Doctrina nvmorvm vetervm conscripta a Josepho Eckhel ..

발행: 1792년

분량: 574페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

eabantur, quod persuasum fuit Dioni. Quidquid erit, o vivis sublatum immo derate, ac muliebriter sevit, neque statuas modo per totum imperium odi- eavit, sed urbem etiam in Aegypto str xit ab ejus nomine dictam Antinoopolin. Etiam sidus novum, aut quod tale esse videbatur, Antino nomine, quod hodieque usurpant Vraniae filii, adfecit. Tum vero cognito Hadriani luctu patuit

Graecorum ingenium semper alias in o sequia praeceps, at modo turpiter se vile. Videres certantes urbes, seu cum Antinoum volente Hadriano consecrarint, seu cum omnibus vicis ejus imagines proponerent, aras, templa fiae Drd tes, Prophetas, certamina gymnica, oracula constituerent, summorum deorum

insignibus decorarent, illustri saepe inter hos loco adsignato, qualem videro est in celebri epigrammato Gruteriano' ,

Ι ΗΤΗC, Antino adsessori deorum, quo Aeo tu colit, M. V ius ρομ onius propheta dedicavit, aut cum a Tertuliano synodi deus, seu in ipsa deorum concilia admissus dicitur 3.

Plura ejus vesania argumenta in nu- morum explicatione proponentur. Pe versum hunc in Hadriano, subjectisque populis animorum habitum non mirabitur, cui non ignota sunt, quae multo ante Alexander M. ejusque comperta voluntate nationes omnes in decernendis mortuo Hephaestioni honoribus con-

stituerunt coulae quae de hae rogis Macedonis impotentia memoria PT didit Lucianus e , et miraberis in utroque disparis aetatis iacto parem stuporem, et geminam impudentiam, nisi quod Pellaeus juvenis intendit surorem, cum capitale esset, nolle Hephaestionem deum credere, et hunc quoque πώροεδeον και αλεκ-ο ΘDν. Quod vero Drandum magis, hic Antinoi cultus nequaquam temporarius fuit; nam testatur Clemens Alexandrinus j ana adhuc aetate sacras Antino noctes durasse. Fuit tamen haec Graecorum amentia, qua divinos honores praestitere impuro Hadriani calamito, eo utilis, quod ecclesiae Christianae patribus eampum aperuit S gillandi superstitionis ritus , ipsam impietatem, ac scelera consecrantis Lu-bo omissis aliis audire Aur Pudentii Musam si canentem φ : Quid loquar Antinoum coelesti in aede Iocatum 'Illum delictas nunc divi principis, ilium

Purpureo in gremio spoliatum fortavirili, Hadrianique dei a medem, non cyathos dis

Porgere, sed medio recubantem cum Iove fulcro Nectaris ambrosii sacrum Otara Lyaeum sCumque auo in te lis vota exaudire marito.

Annum quo supremum diem obivit. elicio V. C. 33, ni monebo infra in

562쪽

ejus numi Alexandrinis. Sepultum suisso Antinoopoli, tostatur Epiphanius. Ea, qua diximus, capta sunt ex Dione, Spartiano x Victore 3 Pausania 3, Suida d , tum passim ex patribus eccle

siacta

Numi: Neque Roma, neque Roma metropoli exemplo coloniae monetam sua in famigerati hujus scorti imagino inquinari Passae sunt. Solis igitur urbibus Graeeis conservatae Antino momoliae sive beneficium, sivo dedecus debemus, quarum hac numos omissis aliis, qui ejus historiam non illustrant, alphaboli Grae. ci ordine subjicimus, Alexandrinis adealcem reservatis.

hedera redimitum.

ΤHNI: N. Ceres sedens. E. I. Haim. T. II. De oeabulo IxKXOC, quo nomine Graeci Bacchum quoque intellexere, plura olim disserui, cum in numum ejusdem Antino Tarsensem, in quo idem NEO IAKXO appellatur, quemque

infra recitabo, commentarer Videntur Graeci plurimum adfinitatis inter uacchi, atque Antino decoram so mam vidisse, nam illius plerumque aut attributa Antino addidere, ut certos nos faciunt eum numi, tum Pausanias,

qui quas vidit, Antinoi seu tabulas

Pietas, seu signa, pleraque ultu adsimilari Baccho adserit'. versam Cereris, aut verius Proserpinae erudite IIaymius ex Arriano explicat, cujus Te ha sunt etiam Athenienses quorum coloni fuere Adramyten Mysiae, hujus num auctores Bocchum Ovia, et Pr seminae sinum colunt, diversum ab hoc Baccho, et Iacchus mysticus huic Bacis cho , non Thebano uu aceinitur. Addo marmor ruterianum dicatum FABIAE.

Adramytoni acchum suum ducta,Eliagione Athenis, aut his vicina Eleusine. quem et numus, et marmor IACCHVM vocant, et in aversa ociatu Proserpina, quae hoc pacto personat hujus Antino mater exstitit.

Eadem adversa.

m. m. Theupoli. . Num sunt Hadrianotherae Bithyniae. Aliud ab hac honoris vocabulum Ari-tino inditum, nempe honi herois, quo nomine veteros dixerunt honorum virorum solutas orpore animas, in

quo comprobando Prolixus est Spanhemius Aversam num prioris objicere Apin majorum gentium inter Aegyptiosi i. a. h de Caess. e in Areadie. p. 6i7 d in Λδeιανο et Παιδικα. p. 2M o L. VIII p. 617 s de Expedit Alex. p. 88 h pag. M9. 2.

563쪽

ANTINOVS.

numen inserta lateri lunula efficit qua

de nota Ap propria vide Plinium ),

et Ammianum Iungit cis cum Antinoo, quoniam hic ut supra dimus, συνΘρονος erat Aegypti deorum. Alterius num aversa ad urbis historiam perimet, ut in ejus moneta docuimus. Non omittendum hoc loco, in ejus num deseriptione ingentem lapsum ab auctore Catalogi Theupoli admissum

dum eius epigraphen legit: ΔΡIANOT SHTA, idque interpretaretur:

Hadriani semia

nudum.

ΛΜICO va intra lauream. Q. II. Segui Sel. num P. 5a. Epigraphen aversa valde esse attritam profitetur Seguinus, si ut dubitare liceat, utrum epigraphe vero Amisiam Ponti urbem nunciet. Tvpo pupae Antino inmadrianum suum pietatem indicari existimat, quia, inquit, haec a is pro symbolo pietatis erga deos, tu rentes habebatur. jus adserti sontem non indicavit; operi tamen apud A alianum 3, hunc alitem adversum parentes pium esse Monendum Vadiantium num um Antino eum simili aversae typo protulisse, sed inscriptum: ΜΤΡ-

Antinoi nudum.

NoIC. Deus Mensis σωλυ d. ancoram, a. hastam. Q. I. Valli. Numus est Ancyrae Phrygiae, et Dpus aversa huic urbi domesticus.

nudum.

TOIC APRACI Equus liber gradiens. AE. m. m. Mus Caes. BETΟΤPIOG. Prolom Antiano capit nudo. Eadem aversa. E. m. m. in . eg. Gall. Theupoli. Nusquam alibi copiosiores Antinoo honores habiti sunt, quam apud antineam Arcadiae, nimirum praecipiento istud Hadriano. Eius causa exstitit, quod Bithynienses Bithyniae, apud quos natus est Antinous, Mantinensium coloni fuere. Igitur sacram novo deo aedem

eo in oppido exstrui ejusque simula- eris, et quaesitissimis marmoribus exornari jussit addit gymnasio, et annuis initiis, o certamine quinquennaly. Refert isthaec Pausanias α--τη φ . Adnotionem epigraphe TOIC APOCI. subaudi ανεΘηκr, dedicavit, et quidem magistratus BETOTPIOC, Veturius. si τε sacer is suit, sive prosanus, quem alter numus cetera similis praetereaenunciat. De hac sormula in Graecis numis via egimus alibi ' Equum aditis aversae ad certamina in Antino hoonorem a Mantinensibus obita roserendum lonui conjectura censemus. a L VIII. f. i. l, L. X l . e. i, de ut anim L. X. e. 16.

564쪽

ptit Antino niarum. ROINON BEIΘΥΝΙΑ C. Templum octo columnarum. AE. m. m. et M. III. Valli mus Caes. Patria Antinoi, a qua, ut testatur inscriptio anticae, hi num percussi sunt, sui Bithynia, aut arctiore sensu Bithynium Bithynia oppidum, de quo Pr xime Pars aversa non raro occurrit in numia Hadriani, et Sabinae cujus expli-eationem pete ex numis communi Bithyin nomine signalia 3.

yalmae i. olea ramiam tenet, On taurus. Ε. m. m. Mus Caes. Valli. Mus. Pisani. Mus Farnes.

Bithynium oppidum Bithyniae ut

Antinoi, sic horum num orum patria fuit, cui praeter varia in amasi gratiam ab Hadriano collata encsaeta permis vidit. Sed hoe ejus praeeonium iam in numis hujus urbis rescitavi.

rius nudus a caduceum, d adsurgentem Pegasum retinet. Ε. m. m. Mus Fam.

rius tidus stans d. strvhium, a cadmceum, ante eum rivus in cimo. E. m. m. Viall. Eodem adrersm.

nous eques cum hasta AE II. Valli. Eadem adversa.

in bigis, si1gelium ΑΕ. m. m. Mus. Caes. Ex postremo hoc num Priorum, qui generatim Aci αιου tantum memorant, locus natalis colligitur Exhibent ii si ilium Marcellum, qui so ipsum face dotem Antino profitetur, et qui com- etiam ut honorifico Hadriani no posita utriusque partis inscriptione, pra uti licerct. Partis aversa typus sentes umos Corinthiis, et in genereul vario ab hujus num praeconibus pro Achaei dedicavit. qua ratione Memponitur, sic et vario explicatur. Non curius num primi cum Pegaso conn dubito. sub Mercurii schemate latere clatur, difficulter poterit ex mythologia ipsum Antinoum cuius patria sui Bithy expediri, nisi orto placuit Corinthiis . nium, et patria maior, ut diximus, Ar Antinoum partim attributis Mercurii, cadia, perinde atque Mercurius ipso Ar quae o addita ex sequentibus etiam nu- eas sui natus in Cyllene Arcadiae monte mi intelligemus, partim Bellerophontis Est in museo reginae Christinae num us Corinthii proponere. Alterius num ty- Commodi in hoc Bithyni signatus, in pus sensum sortasse eontinet turpiter am-Cujus aversa Vaillantius caput Antino biguum Tertius Antinoum omni herois a Vol. II P. 4o .

565쪽

ANTINOVS.

eultu ineedentem sistit. Quarti typus ad Corinthio pertinet ut horum num com

monstrant. . .

dis domestico causa oraculi. ETRAPHEΩN Cayue peris ν nilo nudum, pone caducetis. EΠI. . - Ι ΛΑΚΚΟΤ Luna cum duobus astris, infern caput bovis AE. III. Πayna, Pellerin. Caput anticae Uaymius esse cro xii adserit, Pellerinius Antinoum sub Nereurii specie ab his Phrygiae Eucarinpensibus Propositum η . Istud certum, magistratum C. Claudium Mecum egi etiam in num Antonini ii apud eandem Eucarpiam signato, quem edidit Arigonius, quae peristasis Antino non quidem prodest, sed neque multum ad- ersatur, cum altius dixerimus eius eultum etiam mortuo patrono Hadriano pluribus in oppidis durasse. Si caput anti-

eae vere est Antinoi causam sociatae in aversa lunae sto ex sequente numo

HierapoIta Pollerinius etiam in alio simili capite, quod exhibetur in num suo Docim ei Phrygiae Antinoi eaput sub Mercurii imagine agnoscit. ANTINOON EON. Protomo Antinoi. IEPAΠΟΛIC. tinaciam astro M. IlI.

Numum omnibus partibus simillimum. sed Nicopolis Epiri nomino olim didie museo comitis VitEa v , nisi fortassis uterque unus idemque numus est, et illantius epigraphes parte per aevum adros ex IEPA NIKΟΠΟΔΙ .uam IEPAII IC obtrusit, numumque adeo Hierapoli Phrygia dedit Typum lunae

tum ex Tatiani adversum gentiles oration explicui, cujus verba in Latinam versa sic habent quomodo mortuus -- tinous adolescens speciosus in una ridem obtinuit quis illum eo deduxit 'Fuere igitur nonnulli Graecorum theologorum, qui tunicolam secere Antinoum. Quod si Antinous sive II ierapolitis, sive Nicopolitis creditus sui nacchus, qualia testimonio numorum creditus sui Adr mytenis, et Tarsensibus, aliam potest luna habere significationem; nam docente Vlpiano v Διονυσω αδελφη si σελην , ἐνιο παυδ σε - τον Διονυσον. Baechi soror es Luna, sunt tamen, qtii Baechum Lunae lium volunt.

Seguin. Gryphus ales Apollini sacer nune Anisi Inoo volui alter Apollini servire a Chal. cedoniis cogitur. Noti horum num imperatorii in quibus fingitur Apollo, aeron in altum elatus. ΚΤZm seu Cyricenorum unum, sed eum reliqua inscriptione vitiata vulgavit Vaillantius. Num Graec. a nee Il.4 35. b Num vet. p. loa c ad orat Damosth tumidiam.

566쪽

Dies cum astro. E. m. m. V illant. In aliorum aversa: Hamocrates, vel Taurus, etc. E. m. m. vel E. III. Vaillant, Duonarrotiisserv. istor. 'Iungitur aries cum Antinoo, velut novo Mercurio, cui, ut constat, anima illud proprium fuit, astrum vero Antinoi sidus indicat, de quo in ejus vita gimus. Harpocrates Antino conlega in concilio deorum Aegypti, ut eodem loco diximus, atque vel eodem sensu taurus, qui frequenter numorum Aegypti posticam partem occupat Apinaiscit, vel victimam, quae ejus honori

ANTINOON DEON. Protome

Antinoi. NE IKΟΙΙΟ - - - una hicornis iam astro. E. III. Ilus com VitEai, o amo editus in meis num vel P. Os. Eadem adversa.

NEMOHOAE OC. Porta urbis AE. III. Mus princ de Waldoch. Sunt hi num Nicopoleos piri. Ad explicandum lunae typum adhibe, quae supra ad similem aversam in num Hie arapolis Phrygiae observavi. ΗΡ IC. ΑΝΤΙΝΟΟ Caput nu-

Bacchus tons. E. Seat in Loitero T. IV. p. vas Est Salae Phrygiae Magistratus nomen aliter legendum videtur, forma enim parum Graeca est.

Actius stans. AE. I. Mus Farnes.

nudiam.

CAPAIANs1N. Vir harbatus nudus inariis stans, in aliis sedens d. fulmen, α infantem gestat. E. III. Mus Caeli Patin, aillant. Apollinem Aetium a Sardianis tultum testantur Eorum numi, quibus inscriptum AKTIA, nempe certamina Vir alterius num insantem ulnis complexus haud dubius est Iuppiter Bacchum ex Semel inter fulmina natum fovens, de quo id dicta in moneta Sardium. Fidimus hactenus, et videbimus deinceps, Antinoum jam pollini, iam acetio fuisse aequiparatum. Ergo Sardiani Antinoum instar pollinis Actii, et instar Baeelii sui Drigenis Proposuerv.

nudum.

ΟIC. Taurus. In aliis Panthera femella d. pede tho sum. χ aliis Prora napis. Mas reg. Gall. Mus Caes. In aliis: Ames fuat quem caduceus. Μus. Fadines Mus Magni Ducis et Pisani. Sunt omne AE max mod. In alio Alexan-

de M. dormiens sub arbors, adstant duae emeses AE. I. Valliant. De tauro actum jam saepius Panthera ad Antinoum velut Bacchum, ut aries ad eum tanquam Mercurium per tinenti Navis, nisi ad urbis historiam adludit, quam in Smyrna moneta exposuimus, aut ad ipsum Polemonem num

567쪽

inscriptum, eui teste Philostral eonis

cessum sui sacram eam trIremon con

scendere referri potest ad Antinoum, cujus statuam cum adiuncta navi lusoria Hadriani iussu effictam, et apud Antinoopolin dedicatam refert Epiphanius. Ppus Alexandri M. dormientis, et geminas Nemesis Smyrnae domesticus est, ut olim dictum De Polemone horum numorum auctore multa diximus in numis Sta ana Ioniae, et Laodiceae Phrygiae.

nudum.

P. 36. In alio: ΚΥΔNOC. Faenus ' δε-

cumθens. AE. m. m. Valli. Antinoum appellatum Iacchum, iam an pra in Adramytenorum num vidimus. In praesente cum Tarsenses novi Iacchi nomine adliciunt. Numum ipsum olim edidi et explicavi in meis Numis veterib. P. Ga. In altero num vocatur novus P thius, seu Apollo. Igitur Tarsensos Antinoum propter sorinae illecebras cum illi diis comparavere quos pulcherrimos opinio serebat, pollinem nempe et Bacchum. Quare et apud Ovidium si Sappho de Phaon suo formosor me dem, et haretram, fel manifestuc ovo, Aceedant cvit cornua, Bacchus

eris.

TI Ο Atiantis in navi eclusis Obias eouis marinis. E. m. m. Mug. Caos. Alius, sed Antinous aeminudus Pan thera vectus s. thyrsum super humero. Q. m. m. Mus Caes. et reg. Gall. Alius, sed Antinous nudus acdens auis per basi. AE. I. i illant. Mus Vitinai. Alius, sed Bacchus nudus stans d. cantharum, . thyrsum, pro pedibus panthera AE III. Mus Caes. Diligentes in observando Antino videmus ianos Bithyniae, ac Bacchi sormam ei potissimum convenire suisse opinatos, ex numis ipsis videmus. Antica incerta.

PΩN. Antinous in templo quatuor columnarum. AE. I. Valliant. In alio Menus nuda tamen pudica, stans in temρloquatuor columnariam. E. II. ibid.

Sunt hi num Philadelphiae Lydia .

Antinoi ntida vile hedera eo-ronat O. . Pedum. Digrvho vitiata. Taurus stans. E. m. m. Mus Caes. Anticae epigraphe exstat quoque ina in vita Polemonis . I.

568쪽

536ANTINOVS.

ntimo contorniato, quem paullo post dabimus. Verisimile ridetur, propositum hoe Ioeo numum signatum fuisse in Arcadia, qua in regione, ut supra adnumum, inscriptum ΤΟIC. ΡKACI,

monuimus, Praecipuo Antinous honoro est mactatus, et Pan ipse, utpote inter Arcadas natus Princeps numen exstitit. Quare et popularibus Panos ritu proponere Antinoum placuit. Eadem de causa nequaquam absurdum, nu-mum Bithyni cusum opinari, quoniam id oppidum Arcadum fuit colonia, ac Pr DPlere in eo quoque celebratior Panos cultus.

ANTINOOC. Caput nudum. Antinous eques sinistra elata, intra equi pedes ΑΛ AE. II. Hoc modo numum hunc proposuit Haymius, eumque propter adstitutas literas ΑΛ Alabandae Caria donarit . Similem alterum serius vulgavit ie- heus h , nisi quod in aversa ante Antinoum equitem visitur pars aedificii, et

PEI, intra equi pedes legitur et, Vterque

vir eruditus num um suum integerrimum profitetur. Hactenus ergo hic num usi eorum classem tribuatur, quorum vera patria ignoratur omniuin miniis me probavero coniecturam lebei, qui Iiteras aversae legi posse EΣαινου ηeΑΔριανηe, et significare Bhesaenam Mesopotamiae susPicatur. Neu quid hoc Ioeo monetae Antiis notae desit, addemus Pseudonum os se inquentes:

Antincti. VICTORIA AUG. Victoria stans, coronam, a palmam. Contorniatus. Galbiant in numis Graecis p. 4ο. ANTINon. II AN Protome

Antinoi vite nudo, a pedum

VICTOBIA AUG. Victoria gradiens. Contorniatus perelegans Mus Prine. de Waldech.

Ignobilia haec monumenta, quorum natales inseriori imperii R. aevo debentur, istud tamen confirmant, quod prin-eipio in ta Antino dixtram, Caesai et huius Ganymedis memoriam diu adhue in multorum animis perseverasse. Num Antino Alexandrini. Lubet ante omnia proponere huius classis numos Antinoi, quo modo eos variis in catalogis editos reperi, sed quorum deinde seu probitatem, Tam lectionem in severius

L.M. Protome Antinoi cujus culti a ti, aut calathus imminet, iuxta primaeramus. E. I. Mus Pisani Theupoli. Alius simillimus sed eum L. IH Zoega ex mus reg. Gall.

imminent, re loti.L.M. Antinous eques d. caduceum. E. II. Similes tres a me olim ex museo Caesare vulgati P. I. pag. iu5. Patio

569쪽

ANTINOVS.

toto ornatum.

laureatum. E. I. Zoega Num Aegypt. ex museo reg. Christinae .

tot Ornatum. L. m. ΙΘ Antinous equos d. caduceum.

toto ornatum.

L.M. Antinous eques, caduceum. E.

Arigoni Theupoli.

7. Eadem adversa. L. ΚΛ. Antinous eques c. caduceum. AΕ.

I. III. Mus Pisani Farnes Theupoli. Si in num ex propositis primo revera habetur imago Antinoi, ut istud adserit Magaolenus use Pisani editor, et eum eo auctor inose Theu poli, ad hae si in aliis Alexandrinis Antino numis certus legitur annus , ut mihi quo dam visum, cum catalogum muse Caesare vulgarem, atque etiam Patino nu-mum similem edenti Plurimum Probabilitatis aecedet testimonio Chronici Alexandrini, cujus verba sunt Latine reddita Anno II. Ob Niadis CCXXV. Aviola, et Pansa Cos Hadrianus in Aegyptum profectus urbem Antinoi meis baidis aediscat eae a. d. III Kal. μ-vemh. Hae notae efficiunt annum V. C. 5. P. X acta. Mortuus igitur tum iam sui Antinous, quoniam unanimi consenissu Antinoopolis nonnisi mortuo Antiano aedificata fuit. Atque hanc sententiam penitus confirmabunt numi, de quibus ago, cum annim et , qui secundum Aegyptiorum alculum incipiunt exeunte Augusto V. C. B76 et M , quique cum jam Antinoum specie numinis Proponant eum jam antea decessisse invicto arguent. At vero his argumentis obstat I auisetoritas Hieronymi qui Antino mortem in anniim V. C. 8a dissert, ae

praecipue monumentorum veterum, quibus facile probatur, adrianum anno demum V. C. 33 in Aegypto suisse. quo tempore Antinoum Nilo fuisse me sum communis fama est. II. Argumentum a laudatis numis cum annism et S. potitum minus est validum, quoniam dubitare licet utrum xistant num Antino inscripti L. S. Sane num similes tres use Caesarei, quos loco II deis scripsi, et in quibus non satis integris. atque inductus a Patino, legere mihi dieium annum videbar, in examen ut in sum vocati, potius L. ΙΘ Osserunt, atque eundem etiam annum sorte os seret Patinianus. Numus ex propositis I. cum anno II exiguum adfert momentum; nam primum abest inscriptio Antinoi et num us ipse non hujus est sed Hadriani deinde etsi demus, protomen

avorsae secundum omnia lineamenta resorro Antinoum, eo tamen certi noniadum sumus esse eam mortui non vivi

imaginem. Nam poterant iacito Alexandrini, quibus cognitus utiquo sui insa. L. e. i tu Cur inico.

570쪽

nus Hadriani in hunc puerum amor, Prono Graecorum ingenio ad consecrandos etiam vivos cuipiam deorum suorum Antino personam largiri, ut paullo post iidem Alexandrini Antoninum Pium , et Faustinam vivos Serapidis et Isidis specie proposuere. Deniquo quod cumpruinis observandum, in hoc quoque num nullas dubito legendum L. m. non L. II., quod ut credam, facit simillimus alter ab adcuratissimo oega ex museo regis Galliarum descriptus, et L. III i scriptus quem deinde ratione temporis continuo sequitur itatus Uaymianus A molestiam adhuc iacessit numualli cum anno XIII. Etenim cum Antinous in illo iam dieatur heros necesse est, in ni ortuis eum jam suisse anno Alexandrinorum XIII., qui coepit exeunte Augusto anni V. C. 33, quod sane

adversatur sententiae nostrae, qua, ut

supra in Hadriani numis pag. 48 pr

havimus, statuitur, adTianum V. C. 883 demum fuisse in Aegypto, ac tum mortuum Antinoum. Interim, sateor, non parum vellicat, non modo, quod unicus is est cum hoc anno Antino na. mu . neque ex opulentissimis aliisseis ejus similis ognitus, sed multogis etiam quod numus hic ex omnibus unicus est, u annum XIII. sic plene

L. ΤPICKΛΙΔΕΚΑ-Τ perscribat contra omnia alia exempla, cum in aliis numis Hadriani, Antonini. Aurelii legatur L. ΡIC E vel TDICRA I. vel rTPICKΑΙΔ. nequo aliter. Atqui similia observata, ut in aliis ausis levia videri possunt, sic in numis, in quibus Philol gia critica nititur, animum iure advertunt. Constat, quam se industrio in estingendis Antinoi numis exercuerit salsario- et memini, in illustri Christi, in quo imelium illud se

vatur, olIendisse me numos non modo

jure suspectos, sed etiam antiquos quidem, o quos recentior fraus depravavit, cujus exemphim olim proposui in meis Numis veterib p. 36, et in credito Antino numo, do quo egi in operis

praesentis volumine II p. 4M. Ex his sequitur, nullam nobis ex nomis hactenus cognitis imponi necessitatem Antino mortem anticipandi, quod olim censuit Buonareotius h . Duia ex numis ipsis Antinoi, quorum certi cum anno Hadriani VIII incipiunt, satis

manifesto eruitur, tam mature eiustem non esse constituendam. Nam credat, si Antinoum eum Chronico Al xandrino mortuum anno V. C. si tuamus, continuis primis annis, dum

reeens stat adriani dolor, atque is

mox consecratus, et omnibus mactatus

honoribus, nullam ab Alexandrisiis ei dedicatam monetam, nisi velimus num os intra hoc tempus cusos omnes sortuito deperditos adserere, tandem ab anno V. C. 88 post annorum II intervallum, cum iam paullatim resedit dolor, atque ejus observandi contentio. eoeptos eudi num os cum ejus imagine. ac deinceps per reliquam Hadriani imperium continuatos 2 Accedit argumentum aliud atque, etsi αροητικον, nequa quam tamen ut opinor, ignobile. Si iuxta Chronici Alexandrini testimonium

jam anno V. C. B o in Aegypto sui m.

SEARCH

MENU NAVIGATION