장음표시 사용
171쪽
EpisTOLARUM LIB. SEXTUS. Is acceptique fuerunt quis ignorat te in intimis ipsius Camaenalis Antoniani familiaribus fui ua illum con filia tecum liberte communicasse i nec ille te tantopere amasset nisi suo te dignum amore cognouisset quippe
qui amicos non ex diuitise opibus, aliquo e priuato commodo, dex ingenio, doctrina, sanctitate aestimabat. Vir id quidem in omni aetate , omni virtutum genere fuit egregius. , quemadmodum bene posuit vita initia, ita i s consentanea clausula fuit ut non ille maiorem ineuntis aetatis commendationem ab ingeni praestantia, quam progredientis, descientis avitaesanct late duxerit Tu vero illius per vestigia ad summam gloriam ita properas , ut nullus fere tecum loquatur quin statim segularis ruae humanitatis , prudentiae, δε-ctrina, probitatissit pectator , ac teniis . Itaque necesse non erat , ut Ofigiem tuam pulcherrime pictam mihi
oHenderes; quia cum mihi praesens esses, effigiem vir-icitum tuarum in animo meo impressi es, altera illa coloribus expressa non indigebam nimirum nihil sapientius , utilius, esse duxisi, quam ex honentis cogitationibus , ac Iludijsei modi in animo parare auxilia, quibus aduersa toleremus saeuientis huius vitae maris impetum frangamus ac nos in tuto, tranquillo Iatu collocemus . Non diuitias, honores , ct etera huiusmodi quaerenda, quae varijs exposita capsibus nobis vel inuitis sepe auferuntur sed virtutes, ct animi bona in quibus nullam homines partem habent nihilque iuris rerum harananarum inconniantia nec mirum, cum hoc sit proprium Familiae tuae Viros vere Magno producere, qui eloquentia, ct prudentia excellant; omnes insui amorem, O obseruantiam peruabant nam ut te omittam,
172쪽
ig Io Nico LAI SAVLII CARREGAE euius modestia in os laudari minime patitur, Petrus ille Magnus,cuius elegantissimae ora tiones omnibus vigent, O in rebus agendis felicitas laudatur, verum esse, quod ego dico Mem faciet. Ego equidem cum iis Carrinali Antoniano, vel mortuo, addictissimus sum. tum te, qui illum imitaris, assequeris ita amo, ob eruo, ut,
quacunque in re opus esset, meum omne nudium, opseramque omnem tibi libenter praestarem qua quidem vi libentius, liberiusque utaris, e prius exercendae humanitatis henignitatisque tuae tibi occasionem praebebo Cum enim Carrinalis Antoniani erilem ob oculos mihi terrari assidue velim , cubiculi ornamentum, animi imcitamentum futuram i te rogo, ut illius exemplar, in parua soli, forma, rudi penicillo Utcunque detineatum ad me quamprimum mittere velis quod feceris, non paruo me benescio obstringes secum tuam de hominibus bene merendi consuetudinem seruabis, tum ei, quae ego dei a humanitate , benignitateque tua praesens um expertus, non modo coinrmabis sed etiam augebis. k ale. Genua. Nonis Septcmb. M DCXVIII.
Andreas de Benedictis. S. P. D. RRO forte diebus, cum in Patrui mei Damni Augustini de Benedictis bibliotheca obuersarer, in Epipolarum familiarium Ioannis Nicolai Saul Caim regae nomine librum incidi; quas cum ipsarum iucundiatate captus totaiperis, em, ita rediuiuum in illi epiuo:
173쪽
EpisTOLARUM LIB. SEXTUS. 37larum decus per*icuum, ac familiarem sermonem . venuHos dicendi modos; apteque disso tot sales sum
admiratus, ut vilis non modo non secundas eas dux rim, dctomnes antecessere, ct eloquentiae fontis Cis ronis epistolis conferre paene disipraeponere, non dubia tarim . atque ubi ex eodem Patruo meos ex illo quippe quis nam is esse , scitatus eram P tutim hoe in Maeculo agentis nomen fuisse cognoui ct tibi non gratulari, mihi non gaudere non potui; cum tantum, cuius insem mentigin , virum habere, eique inter deditos pro ipsius humanitate cooptari contingeret O te felicem optime Sauli, ac ter , ct quater felicem , qui tale doctrinae summum posuisti, quod nemo adhuc posuit, fastium H que virtutis superasti culmen , quὰ vel paucis perueniare, Vsque non nisi maximis cum laboribus, contingit.atque eo , mea sententia, felicior, quod in eiusdem placidi imo virtutis gremio positus , alios illam sectantes, pero ad eam ascensu deterritos des Here alios medio ascensu lapsu cadere miserrimo tutus prospectas ct hercle ipse inter discrimen subeuntes sum quod s me in . rivorum numero habe quod vel maxime opto 2 fel ei motuis aussicis voti compotem futurum me nequaquam dubito. Vale. Genuae Pridie Non. Octobris Anno a Partu Virginis. MDC XIX.
LITTERARUM suauitate pascor ex quibus maximas capio voluptates omnibus voluptatibus anteponendas. Si quidem alterata animi tranquisiitam, alteras
perturbano consequitur satiant Iae, delectant illa nec '
174쪽
i38 Io Nico LAI AvLII CARREGAE ipse animus diaciori alitur pabulo, quam cum rerum naturam contemplatur . ex is quae octiloxum sensuperci imus erigitura ea, quae intelligentia comprehendimus. Et certe, cum homo ad excelsa , sublimia a Deo conditussit, illius proprium es, Ut litterarum scientia animum excolat, earumque cognitione ad ipsius Dei cognitionem aditum sibi communiat. Sedpiarique mortalium inania quaedam sectantur , iij mente, aniamoque de i veram solidamque gloriam contemnunt.
qui quidem cum eam in diuitist positam esse exintiment,
tota errant via , viventes, praeter aurae Poptilaris nescio quid nil reliqui habent morientes vero in Herna obliuionis gremio sepelim tur Interim litterae iacent δε- ,ertae ab dis, qui, cum opibus abundent , easque subleuare possint , in facinorose potius homines opes ibas Jundunt. 9 non tam graue e et si , cum litteris subleuandis laudem merere nolint, ij non leprDnendis cui pa vacare vestent . profecto cum ipsis litteris non tam male his temporibus ageretur neque illae abiectis, atque prostratu ita duplici veterentur ruina ut sese erigere non possent. Sed ipsos litterarum contempt9res omittamus;
earumque, quantum pessumus, tantum nos amatoressimus ijs enim a vulgo secernimur, non minus caeteris praesamus, quam ratione mutis animantibus ipsi homines praestant quod verum esse cum ipse noueris, ad ea , quae in te natura contulit dona, etiam Iudia doctrinae, quasio amensum, adiunxisti in quibus ita eν ris, ut Latinam linguam in delici's habeas, iamque in ea tantum profeceris, quantum epistola mihi tua indicio fuit. Cuius ego amore ita incensus sium, ut nihil unquam senserim ardentius. Ambo igitur eloquentiam Latinam
175쪽
EpIsTOLA RVM LIB. Six TV s. 39 amamus sussicimus, admiramur riuales plane sumus, mi Andrea necauer alteri de illius studio vel tanti
tum concedimus . amamus tamen inter nos; nec alter
aegre fert, quod alter bonum illud consequaru , quod ipse tantopere cupiat qui quidem amor fortasse causa fuit,
cur me nimio plus in epiniola tua laudaueris, tantumque mihi in Latina Digua tribueris , quantum ego nuΠquam sum ausus optare, nedum consequutus m. Itaque sthac stra epistola in manus eorum forte inciderit , qui dente maledico omnia carpunt: quantum alijs laudis ac crescit, tantum ηbi minui putant; tibi certe negotium non deerit, neque eorum acuti ima linguae tela uitabis.
quamobrem te rogo, ut ratione potius, atque veritate ,
quam sensu amoris, quisve fallitur, rem stram perpendas; ea, quae de me scripsisti, aut modereris, aut, quod
mihi gratius erit , omnino tollas. anto rectius nos fecerimus, si eas i a laudes Ioanni Augustino de Benedictis Patruo tuo Viro singulari eruditione , probitate praedito tribuerimus his 'im cum omnibus se bonis artibus expolitiit, tum eas,nisi pietate in Deum innixas vim tutum omnium jundamento, inanes prorsus existimat. profecto sit domesticum, iud, egregiumque exemplar ti bi ad imitandum proposueris, pryclarum vitagenus amplecteris: in hoc itinere gloriae per eum cursura , quem ipse Patruus tuus consito, ct prudentia diriget, ad immortalitatis metam peruenies. Itaque quantum exi-nimas eum aetate , ct sapientia plus cire, O prouidere, quam te esum tibi; tantum tibi prouidendum se, ut eum attentὸ audias , acci ius consili=s, praecepinque obtemperes . Sed cohonasione non indigese gratulatio potius tibi
176쪽
rq IO NICOLA SAULI CARREGAEris, in moribuspro ira, tisipetendum ex times, atque adeo petas ut de virtute potius, quam de bonis emternis cogitare videaris cum diuitias sabiles , iu- Iurna quaeras nec induHria vitae, nec vigilandi labore abi's, qui citὸperituras accumulant, vinci patiaris. Ego equidem, cum Patrui tui amicitia, ct amore, quo me
complecteris, magnopere moueari tantum te amo, quantum quis ab alio amari potes: ad omnia quae opus fuerint, me tibi quam paratissimum ossero occa nem ibi gratificandi libenter arripiam inminui ei obtulerit, hunc tamen animum perpetuo retinebo, eroque tuae lauris non modo fautor sed quantum in me erit , etiam amplisicator Vale . Genuae ex Carbonaria . III. cal. February. Anno Mi CXIX.
PosΤVLABAT vetus amicitia nostra, ac tua iam satis cognita virtus, vi aliquid tiam die scriberem; itam quanti facerem, hanc vero quantopere admirarer per litteras Henderem Uerum,quia tibi nolum id erifciebam ct amicitiam noriram ita mam, ut nudo ad-lliniculos virtutem vero tuam ita illustrem,ut nudiust stimonio egeat; hoc litterarum cis mihi persedendum e Rimaui in hoc autemproposito diu permansissem,nisi apsingularis industria, quae in admirabili assi=Po mate Picturis exornando teris, dein me deduxi lii;
ecissetquo ut ego creta necessiturinis nostrae coraciem
Da non contentus eam omnibus notam esse vehementer cuperem. Enimuero multis modis cum Mo animo la
dandus es, qui mumi nisi . arie vales adhoc
177쪽
EPIsTOLARUM LIB. SEX Tvs. I iPoema decorandum niteris: ita ut quamuis illudantea sententiarum grauitate, O malinate verborum,obisgratissimum, iucundi umque esset; nuncpraeclari imaginibus, ct ornamentis gratius iucundiusque vide sur. quo emate ego ita delector, ut studi i mea gam, ita lego, ut illa mihi in dies magisplaceat , a que probetur. pulcherrimae vero lectionis apudme haud ullum eH maius indicium, quam crebra illivi repetitio nunquam odiosa, nunquam molesta ,semper grata sera ,
perque iucunda, atque lectorem inuitans Daque cum
spe contingat , ut quaeprima dies multis ingendi partubus initium dederit, haec eadem attulerit nem io: TU ij Poema e contrario in dies magis, magisque vigebit; praesentis aetatis iudicium posteritas i a libenter δε-quetur. Uelici nostro contigit to ut, cumst et a uia Hetrusam lyram eleganti ima vari, de rebus carmina antea cecinisset, ad tubam maiore postea initu Bullion, res gesta caneret, in quem nos in Tricis '
santem agnouimus, eum in Heroicis admirabilem ce neremus quamuis enim illius eximist ingeni'acumen in omni fere scriptorum genere, quo alios vicit, nobis.
gnitumst; in hoc tamen Poemate, in quo se ipsum vicisse videtur, longe pateti Hrius quodquidem Poema tanquam linter sidera, hi um inter reliqua Poem ta, ipsis paene obseuratis, principue fulget cuius in ram alterum illud Poema fui , quodi ei ui deIL nata adolescente scripsit adolescens,recte dixerimus. b ri telis praeceptis minime discedens unius rei argu mentum ex nota, veraque Historia sumptum se Tassius exsequitur super Esam H Ioriam multa suo Marte, admirabilis singit; variisque digre uenibus a
178쪽
i4 Io Nico LAI SΑvLO CARREGAE prima propositione dependentibus, Pud 'sum argumenium amplificans, inque ad emsumma dexteritate
perducit Prima autem Poetae laus in deligenda en Ar sotelis arte materia Poematis mihi conspere videtur hoc enim posito fundamenti, tota Poematis consi, ructio pulchrior, maiori comprobabitur plausu, ac magis, mi Agisque laudabitur ais eum Poetam libenter legat, Mi ibi lectoris animum in varias distrahat partes, ac exitus cxspectatione, O argumenti obscuritate sustensum teneat, atque incertum Israeterea ipse Cassius Historiae verita j item sequutus in suo Poemate persona inducit, iustitia , fortitudine, ct pietate insignes, cuiu modi ex ipse iii ria eas fuisse constat, quibus quid deceat, quid aptum
sit, diligenter attribuit, ct attributum non adimit; ita ut quales ab initio descripserit, tales toto opere Erexitu praestet illius ero Oratio, quantam vim, aciam habet ut quam iucundas transationes quam praeclaras similitudines , sententia, quam elegantes temporis
descriptionei semper noui aliquid assert, quodalios δε- lectet semper sui similis II semper grandis, atq
Iublimis nam, in omnia in hoc iro fuerint Poetica ornamenta,praecipue tamen cernitur admirabilis, divere Heroica dicendi maiestas profecto quantum lingua Hetrusca, atque Poesset orquator assio debeat, egregium hoc illius,ac singulare Poema erit testis scio equide uisse , qui dixerit, ipsum assium eliciendis lacumis haud fatis esse felicem; a qua ego opinione ita dissentio, ut eum
legentis assectibu suauisime imperare , ct eorum, quasi quasdam habenas quamcunque in partem velit fi illime des ciere exoHimem sevi tamserus acferreus sit, qui legendo Tancredi in morte lorin .e lumentati
179쪽
ELI sTOLA RVM UI I. Ex TV s. 43nem, talia loca omittam, lacrymas contineat reo enim minus detrabentis oratio auctoritatis habebit, quo plus res stra, cui ille detrabit ex contrario veritatis habet. cmagis est animus ad recte iudicandum idonem in talo, aut amoe e impediatur , quamprobe assectus sit oculus a Dum munus exsequendum si aliquo impedimento conturbetur multi enim sunt quiquam gloriam scribendo consequi de perant eam aliorum scripta maligne vellicando se consequuturos considunt. Verumtamen ipsi Tasso, oppugnatio paucorum haud tantum nocuit , quantum defenseo multorum profuit quamuis enim fuerit emper inimica eritati improbitas, virtuti inuidia, ama tamen veritas, atque virtus nunquam ita deprimipotuerunt, ut non illa notior , haec ver fortior emerserit. Ego equidem nunquam adduci potui ut ea legerem, quae pro V Poemate , vel contra illud scripta sunt , cum in eo nihil mea quidem sententia iure reprehendi possit , domnia a miratione digna nt , adeo ut nullum illius vel impu- .gnandi, vel defendendi relictum e e locum. 9 neminem ei maledicere , qui e ipsum inscitia,aut malevoLentiae non tandemnet, existimem . Sed quid ego ipsius Poenetatis tibi nunc praestantiampraedicem, aut laudem, mi Bernar de pium ipsum te nouerim , quam illius sudiosus , ae bonus exsimator sis quamque i Tassio vel mortuo aridictus , qui eum in vita,nice amaueris , multisque tis-cijs adiuueris . quin etiamoni exflijs tuis Torquato nomen indideris, ut huius clari imi Nominis memoria ei ad irtutem incitamento esset qui humanioribus litteris , ac Iuris Ciuilis scientia praestani ct insigni laurea parta , ac tanto se nomine duni mum praebet. Ac mihi
quidem, hanc tuam tam propensam voluntaram. ad picturam
180쪽
i qeso Nico LAI SAVLII CARREGAE picturam illustrandam, quamprosteris, ct ad Posint
ornandam , quam unice diligis, considerant , d liberos suos,uelpicturae, vel litteris deditos intuenti, domus tua, tuaque omnia pollini, AEuses consecrata videntur Vtinam multos socios haberes ad rem litterariam adiuuandam, tam praeclarae laudis possessionem si nunc paene vacua conficitur simul tecum occuparent Ilii magis profecto in litteras , ac litteratos homines id esset, meliusque reii a litteraria iret, quam contra nunc ire videmus Tu vero perge, mi Bernaris , Ut coepisti in hoc tam raeclaro virtutis ornandae, illuserandaeque sensi, animum tuum aliorum auaritia liberaliorem faciat.
hoc enim nomine haud mihipaulo chariores; quam quod multa mea cain praesiteris, ct in ks ngulari diligentia, atque induHria usus sis meus vero in te amor ,
quamuis antea eum ego tibi spe declarauerim, ct tu i tam conHantem expertus sis: pero tamen fore, ut deinceps tibi notioris illustriorit eumdemque perpetuum experiaris. Cuius quidem tanquam pignus , ac tenent hanc epistolam habebis, quae amicitiam nostram cunctis patefaciet, simulque meum de Torquato et si iudicium, opinionemque circumferet quorum alterum huis modies, ut ex omnibus, quot quotiunt, fuerunt, neminem cum ipso conferendum exis eri; altera vero huis modi nititur coniecturis, te ise, qui venturisunt, neminem futurum augurer , qui ex Poetica laude ad ipsuma φλ