Sikelion, sive Commentariorum de Siciliae veteris geographia, historia, mythologia, lingua, antiquitatibus sylloge. Accedunt praeter inscriptionum aliquot enarrationem, scriptorum ut natione Siculorum, ita horum qui de rebus Siculis egerunt, vitae cu

3쪽

COMMENTARIORUM

DE SICILIAE VETERIS GEOGRAPHIA, HISTORIA, MYTHOLOGIA, LINGUA, ANTIQUITATIBUS SYLLOGE.

PRAETER INSCRIPTIONUM ALIQUOT ENARRATIONEM, SCRIPTORUM UT NATIONE SICULORUM, I ΤΑ ΗΟBUM, QUI DE REBUS SICULIS EGERUNT, VITAE CUM RELIQDIIS OPERUM, ILLUsTRATIS.

EDIDIT

5쪽

ilia annorum abierunt iam formo duo, ex quo a bentium in aligendis seriptorum titulis insolantiam et nu-

aemulus, non magis se fastivitatos inscriptionum ' quam ambitionem inseribantium improbavit; nos autem in horum, quamvis gravium, hominum. adhortationo surdi, eorta surdastri fuimus ad hune diem; nam stiam nune multi nostratium non exquisitos libris suis titulos excogitant, quiddam potius ineptum et nugatorium esso inse, ptionis oras volunt. 3 Quod ut eaverem, pertimesco, ne

6쪽

ipse parum altondisse dicar, quum Iaune Ipsum librum appellatim nomina, do quo vel Lexi ea, , ingenii et eruditionis vi earia V , conticescant. Conticescunt, her- cIs ; verum idcirco ins nolim existimes ludificatum esse: nam qui do Sicilia et Siculis et Siciliensibus pars citur liber, is admodum I Evi nac iud ora tra lations Σικελιων perindo valebit, ac si vicum dicas, in quo aedes nullas a Siculis non sunt conductae) inseribi potuit; addo illud etiam, quod ma doctiores Iacessitos Volui, περιεκτικῶν apropriis nominibus oriantium genus DB ultra, a via utiat 1gnum; Deili pras orirant. InterBa'ut ns omnino dessset, quo eo ullum supfr eo teris, quod in thala usurpavi, illim gehMIs περιεκτικ δ senires , essicerct studuit brevi commitilati ne, qua exhibotur intiae arbitrahas vi δε ita est i in pinito do Ioeo non, ut ait ille, is silere melius elise,

'rostquam Ieeloribus eerte quidem erudIlis titulum purgavi, proxίmum esse video, ut disseram, in o dando hge nitro qitu prepositi habuerim. Λc primo quidam a seribonda Sicilia F e tera et nova Sponius sibi quiddain' itinIIo Insormaverat ) non abhorrebam; post paullo, quum sumti laboris adiumenta et praesidi .s nixius

instituissem Maerere, nostra in urbe aegro Veterem,

otionum Academiae mi aia , quilecta μ' , Did. Misitio

7쪽

Dedum novam Siciliam eon seclum iri intelligebam; tanta bonorum librorum inopia me circumstabat. Nec idcirco tamen suscepti me negotii pertaedebat, sic ut valere Siciliam iuberem, sod quia res ullas in illius insulae historia, mythologia, ontiqui talibus cet. nequaquam satis adhue explicatas sciebam , librorum inopia ideterreri mo' mininas patiebar, quominus hue nervo S intenderem; prae-isprtim quum rerum scientia Sicularum subtilior suam de Romanis quaerentium sis a Siculis multo habuerint. Romani 7, houd sρ raro praestet adiutricem. Horum igitur studiorum velut cursum aliquamdiu iam illuc direxs ram , quum abhinc rennis quinque documentum moi dare flat bam producendo in publicum libro, quem Di fortationes Siculas ' inscribebam euiusquis in prae- .fMions singillati in quo is, non generati in modo et uni-

verss. proferebam, quas PotISSimum Illustrare vallem. . Qui mine aditur Σικελιων, S earum, quas Iuchoava, dis

sertationum in Iocum succedit, non quo illas putem pro emortuis et nullis iam aestimandas esso, sed quod inscriptio nova, a novo redemtore stagitata, malius insuper eonveni'ra videbatur cum libri quasi Vesta nova si est

n sunt verba He m ater husii ad Polluo. IX, N. t 83 Huius libri censor Lipsiensis v. Ephem. litter. Lips. a. 1825nro 88 sie orditur censuram: ,, Was uriter diesem rath aalhasten Tital versiecht sei ' cet , verum id genus' aenigmata h. e. obscuritates) , , aiora assignemus culpa . a inentium , sed inscitiae non a sequent um.

8쪽

Sad da hIs rabus satis vel suam nimium multa; nunc, quod paullo anta pollicebar, sexsolvam. Σικελιών. Dionysius Halicarnasssus multus est in enumeranda forum populorum multitudine, qui eum alias Italias partos olim Oeeupatas habuerunt, tum eas maximo, ubi pos modo urbs Roma condita est. Quam historiam illo dompsrsequitur acturato, oι κατασχοντες, inquit , Ῥώμην πρίἴτοι τῶν ινημονευομένων, βαρβαροί τινες ησαν αυτοχθονες Σικελοὶ λεγόμενοι r eaquct narratio nis fidem nul Iam repertat, subiieli: τουτων , Σκεχων, οὐκ ὀλίγα διε ιεινενουν ἀφανῆ εινηγαῖα μέχρι των καίν ους χρονων, ἐν οἷς καὶ τόπων τινa ὀνόματα Σικελικa λεγομενα, mrooντα τηνnαλαι ποτὲ αἰτῶν ἐνοίκησιν. Ad haec Vsrba casaii bonussa malis scribit is Σικελικῶς aut Σικελιστl' i sgo tamen, hane sententIam ut sequar, RΘgre moveor; saltem Dionysio obtrudi veto Σικελιμἰ, quo adverbio votusti scriptores

abstinuerunt prorsus omnes , ut tacitum feras, a sananda

voee Σωχικἀ quam Iongo dissideat Σικελιστl: Σικελικῶς autem tum abest propius ab illo, eui medendum, Vocabulo, tum quondam hoe verbo signifieari vora potuit in lingua Siculorum Σκελ η, quanquam, hoe sensu

1ὶ Antiget. Rom. II, I p. 234 R. est. I, 9 p. 24.

9쪽

a quo seriptore usurpetur, adhuc ma legera non me nienam Byzantius Stephanus, monens idemudam da gentia IIum apud SieuIos in n/ος eadentium multitudina, hie seriabit 3 oiae strictu Σικελωνε, alibi ΣικεLκως ἀμφουρα , V.-rum η βάρβαρος διάλεκτος τῶν Σικελων si avis oeulos est illi nautrubi vargata, da consuetudina' lingua Graeca loquentium narrat. Iudam Eustathius ΣικιLκῶς eodem, quo Stephanus, intollactu somst si Iterum dixit. 7Hase si psnialas omnia, casauboni semenda Iona non vors nari locum, sod pelli modo asperitalem asperitata eo cedas. Sod haee ἐν παροδευ, radiso ad ea, quae Exorsus sumi hos Σικελους pauIlatim is sedibus eleemunt, sat est

apud avndem Dionysium , Ἀβοριγῖνες, qui πολεις I--αλλας τέ τινας καὶ τὰς ιι ει τονδε οὶκουμένας, Ἀντεμνατας τε καὶ Tελληνεῖς καὶ Φικολνέους τοὐς προς τοῖς καλουιιένως Κορνίκλοις ἔρεσι, καὶ Τιβουnτινους, παρ' ola in κώ ἐς τόδε χρόνου ιιέρος τι τῆς πόλεως ονομα&ται Σικελιων φο επι tremas Iocum Voeis in eodiea quidem Vaticano oecupat Σικελικόν, sod lege, iterum et saepius Iogo uorba integra, ut persantiscas, a rhetors de industria ad extramum via deri r orvatum ess voeabulum multo, quam isnua illud Σικελικον, exquisitius. Tiburtinast igitur urbis pars au

10쪽

VIII

qua traxerat, Dionysio issis, appeIlationem suam ex Eorum nomin. Σικελων, qui priscis temporibus ibi sedarant; hase autem inppollatio qumhi; Berihitur fuisso Σικελαύ- praeteU Mia'na hoc quidam liquet, utrummhuris ars illa, ab universis. ciribus, s an a solo Dionysio sth Nerii nominata. Quoesrca Primum omnium Opora danda est, ut em tundalus, qua tandem ratione Dionysius si undε hoe v eabuli MeepErit. Et hic quidem. Casa ubonus audiendus profecto non est, qui nostrum illud. ΣικεLὰν suspectum oblisistidis facit, Graeeam VHeia. Spsciem ess , quum tamen se lingua Siculorum istorum suerit barbara . .i Ahipsis Σικιλοῖς, etiam ebarbaroxum numerosi eximuntur, . id inomong αλι v formatum esso dissicile terediis est intai nulla unquam Tiburis pars vero at ab ipsis Tiburtia

lam labori partens nulli, tui bi8toriam conficeret ακριβεuia: Iauda conspleuam, ideo quo non unam per Romam, sed vieinas bos perineans, suis ipsiu2 furibum, opinor, persee pii, ut quendamioppidi sui vicum Tiburtini. Latinai quid- π eo, BQd tua re Domin Θ Σικελων aut doti is nut euaest Eodem coniuncta.vocarent. Age vero consida rei misi Etiam , quid sere voeum Latinarum illa ,ideaciue audivisse. Urbis, quam loquimur, pars ista potuit nari, ut appellaretur is SicuIus Vicu SV: Livius: semul tos, Tuscos, Romas BOSPitum urbisque cRrilas tonuit. his Iocus ad habitandum datus, quem deinds Tu se um

1οὶ vide aius animadversionem ad Dion. Antiq. Rom. IL 1 in. 11 Pelasgis adnumeraxi iuhet Niehularitia. .