L. Andr. Resendii ... De antiquitatibus Lusitaniae, caeteraque historica, quae extant, opera

발행: 1790년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

111쪽

DE Epo RENS ECCLES SANCTIS ETC. IOS Christi susceptam gratiam peculiariter His pani coluissent , ad se scribere ne graVare ,

Qquaedam alia. Quae Ur commEntarem, ingratus de morte riti nunc ita commentationem illam meam hactenus interrupit. Librum tav v gem . aut Prosapiarum si mihi permittant Ciceroniani prisco uti vocabulo, nobilium Hispaniae familiarum, quem Gaspar Barrerius in sua Chorographia promittit, antiquum csse scit , auctoremque ejus Petrum Comitem Barcellensem, Regis nostri Dionysii nothum Liber est , etsi stylo

rudi, ut illud erat seculum , lectione tamen non indignus Comptiorem eum facere poterat Barrerius , cui non deest ingenium , sermonis Usu , OVUm facere non poterit ,

nisi plagio se involvat adversus atlctorem, simile ei, quod in Chorographiae pleri Sque locis adversus me commisit. Usque adeo Verum est, quod ait Martialis :Qui elit ingenio cedererectrus eris. Aliquam tamen illi gratiam debeo , quod lanea sic tractavit , ut aperte domini fidem implorare videantur. Sed haec latius in ex-ipostulatione cum illo mea. o Barreri Veronescio

112쪽

io L. ANDR RES ENDII. nescio quam circa familiarum notitiam vera satori quid expectare postis non ideo , prae cipue post mutatum vitae prioris institutum. Quae res ut illi bone .feliciter , atque ad

animo salutem vertat , Christum omnipotentem quaeso Tractat idem argumentum , ET aulica nobilitatem Antonius Limicus , materiae susceptae non paulo ad comodatior Ansummam imposuerit manuin , qUidem O do non scio.

Sanctum posteriorem Lusitaniae Regem , qui ob socordiam , non quidem regno priVatus, sed motus regimine exstitit, quum ignominiam non ferret , Toletum ad Hispaniar Regem consanguineum auxilii petendi gratia se contulisse , ubi aliis atque aliis causificationibus , quum esset de spe dejectus moerore ac taedio vitam finisse , ibique sepultum

scriptores nostri omnes commemorant. Flem

et turn autem Con imbricensis arcis, urbis praefectum , quum nullis conditionibus adduci posset, ut urbem fratri subcestari traderet,

mortuumque nunciant non crederet, postulasse ut, explendae fidelitatis suae causa , Toletum sciscitatum de morte ejus adire permitteretur Interea ab urbis expugnatione

113쪽

D Epo RENS ECCLE SANCTIS ETC. Ios stinerent milites Quum placuisset hominis postulatum , permissum adire Toletum. Ubi sepulchro adaperto, Con imbricae clave is mortuo Regi in manus posuisse, talique usum oratione. Quandiu ex anci vivum te arbitrabar , extrema omnia sum perpessus Coriis famem , lotio sitim toleravi Civium animos consilia de deditione agitantium , ad malorum patientiam erexi . Qi id ita id a me homine tibi ligio, atque in verba La jurato, praestandum erat , praestiti hona fide. Mortuo tuae tibi urbis claveis trado , sacramento me solvo Civibus decessisse te nunciaborine pertinaciter in suam perniciem subcessori

resistant. Haec Tolet facta scribunt Historici nostri. Ex vestris quoque, ea tempora Uitittigerunt , idem confirmant. Satisque sit, gestorum Alphon si Regis vocati Sapientis caput septimum indicare Arbitrabar me Uiam juvenis Toletum deveni in altero cello summi templi latere, infra Magni Alphonsi mau- solarum , hujus nostri vidisse conditorium statuamque super porrect am , in schemate monachi ex Divi Francisci , in quod propensus fuerat, instituto. Verum corona regia se-

sepulti olim dignitatem attestante. Mescio

114쪽

io L. ANDR RES ENDII. an fefellerint tunc oculi , an feovT; Eoo Vacillet ipsa memoriari an potius ablatu inde , mali translatus sit. In tota certe Lusitanianusquam epulabrum ejus CXtat, nec Vel tenui salicii fama. De cognomine Legionensis urbis, quod post Vasarum me interpella , respondebo adhuc temidiuscule. Non enim temere vetus tiorum auctorum lectionem sol Eo invertere , nisi ipsa ratio convincat loci Corrhaptionem Ptolemaei codex ita habet est Aa, n muro ,

1 κὰν κὴ Id,s Legio Septunia ei manica . Quam lectionem sequuntur interpretes , Cnoster Nebricens: s. Multum tamen moveor Antonini auctoritate , ubi scribit iter a Mediolano vapinquum, trans Alpei Cottias, atque inde ud alite clam, o Letigas VII Graninam , quod legendum me dixi arbitrari, o Legionem septimum e ninam . sic parum incitamenti addit inscriptio ista inventa in pago legionensis agri , quam adcepi lateritiam esse, quasi defuerint ibi lapides. Quia ius exemplum

aeque asseus , neque tu modo ad me misistia Quod maluissem percensendae rei Causa , Uam

ad notationem illi modo adjectam. In Claudios

115쪽

r, Ego RENS ECCLE SANCTIS ETC. O di , Luperco , atque Victorico, in hanc par teri jam ante inclinaVeram , sed tamen reVerebar Ptolemaeum Verum si inscriptio ista ad Antonini itinerarium adcedat , audebo forsitan manum Ptolemaeo admovere , Willud As tari T. uM A, emendare , si sit A seo . Grati muneris loco mihi fuit commentariolus Translationis nuper facta Sancti Eugenii primi Toletani Episcopi, inmartyris , si modo Toletanus Episcopus ille fuit Neque

dubitationem meam de nihilo provenisse arbitreris Vester Ildephonsus in Cathologo vis rorum inlustrium,in maxime eorum qui oletanae cclesse praefuerunt , duos tantum Eugenio recenset, alterum Helladii discipulum ,

Iusti consortem , sub Chintilla, uigane, Ch indasvintho regibus, alterum, cui se Il-dephonsus subcessisse testatur, sub eodem Chin-dasvintho, Reces vintho, Eugenii prioris subcessorem. Hunc Iulianus , qui libello illivdditamentum fecit, secundum vocat Ugenium de Ildephonso ita scribens. Praesul posssecundum Eugenium. Et de Iuliano altero Iulianus, inquit, Eugenii seundi scipulus Tarii Ildephonsus igitur, quam Iulianus, sancti

116쪽

fimum hunc martyrem Eugenii in Toletanum Episcopum non agnoscunt. Si in tanta nostrarum rerum ignoratione locus conjectura sit dandus, praedicasse evangelium Toletanis non abnuerim credendum enim antiquitat , sed quum non multum sorte promovisset , in Gallias, unde Venerat, videtur

verissimile rediisse, parum alioqui ossicio Epis copi funestum, si primis illis initiis bonum praedicationis successum solo videndi magis tri desiderio reliquit. Imo si ut ita patefacienda est iii id- enim oportet falsis nos titulis gloriari in Eugenius hic qui primus vestrae urbi Christum adnunciasse perhibetur, Dionysii Parisiorum Episcopi ac martyris extitit discipulus, quum is Dionysius non Areiopagita ille fuerit, quod nobis persuadere nituntur Galli, scd

alter circa annum Servatoris nostri ducentesi Imim Uinquagesianum tertium, Decio Grato consulibus Romae ex preSbytero tam aliis sex episcopus ordinatus, atque in Gallias ad praedicandum mistus , ut auctor est Sanctus Gregorius Turonensis in primo historiarum suarum libro , Gallus ille quidem , atque in suam allocui gentem propensu Sta re Vocanda ad

117쪽

D Epo RENS ECCLE SANCTI ET C. Iosad calculum o ineunda iterum tuae tibi sup putationis ratio illa est, post quadringentos quinquaginta supra mille anno , ex V patastis sit, esse translatum. Atque etiam si Episco pum fuisse donemus , neque severius disquiramus, an a solo Dionysio ordinari potuerit epis copias ab eo in Hispaniam delegari, quod factum in ejus legitur historia, expendendum , an in illum conveniat id quod ais Toletanae urbis, iac totius Carpetaniae primum fuisse antistitem, si primum , non ad tempus , sed ad dignitatis praerogativam referas. Quod si adtetmpus eserendum dicas , explice , Oportet quia tam Ildephon sus L quam Iulianus To- tante Ecclesiae alumni duorum tantum Eugeniorum meminerint. Propter Vetustatemnem exoletam ieculorum memoriam An quia omissis Toleti grege recessit 8 An mac is quia vere Toletanus Episcopus non fuerit , licet ibi Christiante religionis fundamenta jecisset Et quidem memoriam usque o obsώ- levisse , putandum non est , cum a Decio Grato consulibus ad Christianorum persequutionem quae sub Diocletiano facta est, postquam Toletanam caepisse Ecclesiam mox a- Periam, anni tantum intercesserint quinquam

118쪽

ginta , Uno plus minu , quumque inde ad Constantinum,m Iliberitanum concilium, quo tempore Toletanam Ecclesiam Episcopum jam habuisse etiam ostendam, pauci admodum anni praeterierint. Non poterat igitur memoria tanti martyris , si Episcopus fuisset , ex Episcoporum scri interiisse. Sin quum primum dixisti , praerogativam sedis intellexisse te in quias , OCHUOnam amet possis tueri, non video. Nondum enim illo tempore Toloti erat Ecclesia constituta , Dum nCque dum Veniente Datiano , Esset , verum pauci atque latcntes susceptam non ita pridem ab Eugenio religionem formidolose servarent. Post martyrium Vero sancta Virginis Leucadiae vidclicet a puellae tartitudine animosiores factos, Ecclesiam in s tituere coepisse , testatur Mase hisce verbis , Diocletiani tempore , Christiani, qui To- leti in Hispania erant, Ecclesiam cons

, tr aere Coeperunt , Use postmodum regum, dicta fuit Christiani vero sanctam adpel- , lanc Leucadiam. Nec puto , non dico jam oleti, sed etiam in tota Hispania, Epi Scopum posse jus

tum , ordinariumque ostendi , ante Constan-

119쪽

x, Ego RENS ECCLE. SANCTIS ETC III tim Magni tempora Si qui autem ad id tempus alicubi fuisse legantur, quum inter pati cissimos profiteri religionem persequiatorum

metu vix audente i , praeter ordinem , praemdicationem , &ad martyrium expositam mentem , Episcoporum nihil habuerint , talibus Use praerogati Va ConVeniat , ipso videris. Imperio itaque Constantini episcoporum dignitas, sedium emersit praerogativa. Is nimoptatam Christianis pacem reddit , Cepis copos Archiepiscoposque fieri per Hispanias edixit in metropoleis ordinavit, per juridicos Hispaniae conventus , juxta Divi Clementis praescriptum in epistola ad focollem rotrent omini , quod citatur a Gratiano o. Distinctione. De qua re ita Rasos. Confantiniis ditis Hispaniam sex episc is qui religionent

Chrylianam populos docerent. Primum fecit , Narbonensem Episco, piam, Cui dedit alias civitates sex, quibus, in animarum curari justa Christianorum fi- , dem , praeesset , videlicet litteras , si vet, Beterrin , Tolosam , Magolonam , Ne- ausum Agatham CarcasIdnarn. Secundo dedit, retiam bona ii Vitate , , Bracaram , Dum iam Portugale , Uriam H U-

120쪽

na L. ANDR RES ENDII H Tudem, Lucum, di iam Britaniam , Oucis, turno Asturiam. , Tertio Tarraconem , Earcinonem , ad saraugustam, Ilerdam Ausonam , Derto, sanari os .m , Calagurrinis Oriollam , siqua, tuor alia , tam barbare in Scriptura depra baraS, ii quaenam fuerint, ex barbaro hoc, auctore non intelligam, nec animus sit hoc, aliunde supplere., Quarto Carthaginem, Lorcam , Bastam , , Toletum , Alliaram , Oxomam , SagUn- , iam , Valentiam , valeriam, Castulonem, , Mentisam , Orctum, Secobrigam, inquin- qtae alias critiorum non ima non intellexi., Qt into Emeritam , Pacem , Olysi ponem, . Ossi,nobam , Abianiam , puto Igaeditani , am, Contilabricam , Lamecam, Eboram, , o Catariam.

, Sexto Hispalim , Italicam , Cordubam, Hrieritium , ad unum , euolam , Malam, cam liberim , Astygii Agabram. Sub Constantino itaque Toletana Eccle-fia non pridem instutari Episcopum sane habebat, ut patet ex Iliberitano contili , in- quo septimo loco subscripsit Melanthius cosus Toletantis. Erat tamen sub metropoli

SEARCH

MENU NAVIGATION