Elenchus antiquitatum Albionensium Britannorum, Scotorum, Danorum, Anglosaxonum, &c. Origines & Gesta usque ad annum 449 quo Angli in Britanniam immigrarunt explicans. Una cum brevi Regum Picticorum Chronico. Per Danielem Langhornium, S.T.B

341쪽

antiquitates Albionenses. nium frustra tentaverant, Anno quadringentesimo tricesimo primo , duce Graima praedicto , Dusi Pictorum regis auxilio, priores, scilicet inter mare Urbonicum &Albania Dorsum, sedes recepere, atque inde tertiam Gildae memoratam cum Pictis vastationem adorsi sunt , quibus deinde permisti Artiscati mox in eorum nomen evanuerunt. Graimi filiam magnus ille Fergusius Erci Dalaraida Finbernio sive Dalriedae Regis filius uxorem duxine sesetur , quem non a dubia illorum quos Scotia ei celebrant Histolici regum, prosapia, sed a Conaro deducit Gamdenus , quem circa annum ducentesimum decimum qui tum , summum Hiberniae priucipatum tenuisse liquet , filio suo caturi Rieri alias Eochal. Rieri Patrie quae ab eo nomen accepit dominio post se relicto. Dabiera vero nomine Hrbernis comitatus Antrimmensis tractus ille notus, est quem Route appellamus, cujus limites a Frisio flumine usque ad crucem de GuηιMneesbi per triginta milliaria protenduntur. Stati illi qui Fergusiam istuc secuti

sunt , una cum antiquae patriae nomine

Christianam fidem qua per id temporis Hybernos imbuerat Patricius , secum inmabierim Albanicam juxta usserium traduxerunti Varias ac longe discrepantes

342쪽

Antigustates Albion xl ei. 3 3ride regni Fergusiani initio authorum sententias fusius exhibuit idem reverendissimus ν gerius ; ad quem lectores r to. . Et quoniam alii ex composito res Staicis uberius tractarunt, no std alia festinamus Post Scotos exped fudi sunt 3- , quo

rum nomen apud authoses mirum in mo' a 3. bdumvariatur. Codices Bedae MSS. con- 1 e . . sentientibus eciam Guillelmo GMalmesbu- Otist q.

. censis in vita Regis Eduinia Qtos, Saxo-ηDa versio Geatum, Chronalogia Saxoni- Adam: ca. Jctum, Fabius Athe ardus Gio os, i Legum Edovardi confessoris interpolator Gutas, alii Gutos, scriptores Dunlas At variorum nominum variae redii poterunt rationes. Nam Dra να θὶ ctyotκm a proccritate dicebantur, cum faetin singulari numero Gigantem Gothice no- .

tet , faetum in plurali Gigantes. Vitae quoque & Viti A Vita Rege Ab Gestum

ae , Guti & Gioti a cmajorum appel-- lationibus vocabantur, qui Getae, Guta, Guti & Gotti sunt nominati. Nam fu- 'tas esse gentem Gothicam nemo uspiam An/L praeter Ves anum negaverit quem Sheriethamus satis resutavit. Hi sub Troibo-

343쪽

Antiquitates Albionenses. nis tertii Danarum Regis Augusta & Tiberio coartanei auspiciis, e Scania in Gemsonesum rediisse, Cimbrisque quorum post

sancitam cum Augusto pacem nemo meminit ) debellatis regionem illam occupasse suumque ei nomen indidisse videntur. Utque ipsi Futa pariter ac Vites Ita eorum proles ac coloni qui Romanis plurimum negotii iacesserunt , futhungi & V, turii nuncupantur, nam apud Votias ct Saxones terminatio Uet vel ing nomisi proprio aut gentilitio adjecta filiationem designat , ita ut Fut vi sive Visueti sint futurtim sive Viturum filii , quos etiam Gruturios perperam pro Guth gis i. e. Gurarum filiis, aliquando scribi Isa-ὶ s Pontanus arbitratur. gutae prout aI- ternans belli fortuna tulit, nunc Danor mnunc Saxonum regibus paruerunt. Saxonici vero regni partem eos constituisse, quo tempore Saxones Britanniam petier ant, inde est colligere , quod utrosquet pop*los tam gi iis quam Anglos Gildas ct Beda Saxones vocaverint. Hos Tacito haud incognitos fuisse, ab eoque in desecriptipne Germaniae Huithones vocatos putat idem Pontanus. Eorum patriam δε-tiam sive Fullandiam Danici chorographi Gothiam appellant, Edda Isandica Reiviget an iam 1 iplarumque respectu , thoram

344쪽

liquitates Aliisnenses. 3 3thorum Regis titulum Rex Daniae huc unque retinet. In Britannia Cantium ' si . lib. ctamque insulam possederunt, cum Suthantomen' agri parte Vecta obseria qua e V. io nomeleat fluvius Anglice Hum te Oceanuth intrat. Quae licet ad Provinciam Occidentalium Saxonum pertineret , a p: ima tamen sua origine Iutnacynn, is est, Iutarum nationis, & futurum Provinciae appellationem Anglo Saxonum temporibus retinuit. Ex eodem genere Gothico erant Adam& Dah, i , ut illa Adami Bremensis verba docent Dani quos Dies appellant, inque ad Stiam lucum habitant, qui gravissima in hac insula gcsserunt bella & aliquandiu in ea consederunt. Hi, eticam a Gnostratibus stliptoribus Daci nuncupantur 3 a Ptolemaeo Daucioxes , pro quibus nonnulli perperam Danciones legunt, iidem enim sunt Dauciones & Dacidemque Dam & Dam . Daci emim testsebus Plisto & Pompeso Trogo populus G, - J. Qi cui fuerunt 3 Danosque gentem es Ie cyo-ibuam ostendit fornaxdcs , cui praeier roseo Gε- alios complures Enas Caldiu/nsis suffla-gatur citatis ex intiquissimo codice MS. ibo his versiculis, te esse

Gothi sunt Dani, Dani Gothique vocati, Hos armis genuit quia Scythica Dania sevos,

345쪽

3 r ntiquitates Albionens s.

T aditio veterem si nisi ct Setythas et eo it illos, mirae se terno geus Vanica magnificatur.

Porro Dacorsm aeque ac Dansrum re gis titulum prae se Rex Damae ferteoque in suis diplomatibus utitur. In sesia primaeva gentium omnium patria C vocabantur erantque citaram , id est, Musore arum, vicini quanquam id sibi per-Pη t: se suadeli haud patitur Pontanin , qui cum

: set diversas mundi plagas Getis ac Gothis 3

xier se Dais, it ac Danis habitatas esse an, madverti sset, originis diversitatem ex in- ' de necessario in ire p sse sibi visus est; . qua si Gustarum Europaeorum ac Galatarum Asiaticorum , Penbram Africanorum ac Phaenicum Asiaticorum eadem plane origo. esse non potuisset. Nor nanni quoque qui Angliam ultimo intrarunt, Daneram pro 'm: les erant. Quanquam enim Vorvegia A- damo Bremensi strittius Nomannia appel-

cte, O ia letur, Danos tamen & Sueones , caeterol-CςN: hi , que trans Daniam populos omnes ab Historicis Frax carum Normannos vocari idem E iabj ia satetur. Esnhardus, Dari inquit & Su vit c- ρ' ones quos Dr man os vocamus Septen- trionale littus & omnes in eo insulas tenent. Et alibi ultimum contra Nomannos qui Dani vocantur, primo piraticam exercen

tes, deinde .laj0ri classe littora Galliae &

Germo

346쪽

Anti altates Albionenses. 'Germania vastantes, bellum susceptum. Et auertus Stadensis , Dani, inquit,ti caeteri qui trans Dariam sunt populi,

omnes , No manni Vocantur. Ordericus

Vitalis in Historiae suae piaefatione haec habet ; Nunc aliud mihi a Magistris opus injungitur,. & de Normonicis evcntibus materia porrigitur 3 quoniam ipsi de Dacia prodeuntes non literis sed armis studuerunt. Normurasi vero dicti sunt quasi Northmanni, id est, viri soreales. ROG-nis primi Normannorum in Gallia ducis patrem in Dacia degisse , maximamque ejus partem possedisse tradunt Duae. &Gemeticosis qui ipsum Rostonem meam fuisse, Dacia1ue a rege pulsum , in μν- metiam I Modiae partem cum suis abiis. se , atque inde Britanniam Gailiamve petiisse assirmant ; unde in veteri genealo-

ia ducum Normanorum ex codice M S.

esumpta, Normanni appellantur, Piratae Dano tum ex insula Scanzia quae Nor-thuega dicitur egressi s consentientibus etiam nostratibus scriptoribus qui Darium illi & Normannis suis unanimi consensu patriam assignant. haec ubi minur attente Crantalus expenderet ue Normannθrum gesta ad Norvegos omnia retulit. Plura super Danica Normannorum origine Ponta-Ν protulit , quae ne prolixior forem

347쪽

si h Dax: pristius imperante Ludovico Pio meminit m - ui uisus Danorum, imperante Diti' numst 3 primi , Prεω ius , nundes et Gretorius raronen . Restant expediendi Saxones bi Angli,s ibisorum Sas,hum et Deborum proles, eadem Gbmerus cum cimmeriis Getisque stirpe oriundi. Hi cum cognatis Cimme- .i, floriam ac Getarum gentibus eadem fere iratione ac via, ut iacte observavit Cisnὸ-rus, ex Asia plogressi in Eurapam se effu- cimr: derunt. Ita ut quae ipsis inter se in Asiah a esset vicinitas, eandem prope et in Eu-- lSaxoniam D conseruarunt.' Cum sis una piosecti. Chatre I Alani . Alri, et Mal AMψι-rm progenitores suis , . S hia / Α alica partes is repleri das ac ponidendas reliquerunt quorum aliqui populi egressatum gentiues ut sede, ita etiam nomina sibi assumpsere. Pars vero Massao- ram ut dictum est cetis illli qui remanse- runt commisti Massageta dicebantur. Sa- sensius nomen inditusti videtur a Mison 'vel Seison, ut apud Megeorum dictio re- iperitur , quae falcem agnificat, quia ensi bus ulcium similiblis uterentur. Belgae, I Saxones die Sassen appellant , nosque eorum sobolem Cami=bbritanni Sal en vocant. Ipsi se pariter et breves ejusmodit gladios

348쪽

Antiquitates Allionenses. gladios Saexen nominabant, qualibus nimirum gladiis in patranda tum Brita fram tum muringorum nobilium caede utebantur. . Ab istis ensibus nomen Saxonum traxisse illos non leve est argumentum quod Pontanus memorat, Quin & ipsa quoque Saxonia , inquit, in scuto suo si reclypeo vetustiori, sinoen et Sebili vernaculo idiomate dicimus, duos gladiolos adhuc ostentat in formam crucis transvem sim constitutos, indubitatum nomencistionis hujusce argumentum. Tres quo que illiusmodi enses in scuto pro inuni gestasse primus Orientalium in Britannia Saxonum Rex memoratqr. Notissimum vero est istud, Distichon , aeuippe brevis gladiα apud illos

vocatur.

Duri sibi nomen SaXo traxisse putatur.

aod autem nonnulli gentis hujus appelLlationem a Thisringorum caede arcessunt, id ipsa temporum ratio falsitatis coarguit cum Saxonum antiquius quam Thuring rum nomen esse liquido constet.' Nee minus a veritate aliena est Goropii RecuniEtymologia qui Saxones quasi Sacasenes, id est Sacarum filios, dictos esse conten dit. Etsi enim Sacae Strabone teste magnam Armenia partem devictam a suo nomine

349쪽

liquitates Albionen es. mine Sacasinum nuncupaverint et usque ad Cappadoces juxta pontum furinum p netraverint , eos tamen Istrum fluuium subeuntes ad Herc)niam sylvam excurrisse atque ita Germaniam occupasse, quod de suo adjicit Corvius, nullus author antiquus prodidit. Sui ipsorum Historici eos non per Herciniam sylvam sed per mare Sasematicum in Chersonesum ingressos esse tanquam rem certam et indubiam retulerunt.

praeterea, Gerops Elymologia, ut optime ostendit Sberi hamus, nimis distarta est, et ad sonum Latini magis quam Saxanici vocabuli accommodatior. Sιxenes enim inquit se io plurali Saexen appellant, quod plures Saxones non Sacarum filios significat. Quod Garvius ait Samen concisam esse dictionem pro Sacbooes , magis probatum quam dictum vellem. Sae xen enim regulariter formatur a singulari Saex quod etiam unum Saxonem, non Sicarum filium designat. certe si Saex et Samen fracta et truncata vocabula sunt, pro Susion et Sacbones , oportet integra aliquando in usu tuisse, quae tamen hactenus inaudita sunt. Vocabula enim non nisi usu mutilantur, dictiones nullae claudo pede nascuntur, sed vulgi abusu truncantur atque claudicant. Illud etiam scire cupiam , quomodo subolebat Garuio Saxenes

350쪽

Antiquitates Albunenses. 329 a Sacis , magis quam Sacas a Saxonitus ortos esse , atque illud insuper, cur Saxoncs magis quam 43 H, aut alii populi

Sacis contermini, Sacarum filii vocarentur. Debi communius Suevi vocati cum in Germania mirum in modum excreVise Goman: sent , in complures populos ut Tacitus naria Pt-rat distributi sunt, quorum tres praecipuos recenset Ptolemaeus , Suevos Semnones, Suevos Longobardcs, ct Sueet os Angitos, quos Tacitus conirretius Amos vocat. Angli quo tempore Tacitus ac Ptolemansscripserint, illam Gemania partem Albi fluvio adjacentem ubi nunc est ducatus Lu-nὰburgensis habitarunt. Conexus ubi Sue- ci ου in vos A glos, juxta Iacitum o Ptolom um, py D ψέ tam editerraneos . illos vero Angi s qui cum sai., Saxonitus in Britanniam transierunt, juxta Bedam ac F bium Atheld ardum , maritimos, fuisse observaret, duos hinc dc plane diversos Anglorum populos constituit, hos, Sueticos, illos Saxonicos. In terim Vero a temporibus' Taciti ac Ptolemaei , priusquam Saxones in Britanniam transmiserint , aliquot saecula praeteriisse haud animadvertit, quibus Saevi Auli sedes mutasse vel promovisse poterant, qui longius anno remanere uno in loco, inco- , Iendi causa non solebant. Frequenter eos sedes mutasse testatur his verbis Strabo