장음표시 사용
11쪽
E0rum, qui de μοιρα natura, qualis sit in carminibus Homericis, scripserunt, tria castra poSita Videmus, quorum prima dolandunt ii, qui caecum et in mortales et in immortales dominans fatum, altera ii, qui subjectam Jovi, tertia ii, qui vagam quandam, quae mox sit inferior mox superior diis, vim esse 10ῖρα existimanth); et horum quidem quasi signifer ex
Sed accurate perpensis interque se comparatis omnibus locis persuasum habeo nullam harum Sententiarum SSe probabilem. Quare quum neque superior nequo inferior ove sit 10tγα, neque incertum Vagumque, quod modo dominetur indeOS, Od ipSum regatur, numen, parem et eandem a Jovis voluntatem et consilium esse illam colligi necesse est, quam
sententiam primus elae proposuit in libro: Grieehische Gotterlehre, et cf. tom. I, p. 183 - 193 sub titulo: Zeus imVerhalinis gur Aesa, Moera ), quamque ipse hac dissertatione illustraturus sum ita, ut et latius persequar, quod vir ille doctissimus obiter tantum tetigit, et asseram nonnulla, quibus ab o dissentio. Ac materiae dispositio quidem quam sum Secuturus in hac dissertatione, haec St, ut Xponam: I. quid significet 10ιγα, II qua ratio intercedat Iovi cum μο ρ in mundo administrando.
12쪽
Quum derivetur vox μοῖρα ab radice νιαγ, εῖ-μαρ-TVt, t- λαγ- 1SV0V quae habet vim tribuendi, et spartiendi, a nihil aliud significat, quod μερο spars tributum), dicta de omnibus rebuS, quae aut Sensibus aut animo cernuntur cf. in Il. 16 68:χΠάγης λιδην et μοῖρα ἔχοντες, in Od. 3, 40 et 20, 260 zπλαILVm li0ιγας, γεuῖν μοῖρα vel 10 γας in Od. 17, 258.
335 3, 66 20, 280 28 1. 293 8, 470 14 448 6 δ' caeto
doris participes sunt, plane impudici sunt. Eandem vim sibi vindicavit vox taci quae quum derivetur ab radice a tati vel aoc proprie non ut 10ῖγα, Significat tributum vel partem et alicujus rei, sed aequi vim amplectitur, qualis occurrit nobis in formulis: ciet' taetv vatκε- σας Ουῖ' Tὲρ toetu cf. l. 3, 5 et 6 333 et κατ' taci at- πει cf. l. 10 445 et 17, 16 i. e. secundum aequitatem vel ex aequo aeque juste vituperaSti neque supra vel contra aequum inique injuste), ut nos dicimus: nach 0bithrta dein vel eden, et in adjectivis tat 10ς ἐυαtat 10ς, ἐξαtat0ς, ut latμα παγεtπω in Il. 7, 121 αυet με citatμα tπας in Od. 22 4 et latμα sitisvoti aequa scire i. e. justo animo uti, in
es. Od. 10, 383; l. 6, 21 Od. 17, 363 appellatur. Jam
vero multa aliae elocutiones huc referendae sunt, ut Tiatvu, ἐυαtat 1 Tetuet in Od. 7, 310, quae verba Opposita sunt antecedentibu μα sititὀtu ς Σχ0λubabat dicit enim haec Alcinous Ulixi: Non eo sum animo, ut temere iraSear, Sed meliora, quaecunque aeque Se habent, Sunt et . . melius est justo animo
uti ei. Od. 15, 1), ut in Od. 14, 83 0 84 Eumaeus dieitdo diis :
Ita tuo in Il. 24. 425 4vαίσιμα ο αγα appellantur dona, quae dari diis aequum fas sit in Od. 8 347 qu. orat Neptunus
i. e. luet Mars, quae luere aequum fas est; cf. praeterea in Od. 17, 321 vetts 11 ἐρὶα εο icit, in Od. 21, 294 tat 1 Ttvat i. e. bibere tantum, quantum S aequum l. e. temperaΠ-ter, et in Il. 6, 19 606 ηλ is ἐυαtat 10υ, ως ἐκελευε i. e. non Veni ea hora, qua aequum erat. Ut vero ἐναtst 10 significat id, quod aequum est, quod quasi intra fines aequi est positum, sic ἐξαisto est id, quod extra aequum positum St, quod est iniquum, ut dieit enselopa de Ulixe in Od. 4, 690 oueta tυαγερας ἐξαtato obet et atri muri 6 μ , , cf. l. 15 598, ubi Thetidis precationem, quae, ut extinguerent Trojani Achivos, Supplicaverat ovi, poeta nominat ἐξαιο ου γ v. In Od. 17, 577 ζαι sto οεισας est is, qui magiS, quam aequum St, timet, ut nos dicimus liber Gebithre significat igitur haec
vox fere idem, quod πέρ taciv ὐπερ ta&V StκStu).Jam Ver eandem, quam habet 0 110ῖγα, vim ta sibi vindicavit et ad res, quae aut sensibus aut animo cernuntur, relata aequam alicujus rei partem significat, ut ληεῖος taciv
Conferas praeterea Il. 15, 209, ubi Neptunus cum Jove Se comparans dicit serias 1090 και μὴ TST90a 1SV0 αἰ agi, quae Verba spectant ad aequas mundi partes, quas Saturno in Tartarum d0-
13쪽
Simili modo vox μοῖρα aequi notionem amplectitur, ut
αAt 1 ε tu cf. l. 1, 286 8, 146 10 169 15 206 23, 626 24, 379. Od. 2, 251 3, 331 4, 266 7, 227 8, 141.
496; V 10ίγη α Καντα itκε κα κατελεξας in Il. 19, 18 et παρα μυιγα at Si in Od. 14 509. Significat proprie καetot μοῖρα εtrtziis dicere aliquid ita, ut sit certus Ordo in sermone, cujus partes ita inter se in conjunctae, ut altera alteram X-cipiat Thoi fur Thoi aufeinander etgen vel de Rethe naeli,nach ine geWisse Ordnungh etWas agen), ex quo facile est intellectu, quomodo congruat haec dicendi ratio cum altera illa κατ' taα εἰπεtv vertimus igitur utrumque nach Gebithrreden, similiterque, quod dicit Ulixes Polyphemo, quum devorasset socios in Od. 9, 352: Te ou καῖα 10ψα ερεξας, Vertendum est: da d nichi nach Gebith handeltest; et cf. EV 10tγη πε ρατα in Od. 22 54. Intelligimus igitur, quum μοῖρα et αἶσα promiscue ad X-plicandas easdem res usurpentur, utramque vocem sibi vindicaSse vim alterius, 10ῖγα vim aequi, αισα Vim partiS. Jam vero e generali utriusque vocis significatione prodit Specialis, quae ad vitam pertinet. Credebat enim aetas illa Omnia, quaecunque evenirent in vita Sine mortalium Opera, pro naturali reruti lege vel ordine aeque tributa esse hominibus, Vitamque omnium, quum semper prodirent et exirent similia, in certis stabilibuSque, quae, quum evaneScerent omnia, manerent, legibus 8Se positam quam sententiam imagine X-
pressam edit poeta ita, ut persona indutam producat οῖραν vita filum nentem in L. 24, 20 squ. ubi Hecuba de Hectore mortuo dicit: et i, δ' ἔς ποθι Μοῖρα γαταιγὶ
quocum loco conseras Junonis verba de Achille in Il. 20,1 27 qu.:
uus inor fatalistischen ellansielit eni8prungen, Sonder auSder rhenninis de nati irlichen Verkettun de Umstaud imLobe de MenSehen. εἴ ilum enim, quod et arca, est vita, arca vero ipsa vitae lex vel justa perpetuaque conditi0, quae omnium Vitam quasi complectitur. Jam vero quum sit vita varia ita, ut aliorum alius sit cursus, sequitur, ut omnes vitae vicissitudines pro naturali lege vel ordine sint necessariae. Ac primum quidem pro naturali lege omnia, quae sunt sub coelo et nascuntur et intereunt, totaque vita praeterit ita, ut sint res et secundae et adversae, laetitia et luctus, divitiae ut paupertas et multa alia, sive bene sive male eveniunt, inter homines dispertita. Omnia haud aeque tributa hominibus ad
Ac saepissim quidem in carminibus Homericis legem moriendi perpetuam perque totam naturam Vigentem 10ῖγα eSSevidemus, quam nemo possit effugere; cf. d. 24, 28 qu. ubi dieit Achillis umbra umbrae Agamemnonis:
Κλωθε hoc tantum loco ρ0mmemorantur, sis nuSquam alibi SI in Il. 24 49, qui liber quum ob alias causas, tum propter Hectori s ult iram, quae aliena est a ration in Iliade inita, ab ο- mero est abjudicandus.
14쪽
cf. l. 18, 117-119 et 464 qu. Eodem spectant, quae dicit Hoetor do logo illa inest. 6, 487 qu.:
Eadem ex Achillis verbis sententia mortis necessitatem esse omnium communem colligenda est qui dicit mortem horrenti Lycaoni in Il. 21, 106 qu.:
Quamobrem persaepe iis, quae ad horridam rapidamque mortis sim tertinent, attributi. instruitur μοῖρα cumque Voce θάνατος et componitur; αυσων μος appellatur in Il. 12. 116, quum Sit odiosa mortalibus mors, ολοτ in Il. 21, 82, ubi dicit Lycaoti mortem ab Achille praesagiens animo: νυ τυ μ TΞῆς ε χε=at εθηκεν - οῖγ' λ6 'similiter Patroclus moriens in Il. 16, 49 qu. dicit Hectori: ἀλλά με Μοῖρ' λογὶ κα Λητους κzανεν tuet, ἀνυγων 'EUP09 pne ses v. 806 613 at, a με pietnet ξεναγt Stet. h. e. Oriendi necessitas jam mihi venit ita, ut peream Apolline adjuvante per Euphorbum et te; cf. l. 22, 5 qu.:
Haec verba ita intelligenda sunt, quasi dixisset poeta: mortis necessitas tum accessit Hectori ante Trojam. Pro his aliam dicendi rationem init quum enim Hector ante Ilium Achillis manu caedatur, id quod copiose describitur in Iliadis libro XXII naturalem moriendi legem persona induit poeta, quae quasi detineat illum extra muros, ut obviam eat Achilli. Κραταιή appellatur μοῖρα propter mortis in omnes moriales dominationem in Il. 19 409 qu. ubi Xanthus equiis de Patroclo mortuo dicit Ohilli:
15쪽
In Od. 11, 56 Ulixos in orco mortuo Mae dicit: ειυδ επι 10ψαν θηκε h. e. tibi mortem tribuit Jupiter hanc esse Sententiam X antecedentibus versibus colligitur cf. v. 553-560). Similibus attributis is instruitur et cum morti Voce conjungitur, ut in Il. 24, 28 et 750 ξ θαναettit περ ta s);αρrαλέη dicitur in Il. 22, 1, ubi orat Priamus Hectorem certamen cum chille initurum, ut sui miseri misereatur, quem Jupiter in senectutis limine, postquam multa mala, filios, intersectos, filias in servitutem tractas totamque domum Suam
periturum enim Vlixem naves tum, quum proficisceretur Trojam, conscendisse judicat Penelopa cf. v. 257 0 258); to κακή quasi persona producitur in Od. 11, 1, ubi Elpenor, quiani ebrius vino in Circes aedibus a scala delapsus cervices fregisset, Ulixi in orco interroganti, quomodo vitam miserit,
respondet: a με αι 10V0ς αισα κακη και α ,Ξa ρατος οἶνος. entiarum connexu colligendum mihi videtur et, quod semper haec cendi ratio in carminibus Homericis pertinet ad mortem scf. d. 18, 155 qu.). Quamobrem non recte ossius et assovius latu pronomen ad Clytaemnestram referentes vertunt: Naclidem si derGUtte Gesehic gum Verderben verstrichte V. vel: das Geschichverstriclite te, o das si liber nde Ward i. e. das si ium dem Aegisth Willsaliri Ward. Praeterea haec formula: tmVGlatvελ υ και κυγμα Ιενέσθα non nisi ad eos pertinet, qui jam mortui sunt. Vatem igitur mortuum jam esse necesse St, priuSquam praeda avium fiat.
i1εvovista λ per se nihil aliud significant, quam jam dudum datum ei destinatum aequo i. e. quod pati eum sit aequum); quale vero sit illud, quod pati sit aequum, e sententiarum connexu intelligitur, et hoc quidem loco et ex verbis v0γα θυητ0V 0Vet et e sequenti versu interrogat igitur uno Jovem num virum mortalem Sarpedonem cui mors amdudum simul cum ortu aeque tributa est, liberare ex ea ViS 3 cf. l. 22, 179 et v. 174-176. Ex his exemplis colligitur 16 γα multo aestu quam αισα usurpaSSe Oetam ad significandam legem moriendi naturalem quo accedit, quod μοῖρα multis locis persona induta inducitur. Nec vero Μοῖρα, etiamsi eum diis agens commemoratur, ut in L. 16, 49 19 8 et 10 persona putanda est talis, qualis dupiter vel alii, qui publice colebantur, dii, quum, si fuisset dea potens, pariter atque illi in cultum publicum recipi honoribusque divinis affici debuisset Sed nusquam in carminibus Homericis reperiuntur Sacra et preces. Instruxit enim aetas illa nativa 116ῖγα persona, veluti multos alios vitae Status, quos semper valentes Semperque redeuntes
cognoscebat, quales sunt ' ονε ipset, 'γες. et . Quare si legimus: αλλα ε si γ' υαμ.αII vel M0ιγα λαδεν, vel si dicitur 6ῖρα κραzαtr vel λογὶ omnia haec attributa nihil aliud significant, quam si nos dicimus in pacti derΤod vel in lig0Walliger, nerbi illicher Od. Eadem radice, qua μοῖρα, μόγος est ortus partiendi igitur vim exhibet, ita tamen, ut non ad quarunlibet rerum Significandam partem usurpetur, Sed ad Significanda ea, quae pro lege naturali tribuantur hominibus, mala. Itaque - et multo quidem saepius, quam αιο - mortis vim exhibet Ita,
16쪽
pellatur mors in Il. 21, 133, ubi vaticinatur perniciem Achilles omnibus Trojanis his verbis:
cf. d. 1, 166 et Il. 24, 85 qu.
Simili in usu est οἶτος, quae vox, quum derivetur ab eadem radice, qua laStu, taεabcit, ta σεο icit, significat id, quod fertur vel evenit in vita usurpatur vero non nisi ad Significandam malam vitae conditionem vel mortem; cf. d.
h. e. quicunque jam quod male obvenire hominibus pro lege naturali est necesse, implentes i. e. supremum diem obeuntes moriuntur cf. ov. 35 - 465) Idem fero significat aliora formula κακὸν tetu Ezrtzπεῖ i. e. mortem consequi in Od. 3, 134. Cum his formulis conferas ullas, quae Saepius etiam Occurrunt in carminibus Homericis idemque significant: ποτμοv
ITEA, T0Tμο αναπληacit ); toet 10V retandi in Il. 6 412, 22, 39; δ ποτμος ab radice ετ qualis est in verbo tetret Ttπετω)derivatus, proprie significat id, quod accidit in vita; similiter oro atque la0 usurpabatur ad significandam malam vitae conditionem, inprimis mortem; f. aegelsb. 0m. Theol. p. 126, 3b.
19, 550 respondet κακm tet 0, καχω 10γ0M, denique z0T 10 Sine attributo pariter atque leto mortis significationem exhibet in
Il. 18, 96, ubi Tholis dieit Ohilli:
In Od. 10, 174 qu. dicit Ulixus sociis:
17쪽
justo rerum ordine in vita evenire necesse Sit ad μοιρα Vel Itaα referuntur.
Itaque mala. quae eveniunt in vita, pari modo ac mors appellantur κακή α Οα cf. l. 1, 14, ubi dicit Tholis Achilli:
Similitor κακή in Iet dicit Pandarus in ril. 5, 209. quod arcus, quo fretus venerit Trojam, mi se juvet in pugna adversus Argivos es. v. 204-208); in Il. 22, 477 Androma
κακῆ citas cf. o. 482-484. Itaque mala, quae est passus cum Ociis apud Cicones, Ulixes in Od. 9, 2 refert ad κακη Atti αἰοα his verbis:
In Od. 11, 292 qu. vatis malam conditionem, qui, quum Nolo filiam ducturus Iphicli boves rapere conaretur. in incula conjectu annum peregit, poeta hoc modo describit: χαλεπι 6 θεου καzα μοῖρα πευη Idv. LQda 10 et αγIαλεο καt 0υ
Aliis odis mala vita conditio appellatur κακ0 et 10ρος Vel κακ6ς letoc, ut in Il. 6, 357, ubi Helena de s ut Parid dicit:
In Od. 11, 18 Hercules Ulixis vagam vitam dicit κακουμ090V, UOeum confera Δανα υ κακ0 oleto in Od. 1, 350, 'Aχα ζ tillati in Od. 8, 489 squ. 0 578 et quod legimus in D. 9, 563, quo loco Marpessae mala conditio, quae, quum erepta marito suo in Apollinis esset potestate, Semper flebat, comparatur cum flebilibus alcedinis modis, id quod dicit poeta αλ-
Hinc fit, ut saepe iis qui sunt in mala vitae conditione, addatur attributum titus 1090ς ούσμορος igitur est is, cui pro aequo rerum ordine vel lege naturali mala sunt tributa cf.
20, 194 qu.; Od. 24, 290 qu. et 11, Od. 16, 139 145; Il. 22 60. In Il. 22, 481 Andromacha patrem dicit ua 10 pov, quum
tatem, cf. d. 9, 3 et 24, 169). Similiter καμμορος - κακ 64 1ογος Ulixes Saepe in Odyssea Vocatur propter errores et dolores of Od. 5, 160 6 339; 2, 351 11, 216 20, 33). In L. 22, 48 et 24, 27 Andromacha se viduam et Hectorem mortuum)αυσαμ 10γους ὀυοα-μορους dicit proprie plane omnis Vitae partis expertes), quae est superlata dicendi ratio ad significandam miserrimam vitae conditionem; cf. l. 19, 15; l. 22 428 24, 773.
Similiter ποτμος et παναπυτμος usurpatur, cf. d. 1, 219, ubi dicit Telumachus se esse lium ejus, ς TOT 10Tαz0 ISVETO0V et duisubpu Tu V, et idem in Od. 20, 14 comparatur cum tali, quali Sit παμπα υt 090ς και απυτμος ' in L. 24, 255 qu. Priamus se dicit παναποτ 10v, quod multos filio praeclaros amiserit cf. v. 493 qu.)Jam Vero quum 10ῖγα, taα, 1090 per Se malam Vitae conditionem vel mortem non significent, Sed id, quod pro lege naturali aeque tribuatur, quod, quale Sit, Semper e Sententiarum conneXu intelligitur, perSaepe ea, quae eveniunt in maxime variis vitae conditionibus, sive bona sive mala ab hominibus existimantur, his formulis significantur: μοῖρα vel αῖσα Vel 10γ0 laeti, 10 pat 10 Vel tat 10V aeti, h1αγet cum Sequenti infinitivo quo, quale sit id, quod aeque tribuatur, explicatur, ut mortis aequa necessitas significatur Saepe ho modo: μοῖρα se laeti vel ἐσα etc. αμlucit, απυλεσθα θανε tu te. cf. IL23 80, ubi vaticinatur atrocli mortui umbra Achilli: κα δὲ oti tibet si 16 γα basi stetitatκελ' 'Aχtλλευ, τειχε υπ0 Τρ sua ευη ρευέω απ6λεσθαt. f. in Od. 8, 11 αἶσα α iv απυλεο icit Sc. Trojanis ot Xanthi verba in Il. 19, 17 αλλα ot αυτ p-μ09otl10v aet θε Ρ τε κα αυεγt 7 ῖα 1ηνα et Achillis responsum
in V. v. 420-422 cf. l. 16, 34 21, 291 in Od. 24, 34 Achilles in ore Agamemnoni mortuo dicit: ου δ' αγα ' t-
18쪽
Sciunt quidem homines pro lege naturali sibi esse moriendum qualis ver aut quando sit ventura mors, neSeiunt, unde fit, ut interdum Tobaziκως pronuncietur morti neceSSitas, ut in l. 17 421 Trojani quidam de atrocli cadavere pugnaturi cum Achivis dicunt ante certamen:
ut Priamus in castra Argivorum, ut filium redimat, profecturus in Il. 24, 224 ε οέ μοι ta l abvαμευα παγ ual 'A cIt δυχαλκοχιτ ώγων. δούλομαι. cf. d. 9, 244-246. Neque mirum est, si Mars, quamvis sit deus immortalis, Jovis iram timens dicit in Il. 15, 117 qu.:
transfert enim poeta, quum aetas illa deos non Disi similes hominibus proponere animo posset, humana in divina; itaque Martem verba illa dicenteni facit, quamquam credit deo moriendi legi non esse subjectos, ut dicit de Venere vulnerata in Il. 21, 495 Ουο αρα ἶ ε αλωμενα cita μου cf. Il. 22, 13). Simili modo mala et, quaecunque alia pro rerum juSto ordine in vita evenire necesse sit, his formulis significantur;
cf. d. 5, 20 squ. ubi dicit Calypso Ulixi:
In Od. 15 276 hooelymenus profugus domo dicit ele
Cur vero iam variae sint vitae conditiones, cur Sit necesse alios esse divites, alios pauperes, alio grandi, alios brevi aetate, alio saevam, alios placidam mortem obire, de hac re non cogitat aetas illa, sed id tantum cognovit esse invita rebusque legem justam Semper vigentem, Pro qua OrS, mala, bona omneSque vitae eventus, qui non penderent ex libera hominum voluntate, prodirent eumque vita humana essent conjuncta. II. Quum igitur sit μοῖρα vel αἶσα lex naturali vel aequa conditio, quae viget in rebus vitaque humana, Simul cum mundo ortam eam ASe eeesse Si jam ero quum mundu non
Jove neque a ceteris diis, sed ante deos sit ortus, iique ipsi in eo, Sequitur, ut μοῖρα fuerit ante deos, qui sunt profecti ab Oceano es. Il. 14, 201 et 246). Quamobrem non recte Wolcher disputare mihi videtur, si dicit Grioch Gotteri. I. p. 186 sub fin: Abor nicht solbstandi is dies Mora oderAesa, Sonder ausaeus is Sie, und escis nur uialligi asswir si nicht aueli Oeliter desaeus genanti finden. et
Primum enim in mundo regnabant itunes, rudes naturae VireS, quorum Summu erat Saturnus quibus in Tartarum de-
19쪽
jectis cf. l. 8, 477-48 et 14, 279 Jupiter cum fratribus patris regnum divisit cf. l. 15, 187-193 ita, ut ipse summum mundi imperium susciperet. Jam igitur Jovis consilio et voluntate Omnia administrantur. Qua in mundi admini- Stratione quam rationem legum, quae jam vigebant ante Jovem naturalium habuerit Jupiter, est quaerendum. Quum agnovisset esse aequas in rebus leges, his ipsis, qua est ipse justitia, usus est fundamento, quibus regeret
Jovis igitur consilium et voluntas consentiunt cum 10tγα h. e. eum juSti rerum legibus. Ac primum quidem, id quod maximo est argumento, OΠ- nullis locis poeta 16ῖρα vel αἰ et Atti vel θεῶ Vel It 10voc
Jam Ver Si commemoratur aliis locis μοῖρα θεω vel θεουμοῖρα vel αιμονος α σα, nihil aliud intelligi vult poeta. quam quod alias didit Atti α σαυ Quum enim sit Jupiter πατη αυ-
cuique quotquot sunt dii, mullus lotest resister eL Il 1, 565-567 8, 31 0 32 15, 104-109), omnia ceterorum deorum consilia aut cum Iovis voluntate consentire aut ex ea prodire neceSSe St. Sed quum nativa illa aetas deos in mundo natos animo nullo alio modo proponere OSSet, quam humano et corpore et ingenio praeditos tali, quali mundum regere OSSent, er- facile est intellectu etiam res suas gerere humano more OS
esse creditos. A Jovis quidem in duos imporium talo sero est, quale patris familias in suos. Quanto enim est major et natu et potentia, suo arbitrio subjectos habet reliquos deos. Jam sero veluti saepes fratres fratri cujus sunt in tutela,
uxorque marito obsistunt patrisque familias voluntatem et jussu Subvertere et detrectare student, si dii saepe reluctantur ovis consiliis. Jupiter vero, quando animadvertit, quid injusti dii aut 0rlaeserint aut sint perfecturi, componit omnia ita, ut suis consiliis sint consentanea. Hinc una quaSi deorum Oritur Voluntas, quae, quum prodeat ex Jove, aliorum deorum consilia complectitur. Itaque et Jovi et reliquis diis supplicare homines videmus in Il. 13, 18 et aliis locis, neque quidquam interest, utrum Supplicent ovi an omnibus diis, ut in Od. 21, 20, 202 precatur a Jove bubulcus, ut redeat Ulixes, idemque ab omnibus diis Eumaeus in v. 20 Squ.; Sati enim est supplicare homine Jovi soli Quamobrem multis aliis locis pro ove deos et pro diis ovem appellari videmus λ); cf. l.
Ilium servare jubetur, est upiter ipse, ita ut sit περ θεοvidem, quod πὲρ Atti αἰσα in V. 321 ac uim queratur Jupiter o hominibus in deorum concione in Od. 1, 32 qu.:
20쪽
18 Voce υπερ 1090 OppoSitae Sunt vocibus ἐξ η 1εωv sententia enim haec est non a nobis oriuntur mala hominibus, sed invitis nobis perpetiuntur dolores sua ipsorum superbia. Dicere igitur hoc loco potuit poeta pro περ μόροv, id quod saepe nobis occurrit: ε67 ἀέ Ut cf. n. 12 8 15, 20 Od. 3, 28 4 504), ut aliis locis θεω ἰόetriettet componi potest cum μώρα vel αAM, cf. h. in Ven. 167:
In Od. 7, 21 quod dicit Ulixes de malis suis:
es 4 198 12, 190 17, 119 compares cum verbis Calypsus . in Od. 5, 206:
I μαιθ' ς κε πλεῖο α πορο καὶ .6ρσιμος ἔλθοι cf. 21. 162 . Jovis deorumque consilia, quamvis sint ignota hominibus, tamen quodammodo ab his cognoscuntur Oraculis Signisque divinis, ut dicit Polyphemus oculis ab Ulixe privatus in Od. 9, 507 ui z0π0t, ' μαλ. - με παλαt ρατα εο ρα ,' γε Sunt vero παλα ciet bas ρατα prisca Olyphemo a Valedicta deorum fata, quorum summa haec est lumine aliquando privatum iri olyphemum cs. v. 12); cf. cum hoc loco d.
13, 172 qu. Od. 11, 151 et 297 12, 155 Il. 5, 4. Idem
Significant θεοπροπι, et θεοπροπιου, ut Calchas Apollinis oraculum edere jubetur in Il. 1, 5 et 87. cf. 1 385; 6, 438. Quae vero decreta in concione dii essantur hominibus a congruere μοι facile colligitur ex eo, quod formula has ραetov
εοet pro 109at 10 Vel αἴσιμον aeti ad significandas easdem res usurpatur δ).
Scito eleheres p. 188 monet ut res in Iliade narratae Jovis consilio, sic in Odyssea pro divino fato θεο ραetou omnia perficiuntur jam s. d. 0 472 qu. ubi dicunt socii Ulixi:
cf. v. 114 qu. Od. 4 475 9, 31 squ in et cum Od. 5, 288, ubi queritur Neptunus, quod jam sit
es Verba morientis atrocli in Il. 16 851-854. Simili modo in Il. 11, 794 qu. Nestor Achilli θέο ρατο, esse conjicit abstinere a certamine his verbis: ab δέ tvm ρρεου aliab θε0πρ0Tt w αλξΞtvStχα Ttu Ot παγ Z'V0ς επε γαυε ποτνια μήτηρ cf. Il. 16, 36 squ.), id quod Aellillos ipso Atος α σα dicit in L. 9 608 qu. Sed non solum ex fatis divinis θεο ρατα), sed etiam ex signis divinis vel ominibus, quae a Jove proficiscuntur, deorum consilia et voluntas cognoscunt Quae riuum ἐναισιμα ' ei aegelsb. Hom. Theol. III. p. 127, 5.