctos , dentes eis confractos , oculos stylo & calamo erutos, ancillas morsu dominarum cruentas repraesentat. Et lib. o. de Doeret. Hippoc. cs Piatonis in fine scribit, dominos fugitivorum . crura adurere, caedere, lacerare. II. Ad duritiam pertinebat piis is sininum , cujus elegans descriptio apud M. y. Metam. 'r . Sed & fames,opus ruri faciendum,& c. Geta Terent. Phorm. 1 . . a. Sca. Addit Ulpianus' i . Si obscenitarem, quam compus iF.
a dominis exponam. Alibi liba. de VProcons. quae est l. a. de hu qui sumsui. dicit, si ad turpem violationem eompellat. Si cogatur muliebria pati , ut loquitur libro A ad Edict.D. f. depo L M-hil enim in servos non licere , ex veteri dicto, cujus meminit Seis neca in controversia de Parrhasio, putabant. Nec solam tangit αρσινοκοωαν , sed & scelus illud , quod Impp. Constantius de
Constans execrantur in LII. C. de adult. &omne genus damnatae
Veneris. Vide Gallaeum in Lactantiumst sy. Respicit huc M.Minu- eius Felix, Octavio: AFud quo exus omnis membris omniιψ pr flat,quiscortorumluestia invident, qui meaeos viros lambunt, lilia dinoso ore inguinibin inhaeresunt , homines maia lietuae e is Meerent , qui id in sepe mi Dcinoris admittunt , quod nec at, potespati mositor, nec cogi fervitus duriori pertinet huc,quod de
Sporo Neronis refert e. u. dc Nerone ipso c.υ. Suetonius. Non
addam plura, quae ignorare quam vel ex Elmenhorstio in Felicem, vel aliunde scire pudor jubet. i5. Diversum ab hisce υἱ- I Lerat, quod sequitur, nimirum tueri mancipia ne prostituerentur de Spectae. Sed postmodo haec cura cessit Episcdpis l. L lenones.ra. re L . Coae de Di .aud. Confer
facit,qui quaestuaria mancipia habuerit,ait Ulpianus tib.ε.ad ict. I. Istae .u qm not. infanti seu,qui ancillis peccandi necessitatem
77쪽
imponunt, ut loquuntur Theodos. 3c valentin . In l. s. c. de θι-ctae. Lia. C. de s. aud. Et hi quidem principaliter hoc ag
hant. Erant & qui alterius negociationis accessione utebantur , puta, si caupo esset vel stabularius,& ejusmodi mancipia ha beret ministrantia. t. q. s. ait prator. 1. de ιμ qui not. in m. Quod frequens fuisse in cauponis ex Cis adult. obsoris vat Freherus G infam. lib. s. ea . v. Ex eodemque genere sunt &halneatores , qui impudicos pueros foeminasque habebant, ut ul-pianus G. quibusdam in provinciis fieri ait. Diversi balneatoriis bus hisce erant aquarioli , quorum meminit Tertullianus Aps inetico. Vide Herat. Digres. 9. nempe in domo lenonia meretricum ministri , qui aquam his aggererent, easque lavantes aquis perfunderent. Festus : Λquarioli dicebantur mulierum .impudiearum sordidi affectae. Glossae eum mρνοδιάκονον inisterpretantur. Alio nomine Bacariones dicebantur , aquarioli isti,abacarione, quod genus erat vasis aquarii , longiore man brio. Glossarium : bacario, nisi οδιάκον . Multum in illis lustris aquae usum fuisse notat Casaubonus in Lampridii Commodo, p. m. ρδ.ndo. I3. Caeterum sub Impp. Christianis Episcoporum implorato suffragio libertatem ex tali necessitate peeeandi consequebantur servi. LLC. de Spectae. cs l. a. de E R. auae praesertim , s sub hae eonditione alienata sit ancilla, ne prostituatur. Quo casu Iustinianus libertatem ei Romanam eonfert , & qui eanti, prostituit, ab omni jure Patronatus repellitur. I. sing. g. . de Lar W. lib. eost. ig. Porro audire debet & de dominis querentes, sita peis
cunia emtos,ut manumittantur. Vid Marcian. s.f. . de manumi tibi dicit , Ronis apud Prasu in provincia vero apud Prasidem .aeserari Uola. Divorum Fratrum ad Urbium Maximum queri sese vos. Hi fratres sunt Maraus dc Commodus, cy. . C.simocip. fuerit alienati ut manum. Quomodo autem servus suis emi nummis potuerit, qui nihil haberet proprii, vide Ulp. . Dii t. quas L .F. de manumisson. Videtur certus fuisse locus,quo se conia ferrent, qui sua pecunia emti se manumitti postulabant, de id indieati ab Ulpiano l. ι . de Mil. ed. ubi apud Labeonem dc Coeiatium quaesitum dieitur,si qui eo se conferat, quo solent venire, quisivmales postulant, an fugitivus sit i Qui se venalis postulant.
78쪽
vix alii sunt, quam qui nummis suis redemti. Loeus,quo solebant
venire,non videtur catasta fuisse, quod quibusdam placet. In ea enim a mangonibus aut dominis producebantur. Equidem GodoDedus notat id loci de aede sacra accipiendum ,pers. ult. Ins ehu quisum altaribus. M.L C. de his qui admeles sed lex i . est Ulpiant,qui de aede saera nondum potuit loqui. Deinde secernit asylum,& hunc locum Ulpianus, d. l. 7. Caeterum servos demum pronunciavit liberos Praefectus, si nummis suis se redemtos Lθ. dejudis. probaverint. Alias si intentionem suam servus non impleverit, in opus metalli datur.M.fde manum. Et quamvis summo iure inter dominum dc servum pactio non consistat, libertatis tamen favore factum, ut magistratus ossicium suum interponet posset. Ly. C. de eonaeob causeat.
Sed&Patronos egentes de suis libertis querentes audiet , maxime si aegros se esse dicant, desiderentque alibertis se exhiberi.
Cum Patronus contemni se a liberto dixerit , vel contumeliosum sibi libertum quaeratur, vel convicium se ab eo passum liberosque suos , vel uxorem, vel, quid huic simile objicit, Praestimis urbi adiri solet, & pro modo querelae corrigere eum, aut comminari, aut fustibus castigare,vel ulterius procedere in poena ejus solet. Nam& puniendi plerumque sunt liberti. Certe si se delatum a liberto, vel conspirasse eum contra se cum inimicis doceat,etiam metalli poena in eum statui debet. Basili ea i-Γ-τὰς -λευθέρους
79쪽
I. Liberius renetur Pa ronum alere.
. Rutilii Pratoru Edinum. Patroni in quamum liberto secedebam. -- momodo. F. Patroni jurejurando libertos adigebant ne ducerem uxores. o. Lege Iulia'Papia quomodo Patroni succedebant.
. R Centenarius Iustiniano quis. 3. Explicatur Lex Papia.
δο.Liberavi etiam Patroni paren res π liberos alere tenetur.
i. δ Enetur libertus Patronum egenum alere, II. 3. II. de agnos. EF al. lib. Lρ. C. δε operibus libere. ad remunerandum tam si grande beneficium , quo ex servitute ad civitatem Romanam perducuntur liberti.Ulpian.lib. I. ad Edict. quae est L/pre.desonis libera. Quare solebant Patroni sibi prospicere , & saepe i. durissimas a libertis exigere conditiones. a. Sed Rutilius Praetor edixit, se amplius non daturum Patrono , quam actionem oper rum & societatis,in quam foetetatem Patronus admitteretur. I. l. de bon. liberi. si a liberto negligeretur, vel non exhiberetur, dummodo id pepegisset patronus. Postea haec Societas vetita est. θεῶ operilibretaea praefecti κ.cognitioni relictum obsequium
ι . AEgritudo Patron ra. Egomodo in libertum animis
s. Corrigere quid. I . Comminari quid. . et δομα quid. ιε. Fusibus Castigario. Cur ad monitio, an in Get. V. Casigatio flagestis, servorum quomodo flebat. ιδ. Virgatores multi, quare. . Poena merulli. Disserunt in. merasium in opias merasit , eris opin publicum damna-
80쪽
3. Constitutum vero, ut nonnis desuncto liberto jure suecessio- 3. nis dimidia peti posset. Meminit hujus dimidiae Suetonius Neronec.sa. Instituit,ut a liberrorum defunctorum bonis pro semisse dodrans cogeretur et, qui sine robabili causa eo nomine esset, quo fuissλnt ea
familia, quas i e contingeret. Loquitur de libertis Neronis,quorum e bonis eum ipse communi jure dimidiam tantum partem vindieare posset, eam ad dodrantem usque perduxit,in eos,qui GRe causa nomina ejus gentilitia usurpassent. Et de hac partion accipi debent textus in Lsed cum Patrono c)de bon possω. oties 1 libertinus, L liberrucao.I. .Lquamdiu.U. l. fibbenus.ώj. de bomliberi. quibus locis, pro dimidiae, partis substituit Tribonianus, . cori ut observat O iac. ad i. si libertuου. s. F. de bonitis in quas. Papis. Et haee dimidia liberto testato mortuo beneficio Prae- .
toris obveniebat, I.ι. a.m de bon. lib. Intestato autem liberto,euisui haeredes essent, patronus excludebatur. F. qua de causa Inn.
de Fuce . liberti 1. Quapropter Patroni jurejurando libertos Madigebant,ne ducerent uxores, L aduere. 1. F. de Dr.Parran.quod
lex AElia Sentia prohibuit, 6. Post- 6. ea supervenit Lex Iulia , dc Papia, qua si libertus esset centen rius , id est, haberet centum millia Sestertisim, de liberos tribus
pauciores, patrono pars virilis debebatur e sin haeredem extraneum semissis ; si vero tres haberet, repellebatur Patronus , s. a. Inst. d. t. 7. Denique Iustinianus constituit, ut liberto intestato defuncto primo vocentur liberi, deinde fratres δc parentes, tertio loco patronus , inde ejus literi usque ad quintum gradum. Et tandem collaterales. Sin testamentum relinqueret , patronus oper bonorum possessionem contra tabb. tertiam partem haereditatis auferebat haeredi scripto , si libertus maior esset centenario ;8. Sed centenarium jam non definiebat Iustinianus centum mil- s.
libus sestertium, sed centum aureis. Quae Iustiniani computatio multis latuit interpretibus, qui crediderunt, centum millia sestertium tempore Iustiniani potestate dc valore aequasse centum a
reos. Cum vero eentum illa Sestertia,seu centum millia Sestertiumessicetent 2 cio. ducatos , aureus autem Romanus duos ducatos cum dimidio,non potuerunt invenire rationem,qua centum aurei