Hermanni Conringii assertio iuris Moguntini in coronandis regibus romanorum

11쪽

diserte id narrat. Verba eius sunt: Et eum quaestio esset Ponti . eum in conserando Rege, Trevirensis videlicet dr Coloniae A

grippinae: illitu quia antiquior sedes esset, ct tanquam 2 R. Petro postolo fundata: istius vero quia eius ad Harce pertineret locus, ct ob id sit convenire arbitrari sunt huius conse-

erarioniae honorem. Alteram. contentionem narrans Lamberitis pro idem esse praetextum anno Ios . Integer locus hic est: Ima

peratoris bus consecratus est in Regem Aqui rani ab Her manno Coloniensie Archiepiscopo, vix se egresuper hoc impetrato consensu Lusipoli Archie scopo: ad quem propter Primatum untinae sedas consecratio Regiso caeteranegocio- tim Regni dispositi otissimumpertinebat. Sed imperator potius Hermanno Archiepiscopo hoc privilegium vindicabat,

propter claritatem generis eim, o quia intra dioeces, ipsema

consecratio haec celebranda contigisset. .

Post lectandam hanc contentionem magis quidem solito ad se traxere coronationis solemnia Colonienses, itidem tamen non alio praetextu quam illo quod Carolus Magnus instituerit ut omnis coronatio fiat λquistrant, atque ita consecrationes Regum a sese solis iure dioecesios institui debere.. Talia enim iactitaxi dc passi persuaderi nonnisi per figmenta tamen) coepere seculo duodecimo. Nec vetb legere est quidquam aliud praeter haec duo ab Archiepiscopis Coloniensibus aut etiam alijs unquam per annos penὰ octingentos

esse praetextum suo coronandi iuri. Σ. Patet illa perpetua ipsorummer Coloniensium sententia ex eo. etiam, quod nunquam vel tentaverint Colonienses quemquam coronare extra suam dioecesin. Certd nemo vel conatus huius exemplum aliquod adduxerit. Qiἱi vetb saltim non tenta velint tale quid Colonienses, invitati Imperii infinitis turbis, si existimassent sui iuris este passim locorum coronationes instituere 3 Adhoc etsi no unquam coronationes a Moguntinis peractas probaverint Colonienses,semper tamen eo tantum pr-xtu Idn- ι a a cerunt

12쪽

cerunt quod issae institutae essent extra locum coronationi ab Carolo, Magno dedicatum Patet hoc ex ipsa nuperrima Coloniensium De- sensione, & infra a nobis clarissime ostendetur. Tales vero querelae demum coeperunt primum seculo duodecimo. Antehac certe nullum vestigii im apparet querelae alicuius, quasi non ad Moguntinum, sed ad se te solos ius coronandi pertineat. Imo vero omnes Proceres Germaniae antehac aliquamdiu uni Moguntino ius hoc coronandi adscripserant ,. ipse unus id exocuerat sic satis diu nemine recla

mante.

. Palam denique est hac sententia ipsorum mei Coloniensium exto etiam, quod post iam conditam auream bullam Carolinam curaverint, pei Ruperium Caesarem singularibus tabulis sibi conser-ri rivilegium ac facultatem coronandi interdum extra Aquisgram in in dioecesi Pa. Meminit huius privilegii Harim annus Mau tus pene sub initium illius libit quo solemnia coronationis Caroliv. qi iam accuracissime persecutus est ad posteritatem. Non potuςrunt profecto tale quid putare, persuasi sibi iam esse fas passim locorum eoronationes instituere : Imbinei quidem temery admisissent, in tralunites suae dioeceseos a Rueerto Cassiare se constringi. .

Vnus hic perpetuus ipsorum mei Coloniensium consensus sati sest probando iuri Moguntino, & decidendae integrae contrQJer sae. Cessat enim controversia, si, ipsis Coloniensibus fatentibus,ex ita dioecesin nihil habeant iiiii, in consecrandis Regibus . IV. Et vero ea est ratio etiam illium iuris. oron di quo ῖaudet Coloniensis sedes in sua dioecesi, ut ipsa quoque longa cqnsuetudi ne potius de liberali concissione Mogui tinae sedis . nitatur, qψ mullo iusto titulo alio, id quod Q V ARTO loco obitet I nobis iam demonstrabitur. Nihil videlicet et 'litus duobus illis, quorum praetextu Coloniensis ius aliquod coronandi ante aliquot secula sibi

acquisivit in sua dioecesi . .

roli Magni lege instit tum esse ut coronationes omnes Ain fur grani in suantur,. ac proinde Hibi non posse insutii minas coronauones, inanis fabula est. E sto enim, lix insti

13쪽

I tuisse Catolium. Lex utique illa fuerit positiva. At vero non potuit Carolus positivam condere legem quam in perpetuum teneatur re spubl. observare. Nulla lex positiva ad eis certe obligat: sed potest mutari si res exigat ab ijs quos penes est Reipublica potestas summa. Ac proinde & potuisset olim,&potest home, Lex quaevis Carolina mutari, si id exigat salus publica. Ulut igitur Carolus Magnus ita forte sanxisset, non tamen propterea necesse est non alibi coron Hionem instituere, si Caesari dc Ordinibus Imperii placeat ab illa lege discedere. Concedit hoc ipsum Coloniensis ulti o ; & intra hosce

centum annos ordine sex coronationes, cxtra quoque dioecesin Coloniensem, sunt institutae. Iplem et Caioliis I v. in sua Aurea Bulla fatetur, extra Aquisgranum posse interdum Regem coronari: dc vero ipsemet erat Bonnae, non Aquisgrani coronatus. Iam quoque supra probavimus neminem eorum qui otionem Magnum antecesserunt GermanIae Reges a Ludovico Germanico usque Aquisgra

ni suisse coronatum: post item quam multos alibi coronatos, Colo niense non reclamante. nisi quod seculo duodecimo coeperit vulgo persuaderi Aquil grani duntaxat legitime quem coronari. Nee verὁ ante illa tempora reperias temerὰ aliquod vestigium eius, quae tum multis arrisit, absurdae sententiae , quasi ad ef

fotiam sui ita loquar eoronationu pertineat, ut liga fiat i

quissigrani. r. Et si enim possit videri iam tum Henrico II. regnante opinionem illam invaluisse ; quia Heriberius Coloniensis post eoronationem Moguntinam adegit Henricum , ut pateretur sese denuo eligi de Aqui rani coronari. Verumtamen foria haud iniuria dubites de fide illius historiae. Defensores enim quidem p. 47. laudant testem Adelboldum Traiectinum Episcopum qui id memoraverit in descriptione vitae Caesaris illius Hentici: At verδ testatur quidem & Sigebertus c. de vir. lata . cap. 139. ut & Beri, talem librum ab Adesboldo conscriptum ede r an veto ille hodieque sit superstes , multum dubito. Extat enim quidem libellus hoc nomine in Divis Bambergensibus Gretaeri, sed mutilus , cumque hac inscriptione in ipso codi

14쪽

ce ms. repertus : nta Henrici Imperatoris ab sed botri mpiscopo Traieciens, ut creditur, conscripta. Quo patet libellum dubii esse autoris. Alium omnino librum eiusdem argumenti Adelboldo adscrip tnm divulgavit Henricus Canisius tomo V l. Antiquar. lection. Sed cum auctor ille narret, quemadmo dum divorum ordini ab Eugenio III. anno et II 3. sit adseriptus Hemicus Caesar , Adelboldus autem obierit anno Io 27, ut resert

I. Belia, neque hic libellus potest esse Adelboldi. Et ver. Gret ius quoque suspicatur esse hunc libellum Nunnosii monachi. Edi-

tot Canilius non audet assirmare Adelboldi esse, quia in ms. co

dice nomen nullum invenit. In Canitano porro libello nihil legitur de repetita illa Henrici unctione Regia , quae sit Aqui ra ni instituta per Coloniensem. An in Gretzeriana editione id habeatur nescio: quum non sit ad manum. Vt autem forte tale quid, quale Desensores narrant, ibi Iegas, de fide tamen narrationis merito dubites quod ab incerto auctore fabula sit prolacta. Nec vero quidquam eiusmodi habet Dithmarus , qui serie annorum observata diligenter satis Henrici omnia ipse coaevus persecutus est usque ad annum ror', atque adeo omnia XVI priorum annorum Henrici acta. Nihil tale habet historicorum eius aevi alius. Imo plane adversa prope habet Magnum Chronica

Belgicum Pistorii de Heriberto & Henrico pag. 91. Sed &fabulosiam utique est, quod habet Desensor Coloniensis pia, s . itera

tam illam coronationem peractam esse adstipulante Gregorio VPontifice : constat enim Gregotium V obiisse anno 999. trien nio integro antequam Ottoni tertio seccessit Henriciis Rex. in te sola haec fabula apta est omnem narrationem suspectam reddere. Eanrὸatate neutiquam fuisse persuasum prukentioribus, omnem cora nationem n Iuam alibi rite quam Aqui grani insilui, liquet etiam elarisi

simὰ exeo', quod Henrici proximus successor Conradus II unctus sit Moguntiae praesentibus Regni Episcopis & Principibus,a Moguntino Apibone,atq; adeo ipso consentiente Coloniensi,qui Reginam consecravit,sed itidem non Aqui rani,sed in Ecclesia Coloniens:ut resert vippo in νita conra j. Quanquam fieti potuerit, ut Aquisi

15쪽

gras ci loque sit eoronatus Henricus ab Heriberto. Nec enimi de Agest colligere, priorem coronationem fuisse improbatam. Sic sitis frequens nimirum illa aetate fuit, praeter primam maxime solemnem atque adeo sacram coronationem, repetere coronationes, idq;

per Epista pos. In Galliae &Angliae Regκm n istoriis occurrunt exempla quam multa. Imd iidcm 'Francorum Reges lapius fuerunt im-tii, florente familia Caiolina. Pipinus videlicet bis: Carolus Magnus qiciter: Ludovicus Pius bis: Carolus Calvus quinquies: Ludo uicus I biliarii filius bis: Toties de Ludo vicus Balbus ab que sunt uncti: quod testim ijs indubitatis ex veteri aevo olfendere cst in promptu, si res exigat . verum non est huius id loci, piaesi:m fibui, illa de irrita reddita prima Moguntina Henrici coronatione iam insibilos producta. Coufirmatudem coronatio Rudolphi Suevi anno io Moguntiae tristituta praesentibus Legatis Rorranae Se dis & multis Principibus. Et velo ipse Pontilax probavit hunc a ctum & aήnovit Rudolphum Regem: non tacturus nili credidisset extra Aquis granum posse Reges recte institui. Videtur talem conticiuare & Henrici V. inauguratio. Etsi enim vispergetis; scribat, hune anno Io 99 a patre iactum Regem Aquisigrani, Utto tamen Filimgensis, cui potior debetur fides, ita loqui tuti. 7. Chron. c. s. Anno ab incarnatione Domini M C. III. In perator Henricus natalem Domini Moguntia celebrans, ibique

Henricostiosivo regeposse designato, oc.

Idem otio eiusdem libri cap. a. de eodeniHenrico V post patrem

abdicatum, sic loquitur: Reversi adsilium optimates imperialia deferunt reum sprimo a patre electum, er ImpositIonem mansu ostilicae edis Legatora, cunctorum, electione, Rege vocant.

Paulo ante vero sub capitis illius initium narraverat, maximum conventum Principum Moguntiae sectum esse anno M. C. VI. Vt omnino sit verisimile, etiam Henricum V. Moguntiae consecratum esse, non Aquis rani. Id quod si ita est, etiam hinc licebit pronun-ssiato nostro argumentum petere. Eodem seculo tamen duodecimo, circa tempora Friderici LGreor coepisse passura credi, a Carolo Magno legem aliquam eiusmodi

16쪽

modi Aquivane rivi inis faventem Ialam, eamque constitutionem magno pretio aestimari. Palam hoc est ex iis, quae l. i. canit Guntherus de Aqui rano.

Hoesi,sprima loco veluti cunabula Regni

I u. ct insacra Reges ibisede locari. Uimulanos, ecfit Gallia Regno, oprista in Regni morem servamus; at ista Iuresuo gaudes, si jam nescia legis.

Initio seculi decimi tertii, anno nimirum mo2. Principes quies gerant Ottonem IV. in suis ad Innocentium Papam lueris , quas recitat Baronius, scribunt inter alia de Otione illo: ad Romani Regni

fastigium 3ψὸ θ rationabiliter ιilum elegimus, missi debuimus, selecti consensimus, ipsum, in Augustorum sede, a Carvi Magna. apud Aquisigranum huic dignitati deputata, locarimus, ct corona ct tiademate permanum ado hi Celoniensis Arahiepiscopi, ea qua tibiassolemnitate, fulciter c ranarimus. Tales voculae isthac tempestate passim sparsaesunt , antehae plane nusquam auditae. Et vero lupetiunt hodieque a Geldasto tomo II constitution. I perialium Dag. . traditae tabulae Friderici II Caesaris, confirmantes inserium aliquod diploma Fridericii. quo anno II 66. latum a Cainrolo Magno de Aquisgrano privilegium, ab urbis illius incolis sibi oblatum, roboravit. Utraeque illae tabulae videntur sic satis genui paeesse.Vt proinde iam palam iit, post annum illius seculi sexagesimum aliquid sparsum fuisse in vulgus de privilegio Carolino circa corona tiones Regias, A qui igrani duntaxat instituendas. Et sane in privile gio illo Carolino haec verba teguntur: illis νινὲ Domino Apostolico Leone Ii I. ct omnibus pradsestu notitibus 9 egregiis perserus congregaris, merus a omnibus obtinere praninia tirati e , qu m ergo Rumis me -- Dotuim nostra Iebu Christi habebam, sit in templo eodem sedes Regia locaretur,s riseus Ergasis, ct caput Gallia tra's alpes haberetur: μι' ipsa fide Raediti spucuseres θ heredes Regni inviarmin O in tiari iure debwc imperatoribam Mayestatem Roma me alia muτωρ - 4 u exequerentur.

17쪽

rum θρηcitum est hoc a Pomm Apostolico, Done Romanorum Pontifice, O

a me Carolo Romanorum Imperatore Augusto, primo auctore hujuι templi olaci,quatenus ratum o inconvulpum hoc statutum ct decretum nostrum maneat, o bli sedes Regni trans Alpes habeatus, sti caput omnium cipitatum is Provinciarum Gallia.

Haee est illa famosa scit. Caroli Magni Lex, quae a seculo duodecimo usq; Plurimis persuasit, coronationes legitimas non nisi Aqui rani posse fieri. At verb omne illud privilegium esse ab Aqitissigranensibus illa ipsa aetate confictum, & inepte quidem confictum,

hodie sane non potest quem latere, qui in veterum monumentis vel modiocriter est versatus. Non est hujus tempor s,ineptias& affamias illas in lucem producere; at vero a Carolo Magno institutum non ille, ut consecratio aut Initiatio Regum prima fiat Aquis, palam est vel ex eo, quod cum hoc privilegium existimetur traditum circiter anno So , Carolus bien Rio post omne regnum suum in tres partes inter filios totidem diviserit, non nisi uni illorum attributa ea parte quae Aqui rannm comprehendit; quae formula divisionis hodieq; ex parte superest edita per P. Pithoeum & Annalibus inseita a Baronicit quodque Ludovicus Pius Caroli filius statim anno 8rs. non Aquis rani sed Rhemis a Stephano Papa coronari sese secerit chiri', .ramen memoria Carolinorum institutorum esset tum recentissima,&apud Pium filium observatio eorum longὸ religiosissima. Nec

enim nunc urgebo , quod nemo piare omnium Caroli posterorum memoretur A qui rani consecratus, etiam illorum quorum in ditione fuit A qtiis ranum. Cui autem fiat verisimile,usque adeo neglectam filisse sacram legem Caroli, nec tantum neglectam . sed etiam ex omni hominum notitia elapsam, idque per illa etiam recentissima tempora 3 Verum non est quod hisce nunc immoremur , quum ipsi Colonienses fateantur,nS esse non insola A qui ranensium urbe coronationes instituere II. AEque vanum autem est illiad etiam asterum, nempe, quρd Aquis rumpsitsolvi Coloniensis Regem rite constcrare. Defensores enim Olonienses p. i. & 41. provocant etiam ad constitutionem quandam Caroli Magni sed minus sunt instructi aliquo testimonio quam Aquisgranentes. Nec enim hactenus, quod sciam, vel figmento narum est ejus argumenti aliquod diploma. Neid

18쪽

19 Ne id quidem verum est, quod testibus. Petro a Beecla, Caesereo. Collectore Chronici Magni docent pag. I. m nus coronandι Lu-dονicuiu pium a Carolo esse tributum Hil oboldo Arabivisopo Coloniensi. Nec enim illi autores merentur inter testes rerum aevi Carolini numerari homines heri & nudiustertius demum,ut ita dican nati. Sed Sc genuina illius Carolinae aetatis monumenta memoram quidem. Ludovicum illum Pium a Carolo patre coronatum anno 8is; ast per

Hildeboldum id factum, non memorant. Imb vero nec Hildeboldi nee alterius alicuius Episcopi manu factam illam coronationem,non pastus nos est ignorare Theganus i. densiis Ludorici cap. 6. Prolixdenim ille describens quae tum egerit Carolus , inter alia haec habet:

Tunc fulsit eum Pater,ut propriis man ibus coronam, qua erat super altare, elevaret , ct capiti βο imponeret, .ob recordationem omnium p .eptorum qua . mandarerat ei pater.

Certe a Carolina aliqua lege non est profectum illud jus coronandi quo fluitur Coloniensis in dioecesi sua: neque quis qua obtentu talis alicujus legis hactenus jus illud suum asseruit. Speciosus maxime&antiquit simus&unicuspraetextus aliquot seculissuit: quod consecrationes debeant fieri a dioecesinis in qualibet dioecesi, aliae ab Episcopis,aliae ab Archiepiscopo, prout consecrationes stant aliae atque aliae: ac proinde consecratione quoque Regalem, quae intra dice-cesin fit Coloniensem , a Coloniense Archiepiscopo esse instituendam.

Est vero,ceu jam ante diximus,etiam hic praetextus perlevis. Nec .enim consecratro illa Regia cacrum characterem imprimit, aut veremeretur accenseri numero consecrationum aliarum: sed potius externa quaedam est ceremonia ad exemplum moris Hebraeorum comis posita .idque aevoe sequiore demum inter gentes Germanicas &Sat-maticas.Utque sit haec consecratio ejusdem cum aliis ordinis, nihil prohibet tamen,quo minus illa peragi rite possit ab eo,in cui us dice-cesi non est locus ille ubi consecratio instituenda est. Et si enim dic eesbns singulis sua sint iura prudenter constituta per canones Ecclesiasticos: notum tamen est, non eum esse rigorem canonum,ut sine

19쪽

Non vocabitur hoc, scio,indubium hodie quide a ColoniensibuGutpote qnum velint omnes consecrationesR egias,etiam extra luam

dioecesim, a sese instituendas esse Agnoverunt autem hoe jam etiam olim ipsi mei Colonienses: eoque passi sunt O t tones tres, a Moguntinis consecrari. De Ot ne I. enim utique clatum illud est ex iis quae vite k indus narrat l. a. Frustra enim Defensores pag. 48 & J6. c nantur aliquas partes in illa consecratione etiam M igberro Colo- .niensi attribuere, idque testimonio mitekmdi: cum hic tam lini significet ad coronae impositionem operam vigberti advenisse Ἀρ- ronatus inquiens diademate aareo ab ipsiu ponti cibis Hildeberto ou iberto, dc diserte testetur,ab Hildebetio esse dictima: nunquam de capite tuo eleum miserationis desciat. Quae verba in dubie ectam ad effationem olei in caput Ottonis, quo ritu tum constitu uiam O. Equd nihil ad rem facit, quod iidem Desensores u pent consensu Wigberti eam consecrationem esse institutam, testibus uictim do& Dithmaroo Etiam ita enim patet, vel canones de icon ecration non esse strictae observantiae, vel illos ad hunc actum non pertinereo Alterutrum enim nisi ponas, non fuit in pote statc v igberti, ad vet-sus canonum praecepta consentire.

Otto iem l l. saltim ex parte esse consecratum a Moguntino, talentur ipsi Defensores p. 37. debuisset autem ad illum actum plane non adimiti, si consecratio unice esset juris dioecesiam. Frustra vero ex eo quod Rogerius in vita Brunonu dicit: Ottonem unx e Brimonem Coloniensem , milhelmum Moguntinum , O IJenrictim Treinensem: conantur illi exsculpere, in illa consecratione primas fuisse palles Bru- nonis Primo enim loco recensetur Bruno, quod hujus unam auctor

scribendam suscepisset Ad Ottonis III. coronetionem quidquam juville Coloniensem.

non ausis erunt Defensores pronunciare; praetendunt tamen p D. 7. Warinum Coloniensem morbo tum fuisse detentum. R i nullo restimonio nititur ille praetextus, ac proinde est fabulosus. Perinde

ac perperam illi credunt, quasi Dithmarus scripserit: millegisium cο-ronationι astitilli. Veiba enim Dilli nari haec sunt sub finem l. 3. Huius Ottonis i I. inclytayrolis die proximo natatu Donum ab Iohanne Archi

20쪽

ir si Erant Idem quoque Dithmarus cum ibidem tum initio I. . testa,

tur eodem ciret ter tempore Warinum Coloniensem, cujus firmas- dei otio II. filium: commiserat , tradidisse Regem tenellum tutelae Henrici Duc is Bavariae: quod indicio est non ita sitisse morbo tum gravatum varinum . ut Regni negotiis curandis fuerit inidoneus. Quicquid si certum est, vatium consecrationem illam Regiam neutiquam improbasse.

Quid Z quod diu etiam post , insolemnibus coronationis Regiae

Aquit granensibus Unctio fuerit non recusante Coloniense peracta a Moguntino ρ Palam id est ex histoi ia coronationis milhelmi Hollandi, quae una omnium plenissime ceremonias tum usitatas exhibet, auctore Johanne Beha in Chronico Episcoporum Vltrajecti nor,cujus testimonio Defensores p. 3I. docere nituntur milhelmum cor natum a Coloniense. Operae est pretium hoc loco recitare integrum illum Behae locum,quo pateat consecrationem neutiquam tum furs' i se peractan a solo Cotoniense , sed in ea eximias partes fuisse eum Moguntini tum etiam Trevirensis, eis coronatio sit instituta Aquis- grani: Postera die, qua soninium Sanctorumst=νasolemmiad, universa multitudo Pralatorum σ Principum deduxit ιlectum Regem ad Basilicam perpetua Virginis Maria , albolemnem benedictionem acciperet secundam νι-

situm synamentis Leviticis ιn modum Diaconi produxerunt anti Regalesios, m. suem ex r c t Oloniensis Arthiepiscum Cancellarius I taltie colloιavit in ρδεα satu , ita dicens: Super thronum rumgloνio sidens, iudicιum OD stiriam in terra facim. archiepiscopus νινo Moguntinensis amellar- ω mania cum olio sontificato dextram e)m foras unxit, ita dicens: Consterrare rodignetur omnipotens Deus in Regem Romanorum . qai David per manum

pus autem Treviren si ancillarim Gallia manas isti seuperimposivit, ita duem:

DistenDr in te Spiritis sapientiae, inpelligentiasci nita pietatis, fortitudiη. O