장음표시 사용
311쪽
omnia flumina in mare aquam, Hae impediunt, ne sanguis ad pul- ita omnes corporis venae sangui- monem impulsus , in pulmonumnem effundunt cordi referendum, deprcssione , cordisque dilatatio- dc in eo de novo concoquendum, ne, rursus in cundem ventriculum de dilatandum. Haec vena vactio, di delabatur. . patente orificio inseritur ventriculo cordis dextro , di cum eo tam aetὰ unitur , ut ab eo integra separari nequeat. Huic orificio circulus membranaceus adnascitur, qui statim finditur in tres valvuIas membranosas , introrsona spectantes , vulgo Tris pia i appellatas. Hae valvulae in ventriculi dilatatione patentes, sanguinem e cavi ad ma tunt: in contractione vero occlusae , de - concidentes regressum sanguinis e ventriculo in cavam, codUmque momento etiam illapiti in novi languinis e cava in ventriculum prohibent. Qui sanguis tunc e dextro ventriculo propellitur in pulmonem per Arteriam fulmonarem, quae est alterum vas magnum ei parte silperiore annexum, quod venam arterio am majores nostri male appellarunt, cum nullam v uae similitudinem habeat, ut patet.
l. Ex ejus substantia , . scilicet duplici , di crassa , firmaque tunica,ta quod ab arteriae Aortae substantia non differat. s I. Ex usu, quia sanguinem spirituosum , ac servidum deferre flebuit. llI. Ex motu, quia pulsum edit, sicut reliquae arteriae, at vivorum animalium lectioncs docent. Hii iis orificio adit aut valvulae ties membranosae , foris
spectantus , Simoidei , seu SC ip - α appellatae, ae figura antiquae Graecae literae Sigma , quae olim lati rim C, scri cbatur. Per hoc igitur vas in dextram. si mitramque pulmonis partem sanguis e dextro cordis ventriculo largiter effunditur , cujus quidem nimium quid pulmonis nutritioni impeditur , sed maxima pars in
ramulos venae pulmonaris, cum arteriae ramulis per anastomos in junctos , ac per utrumque pulmonis lobum, instar tenuissimi retis, una cum arteriae ramulis dispersos impulsa , ad auriculam, de vel triculum cordis sinistrum, per venae pulmonariae truncum desertur. Sinister autem cordis ventriculus dextro angustior est, sed mulisto carnosior, crassior , durior, talongior existit, subrotundam haribens cavitatem usque ad mucroanem pertingentem. in hoc sanguis pulmonum inspiratione refriger tus , iterum sermentatur , dilat tur, ac spirituosus summamque hanciscitur perfectionem. Hunc autem sanguinem ulterius per ciendum recipit, ut jam dictum est, per Vt in Pulmonariam, quae vas est inplum ex pulmone descendens, ventriculi parti superiori in se tum , eique continuum, quod antiquitus Arteria primo nominatum fuit, sed male, cum non arteria, sed venas , ut patet. i. Ex ejus simpliaci, mollique tunica, aliis venis sinatili. II. Ex ulacum non spirituosum ..ae fervidum, sed aeris frigidi inspiratu refrigeratum, oc temperatum
312쪽
quod non pultet , scut reliquae
Hujus orificio Valuula duae mena. branoiae apponuntur Murales dictae , quia limul junctae mitram Episcopalem aliquo modo reierunt. Hae magnitudine , ta forma a valvulis tricus palibus parum, aut nihil sere differunt, & versus interiora ventriculi spe eant, sanguinis fluxum ex isto ventriculo in pulmonem impedientes. Eum in finem ad majus robur , plurimis
carneis ex planationibus , ac flamentis longioribus annectuntur binis, aut ternis crassiusculis, di carnosis lacertulis , seu colum-Mulis , ex septi inferiore parte sursum assurgentibus, quas musculos,& ista flamenta tendines esse nonnulli arbitrantur. Sanguis in hoc ventriculo pe sectus expellitur in ei insertam, &
continuatam Arteriam Aortam, seu Magnam omnium arteriarum , e
cepta pulmonaria, & aspera arteria,radicem substantia solidiore,ac duriore, & gemina tunica, interna densiore, externa tenui praeditam, vicinarumque partium tenui membrana, roboris, ac tutelae gratia, investitam. Ad hujus exortum valvulat tres, extrorsum protensae conspiciuntur, antiquis Semilunam, ale milunae forma dictae , sigmoi deis omnino similes. Hae sanguinis ex aorta regurgitantis impetum sustinent. Tu PulmoNe. Pulmo , Graecis pneumon , a
raeo, respiro dictus, quia anima libus in aere viventibus, & relabrantibus datus est . eli namque membrum ad vitam maxime necessarium , quo nullus homo carere potest absque itae extinctione, sine pulmone respirare non possumus,
nec ullum verbum proloqui. Est medii ventris viscus respirationi inserviens, ad sanguinis e dextro
cordis ventriculo propulsionem,& vaporum multorum expulsionem conditum.
Situs est in pectoris, vel thora cis cavitate , magnitudinem ii bet insignem , ita ut in acris spiratu distin latur , & in ximam
thoracis cavitatis partem repleat.
Dividitur pulmo in p.rtem dextram , & sinistram , beneficio mediali ini intercedentis , quas si a-gulas multi pro singulis pulmonibus habent, S describunt , atque hinc illi non de uno pulmone, sed de p*lmonibus in plurali numero loquuntur. Alii singulas parte S appellare malunt duos pulmonis Lobos. Harum partium quaelibet rursus in locum superiorem , qui brevior ; & inferiorem, qui imajor, raro in tres di pescitur lobos. Singulae partes unetulae bavit figuram obtinent. Extr nsecus , qua costas , spectant, gibbam ; interius vero , qua cor molli ainplexu comprehcndunt , cavam.
Suspensus tenetur pulmo ex aspera arteria , se in mediam ejus iubilantiam in simiante, atque illa
SAbsantia ejus videtur quidem carno i , & E sanguine , prout etiam lien, & hepar conformata;
at Marce M FE igias actitissimus pulmo'
313쪽
CAp. L v. De Anatomica Thoracis, &c. 193
pulmonis scrutator , altius riman- qης ηὐα cavitates , ct int/rcepta in
do singulari sui solertia comperit ni stati plures enim habent exteti ejus substantiam longe aliam esse, Di membranas , modo bi parallelat,
nempe pulmonum corpus meram mρdo a gularis , qua non tantum ab
vesicularum congeriem esse , quod exirema superscie Abulorum lis erati etiam rationi consonum est , su- terpositorum , verum s ab iniιrna lo- pernatant enim aquis instar infla- butorumsubsantia propagantur. In artarum vesicularum , cum aliae par- hasce membranas excurrunt plurimates carneae submergantur , unde vasa minima a totalis Crusa, qua inconstat, undique eos aere turgere, eosdem ei positos egrediuntur. Hisce aeremque cysticulis , seu vesiculis membranis recipitur, ct ejicitur aer, inclusum esse , aliis expansio , dc veluti in amplioribus finibus, qui mu- supernatatio in aquis esse non pOG tuam habent communionem , ut aer exset. Constat igitur pulmo paren- una in aliam comprimipsit,ita ut inte chymate molli, spongioso, raro, sitia sint eadem membranea vesiculapuia ac vesticuloso, ex levissimis , te- monum taph a tamen, ct tenuissimae. nuissimisque membranulis, cum Sunt igitur omnes vesiculae con- interiore tracheae tunica continuis tinuae cum interiore tracheae , α contexto , quae membranulae e X- biolachiorum tunica . atque hinc
telisae , ac siluatae infinitas vesicu- ex aspera arteria in bronchia, di ex las orbiculares , sinuosas, to- his in vesiculas patens via est, aetius paronchymatis substantiam rem ultro citroque commeantem constituentes , ef brinant, ita si- transmittens. Sed anne vesiculaetas ut a trachea mox ex una in al- ita sint dispositae, ut ab una parteteram patens sit aditus, & tandEm aer an rediatur, ab altera egredia omnes terminantur ad membra- tur, ab altera egrediatur, vel annam continentem , seu investien- per easdem vias ultro citroquetem. Hae in pulmone bubulo , vel commeet, vel anne etiam aliquae ovillo, ex animali recenter evul- sint, quae acrem aliquandiu conso, vel inciso, vel lumini obverso tineant, & reservent, exacte di iamicro copiis conspicuae evadunt, cerni nequit : saltem quod totusta aere turgidae observantur, prae- inspiratus aer non illico expiretur,cipue circa extimam superficiem, sed in vesiculis, di anfractibus qui
quamvis etiam circa interiora, in- nunquam vacui inveniuntur plurissato pulmone , satis pateant , N mum adhuc remaneat, docent pul- secta qualibet parte mox e levi ex- mones canum vivorum apertorum, tensa membrana efformatae ac in quibus post expirationem ad-nerveo quodam tenuissimo re sic.- huc plurimum aeris superest: itemio colligatae conspiciantur, Quo mortuorum pulmones , in quibus modo te habeant harum vesicula- semper I urimum aeris continetur,riun cavitates , describit Malpi- qui manuum pressione exprimi p pius his verbis: Post Abor occurrunt test. Est itaque pulmo acris sedes, observanda intersilia non unisqua- seu habitaculum.
314쪽
Hic aer in pulmone detentus ei
confert mollitiem , dc cavitatem sir mam, maximeque necessariam,
ne sanguifera vascula pondere premerentur , sed semper permeabilia manerent, in iisque sanguis c quid dextro cordis ventriculo in subtilem halitum attenuatus, propter summam levitatem ad sinistrum ventriculum e pulmone ascendere non potuitu tanquam per mediam
aeri, regionem transiens, condensaretur , dclic per venam pulmonarem ad cordis sinistrum ventriculum promptius deflueret. Praeter autopsiam , pulmonis substantiam totam esse vesiculo- sani , docet etiam ratio ; nam multoties lauta rotunda , crassa, dc foetida , vomicae, so liculi, vermes , calculi, aliaeque res praeter naturam tu pulmonibus gignuntur, ut multa obiervationum exempla testantur, de nos quoque multoties in praxi vidimus, ac sum tum ejectas , de poli mortem in disse-etione repertas et quae certe non invasis sanguiferis , nec etiam in bronchiis , c suffocationem enim, asthina violentum, perpetuamque tussim induxissent sed necessario in hisce vesiculis gigni. ac longo tempore contineri debuerunt, ocpotuerunt.
Dicta vesiculosa substantiae trinsecus investitur membrana tenui , laevi, ac porosa. Ejus porositas facile apparet, si folle fortiter instetur pulmo, saepe enim iisque adeo dilatantur porj, ut mauisus te oculis conlpicui evadant,
nec tamen aer per poros membra-aι iuvesti utis io thoracio cavir tem exit; unde certum id dicium est iplos poros ita esse sitos, dc
quasi valvulis munitos, ut sorinsecus aliquos iubtilissimos liquores intromittant, intrinsecus vero aerem foras non emittant, ut pa
tet in empyicis dissuetis per lxjecti' nes abstergentes amatas in thoracis cavitatem intrusas, qui amarum sapore more percepcrunt. nec pus in thorace propter crassitiem tussi e Vacuari potest, quia pori non sunt satis lati ad recipiendum; platei quam quod pulmo deberet esse in pus immersus , aliter Pu, non attingens , impossibilis
Pulmo plerumque pleurae comnexus non recipit ; ita dicimus, quia multoties illi, nunc tot. i-bitu , nunc Liqua parte fi rosis nexibus alligatur, dc in section, bus invenitur fere tertiae hominum parti hanc connexionem contingere et nim valde multa occurrunt cadavera , in quibus pulmo per innumeras fibrillas pleurae firmiter alligatur : imo multa , in quibus ipsa exterior hulmonis membrana pleurae maxima sui pa
te ad hae et immediate , nec qui talem habent connexionem, salutis,
vel res p rationis incommodum persentiunt, sed inculpate vitam degunt, α hi facilios, oc frequentius in pleurit idem incidunt, quam alii, quibus pulmo liber reperitur, durante pleuritide , ii suppur lio accederet, etiam pus sanguinolentum, dc sputa purulenta latere affecto facilius, de citius -- puere; in aliis vexo , quibus pulmo a pleura lib r est, Plcuritidem
315쪽
. CAp. LV. De Anatomici Thoracis, &c. 1 s
minus frequenter contingere,eam- picuos ramulos fista , & inter seque , si ad suppurationem deveniat, nihil ejici, & rari simiae solui Per puris expuitionem, sed plerumque iii Empyema mutari. Ratiolixc eit, quod in priore casu pus ex pleurae apostemate possit immediate denuere in ipsam pulmonis substantiam ei adnexam , at que uni cum pleura, sorte ob viciniam, nonnihil quoque in stan malam , S sic expui; in post criore vero os a possi non densere in
thoracis cavitatem , e qua non
facilis in pulmonis poros detur
Mignus dolor punctorius est in p. cuim de , quia pleura assi itur, se a tu peripue umonia tan iam O , tusi sentiuntur dolores , quia interior pulmotiis ire. sta stia iussam- matur, quae est pene sensus expcrs, quod si quandoque dolor pti iactorius hanc comit tur affectionem,
magna est instam matio de ad ne vulo, broncheos a sexto pari see, endit. ln Phthisi vero , quae est pulmonis illa i , nullus percipiturdo or, quia seu lim fit substantia vesicalis ait: citur. Pulmonis substantia triplicibus
in errexitur vasis, Aiax non parum ad ejus robur faciunt. Primum , geomnium maximum vas aeri, de
vaporibus crassis vehendis di a-tuna, c si Tractum, seu vipera A r riit, multis productionibus prodita , de qua diximus. Secundum , de tertium sunt duo ampla vasa languifera, scili et Asi/ j a , & I ena Pulmonaris, .quae in minimos, ac .ene invisib. les, nec
niti per microico pium exacte cons- s. Caroli Masilinii Tom. II.
irrisIa , per totam vericulosam substantiam instar artificiosissimi retis, decurrunt, mutilis anastomotibus innumeris inter se hiautia. Si ab humoris acris crosione , magna tum, vel alia violenta cauia salsior urn vaesorum apertio alicubi contingat, tunc languis ex iis
in vesicuras, ta ex his in bronchia pro luens, sputo ejicitur, & hae-m optγsin, de temporis progressupi bi tu parit; unde sape phthisici inopina morte occumbunt, quiae rosis vasis m, joribus , cffuso sanguine cor obruitur.
De Thoracis Vulneribus. SUmmus rerum opifex thora8cem variis osse is pronunt ei tis unde quaque munivit , ut ab
omni instrumento in i cndi , Npei sorandi vi praedito sarctum , Mrectum eximeret. P. i ci homines sortiores , & robustiores crant, quam non sunt nostriaevi homines,& tamen illi ga ea , thorace aeneo,
vel Lorica, de clypeo tecti, sariusi Vel ciise dimicabant; isti imbecilliores , ta sere infirma valetudine , aperto pectore , dc nudis
ensibus , monomachiam exercen tes , comineis conserunt manus:
nec mirari subit , quia quo robur
Languet, eo coeca temeritas intenditur , & quo temerariores, ociviliores. In praesentiarum thoraci S. vulnera trutinabimuS , ut ejus
316쪽
to . um suppetias ferre possimis. quousque cruentus. Verum solet
quandoque vulnus esse coecum , designa. specillum in cavitatem pervenire nequit, e lio vulnus eo usque pene- Thoracis vulnerum externorum tret, vel quia aeger non sit in eo signa in recensendo non immora- situ, in quo erat, quando viilnus ir ; sunt cnim sine iηternorum accepit, ideoque in vulneris e iscerum laesione , di membrana ploratione vulneratus in eo situ succi .gens adhuc integra est , ac collocandus est , in quo vu nus nulliis alius aiffectus conjungitur, accepit, ut stylus adigatur, vel& simplicia dicuntur. De hi, qui- quia musculi intercostales ob mag-dem vulneribus multa dicamus num dolorem , meatum inquiri non oportet; superiori namque non sinunt, vel quia colla sit im- methodo aliorum vulnerum par- pedimento, accidit enim quai tium carnosariuia non dissiculter doque ut telum costam incurrat, curantur. illanique in thoracis usque cavita-At vulnera cuncta thoracis non tem intrudat, & frangat, deinde, ni si sagaci conjectura accurato extracto telo costae frusta in pro- medici scrutinio,& exacta anato- prium recurrat locum, S ita limes notitia innotescere possunt; cui vulnus pcnetret, tamen costae siquidem sine hac non facile asse- frusta specilium eousque penetrare quimur, quae internae partes viil- non sinunt, tunc ad rcspirationis neratae si ut, & quousque vulnus dissicultatem recurramus oportet. penetraverit, ideoque nos ad per. Post inflictum vulnus in capaci-fectam internarum partium laesa..tatem penetrans, a ficilis sequbrum cognitionem, anatomen prae- tur respiratio ob hos musculos misimus , & hac duce , thoracis respirando dicatos laesos ; sed nec Vulnera facile ii inolescere possunt. hoc testimonium satis est, verumbi enim penetret vulnus, insui- meditandum est, an aerattractus rendum eii, quousque perveniat, per vulnus egrediatur , dum vul- an in thoracis cavitatem, nullis ne ratus respirat: aer ille non est internis partibus laesis, an vulne- ejus acris , qui ore , N iraribus ratis aspera arteria, pulmone, vel fuit attractus, quippe hic ad pul-peri cardio, corde, vena Cava , monem solummodo pervenit o qui vel arteria magna, vel diaphrara vero per vulnus exit , eli idcio, mate. Si thoracis specum absque qui per idem vulnus in thoracis internarum partium laesione pene- cavitatem in dilatatione perme iret , in magnis vulneribus visu vit. Solent namque vulneratae par- cognoscitur ; in aliis vero primo, tes quandoque intumescere , dc
injecto specillo, secundo, cons- quandoque effusus a vulnere sat pecto serro , vel gladio , quo vul- quis in thoracis specum ruit, di nus inflictum fuit, de videndo, an phragma gravat, & anhelitus dis- gladius siet admodum acutus , & ucultas excitat . in ulnus obi
317쪽
CAp. L VI. De Thoracis Vulneribus. 2s
quum, aut tortuo lum sit, aut costa aliqua fracta, vel depressa , aut musculi hominis situm ab eo, quem habebat , dum vulnus acciperet , varient, & vulnus tegant,
tunc dissicilis aderit respiratio , & aer non egreditur; haec itaquerer acrem exploratio fallere potest , imo nec specillum adigitur. Si aer per vulnus cum strepitu e Lilatur , certum signum est vulnus penetrasse , & his modis explora- ri potest i inprimis si os, ta nares comprimantur tam fortiter,
tunc spiritus per vulnus exhalat, item si admota ardens candela extinguatur, si imposive tur undae rursus ejiciantur, si lanae, vel gossest pij doccus , vel filamenta subtilissima, vel pluma imposita vcntilentur , & agitentur. Posito ex dictis signis, quod vulnus in thoracis specum irrepat, adhuc ambigimus de internarum partium laesione , nempEde aspera arteria , pulmone, corde, vel vena cava, vel arteria magna, dia-
Phragmate , vel alia parte , quae certis, & propriis cognoscuntur signis. π . . Si asnera arteria vulnerata sit, parum sanguinis eiquit, dolor in dorso percipitur, vox fit rauca, tussis acris molestat. Si pulmo vulneratus sit , cum
penetrante thoracis vulnere in
xima spirandi difficultas incedit,
continua tussis, di cum tu ili spumans ex ore sanguinis rejectio, α ex thorace rubeus , o spumans sine dolore effluit languis , verum ma ximi interdum dolores circa latera thoracis, ta pulmonis , di Pr cipue in eo latere , ubi est vulnus,
succedunt. Cervicis venae turgidae sunt, linsuae color immutatur , iacies modo rubicunda , modo
pallida videtur, & si vulnus profundum sit, pallida perseverat. Cum vesiculo a pulmonum substantia vulnerata est, nec cruenta expuitio , nec tussis urget, quia sanguis in thoracis cavum destillat: sed respiratio est difficilis, caloris, & frigoris vicissitudo, propter halitus e corde, qui statim discutiuntur, crebra faciei characteris mutatio. Vasorum vulneratorum signa sunt, sanguis spumosus,
interdum niger effluens , perpetua tussis, sicca, vel humida, nisi virium imbecillitas, aut pulmonum oppressio a sanguine adsit, aut nisi superficiarium, ac leve sit vulnus. Cum cor vulneratum est : sanguis ater, & cratius effluit, inquirunt nonnulli , si v lnus ad cordis ventriculos usque pervenit. V rum hoc signum non est certum, quia si vulneratum sit cor in ventriculum suturum usque, sanguis, qui ei luet erit tenuis , α nori dissimus;
si vero vena cava vulneretur, sanguis ei nuet niger, & crassus , non tamen dicendum erit cor esse vulneratum, quare signum fallax est, cum cor vulnerari possit vulnere nou penetrante ad ejus ventriculos. Aliud signum a loco adducunt , nam quoties vii nus est profundum , di in sinistra thoraci, parte , cor vulneratum est , quia vulgo cor in sinistra ei te putatur; verum cor in medio est , & tantum eous mucro ad sinistram inclinat.
Vulueriti cordis signa ex saevis
318쪽
lynapto at . bi: S, quae laesam cordis
actioncm, & naturam consequi sol e ni , Iuniuntur. Primum, ost sudor frigid stimus ; quoties itaque
vulnus in thoracis cavum pen trat,
& sitor frigidi stimus accedit, cor vulneratum e re i.tilubitati in indicium est. Secundum , cst masna xii cmorum aituum sigiditas cum ti igi dirimo sudore conjuncta, pro ccito liab. tur vulnus ad peri- caidi via , ta cordis substantiam use sue pcnetrarc. Tertium , est syncope minuta , quia parum durat , ta citis r. pctit : Si cr o ςum sudore f. igidii mo, dc extremoro fri glaitate aeger odi es , vel deci cs, uti us fiotae spatio tu in inutam labitur Oozopcu,ue cellario cor vul erat una uile oportct. Quartum, c isti ullas oc omnium virium retractio;
li . taque pulsus desinit, vel sormiculariscii, vel languidus, Ac omnes viros deficiunt, cor vulneraium e te jussi a. Qii intum, ua,
quod vulnerato corde , sine magno pangu nis nuxv, mors repentina acced i , quae ad mςdicum non
spectat, e vcnit tam n aliquando, ut cor vulneretur , dc subita inon succedat mors. Si laud ira cum
his signis languis vel niger , vcl rubicu diis c Quat , ut nus erit m dextro,aut i in uiro cordis ventricido. Vena cava , ta arteria magna si vulnerentur, conno: ccs ex maximo lauauinis Luxu , & et vulnus sue fit iu latere dextro , & vulnerati cordis non adsint signa, sanguistiquit crassus,& niger, vulnerata
eli vena cava ; si autem in sinistio, S deficit pulsus , sanguis intuens est tenuis, ta rubicundus, vulne-
rata cst arteria magna Quana que sanguis in thoracis specu colligitur, & grum scit , tunc cognoscitur ex motu , gravitate, ta rugitu . interdum in thoracis cavitate non xilietur sanguis, sed sanies, S ctiam cognoscitur ex ri
tu , pondere , gravitate , spirangi difficultate, sebre, de scutore , qui xcl in sanie , quae aliquando egreditur, vel inii amentis impositis p rcipitur, & tunc aeger factus
cst empysmati cur. Di p .ragma vulneratum cognoscitur pt mo quidem a iit , nauis vulnus sit circa mendo salum costa rona cartilagines , de in thoracis cavitatem penet et, vi incrati ni
cst diaphrogma : si etiam vulnus stin parte superi' ii, ci det istim versus delinat ri pors oratum esse dia-phragma conjectari nec illa est
Secundo, si maxin a, ta frequcus fit anhelitu, cultas. 'Tert o, adsit tua , dolo, o a , resonans, a Pera , ta vcluti rauca, ita in thorax resonet. Quarto , dolores , piinctiones, S gra itates mendosa ob dent coctias. Quinto , ea Dbris Male acuta , quxtere statini succedit, quia nulla pars est, e cepto luperi ii ventriculi ori scio,
quae mosis c: .m corde consentiat , quam diapbraga Sexto, nαntas alienatio, vel delirium, sive
phrennis , quia diaphra a cib mentis 2 des , ct ipso laeso , mens laeditur. QVltimum lignum est cibi Estidium , de si cibum capiat aeger, animo descit propter maximum inter diaphragma , ci ventriculi os consensum ua ac patiente' dia- Phragitate , 6 riculi a compo
319쪽
CAp. LVI. De Thoracis Vulneribus. . 1 di
bratis inter seir: cias , arteria rea na, vcna cava, pulmones, dia- rarasma , & o mors partes moveri neccile est , vulnera aute in Cure
lib. t. quiete , & tranqui litate ad suam sination in indigent. Insuper solus thorax prae omnibus alus partibus est magis ccris injuriis obnoxius, nam continuo ait: abit tur. Tant m , si di aphragmatis P ira nervea , id est cui trum ner-
eu aa utilia retur , statim mor tur
' Tli facis vulnerum causari im- αἰ n ediat st continui solutao in tho- tur silve frigidus , sive calidus ; fri L .ce ab externa vi producta gidus est vulneri insen us ; calidus omnii illa in liumenta , missi sunt ad instan mationem facit. Addi-rthida , Ie mucio nata , ut gladiu , in istam cp , quod thorax omnia pugio, culter, scalpellcs , 'ludi, bus aliis partibus est in staminati sag tti, hasta , a iis, g an um' ni aptior, obii a caloris habet so Bea, vel ferrea . sunt caua .ae mc- cum , id est intra se cor, quo fit, ut diatae , quibus thorax vcl supc ii- semper astu r. Haec prognosis , cie te. tan: um vulneratur , V l quam attulimus, generali modo transfoditur , ut vulnua se babot,unec ad particularem pro
in ip im p: net rct cavi c. itei ta uuiuscujusque partis exacta prolacontentas in ea partes illinia am- nos de iccndimus. αiar. T, o si s horacis vulnera non penetrara tia sunt aliis periculosiora , cito iacerna viscera non stat laesa , quia
externu S Eur per vulnus non alte-
nera cuncta thorapis interna ratus ingreditur, internas offendicadmodum pericillosa , .& dissi illi ites, & cie interno , ac cal mi e sunt cur iti otiis ob viscera ma- Ie ex pirante virtus debilitatur. Ee,ime pr ncipalia in eo coniciata, cum vulnus penetrare non possit, i elio non ulnerentur, nihilo' nisi i cura persor. tur , illa vero minii; tanteii a proximis partibus den a, & exquisito praedita sensul sis. facile per 3 mpathiam, id est, sit, ac r liquis ti oracis pallibus consensum una irritantvr ; vcrum communis: dolores, spirandidi iani , vlnerciatur, maximum pericu- una, vel ipsa mors succedere so- zz , tum quia in interiore pectoris utilocratione sanguis in thoracis cavit tecta defluit, ibi facile in si uia ob concrescit, putrescit, Npericulosa excit Et s mpto ira . Traeterea thorax iii continuo si
ficultates , in Jammationes, &D1bres excitantur.
in curandis thoracis vulneribus maxima requiritur sedulitas, quia ut plurimum vel jugulant, vel facile in fistulas , vel in empyema de generant; de revera thoracis viil nera aut immediate occidunt, ita ut agere Deo gratias debet ille i ita , coriae moto, in O civr mcnu sui potest ad coctum mavus prius
320쪽
quam moriatur attollere , vel inempyema, dc deinde in mortem detinuat, vel succedit fistilla , aqua, ii aer egrediatur, mortem ac
Accidit quandbque,ut externum vulnus non consolidetur, dc in sputo tamen adhuc sanguinis notae appareant , id evenit, quia internae attes non sunt consolidatae, equius cruoris , & saniel aliquid in thoracis cavitatem destitit, unde empyema generatur. Insuper Hippocrates de morbis lib. cap. 18. inquit: Et quidem ct interna , ct externa Rars simul fuerint sanata: sanui penitus h mo evadit, si vero externa quidem sanata fueris, interna vero non , suppu
ratus sit. Et si etiam sanata simul Di
interna, ac externa pars , cicatrix au
tem imus d bilis Di, ct aspera , ac liamida ; reulceratur quandoque, atque sic supuraius fit. Rursus exulceratur
etiam ; siquid ampliui laborarii, ct si attenuatusfuerit, ct si pituita, aut biatis ad cicatricem at a furris, O si
alio morbo correptus attenuatus fuerit.
Vulnera lateralia, vel in dorso periculosiora sunt, quam in parte anteriore ; a tergo enim inflicta Plus inierunt periculi, quam a parte sternio nam lateralia quamvis sint superficialia , petiostium tacile in consensum trahunt, dc hinc inflammatio, pleuritis dcc. Indor-λ, quia plures , dc majores nervi,
ac tendines sunt, ibique transit vena cava , arteria magna , aspera arteria, oesophagus, ta omnia spiritualia organa dorso alligantur. si thoracis vulnera in dorsum pe- uerrent, ut plurimum periculosa,
ta aegri circa I. II. 14. superveniens erysipelas , moriuntur. Vulnera quo propiora spinali medullae, eo ericulosiora sunt. Haec vulneraclo peto in ilicta , plus damni inserunt, quam alia. Si plus aeris
ex vulnere , quam ex aspera arteria egreditur , lethale liabetur. Haec vulnera punctim inflicta plus alunt periculi, quam caesim facta. Convulsio in thoracis vulneribus perniciosa est ; denotat namque spiritus , seu humores tenui simos esse nimis acres. Si vulnera haec cum intensa febre , initan matione , de dolore sint, malum est, si vero prava non superveniant symptomata, sanitati, recuperat dae spes affulget. Magna pulmonis vulnera , de praecipue si magna vasa, di bronchia laesa sunt, plexumque lethalia; Parva vero , dc ubi insignia vasa non sunt laesa, di si satis pericul sae sunt, saepe tamen curantur, de saepius in phthisin. morte ipsa peiorem abeunt. Si pulmonis vulneri inflammatio accc dit, exigua spes est de ejus curatione ; quia pus, quod generatur, sine tussi expurgari non potest , qui xulueris conglutinatio impeditur. Vulnera, quae ita peri cardium laedunt , ut aqua effluat , sempersunt lethalia, esto Beneventus de abdit. morb. cati . cap. s. se jactet, quendam in pericarato vulneratum sui cura convaluiise , dc Cardanus in comm. ad i8. aph. lib. 6 Hi . refert, se partem peri cardii vidit e ablatam , aegrumque tamen san tum, sed suspiria alta duxisse, nec multis anni, supervixisse : sit fides penes nos authores.