장음표시 사용
51쪽
siue ad praesectum praetorio, siue ad praesidem & rectorem prouinciae referatur: quod ait uno loco, Ausonios enses,altero, Ausonii munia serti, eandem rem significariori mirum ius gladi in merum imperi qm : quod etiam ius ferri i Lucano cur immo poeta nominat istam, is turiis verubus,quos titulum i de regulis iuris adduximui; Ze feriis i ilis rum 1 Seneca et in illo loco, ubi docere vult ma stratum aut iudi--ρος. cern ira vaeuum esse debere: vides,inquit, quam debeat omni per- h. i turbatione liber accedere ad rem summa Eiligentia tracta dam,pora caput, irato serrum committitur.
Poena ferri siue gladi pux.Deco ut ecuri vel ladi ebar. Poena iudicato comprehensa mutari nonpre 7 a Praeside , sed a
principe, a quo lis erum mortis arbitrio, non ab siti peristituunet citi locus enundatim
, E iure ser gladii,quod aliquam modo mentionem se imus, sicile adducor ut de gladio, de poena gladii,de libero denique mortis arbitrio nonnulla minimὰ vulgaria, qtiae animo sucEurr esit, ex gliris aliarumque literarum auctoribus proponam.
Ferrum de gladium apud auctores bonos pro eo de usurpari,hoc argumento alibi 3 docuimus, qu bd gladiatores setrum recipere di-Dit eantur, eademque poena sit eius qui ad serrum, & eius qui ad gla-D . I, . sed innatus est,nζmpe ludus gladiatotius: ad quem qui datur
Pa. u. 5. eum intra annum consul Ri oportere Paulus ali 4 in reSeptarii sen- istis .iit. . tentiarum libris. C*terum est alia gladii siue Drri poena,cum quis Sen ca ἡ ita damnatur,ut gladio in eum animaduertatur1: quae non ad edininter gladiatores decertationem , sed ad capitis amputatio-DI so, i, dpcoli xion m nam ita quoque , probati Latinae lin- Liade, suae auctoribus 7 nominatur) pertinet. Sie illa Salviani Massilien - - - , or iis episcopi verba esse accipienda censeo Addiderunt quoque, ait, libidinem . comprimendam seueras pudicitiae sanctiones decre- su δε impudicitiam coercentes,ut puritatescilicet utrius . , r. i. Ari, que sexus de domi connubii seruaret affectus, & in publico metus dindeo legum. Ad Constantini veis constitutionem Salvianus respicit, qua sacrilegos siue temerator nuptiarum stadio puniri sanxit Im
i f. I: .lix nunc rapaces oracialium manus, uent in quana nana si monitino
Iulia Insit, cessauerint gladiis praecidentur,ci si ad membri unius, hoc est ma-- nuum amputationem non incommode reserri possunt, ut qua par ti m. τι. xς corporis qdispiam dcli lucrit , ea plectendum esse Imperatoresia H i. ra. decreuerint, tria de re sibi copiosius ac diligentius a nobis facien- M.' asi te Domino diiseretur, aizamen de ipsa quade agimus decollatione o quod ius legi Iuliae de adulteriis coercendis noster Iustibi ista . nianus io tribuit. Haec quoque verba H Imp rato um: Cessent talia
52쪽
si quis interpretetur,liabiturus is quoque est, quo sententiam suatri non improbabiliter tueri possit. His prosechb verbis ex Imperato- rum constitutione 'depromptis, in tantum humani generis inimi-I I. ro. C. cos arbitra aequitate persequimur,ut delatores pronuntiatos puniri et gladio iusserimus,& si quae sint in libris nostris consimilia, capitis' amputationein significari asseuero: quae non securi ut adhuc Tol ta iolet vel aliquo a lio teli genere, sed gladio pleriique ut Lutetie Parisiorum, hodieque fieri videmus ita olim apud Romanos post leges Porcias ta Valerias peragebatur, ante convitutiones Imperatorum recentiorum quibus antiquae legum poenae antea si blate renouari, sed & aferbiores multo extra ordinem infligi coeperunt& quodammodo ignominiosior erat, censeturque adhuc securis poena quam gladii. Quamobrem Antoni tis Caracalla, in cuius conspectu Papinianus iecuri percussus est,& a militibus occisus,eo ficto percussori dixit, gladio te exequi oportuit meum iussum,ut Spartianus' prodidit,&Item his verbi, Dio 1Σ γ -ς isti, Gisi επετῆ πιν ἔτι .ίνη αύτου έ διε i, 7 M eumscura n in dio percus et Atque hac ut puto ratione motus Vlpiamri ',ait: si quis σ 'damnatus fierit,ut in eum gladio animaduertat r non securi Aelleio,vel seste,vel laqueo, vel aliquo alio modo: sed gladio tantum . x animaduerti oportere: quod sic accipiendum puto, ut ne iussu qui- A 'cem iraelidis poenae sententia comprehensae genus vel augeri, vel '' Immutari yllatenus queat, cam Proconsulis tabella sententia sit,nζque augeri litera una, neque autem minui pota test .sed utcumque recitata est, ita prouinciae in strii mento resertiir,
. . . , Jς Pi M Wς prouinciarian ea quae pronuntiauerint ipsi reicindere,suam mutare sententiam neminem polle,idque ins blitu ' esse fierus tamen de se quis mentitus fuerit, vel cum non haberet probationum instrumenta,quae postea rcpererio poena amictus iit, sivi nonnulla extare principalia rescripta, quibus vel poena eorum mi- D rip m restitutio conccisa Callistratus scribit s
pi fieri poss): quod de Paulus his verbi, '
n' uriis iacta P na damnatorum post sen- ' l. acta. s.
remiam dictam sine principali auctoritate,nihil est statuendum,&Vlpianus 'Praeses prouinciae inquit)eum quem d mnauit restitue .
n pς ni G in isti tentiam suam reuocare uoso sit. d igiti ir 'Principi eum scribere oportet, si quando ei qui
cens videbatur,postea ratio an nocentiae constiterit. Idem alictor alio loco 3x decutiones poena plebeiorum damnatos liberandos esse , .
ait,& adiicit:Sed hoc non potest efficere, qui sententiam dixit u 'rirum reserre ad principe debet, ut ex auctoritate eius poena aut taliberentur. In eandem sententiam Iurisconsultu, iam ex recentioribus nomine Papianus xx. iudici quoqueannuit, neque suam neque alienam sententiam liceat res agari, qui, haec if' discussio soli pripori reseruatur. Sedaiuid Paulum equidem in illo
53쪽
MsgM EsT R. IvM loco, Amplianda non,ut quidam saciunt,augenda interpretor quar rutiat ' l. iiis hoc verbum ea signiricatione apud Iustinianum' de Paulum ipsum alio in loco accipi oportere non dubitemὶ sed cum duo potistimum, ut veteres glossae notant, eo vocabulo designen-x I.nm t. rur: το-e το μερτί P iugere ct diserre idem valere D. destinis censeo, quod sustinenda differenda: cum si quis sorte ne suppli cio afficiatur, dicat se habere quod principi rc serat salutis ipsius 3μ pq 'I p iani nihilo magis iustiti edam cith Vlpianus doceat .
Di ρω . Caeterum,inquit , Ut mea fert opinio, prorsus eos non debuisset
d. stea quam semel damnati sunt audiri,quidquid alleget. Ipitur cum
in urnam aeream semel co diris calculis ex more, perpetuo iam cum rei fortuna tras actum sit,& mancipe tur potestas capitis in manumus, i. a postpi commutati licet, ut in Apulei j quod a loeb , i ais . id ς ό lup pcena ampliare vel minuere Praesides non queut:. io 13. Ma similiter danatis poena legitima, libera mortis facultate concedediblioth. bid. ius Praesides non habenti ita ut genus mortis ipsi rei possint eligere, ριρ-σ atque albitrio suo subire: multo magis nec veneni quidem haurientacultate reis dare poterunt, cum haeς poena veneno necandi an- ἀι. liquitus quidem ab Atheniensibus frequentata, quantu ex Diod m. - . rci Siculo ε intelligimus,sed legibus Romanis comprobata, vel moribus recepta non fia erit,licet extent Imperatorum fratru rescripta, quibus permittatur libera mortis facultas dique arbitrium: sic enimo . . - Vlpiani verba 'interpretor: quiarum icntentia ea ratione nititur,
a-ναι -- psis ingenitum est,duriores casus& tristiorem fortunam imperatolia humanitate mollire legamque duritia proclem etia sua decretis moderatioribus temperare, ut Theodosimn & Arcadium Impe
m s i. D. ratores facere solitos memorat, in quadam ad ipsbs epistola Symmad paenu. chus'.Sed non quod principi licet ad statim magistratibus urbanis 3 t. 23. C. aut prouincialibus permissiliu est. Alia est enim ut alio loco idem eosdem scribit '' conditio magistratuum quorum corrμptae videntur esse sententiae, si sint legibus mitiores: alia diuorum yrib i. pist. Principum pol cstas, quos decet acrimoniam seueri iuris inflectere Euphrati philosopho ut cicutam publica Atheniensia poena,quo modo Plinins ait , inuisam biberet,concessit Adrianus, si Dioniti G i, credimus ax. At reis veneno se necandi secultatem permittere non possinit Praesides, ut ex Vlpiani verbis elicitur: quamobrem, quod Tacit i. post obit una Dόmitiani ,reuerso Ephesum Asiae metropolim beato Ioanne, Abdias, interprete Iulio Auicano, accidisse narrat i3 in haec 3 n verba: Perrexit Aristodemus ad Proconsulem, de petiit ab eo duos viros, de quibus debebat ultimum supplicium sumi: quos cuin star lib. s. ias tuisset in medio foro coram omni populo,aspiciente apostolo, fecit m h o. eos bibere venenum, cui mox ut biberunt,spiritu ex balauerunt: id totum ii vcrum est, vel Aristodemi Dianae pontificis petitioni Pco consule,quod alioqui se iurus no fuerat tribuisse, vel potius quoaininime dcb iit suppliciu datiatis iniuris Ie,asseuerat nus. Liberu quo mortis albi triti reis vel danatis, vel etia indamnatis permittere ---. no praesides,sed principes queut: utide Virian. 1 docet. cuius verba. etsi
54쪽
Liax R a. 27 etsi alia non in cornmodam aut ab historia iureque ciuili aliena interpretationem recipiunt,ut alibi idocuimus: attamen ita uti nunc exponimus non Graeci modb interpretes',sed & ex Latinis Accii r- η sius aliique nonnulli 'explicat: auos ut sequar, ipsa verborum con- iaceptione adducor, quae talis esti Proinde nec liberam mortis si ....tatem concedendi ius praesides habention ait liberam in se tendae mortis secultatem eos non habere, quam qua id verum esse no disii 3 Eal adteor: sed ii non habere concedendi liberam mortis sacultatem, de permittendi reis liberu mortis arbitri v. Hoc cum ita sit,inulto mi- anus libet a cuiusuis poenae secultate in permittere poterut praeside S. s, Ut
Sane Quintilianus in diuite accusato ne hoc arbitrium reo coce- doniam de . dat iudices, admonet. Hoc tantum, ait,ab afiectibus vestris omni u 'si mortaliu nomine peto,ne cui noceti poenae praestetur arbitriu.
finita, iudices, sceleribus aperitis audaciam, si poenam licet eligere condemnato. Apud Egyptios profecto damnatis permitti solitum v. fuisse mortis arbitrisi, Diodorus optimus historiae veteris auctor ad docet . Sed ad Iuriscos ultu redeo. Igitur in supradicto loco deinde ssubiicit Vlpianus,Diui tamen fratres rescripserui, permittetes libe - μὴ ram mortis facultatem: id est,quod magistratus non poterat, id reis vel da natis principes notauqua supplicibus libellis rescribedo pet- miserunt. Persuasit Asiatico perduellionis apud Claudiu accusato, neque sat firmis testimoniis eo uicto & prope iam absoluedo Vitel
beru ei mortis arbitrium ab Imperatore impetrasse: quo intellecto, Asiaticus delicti sibi coscius, cum existimaret manifestb se teneri, manus ipse sibi attulit, ut Dio c memorat.Sic apud Suetonium m O- έ mcellatis sororibus,item Varonillae vcstalibus incesti accusatis Domitianum liberii mortis permisiste arbitriu legimus. Ide Domitianus
quos da maiestatis reos in curiam induxerat:& cum praedixistet ex- dis. perturum se illa die quam charus Senatui es let, facit E perfecerat,vt D. etiam more maiorum puniendi condemnaretur: deinde atrocitate poenae conterritus,ad leniendam inuidia intercessit his verbis ne l. enim ab re suetit ipsa cognoscer c Permittite, patres co scripti, a pie late vestra impetrari, quod scio me difficulter impetraturii, ut dan iis liberii mortis arbitri u indulgeatis: na & parcetis oculis vcstris,& intelliget me omnes senatui intei suis te. Haec aute omnia ex Su a; ritonio ' hausimus, atque huc trisfudimus: ut comparetur cu Taciti verbis,quae luxata & deprauata esse no coiicimus, verum etia asseueramus: itemque vi si fieri poterit, que tuadmodum posse cesseo,Su
tonii beneficio Tacitus integritati sitae restituatur. Na quo loco ν de L.Vctetis, socrusque eius Sextis & Polluti et filis nece loquitur,Seruauitque,in alii ,ordinem sortuna: ac lenior prius,tu cui prima aetas extinguuntur. Accusati post i pultura, decretumque,ut more maiorum punire atur. Et Nero intercellit, mortem sine arbitrio permitte,s, ea caedibias peractis ludibria adiiciebantur. Quid est quod ait Morte sine arbitri ολ Lege dum Morte eius arbitrio pernit titi,ita retroactis medij Vocabilli luet is, a iure fit, ut P, irae,reponatur eius: vel potius, tortis arbitri u pcrmittes. Igitur ut Domitianu senatui
55쪽
intercessisse,qub damnatis liberum mortis arbitrium indulgeretur, ex Suetonio didicimus: Ita Neronem Tacitus ait per ludibrium liuerccssisse, ut iam sepultis quasi damnatis, necdum extin s liberum mortis arbitrium permitteret. sic Thrasea , Sorani; que 5 Ser-r IAM. - natum mortis arsi trium idem Tacitus paulo pbit 'ait: de alioico linquit, necem Plautii taterani Consulis deii iam. ' gnati Nero adiungit adeo propere, ut non complecti liberos, non illud breue mortis arbitrium permitteret: ubi,breue, dicitur pro-3 in Zmire. pterea, quia moti iussis Nero non amplius, ut Suetonius' docet, ' Π- q4am horarium spatium dabat,ac ne quid morae interueniret,medicos admouebat,qui cunctantes continuo curarent: ita enim vocabat venas mortis gratia incidere. Postiemd se Boetius quoque - mortis arbiti uim dixit quodam loco ' : Neto, ait, Senecam familia- praeceptoremque suum ad eligendae mortis coegit arbitrium. s lib. 1iciis, Sed de ipse Tacitus 'alibi hoc etiam loquendi genere fibi similiari utitur. Eius enim haec verba sunt,quae mihi supcriora transcribenti propemodam,quod nollem,ociderunt. Sed consultanti super absolutione Asiatici flens Vitellius, commemorata vetustate amicitis, vique Antoniam principis matrem pariter obseruas Lent, dein prae-culsis Asiatici in Rempub. beneficiis , recenti que aduersus Britanniam militia , quaeque alia conciliandae misericordiae videbantur. liberum ei mortis arni trium permisit:& secuta sunt Claudij yerba in eandem clementiam. Quintilianus etiam alicubi: Felices, inquit ,qui suo arbitrio moriuntur.Seneca denique: Clim vilissimae sortis homines, ait,ingenti impetu in tutum euaserint, cumque suo modo sic enim legere malim quam vel commodo, vel quo modo moti non licuisset, nec ad arbitrium suum instrumenta mortis eligere,obuia quaeque rapuerunt ,& quae natura non erant noxia, visua tela fecerunt. Ac non multo pbst idem Seneca mortis arbitriu, τε d. .ra sati electionem vocat' . Quibus omnibus ita expositis, patet saepem,' teis principes indulsisse ii ram mortis iacultatem. Praesides vero mortis arbitrium permittere damnatis, poenam ve sententia com- uti iuratis prehensam immutare non potuisse,allato Vlpiani testimonio do-- . cuimus:ad quam non inutilem,ut mea fert opinio,neque vulgare in
disputationem ii quaestione grauissima de iure gladij, deque praefecti gladio,longius me impetus, prouocante materia, evexit.
ve χm inris en principibin o primu . De x i v. urbis regionibus. De magistris vic remn. nius apud Suetonium uel DIJ in dubium voca iura M apud L Fndium re rupti Uni emendati.
sectorum praetorio auctoritatem ac potestatem sib Imperatoribus maximam fuisse,supra ostendimus. At si qui fuerunt praetorio praesectorum magistri, quis dubitabit quin horum quoque di suixas,gratia, potentia imperium illustri
56쪽
L i v x R I. 2'ra multo atque augustiora fuerint ρ Et tamen de his nullum audacter dico non modb classicorum, sed neque ullorum omnino auctorum testimonium proferri potest. Neque vcrisimile, aut rationi consentaneum videtur, ut quos a principibus sectandos, interdum etiam ipsos veluti alios quosdam principes sui illa,summamque re rum penes se habuisse constat, ij magistror tim aliorum, quam eius
qui quasi Dictator & magister populi perpetuus fuit, imperio paruerint. Nam quod ex Lampridio cuius solius auctoritate magistri praesectorii in praetorio in Rempub. quasi surreput)pro se itur testimonium, praetcr quam quod solum est, neque alterius similitudine sustultum , equidem syncerum esse nunquam credidi : praesertim quod quae Verba ei ptopinqua & adiuncta sunt, vitio labeque sce- dissima laborant: sed locum optimi auctoris, inertia,ut puto, librariorum atque ignorantia,male liactenus misereque habitum,& saniosis maculis perspersum ac deturpatum,ita uti nunc aspicitur, ob oculos proponamus. Praefectum urbicum ait Lampi id ius saepe post coenam ad potandum vocabat, adhibitis & praesectis praetorio: ita ut si rectis arent magistri horum, eos cogerent: voluit & pet singulas urbes leones praefectos urbi ficere, di ut essent in urbe XIIII.& secisset ii viretisci, promotorus omnes turpissimos de vitimae professionis homines. Hic primum quaero, quid est quod legimus, Magistri horum quid item illud: Per singulas vroes leones
praefectos urbi sacere'Neutrum scripsit Lamprilus ut opinori sua potius delirum aliquem librarium nobis inculcat se somnia fateamur. Et hoc quidem assentiri non est dissicile. At quonam modo eluendae sint maculae quae apparent, atque ut integritati nitorsque suo restitui totum illum Lampridii locum oporteat, non ita cuique promptum est dicere.Equidem librorum veterum adiumento cόm deficerer,ad coniecturas pridem confugi: quibus tantisper immorabor atque acquiescam, donec probabilius aliquid adseratur. Interim haud leue operaepretium esse me facturum arbitror, si quid mei sit iudici j proferam, ut ad inuestigandiam id quod verum est
sagaciorum exacuatur industria. Qii bd nullos suisse magistros praesectorum praetorio didici. pro horum lubentius agnouerim ossiciorum. Error ex hoc scriptionis compendio natus est, quod cum Orure mone adposito,celeriter ut aliquot liternias lucrifaciant scribentibus ossiciorum significet: indoctiis aliquis nec satis exercitatus librarius,pro temone aspirationis notam quae ipsa vi Grae cis ita Latinis quoque veteribus per auersum sicilicum non ante, sed supra vocalem, ita orum adpositum designabatur accepit. Magistri au
rem ossiciorum qui ct comites' ij dicebantur nisi sallor qui
aulico ministerio praeerant: Auli cum ministerium,aut alibi i Lampridius de Alexandro agens,in id contraxit, ut essent tot homines rub, μ.
in singulis ossiciis,quot necessitas postularet. Sub eorum dispositione erant scholae agentium in rebus, serinia memoriae dispontionum,epistolarum, libellorum, admissionales & cancellarii, ut ex s.
Nolitia xuiusque imperij colligitur: addo principes ossiciorum, .re..
57쪽
sines TRIVM ci: iorum do Lain pridius meminit '. Magi lici ossicorum iurisdictioni castrensianos omnes & ministeria nos subditos sitisse, conflat ex quibus sueriit cubicula iij, quique in schola vestis sacrae. aliave qualibet militabant, totius denique Palati j disciplinam a8 eum spectare optimE Iac. Cui acius doctor meus desinit. Igitur si praesecti praetorio post cxx nam ad potandum inuitati nollent bibere, cogebant ut i magi sitis officiorum: qui ut in hoc quem tractamus loco, sic
& alio apud ipsum Lampridium,& principibus olliciorum & prae
fectis praetorio iunguntur: ubi de Alexandro Imp. sic loquitur. Iniuriam nulli unquam amicorum comitum fecit: nec magistris quidem aut principibus officiorum. Praefcchis autem se inper detulit,asserens eum qui mereatur iniuriam pati ab Imperatore, damnandum esse non dimittendum. Itemque apud Spartia illam in illo loco: Quos quidem versus Seuerus eradi noluit clim hoc ei & pr secti suggererent de officiorum magistri. Magistros ossiciorum de item praesectos praetorio conuiuiis S coenis principum adhibitos, ut Lampridius eo loco, in cuius restitutione laboramus, ita etiam Trebellius Pollio docet , his verbis: Cum iret ad hortos nominis sui, omnia palatina ossicia sequebantur. Ibant & praefecti& magistri ossiciorum omnium,adh: bebantur conuiuiis ex ccoenatio ilibus. Latiabant etiam simul cum principe. terum non modo
magistri ossiciorum, sed & praepositi ac tribuni scholarum diuinis, id est principis epulis adhibebantur,& adorandi eius habebant si cultatem,ut ex Inapp. Honorij ac Theodosj rescripto quodam ' apparet: atque hi fortasse fuerunt iidem cum officiorum principibus, quos principales officiorum vocatos in Antonini, Caracallae actis albitror, uiri tamen ero principalibus ibi principibus lesi debet: ut ut sit, lagistros officiorum apud Lampridium non prs tecto impraetorio magistros exaudio. od autem subiicit voluit se Heliogabalum per singulas urbes leones praesectos urbi facere, nullam
idoneam habet sententiam. Amicus quidam meus vir doctiis restituebat leonum loco, lenones, ita ut in Frobenianis hodi que legitur: quod mihi quoque initio in mentem venerat, eamque coniecturam iuuare videbatur illa verba quae sequuntur: Pro moturus omnes turpissimos & vltims pio Disonis homines: sed re tota & verbi singulVerpendenti atque attentios consideranti displicuit. Re- , ono igitur, Per sinhialas urbis regiones praefectos urbi facere: quaectionem iis approbatum iri non dubito, qui in memoriam reuocauerint qi tot vibis Romae antiquitus regi oties sacrint. Quatuor decim vero fit ille argumento est, quod Paulus de cohortibus vigiluab Augusto constitutis ita scribit ' : itaque septem cohortes opportunis locis constituit, ut binas regiones vibis unaquaeque cohors tueretur. Et aliorum auctoriam te timonio comprobari potest. Victor in libello de regionibus vibis. Regiones, ita quit,illae no plures quam quatuordecim minaria ar. Tacitus' , lam tot repente obscuratus,&tactae de coelo xi iii .urbis regiones:& alio loco. io Quippe
in regiones quatuordecim Roma diuidisti ti quod & iisdem verbis Pli
58쪽
Plinius x prodidit de Dio noster in illo loco,ubi τοι θ ει ἀνων, de i tib 3.M. s.
aedilibus loquens, ait: δημαρχων, στε vid. II. M-
ο - . ex quo intelligimus annuis magistratibus, id est, Edilibus, Tribunis pleb. pistoribusque cura totius urbis in quatuordecim regiones diuisae perinlisam forte suisse: Id verb totum ex institutione Augusti esse de Suctonio didici,qt: i sic scribili, Spatium urbis in i ἰὰ iregiqnes vic6sque diuisit, instituitque ut illas annui magistratus sortito tuerentur, hos magistri ex plebe cuiusque viciniae lecti. Ac de magistris quidem vicorum idem Suetonius alibi quoque mentionem facit ', plebique ut in illo quem proposuimus loco adiungit. quamobrem facile lubenterque concedam in eius opinionem, ist. qui apud ipsum Suetonium 1 non magistratiis, sed magiilros legerit: ubi vulgo scriptum est: Ac deficiente militum ac familiaru turba,auxilio Plebem per magistratus ex omnibus vicis conuocauit. Cum igitur quatuordecim essent in urbe regiones, Heliogabalus . voluit per singulas sacere pr. Lehos urbi: recteque Lampridius statim subiicit: Et ut esklat in urbe quatuordecim praesecti urbi. Alexander autem Imperator,qui Hiliogabalo Antonino successit, no praesectos quidem singulis regionibus attribuit, sed curatores qui cu praesecto urbis ius dicetent, Lapridio ipso teste, cWius haec verba
sunt : Fecit Romae curatores urbis quatuor iccina, sed ex Cosulari--Α-bus viris, quos audire negotia urbana cum praefecto urbis iussit,ita Vt omnes aut magna pars adessciat cum acta fierent. Ita de illo Lapridii loco adhuc ceseo,ut ita admonui: si qui tame probabilivsaliquid .
attulerint,ia si grauate ab opinione mea in sentetia eorum discem nem securo: maioremque hanc partem esse vidcri ' respondero.
Spori itissemnes coenae, solemnes est festi dies populi vel sinquiorum ciuiu.De nn statibus funebribu3 n alitiis Guiuiis. Coena seeralis,ludiu ad iudices. Conuiuia reii 'balia mperatoria, Consularia, Prato v. d. iiiab.. Ludorii diebus epulapopulo dari litu.Bestiarj I Ieridiani. Defiro ia. Mincialibus magistratuu couiuiis. Coenia diali Senatorius prude limos. furata popularis. uisj,Plu archi Suetonj,or Seneca loci expsu. CAP. VI.Vod modo diximus de praefecto praetorij ccenae Imperatoris adhibito, secit ut in memoriam reuocarem ea, qui de vel ram Romanorum coenis atque conuiuiis hactenus incliterariis nostris apothecis an ruauimus. inae placet in hanc veluti cellam penuariam transferre:ex qua sumat quiique quod volet, animumque talium epularum auidum, hoc velut imaginario quo- dam ferculo nou pascat solum, sed exsatiet etiam & expleat. De coenis quid alit 8 non indiligenter coarceruarint, di in publicum prodiderint ficile scita & promptum est: quamobrem fa- ' Sueton ciendum non puto, ut velut actuarius aliquis huc transcribam.Raa im Tiberis.
ra potius aliqua obsonia, nouatque voluptates exquiram , qui bile . conuiuas literatos de historiar studiolos accipiam- Solemn s A sin h.
α publicas coenas, q iis ad sportulas a Nerone redacta: sunt Io, cap.16.
59쪽
32 SEMus TR iv Mac demum a Domitiano reuocatae ' ,solemnibus ciuilina alcbus agitari solitas constat,& cx cautis solemnibus, ex quibus ut inuitationes concederentur,itis It IIu Traianum Plinius ad ipsum scribit . συαγιτίων b, ut ex Dione colligimus ' ,τα H υ κοιναὶ το lemnes comae auisimul omnium , aut singulormn cimium habebantum. Nam Solemnes quoque dies aut uniuersis publice, aut singulis esuibus cor simque genti ac similiae fuerunt. In Solemnibus primi generis ponebant Calendas Ianuarias hilaria matris Deum. ludos Apollinares Iouis epulum & Saairnalia: ut Lampridius docet '. S cundi generis fuere dies veluti sponsaliorum ,re potiorum, natalitiorum,charistiorum, & aliorum huiusmodi quos Horatius εstos nominat, cum ait; Ille repotia, natales,alios ve dierum Festos albatus celebret. & Iuueralis 7 his versibus Sicci terga fuis rara pendentia crate, Idomis erat quondam festis seruare diebus, Et natalitio cognatis ponere lardum, Accedente nouasi quam dabat huia carnem. Sueton. quoque de Octauio , Festos, inquit,& solemnes dies profusissime nonnunquam ioculariter tantum celebrabat . quae verba tamen ut ad solenes secundi generis,ita etiam'ad festos primi generis dies referen
da esse ideo sorsitan optime quis dixerit, quod statim idem auctor subiiciar,Saturnalibus & quando aliis libuisset modb munera di
uidebat,vestem,& aurum,& argentum, modb numos omnis notae,&c. de quod alio quoque in loco scribat ν idem auctor, sic fere Ius& Consul & extra honorem laboriosissimὸ dixit etiam suis suorumque diebus solemnibus nonnunquam sestis quoque antiquitus& religiosis.Sane ut Horatius & Iuuenalis solemnes secundi generis dies etiam festos vocarunt, sic Ausonius quoque cum ita cecinit 3 :
Sed si iv quia saepe dies paertim ipse meoru
Excoia nque vicem conuiua vocatus admi
Natalis si forte fuitflemnis amico, Coniugioque dapes autocm repotia patrum divi, meminisue bono laudare frequenter. Haec Auson. Ve- .rum enim verb de sponsaliis& repotiis videantur Porphyrio, Festus, Gellius & Apuleius D, qui sibi &Pudentillat uxori suae placui illa ait, in subiirbana villa potius ut coniungerentur, ne ciues dentio ad sportulas conuolarent : praeterea ut conuiuiis multis ac, molestiis supersederent, quae ser me ex more nouis maritis obeun- 'da fiant. Haec conuiuia nuisti ales coenas Plautus vocat, apud quem H . Adrater mi alae, Deos volo bene τε tere iam rem nobis. n. O ego nobis omnibus, Tu ut hodie adueniens, Enam des romam. Hic nuptialem cras dabit. Phlromittimus.
Et suetonius m Cato : Alij tradunt adhibitum coenae nuptiali
60쪽
L i E E R I. Amandasse ad Pisonem contra accumbentem: Noli uxorem meam premcre. Denique idem Apuleius, 'em prodb nominaui: Nec mora inquit ' cum coena nuptialis ainuens exhibetur , accumbebat summum totum maritus Psychen gremio suo complexus, 3 c.
Charistiis, Ouidi ii de Valeri j Maxima testimonia limotuere per--
At de Natalitiis & sunebribus epulis, nihil quod sciam alii no
tarunt: ego quos habeo locos breuiter indi bo, si prius admonuero peregre redeuntibus coenam dari solitam propinquis & amicis
apud veteres, litae aduentitia dicebatuta. quod Plautinus ille versiis quem antὸ descripsimus,in memoriam reuocauit: Tu ut hodie adueniens,coenam des sororiam. Sic illam nominat Suetonius in Vitellio ': Famosissima s uper caeteras ibit coena ei data aduentitia a fratre,in qua duo millia lectissimorum piscium, septem auium a posita traduntur. Huius coenae mentionem 1 Plauto fieri & viatici vocari,ante nos alii docueie Ma si lautius rectiusque aliquis ad- , , -- hue excipi desideret,ad illos adeat censeo.Mihi quae ab initio pro- cap ὐι. lib. nuntiaui varia non modb sercula,sed etiam conuiuia exhibere cer- x. aduri . tum est. Ad natalitia igitur atque funebria inde lectorem antiquae historiae cupidum voco. Et funebrium quidem epulorum quantum memotia repeto,apud Ciceronem, Horatium, Suetonium, ac Dionem fit mentio. Illius enim haec sere sunt ε. Qii' consilio, ut ι qua mente seceris,ut in epulo Q krii familiaris mei, cum toga pul ista accumberes,&c. cedo quis unquam coenavit atratus'ita enim il- inlud epulum est funebre vi munus sit funeris, epulae quidem ipsae dignitatis.S: omitto epulum pop. Rom.sestum diem argento, veste,omni apparatu ornat uque visendo, quis unquam in luctu doinestico, quis in funere familiari coenavit cum toga pulla λ &c. cilintot hominum milia accumberent, cum ipse epuli dominus --rius albatus esset, tu in templum Castoris te cum C.Fidulo atrato, caeterisque tuis suriis senesti im intulisti, Sc. nunquam epulum videras'nunquam puer aut adolescens inter coquos fueras ' Fausti
dolescentis nobilissimi paulis ante ex epulo magnificentissimo famem illam vetcrem tuam non expleueras λ &c. quod ait de Fausto,
de Fausto Sylla,qui L.Syllae, patre suo defuncto, sunebre munus & epulum populo dederat, accipio: de quo haec Dimur verba sunt,
quae adscribam: Φαι--ος ο τοῦ Σύλλου πῶς, αγύνα o Hi ia παπι ἰποιο, τον λαι, οῦς stiti DPa frim lu-risIndia os in honorem patris exhibuit , FHὴmque lauro comanis excepit. Suetonius de Iulio: Munus populinatis, epulumque pro- 3M Iulisti nuntiauit in filiae memoriam , quod ante eum nemo secit. Horatii M. verb haec verba sunt ν: si . Haeredes Staberisu mam incideresepulchro,
sic fecissenticidiatorum dare centura,
Damnati pFulo paria atque epulum arbitrio Mori. Hactenus de funebribus epulis: quam enim Apuleius io coenain se i, lib. . talem vocat, eandem esse cum silicernio arbitror: quod conuiuium rido m.