Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

281쪽

huc obtulit: non ipse iam Astne CSabinis con- subbus a Caesere petiuit, ut Plutarchus asemat. a quo Dion hac inparte iure δ pensit,quum siris ni t Cestrem Ciceron uasisse, ut in Valliam siculegatus ire Amyeium uero dissiuasi Re ω ita Ciceronem deceptu fuisse. Cicero certe Caesare ρο Pi

re ualde liberaliter inuitor in legationem illam sibi ut sim legatus: ais etiam libera legatio uoti causa datur. Ied haec praesit δε apudfrorem Fu ch tu non habet satu, m astatris anetu me ab legat illa munitior est, is non impedit,quo minus a sim, quu uelim hanc ego teneo, Jed nurum me non puto. nes tamenscit qui ua non liberfugere, aueopugnare. Sic in oratione ge Fro-uin ys consularibim ait . Caesar me, ut sibi 'm gaim, nonsitumsἶasit, uerumetiam rogauit. ne id quidem accepi non quo alienum mea dignitate

arbitrarer sed tantum Re 'bru impendere a confluob. proximis no se licabar. GN. Ornatur uerbu Nullius ipsi suis. co Existimas pinor, his illu multo melius, quam Flutarchi uertis, illi praestertim quaesiquuntur, ornaris sibilius uis dens itabore, ut Ciceroseu Tribunatu effugeret,st

282쪽

SEB. COR RADIcociliatu esse simulauit: γ, quu in Terentiam maximam culpae partem tras erret, oede illo semper

moderat e loqueretur, ac beneuolli rationem rel

deret,quod illum non odisset, nec iratus illi uisset: sta modeste amice reprehendisset,eumsic om m metu uberauit, ut Caesaris legationem repudiarit, se ad Remp. retulerit. EGN. Quod dicis, ex limabo quid in illis reprehendas, ossederis. Cost. Repreberi, quod scero Cυῶν Tribunatu si Cesaris esset legatus, e pueret quum legatio illa praesidi nostis,ut ante retulimus, haberet quod legati e legatione poterant reuocari, ut in episto lis ad Atticum legimus. Illispraeterea uerta cicero, quem Erutus omnium prudenti simum uocabat,imprudentissimus omnium destribitur quit Veni, quem piebat esseperitis v, ω nihil niasisse uapernicie cogitare, temere credidisse uideatur. PIE. Ipse tamen ad Atticum Acribens, queritur,si Oditum, inductum-coniectu instaudem sic Coa. Quod Pompeio, caeteris squos sibi amicos esse putabat,no clodio, credidisset. Et sane non caruerunt se licione oppressi ciceronis Cesar Pompeius , ut Paterculus affirmat.

283쪽

c AEsTVRA. 2 frsis legimus, Clodius Caesaris exercitumsignis infissu in curiam si immiseru minitabatur Gn. Fompeio alutore,, ora se autem autore, quae faciebat,scere clamabat. quos Gisero, quamuis in orationibus, ubi fenae struit , excuset:in τι nolis tamen uil Atticum, ubi uerum lcit,' uisereareulat. Gadita Flutarchiverba reuertamur iratus Caesar Alogium confirmauit,sta Perone Pompeium alienauit. ac apud populum testatus ea, uiderisibi neque honeste, neque legitime Lentulum m Lethegum, caeteros que cUn-

tos. Haec enIm erat cause,cur cicero accusaretur. EGN. Haec tu uerba non reprehendes,quum sa

tis conflet, a Caesare Clodium confirmatum fusis: Cicero tuus in Philippicis ita ilicat, Ego si Zibulo praenantismo ciue Consili nihil praetermisi, qui Pompeium a Caeseris coniunctione avocarem . is quo Caesar fuit felicior: Est enim Fompeium a mea familiaritate disi

unxit. Coq. Illa quidem non reprehendam,

ρά hoc tamen dicam, quaeriposse, an Caesar, qu paludatus exisset, apudpopulum loqui potuerit: nisi on idemscribat, γ oirmet, a Clodio ξ μ lum

284쪽

lum extra muros congregatum uise: quod ipse praestabit. Ceser certe tunc erat ad portas cum Imperio ut is orati ne pro Se is legimus quanquam Cesar extremis diebu/μi Go latus, quum iam

ccolas Non. Decemb. Nibunatum, ut mos erat,

insiit qu populum loqui potuit. Sed quoniam

tempus ess, ut ad Va bimum Pisonem Co lis accedamus uobis placet,hic, ut ante Ieci, m

posthac siluerit opus actam, de scripto, quod ad

rem pertinere urgeatur, recitabo. EGN. Flacet sed dicito prius undesemes. Co Ex oranone pro Sestio. Foeilus Ecerunt cum Pribuno plebis pacam, ut ab eo prouincias acciperent, quas ipsiueialent, exercitum, oe pecuniam quantam uel in

lent ea lege, sit -rius Tribuno plebis a fictam Rempub. truid ni id autem foedus meos urne ictum sanciripse dicebant. Qua repatefatia. s neque enim di mulari tantumscelus poterat,

nec latere)promulgantur uno eodems tempore rogationes ab eodem Tribuno,ile mea pernicie, deprouinci,s conses nominatim. Hic tum simatu solicitus,uos equites excitati, stalia cundia per- . mota, omnes denIs omnium generum atq rdΘ

285쪽

cLVAESTUR A. 269 summo imperio petendum esse auxilium arbitrabantur quu illisoli ι nt, praetcrIurisum ilium Tribunum, duo Re . turbines .qui non modo praecipitanti patriae non fluenirent, sed etiam nimium large concidere maererent. flagitalattirab his quotidie cum querelis bonorum omnium, tum etiam precibus senatus, ut meam causam su/s ciperent, agerent aliquid denis adflenatum referrent. Hi non mogo negando ed etiam irridendo, amplissimum quenque illius ordinis i quo bantur. Dissubito, quum incredibilis in Capitolium multitudo ex tota urbe, cunctas Italia conuenisset, uenem mutandam omnes, mi, etiam

omni ratIone priuato consillio quoniam publicis ducibus aeo careret) Iesendendum putarunt. Erat eodem temporesinatus in aede concor iae: quod sum templum rurae tabat memoriam consulatus mei, quum fons uniuersus orvi cincinnatum consulem orabat nam alter ille horridus siuerus, consultost domi continebat. Qua tumsuperbia comum illud ac labes, amplissimi ordinis preces, oe clarissimorum ciuium lachrymas repudiauit me inum ut cotempsit helluopatriae'

nam quid ego, trimoniν, dicam' quod ille, quu

286쪽

quasi qVo, iceret amisit Quum uenisset ag

senatu, uos, inqua, equites Romani, oe omnes boni ueste mutata, uos, inqua, pro meo capite adpedes lenonis impuri semi proieci ita: quu uestris pretibus a latrone illo repudiatis, uir incredibili Ue, magnitudine animi, consantia, L. Mummrus, ad senatum de Re retulit,sinatust frequens uestem pro meastute mutadam censuit o Ae illum iudice unest enatui, bonus omnibus, Reip. L-moum, mihi adium seu maerorem graue, ad

posteritatis memoria glirissem. Quid enim quisquam potest ex omni memoria umere illustrius,

quam,pro uno cive, oe bonos omnespriuato con-

Ρημ, m uniuerse enatum publico consilio muta e uestem Haec, ω alia quae dicentur Flutarchu , Tion, ppianus, al, cosiderare uoluissent,non ita sepe mentirentur Phu tame Plutarchus, quiuitam' sit, maiore culpas linet, cueo libentius congredimur. Is igitur ita refert sice ro quum reus esset, accusaretur,uellem mutauit, ambiens comapro uente,populosupplicauit. Qua rem Sion etiapluribus amplificat uerinbu. t e Milicam, Cicero nes ἐκινδυνευε, sι-vro quoniauerbis illis utuntur non habe bunt

287쪽

nnt quid res ondeant. Quodsi quis uelit eos de

findere. icere, ciceronem reum fuisse, γ dccusetusiuisse uerba, quaesunt in orationetro Seiamo, restram: tabi crimen' ubi accusator' ubi te

fies' Quid indignis , quam,qui ne ad spe sit ius

H,neque citatus,nes accusatus de eius capite, liberis, brtunis omnibus, conductos, oesicarios, Ggentes, oeperditos, soragium ferre eam i gem putare'. t dies erat dicta. ne id quidem uerum,ut in oratione pro Milone te natur. Quin, ut in oratione pro Tomo legimus, si Clodius ciceronem non modo indemnatum, si ne accusatum quidem c tebatur: quavis in oratione de ia m.

sticum res sis Aes dictafuisse uideatur. Sed aliari eramus. Ubis Clodius, inquit Plutarchus,in

angiportis occurrebat, homines sicum duces perditos audaces. qui modo mutatione uenis, γhabitum ciceronis intemperanter irridentes,moaeo caenum lapides iacientes,preces imperi bant. Verum cum Gicerone primum quidem omnespene equites uenem mutarunt iuuenes

non pauciores uiginti millibus, comas Drses habentes, O simul Applicantes quebantur inde, quum sinatW conuenisset, ut decerneret,

288쪽

272 SEB. C O RR AD Ioportere populum, ut in luctu, uenes mutare confles aduersarentur, ac Clodius circu curiam armatin ambularet,non pauci senatores tunicas

Asillis habentes,inclamates exierunt. humuero neque misericordia, neque pudor aliqvu appareret sed oporteret siceronem fugere, ue Errocum Clodio decertare, auxilium a Pompeio pete- dum putauit sui consebo disi erat, in agris prope . Janu morabatur. γ primum quidem Pisinem generum 'plicatum misit, deinde si uenit. Ut autem Pompeius audiuit, nons 'nuit ut in cῖ lectum ueniret. Verebatur enim uirum qui magnas ipsius c usia contentiones bubulget, mina ministranda Repub. sequenter illi gratificatus esset. Sed Caesaris gener quum esset petenti ueteres gratias prodidit: γ per alias portas egressus, congregumfugit. In his Flutarchi uerbis quaeri posse uideo, an probabile sit,

eum uirum, quicum senatus, cunctus equi stur ordo, Italia tota sciebat, a Clogianis ita cotemptum fuisse ut eum sic intemperanter arrIde et, .corno lapidibus , etIam peterent. EGN. Inoratione pro Sestio sutetur i mei. expul um siluisse sive iudicio,vi, lapidibus,serro, Arumo δε-

289쪽

cLVAESTUR A. 273nique concitato. Coo Expulses poneafit, utaremus feda principis non utitur Clodianos almodum timuisse,quum sic in oratione pro Plancio dicat Decertare mihi ferro magnu fuit, cum reliquis eorum,quos si orentes atque integros sine sterro uiceram. De mutatione uestis in oratio

nepost reditum ad Quirites ita quoque loquitur:

Fro me praesentesinatus, hominumi praeterea uiginti millia uestem mutauerunt: ais, Hi um publico consibo, uisupra retulimus. Unde cognoscimus, Plutarchum ne haec quideprosus uere scripsisse. Gre tamen scri eris,quum cacero sic in e pistolu ad Atticum queratur: caeci, caeci inquam fuimus in ue latu mutari. populo rogari quo nisinominatim mecum agi coeptum esset eriperniciose it. Concedemus etiam, quod desten roribus,qui issis uenibus exierunt, refert: quando nos nihil, quod hic dicendum sit, habemus: nisi forte, quo moratione pro asilone siriptum est, referamus Vidi enim, uidi huc i m Q. Hortensum, lumen oe ornamentum Re .peiue interfici seruorum manu, quu mihi adesset: qua in turba C. Vibienus nator,uir optimus, cu hoc quu esset una, ita est multatus, ut uitam amisiris. Sed, quae

290쪽

s E B. COR RADIis Pompeio 'ibit, non ita facilli cocedemus, quAsie in oratione pro Solis riptum legamus: Gonstulum em Pompeius implorabat,nequestpriuatum publicae cause Ueptae defuturum esse dic bat. Quem uirum,nudiosissimum mei, cupidis,mu Reipseruandae,rimimeae certi homines compositi monuerunt, ut esset cautioKeimi uitae a me

insidias apud me domi positas esse dixerui. atque hae es picione al, literis mittendis,al, nuc,s,al, coram i excitauerunt ut ille, quum a me certe nihil timeret,ab illis, ne quid meo nomine molirentur bi cauendum putaret. quam rem multis etiam uerbis in oratione pro Tomo persequitur.

Pompeius igitur si ruri continebat, ad quem noraFistmoaeo Giceronis gener,sidplures etiam uenerunt, ut sic in oratisne in Sisine legimus: Quum certi homines non studiu Pope, a me abenassent, Mauxilium retardassent n onne ad te L. Lentuus, qui tu erat Fraetor,non Q. Sanga,non L irquatuspater,non ac Lucullus uenis' qui omnes ad eum, multi que mortales oratum in Albanu, obsecratums uenerant, ne meas fortunas destreret, cum Reip. stute coniunctas. quos ille ad te,

m ad tuum collegam remissi, ut casam publi-