장음표시 사용
91쪽
omnibus Italiae regionibus. prete ea ἰn l. 27. c. n. dea eL ducitur e de Sardinia, Sicilis, Campania, Calabria, Bruttiu st Piceno, Amilia es Venetia, eaeteris interpositas appetationes Ludabilis obtimis, tua more solenni debebit audire compreenti appetatione eerminandas. Nec vero uta poteris esse confusio. Prafectuo enim urbis nostra restonsione conventin san contentus praedictis cognitionibus temperandum sibi esse cognoviti Ergo cum ex se urbanis omnibus ad Praefectum urbi relatum, ex his non relatum, manifesto sequitur has suburbicarias non fuisse. Sed ait Iacobus Sirmondus, illas suburbicarias dici, quae sub Vicario Urbis. At desiderant Vindicia adversus Simon um testimonium, vel autoritatem scriptoris, quae provincias sub dispositione vicarii urbis positas, ita dictas ostendat. Im o quia in Notitia ubi recensus agitur istarum Vicarii provinciarum tantum fi mentio unius suburbicariae, nempe Piceni, facile sequitur, reliquas suburbi earias non fuisse. Sane Sirmondus regerit, Piceno 'propterea additum esse, quod sit suburbicarium, ut ab altero amnonario distingveretur, quod erat sub dispositione Viearii Italiae. Sed si propterea quod sub vixario v. erat, suburbicarium. audiebat, cur alterum Picenum, quod sub vicario Italiae, dieitur annonarium λ Anne quia vicarius Italiae solus annonarias habe.batὶ At id falsum. Nam de Tuscia annonaria a vicario urbis tenebatur. Ergo dc annonaria suburbicaria dicenda. Porro si quaedam provinciae annonariae fuerunt sub V.U. duorum alterum s uitur, aut quod non omnes, quae sub V. U. erant, fuerint suburbicariae, aut quod quaedam suburbicariae fuerint annonariae. Utrum eligas, frustra Piceno adjectum, suburbitatio. Sed & Sicilia inter Vicarianas ibi ponitur, quam ex suburbicariis excludit tamen l. p. C. de extraoraeman. Gare suburbicarias non fuisse vicarianas sequi tun Imo quo tempore seribebat Trebellius Pollio, qui annonarias regiones ponit , nondum in mundo erant vicarii vel Urbis vel Italiae. Et tamen
oportet has annonarias Pollionis distinctas hoc nomine fuis ab aliis. Iam ostendi ergo oportet, a quibusnam, si non ab Ur-hleariis. Ergo urbicariae fuere, antequam essent Vicarii. Sed
satis de hoc negotio. Et fuere itaque suburbicariae, seu quas. Praeo
92쪽
praefectus urbi regebat, omnino quatuor: Tuscia suburbis νώ. Picenum suburbicarium, Valeria es Regio Latina. Vide Salma sium in Eucharis7. paria r. c.I. Porro dicitur in textu nostro, ultra ipsum lapidem egressum es praefecti notionem. Vulgata Exemplaria, ut & Haloandrina : Si ultra ipsum lapidem egressum est. Praefecti U. notio non est. Et putant passive hoc loco dici, egressum est. Sed recte interpunctio ponitur post, lapidem. g. Is
Si quis servum suum adulterium commisisse di
cat in uxorem suam apud Praefectum V. erit audiendus. Basilica: απύ κατηγορωτα - του ἰδίου δεοπότου et μοιχμα - δίαι γαμετῆς. Apud ipsum accusatur servus a domino suo de adulterio uxoris suae.
r. Adulteri dominarum,servi. 6. missonius, Oclama e Pacivi. a. AEmilia lepido correpm ob sem God re ad partes v
Ante Marcumfervin nonpote. r. l. a. C. A sepul. viol. explic mi adulteri osulari. tur. , . Explicatur L hos accusare. Ia. Mureti lectisprobatur. f. ult. de accus. - ρ. Anse Marcum liberum erat δε-F- Servus an possit relegari, ubi mino servum oecidere. de l. a.d. Ei eae a quib- ro. Cui Lex Petronia derogavis. man. Ir. O IN. Hadrianuου.
HOς g nos subsessorum Romae non infrequens fuisse vel
Severi & Antonini Constitutio arguet, de qua pr. IV. de haered. ins. vers es tamen casin.σ2M. 3.a.F. eod. Et iEmilia olim lepida, juveni Druso nupta, a delatoribus correpta ob servum adulterum. Nec tantum, quae per adulterium fiebat, sed omnis omnino cum servo proprio conjunctio severe a Constantino prohibita. Apud Marculphum charta exstat, de agnatione, si servus ingenuam trahit c. 81. qua dominus strui, qui puellam ingenuam rapuit, sopita controvcrsia cauci, ut
93쪽
liberi nati, ex his nuptiis fierent ingenui. Quod abs his literis igitur iactum non fuisset. Est&alia sub eodem eap. formula, qua ingenua sponte servo se jungens libertatem amittebat. Ex SCto Claudiano, ut etiam lege salica. i. g. C. de mulieri.us, qua
seprop.serv. Imo nec libertum ducere licebat patronae. t. sipatrois
N. F. de R. N. Hinc Iulia quaedam matrimonium cum quodam servo, sed tum emancipato, contractura, supplicavit Anthemio, ne sanimo Constantiniana sibi noceret. Vide sib. LL. D. authemii sit. 1. Ratio fuit, quod praesumeretur mulier manumittendo serisuum, eique nubendo, ei ante copiam sui fecisse. Facit quod Poeta habet lib. Digr. 28. Quod nubis, Proculina, eoneubino,
Et moechum modo nunc facis marituma
Non nubis, Proculina, sed fateris. Et servi isthaee proprii accusatio rescripto D. Marei introducta. l.f. de accusat. Quid itat an non licuit servum perinde ut liborum ante Marcum adulterii postularet Sane poterat servus non quorumlibet judiciorum publicorum reus fieri , nempe quibus pars bonorum erat publicanda, aut libertas vel civitas adimenda, veluti L. Iulia de vi.privata , Cornelia, de vi privata, Cornelia, de injuriis L hos aecusere ra. s. ult. de accus ubi ICtus in genere definit. Idem ditandum de caeteris legi pus, quibus pecuniaria poena irrogatur. Et addit: vel etiam capitis, quae servorum poenis non convenit, sicuti relegatio. Nempe quia caput non habet servus. Sed eur addit de relegatione 3 Nam nee ea quidem, quae in perpetuum est, inter capitales poenas refertur, L eviralium.=depaen. Et quanta poena servo,ab oculis domini removeri, quod ipse 'sponte expetiturus erat i Et tamen relegari servum posse osten-
det t. a. f. qui es a quib. manum. 5 non si Sed de l. a. C. de sepulch.
viol. quae componendi ratio t Brmon. lib. g. adL. Iul. de adult. p. m. Iap. cum Iohanne Glossatore, voculam, , in ael. Ia. δε ae. e . sic accipit, quasi eontrarium ejus, quod oraecesserat, negati a Lfirmet, hoc modo, quod quemadmodum relegatio servis competat non competat eis poena capitalis. Cujus explicationis inveniationem sibi M. Lyclama tribuit. a. Memb. Io. Dionysius a. Godos dus contra in Q. rui σ ὰ qui . man. de deportato accipit.Quod
94쪽
verborum proprIetas non admittit. Iul. Pacius Cene. . e. . distingvit est l. a. C. de Dul. viol. utrum servus consensu domini deliquerit, nec ne, ut priori duntaxat casu relegari possit, non posteriori, hac ratione, quod relegatio servi magis domino, quam fetavo noceat. Equidem cum d.La. quiVa quib. facile transigi posse putem. Quid enim si ita accipiamus t Si relegatus ultra tempus concessum in urbe manens deportatur, L. . Deporta torum autem bona confiscantur. Quamvis haec explieatio in divinationem incidat. Magis itaque est, ut cum Nicol. Antonio ICto nostri aevi nemini secundo lib. ι. de Dr. exul. e.3. Et Iaci Godofredo ad i. r. Q. T.'sepul. visitae relegatione privata intelli- 'samus. Sed duriores i. a. C deIepul. viri. conciliatu. Quid si 'cum Mureto obs jur. lib. g. c. a. pro, si fer νω, legatur,si quis P 8. Quae lectio,fide Codicis Theodosiani nititur, dc probat I. Godoli. nimirum de servo plane non agi. Vide Nicol. Antonius, tracta. tu de exilio lib. I. e. s. n. I. eqq. sed nunc in orbi ram. An ergo potuit ante Imp. Marcum servus proprius adulterii postulari Z Et negat Ulp. tib. s. de adult. in I. I. f. de accus. Nempe ante Mareum y. liberum erat domino servum occidere, jure domini, quod est, vitae& necis. Huic juri derogavit primum Lex petronia, qua do- IO. minis potestas ademta servos ad bestias depugnandas tradere . l. II. ad L. Corn. de Sisar. Deinde Hadrianus Imp. servos ab domi nis occidi vetuir, eosque damnare jussit per judices. Et quamvis Antoninus Pius constituisset, ne domino plus in suo liceret servo, quam in alieno, ut tradit C - Ins. lib. I. ti .I. Tamen id ad hoc genus adulterii pertinere forsan non crediderunt domini, ut Marci denique constitutio desideraretur. . f. 6.
Sed ex Inserdictis, Quod vi aut clam, aut Interdicto, Unde vi, audire potest.
Cur ex Interdictis, quod vi aui clam, re Interdicto, unde vi, audire jubeatur flL a Cur
95쪽
Cur vero ex his duobus duntaxat Forsan quia omnia
crimina ad eum pertinent. Vis autem criman est,
ob quod interdicta haec competunt. Vel quoniam urbis securitas ejus fidei commissa, ad quam pertinet, ne qua cui vis fiat. Pertinet hue Taciti lib. b. Ann. II. ubi diiscit, ad praefectum pertinere, si quod civium audacia turbidum. .
f. r. Solent ad praefecturam Urbis remitti etiam tu- tores sive Curatores, qui male in tutela sive curaverinsati graviore animadversione indigent , quam ut QRficiat eis suspectorum infamia : quos probari poterit vel nummis datis tutelam occupasse, vel praemio accepto operam dedisse, ut non idoneus tutor alicui daretur , vel consulto circa edendum patrimonium quantitatem minuisse vel evidenti fraude pupilli bona alienasse
r. Prietor Urban- fu removendi tutorem habebat. a. Graviterpunienduε ad'V. U. remittitur. s. Facta atrocia quanam.
is graviori animadversione indigent, IC Q. Prin tor enim Urbanus solum habebat jus removendi, scut de Ilegatus Proconsulis. Etsi dubitatum de eo fuisse appareat ex L pen. de Q. 6. cui manae en jurisae inprimis exl. r. f. φ. f de superiri tui. Neque ergo is poterat extra ordinem punire tutorem remotum. l. r. f. sulfecti Τ ad Scium Turis
x. Eilli. Nam, ob facta atrociora in tuitu admissa, apud p to-
96쪽
rem aeeusatus ad Praef. V. remittitur graviter puniendus. I. F. ult. Τ. de βέρ. tui. V. G. Vinculis publicis. LI. s. en.A. eod. Sei-lieet si sit de Plebejis, sed libertus, etsi nihil aliud feeit, quanta quod fraudulenter tutelam filiorum Patroni gessit, tamen ad Praef. V. remittitur. l. a. Τ. de suo. tui. 3. Haec autem faeta atrocia, quae hic recenset Ulpianus, totidem verbis repetit Marcianus til. 3. Inst. cujus est l. p. 1. de Tut. Et portinet eo quoque s. U.1. de suo. rvt.. ω. g. 9'. .
Praeterea curare debebit Praesectus urbi , ut nummularii probe se agant circa omne negotium suum : & temperent his, quae su*t prohibita.
. Numularii. a. Disserunt ab argennetriis. 3. Eorum certum coγψ, Uscium publicum. . Negocia. s. Ad isiorum mensam secunia deponebantur. . Scriptum mense.
7. Obligatio nominum estpula ione unde .
Numularii, argentarii, , ἀργυρογεωμονες,
κολλυβις , mensarii, τροπιζίτM, COactolaes I. an ep. F. argen*riuc f. deflatu lib. argentariae mensae exercitores, μου uia, numos dicebantur Vendere, pronum is, quos dabant permutanti alios lucelli aliquid accipientes, quod collybus dicitur, Latine-Cujac. ro. e. φ. Sui
Idem repetit in voce κομικώe m. Et totide verbis Glossae Labbaei in κολλεκτα&γ. Sic appellantur &in l. quisqui . si certumperatur. Proprie tamen
differunt arsentarius &-ut hic eius quasi institor,
97쪽
ministet & mereenarius sit ; Ille exercitor, & ut Iustinianus
appellat οι- ρε- ες, η-Distingvit eos invicem Paulus lib. 3. ad Edict. unde l. p. q. a.)f. de edend. Et
vel ex hoc titulo quoque colligere est differentiam. Hic enim s. numulariorum mentionem facit. Quare fi prorsus iidem fuissent argentarii, compilatores juris statim subjeeissent l. a. quae de argentariis. Id enim ab ipsis plerumque servari patet. Erant hi coactores, qui in auctionibas pecuniam ab his cui quid
venditum fuerat, cogebant. Fuit eorum certum corpus si v e luist, quorum erat publicum ossietum. Largenmriin ι o. . de
edendi. quod privilegium. g. depositi. fides publica. l. i ventri 3. in bonis. f. de reb. auct. μα possess tabernas demensas cum aere in foro positas habebatu. l. qui rabernas. 1. de commh. emi. Lo.
rum negocia fere erant trium generum, ut auctionarentur quorumcunque δ. de Solat. l. II. de petit. haereae ut argentum signatum venderent, aut examinarent, quanti esset num us aut
solidus aliquis, cujus auri, an probus, an subaeratus, an aequi ponderis; ut foenori nummos locarent. Sed & apud eorum me iam pecuniae deponebantur custodiendae. l. r. f. a.F. dep. Hinc qui peeuniam solvebant Creditoribus suis, aut qui etiam aliis foenore colloeabant, vel eam ex arca sua sumere solebant, vel ex mensa numularii; quae ibi deposta servabatur, aut foenore collata, vel etiam si versuram facturi erant, sub usuris a mensari accipiebatur, idque exprimebatur in Chirographo, utrum ex arca, an ex scriptura mensae numeratum esset. Quae scriptura mensae nihil aliud erat, quam numeratio pecuniae per mensarium factae, quam quia in codicem rationum referebat numularius, inis de scripturae nomen, quemadmodum Graecis mimest numerare pecuniam, de qua perscripturam ante numulatio erat eautum. Iul rebantur enim numularii quod jussu contrahentium gerebant diligenter perscribere, ut Caurus ait in leg. a genuetr. Io.fis edend. Hinc aequum praetori Visum est, ut argentarii rationes iis, quorum causa confectae, exhiberent etiam acturis adversus ipsos. Et ex hic scriptura nascebatur obligatio no
98쪽
foen. Traper. Ut ergo negotia sua fideliter gererent praesectu, eurare debebat, de quibus Marcum Philosophum tulisse Capit
Cura carnis omnis, ut justo pretio praebeatur, ad curam praesecturae pertinet. Et ideo forum suarium sub ipsius cura est, sed & caeterorum sive pecorum, .e armentorum, quae ad hujusmodi praebitionem spectant, ad ipsius curam pertinet.
r. Cum annona es rerum venalia ro. Roma magna earnium vilitarium ad Praef. U.pertinuit. D. Praebere quid. a. Anniana. δα Corporati sub Praef. IIpotes Explicatur Ulpianuae. te . . Caro Porcina. Ejus distribuen' s. Suarii immunitatibuι gaud da autor Aurelianuri bant. s. tauomodo vendebatur. I . Inscriptio vetus. d. Lamprisin istUmtur. N. Exagio vendere. 7. Duarenus, Donesius, Hilliger ιε. Cum annona hodie pertinet ad
I. Proponere quid. rr. In Comitiis adMareshalcum p. Diversa Dct. in L ι .F. de com mperii. pensΡΕrtinuit ad praef. u. cura annonae & rerum venalium populi R. l. r. C. h. t. dae sub ejus dispositione erat praefectus annonae, ut est in notis. Vide Lipsi ad I. ann. Tac. e. 7. o ad Sen. de breυ. vis. e. II. Augus. de civ. D. s. c. ι7. Val. ad Ammp. 2τι. Vide Zonaram in Theoph. Unde ei saepe imminuisse magna pericula si plebi satisfaistum non esset, ut ex Ambrosio Epis. v. ad Theodos observas Vales ad Amm. 5b. a . p. 83a. Quemadmodum cura annonae militaris ad praefectum praetorio pertinebat . Valec ad Ammian. lib. I .F. I. U I. Annona intelligitur quicquid ad victum pertinit, L fide exmorae crim. t. t.1 HLIuliam. δε
99쪽
de ann. I. un. c. de ann.'capit. De praesecto a. annonae eonfer Li- 'psium ad Ann.Tae. c. 7. & ad Senecam de brevitate vitae. Augustin. de eiv. Dei e. II. Li . lib. r. Eiecit. c. I. Solius autem carnis mentio. nem facere credo Ulpianum, quod caetera ad praef. annonae spe- . . Eharent, i. r. C. h. t. Caro autem erat, inprimis porcina, populo valde grata, cujus in eum distribuendae autor Aurelianus, teste 3. VNiseo. Ejus, ut & bubulae libra vendebatur octo minutis. sim Alexandro redacta est ad duos minutos. Lamprid. Alex. c. M. ι. Verba Historici ita habent: Cum vilitatem P. R. ab eo peteret, inis
terrogavit per Curionem, qua Feciem canum putareηι. Miconinsinuo exclamaverunt carnem bubulam atque porcinam. Tunc in
non quidem vilitatemprop. fuit, se ussit, ne quis suminatam occidorer, ne quis lactantem, ne qVis Naccam, ne quis damationem,tantumsinter biennium es propὸ annum porcina charnis fuit re bubulae, ut eum fuisset octo minutalis libm, ad duos unums utriuQ carnis libra reis digeretur. Desideravit populus vilitatem. Ita enim ex libris regii & Puteani membranis Casaubonus emendavit. Et ita quoque Palatinos duos Codices lςgisse testatur Gruterus ad hunc Lampridii locum libris editis mendose Mutimum praeferentibus.
I. Pro qua tamen nihili voce totoque ignorata Latio acriter contendit Duarenus, r. dis'. ari pro Duareno Donellus ιε. Comment. s.
pro Donello Hilliger. lit. P. Sed nec analogia patitur, ut praesta- tio rerum edulium edulitas appelletur, & simile vix ostendere poterit Donellus. Frustra ergo est, quando audacem manum pro eul dubio intelligens Cujactum tam pridium corrupisse paratragoediatur. Nec moror Hilligeri, RECTE. Non enim mutata lectio manus Cujacianae, aut Casaubonianae,. Gruterianaeve, quos & Salmasius sequitur, facinus, sed ab auctoritate MSCto- 'rum optimae notae est. Neque sententia loci controversi sensum alium fert. Nam si non annonae vilitatem, sed laris gitionem edulium populus petiit, cur quaesivit Alexander, quam speciem caram putarenti Quasi vero largitio solius earioris annonae fueriti Deinde nec largitio annonani effeti viliorem, quam tamen sua eonstitutione viliorem effecisse historicus innu. it.Ait enim, non proposuisse quidsm eduli rem, ut legunt Duare
100쪽
nae & bubulae , duorum aut unius minuti libra fieret. Ergo nihil secundum petita populi Alexander fecisset , desiderantis rerum' edulium largitionem , siquidem largitionem non praestitisset sed vilitatem tantum bubulae dc porcinae. At id quod populus flagit verat , facere voluisse Alexandrum Lampridius, sed per edictum , tantum id efficere noluisse, ostendit. Si ergo illud, quod a populo
petitum erat, non quidem per edictum, sed re ipsa effecit Alexander , utique vilitas petita fuerat .Eam enim non largitionem fecit. Nee ferit Dilemma Donelli, quod ita fere habet : Dicit Lampν dAu, Alexandrum non proposuisse vilimem. Aur igitur proponendi verbo intesistas Alexandrum nonpraestitisse,non exώibuisse, non cisse vilitatem, 2 rextu ipso refutaris,quia Lamgridius indicat,vilis tem ab eo maximam inductam: aut proponendi verbum significabit, Alexandrum sibi non proposuisse, non animam uisse exhibeye vilia ratem , ta id quos erit falsum. Nam Lampridius indicat,idmaximὶ egisse Alexandrum. Non, inquam, urget Donellus. Prosonere usi. e. tata satis significationepublice edicere, per edictumproponere, eodem sensu, quo vilitati studere dixit Marcellin. de Iuliano. lib.amp.aa1. Et Lampridius de Commodo, adeoque sic datur tertium,ut Magistri loquuntur. Quare vox illa nauci edulitaGnem, obtrudenda erat Papiniano in L ι7.Τ. H CompeU. quod agunt Duarenus &Donellus. Sed omnino ibi retinendum Militatis. Nee obstat, quod
Donellus causatur, servata hac lectione , qua aedilis proponatur tractisse annonam publicam, non posse causam annonariam non esse,adeoque denegari compensationem, per O. C. de compens quae tamen retenta arilitatis voce in h6c textu concedatur. Perperam enimDonellus putat, nullum debitorem ex causa frumentaria comis
pensare posse, quod nuspianein jure traditur: sed hoc juris est,quod
debitorRei p. duntaxat,seu qui Reip.aut fisco ex causa an onaria debet, is demu compensare non possit. Iam si aedilis arctiorem anno
nam praebuit, seu parcius dc malignius annonam distribuit, quam debebat, certe inde nequaquam sit debitor Rei p. sed singulorum, quos justo annonae modo fraudavit. Sed hac de re latius egimus recitationibus publicis adii inde Compe Redeamus ergo P carnem , cujus sub Alexandro libra duobus aut uno minuto etiam venibat. Et alias Romae magnam carnium vilitatem fuisset Plinius io.