Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

301쪽

illiusAntipaps obitum in eodem Schismate adhue

perseverabant. Postremo, de Graecorum ad unitatem Ecclesiae Latinae reductione actum est. Rebus quippe Graecorum in dies, ob crudelissimum Turcarum Bellum,in deterius vergentibus,miserat Manuel Palaologus,Graecorum Imperator,Legatos Theodorum, Episcopum Rhodium,& Nicolaum Eudemonem-Ioannem ad Martinum V. Pontificem Maximum ad procurandam Ecclesiae Graecae cum,

Latin' unionem . Hos Legatos perbenigne ac splendidd excepit Pontifex, misitque Constantinopolim Legatum .antonium Massanum , ordinis FF. Minorum Generalem Ministram, qui Manue si, Graecorum Imperatori , &yosepho, Patriaris char Constantinopolitano, exposuit vehementissi- . mum desiderium Manini R & omnium Cardinalium de unione Ecclesiarum Graecae & Latinae . Respondit Imperator, se ardentibus quidem votis exoptare unionem Ecclesiae Graecae cum Latina , ad eam tamen felicitdr promovendam necessarium omnino esse, ut universale cogeretur Concilium secundum ordinem & consuetudinem Sanctorum septem Conciliorum Generalium, & quod in eo suaderet Spiritus Sanctus, id omnes unanimi consensit tenerent . De loco vero & modo, ac tempore celebrandi Concilii nullum locum aptiorem videri ipsa civitate Constantinopoli , quandoquidem, ob ingruentia bella, & Imperii Graec rum penuriam, non possent Graeci alio ire. Quod spectat modum celebrandi Concilium minime necesse fore, ut omnes Patriarchae & Episcopi interessent, eorum vero, qui accessuri erant, & Conin

cilii expensi. a P usico Romano provideri de

bere o

302쪽

bere. De tempore autem habendi Concilium . cum essent modo res Graecorum adeo turbatae, dea Turcis attritae, ut impossibile videretur Patres congregari, si quamprimum tranquillitas aliqua eluceret, certiorem se facturum Pontificem. Ultimo, promisit Imperator, se daturum operam, ut intra annum Constantinopoli celebraretur Concia ilium , dummodo Pontifex sumptus ad ejus celebrationem necessarios suppeditare vellet, & apud Latinos Christianos Censuris acerrimis ageret, ut Graecis ad extremas redactis angustias, quamprimum suppetias serrent . Hanc Imperatoris Graecorum Responsionem cum Antonius Massanus cujus Legationis apud Graecos susceptae Relatio habetur in Actis Concilii Senensis ad Martinum V. & ad Synodum Senensem detulisset, deincrevit nihilominus Synodus Senensis, hoc unionis Ecclesiae Gretes cum Latina ineunde negotium non esie deserendum , sed in illud, dian opportunior sese daret occasio, pro viribus incumbendum a interim vero, necessariam Catholicae Ecclesiae rein formationem esse promovendam. At ne fieret haec morum reformatio, impedimento fuerunt scediconatus Alphonsi Aragonum Regis, Schisma in Concilio Conctantiensi extinctum , renovare molientis . Alphonsus siquidem, Aragoniae Rex, ir tus Martinori quod ei negatum Regis Siciliae tit tum , Ludovico M. Λndegavensi concessisset, causam Antipapae Petri de Luna, dicti Benedia i XIII. defendendam suscepit, & ut in Concilio Senensi denuo discuteretur, urgebat. Eam ob rem Mart uus V. Concilium Senense die xxx. mensis Februa

in i

303쪽

abrupit , & ad prosequendam commodiori loco& tempore resormationem in eo incohatam, civitatem Basileensem ad Concilium Oecumenicum septennio post celebrandum designavit, & re ipsa post expletum a Senensis Concilii fine septennium

Martinus V. misit anno MCCCCxxx I. Iulianium Carindinalem Diaconum S. Angeli , Legatum a latere , eumque Basileensis Concilii Praesidem instituit.

Sed mortuo Martino V. eodem anno McCCCXXXI.

Eugenius In ei in Sede Apostolica suffectus . Concilii Basileensis indictionem Litteris pridie Kalendas Iunii eiusdem anni datis ratam habuit , &Iuliani Cardinalis Legationem , ipsique a Martino V. commissam Praesidendi Concilio Basileensi

potestatem confirmavit. D. Audivi nuperrim8 a viris eruditis , Synodum Basileensem fuisse reprobatam ab Eugenio IV. Pontifice Maximo, quorsum ergo asse-rIs, Eugenium D ratam habuisse indictionem Concilii Basileensis,& 'uliani Cardinalis Legationem, eique a Martino V. commissam praesidendi Concilio Basileensi potestatem auctoritate Apostolica confirmasse ἰM. Constans est omnium Sententia, Eugenium In ratam habuisse indictionem Concilii Basileensis,&-Cardinalis Legationem , sicut &potestatem ei a Martino V. datam huic Concilio praesidendi confirmasse , ac proinde Concilium Basileense in suis primordiis, hoc est, in aliquot Sestionibus de earum quippe numero non una uomnium est Sententia veri ac legitimi Concilii formam habuisse, quamdiu videlicet annuente

M genis Iri di ista prasidio Iuliani Cardinalis, dc Sedis

304쪽

Sedis Apostolicae Legati continuatum fuit. At, postquam EugeniusIV.Concilium Basileense dissoliavit , illudque Ferrariam transtulit, post discessum Legati Pontificis, Synodus Basileensis sub praesidio Ludovici Cardinalis Arelatensis, continuata , invitoque Pontifice prorogata, desiit e sie vera ac legitima Synodus , quamvis negari haud possit,

eam convocationem fuisse legitimam ac Oecumenicam Synodum, utpote a Martino V. & Eu nio IV. Summis Pontificibus indictam, de aliquandiu sub praestidio Iuliani Cardinalis , & Sedis Apostolicae Legati continuatam . Quod vero unodus Basileensis,postquam ab Eugenio In Pontifice M ximo distbluta fuit, & Ferrariam translata, desierit esse vera ac legitima Synodus, immo &Conciliabulum schismaticum evaserit, multis momentis demonstrari potest, primo, quia Eugenius IV. ob publicam necessitatem , & evidentem Ecclesiae utilitatem Concilium Basileense dissolvit,& Ferrariam transtulit. Procuranda quippe erat tum temporis Ecclesiae Graecae cum Latina unio, qu ae consummari haud poterat absq; celebratione alicujus Concilii Oecumenici,cui praesideret Summus Pontifex . Basilea autem Graecis commoda non erat, nec ipsi ad hanc Urbem ut pote nimium dissitam accedere volebant, sed ad Urbem aliquam Calabriae Maritimam, Anconam , aut alteram Italiae civitatem . Summus etiam Pontifex Eugenius IV. propter adversam valetudinem Itali excedere non poterat, inquit, . fugustinus Patritius

in Historia Conciliorum Basileensis & Florentini

cap. Merito itaque Eugenius Inob tantum bonum , quod ex ea Ecclesiae taraecae cum Latina

305쪽

tinione oriri poterat , & cujus certa spes affulge- hat, Concilium Basileae inchoatum Ferrariam , &postea Florentiam transtulit , civitatem sibi, Graecisque commodam. Ea autem Concilii translatione semel ab Eugenio IV. Pontifice Maximo facta, omni auctoritate excidit Concilium Basileense. Tunc enim Coneilium Basileense mansit acephalum, idest , sine capite, cum Summus Pontifex , sine quo vera & legitima Concilia Generalia juxta Regulam Ecclesiasticam celebrari non positant, neque pςr se , neque per Legatos ei praefuerit. Praeterea, post Legatorum Pontificis, & multorum Episcoporum discessum,adeo pauci in Concilio Basileensi remanserunt Episcopi, ut loco Episcoporum simplices Presbyteri ad vocem etiam decisivam fiterint admissi , sicut testatur QTneas bivias lib. I. de Concilio Basileensi. Id

autem contra formam & morem omnium legitimorum Conciliorum fuisse actum, nemo est, qui non videat. Tertio, dissoluto Concilio ab Eug nio In Pontifice Maximo , Concilium Generale celebrabatur Ferrariae,ac paulo post Florentiae,cui praeerat Summus Pontifex Eugenius IV. eique aderant Episcopi Graeci & Latini in magno numero. Cum igitur unum tantum Generale Concilium uno tempore haberi possit, & aliunde constet, Concilium Florentinum inter Concilia Generalia numerari, pland consequitur , Concilium a Patrihus Basileensibus post ejus dissolutionem continuatum veri ac legitimi Concilii rationem & formam non retinuisse, sed potius fuisse vanum ocinane Conciliabulum . Quarto, Concilium Basileense , post ejus dissolutionem factain ab Eugenio

306쪽

nis Quarto Pontifice Maximo , induxit schisma in Ecelesiam, & Eugenis In Summo Pontifici legitime creato , quemque fideles omnes ut verum Pontificem , & Christi Domini in terris Vicarium agnoscebant & colebant, opposuit Felicem V. Λntipapain, qui tamen, veritate tandem aliquando agnita , Pontificatu se abdicavit, seque Nicolao V. successori Eugenii In subjecit. Hanc injustanis Eugenii In te timi Pontificis depositionem factam in hoc Conciliabulo Basileensi, sicut & Fel cis V. Antipapae intrusionem publica calamitate actutum castigavit Deus . Eo quippὰ tempore tam saeva pestis , teste ais ea bivio lib. 2. de Com. cilio Basileensi, grassata est Basileae, & tam multi Patres vel extincti sunt , vel inde abire coacti, ut Christus ipse pro Eugenio In legitimo in terris Vicario suo pugnare videretur. Ex his itaque m mentis hactenus a me adductis liquido patet, Concilium Basileense, quod convocatione , α antequam a Summo Pontifice Eugenio In dissolveretur , erat Oecumenicum, desiisse in Conciliabulum . & faustum plane habuisse exitum. Sic turpem desiit in piscem , mulier formosa superuὸ . D. Ediditne Synodus Basileensis, antequam ab Eugenio IV. Pontifice Maximo Ferrariam transferretur, aliqua Decreta Ecclesiae salubria, sivi ad stabiliendam adversus Haereticos Catholicam fidem , sive ad restaurandam Disciplinam , M sanciendam resormationem morum.

M. Synodus Basileensis , priusquam ab Eugenio IV. Ferrariam transferretur, confirmavit Scisione prima,sicut jam observavimus in superiori Coli

307쪽

Colloquio, damnationem Haeresum Ioannis Wicussi, di Joannis Hus in Concilio Constantiensi . Proscripsit etiam Sessione vigessima secunda quasdam erroneas propositiones excerptas ex libro Augustini de Isma,de ad Sanctae Ecclesiae Romanae gremium reduxit Haereticos Bohemos , qui ad hanc Synodum Basileensem oratores miserunt , ut quatuor de Religione proponerent capita, in quibus a Romana dissentiebant Ecelesia . Primum erat de Communione Divinae Eucharistae , quam sub utraque specie , panis videlicet de vini, his, qui salvi esse velint, necessario sumenis dam assirmabant. Alterum, de Civili Dominio , quod Clericis Divina Lege omnino interdictum dicebant. Tertium, de Praedicatione Verbi Dei, quam liberam, passimque permissam omnibus autumabant . Postremum, de publicis delictis, quae

nulla ratione toleranda arbitrabantur , etiam majoris mali vitandi gratia. Ad haec quatuor potissimum de Religione Capita, seu Articulos , BOhemi haeresi Ioannis Hus infecti suae ab Ecclesia Romana dissensionis causam revocabant. QEamvis enim plurima essent, quae adversus Catholica fidei veritatem praedicare non dubitarent, haec tamen coram Concilio quasi totius Regni Bohemiae nomine dicta tueri tantummodo se posse affrmarunt, ut testatur a eas olvius. Circa quatuor

illos propositos Articulos, quos Bohemi compsectata appellarunt, quique primum Pragae die

ultima Novembris anni MCCCcxxx III. concepti,

postmodum Iglaviae , quod Moraviae oppidum est,

an. MCCCCxxxv I. consummati ac firmati fuerant,

haec. teste Joanne cochlao libro octavo Historia Hussia

308쪽

misitarum , pronuntiavit Synodus Basileensis . Ad primum Articulum , qui est de communioni sumenda sub utraque specie, Concilium, inquit laudatus Cochiaus , Sacerdotibus Regni Bohemiae, &Narchionatus Moraviae, communieandi sub utraque specie populum , eas videlic/t personas , quae in annis discretionis reverentis , oe devotὸ postulaverint, facultatem pro earum utilitate in salute in Domino iam gitur hoc semper observato , quod Sacerdotes sic eo municantibus semper dicant, qu)d ipsi debens firmiatis credere , quod non sub specie panis caro tantum ,

nee sub specie vini sanguis tantum, sed sub qualibet

specie est integer , in totus Christus . Ad secundum Articulum , iii quo Civile Dominium, Clericis Divina Lege omnino interdictum ajeliant B hemi, duo statuit Concilium Basileeiast, primo,

quod Clerici non Religiosi , seu qui voto se ad hoc non obligarunt, licitὸ possunt bubere oe possidere quacumque bona temporalia , hoeditates paternas, aut aliorum , si eis reliquantur ,-alia bona justὸ acquisita , ex causa donationis, vel alterius liciti contractus , Mel arte licita. Secundo, quod Ecclesia potest licitὸ habere oe possidere bona temporalia, mobilia σ immobilia , domos , praedia, villas, oppida, eastra, c vitates , in in eis habere privatum in civile dominium . Ad tertium Articulum, qui est de libera Verbi Dei praedicatione, sic decreverunt Patres Concilii Basileensis et dicimus, quod secundum Scriaptura Saera sententiam , Sancitorumque documenta Doctorum ,sie catholicὸ est tenendum : QMd Verbum Dei a Sacerdotibus Domini, in Leviticis , & per Superiores , ad quos pertinet, approbatis Er missis , l

309쪽

dicetur;saha auctoritate Pontificis ,qui est praeordinarior in cunctis, juxta SS. PP. instituta . Ad quartum denique Articulum,qui est de corrigendis peccatis publicis , ita definierunt Patres concilii Basileen fis r Dicimus, quod secundum Scriptura Sacra sententiam , Sanctorumque documenta Doctorum, sic tholicὸ est tenendum : Quoa omnia peccata mortalia a Frasertim publica, quantum rationabiliter fieri potes , secundum Legem Dei, Sanctorum Patruma instituta , sunt cohibenda, corripienda , eliminanda . Potesas autem puniendi criminosos , non ad privatas personas, sed ad eos tantummodo pertinet, qui Iurisdictionem habent in eos, fori distinctione , juris in justitia ordine observatis . Hos quatuor Articuius a Patribus Concilii hunc in modum explicatos approbarunt tandem Bohemi, & ad foedus , quod cum Catholicis pepigerunt, confirmandum , In- frumentum publicum ediderunt, quod compactata appellarunt. Λt, istud foedus alii Hussitae in Bohemia , dicti Taborita , & Orpbani inire detrectarunt, e . Duce Procopio 8as , perditae audaciae homine , Pilanam oppidum obsederunt, sed eorum exercitus, cum scelerato Duce ferro exterminati ac deleti sunt a Mainardo ex Catholico exercitu. Post tam celebrem reportatam vici riam, Imperator Sigismundus a Bohemis in Regem susceptus est, & Pragam magno cum apparatuvI. Kalend. Septembris anni MCCCCxxxv I. ingre Dius , ad restituendam in hac civitate profligatam pend Catholicam Religionem, iussit Philiberto Episcopo Conltantiensi in Normannia, ejusquo Collegis a Synodo Basileensi mill s, ut absque cunctatione Ecclesiasticos introducerent ritus, Sacerdotes

310쪽

dotes instituerent, ex Missarum Solemnibus vulgaria verba , cantilenasque expungerent, Sanctorum Imagines revocarent , Aquam benedictantiis in Sacris AEdibus reponerent, Baptismatis fontes sacrarent, Altaria ornarent, & spurcitias omnes

procul eliminarent . Omnium ordinum Viros Religiosos, & Canonicos, qui ab Hussatis expulsi fuerant, Pragam revocavit Sigismundus , α ut Hussitas, dictos Taboritas superioribus cladibus superstites, facilius in gremium Catholicae E

j clesiae reduceret, eis concessit , ut quinque i nio toto suis moribus viverent , Iura civit iis haberent. Religionis cultum mutare non cogerentur. Sed, cum nefandos eorum ritus SigiFi accepisset, noluit quinquennium expectare, sed eos absque mora in ordinem redegit, de M Usanam, praecipuum Hussitarum Pragensium, Doctorem, verbis tumultuantem, & in Monachos e suggestu debacchautem, e Praga fugere compulix. Hoc pacto Sigismundus, votis Eugenii POntificis Maximi,& Decretis Concilii Constantiensis obsecundans, Pragae, ad in toto Bohemiae Regnos Catholicam Religionem feliciter restituit.Praeteri haec Decreta, quae Concilium Basileense, antequam ab Eugenio dissolveretur, edidit, adi ridem adversus Haereticos Hulsitas vindicandam, vel eos ad Eccletiae Catholicae gremium reducen-l dos: alia constituit pro reformatione morum utilia Decreta, praesertim contra Clericos Simoniacos , Concubinarios, & Ecclesiae bona dilapb dantes &c. quae hic referre nimis longum esset . obiter dumtaxat observabo, nonnullos esse Scriptores , qui inter Decreta Concilii Basileensis hoc

T a prae