장음표시 사용
551쪽
annos V. C. Ma 8 3, et revera circa hoc tempus Sarmatas Per legatos vicit. Fuerunt quidem deinceps etiam per im-Perium motus, ut Mauretanicus, et multo atrocior Iudaicus ab Hadriano elicitor Terressi non tamen ex his placuit imis peratorium decus iterare, sive quod nullam hello gloriam quaesivit, sive quod bellum Iudaicum vel ipsi vietori adeosuit cruentum, ut, cum ejus selicem ex iis tum senatui perscriberet, non uteretur solito iterarum exordio ego, et co 'citus valemus Veriorem causam existimo, quoniam memorati motus non erant externorum Romani imperii hostium, sed subjeotorum populorum, quos satis habuit ad obsequium revocare nullo
alio quaesito honore hellico. PRETIUM.
Sabina Traiani ex Marciana sorore, et hujus filia Matidia proneptis Patrem historia non prodidit. Vivo adhue r iano, sed neque hoc magnopere volente, Hadriano per Plotinae huic faventis artes matrimonio conjuneta est 3. At enim invii IIymenaeo has initas fuisse nuptias, utriusque dissensus, etsi
concordiam Augustam constanter crepent numi, et qui postremo Sabinae sa-
talis suit, abunde comprobavit obieeti
primum uxori amores virorum, crinde quasi turpior esset amor sexus disparis, quam paris, qua infamia praecipuo laboravit Hadrianus. In ea animorum aversione pars utraque odium alere non destitit; nam Hadrianus uxorem, quod morosa esset, Et asPera, efuisse dimissurum serebat, si privatus
fuisset illa palam iactare, quam ima Dio L. LXIX. b Sparti an e Spartian.
552쪽
mano ingonium pertulisset, et elaboravisse, ne ex eo ad humani generis perniciem gravida seret Dosperato utriusque consensu ad extremum propeger vilibus a marito injuriis adsecta doniquo ad mortem voluntariam compulsa
est non in sabula propinati oroccultum veneni. Ex verbis Spartiani istud referentis colligitur, actum istud circiter biennio ante mariti mortem; alii multo arctius tempus constituunt s. Et vero ex num Amisenorum, quem infra producam, et altor Alexandrino eum anno A. liquet, eam in autumno V. C. BM, nimirum altor ante Hadriani excessum anno adhuc uisso superstitem. Augustae titulo suisso honoratam. num palam testantur. Hi oronymus iuChronico, o Chronicon paschale eodem anno IIadrianum dictum strem patriae,
et Sabinam Augustam fitatuunt, annum
que adsignant V. C. 8 q. Vtrumque etiam coniungit Orosius, sed factum illud contendit mox imperii initio 3. Verum supra in IIadriano docui, sub titulo patris patriae probabiliorem esse Eusebii sententiam, titulum patris patriae in annum V. C. Bi disserentis. Igitur in Sabina quoque disserendus uis
gustae titulus, si modo verum est, quod sane verisimile est, eodem anno utrique novum hunc honorem accessisse.
Etenim constat ex Plinio ' , Plotinam, et Marcianam tamdiu deprecatas Au gustae appellationem, quamdiu Trajanus patria patria nomen recusasset, quarum exemplo recente orto et usa Sabina hune honorem non maturius appetiverit. Huic disputationi luce quo. quo adsunde numus Tarsensis, queo intra dabimus, et consulendus etiam na-mus I. commatis Romani. Num sabbnae Alexandrini certae fidei annum l. i. mum dant IV. hoc priorem nondam vi. dimus, ut in horum tractatu dixi dies. Coepit is exeunte Augusto V. c. 83ii quo praeclaro consirmatur initium 1a.
gusto hu)us in Sabina tituli supra ad
eundem annum fixum. Quare rastra Scaliger Eusebium in Sabina Augustae elogium disserentem venieat, adserens, illud competer uxoribus, simul 1 m 'riti a senatu Augusti dicti sunt. In divarum numerum suisse rellium. num divae Sabinas docebunt. Matrimonium suisse sterile eonti allo diximus. Si quid valet scriptorum nostri ae i. et antiquariorum consensus, binas Au gustas, quibus Iuliae Sabinae nomedfuit, agnoscere cogemur, unam, M'suit Titi Aug. filia, alteram in qua ad
Versamur, Hadriani uxorem Demos'
stravimus in numis Iulia Tili, lini Au gustae nunquam suisso Sabinae non .
illudque unis Goligi mentietis deberi.
quae deinde ruditorum omnium tom mentarios talacere. Idem nune de Ba
driani uxoeo judicium, enius altera nomen Iuliae sola iterum Goltrii osseui doliaria finxit Corto illud monumenu eterum omnia, si mndo fido digna suali insciantur. Vulgaxit Poeochius epigr Mma, quod in Memnonis crure legitur'.
jus sententiae a Vieior in Epit. b Victor I. e. e) dlemont. p. i50. d L. VII. c. I, ueg. e. 34. Inseripi aut p. 32.
553쪽
quod deinde sic Latino reddere non dubitavit Iulia Augusta quando audivit Iulia nepos Adrianus i erator, et deinde adserero, si hoc Iuliae nomino intelligendam Iuliam Subinam. At nos magis rigidi, atque severi non audimus testimonium usque de Corruptum, ut sanum ex illo sensum nequeas elicero.
Enimvor inter ejusdem Memnonis inseriptiones semel atque iterum Augustae nostrae fit mentio, sed qua tum semper Sabina tantum, nunquam Iulia vocatur. Sabinam Ergo Iuliam agnoseat is, cui GoltEius auctor fido dignus videbitur qui in Thesauro suo numum Graecum Protulit eum nominibus Iuliae Sabinae.
sima in AE. II muse Caesarei. Causam dabimus in num L exaequentibus.
NI AUG. P. . in omni metallo et forma. Capitis in Sabina duplex est ultus, alius indo a Iulia Titi filia in August rum numis conspicuus, nimirum quem des Critii coaevus Iuvenalia 3: e premi ordinibus, tot adhuc comρaguus altum Aediseat a t. Alius humilior frontis ornatu eapillis diadomat quodam revinctis, et in occipite in nodum collectis. Videtur ergo
imperant Hadriano mundus muliebiis magnas vices passus, novis constitutis alaminarum senaculo legibus, sed quas paullo Post evertet recentius Faustinae
Vix memorabito quid offerunt Sabinae numi Argumenta perpetua CONCORDIA AUG. - IUNONI. EGINAE. - PIETAS. -- PUDICITIA. VESTA. etc. Observari solum merentur pauci sequentes: Vt lini. S. C. Ceres sedens . Vicas, a facem.
AT II. Mus Caes. Hanc capitis epigraphon in nullo hactenus Sabinae num videro mihi contigit, intelligo, omissum juxta Hadriani nomen atris patriae titulo. Ex qua peristas augurari liceat, aliquanto saltem
maturius Sabinam Augustae, quam Hadrianum atris atriae titulum abstulisisae, etsi utrumque eodem anno accidisso Permittamus, ut supIa dictum. Mulierem partis, aversa Cereris ritu sedentem esse ipsam Sabinam, dubium non est, cum paullo post ejus ipsius caput spicis coronatum simus visuri nomanorum exemplum secuti Graeci eam in marmor dixero Σαφειναν βασίλισσαν Σοαen; νειαν Δηλι-τeα -οπeατορος Αδροα- νου γυναικα, Sabinum reginam Augustam novam recrem imperatoris adriani a Sat. VI sol.
554쪽
uxorem Cereris ultu fingitur etiam Sabina in insigni gema eryllo museim ait. C. S., mulae duae thensetm trahentes. . . Valli. De hoc thensa typo recole, quae supra ad numum Iuliae Augusti uxoris. in seriptum S. P. Q. . IULIAE. V. GVST. notavi.
Videmus in rarissimo hoo num Sabinam Cereris instar proponi, ut eontianu ad numum primum adverti. Diu a Sabina. Sabinam consecratam testimonio suo cui contradici nequit, statuunt nu- mi, a quo iure Potest ambigi Communia inter recentiores sententia hintinet, eam istud honoris ab ipso marito nactam. At enim si verum est quod nonnullis visum, eam paucis anto huius obitum mensibus mortuam, et quidem porrecta ab hoc Potione venenana, adduci non possum, ut credam, aut Hadrianum ipsum in recente odio volnisso uxorem invisam ad summum honoris api-eem extollere nisi ad amoliendam eius ad mortem adactae suspicionem secisso istud dicatur, aut senatum invito prin-eipe decernere apotheosin suisse ausu-
Credibilo igitur, placuisse istud
successori Antonino, cuius Sabina luit iure adoptionis mater cujusque suis senatura materteram, supra in alidia παete γως indicarimus.
CONSECRATIO. Aquila stans. D. In aliis: Gabina c. hastam ab aq&ifustiraiam evecta AU. Μus Caes. Eadem adversa, sed in nonnultis caput sine velo. ΡΙΕΤΛTI AUG. Ara. R. Mus Caes.
inio supra verisimile dixeram, Sabinam ab Antonino consecratam, numughi eonfirmare videtur. Ex nonnuli, Tum veterum sententia hic ius dietus est, qui precibus adeg senatum, ut Hadriano patri coelestes honores deceris ner t. Idem eum impetrasso videatur matri, signatus numus Praesens typo arae, quam S inae dedicarerit addita epigraphe pietati Augu/tae. Iumi Ommatis peregrini. V δίum liberatum. Insignes sunt argentei draehmae pondere signati apud Amisum Ponti, qui
praeserunt annos aera Amisona PD,
Num praest. Ex hoe Posteriore e tum sit, Sabinam saltem in autumno anni V. C. BGq, a quo tempore numua hic porcussus ost adhue fuisse in rivis. et sorio adhuc in aurumno Mo, si aera Amisi non quod hactenus visum eruditis V. C. ai, sed a coepit, et refellitur sententia Baldicii ex male intela riurat Inseripi P. 237. I.
555쪽
Iecto Spartiani loco arguentis, Sabinam jam mortuam anto adoptionem Aelii, quem tamen adoptatum jam constat anno V. C. 33, aut altem nondum adulto tacta Egregius etiam est sequens, quem ex Pellexinio totum deseribero operae
NON. Capti Hadriani radiatum intra literas grandes LI. II.
na impositum intra iteras grandiorcs
Proponitu in hoc num Hadrianus cinctus orona radiata instar Solis, et Sabina instar Lunae, qua in Augustorum pari attributa praeter monotam Romanam inde a Severo non pauci Diarunt num extra urbem signati, et speciatim num coloniae incerta eum capitibus Neronis, et Octaviae. Sed haec aliunde satis cognita. Verum istud in hoc num peculiare, quod in area Parintis anticae legatur II. II id est Ποερα Πατριδου, in area aversae AT id est:
AT Upii, et quidem utrumque exaratum charactere grandiore, quod sano non aine eerta ratione factum Plane vertissimile est, numum hunc fuisse signatum V. C. si quo anno diximus, et Hadrianum patris atriae, et Sabinam Aia-gustiae inulos abstulisse, quod novum additum decu dum utrique gratulantur Tarsenses, illud peculiari quadam ratione, et in ostentationem, quo in oculos citius incurreret numismati arge te maximae sormae insculpsere. Novi,
Pellerinium litoras A Iogor ΛΥτονομου, haud dubie propterea, quoniam cum jam praecedat vocabulum C ACTII, sequens Tretra ejusdem cum priore significationis manifesta esset tautologia. At vero primum ipse latetur Pellerinius, nunquam alias Tarsenses solitos Λυτα-
titulum numis inscribere deinde propter hanc ipsam rationem, ut minus OPParon esset arit ologia, pro iam dicto CEBACTH substituerunt ΛΥγους i. MDnus offendisset Pollerinium apparens haec autologia, si rellexisset animum ad numum ejusdem Sabina ab Haymio
a Corinthiis a. Mexandrini . Horum nonnulli proditi. Insigniorigi qui annum A. inscriptum exhibet i , unde arguitur, ut dictum, Sabinam adhue exeunte Augusto V. c. 83uin vivis fuisse. . Tom. II. t . 13. n. b Tbeupoli. Vis a
556쪽
Aone III. IV formae, nisi verius sunt animae denariorum, et quinariorum B. Commaria peregrini: Argento mag. mod BRBR. Argente III formae ----- R. Aenei urbium liberarum ---- .
Teste Spartiano ante adoptionem dictus est L. Aurelitis Verias, quanquam e halmisse paternas Onia Commodi nomina idem testetur. Pater sui Cejonius Commodus, quem alii Vorum, alii L. Aurelium, Annium alii Prodiderunt, majoribus nobilissimis, ex Ietruria, vel Faventia oriundis Transactae Prima aetatis experimenta desiderantur. Per iterarum et formae commendationem probatus Hadriano, eum hic morborum pertinacia vexatus u
Cessore, atque adjutore egeret, ab hoc adoptatus in gentem Aeliam transivit, et deinceps neglecti aliis nominibus dici eoepit L. Aelius Caesar. De anno adoptionis magna, et multum agitata inter eruditos lis quam vide apud il-c Spartian M et 52 2. Iomontium. Nolam ad Hadr. Qui maturrimo annum V. C. B constituunt, quibus livet Spartianus binis bo. eis, in Hadriano, et Aeli, alii sequentem 30. Num Romani nihil conserunt qui tantum habentur cum ejus consulatu II., quom is inivit V. C. o. Istud certum ex marmore Gruteriano v , Aelio saltem ante exeuntem annum Miti ibuniciam potestatem non fuisse dolatam; nam in hoc dicitur Hadrianus TRIB. OT XXI. et Aelius simpliciter BID POTES COS. II. Ingressus est Hadrianus tribunatum M. die circiter XI. Augusti V. C. 3qo. Quare si Aelio tribunicia potestas maturius suisset delata, is iam explevisset primam ira Augusto eius anni addereturque in mar-
557쪽
more trib. potestas II., cuius numerum etsi Hadriani num fore constanter reti
ceant, non reticent tamen marmora,
a multo minus praesens ruterianum, quod Hadriani tribunatu numum auum addere non neglexit. Est in museo Dorgiano Velitris numus Aelii rarissimus Alexandrinus, in cuius aversa: L. .
EIPHNI . typo Pacis stantia quoniam Aelius diem obivit ipsis K Iendis Ianuariis, annus hic ri sive III. eoepit exeunte Augusto V. C. γ, --nus B at o II exeunt Augusto V. C. BBq, quo item menae finem habuit an ianus mi seu I., qui quo ejus anni Iuliani mense coeperit non constat. Videtur adeo ejus dignitatum distributio esse His V. C. 8 Halendis Ian. pr cessit consul I. sed dictantibus Iastis nomino Celonii Commodi, nulla adhuc
Caesaris mentione. Aliquo intra hunc annum tempora adoptatur ab Uadriano, et Caesar addita tribunicia potestate dicitur, et designatur consul iterum. Mox praetoria nomine ad regendam Pannoniam mittitur ne liqua vide in annalibus. Narrat Spartianus Aelium peculiari quadam ratione, non, ut Trajanum a Nerva, fuisse adoptatum, sed sere ut Constantium, et Galerium a Dioelotia. no. Qua oratione quid intellectum sum xit historico, varie est disputatum, ut dicemus in tractatu de Caesare. Eica adoptionis explicandae modum sibi a Iaudato num Alexandrino oblatum censet et Zoega, de quo egimus in Aolii
Caesaris numis Alexandrinis. Aelius adoptatus mox Aetor, ae
regendae Pannoniae Praefectus est; reaintus etiam consul primum in annum V. C. 83q, et in annum sequentem designatus consul iterum. Spartim in Hadx.
et Aelio. Haetenua Aelii numi desiderantur. V. C. 89o P. . CAESAR TE POTAEOS ILHalendis Ian. consul iterum Proee . Fine anni ex Pannonia Romam revertitur φὶ.
aeum, in V. R. E. I. I. B. L. AELIUS CAESAR. B. . COS. U. Caput nudum in R. Partes numorum Aelii aversae obvios sere typos habent, quos suae explicam inscriptiones, ut CONCORDIA. PIETAS SALVS, addita saepe trib.
potestate, et consulatu. Lubet ad has animadvertere, nunquam iis addi voeabulum AUG. v. e. CONCORDIA AUG., ac iure quidem, quia Aelius noster Augustus nunquam suit Quare cum
viderem, in calalogo Mediobarbi exhiberi argenteum Aelii num um inscriptum FELICITAS AUG. nossemque similem alium exstare in museo comitis Viteat, atque hunc quoque argenteum illum cognita ill possessoris humanitate petenti mihi missum adcurate inspexi, AEumque esse ex subaeratis unum iacile deprehendi. Quapropter non aberrain vero, at alterum Mediobarbi eodem vilio laborare statuam. imirum vetus alsarius aversam, quae Hadriani est,
558쪽
in Aom num um transtulit En tibiis Tum iterum argumentum, quam Parum nos auctoritato cotalogorum, a Praeeipue in describendis argenteis star possimus, in quibus latentis intus aeris ignominia raro, a Mediobarbo nunquam notatur, tanquam istud addere, vel omi toro ad utilitatem quam ex numis et euribus capimus, non pertineret. Ex omnibus Aelii numis sequens uniseus est, qui totus describendus videatur. V Iit A.
Pannonia mulieris speci stans,ileo, trio tecta, . veaillum. AE. I. II. Mus. t aes ., Tam in Hadrianoe, quam Aelio om- memorat Spartianus, Aelium mox post adoptionem Pannoniis ducem, ac rectorem fuisse imposituin quamdiu in Provincia manserit, ex ambiguis Spaditiani verbis non satis liquido colligitur. Anno exeunte eum Romae jam uisso, certum est ex ejus subita morte de qua mox Pannoniam utramque videsis in m neta Decii, et Iuliani II turanni. Dixi, Pannoniam in his numis sisti pileo Patrio octam Gestare pileos proprium fuit populis a Ponto Euxino in occasum positis, et de Getis quidem, Dacis, Pannoniis istud testantur seriptores, et monumenta. Daciae genium pileatum habemus in ejus ipsius numis, tum et numis Traiani mineiae aptae testibus Pileatos Dacos, et Geta voeat etiam Paulinus De Pamnoniis egetius h Vsque ad praesentem prope aetatem consuetudo permansit, ut omnes milites iaeis, quos Pannonicos Nogabant, ex euibus terentur. Vido
do hoe plura in nota Fabricii ad Dionis Daeos πιλοφοροe V. C. Mi P. X r38. CAESAR TR POTVI. COS. II nedux e provincia, et aeger accepta potione, qua se existimabat iuvari, mortuus est ipsis alendis Ianuariis. Spartim. Fuere, qui eius mortem referrent ad
existunt da marmora , quae contrarium
invicte docent, unum, quod supra ei-tavi, in quo Aelius iungitur cum IIa-di iano gente riu potestatem XXI. . quam is auspicatus est circiter die XI. Augusti anni prioris, ergo Aelius tum adhuc superstes suit altorum item apud
Gruterum i , positum L. AELIO CAESARE. I. P. COELIO BALBINO. COS. KAL. IVL. Processit Aelius, ut
vidimus, consul II. ano proxime a Perictio, seu qo, et marmor positum est Halendis Iuliis ergo non potuit diem obivisse alendis Ianuariis ejusdem anni, nisi orto dicere quis velit eum, etsi mortuum, nominari tamen in maris more, quia consul annum aperuit, L quo nomen dedit. Verum vix credibila, dissimulaturos istud fuisse histori. eos, si idem dies eum et conses em et lanua vidisset obstant et num Aelii. qui copiosi supersunt, et qui omnD conis aulatum II inseriptum habent, quem is inchoavit eo ipso die, quo secundum
patronos adversae sententiae mortuus est. Ergo necesso Erit aut ne hos num os usos
559쪽
tune eonsulatum iniret, aut signatos eo iam vita functo. Vtrumque an verisimiles obstat denique num us hujus Caesaris Sinope percussus eum anno CLXXXII., ex cujus calculo confit Aelium adhuc
vixisse ex unte anno superiore.
Ceterum sui Aelius, ut Spartiani verbis utar, comptus, decorus, Pulchritudinis regiae, oris venerandi, invita privata etsi minus probabilis, minus amori reprehendendus, eloquens, et in republica non inutilis. In provincia rebus aut hene, aut felicitor gestis non quidem summi, medii tamen d ei famam abstulit. In voluptatibus, o
mollitia nimius, uiua ingenio venter multas novi generis cupedias, corpus esse minatum molles, ac delibutos unguentis eclos, et adeubationes debuit. Cursoribus Cupidinum exemplo alas adposuit, inditis Boreae Noti, quilonis nominibus. At idem valetudinis improsperae fuit, quod post adoptionem maxime patuit, sic ut ejus adoptat Hadrianum paullo post poeniteret, isque seratur dixisse, se in caducum parietem in-eubuisse, et perdidisse IlS quater millies, quod populo, et militibus pro eius adoptione dederat, et jam tum de Aelio dixero sortes Virgilianae: Ostendent terris hunc tantum ala,
neque ultra Esse sinent. Consecratus Post morim non proditur, a statuas per totum orbem colosseas,
et templa in nonnullis urbibus eius h nori ah Hadriano imperata reser Spa tianus, sepultum autem in monumento Hadriani Capitolinus J.
ticetur, qui aliud non rodit, quam fuisse Aelium Nigrini generum, ejus ipsius, quem, quod Hadriano insidiatus
esset, Faventiae jubent senatu ocebsum alio loco perhibet n. Eodem au-etoro Aelius huic sua uxori conquerentide extraneis eius voluptatibus respondi
se fertur: ater me per alias exercere cviditates meas ; uxor enim dignitatis nomen est non volvtalis. Εjus reliqua una cum nomine interciderunt Mut 'a ingeniosior oceo suffragant etiam Mediobarbo, qui hanc Nigrini filiam, et Aelii uxorem fuisse vocatam Domitiam Lucillam eonfidenter quidem, at nullo teste adserit, eique non paucos nu-mos Lucilla Veri ademptos nulla ori specie largitur, o qua lite plura disserere non lubet, cum eam jam unania anis antiquariorum Consensus ae uerit.
Proles L. Verus M. Aurelii in imperio conlega. Fabia cujus meminit Capitolinus ia I. Aurelio et L. Vero.
Num hujus anni, qui Aelium paveas
tantum horas superstitem vidit, non habentur. Num eo atis peregrini. Insignis est numus argenteus raeh-mae pondere signatus Amisi Ponti eum anno ΡΞΘ, quem vide in moneta hujus urbis, quo loco et iniquam ectionem Pagi perstrinxi, in num simili seriptum PTE perperam adserentia, . Vide,
560쪽
quas de hujus num usu plura diximus Iantio ex museo Christinae, egique C in numis Amisi Ponti. In num maximi moduli, quom pan- hemius ex museo regis Galliarum citat, dieitue ΔΟΤKIOC AIAIOC' . Coloniae num unicus editus a Vall-rinthi. Alexandria Aegypti plures offert ingeri plog ΔΗΜ. EOTC. IIAT B. Do insigni alio inscripto L. Γ egi aItius. Reliqua vide in numis hujus classis.
Huius num o L. etsi ad imperatorum classem nullo pacto pertineant. Hadria. ni moneta subjicio, cum quod conjuncti melius, quam per singulas urbes, quorsum pertinent, dispersi eius IIustrant historiam, tum quod nihil sero continent, nisi, quod ad unum Antinoum, et qui eum extulit, Hadrianum Pertineat. Antinous natus Bithyni Bithynia ur-ho adeo per sormae illecebras gratiosus apud Hadrianum fuit, ut indo ab Iovis Ganymede non habeat antiquitas aliumviri amasium magis oro vulgi celebra-a In Cae sp Iuliani pag. l . tum, et per infamiam cognitum. Psaniam, qua in vivum surebat, intendit in mortuo. vivis ereptum in M. gypto, satis Constat, at mortis geniis iam olim anceps, et variis rumoribus sui vulgatum. Ioriquo navigio excussum, et mersum in Nilo seripsere. Alii devotum suisse Hadriano ac pro eo, detrectantibus aliis mortem volun tariam oppetiisso , quod imperatori cum satum producere vellet, animam volum tariam opus esse noverat. Fuere etiam, qua ab ipso Hadriano immolatum suspi