장음표시 사용
81쪽
inulta cum veneratione in ecclesias.A stini Neapoli GL auntur. contigit in hoc Patrum consessu, Aurstinum Noucllum ante officii depostionem, Iacobum Viterbiensem theolo- uiter increpuisse,qubd mitrem quendam rei male actae' accusatum defensare niteretur. Hoc sectum ita Henricus de Uri triaria, qui presens fuit , commemorat. Accidit in hoc capitulopi iusquam beatus frater Augustinus ossicium resignasset, cum venerabilis Doctor frater Iacobus de Vitectio vir magnae scietis & famae sicut eius scripta testantur, qui postea fuit Archiepiscopus Neapolitanus, rogatus esset, ut in capitulo generali expietate vellet patrem Generalem informare de innocentia cuius desii boni fratris apud eum sinistre delati: ipse pater Generalis ex zelo vehementi conuocatis patribus,non deferens reuolretitiam tintie personae, lixit haec verba: Fratres carissimi,dolentes vobis denuntiamus, qubd fratres quidam per oldinem enu uiti, & ii statu honoris positi, sic rependunt suae matri religi ni, quodstatres desectuosos & vitiosos excusare & desentare i tuntur. Ad haec verba praefatus magister Iacobus venerabilis considerans, qudd praedicta obiurgatio non procederet nisi ex corde benevolo & zelo servido tanti patris, surrexit coram omnibus, &humilirer respoudit in haec verba: Pater protest coram Deo, & vobis, si quid in ista materia locutus sum, hoc seci' ex sincero animo & pura intentione pro bono ordinis: tamen si vobis videtur, quod in hoc offenderim, dico meam culpam Deo & vobis, & paratus sum emendare. Ad quod responsum tantae humilitatis & reuerentiae a tanto viro, omnes fratres fusre stupefacti,& medulitus emendati, de animus praedicti Prioris generalis totaliter conquieuit. Anno 13or. Bonisecius Octauus Pontis. Max. concedit &vult, sepulturam in ecclesiijs & locis ordinis esse liberam omnis ibus qui se illic sepeliuideliberauerint. Anno 1363. in Sancti Spiritus aduentu habitus est conue . tus Perusij, in quo eidem Francisco magistratus in triennium Prorogatur. Τ
Anno a ovi benedictus Undecimus Pont. M concessit,
82쪽
prior gene is possit absoluere statres ab excomunicatione, & cum eisdem super irregularitate dispensare, hocque ipsum Prioribus prouincialibus committere, siue ante ingressum Ordinis siue post , in censuris huiusmodi incurrissent. Dat. Lat rani . Idus Febr. Anno 13o6. sesto Pentec. Bononiae comitia habentur, In quibus eidem Francisco iterum magistratus in aliud triennius prorogatur: constituiturq. ieiunium in vigilia sancti patris
sustini,vt obseruaretur in uniuerso ordine. Hoc etiam anno sedes pontificia Auinionem translata,ibi annos 7o.constitit. Anno I 3o7. Gandaui Patres conuenere, disciplina Ordinis in eis partibus aliquantum remissie, ubi de moribus in melius reformandis actum est.
Eodem anno Franciscus Prior generalis, Gandaui die Nat Iis Domini decessit. Iacobus Viterbiens ab acri ter oue ingenio Speculatium
doctor appellatus, cum Lutetiae Pariliorum Magistrum seritentiarum explanaret, aliasq. de Praedicamentis in Diuinis utiles&subtiles conclusiones pertractaret, insit premam eruditorudassem recipitur.Eoque tandem eius creuit opinio & auctoriatas, ut videntes & intelligentes eum in suorum dogmatum e l lanatione, doctrinam Thomae Aquinatis impugnare, suam illa olidiorem esse contenderent. Deinde ob tam egreria suae vitae scientiae merita,certatim unanimiterque Archiepiscopus electus fuit in duabus ecclesjs Neapolitana, scilicet & Beneuent na, at Neapolitanus Archiepiscopus consecratus est.lgitur hoc tempore multo in pretio existem,scripsit ad Clementem Quin
. De Regimine Christianitatis lib. a. qui Romae custodiuntur
in bibliotheca Vaticana. . . I Super Magistrum sententiarum lib. i Sermones diuersarum rerum lib. I. qui asseritatur Romae in bibliotheca Canonicorum S. Petri.
Quaestiones depraedicamentis in Diuinis lib. r. Et quodlibera quatuor Parilijs disputata lib. i. qui in bibli thecis
83쪽
ihecis ordinis Romae praesertim & Mediolani cristodiuntur . , Multos alios libros elucubrauit, quos post eius obitum pleru que furati sunt, sbique ipsis tribucrunt. Circa haec tempora per missum iusta Parisiens episcopo ex consensu theologorum Parisicnsum, ut libere possent quotquot voluerant di utare& opiniri super certis articulis aduersus Thomam collectis, ut
narrat Ioannes Baconus lib. 3. sent. distin. 29. publiceq. imp snabantur a multis,praesertim ab Henrico de Gandauo, qui tost mi e Trittemio tantae opinionis & auctoritatis in Gymnasio Parisorum extitit, ut Dodior solemnis per uniuersum Christianum orbem vocatus sit. Aduersus quem & Iacobum Viterbiessem scripseriint post in ijs in quibus impugnabant S. Thomam, Bernardus Claramontensis episcopus, Robertus Orisbrd,&Guil helmus Masset, Anglici, Dominicani. Monasterium S. Augustini Valentiae Hispaniae urbis, opera F.Francisci Satelles Valentini construitur.
AN NO Christi tae8. Habita sunt comitia Genuae in Liguria festo S. Augustini, in quibus Prior generalis electus
est Iacobus Ortanus prouinciae Romanae. Augustinus Novellus vir & sanctus & doctor, decimo pota quam magistratu se abdicauerat anno, multis clarus miraculis in loco S. Leonardi prope ciuitatem Senarsi, quo se posio m jstratu contulerat,animam Deo reddidit.De quo Iacobus Bersomensis in suis chronicis ait. Augustinus de Therma nosri ordinis Generalis prior , natione Siculus, olim utriusque iuris c6sultis s. doctor, & integerrimus a,eologus,hoc anno 13om haud procul a Sena Ethruriae urbe,locello sui ordinis D.Le nardo dicato , multis clarus miraculis beato fine quieuit. Qui postmoduni propter doctrinae & sanctitatis excellentiam, be tus Augustinus Novellus nominari meruit. Hic primo cum iurisc6sultus toto orbe nominatissimus haberetur, I Mansredo
dicata rese in suum praecipuum consuarium delectus fuit.Sed postquam
84쪽
postquam Manstediis ipse a Carolo intersectus suit , sesus suae
consulere volens, ordinem eremitarum D.Augustini in Insula Sicilia loco quodam solitario statim incognitus in resus est . Quo in loco quantae puritatis & humilitatis ac sanctimotu e omnibus exemplo fuerit, non facile explicare possumus. Qu pe humilia quaecunque religionis exercitia summo studio sum . moque seruore semper exercere curauit. Sed cum didicisset φTuscia loca adesse solitaria diuinae contemplationi percomm .da, a superioribus habita licentia, ad S. Antonij de Rusanoli
cum prosectus est. Eoque loci aliquandiu etiam maxima cum humilitate Deo deseruiens, diuina dispensatione ad multorum utilitatem, quis esset, cognitus est. Et in paenitentiariumsimmi: Pontificis mimptus multa in veneratione statim habitus est ut quicquid difficultatis in curia occurreret, ad eum ramquam ad , mollinem omnes consuerent. Deinde in Generalem ordinis umptus, paulo post dignitatis impatiens, utpote solitudinis humilitatisque cultor, ante tempus congregato Neapoli Capitulo statim officio renuntilauit. Senas deinde regressus, ad optatum suae deuotionis locum se conserens, ibidem totam vitam
suam exegit. Quo mortuo tanta cum veneratione ab omnibus habitus est, ut cum fiatres eum ex more sepulturae tradere verulentia Senensi episcopo & uniuerso populo prohibitum est, M- . serentes virum tantae sanctitatis insisem, terra obrui non licere,sed celebriori loco collocari. Quo in loco in hodiernum Ωque diem maxima cum deuotione seruatur. Haec Iacob Ph L- lippus Bergomenss. Placuit & hoc loco ea omnia eisdem yerbis ponere,quae lardanus in libro qui inscribitur Vitas fratrum enarrat, cum suetit vicinior illis temporibus. Hic cum esset de nobili genere ortus,
& utriusque iuris profestar celebris, & in curia domini Mansi eiu siciliae regis valde potens, & omnibus carus, & multis diutitiis & honoribus abundaret, debellato dicto Manstedo a C troto, imore mortis latuit in Sicilia,in qua Deo disponente incii dit in aegritudinem validam. Cumque timeret se moriturum,
petiuit a Deo spatium paenitentiae, promittens se religionem
85쪽
cliquani ingressurum statim cum esset liberatus. Antea etiam visus fuit semper petere protectionem diuinae gratiae. Nam licet in medio eorum qui vitam ducebat impuram positus csset, immunis tamen permansit diuina se protegent ratia ab iis viiijs quibus illud hominum genus implicabatur. Cum igitur conualuisset, disposuit ordinem Praedicatorum intrare. Et missis duobus de familia sua praecepit sibi aduocari Fratres Praedicatores. Sed illis euntibus obuiauerunt duo Fratres eremitae S. Au. gustini , quos ad dominum suum domi manentem adducunt. Quos ille videns recepit eos ciuiliter , nec tamen propositu sua Icis aperiens, dimisit eos.Indignatus autem contra funulos mis., ses, eo quod non adduxerunt fratres Praedicatores,iterum misit eos designans eorum habitum & vocabulum. Qui euntes duos alios ex eisdem eremitarum fratribus,eis obuios adduxcrunt, quos similiter vacuos dimisit ire. Et amplius contra semulos indignatus est. Tertio eos ad locum si atrum Praedicatorum misit : qui euntes Angelo duce non coroscentes locum vel fratres, iuerunt recto itinere ad locum fratrum eremitarum S. Augustini. Et assumpto Priore cum alio fratre duxerunt cum ad Dominum suum. Cognouit ergo se diuino nutu ad Ordinem Latrum eremitarum S. Auoustini vocatum. Et diuinam boni talem considerans, experiebatur in seipso instinctum diuinum, de propositu in si tum illis statribus patefecit. Itaque diuina vocatione ordinem statrum eremitarum S. Augustini in insula Sicilia ingressus,omnia prius ad usum pauperum,& statrum subue-tionem relinquens, voluit vir Dei in ipso suae conuersionis primordio humilitatis iacere fundamentum. Nam habitum sanctae religionis assumens, occultauit suae scientiae claritatem, generis . nobilitatem, & prioris status sublimitatem, ne quis ex aliquo praedictorum eum considerans venςraretur. Et ne ex hoc in corrius aliqua superbia irrumpere posset, factus est inter satres stultus, ut a Deo instrueretur: factus est pauper, ut diuitiis car- Iestibus ditaretur: factus est ignotus hominibus, ut a Deo co tignosceretur: factus est vilis mundo,ut apud Deum exaltaretur.
Conuersabatur enim inter fiatres cuntiis vilior & despectior,
86쪽
mens se tanto maioris meriti esse apud Deum, quanto amore eius magis desperuis in mundo esset apud homines. Iactantia de verbum aliquod prioris status numquam ex ore eius audiebatur. Quaestas,& humiliora seruitia domus,& quaecunque vili ra in ginus manen deuotione & humilitate magna adimple- .la ipsa vero sua humilitate gaudens plorabat , quod tantunx distulerat suam couersi mem ad Deum.Liquefiebat anima eius amore supernae patrue , pro cuius amore omnia praesesitia pro nihilo reputabat. Postquam autem vir Dei in illa insula Sicilia aliquanto tempore fuisset cum fratribus in magna humilitate conuersatus, contigit quos dana statres de Senis ex obedientia ordinis ad conuentum eiusdem Insulae venire, a quibus cum imterrogasset vir Dei de locis prouinciae Senensis, & didicisset mibidem essent loca eremitica ab hominum habitatione semota,& Deo vacandum plurimum apta , obtenta licentia a superioret suo ad Senensem prouinciam venit, paucis & vilibus pannis indutus , & fratribus illius prouinciae penitus imotus. Positus in quodam eremitorio stlit S. Barbarae, quod non longe distabae a castro de sancta Plora, ubi soli Deo vacabat, tantaque dulce dine deuotionis cor eius adfluebat, ut pleraque videretur be torum agminibus interesse, & beatae quietis seremium degustare. Quia vero non cognoscebatur qualis & quantus esset, imponebantur ei humilia seruitia domus, quae ipse magna humiliatate & alacritate cordis libenter adimplebat. Faciebat quaestas , purgabat domum, paropsides,& alia domus utensilia adluebat.
. Fratres autem, eius statum consderantes, & sanctam conuer lationem, ac verborum aedificationem,quae nonnumqua quasi
cum quadain simplicitate ex eius ore procedebant,libenter ea audienant. Erat autem ibidem tunc Prior quidam stater de Senis, vocatus Frater Bonus, vir satis venerabilis & prudes, qui considerans eius bonitatem & consilia saltiberrima,eum multa diligebat, delectabaturq. de eius humilitate,niorum grauitate,& eloquiorum suorum suauitate.Cum ergo iste F.Bonus a conuentu S. Barbarae ad locum S. Antonii per obedientiam ordinis transferreretur,ipsum stantem Augustinum secum duxit, quem etiam
87쪽
.etiam sequenti anno fictus Prior Rosue secum retinuit. In quo loco seritus Dei omnibus ignotus, diuina dispositione est cognitus hac occasione. Cum enim fiatres conuentus R sar quandam quaestionem haberent in curia, in qua fiatres iam ne sit u mberent,dubitarem,ac de hoc nimium tristaremur, cum hoc quanda possessionem perderent,de qua conuentus multum sustentisature V quis Deus lucernam,quae diu si b modio silerat, super cadelabrum religionis ponere,ut luceret oninibus qui in ea erant . Videns igitur vir sinctus satrum animos pervix batos,&cognoscens statribus magnaminiuriam fieri, Procur torem adijr, petens sibi occulte dari necessista ad fassiendum, Procurator vero deridebat eum, ignorans quod sciret scribere vel legere. Ipso tamen perseuerante in petedo, porrexit ei chartam, calamum & atramentum. Qui secedens ad partem stripsis verba pauca, licet sententia multa: quam scalpturam tradide Procuratori,aduersario exhibendam: quod & se mest Cum autem aduersarius, dominus stiluit Iacobus de hanc seripturam legeret verborum breuitate, di sti tentiae simite praegnantem, conscirans ait: Diabolus, vel Mamus, vel dominus Matthaeus,cum quo G Bononiae studi M, qui mortuus
est in conflictu domini Manseo regis, iram scripturam condi .dit. Ipse quippe ante ingressum ordinis Maatiraeus vocabatur, sed in ingressu ordinis accepit nomen Ai stini: quia totaliter mundo Mebat esse cognitus. Et audiens a Procuratore ni is quidam statis rusticus & ignaruseam scripsisset,ait: Non ita est. Et statim accedens ad iocum nauum an senis, accersito . Priore, & statribus compluribus, livcrros iniquis Set hic stater, & cuius patriae, di qualiter acceseris huc, Et responso,. nibus fatrum cognitis suis conditionibu , si accesse F osa, ct videns quem nimi tuum existunaxi ali admisan xius hi mili tatem, ruit in in sexu δε osculum eiu a Jma coiririere ita valens. vix Dri, ne x in prudelino
cena sitam perturbaret, ille Cndalem quiesce sim ram a Fratres vos habetis thesauit urn occidituna his se xium a
88쪽
terminata est lis. Coeperunt post haec statres eum venerari, de sibi reuerentiam exhibere. Sed vir Dei vera humilitate landatus, honorem respuens, omnino sicut prius manebat. Verum cum venerabilis pater Generalis stater Clemens de Auximo quodam tempore ad conuentum Senarum accessisset, audiens de persona praeclari viri statris Augustini, qui in eodem cremiatorio Rosiae in magna humilitate degebat, statum& conditio nem suae personae quantum potuit occultando; nec tamen omnino latere potuit lucerna sub modio posita. mam idem pater Generalis cum accersitum in socium suum assumpsit, & ducens cum secum ad Curiam Rom. ipsum, licet inuitum fecit presbyterum ordinari. Conuersantes ijdem duo praeclarisini patres simul, Constitutiones Ordinis diligenti studio reuiderunt, di- singuentes eas per capitula & rubricas: & addentes nihilomunus aliqua, di nonnulla detrahentes, prout bono statui ordinis congruere videbatur. Accidit autem quod cum D.Nicolaus
Papa I III. petiuisset a Priori generali, scilicet statre Clemete; unum statrem idoneum pro consessore seu poenitetiario in curia praesentari: & idem Prior generalis fratrem Augustinu ignarum quid intenderetur,coram summo Pontifice simul cu Cardinalinus in Consistorio existentibus adduceret: videntes Cardinales statrem Augustinum despectum habitu, in facie austersi& rigidum, dixerut Priori generali. Ex qua jlua adduxisti istas a rem sylvestrem Ductus est itaque frater Augustinus ad pedes summi Pontificis. Cumque Papa imponeret ei manus auctoritatem suam sbi committens, ita accerrime plorare coepit, ut Papa & Cardinales mirarentur. Inerat enim ei appetitus aderemum redeundi, ut soli Deo,prout solitus erat, vacaret. Somus autem Pontifex & Cardinales cum cognouissent eius humilitatem, vitae sanctitatem, &scientiae ipsius claritatem, pio eum venerabantur assectit. Et cum quadoque eos iustitiae zelo sulcitus non solum obsecrando,sed etiam increpando argueret, patientissime audiebant eum,Deum in suo famulo venerantes.
Tanti enim reli & saluberrimi consilij suit, ut putarentur e cito sonuisse verba, quae saepe ab ore eius prodibam.Quanquaa
89쪽
autem vir Dei sic cogeretur manere corpore in curia summi Pontificis, animo tamen semper in eremo morabatur.Cum autem poenitentiarius mansisset domini Papae annis ferme duodecim, & Capitulum generale ordinis Mediolani celebraretur , idem passer venerabilis in eodem Capitulo, licet absens,ab omnibus de Capitulo in Generalem Priorem ordinis concorditerest electus: quam electionem ipse acceptare quamprimum renuit , donec per summum Pontificem,qui tunc erat Bonifacius Octavus, ad acceptandum compulsus fuit. Praeibit ergo ordinicum multa charitate & humilitate, iustitiae zelo fulcitus, utpote humilis in exhortando,seuerus in corripiendo, omnibus bonignus, licet sibi austerus. Et quoniam grauissimum erat ei si litam vitam in eremo ac dulcedinem deuotionis relinquere, &curae aliorum intendere,postquam duos annos in regimine Odi, dinis expleuerat, sestinauit sarcinam regiminis deponere, & ad
eremitorium redire. Nam cum ex more ordinis Capitulit G nerale de triennio in triennium celebrari consueuerit, ipse tame Capitulum generale Neapoli celebrandum per annum unum.
anticipauit. In hoc itaque generali Capitulo ossicium Gener latus renunciare volens, nullus electorum suam resignationem acceptare voluit, sed ipsum in patrem & pastorem retinere cocorditer postulabant: ipse usque ad quartum diem itaexibiliter. restitit, & nullatenus acceptavit. Demum cum nec per suppli ricationem totius Capituli, nec per preces domini regis Caroli ibidem praesentis posset aliqualiter inflecti ad Generalatus ossicium succumbedum, ex tunc fratres sunt coacti eligere successorem. Deposito itaque honore ossici; ordinis idem pater,licet per dominum Bonifacium Octauum vocatus esset ut rediret ad curiam, ipse tamen ex proposito eius praesentiam declinauit. Sed statim omnibus omissis ad desideratam solitudinem rediit,& in quodam eremitorio quod in honore S .Leonardi conditu fuerat Senatum dioecestos cum paucis sibi adiunctis fratribus se recepit, requiescens ibi ad umbram diuinae contemplationis..Huic solitum semper erat comedere semel in die, quando etiastetit in curia poenitentiarius , & quando etia sitit in incio Gem.
90쪽
nera antae semper cibis communibus utebatur, nisi interdum ratione insemitatis seu hospitalitatis aliis cibis eum uti oporteret. S per tamen resciebatur semel in die, ponderans pansiquem come rati videsicet quindecim uncias omni die, in hoc non voluptati sed necessitati corporis condescendes.Cum ergo
post depostionem officii generalatus es stat habitare in er
mo, volens latere nitimo,ut mente conueriaretur in coelo , nopotuit tamen ibi latere quod non manifestaretur , sed venerunt undique ad eum non solum fratres Ordinis pro spirituali exhormione ab eo capescenda, sedetiam ct multi saeculares homines Dinam sanctitatis eius audientes de longinquo ad eum uensrunt,& veniebant quotidie vel saepe: quos ipse vel bo vitae&, sanctitam exemploreficiebat. erat aliquis tam desolatus& assiictus,qui & Deum non veneraretur in eo et nam ct quida nobilis vir Dominus Praepost de Salinaberis,cum ex morte matris tam effa aspictus ut quasi eum lareseret vivere , amicorussiorum auxilio ad eum accesse. Et audiens dines exhortatio. nessancti viri,amplius quam credi posciadmirans ait Ego iam
nollem matrem meam viuere, ut tantam con lationem ab isto
viro minime recepissem: qui cum ferme per decem annos, postquam reginae ordinis dimiserat in cli ere autorio S.Leonardi selisis, inura vellet eum Domnus amandi exilio euocare, coepis 'tonio mconsuetumsbaen firmitatis molestias sustinere. Qui uocem Dei se vocantis intelligens , ribus fratrubus indicauis, rogans trisuo obi interea erit. Ex quo manis: stum est suam mortem in simitu cognouismi crueniens autem ad ipsum vitae suae extremum, ita sana mente &senis rimansit, ac si nullamali rationem in o Forehabuisset.Et dum adssent suo obitui statresa nonnulli nobiles de ars, patefiebat gestibus Ulum ad aetcmas illas inuridum operare: sicque inantibus statribus: orantitas animam fiam Deor digit, Garmit autem isse Menoe dispater mihisaniracvlispost momtem suam. Vnde dominus Epis opus Senarum venerandro
corpusmonpetanisit in terra sepeliri, stapotius in quadam tumba centi rn, mi illud iramim honoritae collocari.