장음표시 사용
351쪽
est qui istis in locis degunt sacilis & expedi- etita soli mutatio, & ob tenuitatem Victus, t& quod agros non colunt. Et quidem , hinquit Sheri hamss, mutasse sedes Me- fditerraneos hosce Anglos, atque in Du- Iam australem migraste quae nunc ducatus i iest Stipvicensis; multa confirmare viden- u itur, nam diuturnum fere bellum Saxanibus cum D imis intercesserit , N. prout i tunaquaeque gens Valentior erat, sedes in ljutia mutarunt; interdum Sax3nes , -- sm nonnunquam , mox saxones vicissim iillam occupaverint. Saxemci vero juris ituisse sistiam quum Saxones in B manniam migrarent, exinde apparet, quod ejusdem cum Saxonitus expeditionis etiam gulae participes essent, nulla prorsus habi-ra Panorom ea de re vel in ipsorum vel nostiatium Historiis mentione. Hoc etiam argumentumest haud invalidum, quod
Ptolemaeus lin descii ptione Chersonesi nullam Anglorum mentionem secerit , sed quibus Beda & Fabius Ath, ardus locis Antios, iisdem ille Chalas, Cobandos, Sabaimoios & Sigui nes collocaverit. Nec
Anglorἡm in Iulia quisquam alius ante l
naemaum , immo ne post Ptolemaum
352쪽
Antiquitates Albionenses. multum ante navales eorum in Britanniam expeditiones , meminerit , unde novos fuisse advenas jure credendum est. Huc accedat quod postquam de Saxonibus Amglis qui in gutta ad littora maris habitabant, apud authores mentio tacta sit, nihil deinde de Suevis Aetiis qui ad Albim
sedebant, ab antiquis memoriae proditum
est, unde nobis non leve indicium suppeditatur, ipsos relictis ad Albim sedibus in Juliam abiisse. Postremo in descriptione Germania nemo unquam duos Anglorum populos regionibus disjunctos in tabulis Geographicis expressit, aut alias Historica
narratione commemoravit', quod vix
quisquam omissum fecisset, si non unus sed multiplex populus fuisset. Mutatarum crebro sedium impositique proinde nominis testes atque indicia manifesta sunt, Provincia Angιariensin in Vesiphalia colim grivariis habitata, & oppida per Gemm iamAnguisse Ingos adium, Ingostemium
N Engelruta. In Brittium insulam Balazicam colonos emi sere , qui Pruvii sisthito Caesariensis tempore proprios Reges habue- tib . q.
re. Alii Longobardis Italiam petentibus sese adjungentes , Angleriam ibi condidere. Anglorum nominis varii varias Et)mologiaι exhibent. Nonnulli Anglos dictos quasi A. gelor volunt propter Angeli-T t a cum
353쪽
33 a Antiquitates Albimen es. cum formae decorem, quod omnino pa ticum est& Hyperbolicum, Alii ab arte
hamatoria ouam lingua vernacula vocamus, Angling, quam tamen alios plurimos aeque callere satis constat, nec ei tanti antituitus aestimabatur ut inde gentes p aeclarae denominarentur. Alii ab Aulo Humbii filio, alii ab angulo terrae quem incoluerunt; Cum vero Anglus iste, Danicus princeps esset, atque ab Anglis &alienus prorsus V remotus, Anglorum aut m non magis quam aliorum quorumlibet palliae utpote mediterraneae, competeret Anguli apphllatio ι alia certe hujusce minminis ratio investiganda fuerit. Odina illi in n. ia magno Saxonum & Sueuorum Regi a quoi κ bE- regum suo um onan iam stemmata Anglos P . κολπs deduxere, 'fuit praeter alios quos habuit complures) nlius , Ingo nomine,
cuj0s posteri Infingar dicti sunt, A quo M thmi Scaldo um genealo/ici , quod
ab eo initium sum rent , In lingulat uocabantur. Porro Anglus lingua vernacula Ingliscb vocabatur, tu igitur hanc Suevorum partem Insoni olim Othinum patrem
fefendam demandasse', ac prinde gentem ab illo Ingli ob vel Ivlint denominatam
putaverimus, ea sane conjectura probabilitatis specie haud Hareret. Nam Anglos sese quondam etiam Iulius appellasse
354쪽
hinc est eolligere, quod eos Historici Br
nantini In sinas nuncupent. Primus, Anglorum meminit tacitus Saxonum Ptolemisus. Quin Sc Suardones Tacite, quos in nullo praeterea authore antiquo unquam reperire potui, luxato, excribentium in-cu a , Saxonum nomini, suum debere ortum videantur. Quippe Saxonum in Sardones , Sardonum .in Saardones facilis
est cistortio. Sc hu, mremodii filius,ntermonii nepos , Hadris pronepos, Gual, abnepos, Beduiti uinepos, Stresaei tri- nepos , armis adhuc puerulus circumdatus navi sine remige impositus, atque ad quandam G rmaniae insulam , quam Fabius Athe ardus , Scani , siui uelmus Malmesburi sis , Scamphtam , Vocati,
uterque Stalandiam quae & ipsa Scandia dicta est intelligit, .advectus, posi-'to ad caput frumenti manipulo unde inditum Scephi nomen) dormiens , ab imcolis pro miraculo exceptus & sedulo nutritus est. Ubi adolevit, a Saxonibus in Chersoneso degentibus in regem electus, regnavit in oppido quod nunc S vicum tunc vero Hetthibi appellabatur. Gene legiὰ praedictae Scioli quidam cum jam universa gens fidem Christianam suscepisset, priscorum Patriarcharum nomina a Semo
quem Betasti patrem faciant, ad ipsum usque
355쪽
33 Antiscitates Aulonenses. usque A num Protoplagom ascendentes
shtri gh attexuerunt. Quod Sheringhamo Semum Cimbricarum, Sumicarum , Got icarum MSaxonica m gentium authorem constituenti adeo arrisit, ut harum G. nealogiarum authoritatem ad opinionem suam stabiliendam advocaret , quasi Saxonibus Gothis magis quam eruditioribus
Graecorum , a 'pliorum , Chald Porum ac Serum populis innotuisset integra Maero-bisi v v illoi um series ac inosaica nomem clatio. Nec tamen advertit pro sema Se-
tbum ibi aliqaoties poni, cui in Asseris dei Lj;ι. Forentio, Guillelmus vero Malmes a. rvasis Bed sto nec Diuum nec Sethum ted Stre eum patrem tribuit i atque ita stemmatis recensionem ablatuit ι me in dicitur fuit filius Naa. Et Stresum vetusta tu 'bula Genealogica quam ipse Cantabrigia
in Cossuti Corporis Chii ii Bibliotheca conspexi ab Dpso deducit. Ejusdemque 3 apeti benedictio communi patrum
consensa de Europaeorum conversione intelligitur, quorum pars magna erant Cimbri, sorbi I Suevi & Saxones. Haud felicius procedit, quod de quorundam regum nominibui a Chut , A rami filio, Senii nepote , derivatis tradit. Etenim Chub praebit Chusserti. aut rectius chiIper u , Childeberti, ceterorumque nomina
356쪽
ex alio sonte petenda esse norunt omnes, qui vel extremis labiis Teutonitas debba. verint antiquitates. Unum pro multis rixantii Fortunati super hac re testimonium protulero , qui Chilperici seu potius Hilperici Franci nomen, per, adjutorem Fortem , Teutoice , Nilper Ric , interpretatur, ita Regem illum alloquens; Hil peric potem si interpres barbarus adsit, Adjutor fortis: hoc quoque nomen habes. Sce ,s praedictus Scaldii pater suit, Be misi avus, Tectit sive Tetuae proavus, Getae abavus, quem Getam, inquit Aseserius Menemensis, jamdudum Pa rari pro GDeo venerabantur. Ille id nominis vel a Flor: v
sigantea statura sortitus est, cetenim gi. cq gantem Saxones Geat appellabant, ὶ vel ab ipsis Getis apud quos ob susceptam cum eorum Rege Philimgro profectionem summo in honore habitus est, a quibus appellationem sumpsisse illum potius quam iis indidisse hinc liquet, quoniam Gothi in
Asia Getae quum ille nondum natus enset, dicerentur, antequam in Eurvam ii sirent, quod ex origine Masagetatum evincitur. Geta Godulphi pater, Finni aviis, Frisi hi proavus, 'elapis abavus, Fildaaldi atavus, Othini sive Odini trit, vus ivit. Hunc Paulus Diaconus Godanvocat, nostri moden. Ide hujus stirpe, lavit
357쪽
ontiguitates Albionensies. inquit Beda, multarum Provinciarum regium genus originem duxit ratio Me varia Vocatur, Rex multitudinis Barbaraium a qui & ista adjicit, in tanta etenim seductione oppressi aquilonales increduli, ut Deum colunt usque in hodiernam diem, videlicet Dani.' orthmanni quoque & Suevi.Guillelmus Malmessu tensis de Hengisto&Horbo verba faciens ista. subjicit, erant abnepotes nimirum remoti, ut recte obtervavit Shιriub.imus) illius antiquissimi modeni de quo omn:um pene barbararum gentium regium genus lineam trahis, luemque gentes Aetiorum Deum esse delirantes , ei quartum diem septimanae, et sextum uxori ejus Frea perpetuo ad hoc tempus consecraverunt sacrilegio. Praeterea Thorroni quem eorum filium complures
iaciunt, dies quinta ue ejusque uxori Dria sive Thsae justitiae uae ) tertia 3 Satero quem Osenem, Cr donem et Crodanem alii nominant, septima, Soli prima, Lunae secunda dies hebdomadis dicata erat. Atque haec dietum consecratio sive dedica
tio quasi alterum psojectum Discordiae ν-
mum, amplam scriptoribus altercandi ansam praebuit; his Romanum et Graecorum numina cum Aquilonaribus conciliare satagentibus, illis sententum plane contra,riam propugnantibus. Nos missam hane
358쪽
Antiquitates Albionenses. controversiam facimus, & ad exequenda Odini gesta properamus. Saxonibus ille& Suevis quos Geta tritavus Philimerum Gothorum regem ut dictum est comitatus eo traduxerat, in Asatoruhi aut Asiotarum sive Aspurgianorum regione imperavit. Ea sita est juxta Sindicam in Asiatica Sarmatia ad mare Bostoranum, & peculiarius
Asia dicta est ab Aseis illo ex Scithia in
tra Imaum migrantibus. Regni caput ac metropolis fuit urbs Astaria suum regioni circum positae nomen impertiens, cujus -nolemPus in secundo Quadripartiti, ut a Matthia Micosio citatur , ita meminit Atini r. confinibus terrarum Sarmatiae N terrae Ascarda conversantur , Aquario ct Saturno a stimilantur unde Maioris sunt crudelitatis, quali tatesque animarum suarum serocissimae. Hinc Orinam Norve
Ieos vocant. Bestator egregius suit ac
magus insiguis, & regna plurima ac ditiones in suam redegit potestarem. Culinque diutius , in Scythia, ac Ru sta moratus, ubi adamatae Regis silie Ris ue Hercules Ompha se mancipavit, a regnis propriis abesset, fratres Re & Velis quorum fidei uxorem imperiumque commiserat ab ollero quodam decepti regnum ei tradiderunt. Eum vero Oditius redux. V u in
359쪽
Autiquitates Alitonensies. in lagam egit , receptaque porestate una cum conjuge, arma Scribis Vaner dictis ad Tanaim habitantibus intulit. Composita demum cum iis pace, datisque invicem obsidibus , Odinus commendata fratribus Asturdia quo tempore Fompeius Asiam vastavit, Saxones incis ac Suetis in R. undiam sive Ru siam educit, domitisque incolis Raum filium praeficit. Inde in Germaniam movet , &'Saxoniam Sueviamqουe ab alia Scepsi scaldiὶque sobole eatenus administratas, quarum priora Dunis saepius amicta fuerat, sibi vindicat , principesque iis e filiis aliquos tribuit. Post annos complures in Germania exactos; jam senex Vorsutam inter Nori quondam Regis posteros sublata Monarchia distributam, cum Aseis patiit ac subegit, filio-μηgri' que Semius sive Hemingo anno ante ,οῦ Christum natum vicesimo quarto addixit. Regnabat tunc temporis in parte Gothia Suecicae G lυo qui advenientem illuc OA- num veritus , illi icto faedere Sigiunum cum adjacente territorio concessit. Ibi post tot victorias ac triumphos fato desunctum tam scandiam quam Cermani Ethnicis erroribus misere impliciti in Deorum numerum retulere. Quod ad regimen ejus civile attinet, tam religionis ac λ celemoniarum chiam litium dirimendarum
360쪽
Antiquita ei Allionenses. jurisque dicendi curam duodecim Senatoribus demandavit, quos Diarios , id est, Deos seu divinos, & Dretnarios, id est, Dominos, subditi ejus appellarunt. Frea
F/6ga seu Fricco Odini conjux Hermaphroditicum utriusque sexus numen ut apud Graecos & La isos Venin habebatur , nisi potius Adami Bremensis Frccstnem , eundem e fie cum Fr/iero odini socio senserimus qui una cum Odino & Nio do invocari a jurantibus solinat .. Nireum a Sc this Vaner dictis obses Odin. datus, ipsum in omnibus expeditionibus secutus in Sigis-nensi Provincia post eum regnavit. Praeter hos aliosque jam memoratos divos, etiam Tuistonem sive Tus/nem , Tanfanam , Hothum, Helam , Eostrem, Rhe-dam, Noccam , inaram , Mabstraum, Riginem de Elulusta, Mimidi m , Elvari& innumeram daemonum multitudinem
arctoi olim populi coluerunt. Atque hic haud exigua occurrit solvenda de tempore quo Odmus vixerit difficultas. Etenim si illum SchisIdi a quo Daniae Reges Schiol-dungi sunt nuncupati, patrem suisse cum
ri Istandisae concinnatore statuamus, circa regni' Doici initium eum vixisse di-ςendum fuerit Α & quidem inarieti tem
pore pro Deo habitum suisse saxa Grammaticus narrat. Idem ver0l Saxo illum