Hermanni Conringii assertio iuris Moguntini in coronandis regibus romanorum

발행: 1655년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

21쪽

laniensis Archiepiscopi oronam argenteam capiti et M Aperimpressu it dicens i Accipe diademat'lendidum, s in virtuos ac ιbm adeὸ coruscium ter ω,ut coronam ammastumatu habere meream in cartis Post haec autem cir

tem laudem Ostori m; accedentes quo1 singulatim Primates ad re usitam prestiterunt eιdem obita fidelitatis homgium. Hacthhuis r chronici magni Belgici pag. 2 s omnia haec totidem verbis reiuramenta tamentione Moguntini: sed facile apparet vitio

. Fortassas tamen etiamnum haeret aliqua dis , ἔ-

SE AE

22쪽

quoque sit morimus 3c sepultus. Hae sine ratione Inter omnia Regia

palata a Transalpina Aqui ranente omnium fuit primum jam Caroli aetate&nobilissimum. Hinc Auctori poematis quo adventus pri mus Leonis II l. Papae in Germaniam est illa etate celebratur quod que legitur Tomo antiq Lection. Canisii Aquisgranum audit Roma nova Sc Roma altera. Hinc quoque jam tum Nithardo Caroli

Magni ex filia Bertha nepoti audit initio l. dedissidiis filior. Ludovici Pii Laquis palatium sedes prima Franci . V Vippo pag 429. ita lO

locum, qui dicitur aquisivani palatium perνenit, ubi publicus thronus Regalis ab aηtiquis Regibus 9 a Carola praecipue locatus, totius Regni archi solium ha- secur. Otto Frisingensis appellat locum illum: Archi solium Regni Francorum. Cum itaque Henrici Aucupis feliciorburarmis redditaGermanicosceptro esset Lotharingia cum Aquisgrano, visum fuit convenient illimum Ottoni, celeberrimo illo loco potius quam alibi coro' nam Regiam consequi. Placuitque idem consiliu successoribus;non ita tamen ,ut existimaverint,alibi coronari esse nefas si usus postulet: eoque etiam alibi & Henricus II. de Conradus secundus& Rudolphus Sue Sssint coronati.Donec tandem fictitiis Aqui ranen sum tabulis persuasim est , eg vetere instituto ipsius Caroli, non alibi quam Aqui rani rite quem Regem coronari. x Posterius ecepit praetextu canonum , qui definierunt uti conse crationes fiant a dictaesitas presbyteris & Discopis. Rinc enim sui esse juris consecrare Regem Aquisgrann Colonienses jusserunt. V rum in re non sitis definita cum praevaleret adhuc multum Mogun tinris,mitius negotium hoc Colonienses agitavere; at vero Henrico III. imperante planε vicerunt , idque quantum larbitrer duabus de causis, altera est quod jam tum Coloniensis sedes eo crevis letutae mulatione sita penε dubium niteretur reddere Moguntini primatum. Agnovit sane hanc aemulationem etiam Gunt heru in Ligurino,

eanens l. I. in hunc modum, nitio quidem de M oguntina rube inde de Colonia:

murribus saerarim quondam ωσό Penefuit totosedes notissima Regno;

Donec

23쪽

Donec ab infandum detestandum i furorem Strata luis meritas occiso l' suopoenas

tari ruinosis deformis o Grrida mori nsaturjustas offense Principis iras.

Huic,nepraecipuam celebret Germania sedem, Invidet, ais locum tenet Agrippina priorem Ambae metropolo 9α Iotantum igitur eIecta iam Coloniensis sedes, noluit amplius perinde ut antehac , MNuntin cedere, saltim itura direct sitam

a. uera me nidice causa est , quod Heni ico regnante cum alii Epi Dcopi Geriuauiae,tum etiam ipse Moguntinus plusIusto , certe plus solito, sibi arrogaverint in dioecesibus suis. Luipoldus certe ipse M guntinus dici non potest quam fuerit rigidus intuendis suae dioecese- Osi . Vt ingenium v ri omnibu , innotescat,recensebo miram historiam de eo , quam hauri Conradus vispergensis in chronico, etsi nonnihil forte prolixiorem: Anno sinquit Conradus in domini

duνιno ct regio cultu UVormaciae agentibus, missarum celebrationeis sancta geracta, ut oportuit, ab is insiequmtidie Lui oldum Maguntinasio Archiepiscopum, utpote in sua dioecesi praecipuum, huic 'bruarit ossicio Qui peracta processione, O uti ad hoc ventum est dicta oratione, postquam si in sua sede loca νu,quidam ex diacεηιι s. Hunmbertin numine bot multi ob u-tiinfestι νι neratιonem silent, lactionem decanta νιt. suod quidam ex Romanis

P. a vientibus vituperantes,o contra Papam i quia Romano more non asse inretur, obyurgantes,pesuaserunt ri,ut ad eundem Aacodum mitteret. ct decanintationem interdiceret. Quod cam tωunnum more contemneret, iterum mittendo Papa interdixit :ροι mox eadem pocis Aonor uate qua prius cantaνιt i

24쪽

Ilium. Quod ubi apostolicus intellexit, pontificι cest, reindurunis minastrum continuis remisit Quo recepto,debito e praesul inunxit os uis. Qua in re 9 Pontistiuautoritas, ct Apostolicι consideranda est humilitas, dum se ille οἱ ιιι suidi nitatem defendere contendebat, o iste,licet m oru dignitatu, Metropolit no tandem insua dioecesi cedendum perpendebat. Hactenus Urspergensis. Non contenderim pro veritate historiae, quia Lamberto si creden- dunx, non annos 3, sed si, V Uormatiae natalem Domini Leo Papa cum Caesare coluit, vivo adhuc Berthone Moguntino, cui Lut pol-dus demum post Pentecosten ejus anni successit. Attamen si mores

seculi illius videas, non est indigna fide illa V spergensis narratio. Quanta caede sane Epit opus Hildesheimensis non dubitaverit sibi primum locum intra suam dioecesin defendere anno cum horrore legis apud Lambertum Ascha eburgensem. Si sane Luatpol-das Moguntinus ne ipsi quidem Papae voluit cedere in sua dioecesi, quid mirum est, eodem jure ad versus illum esse usum Coloniensem , &pristinum coronandi ius Moguntino saliun ex parte fuisse

ereptum Quin ad hunc modum sane utrumque illud potuerit oriri, nemo dubitabit humanarum rerum gnarus. Nec enim pIudens quia Igno rat, quam ab ineptis opinionibus siepetes maximae originem coe perint.

Vt Caeterum,hac quoque dubitatione aluta,nihil seperest nisi brevibus perlustremus ipsam ultimam Coloniensem Defensionem, si forte illa habeat aliquid quod nondum a nobis sit tactum, ne queamus videri non probὸ defuncti nostro munere asserendi jus M

It turpet 46. Oeeurrit quidem mmotia legis i Carolo Magno latae de goronationibus Aquisoani instituendis: sed illam fabulam iam supra explosimus. Utq; vera sit, nihil facie ad id quod in quin

stione est, num si coronatio extra etiam Aqui ranum aut dioecesin Coloniensem sit instituenda consecrandi ossietum sit penes Colonia ensem an Moguntinum Nee verδ existimaverim,in id factam me

tionem illius fabulose legis Carolitiae , ut probetur etiam hodieque Aqui rana solammodo coronationes peragi debere. Fuerit enim

25쪽

hoc coniunctum cum iniuria quatuor nostrorum proxime sibi se cedentium Caesarum, ne quid moveam alia. Pag. 4 r. promit uni quidem Defensore' se probaturos suam the sin eum bullis Pontificum & rescriptis Caesarum, tum perpetua consiletudine: revera autem nihil in omni libello minus quam hoc praestant. Inter bullas Pontificum etapag. primo loco laudant testem bul-km Leonis III. qua Hildeholdo Coloniensi ille contulerit coronam di ius Ast bulla illa nusquam comparet,&non nisi fabulose iactatur. Utque sit quaedam talis bulla,nihil iuverit causam Coloniensem, ure pote quum ipsis Defensoribus fatentibus illa eadem bulla coronationes omnes Aquis ranensium urbi adstrinxerit, ac proinde dederit Coloniensi non nisi sua in dioecesi coronandi facultatem. . Majorem speciem habent verba Innocentii III. Clementis IV. Urbani IV. Pontificum,adducta pag. 42. 3. 944. Jam tum vero Ostendimus , illa aetate per commenta Aquisgranensia fuisse homines deceptos , ut crederent non esse fas alibi Coronari Reges nostros quam Aquisgrani,&quidem a dioecesano Archiepiscopo. In hunc lentum itaque duntaxat loquuntur etiam illi Pontifico. Nec est quod credamus, in hisce non potuisse falli Pontifices; cum non sint utique quaestiones fidei , sed de uribus & institutis Regni Teutonici, in quibus errare non posse Pontifices , nemo hactenus iamrmavit. Et vero licet his Pontificibus longe plures alios opponere : omnes nimirum illos qui approbaverunt Regum coronationes extra Aqui raAum dc a Moguntino institutaS . quorum numerus longe est maior numero ternario. Hi sane non admiserunt illa: Ex aη-tiqua Coloniensis iaci te dignitate archiepscopum solammodo Reges ct Imperatores coronare debere; aut illa: Coro tunem Regum Alamanorum ad O-

Ioniensem Archiepiscopum pertinere. Ut Sc similia alia. Sed & jam audivi- .mus,Guilhelmum Hollandum unctum esse a Moguntino: ut proinde non ita nudὰ debuisset scribi fortasse in epistola ad Richardum Regem, paulo post V Vilhelmum electum Regem : quod ex lutoste-ctet inunctio , cansecratio O coronatio Regis Romanorum ad Archiepiscopum Coloniensiem.

26쪽

Σγ rem faciunt.Nee enim aliud ille profitetur, quam si tibere Regiam iniamionem Cotoniensi, quod longe est diversissimum ab eo quod proba tidebuit romnes omninis Reges debere inungi a Coloniense. similiter nihil ad rem iaciunt historiae quae adferuntur a pag. o. que adn. de coronatis Regibus per Colonienses Archiepiscopos. V t enim omnes illae historiae fuerim verae, nihil tamen aliud doeent. quam frequentissime omnium coronationes Regias esse in dueees Coloniensi ab illo Archiepiscopo institutas. Id quod nemo negat.

Probari autem debuit, coronationes saltim interdum fuisse extra illam dioecosin a Coloniense peractas. Ita Omni autem illa congerietate aliquod exemplum ne unicum quidem compallet. Multae quoque fabulae irrepserunt inter historias illas. Ita g. s. Ludovicum Pium coronatum elle ab Hildeboldo asseritur quidem, sed iam supra a nobis est eonvictum falsi. Pag. eadem scribitur, Loibarium ab eodem Hildeboldo cotonatum, idque sine ulloaestimonio, tantum ex coniectura. Quasi vero tum temporis omnis coronatio fuerit peracta ab Eeiscopo cuiquo. Pag. 6. Quae adseruntur de coronatione Caesarea aliquot Caesarum post Lotharium nihil faciunt ad nostrum argurnentum. Pe peram quoque asseritur de coronatione Regum post Arnolphum ἀ-que ad Henricum Aucupem nihil haberi certi: nos iam supra Lud vici bc Conradi eoronationes descripsimus.

In coronatione Ottonis It primas partes fuisse Archiepiscopi coloniensis pag. 47 perperam item colligitur ex vesbis quidem R

geti, allatis,ceu iam supra mon nu . - . . . . . iSimiliter quae adferuntur p. 7. de V Uarino aegrotante, & quasi Moguntinus tantum astiterit coronationi Ottonu III, illa jam supra falsi

convicimus.

Vt & quae eadem pag. habe ntur de iterata eoronationeHenrici II i

Pag. 48 Sine causa Lamberti Aschalaeburgensis fides in suspi-icionem trahitur, & relicitur exemplum Rudolphi Suevi: utpotexum huius coronationem omnes pene Impexij Principes imo ipse.

ontifex Romanus . tum probaverim.

Par. o. FLustra lactuantur illa Glintheri verba e Veteris iuris. - D a quam

27쪽

28 quam vetus illud jus tune sueri liquiduin iam fecimus. pag. 11. Non male quidem ex Beri notatur , V vilhelmum Hollandum Aqui rani coronatum esse a Coloniensi: ostendimus vero nos,unctum illum Regem,non a Coloniense,sed Moguntino. Pag. D. Quae adseruntur de coronata Elisabetha, Caesaris Alberti Austriaci uxore, illa nullius esic ponderis, itidem jam supra os.

tendimus,

Pag. 3 3. Recte quidem ostenditur, Trevirensem eonatum fili Dse dubium reddere jus Moguntinum: athine non sequiturTrevirenis sis musam filisse potiorem. Imo necessum est Moguntinus vicerit, .utpote qui intra proximum debuerit probare ius suum: idque

indubie fecerit, cum ex eo tempore a nemine Trevirensium quidis quam amplius hac in re fuerit motum.

Quaepag. FS. 6.dc 37 adferuntur ad exempla pro iure Mogumino adducta, iam supra vindicauimus. Perperam quoque adfirmatur p. 37 quatuor tantum adducta exempla in Moguntino libello, .

plura enim recensentur: nos adhuc alia dedimus. .

Maximum causae suae praesidium videntur Defensores collocare in Aurea Bulla Caroli IV. quate paginu Hiquot integras, 18 nimirum,co, 6 I, 62, 6 3. amplius in illius urgendo patrocinio conterunt. Revera tamen tota illa Bulla nihil habet quod vel tangat leviter hoc negotium , praeter pauca haec verba tit. 4: Coloniensi Archiepiscopo competitdgmtia nec non osscium Romanorum Rut primum diadema imponendi. Haec vero nihil omnino juvant Coloniensem. I. Primum enim palam est, verbis illis nihil novisti laei, sed tantum significari, quonam ossicio jam tum gauderet Coloniensis. Id iam tum cum fuisset monitum, Defensores illip q. non dubitarunt hoc in sinistrum sensum accipere, quasi nimirum voluerint Moguntini , omnem legis auctoritatem instituto isti de munere coronandi, . quod Coloniensi competit,derogare. Perperam sane & praeter mentem Scriptorum. Ceterum illis verbis Aureae Bullae novi nihil constitui, etiam ipsi Colonienses utique fatentur: utpote qui surisCol iniensis originem arcescant abexordio usque imperii Germanici. Jam vero liquidum fecimus, omni anteacto tempore, non aliud jus coro- .

nandi vel competiisse Coloniensi, vel ipis Colonienses ubi arrogas-

28쪽

se, quam illud quod est dioecesios limitibus definitum. De ulterior. igitur jure aliquo neutiquam sermo est in Aurea Bulla isthae. a. Patet hoc ipsium, secunia, ex ipsemet Aurea Bullas quippe quae

ponit tanquam certum: solum Aquisgranum esse iustum locum coronationis Regiae. Verba haec sunt: Inran in etiam ex elari rureiatis ct traditionibuι antiquorum, illud a tempore, cuius contrarij iam non betur memoria, per eos qui nos precesseruntfeliciter, esse Hobservatum, ut Rus Romanorum, sutura Imperatoris, in civitate Franchesdia celebraretur electis,

O prima coronatio aquisgrani, O in oppido Nurobeet prima 'a Regalis c

ria haberesur. Quapropter certis exca se, etiam futuris premusa βον an deis re temporibus,driiaraum; nisi praemisio omnibis, seu eorum alicatimpedimen tum legitimum obviant. Haec verba utique indicanti sermonem Caesa

ri in omni hac Aurea bulla, quod coronationem quidem attinet, esse tantum de eo, quod ordinarie fieri tum solitum, aut fieri inposterum debeat: Ac proinde & illa verba superitas adducta ex tit:. . non ali ter accipi debere, quam ordinarie, & si quando Aqui rani institubtur coronatio, ossicium diadema imponendi comperere Coloniensi. 3. Tertio hanc ver a m esse mentem illorum verborum, confirmat quam maxime apstrum Coloniensium in eam vetus & perpetua con

sensio. Nec enim post Auream bullam latam quisquam eorum vel

tentavit extra dioecesin instituere coronationem: cum tamen inter

dum id minus esset commodum. Adhoc a Ruperto Palatino Caesa re curaverunt quidem singulari privilegio sibi indulgeti coronati nem interdum instituendi extra Aquis granum, diserta tamen addua illa clausula: istrahaam diatae . Quae iam supta ursimus. 4. Quartὲ etiam hoc observandum unice venit, verbis illis Aurem bullae ius aliquod consererandi Regem neutiquam tribui Coloniensi, .sed solummodo jus minum diadema imponendi. Hoc unum sata diis te ibi memoratur. Atque diadematis impositio non est aliquod in nus sacerdotale: eoque olim a Laicis, imo ipsis Principibus facta est. prout jam tum monuimus. Sola se: unctio & benedictio aliquids cri muneris habet. Igitur utut etiam vel ba illa Bulla sint intellige da de eo iure, quod per omnem Genmaniam competat Colome khinc tamen minime sequitur, consecrandi ius ad unum illum pertinere. Et vero jam tum clarissimum fecimus, non lusi exprivilego D omne

29쪽

omne illud jus etiam intra suam diversiria convenire Coloniens,sio quin uni Moguntino debitum: privilegia autem iti icti luris esse . nee prodiga aliqua interpretatione amplianda, apud omnes in confesso

Hisce probe expeniis non est quod in animadvertendis iis, quae Defensores disputant de mente Bullae aureae, adp. I usque6 . immo

remur.

Illa veris pag:μ quae adferuntur exempla coronationum, post auream bullam promulgatam institutarum, pomis causam Moguntinam juvant, quam Coloniensem, certe nihil illi ossiciunt. Omnes enim illae a Colomense quidem sunt institutae, at non nisi intra dux-cesin: idque quia ne ausus quidem ille fuerit eas alibi aggredi. - pag. non potuerunt tamen negare Defensores, ordine quinque Regias consecrationes saccessit vero jam &sexta incomplementum felix secundi ternarii) a Moguntino, non autem a Colo niense peractas esse. Excusiare tamen id conantur paginis sequenti b. eo maxime, quod Colonienses Principes te mporibus coronationum non fuerint infulati, atque adeo midonei sacro muneri peragendo: eo eum, quod nihilominus illi Principes caverint suo iuri per prore

stationes & acceptas assecurationes. νVerum enimvero etsi fortassis Principes illi crediderint, M iuntinum non potuisse rite fungi consecrandi munere, nisi obstitisset sua inhabilitas, non tamen hoc ipsum praejudicat causis Moguntinae. Nec enim alienus de rebus tuis.error tuis iuribus quidquam derogat, ut nec quidquam addit. Probavimus vero jam tum nos, etiamsi fuissent infulati Colonienses illi Principes, non potuisse tamen ab iis institui sex illas coronationes Regias; utpote quae fuerint peractae extra Coloniensem dioecesin. Fuitque haec Moguntinorum pinsulum perpetua sententia: eoque usi iunt suo proprio jure,

nullo autem ver ulo petierunt a Coloniensibus sibi illud ad tempus indulgeri. Imo ne Colonienses quidem illud aliquo levissimo actu Moguntinis commiserunt. Quod fieri debuisset, si non proprio, sed alieno munere Moguntini fuissent functi. Quod Colonienses petierint sibi caveti, ne iuri suo coronandi inibas iisis Moguntinis quidquam praejudicaretur, quodque inter-

30쪽

dum id ipsis fuerit indultum ε, illi rei ut refragarentur multum Mo-guntini, nihil cauta fuit. Nec enim illis animus unquam fuit juti Coloniensi suis illis coronationibus quidquam derogandi: ut nec

derogaverunt, imo derogare non potuerunt. omnesenim illae coronationes sunt institutae extra dioecesin Coloniensem, cujus finibus

jus Coloniensit circumscribitur: ac pioinde Coloniense ius verum 8c priscum haud isset unt. Quod pag. 63 Defensores voluerunt esse cauis argumentum ultimum, ct instar omnium, illud sane per est leve, atque adeo indicate iam reliqua omnia pari c ste levitate. Fuerit enim tale,si informam sγllogisticam cogaS:

Si nullae acIus coronationis institutas est a Moguntino, quo tempore Col niensis vel fuit prasiens vel ιnsulatus, ex adνerso contigit extra dιoecesim Colaniensem aliquando coronationem institui prastente Moguntino, ergo coronandιJ insimpliciter compta ιι Colourensi. At verum estpruu E. 9posterim.

Hujus sane argumenti & Major & Minor proposito vehementer laborant. Nec min Majore ulla est vis consequentis; ut patebit, si Syllogismus in Cathegoricum commutetur. Et veris satis est probando imi Moguntino, i oronationisaetias a Mogontino instituti fuerint rati. Fieri potuit, ut, Moguntini duntaxat delapatione, Coloniensis actum coronandi aliquem exercuerit, quo utique nihil accesserit juris Colonienti. Minor quoque falsissima est. De Otto ne enim saltim I, ut & de Conrado II, deqpe Wilhelmo constat,Mextra controveritana est, s nec enim alios nunc tangam consecratos illos esse a Moguntino, praesentibus tutulatis Coloniensibus. Nec coronata est Elia abetha Austriaca squod unum iactant. etsi una hirundo ver non faciat, ut est in proverbio) extra dioecesin Coloniensem, proprio Q olonientis iure, quod falso stipponitur; sed tantum ex comidissione & singulari consensu Moguntini. Proponemus ex adverso uos argμmentum longe validius Meer

tius

Ss nullum omnino coronationis actum Coloniensis exercuerunt extra diaeum, ab initio usque Imper0 Gemanici, ergo nec jin illusuis hactenvi co

SEARCH

MENU NAVIGATION