장음표시 사용
91쪽
Quem de turrigstro vertico Folsinas' Cives romulci traximus hospitem. Hic mixtis varia lueo coloribus Auroram croceo lumine splondidam Expressit violas canaque lilia Spargentem manibus, tum celeres rotas, Maiorsemquo deum fraena volantibus
Dantem quadriugis, quem preti Hesperus
Pennis caeruleis excutiem sacem. Mortales oculi nubiferam Super
Tellurem et pelagi frigida marinora Cornunt implicitis ludero d0xtoris Horas, quae Volucrem distribuunt diem, Sublatas zephyri flamine candido. Sed me praevolitans spiritus ingeni In diversa tulit. Dum loquor, ultimi Conduntur radii. Vultus Apollinis Nuper fulgidula vividior rosa obductus nebulae tegmine palluit.
92쪽
IX. Quis mihi tam subito mentem novus incitat ardorpQuo rapitis Musae 3 Veteres contemplor Athenas. Panditur ingentis pulcherrima scena theatri. Hic gravis apparet sella Posidippus in alta, Illio iucundo nardi perfusus odore Implicitusque comam populari fronde Menander.
Cecropidum video properare Volubile Vulgus In caVeam, rapido Sparsae ceu turbine frondes Pervolitant nemore in magno, cum SaeVa remugit Vis boreae, subitusve ruit de montibus imber. Purpureas inter violas formosa puella Ambulat ante choros, trepidumque fatetur amorem Ingenuo inveni tacitis coniuncta hymenaeis.
Conclamant cives: O pulcra Perinthia, melle in Dulcior hybleo, salve t Fac de Menander Filius es Charitum, salvet Sparguntque recentes
In Scenam myrtos. Non ergo pauper oberrat
Veste carens Sophie. Colitur divina Poesis;
iIὶ oraecae comoediae prineipes ad salutandas Musas invitanti Reperti in rudoribus Viminalis Sixti V. villam tenuero: a Pio IV. melius heie in basi Conspicua positi sunt custodes locile, Menander fecit Andriam et Perinthiam erentius in Andria
93쪽
Optima scripta vigent; donatur honore coronae Qui decus ingenio meruit. Malocauta iuventus Respue fallaces nugas; Venerare magiSuOS Italiae Graios Heu somnia vanal Recessit Dulce oculis visum. Posidippe, Menander, utrique Marmorei simulacra inter taciturna sedetis.
Regnat ubique sopor; blandam philomela querelam Vicina canit in silva, nostroque dolori Fit comes, et miseri repetit suspiria Vatis.
94쪽
Dulce mihi ridens Isis fragrante labello Hae ait: Aegypti me pudet esse deam. Quid flos hio loti solitus mihi pingere frontem, Quid sonitu rauco barbara sistra iuvant pDa graecam citharam, da Pindi laurea serta; Mutato dicar nomine Terpsichore.
95쪽
PROPE AUGUSTUM XI. Maximus Orator, sacram cui Fulvia linguam Transfixit diro sanguinolenta ioco, Erigitur volvens flammantia liumina elaeum. Murmure semideisim porticus alta tremit. Dolicit Augustus laciem, desertor amici Qui fuit, et decoris proditor ipse Sui. Roma ferOX, memorans civilia bella, perempti Consulis ante pedes tacta dolore iacet.
96쪽
XII. Trux oculorum acies, frons turbida, labra superbam Constricta in rabiem, crispa brevisque coma: ADOSco monstrum; proles Caracalla Severi est, Romanus Caesar nomine barbarico. Impius ense ferox ipsa inter brachia matris Occidit fratrem. Spirat ab Ore scelus.
I Diei da illo potest quod Cicedo de Verre Ois ex ore erudelit Em riebati
97쪽
Desensor Patrocli convertit in Hectora frontem Aiax. En vultus ira dolorque mOVent. Vox horrenda viri, quam fervidus hausit Homerus, Ustic inter mutos conticuit lapides; In campis Asiae, pugnans ubi constitit heros, Tollitur, et vaesto concitat arma Sono. ἐαὶ
liὶ Smit qui Menelaum appellitiit: seit Aiax, horos ab AchillΘ secundus, dignior PAt marmor in Scripsi an. MDCCCLXVII. quum Asia bellis tumescereti
98쪽
XIV. Maxime Scipiadum, trepidae spes unica Romae, Cui fera Carthago moenia victa dedit, To-ne ducem invictum patria procul urbe iacentem Condidit obscuro pulvis et alga solopLaudibus e tantis, tam claro se fulmine bolli ViX parviun cives restituere caput3 Hannibal hoc cernens cum risu clamat amaro: En qui me invitum traxit ab Italia. Egregia haec habeat romanus praemia victor: Non aegre patiar dedecus ipsct meum.
1ὶ Notan ius romanorum princeps heron. Caput operct Egregio Rup P thula marmorea positum.
99쪽
XV. Pulcrum pulcra Venus petens amantem Concha prosiluit Super marina.
Colludunt guphyri, siletque pontus. Mollom Cyprin Adonidi relinquo,
Caram foemineae deam iuVenine. Alter dixerit auream, decoram, Stringentem umbrosios manu capillos. Mo noc Virgilius meus probaret, Nec forrent Heliconides pudicae, Si vellem tenseris iocis amorum Fortis ingenii ligare pennas. Ad cantus propero SeVerioreS.
100쪽
XVI. Formosus iaculum gerens Adonis Surgit candidior nitente gemma. Nondum saevus aper latus momordit. Rosam dixeris imbribus benignis Disclusam et placidi tepore Veris, Cui non improba vis furentis austri Caput cespite languidum reflexit, Nod sol abstulit igneus colorem.
si Pari sorma sunt duas sitituas Adonidia si Veneriη in parvo eonclavi Pi Clementino, Musivo, si recenti Pictura illuηtri, veluti duo gemmae ariis i catae.