Epistola pastoralis ad clerum et populum Ecclesiae Aprutinae Joseph M.a Pezzella

2쪽

ORDINIS EREMΙΤAR. S. AUGUSTINI

A THEOLOGIAE MAGISTER DEI ET APOSTOLICAE SEDIS GRANA

EIDEM S. SEDI IMMEDIATE SUBJECTUS PRINCEPS INTERAΜNIAE ET COMES STATUS BISEMNII

Dignitatibias, Gnonicis, Parochis, iatrique Clero,

tιmatibus et Populo uniuerso suas Diocesis Gratiam , Salutem , et Pacem a Domino sempiternam.

LAE PRUTIXAE Ecclesiae gubernaculum suscepturus ack id Me nominante primum Augusto ac piissimo Fgo F hola NANDO I. ; imperio deinde caritateque Sua urgente Sa ctissimo Christi in terris Vicario LEONE XII. , praecipui muneris mei , quod ost ministerium Verbi, inde exo dium ducore autumo , ut ingenue cor meum Vobis patefaciam, Venerabiles Fratres, Filiique dilectissimi; atque ipsam in primis declarem , quam in animo, ex Scripturarum et Sanctorum Patrum Oraculis, praeconceprem habeo tanti impositi mihi oneris senientiam. Illud enim inde futurum non dubitanter spero ut verba et eXhortationeS meas in posterum sic suscipiatis , uti vere sunt , tanquam Verba Christi ; et paternum assectum meum iu

3쪽

sensum nequitiae nunqnam retorquere quisquam valeat. Nec quempiam sane Vereor qui jure obgannire praesumat dum initio sermonis mei verba Sanctis,imi Pont. Gregor. 1 me resonantem audiat : Alta qu-ris meae gaudia perdidi , et intus corruens, ascendene exteΓm S Uid Or . . .

ex eis me esse Oideor, de quibus scriρtum est αγ : dei cisti eos, sim tilleolarentur. Qui, scilicet, ad umbram tabernaculi Augustinianae Familiae, cui et nomen et animum ab adoloscontia devoveram , sedebam cum Populo meo in

pulchritudine pacis 3 quique , poSt lacryinabile in perpo

sam de cinnalem diremptionem, gratulabar tandem posse reliquum Vitae meae , uti optaveram , transigere in Christo absconditum ; en raptus e sub modio nunc videor ,

et in Montem Dei compulsus ascendere, ut ibi tanquam lucorna splendeam ad utilitatem eorum , qui in domo sunt. Qia id mihi acciderit, quove arcano Dei consilio factum sit, ut a pascendis gregibus Patris mei Augustini , velut alter Moses aut Filius Isai, ad tantam ac sa-

Iebrosissimam subeundam Provinciam adigerer , non est equidem humanae rationis perscrutari et impium aeque ac stultum foret liberrimam gratuita inque Divinam Vocationem ad hominis mendosam et obstitia in libellani rou care et exigere. At qua in Iuam , ponens in pulvere os meum, tantum formidabile onus nequid tuam effugere contenderim , nihil tamen vetat, t i in Ego vir videns paupertatem meam, effundam in conspectu Domini ora- i Epist. 5. lib. r. Psal. II. V. I 8.

4쪽

tionem meam, et tribulationem meam ante Ipsum pronuntiem. Non enim adeo suco et repentino Splendore tam excelsae dignitatis abreptus sum, ut ingens non videam etiam a latere periculum , ex ' suo rationem inde evadam redditurus pro Animabus vestris. Sane , Augustino docente ,

didici ci Discopatum , opus bonum et desiderabile, uti

dicitur ah Apost. , nomen esse operis , non honoris i et sicut amplius Hieronymus explanat a , inus, non dignitatem ; laborem, non delicias : inus , Per quod humilitate decrescat, non intumescat fastigio. Hinc locum illum superiorem , sine quo regi Populus non potest , tantum abest ut indecenter appeterem 3 quin potius no Nisi trepidanter conscendere impellar. Satis enim super que sentio, ea ipsa ratione Me mitti ad Vos , ac ipso Christus missus est a Patre 3 ac proinde , quemadmodum ille magnus Pastor ovium , ita et Ego sorma fieri debeam Gregis ex animo ; non dominans , sed ministrans ; et qui , ut potestatem assecutus , ita etiam Ipsius urgear caritate ponendi animam meam pro ovibus mihi commis-Sis. Ecquisnam , cum sorio id perpendat , non animum despondeat ' Hinc merito magnus ille Doctor et Pater meus Augustinus asserebat 3 : Licet secundum carnem nihil apstareat, maxime hoc tempore , facili us , laetitis et delectabilius Episcopi osscis , si Perfunctorie agatur; quo tamen nihil apud Deum miserius , tristius, et damnabilius : nihil , e contra , est in hac vita , et i Lib. 13. de Civ. Dei cap. I 3. α Epist. ad Ocean.

5쪽

maxime hoc tempore , disscilius , laboriosius , et peri- cudosius , si eo modo militetur , quo Deus mse jubet. Quod si verum attingebat Ille tunc temporis , quidnam dicendum in hac nostra aetate 3 Quidnam dissicilius talem esse Episcopum speculatorem, ut Deus ipse jubet i ;Qui si uiderit gladium, et non insonuerit buccina . . . Sanguis eorum omnium , qui in iniquitate sua capientur , requiretur de manu 0sius ' Quidnam periculosius, Episcopum, sicut Deus jubet, tanta pollere virtute et potentia verbi, ut sal terrae fiat, et lux , et doctor ;qui nempe valeat exhortari in doctrina Sana, et eos, qui contradicunt arguere ; et ut se habeat in Civitatem mi nitam , et in murum aeni eum Contra irrumpentes hostium

impetus, ne depositum Voritatis ipsi fideliter custodieti dum traditum quidquam detrimenti patiatur Z Quidnam demum dissicilius tanta prae caeteris Episcopum eminere sanctitate , sicut Deus jubet, ut irreprehensibilis omnino

sit, ad verecundiam eorum, qui ex adverso sunt: tanta contiuenter servescere caritate, ne vel hilum quidem moveatur candelabrum suum : tanta orationis vi et essicacia praestare, qua I OSitus inter mortuos et viventes, thuribulum extollat , et vel ipsi indiguato Domino contra Populum suum suis valeat obsistere precibus : tanta denique soIlicitudine et inStantia teneri pro sarto tectoque Servando Grege suo , ut nunquam in exprobrationem iu-

eurrat α : Quod infirmam fuit , non consolidastis : et

6쪽

quod aegrotum , non sanastis: et quod confractum, non alligastis: quod abiectum , non deduxistis: et quod Perierat , non quaesistis 3

Haec profecto , cum serio cogitarem et adhuc jugiter recogitabo , ne cum aliiS praedicavero , ipse reprobus esticiar , haud , sateor me maximi secisse Episcopali insula exhortiatum iri ; sed tot impendentium periculorum formidine perculsus, satius credidi exclamare 1 rQuare misero data est lux , et oita his , qui in amaritudine animae sunt Z Vel etiam cum August. Conqueri α : Vis mihi facta est merito peccatorum meorum , nam quid aliud existimem nescis , ut secundus locus gubernactilorunt mihi traderetur, qui remum tenere non NOMeram. Aut demum cum Chrysost. eiulare 3 : Quid tantum peccapit Ecclesia Z Quaenam tanta res Usitis Dominum irritauit , ut illam , tanto cum dedecore, mihi mortalium omnium ignominiosissimo regendam traderet 'Λt vcro , licet perterritus et anxius , neceSSe tamen habui Divinae acquiescere Voluntati , ne sorte , diutius renitendo , in indignationem Domini, uti et Moses , incidissem. Auctor etiam suit mihi optimus Pater meus August. iis verbis Si quam ορeram oestram Mater Ecclesia desiderauerit, nec elatione aςida suscipiatis, nec blandienti desidia respuatis ; sed miti corde obtemperetis Deo , nec oestrum otium necessitatibus Ecclesiae i Job cap. S. V. ao. α Epist. II.

7쪽

yraeponatis. Nam i Licet , ait alibi, otium sanetum

quaerat caritas ueritatis , negotium tamen justum susciρit necessitas caritatis. Auimum demum secerunt mihi voces illae a : Vocabo eos , et sfabunt simul λ quia , HemPe , Steterunt, Vocante Deo, sortes, stabit simul infirmus: steterunt sapientes, si allit Simul iubiliteias: steterunt divites , stabit Simul Ita ulier. Quam quidem in spem eo veheIn eluius adducor, quod in amplissimo perillustrium Digni latum et Canonicorum Cathedralis Ecclesiae collegio auxilium locupleti simum praebeat Deus infirmitati meae, quale ei Moysi olim, regendis Tribubus Israel iii conventu illo Seniorum contulit. Vos i laque, Venerabiles Fratres, qui, Secundum hodiernam Ecclesiae disciplinam , in Episcopi Senatum et Consistorium coalescistis ; V os tanquam fortissimos Israel Iectum Salomonis ambientes, ot exertos gladios sapientiae, I rudentiae , geli , et integerimae lγrobitatis et gravitatis tenentes, fidens ac gaudoiis conspicio. I os siquidem consilio et adjumento milii eritis 3 ot non dubito quin Spiritum Domini ad prophetandum jugiter in vobis in-Veniam, ut sustineatis mecum ouuS POIHili, et non gravor Ego solus. Sed et maximopere gratulor Vos amplius suspicere veluti Seniores illos , quos Ioannes vidit, stantes ante thronum Agni, divinis ejus laudibus semper intentos 3 ; Loquentes uobismetiρsis in Psalmis, hy mnis, et canticis syiritualibus 9 cantantes et Psallentes in cor- 1 Lib. 10. cle Civ. Dei cap. I9. αὶ Isai. 48. 13. 5 Ephes. cap. 3. V. 19. Diqitigod by Corale

8쪽

dibus uestris Domino ; gratias agentes semper Pro omnibus , in nomine Domini nostri Iesu Christi Deo Patri. Ea propter , licet non, uti olim, contubernio , animo tamen, corde, lingua, caritate, in unitate spiritus et vinculo pacis hortor Vos ut vivatis semper. Id enim exigit ipsum vestrum Nomen ; nam i Canora graece , latine Regula nuncupatur. Unde et Conc. C lonions. ait a : Respondeat eorum uita titulo, respondeat nomini : sint reipsa Canonici , idcst Regulares.

Neque enim clam est Primam eorum Originem Monasticae ollae fuisse. Imitentur ostolos, et nascentis Ecclesiae Ministros , quorum erat cor unum et anima una ',

qui quotidie Perdurantes unanimiter in Templo, et frangentes circa domos Panem , sumebant cibum cum exultatione et simρlicitate cordis Perseuerantes in Orationibus.

Sed et non minori alacritate ad Vos o tuos, linguam,ot cor meum inteadam , Reverendi Parochi , ot Animarum ReCtores 'Ilii CumiIue vocati estis in partem pastoralis solicitudinis meae. Vos prosecto septuaginta duorum Discipi dorum Iocum tenetis , quos praemisit Dominus an is faciem suam. Satagite proinde , ut sedulo incumbentes pascondis Animabus vobis concreditis , et certam Vestram vocationem faciatis, et probabiles Vos exhibeatis Deo op rarios inconfusibilus. Hinc necesse est Vos exhistimari apud omnes , fideles Dispensatores Mysteriorum Dei ;recte tractantes Verbum Veritatis 3 studioso; cultores Vi- 1 Cap. Canon dist. I. α Par. 3. cap. 4.

9쪽

neae Domini , et serpentem in dies Ziganiam iugiter evel-Ientes ,' non dantes Sanctum canibus ; et Custodes vigilantes do nocte ; salutem Ooliam Mestrariam , demum, uti monet Syuod . Gaudens. , Omnes Pastorales cui as dirigentes λ eamque assiduis Precibus et quotidianis exercitiis Deo commendantes et non minus ac bc-ΠQuo , quam reuerentcr , omnibus rite disρositis , Sacramenta administrantes. Mementote iuSupor ita vestra interesse pascere grandiores Verbo Dei et salutaribus monitis , ut non parvi faciatis simul matertio plane a flectu panem Parvulis frangere ; Rudos patienter instruere ; Viduas et Pupillos visitare in tribulationes eorum ; Insirmos susciper ; et ab omni turpis lucri suspicion i immines vosmest ipsos Ser aro. Ita prorsus siet ut non i luperetur Ministerium vestrum I ; Sed in multa Patientia Pascentes , qui in OObis est , Gregem Dei , non coacte, Sed sPontanee , tales profecto evadatis , quales Vos aP-pollat Divus Prosper 3 , Ecclesiae decus , in quibus amplius fulget Ecclesia : Ianua Ciuitatis aeternae, Per quos, omnes qui credunt in Christum, ingrediuntur ad Chriatum : Ianitores , quibus datae sunt claues Regni Coelorum: Dispensatores etiam Regiae Donatis.

Ad Vos porro, Sacerdotes , Verbum Domini dirigam, ad Vos Levitas , ad Vos omnes , qui nomen dedistis mi-

10쪽

II litare Deo ; et quos propterea necesse est , iuxta docti Inam Apostoli , abdicaro ab omnibus Soecularibus negotiis , ut sit Ipse pars haereditatis vestrae. Memineritis semper , quia de Vobis potiori jure quam de Sacerdotibus

Levitici generis scriptum sit I : Sancti erunt Deo suo, et non Polluent nomen ejus : incensum enim Domini . et Panes Dei sui offerunt et ideo Sancti erunt. Quo igitur , arguarii cum CrhySOStorno a) , non oPortet esse puriorem tali fruentem sacriscio Z Quo solari radio non sPlendidiorem manum carnem hanc dioidentem p Os, quod igne spirituali rei'letur ' Linguam , quae trcmendo nimis Sangia ine rubescit Z Agilo proinde, ut dignitatis ot excellentiae Vestrae lux luceat coram omnibus hominibus in incessu, statu, habitu, et in omnibus moliabus vesti is ; ita uia nillil in vobis appareat quod cujusquam octoiulat aspectum , sed quod VeStram deceat sa clitatem. Caveto ab Otio , a scurrilitate, a ludicris i decoris, a Scalidalis, et ab Omnibus societatibus et negotiis illis , quae per Sanctorum Cauonum providentiam non semel atque iterum EcclLsiasticis vetita sunt. Ne Vos Pigeat saepe animo recolere , cpiod si majus praejudicium a Sacerdotibus tolerat Deus , dum irritum faciunt Pactum Levi, ingentes pariter esse ruinas, quae ipsis a

Domino impendent, juxta Malachiam 3 . Ne igitur patiamini caligare in Vos aliquando pupillam oculi Dei.

i Levitic. cap. II. V. 6.