Alexandri Pascoli Perusini ... De homine, sive de corpore humano vitam habente, ratione tum prosperae, tum afflictae valetudinis libri tres. In quibus ad mentem tum veterum, tum recentiorum theoria, ac praxis medica nova, clara, ac brevi methodo expo

21쪽

INDEX HISTORIARUM.

mittente. IOI

Historia X. De Martana Implui benigri intermise

22쪽

APPROBATIONES.IMPRIMATUR.

si videbitur Reverendissimo Patri Saeri palatii Apost. Magistro. N. I aeoarius Epis. sofanen. ruest.

OPv3 , quod inscribitur , Alexandri pis ali de M-mine, seu de humana eorpore vitam babeme, legidi agenter , ut Reverendissimi Patris Magistri Sacri Palatii Apostolici obtemperarem. Nihil in eo, quod vel Religioni, vel bonis moribus adversaretur, offendi . Authoris vero ingenium, & industriam vehementer sum admiratus, qui tam multa, tam varia , tamque utilia, eam breviter, tam dilucide, tam eleganter complexus sit. Quare,cum opus hujusmodi & Medicae Facultati non parum lacis, & iis , qui eandem prosi teri voluerint , multum afferre pomi commodi, cen

seo publica luce donandum. Ex Collasio Romano. 7. Ianuarii I7a8. natius Gaarini Societatis γαιι.

23쪽

xvi CAP. XVIII. De nonnullis membranis praeripuis interioribus corporis humani , ω primo de iis quae constituunt parietes abdominis. 6 iCAP. XIX. De Menivibus, Pleurd, Mediastino, Peritonaeo, ct Diaphra mare . M

CAP. XXI. De Pulsatione tardis, ejusque vare

tam habentis. 99 CAP. XXVII. Exponuntur elementa ad mentim Galenuorum . ita

CAP. XXVIII. Exponuntur ad mentem Comico

rum . . . ,O9

CAP. XXIX. Exponuntur ad mentem Democriti, O Cartesi. i II, CAP. XXX. De Regionibus elementorum ex pomihes earnsanώ. . O .. 3 7

Sectio Secunda.

p. I. D E Furibus in emere.

24쪽

CAP. VI. De Febridius malignis. 'CAP. VII. De Febre mali na psilenti . I 72.GAP. VIII. De Febre Nemcε. . . . - . 179 CAP. IX. De Insermitςeme in genere. 189 CAP. X. De motidianas plici benignὸ intermise

tente . . ' .

CAP. XIII. De Februus sontinuis intermiuent bus, ct intermittentibus compossis. a I 6

CAP. XIV. 'r Morbis , qui progris irespicium, motum sanguinis progressionis, item et sui

INDEX

25쪽

APPROBATIONES

IMPRIMATUR. si videbitur Reverendissimo Patri Saeri palatii Apost. Magistro. N. Raeearius Esse. sojanen. ruest.

minosea de humana eorpore Oitam babense, legidi ιgenter , ut Reverendissimi Patris Magistri Miari Palatii Apostolici obtemperarem. Nihil in eo, quod vel Religioni, vel bonis moribus adversaretur, ossendi . Aut horis vero ingenium, & industriam veheme ter sum admiratus, qui tam multa, tam varia , tamque utilia, tam breviter, tam dilucide, tam eleganter complexus sit. Quare,cum opus hujusmodi & Medicae Facultati non parum Incis, & iis , qui eandem prosi teri voluerint , multum afferre pomi commodi, cen

sto publica luee donandum. Ea Collasio Romano. 7. Ianuarii Iza 8. Ignarius Gaapini Societatis 1etu.

26쪽

LIbrum Alexandri Pascoli , quo Medicinae instIt

tiones traduntur,Reverendissimi Patris S. Palatii Apostolici Magistri jussu sedulo expensum , non inocio bonis moribus, atque catholica fide minimε abhorre tem,atque alienum censeo, verum magno publico bono vulgandum: Eo enim Celeberrimus Auctor universam rerum medicarum scientiam paucis, sed perspicue complexus, nobilissimam Facultatem plurimum illustravit, auxit , erexit, acri judicio , ac longo medendi usu, certa ab incertis sejungens, vera iapienter confirmans, falsa ingenue repudians. Quamobrem pluribus nominibus laudandus, sed eo maxime , quδd artis Tyronibus consuluit ι quibus brevem, atque expeditam ad Medicinam viam ostendit.

Petrus Assaltus IMPRIMATUR. Frater Gregorius Selleri ordinis Praedicatorum Sacri Palatii Apostolici Magister .

27쪽

De iis, quae tum secundum, tum praetemnaturam, ratioue praesertim coimis, S sanguinis, exoriuntur,

atque exoriri possunt in

corpore humano vitam habente.

De corpore humano vitam habente in genere, ac praecipue de cordis structurρ, motu, bc facultatibus ; necnon etiam de motu sanguinis circulari, ejusque constitutione.

CAPUT I. Definitur Medicina, ta' in suas dividitur

partes praecipuas . Eduina es eognitio quaedam rationa- ὸΣ in

us , quae circa humani eorporis vitam habentis a me nes, tum natura I , tum praeternaturales,'circa varia

earumpraesta versatur: quam per varias conjecturas, partim speculam do , partim experiundo, qui eam prosteri Meredicur ,processu temporis i comparat, ut in homine sanitatem praesentem conservare, amissa res rare o onuia queat. Cognitio haec, quae, aut Tom. I. A pro Diuiti oti by Corale

28쪽

s LIBER L CAP. I.

prosperam, aut hominis adsersam valetudinem respicere quodammodo semper debet in rebus plerisque medicis , neque certa , neque evidens quan vis sit, si ratiocinium tamen , aeque ac observationem ad eam proinhe acquirendam sedulo , solerterque pro viribus intendamus , admodum probabilis , perquam utilis , ac penedicam, necessaria evadit; tum quum maxime acultatem

equidem praestantissimam , haud vili, sordidoque quaestu illecti , sed candide, liberaliter , ac ingenue, procul ab omni dolo, ab omni versutia , ab.Omni calliditate , atque jactantia , procul ab omni fuco , ab omni circulatoria ostentatione, ac inanium Verborum, nugarumque lenocinio, atque in Reipublicae commodum , aliorumque potius, quam nostrorum utilitatem, ut homines liberos decet, profiteri, atque exercere velimus . Quid sine Medi- Ex hae Medicina definitione, Medicinae

cinae subiectum, ' .

medium , & fi- patet, BomInemelle , quatenus dum Vivit, &η ' morbis affectus esse possit. Hominem dicimus; quum in universis sere affectionibus, quibus in Terris frequentissime vexamur , una cum corpore Organico desecturo, animus quoque, materiae expers, haud quaquam defeeturus , afficiatur. Quamobrem quisquis humani corporis aegritudinibus , directe quantumvis mederi studeat, & animo quoque quodammodo aegrotanti, non directe saltem, medeatur, necesse est. Et quan- is, medendo, humani corporis sanitatem, proxime ut- plurimum, in homine respiciamus,remo te tamen vel sanitatem , ut ita dicam , mentis incorporeae, qua corpus humanum vivens informatur , plane respieimus. Hinc Medicae facultatis finis primarius, Sanitas est totius h minis , ratione videlicet tum mentis, tum corporis, quam conservare in eo oportet quandiu viget, reficere

autem qu diu deficit . Medium vero, quod cum Se

subjectum

29쪽

DIVISIO MEDICI

nerto & alii scopum dicere consueverunt, est Mederi', medendo quippe, & sanitatem praesentem conservat Medicus, atque absentem instaurat. Quod quum ita sit, nemo non videt, Medicinam , ratione tum objecti, tum finis, tum medii , inter plerasque facultates longe praecellere. Circa hominem porro omnium animalium prae stantissimum versatur, sanitatis gratia, qua inter Omnia mortalium bona nihil sane praestantius , nihil quod magis expetere debeamus.

De Medicinae primordiis , deque eius praecipuis Diplex. Ddi

cultoribus, quum prolixam de iis, & ad nauseam pene pillea, Dogma recoctam habeamus historiam, non est cur plura dica- Uc Mςxh mus. Satis superque sit impraesentiarum animadvertere, Medicinam in sui exordio, omnium sere consensu, Empiricam , inde Dogmaticam , mox Methodicam eKtitisse . Empirica fuit, quum , solis observationibus innixi , rationibus omnino posthabitis, artem olim medicam colebant Majores . Fuit Dumattea, quum ad normam nonnullarum regularum communium , quibus indiscriminatim, & quas per analogi sinum affectiones universas auda ster non minus, quam perperam tractare deinceps ceperunt. Fuit Methodiea, quum methaphysich tantum ratiocinantes , scientiam effecerunt sutilem jac pene chimericam , cui nil mirum , s temporibus no stris passim reclamitent Observationes. Non injuria igitur in id unum hodie collimare contendunt ii saltem, qui prae caeteris in ea si cultate sapiunt, ut experientia, aeque ac ratiocinium basis sit, & sundamentum doArinarum universarum, quas in Theoria , non minus, quam in Praxi per conjecturas utplurimum eliciunt. Quisquε Μεί- Quum Medicinae objectum adequatum, iuxta tra- cinae partes deditam definitionem, Homo sit; hominem prius optime sistiserpite cognoscere conducit, hominem videlicet in duplici statu, & quum bene se habet ratione sanitatis, in flatu ni- Th ii . A a mirum

30쪽

LIBER I. CAP. I.

mirum naturali ἔ& quum prave afficitur, hoc est quum ab eo satu sanitatis naturali recedit, in flatu nempe practernaturali . Hinc profecto binae Medicinae partes praecipuae: P sologia , & Pathologia . Physiologia versatur in cognitione Medicinae objeeti, hominis nempe in statu sanitatis, id est in tu naturali . Pathol gia versatur in cognitione ejusdem Medicinae objecti , ejusdem nempe hominis, qui tamen a statu naturali recedit, o grotantis videlicet, sive morbo affecti, id est in satu praeternaturali. Signa autem, quorum beneficio dignoscitur , an bene, an male se habeat homo, ratione sanitatis ; an affectio , qua detinetur, pravae sit indolis, necne; an sutura sit diuturna , an brevi sel vi possit, an cum periculo, an citra periculum &c. alteram Medicinae partem faciunt, quae Semi tua nuncupatur. Quum homo sinus vivit, perquirendum est quicquid in rebus , quibus utitur, universis , pretestare debeat, ut incolumis servetur. Perquisitio ista quartam constituit Medicinae partem , quae 'gienedicitur . Contra vero morbo quum laboret, ea praesidia excogitare oportet, quibus pristinam sanitatem ei comparemus. Inde Medicinae oritur pars postrema, in qua de praesidiis agitur in morbis adhibendis, qnae Therapeutica iccirco nuncupatur. Ex quo patet, quinque veste Medicinae partes praecipuas, Phasologiam , Pathologiam , Semioticen , in tenen, ac Tberaseuticen .Phyliologia maxime tractat Medicinae objectum in statu naturali; ideoque agit de corpore humano, ejusque partibus. Explicat earum constitutionem , situm , nexum , & usum, necnon etiam facultates, ratione tum organorum , tum animae rationalis, quae Organa informat &c. Pathologia agit de iisdem rebus , quas tamen considerat in statu praeternaturali; atque adeo morborum, seque Dissiligod Coosl