Doctrina nvmorvm vetervm conscripta a Josepho Eckhel ..

발행: 1792년

분량: 574페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

M. BRVTVS.

gonte rariore gunt aureis. Pondere fere conspirant cum aureis imperatoinrum primi ae ii labrica satis hiulea. In hos post alios liberalius commentati sunt ieheus serius Havercampus, cujus sententia est in om pondium redacta signato videri Cosis Etruriae, cumque haec urbs deducta sit coloclia V. C. 4 , ut docet Velleius, necesse esse, Cusos ante istud tempus, quia Graeca lingua inscripti sunt, qua Etrusci veteres, antequam Romanis subjicerentur, usi sunt; propositos vero ianum lictores cum fascibus et aquilam,

nempe insignia imperii Etruscis pridem

cognita, atque ab his Romam volentenomula traducta. Secutus est ave eampus hac Tristanum, et Patinum φ .

tamen sui viro erudito seriptum in typis

aeribi oporteret, si urbem Cosas epigrapho indicaret, deinde quod temporibus istis moneta aurea nondum signata est in Italia quare verisimile quoque visum, vocabulum ΚΩΣs1N nomen magistratus urbis Asiae vel Graeciae esse, quae te ore Caasia et Bruti numum uin erit, literas monogrammatis AB initia-Ies esse primi eonsulis L. Bruti. Haec Havercampus, qui tamen frustra se tu bari passus est Morellii iconismis; nam in archetypis omnibus, quorum ma

dendum primum fuerat avercampo omnibusque, qui numos hos Cosis tri: sitne verisimile, urbem exigui

nominis, et de cujus opibus

stat, tanta copia aureos feriisse, quanta Graecarum urbium nullam, ne P tentissimas quidem Syracusas ex hoc metallo scidisse novimus an tantos proventus dabimus urbeculae Etruscae, cum

alias ejus gentis urbes opibus multo superiores monetam auream nunquam iis

gnasse ex ipso ejus desectu jure arguamus ' Multo igitur magis probabilis altera sententia , quae usos eos imperante Bruto in urbe quapiam Graeca,

Cosone operi praesecto, conjiciti Praeterquam enim quod typus proxime cum

reliquis Bruti numis conspirat, animadvertendum etiam, ipsam abricam radiorem opus tumultuarium, et per subitas causas imperatum testari. Deinde non parum sententia haec juvatur ora. tione Appiani narrantis Polemocratiam reguli eujusdam Thracii uxorem caeso ab inimicis marito, tam filio suo metueret, ad Brutum prosectam, et filium ei suam commendasse, et mariti thesauros tradidisse, magnam in his ropertam auri argentique copiam, unde, addit, signatum a Bruto numisma Non

metuo levis, aut inconsultae conjecturae notam, si num os hos eosdem esse putem, quos hoc loco indicavit Appianus, Praecipue cum eam temporis , lo- eique peristases multum adiuvent. Et vero testari ipse possum, frequentes id genus umos nobis ex Daeia, et inserioremungaria adferri, quo ipso alveo

tot ad nos Philippi, Alexandri, Lysimachi ad fluunt, ex quo ipso tacito intelligas, signatos in tracta vicino hos

eo. L. N. e. 5.

52쪽

24 M. BRVTVS.

numos, dispensatosque ubi et bellum uixit gessit Brutus, si equentiusque Propterea nunc ibi reperiri. Signatae qumque Bruti et Cassii nomino mouctae ex collatitio auro, et argento alibi memiam Appianus ' . Denique additum, nogramma L B sacile L. Brutum primum consulem inter lictores procede iem indicat quibus expensis causis iu- Te numos hos Cosis Etruscis ademptos genti Iunia rostituimus. Neumannus eos posse tribui osseae Thraciae urisbeculae, quam memorat, Stephanus, eoniecit, sed sic, ut facile pateat, eum ad hanc opinionem necessitato adactum inclinavisse h).

BRVT IMP. L. PLAET CEST.

Caput M. Bruti nudum modesistharbaliam.

Dtis libertatis inter duos pugiones. R. Mus Caes. En pugiones, sanesta caedis instruis menta, in arissimis his denariis proin Positos, quos libertatis obtentu non dubitavit Brutus, Caesaris, quod ad se attin hat, de se optime meriti sanguine erue lare facto ius, et celeratus eodem. Denarium priore jubente ipso Bruto percussum tradidit Dio, cujus verba, quoniam imelium istud secundum omne modo graphice describunt, placet utraque lingua proponere : και ἐλτα ν

τeιδα μεται του Κασσιο ἡλευΘreontaa ἐιη, etiam numis, quos feriundos curavit, imaginem suam, pileiamque, et duos tigi ne impreasit, Τρ hoc et inseriptione

de elarans, res una cum Cassio patriam

seralem diem idus Marrias eloquitur. quo triste parricidium persectum est. In denario altero utriusque aciei epigraphen conjungendam patet, nimirum ut sensus sit Li/ertas putili R. restituta. Has idus Martias appellatas fuisse paris dium, dixi supra in titulis I. Caesaris.

IIis nominibus M. Iunius Brutua n D. ster frequenter in numis notatur, quae etiam a veteribus conurmantur. Omnium princeps testis est Cicero, qui eum in sine Philippica X repetitis vicibus Q. Cavionem Brutum proconain Iem appessat. x quo certum sit, adopi tum eum fuisse a M. Sem ilio Caepione,

qui sui ejus per Ser iliam matrem

avunculus. At non Ore consueto, Pro

ducto nempe gentis nomine, se dixit Iunianarim, sorte quod eodem tempore jam sui Crassus Iunianus, sed adoptari. tis cognomen Caepio sede motum inis me vertit, retento suo Bruti cognomiane. Advertit etiam istud auctor de Ratione nominum, qui Val. Maximo subjiaci solet 4 , quin etiam, inquit, quaedam

cognomina in nomen Nersa sunt ut Carinpio, namque hoc in Erato nominis locuma teli civ. L. V. e. 6. bYNum Iop. P.M. P. 123 e L. XLVII. l. 25. - Pag. m. 377.

53쪽

C. CASSIVS. 25

odtintiit. Dioni dicitur ὁ Καικιων ὁ Βοα- Nominis IMP. causam supra exposui, PROCOS. dieitur, quia Macedoniam Pro vinciam proconsulari Potestate rexit. Numos sic inscriptos latius hoc loco

e rore super acaneum Puto nam cum

plerique a quopiam Bruti Iegato, vel Proquaestor signati sint, in horum ipsorum moneta descripti jam sunt. Sunt

Typi in his nihil magnopere memorabile onerunt, et qui ad ipsos Bruti legatos pertinent, eos in singulorum denariis explieatos habes. Instrumenta pontificalia saepe Bruto tribuuntur. Et vero fuisse eum pontificem, innuit Cicero in epistola V et XV ad hunc Bru

tuma

PRETIUM.

C. CASSIUS IMP.

C. Casaius Longinus magni in huiusia nominis, sed famae mini notatus praecipue a crudelit te, qua in victos usus est M. Crassum ad belltim Parthicum pro quaestore fie--tua rem Romanam ducis temeritato in Oriente perditam praeclare restituit, Suriamque exactis Parthis vindicavit.

In bello civili paries Pompeii amplexus. Et ho victo venia donatus a Caei et una cum Bruto ad praeturami, auctor ipse huic onjurandi in Caesarem fuit. Hujus caede em tota in Suriam sibi pridem decretam contendit mox a senatu confirmatam

adito imperio. Vietis in Asia Dol bella, hodiisque, et iunctis cum vu-to opiis ad Philippos eum M. Antonio, et Octaviano signa consert, victusque caput servo amputandum praebet V. C.

12. . .

bre aureatum.

M. SERVU,IVS LEG variis i is, quoae licatos id in gente Servilia. V. AR. Mus Caes. Morelli in iam Cass. C. CASSI IMP. LEIBERTAS.Caput muliebre nim/o redim tum in aliis praeterea velatum. LENTVLVS SPINT. variis i is, quoae licatos ride in Cornelia.

54쪽

Addita vox IMP. confirmat, quod

reserunt rei nom. scriptores, Cassium eum imperio in Syriam missum. Sed et Sardibus una cum Bruto ab exercitu acclamatum imperatorem, narrat Plutarchus 3. Libertatis caput iuro in his numis praesulget, quoniam ejus obtentu arma sumpsit. Facile patimur,

at durius est scriptum ASSE Pro CASSI. quanquam et hoc excusavimus Aurci Argentei Aeaci Pompei M. filius natu minor victo

caesoque patre in Hispanias cum si alio seniore naeo Prosectus universam eam regionem Propter veterem gentis in patrem adfectum iacito in armorum societatem Portraxit, sed victus M. Caesare ad Mundam . . o', caesoque Dalromnaco iam unus superstes latebris aliquamdiu salutem texit. Confirmatis interim partibus prodire ausus, Et sese Pompeium profiteri, interempto paullo post Caesar in bona etiam Paterna sucincessit, et Praefecturam classis, et orae maritimae decernonio senatu abstulit, cum reponto proscriptum se lege Pedia, tanquam conscius caedis Caesariana osuisset, intellexit. Tum vero ad vim conversus Sicilia, quam tenuerat praesidiis munita receptisque Plurimis, in Prologomenis ad num os Familiarum cap. VII. l. 3.

TAS Caput umbre nimbo, dimitum C. CASSI IMP. Tr*us imposita Ortiana. V. Mus. CAES. Hunc numum iam dedimus in gonto

quos fortuna proscriptioni eripuit, us- quo eo maria classe insesta reddidit, ut urgente urbem iam Antonius, et Oct vianus V. C. io pacis cum eo condutiones intro cogerentur, qua Sicilia, Sardinia, Corsica, et Achaia ejus imperio subjiciebantur. Anno sequente rupta iterum pax, victoquo aliquoties mari Octaviano ducibus Mena, et mnocrato libertis paternis, cum ortuna neque uti sciret, nega per elatos immodico animos Posset, V. C. i III. non Sept ab Octaviano navali praelio susus fugatusque, et in Asiam elapsus. jussum Antonii apud Midaeum Phrτ-giae, ut refert Dio, vel seeundum Strabonem v c Appianum apud Milctum occisus est V. C. hq consulibus L. Cornuficio, et Sex. Pompeio Sex. F., qui

PRETIUM. SEX. POMPEIVS IMP.

55쪽

S ET POMPEIUS. 27

diversus sui a Sex. Pompeio nostro, ut diserte Di nam codem teste cons latus, qui destinatus illi suit, orto inter aemulos hello abrogatus est v . Eius ingenium his verbis deseripsit Velleius φὶ His adolescens erat studiis

uilis , aeremona barbarus, i et strenuus, manu promtus cogitatione ee 'side miri dissimillimus, libertorum suo

PIUS IMP. Prora navis. ΛΕ. i. obvius. Frequenter in numis suis Patris Magni caput proposuit Sextus Caput istud ambiguum non est; nam eadem eius sunt lineamenta in numis Pompeiopolis Ciliciae, qua et Solopolis, cujus in conditor est habitus, ut dictum ad hujus urbis num a Sus agatur etiam oratio Plutarchi, qui, dum eius formam describit, memorat quoque νασολυ της

ala. ς re M a comam nonnihil ursiam

proiectam 3, ipsum vero plenum maj statis, gravitatisque, ac propterea Alexandri M. similem habitum. Adde, quod Lueanus de Pompei M. erinibus ilia verenda

Negibus hirta coma, et gens Ola fronte decora. Caesaries co resa manu est.

Et Silius Italicus 'Ille, hirta cui su/rigitur comatronte decorum Et gratum terris Magnus caput. Adstituitur plerumque lituus signum auguratus, de quo infra.

Epigrapho capiti Pompei M. addita

ad Sextum pertinet, quom morem hic constanter tenuit saltem in numis, quos haud dubio ab eo signatos constat. Dieitur in donario DdΡerator, o quo titulo agam in sequentibus. Singulare est το SAL. Pompeii capiti subiectum. Fuere, qui iteras has logendas SAL Ba quod sui vetus Caesaraugustae nomen, existimarunt, quos inter sui Iobertusu , sed quam ibi sententiam iure explosit Dimardus qui eius loco legendum SA-Lus conjeeit, sed quod ipsum quoquo ProPter multas causas non satis adridet. Ingeniosa est Gillanti explicatio, qui citat Appianum, evius verba sunt L lina reddita in editione Henr Stephani Pag. 72q. Sextus tantum Neptuni sacris verabatti e SALATIAE, --rum etiam filium meliari a sustinuit. De hac Salacia estus Salaciam dice-hant deam aquae, quam titabant saliam ciere, hoc est, mare movere. Eius meminit quoquo Varro h , Salacia Neptuni ad salo, et Cicero λ narat creditum aliquibus Oceanum, Salaciamque Coelia L. XLIX. l. 8. DL XLVIII. l. 54. e L. II. e. 73. in Pompeio sub init. e Phars L. VIII. v. 670. D utile L. Si II. v. 56l. g Tom. II pag. 65. b de L. L. lib. IV i in fragmento Timaei eap. l. Dis

56쪽

23 SEX POMPEIVS.

aatu, Terraeque conceptu generatos ed tosque Servio fuit cognomen Thetidos alibi eadem cum Venilia b , alibi

idem narrat, iactum ex Neptuno Tritonis matrem p . Appuleius eam in numero deorum marinorum vocenset d). Denique bis eam prodidit D. Augustinus, dixitque Neptuni sponsam ' , numen igitur per tot veterum praeconia nobile, et illustris nominis. Existimat ergo aillantius, quemadmodum Sextus se in denariis aliis, quos proxime recensebimus Neptuni filium dixit, ita in boos Salaciae filium profiteri ne dubio

non careret, nisi obturbaret textus Graecus Appiani, in quo sie egitur ἐλπ

difficultatem iam vidit Havercampus in suo ad Morelli familias commentario. Λ cum interpres Appiani in editione

Henr Stephani tam eonfidenter vorterit Salatiae pro maris, verisimile est, eum exempla Prae manibus habuisse, in quo revera legebatur αλ ατια, quod librarii parum eruditi, quibus de Salaeta dea nihil constiterit, in adfinem v a. eem Θαλασση proniore, ut putaverint, sensu correxerint. Voci Σαλατια suffragatur etiam, quod secu oratio veram tautologiam includeret sacriscare mari et Neptuno esse filiam maris, et Nor

tiani.

ΜΑGNVS dieitur in numis Sextu , quod nomen a patro hereditarium limbuit, deinde IVS cum quod in patriam videri pius volebat receptis ci I-bus proscriptis, et ex Philippensi elada elapsis, tum quod patris mortem inter uia ultum ibat Pompeio. item in pugna ad Mundam essera sui Pietas . Ad cognomen istud etiam lupo Pietatis, et fratrum piorum

adluditur u dicetur. Λ numum alterum aeneum advertit Haver eampus, in similibus capita Iani ad omnia naei patris ineamenta formata esse, quod verum osse, o similibus mu- se Caesarei colligo. Tvpi ex Romano- cogniti sunt. NMAG. PIUS IMP. ITER. Captit Pompeii atris, me quo lituus,

hinc e illinc fratres ii Ventes runt. AB. Mus Caes. MAG. PIUS IMΡ ITER. Triremis,

supra quam turricula rotunda in nestris patens, cui verna insistit Attinus d. hastam a. de hinum, a Ped proras navis Nosito, iuxta proram aquila legionaria, ropum tbrsus et tridens.

EX S. C. Scylla canitus succincta sublato remo lettim intentat. AR. Μus. aos.

57쪽

S EX POMPEIVS.

EX S. C. Tromeum navale Somae can bus horrens AB. Mus Caes.

ma quo tridens, infra delphinus. Q. NASIDIVS Navis turgent velo, Dior astriam. ΑΠ Mus Caes.

In his numis jam so ΜΡeratorem ITERum appellat. Imperator primum dictus videtur ex rebus adhuc in uspania praeclare gestis. Nam cum post cladem Mundensem vires iterum olimgisset, eum Asinio Pollion congressas, quem L Caesar ad tuendam Hispaniam miserat, insignem victoriam retulit φ . Auctus deinde numerus ex aliqua viaetoria maritima, quarum plures de octaviani lassiariis retulit, de quibus infra. Non omittendus hoc loco nu-mus Morellianus, in cujus antica idem est lupus, qui in denario ex citatis III. addito etiam IMP. ITER. in aversa: IMP. TER. Tropacum Eum Iave campus refert ad victoriam ad Taur munium, ex qua, ut illi videtur, IMP. TER. fuerit compellatus. At intrum, Sextum in eode in num dici IMP. ITER. et IMP. TER. Si reflexisset animum ad numum VIII tabula V. gentis Antoniae apud Morollium, vidisset, avesesam hujus denarii ad M. Antonium Periinere, quem adeo vix dubitem ex subae. ratis unum esso. Non orgo ex hoc num oargui potest, Sextum tertio fuisso acet

inatum imperat Dem.

M BIΤιιnae X. S. C. in plerisquo suis numis dicitur. Nimirum victo Post Cao-

Asinio Pollione, ut upra diximus, cum augeretur ejus potentia, persecit, ut ex S. C. non modo sua sibi bona redderentur, sed etiam classis imperium committeretur, quo etsi suboindo agente Octaviano privaretur, classem retinuit tamen, Cumque eae Paullo post proscriptum intelligeret, oee pata continuo Sicilia vim opposuit, masque sortiter ultus injuria seu intercepti navibus frumentariis', seu multata aliquotios Octaviani classe perfecit denique, ut IIIviri paeis cum eo conditiones inire cogerentur, ut principio dixi. Cum igitur Sextus priore sonatus consulisto staret, Perrexit praesecti classis titulum numis suis inseribere. Vide do his Dionem v , et Velleium φ . Ad hoc maris imperium, tum et vietorias mari reis latas adludit frequens in Sexti donariis

lupus Neptuni, ait navis.

NEPTVNI scriptum iuxta caput Pompei M. , et legendum NEPTUNI Iius

quem se esse Prosessus est Sextus Enimvero teste Dione ij et Appiano Lex aliquot secundis mari adversus octavianum successibus adeo animos extulit, ut Nertunt so filium palam ferret, praecipue quod et Pater ejus imperium quondam maritimum habuisset, pro puniceo caeruleum paludamentum sumeret, et equos virosque vivos in mare abiiceret. Ad hane eius animi impotentiam adlusit Horatius il m ver actus cum rem NEPTV

DUX fugit ustis navibur. Eadem insania iam olim Clitus, post ca- a Dio L. XLV. l. io b L. XLV. io L. XLVII. 2. L. XLVIII. I. e a. II. e. 75.d L. XLVIII. l. 10 et 43 e Buli eiu L. V. e. ioo D POd. IX. .

58쪽

S EX POMPEIUS.

quam apud Amorgum aliquot triremes depressit, Neptunum se appellavit, et tridentem gestavit ). Denarius I. praeter Neptuna typum habet fratres pios Catanenses, qui nempe

ad cognomen ii adludunt. Horum unus est etiam in numis gentis Herenniae, uterque in numis Catanae, ex quibus nobilis hujus fratrum avis historiam pete. Donarius II turriculam triremi imminentem exhibet, quam Valliantius Propugnaculum navi more veterum impositum, avercampus monumentum in Neptuni honorem in litore crocium existimat. Vtrumque incertum. Εjus aversa Scyllam horrido cultu, et adduis et remo obvia pulsantem exhibet, quo Sextus detrimenta, quae Octavianus in

freto Siculo eo ipso loco, quo Scyllae cubilia suere, accepit, Proposita ejus monstri imagine ob oculos ponit. Vide hanc Octaviani cladem apud Appianum 3. d eandem portinet quoque

tropacum naves denarii III. Istud Sc lla monstrum marinum jam xi mero cognitum ), sed qui illi pedes XII. et ex olla praelonga totidem capitibus praefixa tribuit dissimulata virgunt forma, quam haud dubio Graeciis steriores Iogantia magis studiosi addiderint, ut argumentum gratius variarent. Scyllae imago, quam Virgilio debemus, qui cam non multis post usos hos nu- mos annis pinxerat, magis cum numis Conspirat d): Prima hominis faeies, et ulchro, ctore virgo Pube tenus, ostrema immani cor Pors istris, Delphinum audas ter commissa

Lupos appellat, quos a canibus una seritas distinguit Serius Ovidius e tIlla feris atram canibus incingitur

alvum smirginis Ora cons. Haec etsi nota, commemoranda tamen

videbantur, ut artificum a vetustissimis poetis discrepantia in nonnullis intelligatur, quam in fingenda eadem hac Seylla jam advertit Themistius ij. Simillimam Scyllae imaginem habet etiam nu-mus Tarsi Ciliciae, ac praecipue numicontorniati, lyssis per laetum Siculum iter, sociorumque acturam graphice exprimentes, et similis perelegans exstat inter picturas Herculanenses Scyllae effigiem remum alte iactantis artificeaeum poetis communem habuere Sionempe etiam S1llius Italicus ibi Scylla aver, fracti contorquena POndera remi, Instabat, saevosque canum a Mathiatus.

tum.

Sine epigra he. Faris turgent vera, in area triquetra AV. Quin Mus M. Du- eis.

nudum modeste harlatum intra

coronam quernam.

59쪽

S EX POMPEIUS.

pone lituus, cui adversiam est via a terum nodum modico barbatum, ponerti a LV. Mus Caes. Eadem epigrapho Caput Pompeii atris nudum. Eadem epigrame Capita dia nuda asino, quorum dexter adstituitur Attius, sinistro guttus. AV. Liebe Goth.

num. p. q.

Namum ex his primum olim edidi,

et pietum stiti in quo veram exhiberi Sexti iugiem verisimilo est, etsi lineamenta multum disserant a capitibus num orum aequentium, in quibus probabile item est, ut dicetur, ejus onerri imaginem. Num II et III multum

lacessunt molestiae. Mitto brevitatis Musa, quae eruditi varii ad eos explicandos Protulero, et ea, quae crisimilia videntur, solum Persequar. C put antica num II esse ipsius Sexti, omnia Persuadenti Barbam modice promittit sueto ejus aetatis cultu nam eam aluerunt etiam saltem aliquamdiu Oetavianus M. Antonius, Brutus, cuius ausa uero aut uetus privatus obviolentam Patris, aut benefactoris, o tem aut Publicus ob reip. calamitatos, ut in singulorum numis observamus. In Sexto nostro honesta quidem, sed tamen adsectata continuati luctus causa esse potuit bellum eum Octaviano repetitum quasi nimirum invitus vetera reip. vulnera refricare cogeretur. a dem etiam de causa clavianum ultra praefinitum tempus promisisse barbam,ia eius moneta ad annum V. C.'

risimile dicam. Sexti caput ambit corona querna, qua quidem iure gloriari

poterat, quod ea servatorum civium decus habita est, ipse vero copiosis, qui proscriptionis vim evaserant, Pere gium Praebuit, eosque, cum Primum sa- culta dabatur, eum IIviris reconcialiavit, patriaeque reddidit h). Pars aversa ad latus dexterum Iuculentum exhibet Pompoj patris caput, ut Praeter exemplar orellianum doceat similes duo integerrimi num musci Caesarei. Pon adstituitur lituus, quia sui augur Oeente ipso Cicerone quod huic opponitur caput secundum plerosque ost ae filii, qui Sexti Date natu major suit, et in Mundens praclio occubuit, atque verum ut satear, cujus alterius esse possit, ignoro Darbam ut promitterct, impulit luctus patris ulciscendi causa advocatus. Do tripode Pone ejus caput posito agetur continuo.

Numus III caput Pompeii patris in

anticam trajicit. Quae sint capita avorsae, inquirendum. Nemo erit, qui non primo aspectu ea naeo et Sexto

liis esse propria velit, sic ut quod ad

dexteram est, sit naei, quod ad sinistram, Sexti. Sed tamen est magni Inomenti causa, quae sententiam hanc graviter lavit. In uino praecedente vidimus, capiti, quod esse nae Uitamus. adstitui tripodom, in hoc videmus lituum. Esse hunc auguratus certum indicium, quis nescit Sed nequo augura- tui repugnat tripus secundum verba Maditiani Capella d r eonistic tertia est,

yer quam tripus illa ventiara denunciat, atque omnis eminuit nostra cortina etc.

Secundum ergo hos num os habebimus a Fum vet. P. 1 let. Dio L. XLVIII. l. 56. Philip XIII. e. 5. d L. VIII.

60쪽

SEX POMPEIVS.

Cna cum augurem. t eum hoc acer ergo sacerdotia ut hereditates ad filios dotio suisso insignem, non modo vote transivexe atque ut in nomen Magni. xum nemo prodidit, sed neque ex in si et in auguratus honorem utrique silio stituto Ilomanorum, et per ipsa ejus jussuit Sin istud, cur necesso sui Ci- temporis ausas esse potuit. Enimve ceroni, hortari populum B., ut Ox- To aut patre vivo, aut mortuo in au tum in augurum conlegium cooptarent,gurum conlegium fuisset cooptatus. Non si perinae fratris mortem auguratum patre vivo, nam ex Iuculento Dionis jam adixit' 8 Vtrum hae longius resa. testimonio, quod totum in numis en tanda Addit continuo: coetum non lan. tuli Spintheris recitavi lex aperte pro tum augurem, sed et Ontiscem fuisse. hibebat, ne duo ex una gente idem sa Novi, antiquitus quoquo utrumque sacerdotium haberent. Vtrum in hac ob eerdotium uni idem quo delatum. Sic servanda satis semper diligentes uerint . Fabius Naximus. is, qui uncia-nomani, non inquiro. Istud certum, tor dictus est, una augur, una Ponti- non occurrere exemplum rep. integra sex sui teste Livio An vero et si- nam aliud paullo post imperatoribus mile ius dolatum Sex. Pompejori quid placuit sacerdotii duobus, salto ex quod Sextus neque augur, ncque Pon-oadem familia, simu vivis delati, do ti se unquam fuit, aut augur esse Ο- quo logo disserentem copios Novisi luit. mirabitur istudia vereampus, etum Sequitur ergo, quamdiu in vi qui haec inconsultius adseruere, sed favis fuit pater, quoniam hie, ut dixi eile sententiam tuebimur. Fuisse angu-mus, augur jam fuit, in filium conser rem probant ex Cicerone d et in primisi auguratum non potuisse. At viderio paternum auguratus locum initio eum possit caesi patris honorem ipse de Sextum mea nominatione COOPT Dpius quo eonserente certe non . Ο An vero etiam tam cooptatus Caesare, cujus illo inimicus suit, qui Sin istud, quae causa fuit, cur ei quaque deinceps honores omnes iis, qui de dricanio serius, ut mox patebit, auso bene meriti suere, largitus est. Er guratus decerneretur V. C. is congo si eaput illud est nae filii, quid ad ventum inter Sextum, et IIIviros, Sex-

eum lituus si non est hujus naei, tum πατον τε ιιeεΘηναε, και ιωνι ν cito cujus erit Ardua res, lateor, hunc δειχΘm mi consulem recari, σι augurem

amoliti lapidem , etsi anhili is Iabor via DESIGNARI, ut narrat Dio O, quod sus Havercampo. Sed facile, inquit, idem his verbis Appianus refert 04 Mdispelli potest hae obiectis Patre Cnaeo τη μοιrυ κω γ π is τους ει εμ ε rae uncto honor ista conveniebat Cnaeo ut φηναι, et tit intor pontiscatus max silio majori , ideoque ad ejus faciem as mi sacerdotes cooptaretur. Quod vero natus a Sexto inaeo Occis heres a non statim cooptatus est, in causa fue- terni honoris erat Sextus Eugepae rit, quod Ienua iam a Cenot Pis diss. II. e. r. h Philip XIII. e. 5. eo L. XLVIII. l. 36 Belli eiu L. V. e. 72. e a. XXX. e. 26.

SEARCH

MENU NAVIGATION