Francisci Antonii Casertae Neapni Tractatio. De natura, et symptomatis motus animalis, tum in communi, tum singularum nostri corporis partium, quae voluntarie mouentur ... ad sereniss. D. D. Ranucium Farnesium Parmae, et Placentiae ducem

발행: 1620년

분량: 342페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

321쪽

ba 'Quaestis XXVI. I

mittentes, aliaque gaudii signa serentes, non tamen vere

ridentes. quia natura ipsis, dc. alijs animalibus laetitiae indi eia hominis propria non concesila, nee organorum eonsti . tutionem, quibus risus hominis proprius exprimeretur. x.Ratio. Tum quia re vera solus homo profuso delectatur gau-gio , de loetatur summopere, - euius rei indiciu homini naturale, risus est,& ideireo solus homo ridet.. - Obi ieies Seeundo latui,& -;ςΠ pueri sui ad risum proeliuiores non ob aliam rationem,

nisi quia fatui di pueri Dei

lius admirantur quam sanae mentis homines, & ad ultiores, est igitur admiratio risus eausa. Resposio. Respondetur saeilius ride re fatuos, & pueros non ob admirationem, ut putat obieCur hue. ctio; sed quia unaquaque reri. & na vel leuiter tueunda proptius, tuit facile saei lius, & intensius delectanrideant, tur,& laetantur fatui, de pue

ri, quod mentem habeant euris solutam,& desidiosam.

obsere obiicies Tertio Ad riden

dum impellimur oeeursu rerum tueundaru, & nouarum,

quod res ob nouitatem admirationem pariantiae proinde rei eessate, nouitate quia ees. sat admiratio, risusdesistit,ergo risus eausa est admiratio. Respusio. Rc pondetur res iueundas

ob nouitatem mouere magis

ad risum n5 quia pariant ad-

mirationem, sed quia obn uitatem sent magis delecta, . bilis; & ideireo eessante no' di ob noquitate, risus desistit, no quod uitatε esteesset admiratio,sed quia re- iucudior. mittitur delectatio,& iueunditas. quae eum intensa est,ri-ium eoncitat, no eum remissa existiti Sieut enim acerbioris fati casus parum animum

torquet, eum expectanti ad- .

uenit, satis,eum imparato in eidit; ita seeudae fortunae, seu voluptuosae rei cognitio tune maiore nos replet gaudio, quo in risum,eumq; concitatiorem landamur, cum inopinantibus nobis Oeeurrit; quapropter nouitas rei adiuncta delectabili, profluente iueunditate, qua rideamus, allari, non admirationem. Atq. hac idoctrinam verissimam ess ', Tum ipsa doeet experientia, Tum Galenus omnino Iegen dus . de decre. Hypp.& Plataeap. 7. ubi poetae versibus, de exeptis osterit initio animipturbationes esse grauiores, tempore remitti, quia, sunt Caleni Verba ei rea messicit. eapitis. nam quomodo lamentorum, & ploratuu sedatio st, ita verisimile est et in illis fieri, quippe eum in ini-lijs res magis moueant, sieut in risum mouentibus euenire diximus & in fine capitis causam sedationis perturbati - Iaato inu temporis proeessa doceo, quae valde est attendenda: Et nunquam in toto hoc dis ta

322쪽

si a nouitate rei tueundae,vel quos, qui ex ealefactu septi

visti admiratione superaddi transueta putat oriri risum . me mi nit, sed solum rem fieri eamque opinionem tribuunt vel magis iucundam, vel ma- Aristoteli lae. est. 3. de parrigis tristem, quod manifestant anim.eap. IO. carmina apud eundem ex Eu.ripide inducente Theseum, ita loquentem. uConsilio ego sapientis edo-Hus viri Maia , ct dolores mente versabam mea Probatur aperte, in febribus enim omnibus ealefactio .nem recipit diaphragma i qu bus tamen risus non mouetur ex hae causa. Praeterea in ea se Conclusionis quaecunque ponatur in phraenibus in-

r. probat. a. Probat.

Dulcique Angebam exu- temperies siue calida, siue isti Iare patria gida, siue alia,ea praeternatu Mortes,meorumg. experi- ralis est,& dolori fiea, est n.eκrier graues vulneris Oeeasione; no igitur Casu . acerbos perpeti a- risum, sed fletum potius de os insuper. : et: beteoncitare;

Vis quia ante regitassem secundi Conclusio. Risus a. Conet.

Mibi euenisset, id minus me a Nigeret.

Obij cles Quarto Morien ex septi transuersi vulnere , non fit ex titillatu. Est contra communiorem respondendi modum . Et Probatur Primo I Probat xes ex septi transuersi vulne- Quia ex hae opinione poni re,ridere solent, sed in hoe ea tur diaphragma organum su nulla est oblectatio, ergo tillatus, quo ex vulnere xiij b falsa nostra opinio. Respon- lato, putant fieri in hoe ea sudetur esse oblectationem de- risum, sicut fieri soletex titilliram , id quod ut melius in- latu quς opinio est vanissima. olligatur, aliaque hae de , titillatus enim organum estra sententiae examinentur, sit. caro quilibet delicat: ori mol De or e

'Articulus tertilis.

PRima Cone lusio. Risus mulieres magis titillantur; ex diaphragm si vulner Quia alter alio, Vg. puer se m , non fit ex diaphragmatis ne, viro mulier est mollior,&calefinione . Lit Contra ali, magis sensit tua. Vnde seque litie,& sensu praedita,quq ubi

leuiter fuerit coni elata,ti ' 'tillatur, & conuellitur quO- ida mmodo. hide a illae , hi latera, di plantae pedum titii, , latu sunt praed itae. Hine, alii alijs, pueri senioribus, viris

323쪽

2. Probat.

3. Concl. Probatio.

retur etiam plantis pedum , vel axillis vulneratis, non se-eus ae septo transuerso saueiato,debere, vel posse ridere homines,quod est eontra ex perientiam.

Probatur Seeundo titillantur partes ex blanda eontrectatione, & delectabili, quae ideireo ad risum impellit; sed vulnus, & inessio est eausa doloris, non blandae eontrectationis,& delectabilis. non igitur in septo transuer in potest vulnus titillatum effitere. Tertia Conelusio Risus ex phramibus vulneratis, fit ex falsa,& delira mentis oblectatione. Hoe est,uulnerato dia-phragmate, eontingit delirare homines eo delirio, quo pulchra.& delectabilia,aeiu-eunda deliranti menti repr7- sententur, quae ad ridendum

moueant.

Probatur haee nostra deis

hoc problemate philosophandi ratio, duobus positi verissimis prineipijs. Alterum est

desipientias esse plures , &quasdam eum risu, atq. has a. sanguine prouenire, Cerebro siue primario,siue per cosen sum affecto , quod eommune

est omnibus Cerebri affectionibus. quae doctrina statuitur a Gal. 6. aph. 13. Aliud principium est, affecto diaphragmate in eonsensum trahi Cerebrum,quod omnes eonee due

mediei ; hine phrenitis dicta renibus, seu septo transuerso inflammatione obsesso, &Cerebro compatiente, ut quidem optime existimat Andr. Laura an atom. lib s. quae L . in fin. ob maximam ipsorum foetetatem neruis mediis, per quos ob perpetuu diaphragmatis motum potissimum attenuatur humores,ex quibus vapores exeitati eontinuo ad Cerebrum tum seruntur innata vi sursum petentes, tu eodem motu impelluntur,

His igitur positis, patet Ratio Cone lutionis, vulnerato nimiru diaphragmate, fluentem sanguinem diaphragmatis motu attenuari, sanguini'. halitum tum leuitat propria, tum diaphragmatis motu per neruos ad Cerebruferri. M impelli,ibiq.aut innata vi,aut alia ratione,de qna suo loco, ridiculas ae delectabiles rerum imagines exeit re, ijsque phantaliae represen talis, oblectari delirare, ae ridere homines. Nescio an arrideat huius de risu problematis solutio, mihi sane semper verissima I, e mea visa est de hoe problemate philosophandi ratio. Contr- quam . ijeies primo ex hae Coelusione sequi risus principiuesse Cerebrum eontra eommunem sententiam, omnes

enim in magno risu ex eorde laetari se aiunt.

Respondetur ita esse, Cerebrum esse risus principium, di optime demonstrari ex eo

324쪽

quod affecto eerebro siue per se, fiue per eonsensum , fiat

quandoq. desipientia eu risu, si e euius Cerebri affectioneno fieret talis desipientia, &ex eo,quod motus sit mustulorum eum faeiei,tum labiorum,tum vocalium, tum dia-phragmatis , euius principiuest Cerebrum, ut patet ex demonstratis supra in propriis quaestionibus. Neq; quidquaobstare communem allatum

loquendi modu, patet ex supra traditis in diligenti quae stione 8. potissimum in resp. ad 3.& .obieci. Atque quo4 dictum est de risus prineipio, ob easde rationes dieendum de fletus prineipio, Lege Cerebru,a qua sententia disere- pauit Demoeritus putans lienem esse risus prineipia item dissensete peripatetiei putantes eor esse risus prineipium,& alias alii friuolas habuere

sentetias,quas reser Nicander opula.de risu e. 7.&opus. de fletu e. 3. Obii eles seeundo, sanguis E venis effusus Numescit, unde fiunt lipothymiae,& syneo pes,aliaque praua symptomata,& mors et,ut doeet Gal. 6. de lo. af e. . non igitur videtur vulnerato diaphragmate, sanguis hilaritatem animi,&risum posse mouere. Respondetur sanguinem, qui effunditur ex vulnere diaphragmatis non ita faeile eocrescere,

di in grumos verti propter diaphragmatis motῆ, a quo

attenuatur ἔ quo ei rea ante.

qua grumeseat, potest per rationem praedicta hilaritatem tribuere, qua deliras rideat; qui risus eum prope mortem fiat,eonitet faeile potest eundem sanguine iam in grumos

versu mortis esse eaulam potissimam eu risu. Quod moriedi genus Ileeat nobis eommendare, ae tanqua maxime expetendum eomprobare inter omnes violetos intereundi modos. optabat impudi-eus ille Vates vita fungi,eursu langueseens Ueneris.C-tra pudieissimus ille philosophus maluit hiatibus sectione venis,& arterijs,vita fundere una eum sanguine ; sed optabi lior multo mors est ex praeeordiorum vulnere, eum

quis ia violenta neee est perimendus; ubi scedat libidinis

non adest insania; ubi nee angor , nee dolor ex sanguinis profusione, & vulnere penε-titur, sed eontra ludieris spectris imaginationi repraesentatis, mens delirat, animus oblectatur, ubi mors ipsa aspectu terribilis no formida. tur , sed o rem admirandam, risu e tenitur, de deridetur.

motus, tussis,& stern

325쪽

stre sis XXVII.

tatio, qui sicuti vox,& risus, mediis fiunt spiritalibus or. ganis in respiratoriis,& cum . quibusdam vocibus,quos ideireo post tract. de respiratione, di de voce explieam*s. sit igitur. C.elusio. . . Conelusio tussis nihil est aliud, quam vehementissima Rid fit ematio quaeda,qua plurimus - simu l eelerrimeq.foras actus spiritus attrahit propellitq. suo impetu quae vias suas obstruunt. Ita disertis verbis

definitur 1 Galen. 1. de ea us. sympe. e. q. Et probatur ex explieat. defin. quae optimae Quarum tussis naturam deelarae. partium Dicitur autem primo ve-Motus hemetissima efflatio quibus sit tussi . ostenditur tussim esse vehe-- mentem motu partium spiritalium, eum . s. vehemens fit

expiratio, & aeris emissio, quae qua ratione fiat, dictum est su p. qu.de Voee, & in hoe

eonuenit tussis eum sternu -

tatione, ut dicetur qu. seq.Dlet t. quo plurimus simuleelerrimeque foras actus spi. ritus λ vr denotetur modus

vehemetas emationis,nempe

plurimae, & eelerrimae, immo etiam bis, ae ter repetitae, de pluries eonfestim, ut ide Sal. notat lo. et t. quod sternutationi' etiam solet eontingere.

Dieitur c attrahit propellitq. suo impetu ) quibus signifieatur finis tussis, ut expellatur id, impedit vias

spiritus, quamobrem Gal. z. de eaus. sym .e. 3. sie inquit. quippe qualis est eum euo .

mitur expultrieis in ventre

facultatis actio, talis est eum tussitur,in pectore, & pulmo ne quod idem docet 6. aph. 39. in fi. & alibi sceptus, immo. q. de lo. af e. 3 ita inquit

Gal. sed ex spiritalibus in .strumentis nil sine tussi expui

Dicitur quae vias suas ob struunt , hoe est asperas arterias, qua in re tussis maxi. me differt a sternutation , qua primo expelluntur, quae nares infestant.Sane quae sinequet solent obstruere vias spi- ritus,Galenus suis doeet eit.

Io. a.de eaus. sympl. e. q. vel

enim est humor aliquis a eapite descendens sieut in ea-tharris, o idem habet ε. aph. a. vel in asperis arteriis aliquid collectum, veluti in pempneumonia, & pleuritide. Ex dictis eolligere licer An tura

primo tussim motu esse ani- sit motus malem,quod negarunt aliqui 3ui malis. putantes esse motum naturalem, quia fit ad expulsionem eorum, quae vias spiritus impediunt , quae ratio nulla est, ut de sternut. dieaq. seq. Alii

ut And. Laur. anat. lib. 9 qu. 26.putarunt mixta esse actionem ex naturali, & animali.

Est enim tussis vehementissima estiatio, & expiratio, qui med ijs fit musculis,& animalis est motus, ut statutum est

iap. qu. de re si ir. Amplius

326쪽

3tis Francisci Antoniν Castriae

quandoq.eohiberi potest tu

sis, eum non urget vehemens causa,vi Ga l. testatur a. doeatis sympl. e. q. ergo anima lis est,no naturalis nee mixta

actio, ut pariter dictum est de resipi ratione.

Colligitur seeudo symptomaticu esIe motu , & praeter naturalem, tussim, non naturale, quod etiam ambigitur; . pendet enim tussis a causa , praeternaturali irritante fa cultatem motiva animalem pectoris euiusmodi motus praeternaturales sunt, & ille, gitimi, ut ex Gal. saepe etiam dictum est seeundo de eaus. sympt.c. I. ex quo etiam loto patet, cur facultatis opus dieatur tussis, sicuti sternuta quia ad tussis motum non insuit morbus. s. obstructio, sicuti ad torporis motum , &tremoris influit, & eoneurrit quodammodo morbus, quapropter dicuntur torpor, &tremor opera morbi,& naturae; ut alias dictum est. i obiect. Obijeies primo in tussi adest quidam vocalis sonitus, qui non exprimitur 'in tussis Resposio. defergo mala def. Resp. exprimi sonitu voealem aliquo Pacto per partieolas primas vehementissima eictatio ut pariter dieetur seq.q.de fier

nutatione.

a.Obicct. Obi jetes a. sit tusis aliqua ob intemperiem frigidam, ut eonflare potest ex F. aph.

aq. ubi inquit Hypp. trigida qualis nix, & glaeies pectorii nimiea tusses mouet,& sanguine,& distillationes quam eandem doctrinam habet 3.aph. 3. ab aquilonia tempestate doeens fieri inter cetera tusses, ob inteperiem, ut ex plieat Gal. sed intemperies, i no expellitur , sed alteratur, ergo male in definit. dieitur

attrahit pellitq; suo impetu. Resp. fieri ab intemper ς Resp6B. potissimu frigida tussim, clare patere tum ex eit. lo. tum

ex Gal eit. a. de caus symptae. . ubi etiam pulelirum inquit esse theorema, inquirere eausam, propterquam ex intemperie tussis oriatur, qua ignorasse ait Pneumatteae sectae probatissimos,nee tamen eam astere Gal. solumq. do-eet spiritus eohibitione,aqua . prouenit ealefactio, tolli refrigerationem,unde tussis fit. Dieendum igitur nobis vide Quomo-tur fieri ab intemperie frigi- do ab in-da organorum spirabilium, xςmperietussim, vel quia ob frigidita- tem trassi fiatus aggregantur pr dictis instrumentis, veleerte asperitates in ipsis gignuntur , in quas dii impingit spiritus , illas propellere

eupiens, tusses mouet,ut perbelle Gai. doeet di. de simpl.

med. saeuit. e. I p. neq. enim

solum ad expellendos humores datur tussis, sed ad flamosos etiam, & eratas halitus,& ut Gal.eit. docet ad panis micam, di potum affatim ita

327쪽

2 stis XXVII.

labentem gutturi, de ad ea,

quae menbranas organorum adhaerent, te uniuntur. Vnde nil contra eon elusionem, haec

enim omnia per tussim propellere eonatur facultas instrumentorum spirabilium. 3.oblect. Obiicies 3.eum tusses fiui in hepatis infamationibus, ut fuse docet Gai s. de lo. ais. e. 3. item cum tu es fiunt in aqua intereutem laborantibus, quod malum est, de de . speratum, ut testatur Hypp. s. aph. 33. & 7. aph. 7. non adest obstructio viaru spiritus, sicut neq. cum ob inflammationem eostarum, vel suppurationem, vel alios humo

res exi fetes in eauitate thoraeis se tussis, aut propter fauetum, di gutturis asperita, tem, ergo male positae ultim definitionis particulae quae vias suas obstruunt 2 Resposio. . Resp. multoties in his ea sibus fieri obstructionem viaruspiritus, transfusa materia ad asperas arterias , c, de tussi

superueniente aquae intereutem, manifeste GaI.doeet Imeit. inquiens s eum in hydrope aquosa humiditas tantum adaucia fuerit, ut iam asperas oecupet arterias, si tussis superueniat,malum e quod idem in alijs allatis easibus fieri dicere possumus in tussis generatione transfundi ma. terias ad asperas arterias, quas si nolimus seper adesse

in vijs spiritus obstrueado, eerte satis est si vias spiritus

extra existetes comprimant,& angustent, spirituiq. liberudenegent transitum, eontra quod tussi insurgit natura, ae,pinde obstructionis nomine non propria, quae fit ab humoribus v.g. intra arterias existentibus, sed quaelibet angustia aeeipi debet in tradita definit.& quae ab humoribus, ab infamatione hepatis, vel ralia simili eausa infertur a spe ris arterijs. quae doctrina est expressa Gal. eit. a. de eaus. sympl. e. q. loquens enim delusii ob peripneumonia, pleuritidem, inflammationem gibbi iecinoris, inquit extra enim haee sunt ad portionem eorum, quae a capite de suur, quae bibentibus, edentibusue nobis in arterias delabutuo Ex dictis elare eolligitur Tussis non unu esse praesagium tu D p gi , sis, sed quasda esse malignas, quae malos morbos sequuntur, quasdam vero non, quae fiunt ob intemperie, saueium asperitatem &e. Quod Gal. ex prolata doee s. de mor.

gendus etia id e Gal. 6. epid.

ubi tussim senu habet ad mortem usqί eomitari, aph. in aph.Iq.ctaph. iis aph Q ubi est sermo de tussi gibborum, Tec aph. 3y. ubi est sermo de tussi superueniente hydropi-

co, de alijsim supra cit. . .

328쪽

3 IS Franci ci Antonis Casertae

De Sternutamento.

Artieulus primus.

auid sit si mutatio , iuua

Pars in ea assciatur, μη quassat oetana 3 .

Ei a qua potentia. r. Conet. D Rima Conelusio sternutat mentum non est motus proprius Cerebri. Est eontra.

Auleen n. in s. sen. . tract. 2. e. I s. ubi sternutationem ita

definit. Est motus proprius Cerebri ad expellendum humorem, aut materiam aliam, eu auxilio aeris naribus attracti subito per viam nasi,&oris. Auice . sequitur fidus,& diligentissimus interpres

Gentilis, quibus videtur assentiri And. Laur. anat tib 9. qu. a . ubi ita inquit, ctalis est eoneussio Cerebri in ster' .nutamento) Item Valles. 1.eontrouers. e. II. ubi inquit sternuta mεtum fieri Cerebro e utiεte seipsu, simulq. eon stringe te thoracis musculos. I.Probat. . Piobatur Conelus. Primo experietia, qua testacur Gai 7.aph. in aph II pennis enim quidam nares irritantes sternutant, ergo sternutatio simplieiter no fit comoto Cere. Resp6sio. bro. Dices in hoc easu,Cere hi u moueri ex e Mesta ad asse Impugn. ctas nares, sed eoia a. Tu quia sternutationes frequenter ex

ratione eonsensus huius de- herent eontingere in lethargis, phrenitide, amplexijs, epilepsijs , & similibus affectionibus,in quibus Cerebrunon solum in eonsensum trahitur , sed praecipue patitur, potissimu in epilepsia, in qua Cerebru proprio motu plernaturae modum se eoneutit, nee in sternutamenta fiunt. Tum quia. Et Probatur hae ratioreis a. rotat. x. Cone l. hie Cerebri motus,

qui dieit sternutatio per Amuel est naturalis,idest naturqleges , atque modum aut non exeedens, aut vix quide,& hoe diei nequit,Cerebri. n. motus, & dilatatio, eontractioq. naturalis, vel naturale parum excedens, non potest tantum motum, quantus in sternutamento obseruatur,

pro dueere. Vel hie Celebri motus admodum a naturali . proprio motu euariat, pro vexecidit in epilepsa. Et ne q. hoc asseri potest, tu quia ad modum patiente Cerebro, &se quatiente, in sensu contingunt symptomata, tum quia eorpus totum etiam eone titur, ut patet in epilepti eis; quae omnia in sternutamentis non cotingunt, in quibus sensus illaesi permanent,nec crurum, aut tibiar partes aliqua ex motu sternutationis vi lentiam patiuntur, sicut neq. de brachia,ergo Cerebri moritus non est sternutatio.

329쪽

probat.Conel. 3. in sternu tamento, ut doeet experientia,& probabitur infra,& eo eedit Auleen. adest magnus motus pectoris factus vi lacertorum pectoris , & vela minis,hoe est diaphragmatis ergo sternutatio non est motus eerebri. Quod si dicastipe motu pectoris adiuuari cerebrum ad expulsionem,&victoriam ; quod eerte sate tur Ruie. Iam habetur intentum, potius in hoe motu pectoris, non in eerebri motu, stam esse formalem ratiorem flernutamenti; Etenimem per in omni sternutatio. ne adest motus pectoris violemus, per quem eaput etiaconcutitur, ut dieetur, non in semper debet adesse eerebri validus motus per Avicennae et principia; Quando. n.eerebrum non patitur, sed

fit sternutatio ex narium irritamento, non est cur ad expellendum debeat eerebrum insurgere. Adde cerebrum in suis motibus, & in expulsone eoru, quae sibi sunt noxia, non trahere in eonsensum perioris mustulos, di septum transuersum, tamqua in adiutorium, alica id maxime deberet esseere in epilepsia , quod tamen non effeti, ut

constat experientia, in ea . n. non sunt fiernutamenta, nisi ex arte prouoeentur, non igitur ex cerebri motu oritur

aemulatio, ne b eerebri motus est sternutatio, sed Ap Amobiici auctoritate Hypp. 7.aph. I i. ubi inquit sternutamentu fit ex capite, eate- secto Cerebro,aut humectato, eo ut in eapite inani &e. quae sententia videtur Aule. opinionem aperte doeere. Resp. hoe loeo Hypp. non solutio. doeere sternutationis motu

fieri ex motu Cerebri; sed ex 'm dispositione Cerebri ealida,

Vel humida pendere sternu podit ha-tationem, quatenus a Cere- here 'te bro mordax eosuit ad nares nerationc

humiditas; id quod non esse i ς pue,

semper verum Gal. aduertitio.cit.etenim pennis quidamnares irritantes, sternutant, in quibus sternutamentu suae generationis prineipiu nullo modo habet a eapite. Seeunda Concluso sternu- a. Conutatio est ve hementissima e satio , ad persequenda, protrudendaq. ea, quae nares CL

fendunt, instituta. Est Gal. 2. de eaus sympl. e. s. antet fi. N e. . eirea meis. Et probatur ex eius explieatione, qua constabit optime sternutamenti naturam de elarari.

Dieitur igitur Primo vehemetissima es flati Q quibus

ostenditur sternutatione non esse motu Cerebri proprium, sed pectoris,& organoru spiritalium. Item esse thoracis motum illu,qui fit vehementi thoraeis compressione, qua autecedere inspirationem,ue aggregetur aeris copia, quae

330쪽

ad magnam efflatione requi

- . ... ritur,ut patet ex dictis,&eo

stat experientia doeetq. Gai 7 aph y r.eit. Et in hoe motu convenie sternutatio eu tussi; quae ut patet ex praeeed. qu. etiam est vehementissi ris es.ssatio; quamq doeente Gai.

lentior adue est efflatio in sternutatione quam in tussi. Dicitur seeudo ad perseis que ia&eo quibus denotatur tu pars, quae patitur, tu finis,

ob quem data est a natura sternutatio; patiuntur enim nares s quibus, ut praesto sit natura,& ut expellat id,quod nares mordieat, sternutamε- tum instituit. Modus autem, quo nares sternutatione ex Nodus purgantur,est is, qui ex Gal. e puro eici .aph. 1 r. affertur his ver

i; ur εχ bis. c duplici aute in ipsi, na-

sternuti ribus existente perseratione, tione . lata quidε ad os: per meatus vero tenuiores ad cerebrum:

quae quidem est ad os pers ratio fi ab eo, qui de subter spiritu effertur; qui vero ad

Cerebru meatus pertingunt,

ab illo,qui ab ipso prodit, expurgantur. Huius etiam rei

Gal. eit. a. de sympl. caus. e. 3. exemptu tradidit his veribis quippe expurgat spiritus

sibi ipsi violenter, S eum im petu delatus, vias, non aliter

corollaia harum opifiees. rium.quo Ea dictis Colligit primo probatur optimam esse allatam defini

tionem sternutamenti tradi - . tur enim per propriti, & for malem motum, qui est spiri. tus violenta emissio; per pro prias patietes partes, nempe nares, de per propria causam

fiaalem. s. nariu expurgatio nem, ut habe ur etiam ii. de si tipi mei. fae. e. I Colligitur 1. Partem, quae secunda assicit in sternutatione, euius existente affectu,sit, de cessante,cessat sternutatio osse na- fecta inres,sine quaru irrita meto, ut sternuta- docet experientia , non ster. xion nutamus. Et iure merito media spiritus cone itata emissione nares irritatae expurga tur; quia ipsae quoq. sunt re- spiratus viae a natura invεtaer gut his verbis docet Gal. a. de causis sympr.e. 3. cit. & patet

Colligitur 3. organa,& in rtium strumEla quae eoneurrunt ad Coroli sternutametu, esse ea omnia, Ρη , quae coeurrunt ad expiratio :' 'l' ς nem; ijsdemq. mustulis, qui fit sternu-bus magna, & vehemens fit latio. expiratio, fieri sternutatione, de quibus dictum est sup.

q. de respiratione, vehemens enim etfiatio fit pervehemetem expirationem Atq. hine. Colligitur .sternutamen- Quartutum fieri a potentia motiua Corolla- animali, & eonseqxeter ster' ''nutationem esse animale mo. iiii uel

tum; musculi enim mouentur nutatio.

ab animali potentia,& respiratio animalis est motus, ut

SEARCH

MENU NAVIGATION