장음표시 사용
41쪽
Neque hie aversa typus hactenus in Iulii numia compellus, etsi obvius sit in numis Claudii, unde ejus explicationem pete. Etiam antica pii offert a mimis Caesaris omnino alienum, nimirum diadema post ejus aput defluum, quo Iulium nunquam usum insea in ejus Attributis monebimus. Num commatis peregrini. Imperatorii. Thessalonie Macedonia eius caput dedit in numis apud Vaillantium, et MO- rellium scd et hi post ejus mortem signati sunt, ut oco additum OEO- . Allerum, quem Pergamenum dixit Vaillantius, alii Nicaeensem, alii Nicomedensem statuunt, ut dixi in Prosegomenis ad unios Bithyniae Vol. II. P. 30 . In musco Uieu poli Proponitur numus apud Mytileno signatus, in quo etiam ejus
Huius generis plures suppctunt cum capit ora Caesaris signati eryli, Corinthi, Copiae seu Lugduni, Sinope, Vien-Nae, quanquam et horum plerosque s
iis probabile sit in ejus memoriam signatos quem Valliantius Carthaginem vocavit est Sinopes quem Valentiae, ve-lius Viennae ut in harum color Num spurii. In horum numero, quod ad reliquo- etiam imperatorum num os valeat, eos Puto, qui a viris et uditis pro genuinis editi sunt, et propter hanerum auctoritatem tin Pone te mitiua Exui citatis Possunt. Eain ob causam non hic recensebo numos illos, quorum ignotu Nn,Osus Paulus sua Pt in oculos incurrit.
ut est notus ille Caesaris nostri MVIDI VICI, aut eos, quos Patavinos dicimus, qui collecti, et aeri incisi exstant in Museo enovevae, aut eos, qui a sal- saviis secundum iconismos Golinianos e sigiati sunt. DIVI. IVLI. via L. Caesaris nudum, One lituus. S. C. Caesar aludatias edens caleracvit admota, ad quem a milite deducitur cvlixus manibus rei restigatis. AV. Numum edidit egerus in Thes. Pa. lat pag. 20o, additque eum elector Palatino Car. Ludovico quatuor millibus thalerorum suisse aestimatum, qualecunia tam male collocala, et vel sola, quam facito justum monotae genuinae agmen com Parari poterati IVLIVS CAESAR Caput a realiam, tiata lituus.
M. BRVTVS C ut M. Bruti nudum, pone vis. Editus amasset in Verona illustri Part. III p. 235. Huius num malam fidem satis iam comprobavit ima duci'.
Consul quinquies proeemit ea lege,
quam supra descripsi. Non omnes eo gulatus toto anno gessit, verum ut Pi
42쪽
a et primus contra majorum exempla intra annum aliis hunc magistratum cessit, quod mox imitati sunt III uiri ac Ieinceps Augusti. Illud risu exceptum, quod in Iocvm Q. Fabii Maximi, qui et ipso
eonsul susscelus postremo die anni V C. O mortuus est, in residuas horas fune- ei C. Caninium Rebilum. Vnde iaceto pro more Cicero Ita Caninio consuleacito neminem randisse. Nihi tamen eo consule mali Dctum. Fuit enim Arsea igilantia, qui us ot constitatuaomnum non viderit. Dietator. Dictaturae, quam testibus historicisa numis perinde ac consulatum ueravit, ratio nonnihil implexa. Auctores veteres videntur innuere, Caesarem e dem tempore, quo consulatus renovavit, Tenovasse etiam dictaturas. Ita Suet nius Tertium et quartum consulatiam titulo tenus gessit contentus dictaturas potestat decretae cum sonsulatibus iis
mul. Et Dio Anno insequente V. C. Q. simul dictator, simul constititiit, tertium utrumque. t alio loco δὲ Anno sequente V. C. io. Caesar et dietator V fuit, et consti V. quin in synops quoque praefixa libris XLII. et
XLIII sine restrictione dictatura II. III. IV. V. coniungit eum consulatibus II. III. IV. V. Verum hane sententiam evertunt marmora et num certae fidei. Obtii sunt denarii, quos ad annum V. C. Og
ITER. qui adeo docent, serius Caesarem iterasse dictaturam, et non eodem tempore eum consulatu quare vel ex his numis re Ilitur Dio scribens do eodem hoc anno o3 anno insequente insemul dictator, imul consul fuit, tertium utrumque, si his verbis intelligi vult, Caesarem uno eodemque tempore utrumque magistratum iterasse. Alter insignis aureus anni V. C. io haec ait: CAES.
sar illo anno, quo consulo. Processit, sui adhuc dictator IV. Cum hoc num oeonspirant etiam fragmenta Capitolina' , in quibus legitur: C. IVLIVS C. F. C. N. CAESAD. VI DICT. mi OVANS EX MONTE. ALBANO VII KAL. FEBR.Fuit hae obratio velut triumphus Caesaris VI post priores quinquo de Gallis, Aegypto, Phalinace Iuba, et Hispanis a senatu, nulla relata victoria, sola adulatione suadente ei decretus, cujus
meminit et Dio et ut ipse frias Latinis peracti cx Albano in Mem equo inveheretur, et obiter Suetonius φ . Hanc ovationem ipse Dio inter acta anni V. C. V o memorat, et fragmentum diem disum prodit, nempe VII. Hal. Febr. E go etsi iam tum consul V., tamen fuit
adhuc dictator IV. Ergo quod idem
ait ad hunc eundem annum anno a quente Caesar et dictator M. fuit, et Onatii V., verum osse nequit in hoc sensu. quasi iisdem al. Ian. quibus processit consul iteraverit etiam dictaturam. Horum igitur monumentorum testimonio indubitatum est, Caesarem ab initod L. XLIV. . . 9.a Adiain L. VII. p. 3o. Cap. 6. e L. XLIII. e. i.
43쪽
eonsulatu aliquanto post tempore supremum illud munus iterasse. Quare alter repetitae dictaturae statuendus ordo quem hic Proponam, et qui concordat eum numis, neque repugnat historicis, atque commodo ex ratione iteratae deinceps tribuniciae potestatis illustratur. Facem praesert ipse io, cum narrat ad annum V. C. O decretum fuisse Romae audita pugna Pharsalica, tit
esar quinque annis continuis esset consul, et dictator non ad aemestre tantum vatium, sed in integrum annum. Pugna ad Pharsalum commissa sui circa aestatem, ut probat orisius ii , ergo ex S. C. primus dictaturae annus exivit in aestate anni sequentis o , ac tum Coo-pit annus dictaturae alter, et sic porro. Non repugnare hanc sententiam testimoniis historicorum, ex adnexo infra canone patebit. Illustratur vero haec sententia ex lege iterata trib. Oto statis, iuxta quam videmus, binas numero dia emas, . . tertiam et quartam saepe conjungi cum codem consulatu Est e go iterati huius magistratus sequens
tio probabilis. V. C. O victis in Hispania Petreio
et Ionio Ilomam reversus iniit dici turam comitiorum habendorum causa ate se munere Post dies XI abdicavit, . Temporariae hujus dictaturae Caesar in eius iteratione rationem non habuit.
V. C. O6. DICTATOR. I. COS. II. Romae Percepta ad Pharsalum victoria
decretum, ut Caesar quinqu annis continuis essι constat, dictutor non in sein
mestre tantum vatium, sed in annum
integrum , V. C. O . DICTATOR. I. II. COS. II. Sic Dio de Caesar post victam Pharnacem nomam reverso haec a Cum Jar eo anno gesta sunt, quo re ipsa
imperium dictator iterum gessit, sed intellige, inde ab aestate. Et Plutarchus 9: victo Pharnace Romam,r fetus eat cim
cumagente se anno, in quem dicitis est dictator itorum, cum hic magistratus nunquam anica annuus esset.
V. C. OB DICTATOR. II. III. COS.
III. Di g, sequent anno dictaturam simul, et consulatum, utrumque tertia vis Masit, sed ursum intelligo, indoab aestato, et mox infra Dietator iudecennium victo Iuba constitiatus est. Cum in Hispaniam contra Pompeii liberos moveret, quod accidit anno hoc inclinante, recte cum auctor incertus vocat dictatorem III designatum IV. Ad hunc ergo annum, sed ejus Partem Priorenvpertinent numi COS TERT DICI'. ΙΤΕB. V. C. O' DICTATOR. III. IV. COS. IV. suadente istud analogia, etsi numicerii, qui istud confirment, deficiant. V. C. io DICTATOR. IV. deindo PERPETUO COS. V. Dictatura v. principio hujus consulatus probatur ex numis: DIC QVAR COS. V., et ex agmento Capitolino supra Probavi,
suisso Caesarem dictatorem IV. adhuc VII. Hal. Febr. eicis anni. At necesso est eum paullo post creatum dictato
44쪽
curate non desiniunt seliptores, amen ex Ciceronis testimonio conficitur eum
per proxima sequentis Februarii Lupe ealia hune honorem jam tulisse. Sic enim ille etiam adscribi jussit in fastis ad Uercalia C. Caesari dictatori per etia M. Antonium consulem Utilii a regnum tulisse, Caesarem titi noluisse Peragebantur Lupercalia XV. nai. Mart testo vidi h . Ergo ex Cice- innis verbis Caesar hac die dictator perpetuo iam fuit. In edicto I. Caesaris apud Iosephum egitur φ . Γαιο Καισα ά-
Num igitur hoc honoro inscripti inter
Postremos Caesaris locandi, etsi dubium non it eorum complures etiam eo jam e vivis repto uisso signatos. Imperator. In numis Caesaris et successorum duplex est ratio Lituli imperatoris. I. alus is est ab acclamatione militari, et repetitus saepius, ut aut militibus libuit, aut duci acceptaro placuit.
II. Sumendus eo modo, quo subinde iis, qui summum imperium obtineis hant tanquam nomen aliquod proprium delatum suit, et quo revera rimum huic Caesari fuisse delatum diserte testatur I in d), et Suetonius qui mo-
morat ' , eum aeceptasse Praenomen imperatoris, idque inter causas adornatae adversus eum eonspirationis refert. Sed de hoc titulo euratius agetur in tracta. tu peculiari. Ad primam rationem pertinet nomus
Allieni inseriptus: C. CAESAR IMP. COS. ITER. , quem dedi ad annum
nis o et o , quibus Allienus proconsul Siciliam rexit, ut dixi in Hii numis quare τα IMP. notaro nequit supremam potestatem altero, ut dixi, modo acceptam, nam hac teste Dione donatus primum fuerat Post victoriam II ispaniensem. Alium inscriptum AE- li. IMP. proluti inter num os signatos usque ad annum o6 et eodem loco alium IMP. Iun. Ceterum dubitari possit, utrum num inscripti IMP. II FH ad istud aevi , quorsum Pertinere censui et mon post ei ius aliud pertianeant, cum in num Allieni anno V. C. o vel o eus legatur tantum IMP. sino iteration o De modo et tempore hujus iterationis nihil eruo e vetoribus. Solus Plutarchus narrat, eum ex bello. quod V. C. O pro consul cum Lusiis tanis gesserat, acclamatum imperato rem, et eundem illi honorem delatum capta tegua I. at Mart. V. C. oqnarrat auctor incertus ' Multa in hae causa sunt incerta marmor Pohoc bii Graecum, quod supra in numis recitavi, consulatum simplicem cum mDDTator iterum coniungit. Sed constat etiam ejus viri epigrammata infinitis mendis scater , unde parum ab his subsidii. Alii numi eria fidei non exstant, a Philipp. II. e. 34. ast II. v. 267. e rant Iud L. XIV. e. X. . . da L. XLIII. f. 44. et L. LII. l. 4i e Cap. 6 de best. Hisp. e. 19.
45쪽
qai iteratum saepius hune honorem proderent Citantur quidem etiam numii eripti IMP. III. M P. Illi IMP. QUIN IMP. SEXT. verum tales non inveni nisi apud Goligium, et eos, qui Goliati scrinia expilarunt, videnturque ab hoc conficti pro numero VI. triumphorum, quos egisse Caesaremtontinuo supra dixi. Vide, quae huc pertinentia indicavi in praelatione ad
Praesentes imperatorum, Augustorum
Ad secundam rationem videntur peditinere num ab anno V. C. o signaticum epigrapho CAESAR IΜP. ve IMPEB. . etsi τα IMP. praenominis modo non Praeponatur, sed aequatur, de quo lege quae disputabimus in tractata de titulo Imperatoris, quem in volumino VIII huius operis dabimus. Pontifex maximus. De hoe magistratu egi supra in ann libus Legitur etiam aliquoties in numis, scripto P. M. vel PONT. MAX. dei reps in principum numia Ohvio.
AuguraF isse Caesarem inter augures unum,
probant primum scriptores Di 0 Ponti aetatis. AUGURIBUS , e quibus et
ipsa erat, quindecumviris, ingulis unum adridit Et Cicero Sperare tamen videor, Caesari, collega nostro, Orsis rae etc. Fuere autem Cicero, et Semrilias ad quem epistolam scripsit, a gures Deinde etiam denarii eius obvii inscripti: AUGUR PONT NAX Auguratum etiam Probat lituus, qui nonnunquam ejus capiti adstituitur, quinet in consecrationis numia proponitur ipso velatus Iituum dextera tenens, quomodo M. Λntonius quoque in denariis
Honorificum hunc titulum, de cujus significatione olim agemus in tractatu Peculiari I. Caesar sibi delatum vidit Post victoriam Hispaniensem testibus Dione 3, Appiano Suetonio φ . o tinuatus etiam is sui post mortem : nam volarente Suetonio i eo caeso Omlus solidam columnam rv xx pedum I pidis Numidie in foro statuit, acr*sit
tum narrat Cicero, sed ausam in Antonium transfert ut Auget tiatis amicus Antonius furoram inclici primum in 3tatua, quam Poruit in rostris , inscri'
sit PARENTI OPTIME MERITO.quare et ejus percussores arricidae per invidiam passim dicti sunt lili et ipsasidus Martiae, quibus caesus est, arricia ditim ). Confirmat hunc titulum en rius anni V. C. io suPra deseriplus. Attributa sit. Caesaris. Laurea. Hae fore eonstanter ejus empud redimitur. Fuit etiam hic honos inter alios in victorem Caesarem prodige collat vero testa Suetonio Lex
46쪽
omnibus non aliud aut recepit, aut usu pavit libentius, quam jus laureae em tuo gestandae. Nam quod recalvastor erat, ad tegendam calvitiem, cujus cum supputabat, non aliud praesto esse Pot xat subsidium opportunius; quae causa suit, cur olim rex quoquo Agathocles coro nam gestaret ). Idem de Caesare test
turii quoque h)r scilicet, semper et
Gique laurea eum Orom fuisse Ornatum, obiecta causa, quod calvus aset. Sed animadvertendum , lauream, qua LCaesar usus est, suisse diversam ab ea, qua usi sunt ejus successores Augusti; nam horum aurea intexta sui diadem ii, cujus extremae fasciae in numis conspiciuntur post octaput o nodo dependero. Ἀ I. Caesaris laurea hoc diademate eo tanter destituitur . neque id unquam ei a Populo permissum fuit, cum diadema regiae potestatis Romanis
tantopere exosae esset indicium. Nam
rat Suetonius aliquando quemdam
e turba statua Caesaris Coronam auis
ream eandida fascia praeligatam imposuisse, at eam continuo Epidi Marulli, et Caesetii Flavi tribunorum jussu de tractam suisse. Idem adfirmant Appi nus ii , et Dio in raesert etiam Plutarchus bis M. Antonium intor Lupercalia obtulisse Caesari pro rostris seis denti, et spectanti diadema lauri corona exornatum, at rejectum a Caesare, quod graviter istud ferre Populum animadvertit Cujus naturae videatur suisse diadema laureatum, quo Successores Caesares usi sunt, examinabimus in- se in numis August ad annum V. C. 26. Caput vetat uni signum auguratus, ut dietum supra sub Augure, quorsum etiam pertinet lituus. Astrum nonnunquam juxta Caesaria caput ponitur, quod sorte indicat astrum Veneris matris Aeneae, aut annum ad solis cursum aptius revoeatum Lunae, quae item juxta ejus caput nonnunquam visitur, incerta significatio, nisi sorte annum quoque correctum respicit.
CL Beaurais in opere suo, quod stoire abregia des Nereurs inscribitur, singulis imperatorum vitis ad Hiscem adjeeit suas de numorum uniuscuiusque Augusti Praetio conjecturas. Ut rem gratam secisse visus est iis, qal tol ligendis numis veteribus dant operam, ne iis emendis in fraudem inducantur, dubitant tamen Plurimi, utrum universim ejus iudicio tuto stari possit. Nam primum generatim loquendo nimium viis
detur eorum valor exaggeratus deinde si ustra est, cum umorum, quorum Per omnia uropae musea unicum, aut sorint duo tantum exstant exempla, e tum sigit pretium; cum e. e. aureum Pescennii numum, qui unicus est, annlibris Gallicis aestimat Poterat eodem
jure ejus pretium duplo augere eum res quae pecunia larari vulgo nomPossunt, quantivis sint pretii. Mihi hoe loco aliud propositum non est, quam in genere lectorem raritatis gradum pro a Diod Sie L. XX. e. 5 . b L. XLIII. l. 43. e Cap. 79.6 ioe e L. XLIV. Li in aes et M. Anton.d Beli eiu L. II.
47쪽
varia metallo edocere Iiberum cuivis tinet, quo loco eos describam, monete relinquens, quod singulis pretium, quod non negligam, si qui ximia gnn rari-
plerumque a fortuna Pendet, elit con tale, et typo erudito, neque lacilo ob. stituere. Quod ad singulos umo at vio. Aurei sine capite I. Caesaris C.
eum eius apito IB. Argentei sine ejus capite C.
eum ejus capito in. B. Aenei I. et II formas, in quibus hinc caput I. Caes xis, illine Augusti, videntur esse commatis Peregrini suntque C. Aenei III formae, et maxima O. De hamis Graecis, et coloniarum actum supra.
M. IUNIUS BRVTVS IMP. qui et Q. CAEPIO.
I sun est reip. dissensu Cn. Pompeii II partes secutus, quod ibertatis ille causam obtenderat, post cladem ad Pharsalum non modo venia a Caesare donatus sed amplissimis etiam honoribus adsectus istud tantis ejus meritis rependit, ut ejus occidendi princeps cum
C. Cassio auctor esset. Atque horum reeordatio benes torum in ipso aedis tumuli magnum advertit Caesaris animum sic ut Bruto in Percussorum tu
ha onspecto in hae verba prorump ret tunc etiam inter hos et Fili Patrito parricidio in provinciam Macedoniam prosectus, eum Iege Pedia coniueationi socii bellum indictum intollis geret non iam reip. solum, sed suae etiam saIulia ausa ad vim repellendam eonversus, verum ad Philippos Macedoniae ab Antonio et Oetaviano victus mortem sibi ipse conscivit annum agens septimum , et tricesimum, integerrimae vir vitae, nullisque aut voIuptatis, aut avaritia corruptelis pervius, quemque unum virtutis, et honesti causa ad interficiendum Caesarem compulsum communis serebat opinio, cum ceteris omnibus alia fuissent proposita. At enita multum a vera Iaudo detraxit, non tam, quod deerota Caesaris nec pius in patriam esse non poterat, quin sese in parentem alterum comprobaret impium. quam quod obversari animo debuit, inutilem eam lare, inconsultamque pietatem, multis Pro uno in ea morum corruptela paratis Caesaribus, et quod eventus docuit, multo superbius atrociu quo viatoria usuris. Conser insigne e- ne eae hoc super argumento judicium ' . At idem aeteream vita sua inussit maeulam, quando concepto vita abjiciendae proposito illud IIereulis palam pro- lassus est' r
48쪽
misera virtus, verbum ne scras, ego ero te Tanquam rem colisam; at tu aeria has fortunae. Ex quo maxime patuit eum virtutem ge.
queretur, virtutem ipsam omisisse. Vide Appianum, Florum, Dionem ac Praecipuo Plutaretium in ejus vita. Num irBRVTVS. Caput L. Bruti nu
AII R. Caput Servilii Ahalae nudum barbatum. V. AR. Mus Caes. II. BRVTVS IMP. COSTA. LEG.
Bruti nudum barbatum intra Oronam quernanti V. Mus Caes. LIBERTAS. Caput Libertatis. BRVTVS. Consulis processus inter duos istores raeeunte accenso. n. Mus. Caes. Restitutus etiam a Traiano. Aquila, crure lauream stringens. ΚΟΣs1N. Consul rocedens inter υοδ
iactores, in nonnullorum area On
gramma ex litteris L consatum. V. AH. Mas Caes. Multa ad praeclaros hos numos o servanda, et digno Perae pretio omnes aut caput vetusti illius L. Iunii Bruti qui reges urbe exegit, Primusque in libera ivitate consul fuit, aut argumentum onerunt, quod ad eum pertineat. Iuro hoc loco quaeritur, utrum a vetere illo L. Bruto noster M. Brutua genua duxerit. Erant inter ipsos et res, qui adfirmarent, et qui negarent. Inter hos princeps Dionysius Ialic testatus nobilissimos rerum Rom. seriptores negat ullos Lucio relictos liberos seu mares, seu seminas, caesia nempe ab ipso patro geminis siliis, quod
cum Tarquiniis colluserant. Addit -- gumentum, cui, ut putat, contradici nequeat, Lucium fuisse generis patricii, at Iunios, et Brutos, qui se ab eo Pr sectos gloriantur, omnes suisse plebeios. et obivisse plebeiorum magistratus. Similia praedicat Dio sorte ex Dion1 si hausta additque, a multis de industria in vulgus sparsum, arcum a uineio descendere, ut recordatione generia ad vertendum quoque Caesarem tyra num excitaretur. Ab his diversi abeunt alii. Etenim Plutarchus ad voeat teste Posidonio duo quidem filios ait a L. Bruto securi percussos, sed relictum ter lium adhuc infantem, qui genus ProPa gavit. Nonnullos etiam eorum, qui ex gente Iunia suerunt, eodem teste repra sentasse facio Bruti statuam φ . At multo hoc gravior Cieero testis si in patrum sonatu locutus est xi Fuerit ilia L. Brintus, qui et ipse regis dominatia re . Aberavit, et ad similem virtutem et a milo facitim timem in rue quingenta. aimum annum rν avit. Luculentius alibi de Decimo, et Mareo Bruti conj rationis auctoribus agens Brutos ego i ellerem quorum utemus Ita mua L. V. p. m. 292. M, XLIV. e. a. e in Bruto sub initi a Philipp. L e. 6.. Philipp. II. e.
49쪽
imaginem quotidie videret, alter Mariseus etiam Ahalae Plura hujus oratoris testimonia idem probantia videsis in commentariis Havercampi ad Morellii familias pag. ago. IIaec veteres, quo is dissidio potius adducor, ut credam, adsictam eam fuisse originem, nota illo
aevo hominum vanitate elusia origia ne venantium quorum Copiosa geminpla ipsi num ex alpurniis, Marciis,
Pomponiis suppeditant, ut taceam sab losa Iuliorum, Antoniorum Mamiliorum, Fabiorum. Quod ipsum conquestus Livius vitiatam, ait memoriam δε--δtibus audibus reor, falsisque imaginum titulis dum familia ad se quaeque fumam rerum gestiarum, honorumque Ilente mendacio trahunt. Inde certe etaingulorum gesta, et publica monumenta sertim confusa. Huc refer, quae dixi in Prolegoineuis ad num os familiarium cap. XII. Fecerit vero similitudo nominum, et faeti seu desiderati, seu deinde
rati, ut cognationem hanc veram e Porent, quibus tum rerum status non
adrisit. quoniam ita sumus a natura comParati. ut, quod volumus, libenter credamus. Auxerit superstitionem, quod gentile non modo vocabantur ii, qui ex eadem gente suere, sed etiam, qui eodem tantum nomine. Cicero b rGentius sunt, qui inter se eodem sunt nomine. Iure adeo idem dixit alibi e r erecydes Syrius Primum dixit, an mos hominum esse se iternos anti-oiatis ane, vixit enim me regnante gentili, nempe Servio Tullio eui tamen cum Tullio nostro Cicerono nihil ommune Praeter nomon suit. Sed et ad eundem modum Festus xi et Gentilis dieitur et Aeodem genere ortus, et is, qui simili nomin amellatiar, ut ait Cincius gentiales mihi fiam isti meo nomine amellam eur. iuxta qui gentilis sui nomine P
tui iacito cupientibus videri gentilis sa guine quoque. Qui Dionysii auctoritati
conjecturam opponunt, posteriores tu.nios a patriciis ad plebeios transivisse, effugium ut quaesitum, sic necessarium nobis narrant. Non injucundum animadvertere, eandem sabulam iam primis reip. temporibus actam a quodam L. Iunio plebeio, ac ignobili, qui ut populi in
montem sacrum secedentis adversum P
tres iras enacacius posset intendere, Bruti sibi cognomen indidit, primus subinde tribunus plebis creatus ). Haec, cumque erunt, hac fiducia non destitere multi missis in ulgus libellis Brutum ad avita iacta hortari. Et vero circa tribunal M. Bruti nam praeturam ipso caedis anno gerebat repertae literae hoe argumento dormis, Eratos et non es Bruttis ' Sane tollere reges Brutorum Pro. Prium est habitum unde iocus Persit apud Horatium oram praetore M. Br to, qui tum post Caesaris necem in Asia versabatur, sic in Rupilium cognomento negem invectio :Per magnos, Brute, deos tooro, qui reges consueris tollere, cur
mihi crede, tuorum st. a L. LII. e. o. b in Topie. e. 6. e Tuscul disp. L. I. e. 16. d in Gen. illis e Dionvs Hal. L. VI. e. To. D Dio L. XLIV. l. a. Appian Beli eiu L. II. e.
50쪽
IIaec in genere ad deseriptos hic num os
suere obsereanda, descendamus ad sim gulos.
Numus prior hine caput L. Bruti, indo Ahalae offert, quae ipsa utriusque
capitis societas numos hos huic M. Bruto instet vindicat. Nam, ut per P trem ad L. Brutum genus suum referre credebatur, ita per matrem Serviliam
Servilium Ahalam in certis majoribus habuit, qui et ipse Sp. elium tura
nidem adsectantem propria manu intem eii Vide Plutarchum 3. Praeclare, mum hunc explicat Cieero verbis supra laudatis Brutos ego impellerem, qu rum uterque L. Bruti imaginem quot
die videret, alter Marcus noster etiam Ahalae'Numus alter imaginem iterum veteris hujus Bruti adscripto L. BRVTVS.
PRIM. COS. et tertius jusdem Pr cessum consularem sistit. Vterque Ppus ad praesentem reip. statum adludit; namque ut L. Brutus pulsis regibus ipse PRIMus ConSul fuit, cum quo consulibus ibertatem invexit, ita M. Brutus caeso dictator veterem dignitatem restituit, et una reip. libertatem, quae in II num typo corona quernae, in II. ipso apito Libertatis indicatur. Praeclaro numum hunc illustra Suetonius, qui perhibet hanc orationem Caesa vis statuae fuisse inscriptam Brutus, quia reges eiecit, consu primus factus est hic consules ejecit, rex Ostremoscius est.
Idem num us alter nostri quoque M. Bruti imaginem exhibet, eamque valde macilentam. Et tali suisse eum eorporis habitu, ipsius Caesaris verbis
comperimus. Nam cum ad eum deserrentur M. Antonius, et Dolabella, ut qui robus novis studerent, negabat limere sese obesos illos, et crinitos, sed pallidos hos, et macilentos, Brutum et Cassium notans 3. Barbam modicam adpendit, nimirum propter reiP. eaIamitatem sordes, et squalorem Pro- sessus, de quo more plura disseram in moneta Augusti ad annum V. C. III. Ceterum mirum videatur, ejus caput illatum monetae, qui libertatis sero indicem propalam ferebat, quando istud libera rep. nunquam fuit Permissum, ab quo istud demum I. Caesari inter immodicos alios congestos honores. Via deri posset, imprudente istud Bruto a tentatum ab ejus legatis, quorum Plerumque nomina eius monetae inseripta leguntur. At si fides Dioni, cuius verba infra recitabo factum istud volente, ac praecipiente Bruto. IMPerator in eodem denario, et quenter alias inscribitur. Eius aeeepti tituli et tempus, et causam prodidit Di d , nimirum in Thracas Bessos eum
Proset tum cum ut eorum malescia vindicaret, tum ut nomen sibi dignitatemque imperatoris araret, quo facilius
contra Caesarem et Antonium euumgcrer posset, et utrumque perscisse.
Secundum Platarchum ipse una cum Cassio apud Sardes ab exercitu acclamatus est imperatoris. Restat num us I F., cujus generia magna superest copia, sic tamen, ut a 4 In Bruto sub init. a L. XLVII. c. 25.
h in Caesare C. go. e in Bruto e M. e Plut in Caes. M. Anton et Bruto.