장음표시 사용
91쪽
I. Adverbia exprimuntur per Substantiva ,jam in secundo casu possita, jom per praefixum aut ,
II. Vocula - Q utuntur ut ea privativo:
Rectio Casium. III. Secundo Casu, praeter eas causas, quaae jam dictae sunt p. 3o. nro. q. et p. 33. de di Procum posito, ponuntur a) Nomina, ubi Latine tanquam, vel : quoad poneres, quae statum subjocti
desiignant t--s Iaia a iuvadunt ut eqtistes, tia ..et: --rupat ille praepinguedine, b inprimis' post verba Substantiva, ac verba nominandi, sentiendi, opinandi, videndi, j ciendi: S d=
92쪽
i. Scio, Mi u furgere. V. In quaestionibus , quot γ quando γ quam procuI quanti etiam Particulae ut Nomina casum
secundum habent : P se. quarto die. Idem adverbialiter ponitur A - quorsum pertinet Infinitivus verbo junctus ' ot in
hordei, L MI sibi a olivarum. ac ponderatis.
v. Post et ,-- praeter necessario ponitur socundus casus. Ρost alia nomina simila Gia, scit, L Uta indifferenter aut secundus, aut tertius Casus poni potest. Glarum. ed. Erias V. p. 8I VI. Setnndmn casum otiam poscunt interjectio-
accipe, adhaer8 e. g. I a -- ad. Mulo. v. Librum centum regentium ed. Erpen. p. I 4. Idem fit masculinis post interjectiones :
93쪽
Θntaxis seeundi et tertii Caytis.
61o quam bonum s et o quam malum, nisi s quens nomen habeat os articulum. Tum enim in masculinis quoque sui univorse fit in foemininis habet primum casum sine Nunnatione. ib. p. I S, . VII. Praedicatum ad verbum cs ' ponitur, in
imitantur alia id genus verba, ut O AO non es, o non cessavit. c et D snon desilit esse, o o non defeeit,
esignamdiu fuit, AI fero ivit, a nocte suis,
VIII. Infinitivus etiam, si modum snemque imdicat, in secundo casu ponitur. Sicci I stta fur
rexit ad honorandum. VIIII. Tertius casus eas praeter causas, quae pag. 3o. nro. 4. anticipantur, Ponitur in compar
tionibus: meliores hominum i. e.
94쪽
εα Θntaxis tertii Casus et Vocatioi. percutiens Zalidit. e. Zaidum. Quid8 quod si passivo
jungitur quaedam alia rei determinatio: λαο
percussus ictis. pulcer faciei, i. e. quoad faciem.
casum postulat, nec non praeter, et similes. XI. Alloquuntur plerumque se invicem in secunda persona. Urbanitatis tamen est, nomen ejus, quem coram alloquuntur, ipsum in tertia persona sermoni implicate.
XII. a) Articulo si junctus aut aliunde dete minatus e. g. nomen proprium) olf Vocasivus habet primum Caium sine Nunnatione. b) Indeterminatus vero, vel in regimine positus etc. in sevn. casu ponitur et nutinatur , cum Adjectivo suo , si quod sequitur. σ) Adjectivum Vocativo in Damma terminato junctum vel Damma, vel Phathlia habere potest. v. Gadagnosi. dὶ In Core Vocativus terminari videtur, vel intercedente
95쪽
Ssturaxis inrisuli et Pronominis relatisi.
mater mea. cf. Meninshi. p. ιqq. De Artistiis. XIII. Articulas omittitur ante Substantivum, quod eum Adjectivo essicit donominationem propriam: idem quod: Herosolyma. h) a te Adjoctivum, si post verbiam - , est praediacati loco. Cf. praeterea P. 33. De Pronomine relatis.
XIV. Pronompn relativum I saepissimo
omittitur. Zaid, cujus fraterest doctus. Ubi notes, ab praedicatum poni post hanc ellipsin ante subjectum. Quid Τ quod b) casum nominis sequitur ante omissum pronomen siti sius
Zaidi, cujus uxor pulcra esti Midos, qvortim pulcrae sunt uxores.
Etiam si praedicatum illud in plur. fracto et sine ol
96쪽
εε De Pronomine relativo. De Verbo. '
XV. substantivum, quod regitur a Participiis et Adjectivis vel Passivis vel Intransitivis, triplici modo post hanc ellipsin voculae poni potest
komo , cujus albi sunt dentes albus dentibus - et
XVI. Pronomen relasmum it qui, raro, Po.
nitur cum Praefixo in casu obliquo. Proin quo, dieitur . . . . iaciat ut hebr.
I. Multa verba vel ex originaria, quam habent, significations vel ex usu jungunt nominibus particulas o, es , S , , o di ad quas attendere non est, ut sere videtur nonnullis, arbitrio cujusvis relictum. Quid ' quod particulas
97쪽
Syntaxis Temporum illas vel ante sententias integras, quae nominum Ioin ' Co sunt, ponunt : . . . t Ol snon possim dicere. II. In Verbis quas Conjugationes usitatae sint, quibusque significationibus hae, id quod crebro fit,
a norma supra p. 36. explicata recedant tellicat doceant necesse est. De Ignisecatione Te Ortim. III. Praeterisum antecedonte verbo Uin' sen. sum Plusquamperfecti, oriturum vero sensum Imperfecti tunc induit. Opta tivus et Subiunctivus per ad-
, ditas particulas 1, si, tot eum etc. expri
IV. In appretationibus et imprecationitas tertia persona Praeteriti pro Imperativo adhibetur. Stenominato Imperatore addunt: perenne eso ejus imperium. Deum nominant hoc moiado : I Deus, qui gloriosus sit et e cessus, et tum e. g. pergunt :-- I deteragat moerorem tuum.
V. Post ta non, nondum, Furerum habet sensum Praeteriti, pos non, Praesentis. F s . VI,
98쪽
VI. Post O ,-- , Futurum propriae significationis tenax est , etiam in negationibus post γ non et post particulam fortius negantem
VII. Infinitivus abola tu seu nomen actionis jungitur Verbo augendae significationis causa HEU
3. Auoruasiae Generis et Numeri in Nominibus et Verbis.
I. Nomina quaedam desinentia in o sensu fiunt masculina: ut X A. successio i. e. successor Ma- hammedis ne ric eruditio i. e. eruditus, vid. Gyarumis Erpen. p. a. Idem fit, ubi nomina regionum pro incolis ponuntur. , II. Pro neutris plerumque foeminina adhibentur. III. Subistrum enunciationis seu Nominativus sequitur verbum. Barius antecddit, inprimis sicubi ad Hura enunciata extenditur, explicandum sere per: quod ad . . . attinet. Iv. Si subjoctum in Nominativo ponitur anu Verbum, convenire debet hoc cum illo in persona. Etiam in numero et gener . nisi nomen si plurale. Tum seu, l
99쪽
-οmaliae Generis et Numeri. 6 scilicet vel concordare potes, vel Substantivum non fuerit MVci homilium, cum quo, etiam si sit in plurali non si acto, congruat necsesso est) in foem sing. poni.
V. Si post verbum ponatur Nominativus, a) in Ierseva quidem cum illo verbum semper convenit; sod, si dualis ille eth vel pluralis, elegantius ponitur Verblimin Singulari. VI. b) Si Nominativus est mast. vel singularis vel dualis, verbum etiam in genere ei consentit. Sed si illo fuerit foemininus, is quo non hominis α) licet ut verbum discrepol in genero, immo ID quoties
intercedit quidquam inter nominativum et Verbum, hoc in genere ut discrepet, estgautiae es. VII. e) si Nominativus fuerit pluralis, isque vel non masculinus, vel saltem masculinus fractus eaedem observantur discrepantiae verbi, sive Praete-Yiti sive Futuri v. Michaelis Gramm. arab. P. a l. ut liceat verbo discrepare in genere et numero:
A poterit etituri diei eum verbo in plurali j b, aut, sed mino eleganter: -- Duνias
100쪽
VIII. Easdem regulae etiam valent de convenientia ac discrepantia. quae inter Adjectiva et Si ixa eorumque Suhstantiva in genere et numero interco-dit. Inprimis Plurali, excepto irrationali i. e. qui non sit nomen personae sive masculino sive foeminino adjectivum, verbum, pronomen et suffixa jun-
guntur in foeminino singulari. ω -
horti e quibus meant sumina. Quid8 quod Tebrici ad Hamasam p. I 27. Od. ML Haesis suffixum foem. illic pluralem non fra tam mayculinum judicat respicere posse.
IX. Omnia fere, quae hoc in casu misceri possunt, in uno eodemqus loco nonnunquam mixta deprehendes e. g. sub finem sab. XI. Lokman. X. In Pronominibus separatis pluralia raro, ' nisi de rationalibus, usurpantur. In irrationalibus ponitur neutrum sing. ut: nam hi libri. XI.