Lingua Latinae exercitatio. Io. Lodo. Viuis Valentini. Libellus ualde doctus & elegans, nuncque denuò in lucem editus. Eiusdem, In Vergilij bucolica expositio, potissimum allegorica

발행: 1539년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

niis Romanorum ingeni j illa elaborabat: Cor Gallo, Asinio Pollioni, Varo,Tucae, ipsi quo principi Augusto , qui leviculis rebus 5 pastori cns sine altiore aliqua sententia,haud

facile fuissent capti, assueti Grecis Latinis grauissimarum materiaru scriPtorious. Quum uero aditum gratis

apud illos captaret Vergilius e faceret sibi hoc opusculo, credibile est pastoralis carm1nis lusu multa de illora laudibus,dec rebus cognosci dignis obtexis., quae deprehes plurimum

adficerent lectores, ut elegantes artificioss imagines sub Silenorurn spe ςie Iatentes . Accedit huc quod reS1psae plarisc, in locis fatis testantur,no simpliciter dici,sed figurate. quo magis miror, Seruium Honoratum nullas allegorias admittere, nisi de agris deperditis: quae aliis multis de rebus manifestissimae sunt. Visum itac est mihi testari, ut hasce allegorias ino a sum

2쪽

tiora ingenia, uelut pastu quendam sibi congruentem, altiusc ascendat, quam pro sensis uerborum simplici hus.Poetae etia reddemus mentis susscopum 4 ostendemus no in rebus leviculis consiimptos illi est e tot uer sus:& quae pastoricio sensu Theocri tus rudiori seculo cantasiuet, ea ipsum ad Romanos transtulis., ct quasi se cista sua, cum intelligena eruditis au

ribus digna. Non dubito quin allegoriam aliquibus uersibus aptauerim, de qua poeta ne cogitari quidem: ut alias permultas, ad quas proculd hio respexerit, quum scriberet sed id

nec ingratu erit Leetori, nec inutile. Fecerunt idem hoc iam ante nos in Homero explicando Graeci scripto res,Bom litcris nostris Donatus, Te

renui a poetae huius aperies cosilia.

3쪽

Tityrus.

Meliboeus, Titγω. ore tu patula recubassub tegminefagi,Sγlucstre tenui musam meditarii

aliena:

Nos patrisfines,Cr dulcia

Nos patrium fugimusu Tit 're lanius in uni braFormosam resonare doces Amarγdidistiuas. D.O Meliboee,deros nobis haec otia fecit. 2qams erit ille mihisemper dessam aram Saepe tener nostris ab ouilibra imbuet agnus Ille meas errare boues,ut cernis,Crinum dere,quae vellem,calamo permisit avecti. Non equide inuideo,miror magis,undis totis sadco turbatur agris.en in capellas Protinus egerugo:hunc etiam vix Titγre duco, Elici iter densas coolos modo nanis gemellos, Spemgregis, Asilice in nuda connixa reliquit. Saepe malum hoc nobis,si mens non laua iussit. De coelo tactas memini praedicere quercus. sed tamen,iste deus quisit,da Tityre nobis. TLVriam,siam dicunt Romam,Mebboee putauio a Stis

4쪽

m4 BUCOLIC VERGI GStultus ego huic nostrae simile, quo sepefiolamus

Pastores ovium teneros depellere oetuK.

Sic cantu catulos similes sic matribuε haedos Noram,fc paruis componere magna solibam. Verum haec tanta uilis inter caput extulit urbes Cnant: lenta fiolane inter uiburna cupresurae. Et quae tanta filii Romam tibi causa uidendis τί Libertas,quaesiera tamen restexit inertem, candidior postquam tondentibarba cadebat: Respexit tamen,=longo post tempore uenit, Postqua nos Amaossis bubct, Galatea rebquit Nans fatebor enim dum me Galatea tenebit, Nec cs libertatis erat,nec cura peculi. Cuamuis multu meis exiret uictonoeptis, Pinauiser ingratae premeretur castus urbsi Non*n Irguis aere domit mihidextra redori. Ne.Mirabar quid moestu eoiam ossi uocares, cui pendere sua patereris in ambore poma. Titγrus hinc aberat.inete Titγrepimri, Ipsi tesontes, ipsi haec arbusta uocabant.

Ti. Q nidi acerem neque struitiosae exire licebat, Nec tam praesentes alibi cognoscere diuos. Hic illum uidituuenem Meliboee,quotήnnis

Bissenos cui nostra dies asturti fumant. Hic mihi responctum primus dcdit iste petentis Pascit ut ante bouespueri ubmittite tauros.

5쪽

DAE. 2 FHe.Fortunatestnex,ergo tua rura manebunt, Et tibi magna satis, quamuis lapis omnia nudus, 1 mobos alios obducat pascua iunco. Non mi ta graueis tentabunt pabula foetu, Nec mala uicini pecoris contagia Diant. Fortunatestnex,hic inter flamma nota, Et fontes sacrosfrigus captabis opac m. Huic tibi,quae semper uicino ab limite septa

inbicis apibus lorem depasta salicti, Saepe lauis omni suadebit inire usurro. Hinc alta ub rupe canet rondator ad aum.

Necimen interea raucae,tua cura,palunnbes,

Necg ere aeria cessabit turtur abi . NAnte leues ergo pascentur in aetherecerui, Et freta destituent nudos in littore pisces, Ante,pererratis amborumsmbus exuc Brins Aut Ararim Puri 3 bibet, aut Germania Quoi nostro, massatur pectore uultus. Ede nos hinc Hi sitiretes ibimus Astos, Pars scγthia,chrapida cretae ueniemus Oaxem, Et penitin totodiuisios orbe Britannos. En unquam patrios longo post tempore fines, Pauperis e tuguri congestum cellite culinurn, Post aliquot mea regna uidens mirabor uri trisImpius haec tam culta novalia miles habcbiis variarni segetes en quo dis ordia ciues o Pe

6쪽

Perduxit miseros .mpli constu mavos insere nunc Meliboee piros,pone ordine vites. ite meae,quondam elix pecus,itecapellae: Non ego uos posthac uiridi proiectus inistro Daemosa pendere procul de rupe uidebo. carmina nulla unam.non me pascente capellae

Florentem ossis*m, salices tari et u amaro. et cinctameiacmecum potem requiescere nocte, Frondesuper uiridi unt nobis mitti poma, castanem stes, e preficopia lactis: Etiam summaprocul uillumn culmisia sumat, Idaeortas cadunt iis de montibus umbrae. ιO AN LOD OVI cI IV Is V.

colicorum Vergilii interpretatio potis. Allegorica.

Hac gloga gratitudinem suam testarur et adussus Cesare Octavianum. A primo felicitatem comemorat. Hi enim Pnysuatitudinis, sin cere bene Ocim agi sin perfectagratitudo quo Sed ubi felicta iram recordais, breuis est illius graiss

7쪽

A2LE GOR AE. 21 tas ad benefictorem iam uero inducta nandi persona, in quo vitain sipecies iactantiis nisu quod addit ipsi deinceps , ex proli0ωnone

facit, malevoli re invati ignificationem pri biturus,si uel, si et omnino uel leuiter syctassensiusFelicitas autem haec elis, quod in omnia trepidatione fit quintus ipse ac securus, in periri

botarus, quod recubandi uerbum ostendit Locus i e non solum animi tranquillitatem notat,

sed delectaton sub tegmine sub umbra pauta ac lite diffusae arboris,o quidem pandist

ne, unde olim gentibus cibus simul attingit renigenam, qua in Moeri:

certe equidem ductera,q fies mittere colles

Incipiunt. Oblectamenties si num euidentis

f κm, cantiones, non gemeblindae, alitqger besed de ui amoribus: quum caeteri uelut rele- .Pri, aliam cluaerant patriam, naturali atque antiqua relicta Titγrsis autem in altis imo ocior

8쪽

zis Buc OLI c. VERGIL. AMARYLLIDA. Haec Roma est:vel octavianus, quem ipse tenui avena caneba, boo Arbucolico carmine. MELI OEE, DEUS NOBIS, Nondum quidem pro Deo habebatur, colebaturs οἱ manus, qua haec Vergilius caneret:

propterea dicit Mihi nam si iam tumbuisbet,1-- perflueret pronome illud emphaticon. quod possitum alioqui est magna de causa. Deus est homo

homini a quo iuuatur, inquit Plinivi et antiqvmtus deos ex beneficus finxit etiam brutas anmus res, MMDp'feles, canes, boves, ibes Gra civero, inuentores rerum utilivi , Mineruam oleae. Bacchum vini, Ascubpium medicinae. DEVs NOBIS. Gratitudinem patefa

citissimi linuidia omnem submouet a felicitate. licet propria.nam si Deus fecit, habenda illi gratia: non inuidendum Vergilio, sed gratulandum potius. Quis enim uel Dei damnet iudicium, vel inuideat aut oderit eos, quibus faueant ii

SAEPE TENER NOSTRI s.

Non solum animo iratitudine erit mihi Oct Mnκs Desii, sed cultu ceremn S.

9쪽

Centilitis fiunt haec, nec Christitanis imitanda. quod quidam nostrae prose nis impiefacimi, id incommunicabilem Dei appellitionem, ac pene cultum, miseris ac infirmiyimis mortesibus

communicant.

ILLE ME A s. Redit ad narratione' beneficiorum . quid ille non mihi reddidit, cui Gnima erant belli turbine excu*ὶ redisit for-rlinas, nempe agros, o boues, sim libertatem: nam permisit boves errare, quo uellent: si tunianimi, nempe esus is ipsas, ut cantem, non vixisse praescribit de ingentibus se rebus gestu, fel pro arbitratu meo comen pastoricisim, Ureste tu haec cernis omnia, nihil nec bela bre multis explicare. NON E VIDEM INVIDEO ἔuslpicioni occurrit, ne invidere videatur felici-- rati,inim Ommi miseria sed miraris testatur, sille comi nem damitatem potMerit effugere. N I PI E CAPAE L L A S. o uero nosolum turbo sed exturbor, et expello cum te inui re ac familia . . miserationem maiorem

10쪽

ingeneris. Nam si 1 qum est quae necessarui, maxime est puerperis, re teneris infantibus Ad. Et autem ut in facii, quod pueri illis uire generis, quon auius liturus fit iactura eorum ideos periculum transferendio migrassi labori iussi ac molestius.Haec tanta milia sicatio miseriae auget Vergibi celicitarem , ac proinde laudes οἱ auidni,vis plurimum debere Augusto manifestius contelletu is per hoc situdinem suom declare quo ille maximisim rumin beneficiumgaudeat, optimeque censeates rellicatum, adiciaturi ad benefaciendum homini tum vato Ad dandum enim inuitat, qui

si recisisse profitetur.

SAEPE MALUM. Auertit inuigam crudelitatis huius a Caesare, infatio deoruni uoluntatem quam pr unciat sibi ait sei tosi animum uoluisset aduertere.

Culpa mea est, sui potuissem obuiare huic me .lo, si uoluissem parere coelectibus monitis sed οηκrdescam immisistis deorum uoces

SEARCH

MENU NAVIGATION