Iulii Caesaris Scaligeri ... Commentarii, et animaduersiones, in sex libros De causis plantarum Theophrasti. ..

발행: 1566년

분량: 420페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Tta ἰmman. Qui ἔπιῶν ,saeiunt ut tanquod supra dicebat . Mix. Condensant enim flatus .at nodus densitas est. E'πι ι A. iis caus, sublatis educuntur in altitudinem stipites. Amplisca tu,ri α ἡρω sic:s absint ut absunt in illis umbrosis locis:sue auferantur sorte aut consulto: cui operae veteres etiam verbum excogitarunt, interlueare: quia Natura tam in umbrosis quam in apricis generat. Μ, διώμου κοι, sola longitudo. Quia prohibetur crementum profunditatis. Διὸ ψ πα. μῶ οι - . Confirmat similin 'ocione. Id, inquit, adeo verum est,ut quae arbo es absunt ab ea specie rectitudinis de proco, alis, si in eiusmodi loca, ara scilicet, atque uertatum ventis tum solibus, vel transferantur, vel in eis edantur natura , parem aut simileq; adipiscuntur pulchritudinem. Vbi notandum estino id omnibus arboribus euenire. Nam quς praebumidae sunt in humidis sic distorquetur,quia propter ubertate alimenti nequeunt proceritatis excessum sustinere. Quod I alibi cictu est. Titi. tarta δίεισιν, eundem habitum naciscuntur. Sie E contrario: populus in udis recta di alta, in aliis

fetuosa de strigosa. Κα σχίν oti. ι. Quinetiam pene aequant Abietum vertices ipsa roborauantum abest,ut recta nequeant consapere. Sut in Petrocoriis nemora Quercuum proceritate viseesmon enim superatur iactu scorpionis. Κ Nei' quis . Prudenter vult haec recipi secundum famae fidem. ψὰ θ aeneis. Assignat alios essectus non commodos neque utiles. Ratas tum hasee seri, ae minus firmas. Hoc est contrarium habitui*α-ύ . sane ita es. Qiaereus e planis pulcherrimae: caterum ex eis parata tigna iathiscunt: solutiore namque materia sent. Theodorus, αvaca s λεισπω, ' mutas Procerae,ianaes atque excelsiores: ncmpe idem caprima de ultima voce. Α'-οῦ, quae non sunt strasae, sed rectet. Inde namque intuitionis obliquae deductio ad oculos. Alibi vox eadem fgniscat, quae in operae non obtorquemur. Sanὰ columellam Muglandis ligno habemus ad lectulum, quae ita se contorsit, ut basis quadrata qua parte latera

dirigebant, ea nunc prodeant cuspides angulo rum praebeatque situs rhombouem diametrum. n , Γι cu de . Incrementum enim profunditatis altitudinem vetat. κωλια. Altitudo profunditatis est,atque si dicatur, eolor albedinis. Et sanὸ inerementum vetat incrementum. Δ α δ εμιν, retorsionis de eonsistentiae causa. Nihil est in Graeco exemplari.quod redde

eum hospitata locis huiuseemodi fuerint. Quin arboret quibus locis proueniunt ciues in iis sunt, non hospitcs λι υ,inquam,non ἰut ait tiberate, ad Philippum. Et priuatim Que cus neutiquam sunt hospites in opaeis.

IN LIBRUM II.

caput a superioribus abscindetita: redit enim ab assinus fructuum, de marurataonas de cruditatis: qui congeneres affinus sunt retentamnis de amassionis. Aut enim amittunt,quia crudineque possunt perlici,ct humore destituantur taut crudi sunt, ciuia amittian: ur, praucia te maturititatem lapsu.Yartimur hoc caput in quareor. Pri-' moloco duas rcddit rationes, quare cadant f ctus ante maturitatem. Secundo loco de caprificatione Tertio quasta em mouet circa culaces. Postremo vesigat causas, ob quas non omnibus v loci, opus si caprificatione. Noe πώ. Quia cadunt aliis,ubi sunt maturi. Pauci diu seruatur incolumes: ut pruna viradia, ventriosa producta in colli exilitaetem cucumeris ob orti modo. Earum quae an arbore passa fuerunt soles de frigora, sapor excellcntissimus: in pingui suavi iucunda dulcedo. Duas, uti dicebamus, a seri rationes : unam retentionem humidi cLiuidam s-mul atque satus, ut scus. De flatu sequenti capite

multum eator dilutus chiri iussoluere nequeat,

et, sed non peragit. Agitatio si igitur partius attenuatis,ac motis, ncc discusss. Ratio est ra. Debilitas appendiculorum, tam it cundum se,

C quam respectu ad siccius magnitudinem: cuiuia modi est Amygdalum, Pyrum, Malum. Cum

enim grauia sint, facile sentit pessiculus incommoda distentionis ea pondere. Plaesertim cum aliae quoque superuenire queant causae, velut humiditas nimia, nimia secitas. Iduo dixit verbum illud peculiareia, γυ- ,Δ σαιν u. Et repetitvreeri copia fatuum. An uero flatus pondus addant 3 Addunt, quia sunt terrestres. Tum si sunt puri aerei, etiam addunt in schola Peripatetico rum. rom ἐπι- es i. D cit iacturae facilitarem. in .ia, minimis quibusque monae tis. Tria, etes m- οῦδεν. . Non dixit pedi culum debilesta omnino appensionemrut de ma teriam tangat. de quantitatem, a qualitates. v mmm . u. Vt non solum grauenturhum D re, sed etiam aegrauentur fiatu. ε πιλμν dixit Q - ουλλωψιν Propterea quZd accipiunt ab altria

deri nequeat in pediculo resisteret tum grauet in fluctu. Id quini in Amygdalo de Fic. mirum:

succus enim admodum glutinosus. Aliam eauiam externam Pumcet adiungit. In Cytino, sit namque Olycis figura chm descend rit humor calestis, debilitari. Quam ob eauiam

excogitatas ut arte remedia see quibus mox. N ta loquutionem Atticis usta am: . I, μα, sui dat. ἀρμίν. Huius exempla posita sunt a nobis in familiaribus exercitationibus. Simplex or

tio fuerit

132쪽

tio sterit. Punica quoque hoc an numero est, Λ in causis conuenit cum superioribus tam Ficui quippe cuius Cytini facile dilabantur. Prima r tio. Debalis illorum appensi vis τι-,adhaesonaturalis ei loco unde sunt exorta. τυν- nanque:

ac propterea Altera tequitur ratio, euius haec prior est fundamentum. Humore caelesti Meueati iacith labefiunt. si ς δ'εον. ως, ῶνω

resque. δεδεο α subeuntes propic rexiguit tam . Gis G α , in sinum Cytini: qua lane cauus est eon. . Humoris mollitia soluit retentricis facultatis contentionem. Ob id inferi,mm τα ρ .lia, . sus causa es .non esiiciens, ita ut verbum iure possit accommodata: sed ant

cedens. Grauitas enim est casus causa. Διση

quam Palmae: peculiarem tamen habent pisterea causam,qtiaesiandata est an natura speciei. Quippe cadunt de propter appendaeum debilitatem, Spropter pondus ac magnati dine:ct quia non maturescunt naturalia. QDamobrem cadu t ante maturitarem. se ναζ υσυ. Vt hanc iactu

ram tollant adsuunt Caprificos. Τάm Ii mnos. Causam declarat quare emigrent culices. Nam si

in Caprisci flucti, nati simi, indodcm alimentumsbi parare se par est. Id quod in primo politicorum Aristoteles: p s ἔγ- , τώς ὴ mλ ν Quia inquit,intus humor nullus Ldoneus ad eorum cibum. Infra erem Scit

Artas parata praesidia. Cim B Nam mouebit infra qu stionem superrant, ut arbusculae ipsae breues stat ac subducte. verbo hoc. I. -- ha, at bore, mei feras appellat.' racem . . suapte scilicet internasorma, non autem 4 Capriscis arcessita Quia nosolum apenditur Captisci tamus cum Olynthis ramis ipfs Ficus, ut inde in hance uolent atque ingred antur: scd etiam μ; nona' pendaturiquin e Capra scis euolant atque in dulscos. Ε-im αυ 'διζ' αχών. Hle non signi seat innascitata accedere. Quia non ing nerantura ed superueniunt. I 'πι- κων. in summo secti limite, unde culices ad feos secti ovento deserri queant,conserunt Capriscos. Hae est .λία Malam tamen legere a m ις,vol tus. A puppi vertus, ea Homero. Κατ'αιε--seeundo ventoscuta ρι- ct Idis. τῶν iul gentiam. Quae Capriscus eas minoisi deducunt. Hoc saciunt praecisone aepermittendia vi fruticent. Και- οῦ H ὐ- . Non concedunt elationem in proceritatem. ας. 1.amandant. Hoc se cessatione, si non atton dent Arboreicerent enim. Quare id faciunt Vt ex imbecillitate exilium ramorum nutent Cytini. Quo si, ut os auersum a caelo, non excipiat l, mores . Hoc est quod aiebat,

eo lium qui iubent virgas pangi. Ob tenuitatem surrectos nequeunt si stinere Cytinos. Quid hae est v, ῶνά - λὲν D uerta ratione, atque alii. --2ῖ. satim in ipsis vitae rudimentis. ismiis in deorsum nutent . O m δ' ne πιι. Alia docet

Historia lapsionis causam esse humiditatem. PDii, di Amygdalis humesalo abstris aere atque nubilo tum flores eadere, tum etiam primores fi ctus qui statim sim fores subsequuti. Καν μὴ s M. Nequis occurrat: fortasse aliunde humo rem suppcditatum: δ' kδυ- s cilicet, ut infiLN -τlia , Q,-. Supra quoque det stabatur eiusmodi pluinas tanquam intempestuas. Ε,

- - mair M. Epilogus duarum causat in quarum altera cst in priuatione, scilicet cohasonis

debilitate: altera in actione: grauitas ex πagnitudine, ora/. γοῦν διακών. Miror quo consito

Theodotus hine absciderit caput noui m. Eiusdem assectust iactatio est, quippe cadus de quo reddenda ratio est in Palma & Fieu, quemadmodum V nis auris subeuntibus erutam sile eum domitari obseruet species quae friuctibus fercndis ccnue

mant cum Ficuum speciebus. Και ιιμ υς,

qui medio tempore foetiferant. σAdaperta media Ficu. per suam depascunt eulices humiliat cm. H Cc primi ni commodum. vi subtracto quod exuberabat, a calore natiuo reliquum possit excoqui. Altera utilitas: i uari calorem hunc ab ex torno calore, cui patere queat aditus per foramen illud. X αἰά uis Z-- me, Plurimim scuti diccbamus tribuit spiritui Theophrastus. Ne intus sies cetur laxiore spatio liberitis ut commeare possit: hoc naturae commento cautum est. Nasi etiam velit peregri- in C)etino factum est. Ait ergo, quod Palniae, quod Ficui labantur fructus, easdem causas esse: aliam verδpritterea quae sita sit in principiis ipset quam speciem obscuras E voce minus exemeitati δεάσασιν vocat. Quippe species disserentia constituitur , qua distat ab alias specicbus. Et apud acutiora iudicia signata stia vox est. Distant enim species per disserentias potius, quam dis runt . Differre activom est. vi, nubila differt: &, disseror doloribus. Disserentia disserent assiuae species ipsas, id est distrahunt: quae ubi dilatae, distractae sunt,nim verbi in σι. Vt post morum ad generationem sit quies in substantia. Idcirco Plato alio flexu, passim scilicet δυαις Aut, non , prem. Est igitur haec sententia aes dicit: Iu Agitantur enim iniuratque ex motu olor. De intertio tamen spiritu scntire, satis patet ex sequotibus. Euenit enim simul eUm ealore illo elabor to spiritum includi. Κασις μ συι νη Elaboratum intelligit eum qui animae conec ctrici sacultati a tributus est. Erat enim prius inutilis calor. Inci sum autem dicit no obsessirmata insitum. Elix tionis exemplo utitur. Fit enim fatus intus, qui ei ratus partim per bullas exit, partim visum fallit. Eo fatu eum humore absumpto , πιον es, scilicet Mictus. Quia supra easus causam dacebat fatum,

φοῦ -- γε - - - γενιτυ mirer. Ευ-ΠDAE A. Duas proponit causis excutienda quare ingenerentur culices,& quare exeunt Exequitur priorem hisce verbis, ἱ--μεν generantur.

133쪽

THEOPHR. DE CAUSIS PLANT. 119

portionem in AEgvptia Moro. Nempe similia- A motui, quod crat rei motae. Flatibus oppleta ab

alia capitis pars, qua super hac materia qLaenimnem expcdit. Iam male te parauat a toto huius tractationis corpore Theodorus, ut ellet alvidi iuncium caput. Nam peractas assione , redit ad idem quod hie relinquit. Quaser O lita est in ccntrariis . Culices aperire dixit. Ret ccnira viriri. Oeeludi potius ab ipsis atque e ca,ut contutacat osculorum labrae quamobrem arceta utilas atque rores, quominus subeant: atque ita non cad re . Cadere nanque receptis illis humoribusati supra dicebamus. Idcc dixat, τοί ουιπιαν - αια Ir ρυ e taν. Πως minelaustis, avi. Υ 'ἶraittiis νeti ν. Supra daccbamus, Punicorum Cytinos cado pluuia roteve imbutostatque ibi causa erat partium laxataothie aliam reddit causam Excaliatio humore illo. Calore igitur extraneo: quando probi beluine sie est feri nutrefactionem. Omnino 'cio aquis incessentibus labi. Σ in, Alteri m

spersunt arena, ut ne hacnt. 1 e conuenit hoc

cum iis quae sipra dicebat d solo puluei Sento.

iecit u iti Reus fatibus oppletos abuci. Constidit ei Mna cum ipsa causa. Iactura cium non est fatuosa, id a fatu euenit. Evi Detre αναγροι-ίουλα ι . Concisa oratio, ααmiato M. Ε μιρ . Quia vadet ut adhuc sta te quaestio sic non dubitamus de exiccationisv-tilitate attuaas adapertos Ficos amittere hum rem ac fatum superfluos admittere praetcrea cococtrices auras ac tepores idoneosmos autem dicimus occludi patet hoc post culicum ingrestum: atque ex ea condus ematurationem heri .Hac

de causa Phil cisophi s na cstus e vrratique recognoscit diaec prationcm atque utrique dat quod perit: sibi tantum retinet nuleium ac ius concin irationas. Si contrariae, inquit, non sunt sententiarias ratet in siccitate causam τι - .aΑ - Λ υτm: sin iunt contrariae, illa sintentia

quae nauet apertione, intestigit intus omnia traim si interni autoris opera. Hoees ta bis,illo ni do. Forisautem tile aliquid nocumenti ad calum. hoc est 6 π viis Da metu Eaditi. Et sqin extrinie sacccssit causae ita digest mus hane lutionem: quae cum tu lono obseurior ipsa Nni odisceptatione r tum per illa octo' ct iacta, fundat ira partus, ut quatiti arbatratu suo disto

mus conmuendo heri ab externix omnia prouenire. Nempe cadiam a pluuia sese inductitetitque 1- deo esse opus ocelusione qua arceantur impeditioncm Theodori,qui fugitat halce repetitionest c mento. γ L uaλnα. ut supiade Cmnis di-GA 'ν - cebat,qui surrecti recepto humore vitiamur. Πι- t Alias castis occultas attingit causas, veluti morbos. Morbi tamen, inquit, cCmmunes O mnibus fructibus 1 nt, etiam iis qui non cadunt.

Dixit autem tare, quia morbus, qui es causa ut cadant Ficus, non potus esse communis iis fructi bus qua non cadunt: atroqui non esset eauia e

sus adaquata, scdeontingens aut pro natura spe cierum. Τιυ δε αυμ ειν. in a a quastrone ataline vi riatur circa id quod supra reliquerat . quia videbatur absurdum,post apertioncm occludi Ficus:in id nune intcndit,ut causam reddat. δε - νάγ κω πια λ ἡ ων αἰπιαν. Ese necessitas ex proposi-l Oae prosillo. Neces, ias doctrinae:sicut en noee itas conclusores in demonstratione. Reddensed etiam visus ultroasiccitae ας aesti ν, x, et άνλιτ o. Ea clam diuinus Praeceptor ibas condi- uerit Histona Theodorum computat ad assecta tam orationcm Ruam tamcn quidam barbari ore

risismo propterea vel Amstotelica phrasi scri

purunt esse potiorem. Hac non semel obtestati sumus: propterea quod tam flagitiosi iudieii non semel dare poenas merita sint. Certum argumentum quod cones usione, n pertione fiat maturatio a te rotinis fi Lctibus Qui sunt ieri Ficus, inquit, si non hiant radeo non cadunt. Nartiisti, Scheet post illum καιρονcin quo alii Ficus h ant ps non hiant. Evi α - της ins. Possit aliquis Obiicere aludem tandem etiam hi tinant. Respondetur se es in iam valida iunimeque patiuntur tum propter hoc tum n da veid es causa,quia non est manis sta. Patres

humido ad Gladum desceum . quocirca non de cidunt. i-TLυμώε Λὶάαν , Nuncata soluat quastionem,ut ostendat iras sententias minici an ter se pugnare. αυδεν ωαρπα. , respondet illis ad initia quaesumis: ira ira υ. Sed vis let semper praxit hane sententiam colore viri ei Dilis atque temperati: et α,inquit,si Imma responsionis est exieratio. Assimitur,ab imbribus nocentquae ver5 dixerit aduersarius id demi spectant, ut exiccatione res peragaturi tra E ,--ματω . . of OH Imbribusassecto Ficus debilitari ac decidere,flatibus conceptis: Et attribuit

enim ta sunt Philoibi hi Ediosicio necessitas ergo. Quae est species ἀ-Cima tamen obiecis aestionis ip1c nullam causam declara uerit: nobis imposuit iugum huius necessitam. Ratio agitur esse vidctur, sitat Fieus contrahitur intus excει τοινὰ χ Deo mamodo aisne declarat nocument . R mittere sita ima dacc bat Non mirum igitur

eos esset deterioros'. Hie posuit imis pro Fleu adolescente. : νοῦ - λαν - r . Non agitur imi deteriores

quia sint des a succo a Glicibus abiumptor sed

quod eo totis empto appetunt tantundem. Ide dixit Iλλ k-λι- . magis quam antea . A plia

134쪽

rauit abunde quae repetat hic. Qirra sinule studiit in Palmis quod de Facubus: appellant opus illi dira , ειν . Propterea quCd ολ ξοι fructus es Caprifici: ostendit autem similitiainem, de non M. Quia Facubus culices immatiuntur: Palmis malesilae sos,puluis, lanugo. Non sunt caiadem opus simile. Quid hae in re sentiendum se ex Herodoto ae Polluce, latis est a nobis dicium

in His otiis. Titium μι m. Tria dicate mesumenta. ξ.ε. τὸ - , de siccant: quia dc culices: Σων titi, quod de an Fictibus fiebat: ε τη- , quia semper Obtestatur tri: αν. Calore laxant palmu-sς partes,ut spriariis maturantes liberius comme re queant: quos idcirco vocat Hippocrates muris . Ita habemus finem eundem maturatione: autorem eudem calorem: instrumenta turmis e dem spiritus - - -- ciacm puluerem:pa tim alia, Imuginenti flori me mcdum eur dem απνοι- m una non eundem, quandoquidem Ficus pertundunnar Palmi la nCn . Φθm- A. Causam expiresiam quam profiteretur, cum videret deesse sibi: auod potuit apposuit exemplum in natura Piscium: quod is in Hi sortis Praecept

ris. Oua edita a se mella sequutus mas a pergit suo semine: atque ita demi in foecunda sunt ac vita lia. Α'λλατα euametaetur. Etiam proportio inter F eum de Palmam censiderari potest ex i- piis appendicibus. quia unius natura ad aliam refertur. Quia de rasu loquitur, liac potuit addere: nam propter maturationis tractationem, videtur c

satali negligentia postum est pene inii tis locis

Theodorus 69 et e la ψo, interesus hi moris. Non expressit verbi c. rcunstantias quas in Commentario declarabamus. Et omisi hiemdμα πι : contra illa addidit, in nihil resistere valeant. rara ta- , ni rusti tibi calatus vehementes inuadunt.nonuta potius ingenerantur.

Ambitiose Subire,excrescere. Philosophica limplicitate. Ttam, Ad rationem. Non

recte Nam iamcisi Cicero dicit fuit ad rationem Rei publicae gloriosum: tamen aliusmodi est. Saltem pronomen addidisset. quod referretur ab illa

coniunctione ut sciad eam rationem, ut. λανυν

etiam si non pluat. Imo vero intelligit mmnena modum cuiuscunque humectationis: plu- Dia, roris, scatebrarii cursu naturali, de qui fit per alueo quem 1upra vocabat i ήν. Quare etiama aeris supra dicebat. Ε, - - min interuallis. Omistati v malὸ de obleurg p 1uit interualla. Non enim disserentias quispiam

A agnoscat sub hoe nomine interualla. Sunt enim vera entia,non autem κινα. Et facit suspicionem non antellexiste quid id significaret. Denaque M. borum interuallas utit loca ubi non iunt arboreia at σεις iunt, quibus arbores consituuntur. I O , - α in τηι α ι ἐωῖν. Theodorus addidat, grauidae grosiis. Σι υνειδε sis πυγε - . aridorus aliter legit, aut arbitratu suo ac more concinnavit. Quod idcm plerunque uenit: si non Capniicus appendaturrimodo prificus ipsa proxuma sit, in qua culices ipsi tuerint proocati. Nams e Gracus codex etiam Fici,

ipsis attribuit culices. Πρα cm a turis matura. Ad uerbi Em mmmature diciniat maturum nCndicit talis festinum. Nam Latine tam τι Hiis maturum crat, quam Go . r. Addad: tautem illa lasciue admodum. A que uacua pratici adiicitur satus: neque ex ante pretis fide Nec minor cesscctatione illa. -A6μέ- : cum autem morsu crebro cuncta ora Ficuum aperuerint: ex Plinio potaus, ut pectiemper, quam ex Gmcro ante Frctis moderati. Naquid lite crebro Q id morsus bi dentes eo lividitὶ Nam sane pria boscidis acuto mucrone pertundCnt: tubi cauitate iuggunt . Neque ii natὰ ἰα - ται absumunt. Nimis remota vox eh. At

Philosophus ipse praescribit fidei limites clim dμ

Nunquam fient ut spirent Fici. Sed vox haec exponit illud Auis: quia flatus exeunt, ct vicissim

pereantur. Vim in Conficiente, actatae. Sac facili Orcsi sentcntia, quam si passilia accipiatur, ut nos faciebamus. Συγ- του κλειε , interieratur. At serare non habet claudenssi lignificatum, nisi in composito uno r

Caprificubus, ct rursus casdem subire. Quom do putauit idem τι κινεο, ιτον δε- M Nam sanὰ ό ρον εἰς Caprificus est. At τὸ istis grossus: id est Ficus immatura. Sed adverbiummis, deduxit ad hoc ipsum. Non tamen recurium signiscat edcotrarietatem motuum in v rbis εἰσλα- --Σ --. Non enim rursus Olynthum ingredietur, unde fames cos expulit.& adegit quς re colonia opulentiorem. Haud salia reducat ad ieiunas sedes natura,quae docuit eos sibi parare penum uberi rem . Sponte Poma si centur. Non spont Eata ob venta naturam. ΣίM- με rem αδιδόνα τtau G. Modice alere possit. V bique το Oχυπη. in dicum interprctatur. M. tamen Tullius minus esse modicum quam mediocre,docet in Paradoxis. Ad vulgi opinionem mediocris ad tuam miliaiad meam modica. α--mur,exhalare. Prohibetur spiritus quominus commeare possit. Fit quaedam proportio suffoc tionis. Κροτυὰνn iis Q . Calor scii: collgens atque rcsistens exuperat. Speciola interprς-

135쪽

ur SCALIGER

tatio. Non tamen eo tempore sese colligit calon quin copiose diffunditur,adeo ut circumueniat de resistat contrarib. II te απλο, iniiciant, applicent, allagentiarent: ut Cicero loquitur. Σ--μruto Mnvet 34υ protinus comprimantur Iniuria

sicit sententiae simplicitati,temerarii adverbii aD sectatione. Aνhra n, γε - αιnαν. Illi ergo enatur causam dicere huiusce mgi estionis: pr pterea quod ingressio non potest esse causa compressionis de eoarctationis. Quocirca si dicuntriti compressionem eant igitur,ut quid illi ciniices ingressiantur. Itaque onerat aduersarios caseia dactione,non autem seipsum,ut vertit e in res sic: causim aliquam reddamus necesse est. Nasane nullam reddit ipse. Ita putat eo quam reddant habere nus am. Ingresso enim non est compressio,sed aperti4. Ndλιν ἰωή -. The dorus addidit ambitiose lacteum. Neque expressu

Asia 4,, quod signiscat vires: neque m ωλι υ, quod signiticat auida talem Humorem ampliore vehementius trahunt, nisi mauis auidius . Κη-μῆα clamitant. indicant. α ιρειν, referre. Imo excellere. Δ --,dehiscere. Sane se

vulgo sonat. Verum haud ita est in re. Nempe venti Septemtrionalis flatu Ficus virum rum: quia ct supra dicebat. Non histunt ergo. Sed ita est

accipiendum,ut supra sumus interpretati. Το δ - μους τοπιυσμ a I avi. Esse autem quae capriscatione non egeant. deest, loca. Nam locorum

natura se id . Quadi s non exprimas, iuspicari

queam esse Ficus species quae egeant de quae non egeant. A' eta, erraticis. Ita placuit antiquis Hluestres plantas appellare: esim tamen veritas obtineant domicilia, quam sature. Isbcrates in orationibus ad Philippum,oc de pace, et ς,--

tione , atque Latini errones. Ε'ν Ad G is πιλας. Eatenus finem natura deseripserat.

Praeseripserat. e retia ris. Spontὸtiaturae potest conspere. Imo,signi Sed Theodorus nimius est hoe verbo de aliis quibusdam. Κ 4 μ τυι . Theodorus legit minus bene. At enim,visu incognitum.

At quis de fructu iudaeet quem nunquam vidit

. καλ. - ολι-5άζειν. Caprificari illas quoque farie sueuere. Hie etiam Mendit suam peregrinitatem. Fari,es loqui: non autem appellare aut vocare. s. --jpirantiores: ut supra. -- Elis vitale virus aspersit.Nullum lite virus. Semen genitale. Ela ex remotis generibus. Ex appendicibus Ac assinibus generibus:

non autem remotis.

ctu, supra recesuit ab habitudine. : Postea fluctuum assectus, iciliceti casum aut ἰαιανliab. Hae erant in

i diuiduorum. Nunc arborum per-

IN LIBRUM IL

A sequitur affectus propter speciem scilicet gener

tionem. Sane alieno loco. Sterilitas enim ct sm vacundatas antecedit. Quippe necesse cti prius fiuctum gigni,quam cadere. G eratio trucius cst essetius arboris castis est assectus fructuum. G nemo fructum statuit caliis est fiuctus generati. Generis diuisionem iacit per disserentias duas equarum utranque binis nominat nominibus. ADtera nomina sunt rem ipsam significantia: alterasura metaphorica . Diuisio est arboris agrestis Diuisionis partes sunt, sterilis, fruerisera. Haec

sunt nomina rem ipsam reddenti m , προα.

Nomina metaphoraca dum fructiferas vocat sae- minas,niares steriles. Sterilitatis causam attribuat densitati quia non transmittant. Item dicit ese ro

B bur nimium, quo sibi trahendo constitit arbor ipsa. Non temere quae bonae suntliabitudini,dibi

solas vivere videntur: quisquam

ii generant vel plurimum . Fructiferas preditastae superquo qu am 1 eo naturatae curus modi est in animalibus semen genitale. Hac in sentemtia. Verba vero tortas te corrupta sunt Tων δ' - ών. Omnino vult sub eodem genere coin tui teriles de foecundas. V idetur autem hane Dalatitionem agressibus tantum assignare. Quasi voto nulla satiua si sterilis. N Oe autem falsissimum. Nam si verum est, ut ex Timaeo diximus alibi, a miluas omnes olim suisse feras: neque a stipi satis cultu diikrre: necesse est inlata uis aeque inueniri sterilitatem Transat; nanque ex seris locis agre-c ste, steriles,s sunt natura sua steriles: steriles per gent esse pori 6. Ita vidimus arborem Malum in praetura convenarum sterilem. Sic in iam eam bis de spinachiae quadam semen serunt, quavim non ferunt. Quanquam tam plausbilem, ac receptam sententiana Platonis, ambigua ut esse nobi, Calenu, ipse secit. Negat enim Belam vi qua sylvestrema se critutam: nis inquit fortasse quis Eun esse putet Lapathum. Caeterlim cumum d nobis multo studio, huius rei gratia

nunquam induerit Belae faciem aut saporem retiamnum haremus in illius sententia: non

omnem plantam mitem fuisse prius agrestem. Neque concesserit Aristoteses, aut alius quis a tor aeternitatis Mundi. Appones superioribus exemplis genera quadam Salicum: item Populi di qua neque satae, neque culta siciem mutarunt. Ad haee non solas agrestes partimur in masculas ct scemellas. Quippe di singuunt etiam se per os,utranque fetialem. Quibus absceditab osse car scemellam esseaeuius adhaere masculam. Ite obrotunda cydonia e sueminis, oblonga E ma, bus . Etiam in Peponibus agnoscunt sexum quis

dam. Praeterea verba non cohaerent. Sic enim seribendum fuit, I δ' mi hia, Ma de ra δἰ αυραχα, is δευ ρ - , τὰ inane et, α δε θήλεα ωλαα. ut de illud observemus: priore loco posta sunt;Ut rariore item ινα ponenda esse:se e mim res Donuebit relata pars diuisonis. Συμ- ω, . 3. Hoe de supia dixit: neque fuit hic repet dum. Iις υ Ἀναλισκεπ. Nequis mise

136쪽

retur in arboribus bonam habitudinem esse causam sterilitatis:dat ratione: omnem succum in sua comoda conuertere. Obicctionis ratio estur pterea quod fructus e super suo succo I n bona habitudine succi plurimii. hse est 1inulis τε

athleticς apud Galeru,non aute ei qua me docus inredat. De ea in comin. ad Thras) bulu. Φυ- νοῦς .s-- cfinitiUlcmaius. Eaci cmeis utile: usitatἡ potius quam exacte.Non enam ei compeiatu excremeta ratiora nobilisne: ct ex eo nutriu-tur seminalia vasa. corpus c uersa. Vnde S mora dicta est. Iam τ εmem Asiati Vcius generatione auersatarai semper. Quia si intermit

teretiad fluctum conuerteretur. Καοναλ σκιαίνω. Nor absumina, scd insumpta incolpus arbo '

significat mcda Ocritatem: cd quantum commetari debet utrique natura, ut ex demero coraliatre corpus re fructus. ωμα οὐ πι. In duo partitur naturam hac της απιοπου Quaedam inquit, per interualla cestant parere. Tales habcinus nos qualia Malos.Tura inquit,cestant clim in se conuertuntes: mentum. ciis δ' ' c. At qHibus natura statim ab ipsis principiis vegeta est,& ad hoc propcia in iis nulla hi inici misso. x M. Aducr Dium vice pronominis. ω τις quod ridicule reprehedit Halicarnasseus ut Thucydideo cum nult' non autor utatur his an timeriis. αλας,nota est temporis Sipe intermissione:atq, haec ita sonant ver-

δε λευκον agnitudine: - ν, numero. λαισφ . . Introndes absumit quae sunt vasae. Non mirum si ι φο- im quia σφ

est mendum. I rior δ' ἄν ἀ- ν. Qui aesi bonaeliabitudini radi s editar ut contra, non freque lac ur fructuum magnitudine, quia nutrimentum

in has partitur. Est igitur contriste. Mundebilis,

absumpto videlicet in radaces nutrimento. Nam εἰς αι φω nequcat: ut ducebat. E 'νετέροις. Iotago πι- An quae

arbores 'nicum modo genus edunt inactus Nam quaedam multa genera,vt Quercus. Alientcntia falsa esset. V ide quid ipse narrct in Historiis de Ceras proceritate. Praeterea nullam Ficumn stratem vidimus ad nostratis Ficus aecessisse m gnitudincm : tanto minus aquasse Iuglandem aut Castineam. Adhaec, fac ita esse: non quadrat huic loco. Non enim traciatio cst - μονιη π-- , sed mae. Eimagnas aIbores ait,aut nahil scire fructuum,aut parum aut paruum. Deinde more suo ponit τι - τον in Ficu & Vite. Ae - . . or. , . . ., i ς lupi a Vitis erat φλυη-μω, quod & has, imhantaque ii it Theodorus sm: itaque cmen- C constat, nec ambigitur de Ficu. De Vita, ver lidatum e st in Germanica editione, cum in priori- magnitudine haud dubitabit, qui eam videat &bus exemplaribus άκα - legerctur. μάν s invin P, Cuiusmodam. - Piimo loco posuit ἄκαρπα penitus: secundo, ἄκαρ--τc tertio,ca quae generosum habent a speciei principiis propcnsionem ad generandum. Tum statim iubait τυ-- ἡ sere ac negligenter. Ad haec

cit sc e cis πώς. Ita parum ct nihil amnia sunt in naturae ambit α - ἀιlim . Θω. Alius ulmos &Populos suecrare. De Ficus insignimagnitudine apud nos minimὸ liqiret. Arbitror im

Saepe dubitamus an hςc vox apud probatos autores apta si numero singulari ad quantitate continuam designanda Inepistola quae attribuitur Ouidioad Pisonem tamen lcgitur scaut etiam paucospoliata milite vincis. A 'οῦν pura A quibus . ibi. ex u consistemi*:Vt quae tan- statis radicum demis Iasi Infelix paraphrasis. Ait Gessent, tales item essent: hie est gradus mota O- V enim in .lib

non autem visit Orci Hoc enim tempore dcGgnantur a Gxaecis principia & habitus naturales. Sic dicimus, mi Gι M . Et Pinta, - Laurauerat: quod α Plinius usurpauit. uasi dicat, qLaenatura impctu citantur ad crem tum. Sic &Ἐν pra φλας. ευή. Exemplum apponit Indicae Ficus:de qua satis in Historiis N a Plinio repet

tum. φλει. Non ab euentu, neque aliquando, sed semper tantillum:& auget σ*ἴ- Argutari potuisset aliquis acutior esse

quae singulares feram fructus, non autem conse tos: at sententia secum pugnaret. vitis enim racematim sert. Singuli nanque acina, singuli si int si ctus: ut in bellis eremiorum semina. Κλ νυα - τοκρον 'porrecta materia. Sarmentata in pampinos porrecta.

137쪽

S CALIGER IN LIBRUM II.

ι--φ nia. 1. . R in an otialia, quiniuem; Ammaestimi D/- A tu, multum aufert illitis bonae naturae, qua consti

t; scilicet tractus. Qua operam hie posuit,propterea quod deducit via ta te brecitate ex nimia istificatione.

Cum tamen mors si ultimus affectus: post omne aliam materiam fuerat hae tractatio statueta: atque eb causae confere vela concretione, vela

frequentia tatura,vel a solo,vela caelo,vel ὀ cultu

tum nimio, tum nimis earuo,tu vitio . Quin etiaturae vigorem intelligite quippe uniuersalis naturqvim in ea specie elucentem. ΚΑ κυmύ ij. Et quod iri ipia natura prima si es: sevi inanim libus. Est cnim genitale iem languinis pars Haborariis ima. satis patet eius operosa natura ex ii-ni, ipsus id quem semen ipsi liri apparatur conte-platione. Est enim arbor potes te. Quapropter

chira albor una multa serati emina, militas atomres ferre dicetur Ergo sese una multis in millibus repraetentando ultum amittat siti necesse est. Ita

sint explicanda pars haee Philhi optio qua nudam reliquit nobis. Tam υ-M--. Quae maxin de morborum causis fiat prius scribedum, quam II numerosos edunt istus , ct cito seneseunt de imde interitu. Est enim morbi de mortis ide etymo, turcunt. H oc ide legimus de in Historiis animalium. & in Problematis. De animalibus haes,

De arboribus iis , ν Σοῦ Aν: Ita etiatum . Satis alterum erat: miser. . partitur autem caput hoc in partes quatuor.Prima deducit breuitatis vitae causas a dia

busa tacunditate di a raritate concretionis: sed illam manifestis verbis ,hanc in illis implicatam. Ait enim Geundas esse vitae breuis. Tamen si alioqui natura sua quaepiam debilis si propicr nimiam humiditate aut aliam causun: iis potius aflictibus ascribendam esse vitae breuitat quam ritioni. Adducit ex lum ab animalibus: simul disiundit consideratione ab arboribus ad fruges. Altera pars ostcndit huius assectionis modii: quia

particulatim moriatur,non aut elotae,sciat annuet plantae puta Triticu.Tertia enumerat causas princatamicas: Oloco multas coparat inter se spe nis -- σα etiam csse volvat ταλυcλαῶ. Κι ι .iisse Non erat admodum plena compatutio genetiam diuersorum. Itaque eongeneres etiaconi itidem quoque pati ut Vites Magna admodum probationis efficacia in tam propinqua natura,cuiusmodi species inter se sunt. Na λινώαλλώκου. Altera portiuncula partis huius . ὀλιγο- reducebantur ad ais m. m. Nune addit τή

γο sa gradus est quasi quida ἡ ω: siquis

exacte non loquatur. Nam alibi demostratum est inter habitum de priuatione nullum esse medium. Non enim es non entis cum ente aliqua propor- o. Comparatur igitur priuatio cum habitu utii s ραμον. Deinde habitus ipsius gradus inter se, riditate dicti Gillud notatu, uigiae. --λιορχα igitur erant Gcunda vulgo. Super haesunt Λήπου por--οm: praeter quae etiam Δ. . a imbecillitatem,non sanὰ speciei

mo argumcnto. Nam fruges de olera post qua hsructum suum tulerunt, eorum operis atque vitae idem finis cst. At quod his semel fit, arboribus saepe contingit Facet E dicit orbores post fructifica tionem quasi interire. Sed latere nos, quia non sit vera mors, ted quies & otium ab labore. Idcireo

- δε ἐν Vt potior sit causa breuitatis vitet imbecillita, habitudinis,quini tacunditas. Declarat autem imbecillitatem illam per liti nuditate nimiam,& mox per raritatem. Humiditatis autem caulum,locum:ideo dixit in ξυδρα Propter ia somnum quoque platis attribuebat Anaxagora, paratam materiam. Adest enim aqua: κ, Ω , D Διὶ ἔπιτε in Hanc esse causam quare non extator materiam parabilem: quia loeis umbro i i . - et ae minus exiccantur. Addit autem Σ- , communem affectum utrisque. Nam praehumida loea ' opaca secum habent putredinis materia. At rarae arbor concrctionis non quidem ni it riam secum habet Ad parataς partes ad recipiendum quippe laxas & humoris appetentes. H oc c-tiam si ridicebat: et ibi modi nanqtie meatus o

noxii sunt externis impressionibus, H mri Videbatur tacunditas absque robore nolici :posse nanque & sibi iussicere & tatui . Re . sponde ita quidem esse. Foecunditatis principia felicia: quaeque iudicari queant longioris vitae fundamenta: euenire tamen ut diuturni pensi pc r tuatione exhaustae tithiscant quare irequos ser- ne siccatur,aut pene simul. terire par est,quia primae ortae sitiat: & ciuia Pr pius fiunt alimento: a quia longius abstant ab areficita Scausa. Vbi non est imi eunda contemplatio . Radix enim, inita prima naici vicies. strema interir, fit hoc habet e lis proporti nen quia ibi prima sumitioris omini En sicit: qui, in in ea prima concoctio, ventriculi vices sterit: quae duo postrema sunt ei etiam a diuini Praeceptore attributa . - : . Edita omni riatura rid ea exhibita,

exhausta. lc. - γ δ -. Qitas siligibus ob imbecillib

138쪽

THEOPHR. DE

imbecillitatem ac pauperie primo quoq; iumptu

cella exhauriatur urboribus propter opulentiam, non totum simul, sed particulatim semper aliquid

proniature penu. circum-

uetae appctetistcporis in asone. Tade vero quod latebat nos, palam tactum est aliquando. ν--υἱ--,circumsistente. Vcrbum militare. E'LAn ἐπι- ἐν. . Quod siquid accidat ab aere praeterea,t. si aer incommodior sit: non lotum sit peristanti bus, sed etiam aliis quae simpliciter numerosa --

tura sunt insisnes,accclcratur interitus. Il ν η πιλ- λαυς. Egrescunt& pcreunt. Hic enim νος morbum signiscat, ut & alibi. nam h πιέα hic a metaphora sumpta de vel crinas:quod Ac cinqueritur Xa hias in Ranis Sic Poeta, ditionem

A uantur,ac quasi ad incunabulorum rudimenta r ducuntur. ADηδ' ἁναιρει. 1cilicet si 'rin L. T. Asin V c. . Longaeuitas in robore: aetas breuis a succi demptione: igitur a roboris diminutione. Acultu flacundita non robur. Vides duos syllogismos. I Supra densim sterilitate attribuebat inunc hic robur coniungit ac densitatem. Ergo etiam sterilitatem. At priore loco declarabat, arte& cultu laxari densitatem. σὰ κ. rati. Quod cuit officiat arborum vitae probat ex getis consensu ab experimeto in iustoria Thasi rum. V meta ibi filisse excellenuissima vulgaturnia est Thasii nquilicum locant agrum per annos

liquot mon cauet ut quotanis adhibeat cir cura culturq;. Postremota tum anno cisi agrii sunt recenisbar. Sic Athcnies iamr ια χθ i, Solonis diurno B Turi .c5uenit inter eos, et ager reddatur bene cu commento. Sicas ei ovceti alia barbari recutiores. Et verbum cst in sanctili ima Euangelii narratione. --,onerare maleficus:male habere. M-

νωθὲν γάρ. Duplici de causa fit imbecille, quod vacuatur. Prima est quasi formalis: iura cu abeunte succo exhalat multum spirituum. Simul igitur cita

est materialis: utraque interna. Si abit α materia

de forma: cu id ipsum arboris nihil aliud praetereast,necesse est imbecilliorem iam Altera est accidentalis in situ partium, quia fib laxiori. igitur opportunior causis noxiis quae ingruut extrinsccus. E' νε. A. Neque solum a valentioribus patiuntur, sed etiam a minus validis , adco facta sunt nequam is ενεῆverbum actauum, bilitat. en ta significat noxam quae sese intr5 inserat in vitalia. - - Corollarium,utvocant. Id cst sciat etia sententiam consequens supcriorem. Dicimus enim, quae coluntur arbores, celerius senescere, quam quae cultu vacant. x meliore quam minus bonae: αomnino mites,qua agrestes. Cultaru detrimem tum est,non propter cultum: sed quia cogimus eas multum operis facere: quia cultu fiunt ineundae:

tacundae minus vivunt Par ergo lex M Z--ν,

quas βιλτνω dicit.quoniani citareicunt. Κα tis μευ . Amplificar scntentiam mites denique plus, agrestes minus. Nota duas voces,ὰγεωργότων,-- . Videtur in υτ D a Non tamen cst Multae sunt mites quae non coluntur: ut quae arbores natura

sua mites ignauia habent colonos,quales sunt Varus Interea vero non solum negligunt,verumetia patiuntur deterius habere. Ad hunc locu perimet quod contingit vinitoribus Aurelianis: quo in agro vina stant excellentissima. Aiunt enim nulla vinea esse vetula, ita frequenti propagine renotiari. Videamus nite Theophrasti verba. α λάλου, mercede locantes. οὐ M- μα α αλλων , M.

Non curat quatum operis fiat annis citerioribus. Non cavent in conuentionibus αγγρος ΟΙ - . quia

scriptum ipsum est αξtας ά. Καrio A. Malunt malE csse. Nota verbum, quod significat actioncm incestatione. Scilicet coloni ignauia malcficium cst. Intelligamus tamen, non totius cultus abiici consilia penitus nisi enim putetur vinea, siluescit atq; ut ludamus .labrus scit. Sed pastuisi innuit, pulueratione,ablaqueatione ccac iratione, strictione iereorationem,& squid aliud. Sane putat avinea si minus praeterea colatur, etia exces et ius vinum redditi Ratio. Tellurisapertionc complutum solum diluit generositate. Ilo Z-ου, scilicet ἔπυcquia dixit αλλων. Pro ultimo paciscum turanno. Πρὸς τL. HI am Mis. Quo fructus capere debeant. Ita coledum,viqitantii redire par est, redeati Συε com A. Plana omnia. Supra comparabat animalibus: nunc ostendit priuatim species quasdam.gallinas scilicet. Σ-ανθρωπιυ ια. verbum Praeceptoris: ius indolcm nullo unico

Latino possumus adumbrare. E'. HIῶν. Quid sibi velint haec, nescio:& nota cst a Criticis appo

sones nostri. Et contra, quaeda coluntur agrestes V sta:&dissimulauitTheodorus No, substituimus ut mitesca quod in hortis frequens fit ut armoraciis ,rnrubis, colymis,asparagis Non tame hic, quibus in terris tum operae superat omnes nata nes inertia de letitudine: tum parriarii si quam semel arborem terra mandarunt, quasi cunctis officiis defuncti sunt, tera fatis permittunt. Κπιτυωχ αν. Respondet obiectione : non noceri a cultae auia cultus non interficit, sed id quod eosequitur cultum,id est tacunditas. Verum est quod ait, ί θ ραmια ορος An verum est quod addit,u vie ς χω.Nanq; putationes reddunt imperar res senioresmepe redintegrant & iuuentam asserunt. Ergo vetula atque eis et caesi imminentis interitusbrachiorum scabritia, sti igostate trististia, riuditate repraesentat: iis amputatis facilla renoex H istoria Praeceptoris, in ν. Ez α m.

Exi icat amplius superiora verba illa, 'aeri a Sie hie. δε αλ in . , - . Quiae re, est hoc autem generalius. Quaedam sunt adeo vigore defecta, ut simul Ae parum aut nihil fructus edant: simul qui set breuis. Qua

si τιλ-- accipiat simpliciter : sed voluit eam dicere persectionem , qua vitae tractus paratur longior. E in A. Ne putemus fruges oleraq; sola vi hoc dispendio contineri: addit etia ex arboribus quasda,ut Lauru :quae simul miti' sit taesida:simul sit vitiis obnoxia propter laxitate. S Plauros aliquot habemus, quς nu qua baccas misci ut subdautem inus diu vitaturi us frequentet sese fructi

139쪽

bus: etiam fortasse illaqueat adduci causa: quod multos non solum stolones sundit: veruinctia primarios, coique ingentes edit fouetq; stipites non paucos. Itaque etiam hic species eius aliquas sic N-les narrat. una, quam socie visendam habemus ilic ante oculos, cum liac in agro dualeta a metu, scriberemus,neque scilli sese neq; foecunda. Flores enim edat confertissimos ed ex quibus nullus unqua seu ius extet.Itaque speciem hanc appellat

cu, Facia,Octa,c ιο: de quo in Historiis. Iuliavi' kυλοῦ . Hac es alia capitis pars, qua Theodorus incolesto disiuxit nouo capite a lueerioribus. Ostendit enim que modii non tota simul repente moriatur arbor,sicut animalia, sed particulari.

a s et, in Min. Truncum tae Primum qui putrescat: is enim crassi ina pars est. Quid hie iacit.:,3 Siquidem. Cuius lige redditio causet Quasi inerasti corporis vitales spiritus nequcat e tata materia scie cito expedire atq, exoluere. At enim viro anima immaterialis est: quare non eget teporis ipse discessus: que admodum ne acce illo quidemgcneratione. Fit cnim in mometo:s momentum notio est teporis indivisibilis. Quarevero dixerit utas ut πρι πχ- quod sigitiscat motum. Nacerte truncus, cum propὰ est,ut intereat: neq; cuiscipit putresceremoti amplius cras eicit. dixisset alius . Haec omnino sic accipi eda, si non sit vitiosius codex Nisi velit innuere, nutri nacta copravi prius attulerit coloris mole, ita postea excie metum quoque attulille humoris alieni ad putrefactione. Dabcλα σέι δε .P ropterea quod arboris interitum,nequis suspicaretur repetinum, ut in animalibus, doctini fieri particulatim: cscndit clam quare vulgo resecinus videatur. Quonia latet nos intima illa putresectio. Latet vero: quia nihilcminus ab raduce stolones emittuntur. Lς causa es ut etianum vivere vidcatur. Met λυπτε αυ. N P tioris edi plo natuis minus notum explicat cuc.

tia. Ramos,ncmo c st quiniciat arescere. Sic a sipiti cotinsere. Quidni Idem n. v sc retronis sub eade forma. Rectissime vero coparat. Quirpe stibaresceribus etia ramis iamuli plerunq; ab eorum lateribus crupunt. Odd ne sit paulo vetustior sines. Α'λλ' a Vulgaris disset etia, &quc nulla nota non sit Cu putrescit truncus, parieperire principale: cum inarescunt tam i,disii esse

Esse videtur arbo quς Tilis ob germina vi retia, quae indide oriuntur. I . δ/m.θώ. In i lib. Hi hortarum qiuisuit,an cade esset arbor quς prius, aliis partibus in defunctam ablatatumve locum si abstitutis . : θ oc. Hac est tertia par in

qua recuset causas interatus extraneas,quas cet , et κτυι Medici, ad ictu vehemetes fiatus alia

eiusmodi sed id imbecillibustam. Supi a d cebat

vid νις:ad quod etia in sequetibus admi et pro causa quare qua da maturius sustinet germinationes Facile,id c st quacunque impressione ei utitur imbecillia. Quod supia dicebat, e ad

1N LIBRUM II.

A νο αρ ἰχίν. Caeterum eande sententia se alia sa

s odiiti accesscrit. -υα κ α. Exeplua Puraca de Malo verna. Tanto magis interitus praesto est quonia viraque causa,& sortasse aliet coplures. Dcclarat quet sint σαωὰ- - . Mali vernaiculationabus viii ituriaddidit ad G de natiati nis. Quan Malos nostras suburbanas Vticu innatum intersccit: ut agricolarum Opinio est. Non tame siccis pessibushcc vadu perti ascsidum cst. Na si extraneas tatu causas inredat enumerare: ver maculatione ab hoc cesse amouere nec iase est. Innaiccnt harenim vermiculi, non soris sese inserunt itaq; depascutur principia sua: ut ex qui-B bus consat,ex iis consare pergat igitur succi dulcissima quanq; absumunt parte unde fit interitus. Hoc innuc bat illa vox metaphorica Asiax ἰ. Supra dicebat,sei 1 iis agrestes I pati a cofici. Ni ne assignat analogia. Pumcas, tametsi mi- ite agrcssa tate tame quanda prae se ferre. Sequier lgo ferarii arborem ratione. Sic alia analogia densarum.. siti t. τ πυρ αδῖν. Quonia desoles nu .cleola utraq; ct diuturna orcs. Ite a gradibus.n q; σι μα isti et . L. ιacccdunt ad ααυ .is . At dui invia id c ad nucleosas Calcra plana Α

quippe sunt adiris φα ad viuedusariores ens QLάna ergo lege pi aut ut alias fri ctificationeὶ quaa priore lib. ctiarao c,ain qua da ob imbecillitate

C facilem obcb2tur a quouis cxli in C meto. Idcii coiis de vcsigus inlises ait, λλ ενί--τία ea. Audit, obcdit. Sic Ialibi. Supra ααλ.&r, bic curta tur,adverbia. si ιδεμοκριτος. Quartaparson sua causas examinat alias. hs autem hac Democriti sentetia r cui eda hyre i baton sane magniam cuius verba non cohaeret δ'οῦν. υλ λ εῖν hiam πιι,hic causam assert. Alibi ac-ctaale. Sic orator es,G eιri s I p. Democritus ita cciuit, flexuosarum at borum radices esse longi res atq, crassiores sibi enim plurimum tu parare, tum ictarere quo fruatur: quom a parum ac let),

ac minuum tias mittant sursum si piri. Quis pc talium stipes d nsor a copactior I cciarii meatus porrcetiores sine ansiactab', atq; ideo breuiores. Sane Mathematicis ea est recta lineae definitio:

bre inissima extelio Quocirca facilius atq; citius ab radice submittatur alimeti comeatus. Non e

go radices salsi ta bona consare habitudine, a que illarum. Concludit ex his. Cum a radicibus vitae principia constatuatur: in quibus ea princia pia suerint robustiora, futuras item arbores habiliores ac vitae productioris. Huiusnodi existere

sexuosas. Addit ex iisdem causis x mes Icλas: τεῖα Citius edere fructum Rudd in recta materia eclarius suppeditetur ac subeat. Quia coniunxit haec duo hoo cλα τιρα. unas tantia facit caulas. Ideo dixit, O ώs ta αυοῦν; η ας quasiani d. ximus. δ' Mia. λε υν. Hanc Democriti sententia reiecturus diruit satim causani. Sed antequa obiiciat quicquam, recitat ensensi alias Democriti rationes,quare arbores rectae

140쪽

minus diu vivant. imbecillas. E 4 ῶν-α τέ-. Ex v in1qi causis

interitum sequi. Cςterum v bina iunt eae duae causae quas virvique vocat Vna latum numerata est

lxα-, a lite. An perpetuo apud hune autore est aliquid diuinandum V t debilitas una sit causa,meatuum rectitudo altera An debilitas est caula d plex: pruna,quod sit an principia ratione ad costitutione:alteia,quod tueri se nequit ab incomodis

ob conseruataone. Sic enam sentit. CC cuta vetis ar

bores sentire fragiis de calore:quorum utrunq; de partibus superioribus per rcctos mcai'ad radices denustu eas corrupit: quς cu sim ina cillς tueri seu non queant. χθι me, meatus rccti. G, - ο - ψα. Dcm Ccrali ratio,quia radices Sperie sint hdebiles,re Ostendatur. tia ν. Quod halii alboisi

plerςq; occipiant ab inio interire. Quippe proxi

demenduiuspicor. Nis quis a Democrito putetvsurpatum. Vs nanq; sunt prisciadmodum dictorta oratione: quod & ex Hippocrate videire lacet. Theodorus inuoluit simplici interprctatione, pcrire. X-eia si . Inci thae contradicere. Oncsse veru doricitas una arbor ii radices esse losas ac

TQ μζM omi. Radices esse A morsicausa una, eoiu affectus ide necessario Est

enim probatio illius Gu--qυς citcotraria in inductae coclusionis A μαὶ loquedi in causatu disquistionibus. An, inquit, mea causa est ita illae quas dixi prilis, τι dis vis λως quod auersum est a natura fluctifieadi thcc enim est φυιν:vnde fiandus. Ite quae supra dc signabat, ζαντ δεξιότN Hu, si Sub his icctissima in naturaciaste reces et earu quς utrimq; beneficium sunt cosequutet,ct sibi viueda & posteritati: H α vita sua ronore di specie propagant generatione. Earum rato admirabilior natura quod in i ecta sunt te cundiora. Enumerat Qucrcsi, Pyrii Amygdalu. Παρορρυμ ηι γάρ. Hoc etia silia diccbat, ubi noexcedit robur, scilicet ad usuri dum totum succam alimetum meq; excedit alimeti copia. Ages em mediocris est: igitur alimetum quoq; mcd Ccre.

Ω' ἰά . Hinc fit, ut facilὸ quod reliquum cst,

cocoquatur, idq; ad mictus confictione. la hine quasi causidissides liud apponit. Harum iron uulas etia trucium intermittere. Συμcάλλεο μ,-- Acced i ad hoc quω non perpetuatur quotannis fructificatio. Et quia manifestu fuerat mendacium, cian diceret mio, correxit οῦ-α

apposuit ex tum Pyrri atq; Amygdali, quae in foris spe multu os elatii actum, haud multum ed rat ... Mia πολλά- . Hoc est illudnu MMDCquia non aequali prouetu fiuctificat. Quin alicubi alternis uti dicebamus annis. E ta τῆ crassas. In eiusmodi nulla vitacile longam. Ponit C τελ ωσι At in florum primordiis non est indicia

eisplum Ficusa time Ficus ciui ii non trita .radicet a crassam eruit puerorum unus, ut dimidiati hominis ς quaret pectus. O in ρο- ρ Hoc plus a quo dc Ddrole sane. Profecto Q aerc'. talis, Adiurissime vivit. Quod vero sequitiir,verissimum est. Ncgat cmm rcctas esse vitς breuis. Eodias ορρα αυόὐ quod non est fiexuolum. Directu, o Pir,quod non cit prona aut nutans ille est assectus, seu mauis dit serentia situs partiti inter duo extrema. Hic est ideas ctus nonecessario. Na circulus stas λως erit θῖς non erit Sed est differetia situs totius: cuiusxxtremii Unuincu altero extremo in linea dimetiete a mundi ambitu ad eiusde punctu mediit. Idcirco utrunque coniunxit. Nam Pinus in clivo,qua per initia Daetatis inebrarint uae ruentes, sta constitit ut cathetos exiens a verticis puncto ducederet ab imo stipite. At est 'ae θυι tame: recta quide,lcd non turrecta. Salix aute erit ορ ὴ,quonia non iacebit Gu non erit raucquippe cuiusmedia exeunt ab extremis.

Est enim αι - a , et1 Q. οὐκ 'Liai:, --. Neq; celeri auctu proficiunt id rar. Esursunt: Abiete dicit, Palma,Cupressum'uc omniurectissim iunt. Hoc est contra illud,

Manifesto ia

tra illud-μι -οτερο Alinor propositioiyllc i-Mi. Palma est talis. Conclusio ducens se; ν. Ergo Palma Mid ς smo sim: . Falsu. Falla igitur de maior propolivo. ρὼγηλ άας. Axioma. quo tollat aduertaru tergiversationem. validae facultatis,sed in perfectione Ibi nanqῶ πο- νοπι est, id cst dissicultas an opere multa metaphora & άπιρο- , crirditas atque resistentia: matcrie nanq; elaboratio est operosa, tuam aequare Oportet. H A . citus piam Morum obiiciat. Diu vivit, foecundissima est, plurimum ostendit, multum perseit. Diluit obicctionem Reesse mammi momenti Morum .ideo eius copia,s ad pr stantiae libellum appendatur, ni croweκα me rocelendam E st enim fructus laxusillauis pusillusaqueus. Si audeat, etiam incoctum dicat: eo nanque accedit illud λ. . . Duplex lectio circusertim, - ος ω, jδή Altura. ιν ι, ei δ ποτε, λω ἐπιλλωπις. Haec posterior barbara sit nisi legamus Mai Oretia climnon aspiretur, quare apposita prςpbsitio aspiret hir- α ι'. Lego ut dicebam s in in

re v. θών. Κήὼcam α. Non aureiae. σκια. Qui autem est smnit, Theodorus cucumim vertit At sexus articulus mutandus est. De eius eruditate su

me diu , non πυε Δυ : mutilari, non urit nihil

SEARCH

MENU NAVIGATION