Francisci Antonii Casertae Neapni Tractatio. De natura, et symptomatis motus animalis, tum in communi, tum singularum nostri corporis partium, quae voluntarie mouentur ... ad sereniss. D. D. Ranucium Farnesium Parmae, et Placentiae ducem

발행: 1620년

분량: 342페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

261쪽

tat probabilem, inquiens tu

autem tene in hae quaeition partem, quam vis 2 r. Probat. Probatur Conet. Primo auctoritate Gai. qui de motibus thora eis, & palmonis ex prO- sesso hane docet , & explieat

Conet. eandemq. sententiams habet de usu par. c. a. Io.& i . de utilitate respir. e. s. seeundo de deeret. Hypp. &Plat. e. q. de alibi sceptus. 2.Probat. Probatur Secundo Ratio nibus,quae ex eodem Gal. eoli. Patio. liguntur lib. de motibus tho. raeis & pulmonis. Prima Ratio est, quia pulmo thorae

eontinetur, nulla eum eo eon nexione ligaturae, aut alterius

apprehensionis habes, sed omnino est liber, di absolutus aeonnexu cum thoraee . Cum igitur thorax dilatatur, ne detur vacuum, debet pulmones' . simul dilatari, aeremque peros suscipere; Cumque thoraxecnstringitur, spiritum expirando debent pulmones eon- rahi simul eonsequentes thoraeis motum. Hate igitur est causa Cur pulmones moueantur,no alia, quae frustranee, &improbabiliter ponitur. Cum neeessario tali posita pulmo nis siluatione, debeat nioue ri pulmo ad motum thoraeis, ne detur vaeuum , quam etiaob eausam, a prouida natura,ve aduertit Gal. 6. de usupar. e. IT. eici in fi. pulmo leuis aerarus conditus est, thorax ve-

ro erassas, ae densus, hie enim ex se mouetur, ille ad motum alterius. seeunda Ratio, Vulnerato a.Ratio

thoraee magno,de amplo vulnere,in thoraeis eauum,ae vaeuum spatium aere veniente,

pulmo quiescit,Cuius rei nulla alia re vera potest assignari ratio, nisi quia dilatato thoraee,in hoe easu non datur vacuum in thoraeis ciuitate νergo pulmonis motus eum fit, fit ad eonsequentiam motus thoraeis.ne detur vaeunm. Tertia Ratio. Cessante mo 3. Ratio. tu thoraeis vel ex nostro a

bitrio, vel ex aliquo morbo, puta paralysi perfectx totius spinae,eessat motus pulmonis, ergo hic mouetur ad thoraeis

motum, ne detur vaeuum,alia enim bona ratio nequit assignari. Et dicere eu Averroe, cessante motu thoracis, eessare motum pulmonis , tum obmutuam cohaerentiam, quam

eum illis habet pulmos tum quia virtus motrix puImonuimbeeilla est, inepta ex se sola ad pulmones mouendos Vt Re*5ωdicut etiam Conimbr. lo. eit. nis cuius in responsione ad i. est omni- dam im-no improbabile; Nulla enim , pugii u ut diximus lieet cernere connexionem & eolligantiam pulmonum cum thoraee,& dia phragmate. Et ex eo quod virtus pulmonis sola nullo pacto

pulmonem moueat, Optimo

colligitur eali yirtute motiua

262쪽

I.Obiect. Resposio. Instantia. Dilu tima obieci. Respolio.

aso Francisci Antoniν Casertae

earere pulmonem. ex Operationibus enim eolliguntur fa- eultates. Obijeies primo. Pulmonibus respirandi ossietum natu ra eommist, ergo pulmones debent ex se habere vim mo-

tmeem. Respondetur naturam voluisse uti pulmonibus in ossicio respirationis non tamquaorgano, di: instrumento mOLe- te, sed tamquam suseipiente spiritum, ut dictum est, art. I. not. a. negatur igitur eonsequentia. Diees pulmo ut ael eluseiperet debebat dilatari, ergo debet possὶ ex se talenia,

motum saltem partialiter eff-cere. Respodetur negatur co- sequentia; etenim tu sum etenter ad thoracis motum dilataretur pulmo , non erat neees.sarium pulmoni vim motrice tribuere,nee eongruens, eum nulla adsit in pulmone ad motum exequendum congrua structura.

Obi jeies seeundo. A Corde profluit calor ad pulmones, ergo.& vis motiva, qua se dilatent in respiratione,& se constringant. Respondetur hane eo sequentiam essi: omnino vanam, Neq. .n. partes suas operationes perfieiunt primario ob influxum eatoris a Corde, sed ob popriam naturam, temperiem structuram, quae eon seruatur Cordis calore influe te, natura autem & structura

pulmonis est omnino inea pax motrieis saeuitatis, ut dictum

est.

Obii ei es tertio. Si pulmo t. test.

non ex se moueretur, violento moueretur, dieere autem

violeto moueri pulmones per tota vitam , videtur indignu, violentum enim non diu durat. Respondetur negando seia i Respon. quelam, violentus enim mOtus est is, qui repugnat natu: qret,quae mouetur,ut est motus aquae sursum; At pulmoni naturae non repugnat moueri admotum thoracis, quin etiamcb id ipsum factus est leuis,&rarus, ut faeile thorae is motuti sine repugnantia posset eO- sequi, hae simili ratione thoraeis ossa, quae non a se, sed a musculis mouentur, violento non mouentur, quia ita sunt inaturaeostructa ut faeile motu mustulorum moueantvr 1. Resp. Respondetur seeundo. Esto motus pulmoni seeundum se considerato sit violentus, esse tameneonnaturalem tu dem motu pulmoni. pro ut est pars corporis, quod respitatione vivit. Qua fimili latione alibi diximus hae eadem tract. spiritibus animalibus natura leuibus esse eonnaturale ad imas partes eorporis deseendere . Antin

263쪽

si stis XXIV.

Probatio Respira

tione no

essici a

corde. r. Ratio.

Artieulus Quartus. non igitur motus Cordis . se

eiusdem motiva saeuitas eo.

sit Cati a Veiens Respi- eurrit in emetendo motu re. rationis. Et An Respiratio spirationis, sed solum finali sit motus animalis . ter Vnde idem Gal. a. de deeret Hypp. de Plat. e. 6 in P Rima Conelusio. Respira- fi. & e. I. in prine. reli rario. tionis causa essiciens est nem propter Cor fieri noli a

sola potentia motiva anima Corde neri, docet contra pIuviis, ea. s. quam motus exequu res antiquos , quos deeeptos trieem voeauimus sup. q. 7. esse aduertit ex eo, quia vide- Esteontra Arist. Ruerr. Co- runt resp rationem fieri per nimbr. & alios, qui respiratio membra Cordi proxima . Vel nis motum tum a Coide, tum rationem eausae essitientis hanaturali potentia motiva pul beret Cor ratione suae Levitamonis part aliter eoncurren- tis, qua spiritus proereat, quatis. per fiet putant, eui opinio- ratione philosophatur Andrini assentitur etiam And. Laur. Laur.&neq. hoc diei pote l . in sua Histor. anatom. lib. s. namque ipsomet concedente,

quaest. I9. ubi respirationem proereatio spirituum est finis partim ab animalartim a na respirationis, non eausa issitura effet putat, naturae aute eiens. Et vis procreatrix spinomine intelligit vim in Cor- rituum alteratrix est saeuitas, de praeeipue insidentem. quae toto eoelo differt a vi mo.

Probatur Conclusio. Tum liua, neq. vim mouendi Obtiis quia ut patet ex dictis,nullai net, sed generand3, & alteranis datur in palmone potecta mo di. Tum quia exempto Cordetiua, nec naturalis, nee anima animal aliquandiu respirat A Ratim iis . Tum quia Cor nulla inta elamat, ut e vitae ex Gai cita respiratione habet rationem lo. a. de decret. Hypp.& Plat. eausae essitientis; hane em . e. q. in fi . & alis anatomi et aerationem vel lubiret ratriane, testantur, ergo non a Cordeia 3. Ratio. sui motus, di suae facultaris essicienter illo moao fit reipi motivae, quae dicitur pulsifica. ratio Tum quia organa a qui Et hoe diei nequit. Etenim vi bus fic reipiratio, ut rastat ex ' aduertit Galen. 8. de aceret. dictis, sunt tantum mille altis. Ηypp. di Plat. e. 8. in fi. inta qui dicitur diaphragma . α unius respirationis mora Cor musculi thoracis , S absomi- una eum arterijs dillendi & nis qui per an malem iacultaeotrahi septies, vel octie S, vel tem motus exequutrieem, nodecies quandoq. eouspieituri ob aliam vim operantur . I a Secun-

264쪽

as a Francisti Antonidi Cas mae

a. Cones. Seeunda Conclusio. Respiratio dicendus est motos solii animalis, & voluntarius . Est eontra auctores eosdem , qui

prς cedenti Conclusioni aduersantur, qui partim naturalem, partim animalem motum fa.' eiunt respirationem, quam

opinionem habuit Auerrces, quem defendit Gentilis in

dub. primo ubi fuse pr*ter morem hae difficultatem prosequitur. Est Item contra alios apud Andr. Lauren. lib. 9.quaest. a. qui solum naturale actionem feeerunt respirationem . Nobili um autem sen-st Aule. lo. et t. e. 7. init. inquiens motus anhelitus est

voluntarius, qui potest alterari eu voluntate a cursu naturali Dyllus apud Gel. Cardanus

lib. a. eontra d. med. tract. 3. e. 2. Carrer. in Gal. de lo. assidisput. 36. e. I. . n. 4 Probatur Conelusio. Primo

auctoritate Cal. qui voluntariam actionem esse habet respirationem 7. de usu par. e. 9.oc e. II. & I. de diff. respir. e. s.&Ia. prope fi . ubi referequos da Sophistas qui aliquando cum ipso eontenderunt, putantes respirationem esse unuex operibus vitalibus,& e. is S a'. habet voluntati permissume sie arbitrium respirato riae facultatis, idem habet a. de difficul. respir. e. a. 3. 3. se eundo de motibus mascul. c.IR 6. quo loco experientiam assert Serui barbari, qui vehementi ira eo citatus cu mortem sibi consei secre decreuisisti, prostratus humi respiratione cohibita, longo quidem tempore immobilis erat postea vero paululu volutatus, hoe pacto mortuus est. Probatur Secundo. Respi- a. Probat

ratio fit a sola potentia motiua animali subdita voluntatis imperio, & per sola organa subdita voluntatis arbitrio , ut eonstat ex dictis in praecedentibus art. ergo dicenda est respiratio motus

tantum animalis, & voluntarius, non partim voluntariuS,

partim naturalis, denomina' unde dea itiones enim actionum delu- sumatur muntur a potentijs, a quibus denomi- . a manant; hine Cordis,& arte nationes ri3rum motus quia fiunt 1 ionum principio vita ii, quod censetur etiam naturale , vitales dicuntur,& actiones sensuum dieuntur sensit iu ς, & pro varia potentia sensitiva variam denominationem recipiunt, visivam, auditiuam,&e. Probatur Tertio. Respira' 3. Probas. 'tio no seeus ae deambulatio,

loquutio, & aliae similes actioncs eitius, vel tardius fiunt cuvolutatis arbitrio rer se iturcitius tardius; quin etia omnino eo hiberi potest, di non fieri, ite et eum vitae euidenti

discrimine, ut de seruo barbaro ex Gal. dictum est,& alijs

265쪽

experientiis antiquorum ex Valerio lib '. eonrmat And. Laur. ergo respiratio motus est omnino voluntarius, dc animalis dieentas. . Probat. Probatur Quar. Ex Icesione Cerebri, puta apoplexia fomli , respiratio loeditur non secus ac ceteri motus anima- Iesm voluntarij. Ita ut ob id maxime mori contingat apoplectieos, ut docet Gal. 3. delo. aff. e. x. quia spirare non possunt , in his enim respira' tio intermittit,& magna euviolentia trahitur, ergo respiratio motus animalis ditendus est,& voluntarius. Iastantia. Dices loeso Corde,etiam

Iceditur respiratio. hine in sebi ibus ardentibus potissimure spiratio est frequentior, &veloeior.Et in vehementi motu eorporis, Corde vehementius pulsante, vehementius respiramus - ergo ex hac ratione non magis animalis, quam naturalis actio respiratio eriteensenda. Dilutio. Respondetur negando eo sequentiam propter Cordis enim a fictum no effeteter,

sed finaliter & ita respiratio laeditur, ut si velimus, possimus illam retardare,& eolii here,lieet no sine mxximo detrimento,ob v suae,& utilita tem, quam Cordi tribuit re. spiratio. At ad loesionem Cerebri respiratio diminuatur, di lceditur, tali'. permanet existente Cerebri affectu v.g.

apoplexia, velimus, nolimus, quapropter a Cerebro vis manat respirationis,sieut eetetorum motuum animalium , de voluntati obtemperantium, ex horum igitur genere respiratio existimanda est. Quod idem eonfirmant symptomata quaedam respirationi eontingentia, quae ob mentis va-eillationem eontingunt, quae non fiunt in naturalibus operibus , ut fuse dieetur infra. Obijeies Primo. Nihil eo- 1.Obiect. gitantes de respiratione, respiramus, ut in somnis praecipue eonstare potest,ergo respiratio non est voluntaria. Respondetur. Huie argu- i. Resp. mento fusissime satissaeir Galenus seeudo de motibus musculorum e. I. & 6. ia primo

retorquet argui um eonintra aά uersarios; ex obiectionis enim vi sequeretur motus omnes tonicos,& locales, qui

in somnis validissimi fi ut n6steus ae in vigilia, ut dormire sedendo, per somnum nu- mos aureog manu elaudere, maxillas eonstringere, crura

iactare, & fimilia efficero,

quorum non reeordamur expergefacti, motus animales non esse,quod videtur absurdum, & plura alia habet ad huius obiectionis impugnationem. Seeundo Respondet a. in fine e. o. eit. motus animales,& voluntarios alios omnino

266쪽

Disti otio no esse liberos .i. soli volunta neque in his versans, respira de d*pli tr seruire pcitissimum: nonnul tionis actionem obit Confir- inimiit los vero sisectibus eorporis Πratur hoc idem experientia

seruire, ex quoru numero est in epileptieis , eato detentis, respiratio,ia ideireo hane sen 6c similibus affectibus, inquisu,& voluntate quiescente, , bus deperdito sensu,& motu, nee operante in somnis, exet integra fit respiratio. Unde, eeri ad eorporis usus,quos di Miror certe Carreriu lo. eit. eemus. quod non tollit, quinis putantem respirationem prae ab animali fiat saeuitate νο- ecdcre eognitionem saltem oluntati obtemper ante eum, per tactus sensum sine qua ne

illa operatur, & voluerit, de queat fieri respiratio. Et Au consequenter animalis,& vo- cto: e libri An animal sit, &e. Iuniaria est actio, non natura quem ipse Galenum censet,lclis, vel mixta, ut volunt alij, experientiam falso falsitatis eum nulla naturalis faeultas arguere,eo fundameto, quod ne partialiter quidem effi motus animalis,qualis est re id fe- eiat respirationem. Legendus spiratio, praerequirat eogni-quiratur Gal. lo. eit. Ex quo manifeste tionem,& appetitum siue in- ad ratio- colligitur, Ad rationem mo- ternum,sive externum, a quonem m0 tus animalis simplieiter,& ab impellatur, & determinetur,

V him solui non requiri praeuiano seu imperetur. Haec enim pro nitionem, & appetitum positio, si de actuali semper

immediate, sed ad rationem praeexistente eognitione, flemotus animalis omnino libe appetitu intelligatur, aeeori. qualis est loquutio, ambu - modatur,& verificatur solum, latio, &e. Etenim sine ullo de motu animali omnino libesensis siue interno siue exter- ro,& soli appetitui seruiente,no fit respiratio. Id quod di- qualis est ambulatio, loquu-

sertis verbis repetit,& confir tio,&e. Non autem conueniemat Auctor lib. Aa animal motui animali seruienti alist, id quod in utero est. e. . quibus eorporis usibus, ut est ante med. inquiens sieno- respiratio,qui motus animactu eontracta , collectaqueia , lis est ex eo,quod possita eo neq. a visis rebus turbata, ne gnitione, & appetitu seu vo-que ab auditis territa, neque iuntate quandoq. imperari,

a gustatis alienata,neq. ab ol per quod suffieieter distingui-

factis eueris,neq. ab iis, quae tur a motu naturali, eui nun- tactui oecurrui,alterata, nee quam potest praeesse cogni- cursu, ambulatione ue , aut tio, & voluntas, ut satis eonalia exercitatione fatigat , stat s Atque has sunt omnino

consona

267쪽

Ouaestio

eonsona dictis a nobis supra

quaest. de paralysi art. q. ci et 3. in responsione ad ob ect. r. Obiect. Obi jeies Seeundo. Epile -

plia est deperditio sed sus , &

motus animalis, una cum tO

tius eorporis eoiaeuissione violenta. Item apoplexi si dρ perditio sensus & motus ani, malis totius corporis; quo idem dieitur de Cato, qui parum differt ab apoplexia, ut stolo. sed in his morbis,& af-

sectibus, qui Cerebro insut,

manet respiratio, ergo haec non est motus animalis. Resposio, Respondetur epilepsiam,& similes affectiones diei do perditiones sensus, de motus.

Motus autem nomine debe-

re intelligi animalem motu, no quidem Omnem, sed eum, qui est omnino liber, solique volutati, seu appetitui obtε perans, sicuti est ambulatio,

loquutio,&e. no autem eum,

si torporis affectui deseruit, qualis est respiratio , ut dictu

est, negatur agit coit sequetia.

i.Instatia Dices Primo. Sieue visa Cerebro impertitur braehijs, eruribus. S: alijs membris soli voluntati seruientibus in motu animali is ita influit ad museulos respiratorios per nos; ergo sieut in his rasibus erura v. g. & braehia destituuntur vi insuente,& motu, debent destitui etiamustuli respiratione effieientes.Cum igitur non destituaaturuignu

est respirationem fiet i a xi naturali, L naturalem esse mo

tum,non animalem.

Respondetur negando eon solutio. seqcentiam, Cuius rei rationem tradidimus quaest. de paralysi are. q. in fi. quae erat verissima est, eum . n. perquapauei requirantur spiritus ad respirationis motum perage dum, quod conitat ex eo,quia in respiratione inuiolenta noeontingit defatigatio; Et confirmatur adhue, quia ad aeristum attractionem, tum expulsionem , ut pote eorporis rarissimi,& leuitatis sumae qua

leuissimus suffieit motus, qui facultate motiua non requirit validam . potest in praedictis ea sibus deperdito motu voluntario omnino libero, de deperdito sensu, insuere sum-eiens vis ad respirandum', ad quem motum minus requiritur quam ad sensum, ut dixi- mus Io. eit. quaest. de paralysi. Diees Secundo. Museulus, Iristat a

qui est ad antipositus,& alius

in eeruice vesteae, deseruiunt affectibus eorporeis , & ta- me resoluutur in pr sdictis eas bus , ergo male diximus in praedictis easibus non depe di motum animalem deseruientem affectibus eorpcris. Respondetur primo. Nos i. solutio. obseruasse epilepticos, & ea ro delenctos,& ea talepsi, in quibus mustuli ad anum, di ad vesicam, non fuere resolu- tir

268쪽

2. Solutio Cur respi

ratio, non

alia motus anima

les non

omnino liberi, seruentur in

epilepsia,

3.Iustatia solutio.

ei, quod valde nostram opinionem eo firmat. Sed esto nostra obseruatio ab aliis non credatur. Respondetur Secundo. Nolle nos saluari omnes motus animales deseruietes usibus eoiporis, sed velle ex his aliquos seruari, & non deperdi , qualis est respiratio ad quam vel minima sufficie

facultas,eum per eam aerea substantia attrahatur, di expellatur; maior autem virtus requiritur ad alios dictos motus animales, eum uterq. in retenctione corporum solidorum,& grauium versetur pucta laeeum,& urinae, quae semper naturali vi exeernuntur.

eui expulsioni obstant musculi ad anum, & vesicam,quale vim non debent exercere organa respiratoria, ut patet, vi idei reo non mirum sit si in fortibus epilepsijs,& apople-xijs,& similibus salvetur adhue respiratio saltem aliqua

ratione, resoluantur vero ceteri animales motus non solum omnino liberi, sed etiam qui deseruiui naturalibus usibus, & operibus. Diees Tertio . Hoe quod nos diximus,respirationem fieri ob seruitium eorporis imne voluntate, esse quod quς-

rut aduersarii, respirationem non esse motum animalem, &voluntarium mere, sed ex naturalitate commixtum.

Respondetur. Si per natur

ratem, de mῖatum motum intelligant aduersarii motum, cuius finis fit aliquod naturale iuvamen, conec dimus respirationem finis respectu posse dici naturalem. Sed ipsi nitendunt avi non animali subdita voluntati, eum huic pi acuerit, sed naturali, qualis est ea, quae pulsat arterias, respiratione saltem partialiter exer-eeri, quod nos eonfutauimus superiori eonclusione. Et revera actiones non a fine, seda potentiis, quibus manat, denominationem reeipiunt. ut dictum est; Hinc ab attra-ctrice, eoneoctriee, retentri ee, expultrice, attractiones, coneoctiones, retectiones expulsiones die untur fieri. Cum igitur respiratio fiat a laeultate mouente mulauios , quae animalis est, animalis . non nainralis, vel mixta, dicenda est respiratio.

Obi jeies Tertio in anima- 3. bie li motu aeei die defatigatio,

quae non fit in respiratione naturali, seu inuiolenta. Item respiratio perpetuo fit tota vita, motus autem animales, &voluntarii non semper fiunt, sed quandoq. ecflant ergo respiratio non est motus animalis, nee voluntarius. Respondetur multos alios - motus fieri toto vitae tempore , ut mustulorum , qui sunt ad anum,& vesicam, qui etianaturaliter,& sine violentia

269쪽

stostiis XXIV.

cur in respiratione n 6 fiat defatiga -

Iactantia. vivente homine, non fatigan minuere, si enim iraseamur, tur ; sed quidquid sit de his aut moueamus nos vehemenmotibus, respiratio inuiolen- ter, quod libere possumus ef-ta nos non fatigat ob mini- ficere, augebimus pulsum, er- mos spiritus ad eam effeten- go hae ratione pulsus etiamdam requisitos, ex quorum dicetur voluntarius . dissolutione non aeeidit dela Respondetur negatur eon- sol,lio tigatio, eoque magis eum, sequentia; esto enam verum per respirationem refietatur sit posse nos pulsum augere, spiritus vitales, qui sunt ma- eerte nec effetenter, nec a voteria proxima spirituum ani- luntate immediate augemus, malium, ut fuse diximus no- sed solum finaliter, erescentegra tract. de spiritibus q. a. ob motum , & iram, quae ne-

ubi etiam probabiliter defen que actio est voluntaria, eam dimus ex inspirato aere sal. re, ob quem immediate pultem partialiter spiritus pro- sus fit vehementior, frequenduet tum animalis, tum vita tior,eelerior, ut suo lOeo, que .les. quae omnia eum non ad- etia motum minuere quo adsint in eeteris motibus , qui celeritatem, frequetiam, &e. uberiore spirituum inpia in- nobis non est liberum. quibus digent, ut peragantur, & per autem volutas motibus prae- quos spiritus non reficiutur, est,nullo motu medio, sed intsed dissoluuiitur, aeeidit tria mediate, & sffetenter eos de illis defatigatio,non in respi. auget, & minuit, & citius, de ratione inuiolenta. neganda tardius effeti, ut placuerit, igitur eonsequentia . & quando plaeuerit. non igi-

Obijeies Quarto. Idem est tur potest pulsus ullo palio χfinis respirationis, de pulsus, diei voluntarius, sicuti est vo

ergo sicut pulsus est natura. luntaria respiratio. lis motus,erit respiratio. Obije. Quinto. Quia Gal. s.Obiect.

Respondetur negatur eon- η. de anatom. administ. c. a.

sequentia,non enim a fine, sed respirationem ait esse opus a potentia,a qua manant,di- naturale, non animale, & 3. ximus distingui actiones anta Parti. aph. I 3. ait, respirationaturales sint,an animales,& nem vero nemo potest cohi- voluntariae, quae stitieet pos- bere, ergo per Gal. respira sunt fieri, de non fieri, citius, tio non est motus animalis . Respondetur negando eo. solutio ἰsequentiam. Et ad prima a , eius auctoritatem dieendum illum loqui iuxta antiquor u . .

vel tardius quando voluntas imperauerit .

Diees etiam in nostra est

Potestates pulsus augere, α

270쪽

a18 Francisci Antoni= Castriae

sententiam, ut manifestum

est legenti. Ad seeundam di-eendum velle ibi Galenum respirationem cohiberi non posse sine detrimento, & noxa , alioqui eum vitae detrimento eo hiberi posse patet ex dictis ex eodem. 6. Obieci. Obijeies Sexto . Ex dictis a nobis supra eonstat pulmo nes in respiratione moueri

ne detur vacuum, quae naturalis est actio, ut satis patet ;Item expiratio libera, & inuiolenta, fit testante ab actione di aphragmate,& naturali. vi se constringente thoraee. ergo respiratio tum ratione pulmonum, tum ratione expirationis est actio mixta ex naturali actione saltem par

tialiter.

Respondetur pulmonis moRespouo tum ratione vaeui, subdi voluntatis arbitrio , ex conseqquentia motus ani malis tho raeis, ut dictum est , quapropter ob hanc causam voluntarius dicetur, quod possit fie. ri, & non fieri, de tardius , dieitius ex voluntatis imperio. In expiratione etiam inuiolenta voluntas etiam potest

concurrere, ut eonstat experietia, imperans diaphragma- tis laxationem eitius fieri,vel tardius, vel non fieri, ae consequenter tota respiratio animalis , & voluntarius motus est die edus, de denominadus.

respiratione, thoraei, & Cordi romedia adhibemus , ergo Cor respirationis prineipium est, & consequenter naturalis est motio, no animalis, cuius prineipium est Cerebrum. Respondetur ices a respira- Respositatione ob usum, seu finem, nempe ob dvehementem Cordis ea lorem, vel restigerationem, remedia, eordi applieari .lcesa vero respiratione ob loesionepotentiae, a qua fit, applica da esse remedia, vel spinali medullae, vel Cerebro, ut in sortibus apoplexijs; Negatur igitur eonsequentia, quae solum infert Cor esse finem respirationis , quod ultro concedimus . Maneat igitur respirat-tionem motum esse animale subditum volutatis imperio,& ad Cordis seruitium, quod quale sit, ut sciatur, sit. Articulus Quintus.

De Fine, seu Usu ,seu Utili

binatate Respirationis.

De fine respirationis,vel

noloquuti sunt, vel male antiqui quida apud Arist. lo. eit. a e. q. usque ad e. ro. Et varios fines agnouerunt alii antiqui, ut Asclepi edes, Nicharehi Praxagoras, Phy listion , Dioeles, Hyppocrates, Era fistratus, ut refert Galen. lib. de utilit. respir. cI.& a. Nos eos usus, qui a Galla. de nostro tempore sunt recepti

SEARCH

MENU NAVIGATION