장음표시 사용
171쪽
in Lib.I. Corn. Tae. risIriumuiri ex Fuluia fuit, puer magni o exces animi, ct ad multa largienda propensi: Puer ad huc Philota medico Antissensi ob Sophisma quoddam super cenam allatum , dono dedit abacum multis ingentibus argenteis poculis onustam , quem cum illa accipere recusaret, veritus ne puero iniussu patris. ram multa dandi potestas non esset ,subiratur puer. Accipe, inquit, nihil cunctatus, an nescis
eum, qui haec tibi dat, filium esse M. Antonij illius , qui totidem vasa aurea donare nullo suo incommodo potest λ Victo Antonio, ita se in eum clementergestit e regustus, ut Octauiae sorori suae optima mulieri, educandum d derit, quae gularis exempli nouerca , ita priuignos suos, Antonij, a quo ipsa, tam multas contu-- mellas acceperat, liberos , non sectu educauit , ac suos. Itaqueprocedente aetate cum principem amoris, ac dignitatu locum btineret, Agrippa, proximum priuigni , Tiberius , ct Drusus, tertiis ab eis numerabatur Antonius. Quin etiam eam octauia filiam, quam segrippa, Iuliae ducendae causa, mortuo tauarcello dimiserat, huic sentonio in matrimonium collocauit Augustus. Fuisse ei opinor a principio idem praenomen, quod patri. Sed cum in odium Antoni, triumuiri Senaticonsultum factum esset, ne quis Antoniorum amplius Marci pronomine uteretur , nouo praenomine Iu-ἰum Antonium potatum esse. Extat ad eum pul-1 cherri.
172쪽
M. Ant. ureucherrima Ode Horatii, de laudibus Pindari.' Πῖα ct sacerdotio, ct pratura, ct ad itate, o consis-latu, quem cum Q Fabio A cano gesserat, est'
prouinciis ornatus ab a fugusto , ausus temerare Iuliam Augusti Filiam, mulierem impudicissimam. cum id non tam libidinis , quam capiendi nefarist alicuius aduersius Augustum confiij, caussa feci αcrederetur, aut morte aspectus est, ut Dio ait: aue ut Velle- , facinoris consilentia mortem sibi ipse conscivit. Hac igitur erant, qua calumniarentur, accusarenis, ut ab Augusto crudeliter, ct 0rannica facta. Nec domesticis abstinehatur. abducta Neroni uxor. J Liuia , quae etiam priori virσnupta adulterium fecisse cum Augusto, plante diaxi, putabatur. Et consulti per ludibrium pontifices,an concepto , nec dum edito partu, rite nuberet. J Nam, ne mortuo quidem marito, licebat olim mulieri, ad sicundas nuptias transire, nispost decimum mensem, ne familia turbarentur,re quae siecus fecisset, infamia botabatur. Et inde il-Ia in instituendis, exheredansiue Postumis fommula. Si quis mihi filius, filiaue in duceni proximis in ensibus , nascetur : ct in ici. ac custodiri nonnunquam ab agnatis prioris vir ο- . Iebant. Oui lin.
173쪽
In Lib. I. Corn.Tae. TarPer totidem menses a funere coniugis,
Sustinet in vidua tristia signa domo.
Ergo idem struandum erat in diuortio. Ratio enim utrobique eadem. Constulenti autem e Musto, re- Pandere Pontifices, si ambiguum esset, concepisset Liuia, an minus, non posse eam a Tiberio relictam flatim alteri nubere:sin concepisse constaret, libere
cularem putant, ego tamen, veram, ac seriam fuisse arbitror. Nam s res dubia fuisset , ct ipse ρε- stea ex Augusto peperisset mense septimo, situs νideri potuisset ex priori viro susceptus , at cum ita
constaret eamgrauidam esse, ut tertio mense posteaquam cum Augusto esse coeperat, Drusum enixa'. res dubitationem habere non poterat. Fortasiis au rem pro nuberet uegendum e nuberet.
Atedij, aut Vedii Pollionis luxus I
Nominatur quidem Aledius inter amicos a Uu-
nominatur 9 Vedius. Unde Aspicari posset aliquus , duos esse. Verius tamen puro erratum esse, a Librariis, eosique, vove, siripsisse date L aut Vedi, Pollionis,cum dubitarent, viro modo siriptam esset. De Luxu autem Vedi1 Pollionis nota sunt, quas narrar Seneca lib.3. de ira : ct si ibi quos legitur tedius, ct Iibro primo de Clementia, pbi eundem nominat Vedium, ct Dio lib.s .
174쪽
I32 M. Ant.Mureti Postremo Liuia grauis in Remp. mater Ieius enim consilio omniafaeiebat, oestiis ipsius omnia tribuebat Augustus. Grauis domui Caesarum nouerca J neque enim conquieuit donec totam Caesarum progeniem
Nihil Deoq. honoribus relictum, cum se templis,& effigie numinum per flamines, di sacerdotes coli vellet J Horarius. Praesenti tibi maturos largimur honores Iurandasque tuum per nomen ponimus
Coelo tonantem credidimus Iouem Regnare , praesens Diuus habebitur Augustus. virgilius. Ignarosque viae tandem miseratus agrestes, Ingredere,& votis iam nunc assuesce vocari. Horatius. Condit quisque diem collibus in suis, Et vitem viduas ducit ad arbores : Hinc ad vina redit laetus, & ait ris Temensis abhibet Deum. Te multa prece, te prosequitur mero, Defuso pateris,Mlaribus tuum Miscet nomen, uti Graecia C storis, Et magni memor HerculiS. Suetonius tamen. Templa,inquit, quamuis sciret
tiam proconsulibus decerni, in nulla tamen prouincia , nisi communi suo Romaeque nomine
175쪽
in Lib. I. Corn. c. nomine recepit. Nam in urbe quidem pertinacissime abstinuit hoc honore, atque tiam argeteas statuas olim sibi positas,consauit omnes : ex quibus aureas cortinas Apollini Palatino dedicauit. Reperiuntur numi veteres, cum hac inscriptione Romae &Augusti P lapides cum hac: Sacerdos Romae& Augusti.) Apud Sex. Rufum. Templum Romae & Augusti: in regione templi Pacis
Augusti Solius) in regione Fori Rom. Sed hoc Liuia augusto iam in Deos relato posivit. In Asa,in Bithnia vivo ct consentienti templa posita sunt. Mortuo Nola Tiberius dedicauit. Ne Tiberium quidem caritate aut reia pub. cura successsorem adstituiti : Sed quoniam adrogantiam saeuitiamque eius introspexerit , comparatione deterrima sibi gloriam quaesiuisse, J Dictum Augusi de Tiberio est: miserum populum Romanum, qui sub tam lentis maxillis erit. Hoc ipsum ita expressit Dio sub finem libri 1σ. Τοσουτὸν δ, τὸ
Suetonius,tradidisse quosdam,ambitionarractum Augustum,νt,tali successere, des rabiliori e quandoque fieret. quod tamen ipse multis argu-
176쪽
Etenim Augustus paucis ante ann Is,cum Tiberio tribuniciam potestatem a patribus rursum postularet, quanquam honora or tione, quaedam de habitu cultuque & institutis eius iecerat, quae velut excusando Exprobraret. J Primum postulauerat tribuniciam potestatem Tiberi, an tum in quinquennium, inde aut in alterum quinquenium,aut, ut alis Polunt, in decennium postulauit. Velut excusando I Nullam male uolenti vi ea
Ceterum Sepulturam ore persecta, te plum &coelestes religiones decernunt J Ita enim decernebant, quasi siententiu fluis Deos facere possent. legatus etiam ct corruptus a Iulia, dato vicies HS. Numerius tticus vir pratorius, qui se erilem cremari euntem in caelum ridisse iura
Versat inde ad Tiberium preces J νt istud molasti fimum imperi, Onus suscipere dignaretur. Et ille varie disserebat) Non erat ita superbus νt illas preces aspernaretur: non ita signis ut illum cuncta regendi laborem reiiceret,rogari volebat.
De magnitudine imperii, sua modestiad Modestiam dicit,non, ne quis sit error,virtutem animi nihil de se,nisi moderatum, sientientis :sed modicas ct exiguas vires suas, opponiturque hoc sensita modestia magnitudini. Sic lib.3. Simul m
177쪽
in Lib. I. Corn. c. 73ydestiae Neronis,& suae magnitudini fidebat, Olib. . . Rari per Italiam Caesaris agri, modesta seruitia. 9ub ra. magna Deum benignitate & modestia hiemis rebus extremissibuentum. Solam diui Augusti mentem tantae molis capacem nes iam reperiri posse a-tium qui idem onius ineret. Se in partem curarum ab illo vocatum quo tempore,ut diximus, consers impergus pluue est experiendo)quod certissimum distendi genus est. Didicisse quam arduum)-δυγὴς, δυσφορητον. quam subiectum fortunae regendi cuncta tonus) multa enim accidunt, quae nulla ratione,
nullo humano consilio prouideri queunt. Proinde in ciuitate tot illustribus viris subnixa, non ad unum omnia deferrent) Sed publica munera in plures distribuerent. Plures facilius munia Reipub. sociatis laboribus exsecuturos Quantum dolorem inuosset Senatui Tiberio ,si eius precibusparuisset. Quam multa
contra vetus dictum, rogant ea, quae impetrare
nollent. Plus in oratione tali dignitatis quam fidei erat. νt sve sipeciosa orationu peloimprobissina consilia obtendi flent.
Tiberioque etiam in rebus quas non Ο culeret,seu natura, siue adsuetudine,suspensa semper&obscura verba.J Nullum vnquam I. prin-
178쪽
principem fuisse simulandi ac dissimulandi peritis-
rem, omnessummo consensu historiarum siriptores praedicant. ct multi in ea fiuntsententia, ut eam ν- nam esse ex praecipuis regum ac principum laudibus putent. De quo tamen rarie illutari potest. Nihil enim tamseruile videtur quam mentiri: νnde ct eos qui pereo aperte loquuntur, nes quicquam reticent , Libere loqui dicimus. e chistes certe, qui ingenio vel maxime regio fuisse perhibetur'apud Homerum, oe apud Euripidem ait, eum sibi morte odiosorem esse, qui aliud sentiat, aliud loquatur,ses id negat ullo modo aut facere aut alium faciente probare posse. Neh a patre degenerat Neoptolemus ille Sophocleus, qui cum Vlixissuasi, Philoctete a Iere cepissset, redit tim ad ingenium, o tegere quas
vera erant,non potest. Sed tamen negari non potest,
quin mulatio ct dissimulatio saepe principibus necessaria, ct in eis siumme commendanda sit. vicum e iusmodi aliquid accidit, quale cum Mnevi Virgilianus, Spem vultu simula premit altum corde dolorem. etenim sprinceps apertus st, ct mnudandi ac dissimulandi imperitus, omnia istius co- sua patefient: quo nihilperniciosus ess, aut maiori
ad res gerendaου impedimento. Idcires enim veteres, Conso, quem faciebant consciorum Trium, in Iocis Dbterraneissacra faciebant. νt ostenderent, ea δε- mum consilia visita esse, quae laterent. Et laudatur
dicturalitelli Pij, qui interrogatur qui postridio
179쪽
In Lib.I. Corn.Tac. 137 facturus esset, Tunicam, inquit, meam comburerem, si putarem ab ea consilium meum detegi posse. Et Francisio I. Galliarum regi, omnibus prope virtutibus regiis praedito,nihil magis obstitit, quam quod nimis aperte ct libere,quid in animo haberet, eloquebatur: ita ut cogitationes ipsius prius interdum ad hostem, quam ad ipsius constiarios perferrentur. At alius quidam e regibus nostris, cum s-βοιβοs, qui instem regni educabantur, nihil opera ad Latinas litteras percipiendas conferre voluisset. hanc unam sententiam ab eis disici voluit. Qui nescit simulare, ac dissimulare, nescit regnare. Summus Philosophorum Plato,cum alioqui mendacium ex omni bene instituta ciuitate, exterminandum censerat,medicis tame, ct magistratibus ac principibus ciuitatis illud esse necessariam ctsalutare nodistetur: eris permittit, ut eo,cum publice expedit, νri queant. e s in Tiberio perpetua simulatio erat. nunquam ex istius aut vultu, aut sermone animum quisquam certo persticere potuit. Seu natura siue adsuetudine) quae ut ait Euenus, in naturam rem
ritur suspensia semper & obscura verba. Itaque ut Apollo,sic Tiberius, λο ut merito poc/ri pol rat.. Tunc vero inteli ut sensus suos penitus abderet in incertu & ambiguum magis implicabantur. Quid enim deesse poterat, cum ad naturam ct ad consiuetudinem θconatus accederetI
At patres quibus unus metus, si intelligere
180쪽
M. Ant. Muretividerentur id ess,qui nihil tam male metuebant. quam ne intelligere riderentur inulationem Tibe- . rij. Sic Virgil , non metuS officio nec te certasse priorem,id est, non metuimus si intellige re viderentur nihil enim molestius Tiberio poterat accidere, quam si astum suum ab aliis agnosi ν
In quib' lacrimas, vota effundi,ad Deos, ad effigiem Augusti,ad genua ipsius manus
tendere. J Indignos homines libertate: qui quodalij auersantur, ct abominantur, id rotis ac precibus peterent,ne liberi essent. Quid eis peius optares,quam vi votorum compotes ferent ρ Haec igitursic indigna
faciebant, Cum Tiberius proferri libellum
recitarique iussit) Suetonius una cum testamento Augusti astata in curiam a virginibus Vesalibus esse Διit, tria volumina aequesignata, ars ipsaε υ- flamenti tabulu. De quibus νno Augusin mansita de funereso complexus erat altero indicem rerum 2 segestarum, quem pedet incidi in aeneis tabulis, qua ante Mausoleum flatuerentur. tertis breuiarium totius imperli: quantum militum siubsignis νbis esset: quantum pecuniae in araria, ct fissis, ct vectigaliarum residuis. Adiecerat O libertorum seruorumque