장음표시 사용
21쪽
a laetet apellentur, Iovis consilia cum 'las Vel μοιγα Onsen. tire colligitur; cf. n. 2, 350 qu. ubi dicit Nestor:
Dicuntur igitur Jovis fulmina a dextra parte acta, ex quibus ejus consilium arriae delendae cognitum est, AEVI atl1το ματα, quod Summi dei voluntas consentitist, vel 10tγ i. e. quod Iupiter aequis legibus rutens mundum administrat. In L. 4, 376 qu. Tydeus narratur olim venisses Myeenas eum Polynice Socios letiturus Mycenensibus contra Thebanos; cf. v. 380 squ. o 6 4θελο 66μευα κα ἐπ ivativ ως ἐκέλευ0 l αλλα Ξυς zγΞφε παραtat σήματα ραtumV. Iovis igifur erat consilium mes Mycenenses darent auxilia ad oppugnandas Thebas; quod ut significaret, mala misit omina, quae appellantur παραισια. quum indicent non eSSe aequum Pro rerum ordine mittere Mycenense auXilia. Hinc etiam aves, quas mittit Jupiter mortalibus ad indicandam voluntatem suam, dicuntur ἐυαtat 10t cf. d. 2, 181 Squ.; Halithersem auspicem aequalibus praestitisse legimus: 03Vtθας IV DVα κα ἐναtatu μυθήσαabat Od. 2, 159). Vatieiniuvero ἐναισιμα appellantur, quod Jovis justam voluntatem ecuvium volatu Halitherses interpretatur consentientem 10 9 Vel la u. Jam Jovis vel deorum consilium et 10ῖγα ita componuntur, ut quod hoc loco appellatur 116tγα, id alio in Atti 96 69 vel o ημα vel θεω δυυλη referatur; f. l. 7,. 44 qu. ubi 'Ελενος Πρtetusto *tλος παῖς συνθετο θυμ οβουλήν, ' ρα θεοῖσι ἐρρ vociva 1 etto matv ch. v. 38-42)ideoqu0 fratri suo dicit ei. v. 2):
In Il. 17, 409 Thetis narratur saepe nunciasses Achilli Jovis consilium At0ς μεὶαλ0t vori μα), ne AESSet eXpugnaturuSIlium Achilles, sed praematuram mortem obiturus; quamobrem hic ipso dicit in Il. 18, 115 qu.:
cf. praeterea, quod dicit poeta de Patroclo:
h. e. non potuit effugere mortem Patroclus. quam obire uni Jupiter volebat. Ex his colligitur Jovem et ipsum, quum sit justi animi, tribuere hominibus, quod sit aequum. Jam Si comparamus inter se, Od. 0, 5 qu.:
0 Il. 4, 27 qu. , ubi narrantur duo in Jovis domo esse dolia, alterum plenum bonorum, ulterum malorum, quorum ex utroque tribuat ille hominibus suo arbitrio, colligendum est hoc quum sentiat aeque Jupiter, aequis legibus tribuit hominibus ea, quae sint salutaria et ad administrandum et ad con- Servandum mundum, ab illis vero ipsi aut bona aut mala exi-y hoc loco μοῖρα ex sententiarum connexu amplectitur Vim
22쪽
100 137). In Od. 20, 194 Philoetius Ulixem dicit ούομορον et jam pergit:
Altero igitur loco ριοῖρα pro deorum consilio posita est; neque interesse quidquam, utrum ea, quae aut bene aut male eveniant hominibus, referantur ad 110ῖγα an ad ovem vel Omnes deos, qui cum Jove consentiunt λ), ex multis aliis exemplis colligitur cf. augelsb. Hom. Theol. III, 6 p. 130 et 131 6 Wolch. r. Gotteri I, p. 187. In l. 6 8 4 qu. atroclus moriens confitetur:
ρ totis cf. vv. 687 qu. ut 693h in v. 849 autem idem dicit:
αλλα με oῖγ' αλογὶ κα Λητους κταVSV Utός, o in Il. 9, I Xanthus θεό μέIα 'α Motγα κγαzαt Vmortis auctores dicit. Ex his locis colligitur Jovis consilium, quod consentit 10 γα, i. e. cum legibus rerum justis, quibus utitur Jupiter in mundo administrando, esse causam Patrocli mortis. Jam vero si etiam pollinem mortis auctorem dicit atroclus hic deus non suo arbitrio, sed Jovis jussu eaedem ferre est intelligendus. Itaque non recto aegelsbachius p. 138 de hoc loco et de aliis judicare videtur, qui dicit: Wo Μοῖρα κα θεος etwas hiat, ir die iri sanitiei de Gottes entschieden ais eiu untergeordnete argestetit. Eodem nin jure dicere possumus: Si εος α Μοῖρα aliquid agunt, hanc de arbitrio esse subjectam, ut in Il. 19, 10. Potius oro dii Jovis arbitrio sunt subjecti, qui aequis legibus utens reliquos deo sua consilia perficere jubet. In l. 22, 5 qu. legimuS:
23쪽
cum his L L M, 24 squ. ubi dicit Priamus:
in v. 164 qu. autem ipse Movem auctorem calamitatis suae Suae appellat cf. v. 173). In l. 21, 2 Lycaon ab Achille captus dicit:
Jovis igitur iram causam esse putat, cur mortem sit Obiturus cf. v. 46-48, ubi diei de eodem poeta:
Similiter Pandarus in B. 5, 191 conjicit dum sibi irasei θεος υ τις ἐοῖ κοτ at ), quod arcu suo Diomedem non possit interimere, id quod dicit κακη αἶσα in V. 209. In B. 9, 244 qu. dicit Ulixes:
Sententia igitur haec est Putabamus quidem te Semper inter heroem carissimum fuisse ovi. sed fallebamur; nam i fuisses carus ovi, non tam turpem mortem obiisses, Sed n-ritur atque alii heroes ante riuum periisses. cf. V. 96, ubi dieit Agamemnon de eadem re vGazm 7άρ 10 Zξυς μηzατο λυγγ0 0λε ,20V. Ut hoc loco, sic aliis quoque, ut recte monet aegelS-baelitus p. 1313, haec dicendi ratio: υ ο εὐμαρet ad Significandum ovis consilium usurpatur cf. d. 5, 303 qu. ubi tempestate fere oppressus ovem calamitatis suae dicit auctorem Ulixes his verbis:
p0Sui, p. 20 et 13. In L. 3, 308 qu. Priamus de Menelao et Paride certamen inituris dicit haec:
h. e. Jupiter scit, cui sit moriendum, quum ipse tribuat morten 'λ hominibus. Quamobrem preces et chivorum et Trojanor .m et Menelai ipsius fiunt Jovi, ut ulciScatur omnium ma-
24쪽
Sententia haec si Putabat Agam0mnon se illo die Trojam SSe capturum, quo pro rerum Ordine non erat aequum λ), quum aliud Jovis esset consilium, qui, ut multo dolore paterentur et chivi et Trojani, decreverat, priusquam Tyria ipsa caperetur cf. l. 1, 5). Ex his exemplis satis elia et consentire summi dei voluntatem cum legibus justis, qua ut serventur et ipse studet et ceteris diis imperat. Hinc fit, ut saepe mittantur a Jove dii, qui aut perficiant, quod sit 16γοιμον, aut impediant, HOd ΠΟΠSit 109at 10 υπὶ μογον) cf. l. 15, 12, ubi dicit poeta de Hectore: μtvυνθα0to γαρ μελλεν εο εο 0 quod est idem atque in Il. 1, 416, ἐπε ut, si tacil1t ObbITS9, et μαλα o v et jam pergit: Uri γάρ t ἐπειγνυε 109atl10 η μγγ αλλα 'At vetis metto Πηλειξα 'ibi ρtV. Non recte disseruisse mihi videtur aegelsbachius, cf. Hom. Theol. III, 9, p. 137 qu. qui deos, quando perficiant id, quod Sit 10γοιμον, famulos et quasi instrumenta M0tγας esse existimat. Dii enim non sunt subjecti 10tρ Sed Jovi, qui Summum tenet imperium et, quamvis illi interdum reluctentur, Semper, ut perficiantur ea, quae velit, efficit. Jupiter vero ipse, quod est justus, justis legibus utitur i. e. consentit μοιρα Quamobrem neque Jupiter neque ceteri dii, quando λ ut didit p0d Patroclo in B. 16, 707 qu.:
. perficiant, quod fieri pro rerum ordine Sit par, 10t93 8Se Sub-
jeeti diei possunt. Sponte potius juste agit Jupiter, idemque ut faciant, ceteris diis imperat. Quodsi Hectori detin, ρvυ μοροι μου 'μα, Παλλας 'Aθηvαι χ πο lηλε ῖα 'ibi tu cf. l. 22, 270 qu. et 446), Minerva Jovis uSSa exsequitur, qui μοιρα consentit, cf. l. 22, 183
urth laet=6κλ , ὀαμα ' είχεῖ χαλκΣ0 ' Ap i. e. Jove OnSentiente, qui juste agit; cf. v. 433 qu. ubi dicit upiter ipse esse par pro rerum Ordine mori Sarpedonem Patrocli manibus, cum v. 458-461, ubi consilium capit Jupiter Sarpedonis extinguundi. Quo locos si recte inter Se comparamus, jussu Jovisagur Martem intelligimus. In D. 20, 300 qu. Neptunus deos monet his verbis:
Hoc loco aperte Neptunus Jovis iram dicit causam, cur moneat ceteros deos, ut servent Aeneam. Jovis igitur est consilium, ut mortem effugiat Aeneas, quod exsequi studet Neptunus Jam si addit verba μο=t 16 6 6 εστ αλεαabcit, nihil aliud vult dicere, quam consentire ovis consilium 10t93.
In Od. 5, 28 qu. Jupiter Mercurium mittit, qui nunciet Calypsoni summi dei consilium, ut sit rediturus Ulixes in patriam suam dimittentibus Phaeacibus, et jam addit causam in VV. 1 et 2:
Facultas quidem Jovi est aut servandi aut exstinguendi Ulixem id quod facile colligitur ex precibus Minervae ovisaetis in Od. 1, 45-62), i. e. aut juste aut injuste agendi; quum vero sit ipse justus juste agere mavult quam injuste ei. Od. 1, 64-67). Itaque quum est periculum, ne quid fiat περ μόρον, deos Succurrere videmus cf. Il. 21, 284, ubi Achilli in vitae periculo Versanti succurrunt Neptunus et Minerva his verbis utentus cf. v. 288 qu.):
25쪽
dine par erat cf. l. 16, 33 qu.). Quodsi Ulixos illi casidem tulisset, i ελ 1090 mortUUS esset, quod impedit Minerva. In Il. 16, 707 qu. Apollo
hoc vel illud laetum fore Ἀπερ 116 6v nisi hic vel ille deus obstitisset: In Od. 5, 36 legimus haec:
rerum ordinem, quem servat Jupiter, Ilium ejecti essent Trojani, Achivi autem gloriam sibi comparassent, misi apollo, qui cum Jove consentit, Aeneam. ut resisteret hostibus, in- ditasset. In l. 20, 335 Neptunus Aeneae suadet haec: αλλ' HV2 1 γ' auit, et κε ζυμδλ οεα αυτ se Achilli)
sed mox ipse impedit, quominus deleatur περ 10 povor a ab Achille pergit enim poeta: υς ε ραz0 90Vtῖ et πυλε 10 v 'αλία aeto ἔ Iat μευ, quo Achillis vehemens impetus retineretur Praeterea hue referendi sunt omnes ii loci, ubi non aperte pronunciatur aliquid υπεμ 1090 factum fore, sed hoc modo, hoc vel illud laetum esset, nisi hic vel ille deus restitisset cf. l. 3, 373 qu. :
Et μη γ' et v0ησε At0ς θυγατη 'A ργοῖ τη cf. Ιl. 20, 30 2 squ.)Permulta alia exempla russeri aegelsbachius, cf. Hom. Theol. I, 30. Ex omnibus his exemplis apparet posse quidem aliquid fieri περ μορον, deo Vero, cum OnSentiant cum Ove, qui iustis legibus regit mundum, impedire, quominus perturbetur
Sunt vero duo exempla, ex quibus intelligimus deos non semper prohibere, quominu fiat aliquid περ μορον Quamobrem non recte elcher et Griech Gotteri. I. p. 192 dis-
26쪽
vero loco cf. Od. 1, 32 qu. Jupiter ipso diuit in deorum
Non conSentire cum latit= Jovis consilium ex his duobus eXemplis colligendum videtur, quum non, ut ciliis locis, efficiat, ut servetur rerum justus ordo. ac primum quidem ut recte haec res dijudicetur, quaerendum est, quibus rebus efficiatur, ut fiat aliquid περ 1090V. EX Omnibus exemplis, quae attulimus, intelligimus hominum culpam Sse cauSam, cur fieri possit aliquid περ 1090v.
Sic in L. 20, 29 qu. Achilles Trojae muros devastasset πέρ 1μορο nisi upiter impediisset propter nimiam animi intemperantiam, qua captu naturam humanam quasi excessit, id quod pro δρd existimabatur idem statuendum est de Il. 17, 321 et 21, 516 Aeneas vero περ 1090 peritSSet cf. l. 20, 335 qu. quod, si fortiori Achilli resistere esset conatus, nimis sibi esset confisus Argivi περμορα rediissent ei. Il. 2, 155 squ. 3
sua culpa nisi Ninerva impediisset), quod obcaecati erant
nimia animi cupiditate redeundi. Similia statuenda sunt de Od. 1, 32 qu et Il. 16, 780. Prior enim loco Jupiter ipse causam addit, cur patiantur O- minus dolores περ 10ρ0V, diceΠS:
justo ordine divinitus hominibus tribuuntur, alter eorum, quae homines sua culpa sibi contrahunt contra rerum justum ordinem Quum enim homines propter liberam animi voluntatem e multis rebus, quaScunque Olunt, eligere OSSint, persaepe fit, ut, quum non sint integra mente praediti, quod non deceat, eligant; deinde Vero, quum culpam ibi contraXerint, patiuntur mala, quae paSSi non SSent, Si justo animo essentuSi, i. e. zzξ9 1090 αλIS' 00atu, ut egiSthus, qui, quum duxisset mulierem, quam non debebat, et interfecisset Agamemnonem contra jus faSque, ipse υπὶ μογον est interfectus ab Oreste i. e. mortem obiit, quam obire pro rerum justo ordine non debebat, nisi adulterii caedisque culpam sibi contraXisset. Homines quidem male sapientes, quum culpa admi8Saυπε 1090 mala perpetiuntur, ad 10ῖγα deosque ea referre student obcaecatosque se esse ab iis affirmant, ut in L. 19,86 qu. gamemnon culpam rixae inter se et Achillem Ortae, quamquam ipSe erat auetor, ovi et μοιρα tribuit his verbis:
Nec Ver ea poetae est Sententia, qui in Il. 1, 214 Miner--m ipsam Agamemnoni facinus i89t appellantem facit. Similiter Elpenoris male sapientis opprobrium ejiciendum est, qui, quum ebriu vino Sua culpa cervices fregiSSet eam
Potius περ 10γ0 tum mortem obiit sua culpa. In Il. 16, 780 vero Argivi περ α σα γερτερο ηοαv quod nimi enitebantur, ut vincerent, quo naturam humanam quuSi XeeSSerunt, id quod pro δρε existimandum St.
27쪽
Jam aestat, ut explicemus, cum patiatur Mupiter mπερ
μορο aliquid fieri Non recte de hac re disputasse mihi videtur aegelsbachius Hom. Theol. III, 12, p. 142), qui dicit:
Κransille ingusetgen haben de anhampse de Person urde de libermachtig Gegne Dicht 10hlen. Insolarn si aber dem Dicliter nichilal regsame, ege den illinen de thre uigun-gen uirechen, lir eseu gubernieliten drolit, in die Seliran- hem retende Maelit erscheiul. fassi eri si nichi ais Person, nichi ais Zeus, Doch al de Ausdruch de GesammtWillens derGotterwell, undisi sin somit avf in unserem Duliere Resultate nach welehem die Moira mitraeus identisci ist, directentgegengeseigies Resultat et Ommen. et Non recte aegelsbaelitus ex eo, quod non obsistat 110ῖρα mortalium audaciae, concludit aliam eam esse atque Jovis Oluntatem. Nam etiam dii ipsi, qui magna virium copia instructi perfacile id, quod contra divinam voluntatem impio homine perpetratur Sunt, impedire possunt, interdum admittunt
hominum secenta. Mea sententia haec est:
Prohibent quidem ii, quominus περ μορ0 aliquid fiat,
hominum superbiam intemperantiamque cohibeant concedunt potius dii hominibus, ut libera, qua sunt instructi, voluntate utantur et, quando conceperint animo injuSta, perpetrent Scelera. MOX Ver poena SubSequitur, ut egisthus, quod περ
poenam luit per Orestem. Eo vero, quod, Si quid περ 1090v
est factum hominum superbia, poena Subsequitur eum, qui culpam sibi contraxit, compensatur quasi id, quod rerum Ordinem terturbavit, mi Agamemnonis laedes laedes Aegisthil compensatur. Si Achivi περ αἰσαν ρε petapti ἐσαv juStu rerum lordo, quem Servari vult Jupiter, nimia virium intentione, quae est βρις, perturbatus quidem est, sed in breve tantum tem pus, quum paullo OS Patroclus ab Hector interficiatur cf. Il. 16, 18 qu.), ita ut victoria illa, quam περ αἰII reportaverant Achivi de Trojanis, quasi compensetur caede Patrocli, quae pro clade Achivorum existimanda est. Ex his igitur apparet ovis voluntatem et consilium Ondissentire a legibus rerum aeternis et, si quid hominum culpa fiat πε μογον ove non prohibente, id esse idem, ac si diceret poeta peccare homines contra Jovis voluntatem et congilium. Jam vero di ipsi, ut reluctantur ovis voluntati et consiliis, Sic etiam, quod est περ μυγου, moliri tentant, ut Neptunus in Od. 5, 36 qu. quamquam non ignorat pro rerum orditie SSe par Ulixem ascensa haeaeum terra redire in patriam cs Od. 5, 288 qu.), efficere vult, ut pereat ille in mari. Tum vero Ove volente succurrit Minerva prohibitura, quominus pereat Ulixes. Sed fieri potest, ut, quando aut dormit Jupiter aut animum non attendit ad res rerum justus ordo ab aliis diis perturbetur. Nam quum sint corpore instructi dii Homerici, prout homine utuntur auribus, Oculis, pedibus ceteriSque membri corporisque vinculis sunt subjecti itaque si legimus in Od. 4, 379 θεο o et παντα scis et in Od. 10, 306 ast ετ παντα υνανται, haec verba ita intelligenda sunt dii seiunt et OSSunt ea, ad quae animum attendunt, ut upiter ipse pugnam Trojanorum et Achivorum spectaturus ascendit Idam
montem, LGl. 8, 47-52 et L. 18, 184 186, ubi dicit Iris
28쪽
Εx his colligitur vigilare et animum attendere ad res JOVem neeeSSe SSe, quando velit impedire, quominus fiat ali iquid περ μορου Hinc fit, ut Neptunus dormiente Jove cf. Il. 14, 352 qu. auxilium 40rat Achivis it efficiat, ut sint Τrrianis superiores, id quod contra Jovis et 110tρας consilium est factum, riuum non prius rejici Trojaut deborent, quam Patroclus surrexisset cf. l. 8, 473 477) od dum dormit Jupiter, nihil animadvertit regimenque rerum omittit. Exper rectu vero ex Omn cf. IL 15 4 qu. pristinum rerum oroldinem restituit Neptunoque ex pugna remoto pollinem Xeitat cf. Il. 15 53-77, 174-183, 221-233, 306-327) ut auxilium ferat Trojanis, qui adjuvantes deo usque ad naves progrediuntur cf. l. 15, 696 qu.). Restant nonnulli alii loci, ex quibus Jovis voluntatem et consilia e laot γας quasi arbitrio pendere colligendum videatur. Affert aegelsbachius ex Herodoti 1, 1 oraculum Pythiae:
Sed non recte ex hoc loco aegelsbachius mihi colligere videtur pendere Jovis voluntatem ex μοιρας arbitrio. Non enim est vertendum escist inem Golt solbs nichi moglich, dem be- Stimmten Schichsale u nigellen, sed os is de Gottheit nichi moglieli, die wige Geselge u libertreten h. e. d OS, quum sit justus injuste agere non Vult.
Componi potest cum hoc loco id, quod dicit Minerva in Od. 3, 326 qu.
1. e. mortem, quam pro lege naturali obire omnes ii necesse,
dii, quamvis possint, nolunt depellere hominibus, quum aequis legibus administrent mundum. Similiter explicanda sunt verba in Il. 18, 117 119: o uti Iα ου G 'i' Ηγακλῆ0ς DIS 'γα,
αλλα ε 6ῖγ' 46α αII κα α=Iαλευς Gλ0 'Hγηet. Est quidem Jovi facultas ripisendi morti Herculem; sed quum sit justus, aequam naturae legem, pro qua mori mortales sit necesse violare non Vult conferas praeterea Vulcani
Dicit haec verba Vulcanus, non, quod X 10 γας sed Jovis arbitrio pendet, qui legem naturalem Servari vult. Quapropter etiam amatissimos heroes Jupiter morti objicit, Sarpedonem et Patroclum. Quoritur oro se illo in L 6, 33 qu. humano more:
Reputat igitur secum Jupiter, uirum Obsequntur 10tγα uecne, unde colligitur ess facultatem ei laetendi aliquid περμο=6v id quod concedit uno in v. v. 440 qu. Monet vero haec illum, ut Servet aequum rerum ordinem es V. V. 4420 443), quo permotus immittere mortem Sarpedon statuit et v. v. 458-461). Simili modo duplior quum haesitaret, utrum Servaret, an XStingueret uetorem, cf. Il. 22, 174 176)a Minerva iisdem verbis monitus cs. v. v. 178-181 mortem
29쪽
sponte utitur legibus, quas, quum mundi administrationem Suscepisset, aequas Sse intellexerat. Jam Si reputat Secum, utrum sequatur neene μοῖραν, humana in divina transferuntur. Quia ui enim deos sine specie humana non posset aetas illa cogitare, eaedem et corporis et animi actiones in illos transferuntur, quae hominum sunt propriae. Hinc fit, ut upiter, quamvis n0 ignoret, quid sit sibi faciendum, tamen humano more misericordia motu reputet Secum, utrum servet an XStingunt heroes cf. l. 22 16 squ. ubi dicit: ἐμου δ' ὀλο ρυρετα 'T097Eκτορος, et 10 πυλλα δυω hiat μηρί' κη V etin,
in quibus versibus pietatem Hectoris diei causam, cur dubitet mortem ei immittere. Scite eleher Gr. Gotteri. I, p. 191)dicit: In do Gendigthei desaeus de Sarpedon, de Helitorgu resten, is es docti natiirlicher, diu hochst denkbare Aus-κ0ichnun dieser Helden de des oeliste Gottes armher-.Zigheit 11ελουο μι υλλυμzus περ Il. 20, 21 gu Sehen, ais sein Resignation undinterwerfungranter die Moira des odes, Welche eine alimaelitige u enne eines de starksten Miss-verstandnisse ist. Johovali rhori in Gebet undisimmi inen Besellius gurde be Jesaias 38, 1 ff. Similiter explicandi sunt ii loci, ubi Jovem poeta aurea Statera utentem facit. Legimus enim de Achillis et Hectoris certamine in Il. 22, 208-213:
ωχετο δ' et 'Aideto, tota δέ i 6ῖδος 'Aπολλωv. Ex v. v. 183-187 cognOScimus OVem, priuSquam prehendit trutinam, jam cepisse consilium Hectoria exstinguendi monitum a Minerva aequitatis legis cf. v. v. 178-180). Non igitur ignora Jupiter Hectorem mori Sse aequum. Quamobrom ille diei non potest uti trutina ad indagandum 10ιγας consilium, ut judicat aegelsbachius p. 134. Potius poeta, ut justitiam Jovis, quem justum eSSe credit, perSpicue Xplanet, utriusquo herois Achillis et Hectoris, ire inter Se comparantem saei summum deum ita, ut trutina utentem eum in
cumbendum est ei, qui inferior est Viribus quamobrem ρεπε o 'Eκetopsc tat 16 'μαγ. Pendendi igitur actione nihil aliud significatur, quam Jovis justitia, quem, quod ceperat antea, consilium, quum sit certamen in Summo discrimine, rurSus confirmantem facit poeta hac symboliea ratione cf. OSdem VerSUS de certamine Achivorum et Trojanorum in Il. 8, 9 squ. Statim vero confirmat consilio επη κλιν fiat ταλαντα Ζευς id, quod
vult, perficit Jupiter; cf. l. 19, 223 qu.:
Itaque Atος ρα αλαυet significant idem, quod Ato vοος νοημα vel δουλ', ut inest. 16 658 Hector suos monet, ut fugiant:
IV o Iot ais: γα ταλαντα cf. V. v. 652-655. Denique duos locos assero, ex quibus aegelsbachius aliam deorum atque 10tρας esse voluntatem colligit:
Dicit enim in Il. 20 125 qu. Iuno de Achille, quem
30쪽
ut juvent in cortamine, petit a Minerva et Neptuno, cf. v.
ad quae respondet augelsbaelitu p. 136: So konntu derDichtor diu Gottin nichi prechen lassen, Wenn in Seiner Or- stellula de Gotterwille on dem se Moira nich unterschie-den, de Wen dere Fugian blos di de Gotterkoniges Ware, gege de sicli Here nach threm Charaliter line eiteres er-hlare Wiirde. QSed si ora Juno duos, ut subveniant Achilli contra Α0neam, ne quid mali patiatur, et jam pergit postea passurum eum SSe, quaecunque pati eum pro rerum justo Ordine sit par, sequitur illo die, quo congressurus erat Achilles cum Aenea, non aequum fuisse pro rerum Ordine pati illum mala vel mortem. Quamobrem auxilium petit uno a diis, ut, quum sit periculum, ne quid mali patiatur, prohibeant, quominu moriatur πέρ μογοv. Cum Jove igitur, qui custodit aequum rerum ordinem, consentit uno, quum servare velit Achillem, quem magnam ibi, priusquam obiret, parere gloriam Jupiter
volebat cf. Thetidis proces ovi factas in Il. 1, 503-510 et Jovis responsum in Il. 1, 523-527 et Il. 2. 1-4). Similiter alter locus explicandus est orat enim in Od. 9, 528 qu. Polyphemus Neptunum haec:
don uter der Oira. cSed non recte disputat, quum Neptunu non X 10tγαί, sed Jovis arbitrio pendeat, cujus conSilium, quod consentit μυιγα, ei est ObServandum. Ex omnibus igitur, quae attulimus, Xempli cognoscimuS totam mundi administrationem in justis positam esse legibus, quibus Jupiter, quum ipse Sit justus, ponte utatur, quaSque servari a ceteris diis velit.