Lingua Latinae exercitatio. Io. Lodo. Viuis Valentini. Libellus ualde doctus & elegans, nuncque denuò in lucem editus. Eiusdem, In Vergilij bucolica expositio, potissimum allegorica

발행: 1539년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ras' propemodum aequius η , sita tanti regis refom fimus, cuius iudicium tres deae ierunt f exemplum deorum imitari non potes,

moueat te exemplum hominis. PALLA QVAs ONDIDIT AR

da s. -nt aliis ane res bellicas grandi car-- lae , vel iactent se rebus bello gestis, fui aut maiorum 1μoru: nobis nec origo nec uita rustica videtur poenitenda nec consilisno stri piget, pastoricia et agrestia cantamus hoc uti maneat propositum, optatfibi,ficae illic:

Rura mibi e rigui placeant in ualli nes, Fiantivia em,sti si inglorim. TORVA LEAENA LUPUM, ercirententiageneralis, collecta ab exemplis , quae dicitur dideEticis Inductis re addita grad none' concinnior Sensius est, Age tumecum Conieli Galle, ut tibi libuerit fugias, alipem

ris me: ego tamen nescio quo animi mei nutu, ad tui beneuolentiamferor nec eam deponam, clinlemcunque te experiar aduersum me. rapior irim naturae meae tradis, vile d ad lapum, bo

32쪽

242 Vco LIC Vr Re II rpus ad capella, pelli ad cybisium: quis' ad id, quod naturae uae fetii fi congruu et expedsies.

TRAHIT SUA QYEM VE VOL. Voluptas proposita, tanqua finis, trahit mu.

finis enim es impulso estionis , proposito primus,executione postremus in eo limis istitur. ASPIAE ARATRA IVGO. Omnia siletem recipiut, animata, inanimata, etiam cc

tum ipsium sensit pastoricio, qui existimant illud

humano more per noctem conquiescere solum oris desiderium quietem non nollit , donec recbm perfruatuor. I dis est hominsim inta, qu adiungatur erinum ut cum Deo. AH ORYDON ORYDON, erc. Magnitudinem amoris dementiam nominauit,

quod uisit oblitus, ct extra se positus σα phi

losophis furor nuncupatur colligit autem -- mentiam, quod opera relinqgat inchoata, et praetermittat occasiones perficiendi, siectetur inclibareliso tepore post et ea parare, quae paulo post Mura benti fui. sEΜIUUTATA IB verte teai oriritia coepti ex his pete huic desiderio licianu

33쪽

QUIN TU ALI FID. Alit tellusem operae collige materiam , aut eorum quae scis hoc tempore precisimhήbere acgratiam. INVENIES ALIUM, SI TE HIC FAsTIDIT ALEXI s. Tuqvi

a dem amabis G.llum, . illuc te rapit pron id ras animi tui sed illi operibus absolutis, si ab hoc ηο redimare, invenies alium cursis bar

Palaemon.

Menalcas. Damoetas Palamon. Me. rvd mihi Damoeta:cuum pecvi an Meli baeis No, veru Aegonis, nu mihi tradidit Aego. Me Infelix o semper ouis pecvi,isse Nemine Di boue dic, piem sibi praeferat ista,uereturi Hic alienus meis custos bis mi et isti hora, i. Et buccus pecori,=lac subducitur agnis. Da Parcius ista uiris tamen ob cienda memento. Noui ιsσquite,transuersa tuentium hircis.

Et quo e faciles γmphae sere,facesso. ne iam credo, cara me arbustum uidererasoni Hasse mututes incurrefalce nollens.

34쪽

DuIuthicia ueteresfugos, cum Daphnidis arci Fregisti erydrmos,quae tu perverse Menalca Et cum uidistipuero donatu ebus: Esnon aliqua nocuisses,m tum esses. Me. id domini icient, deniciam taliasuressi

Non gyieuidi Dan is pessime capris Excipere insidi sumitum tigrante L cistas Et cum timumqu)nuncst proripit ille 'Titore coge pecus:t post carecta latebas. Dd.An mibi cantando uictus non redderet ille,

Quem mea carminibu3 meruilbet istula capra Si nescis,meus ille cuperfutier mihi Damon Ipstfatebatur edreddere posse negabat. yde cantando tu illini aut unquam tibi istula cera IunctasEt non tuis triuisi indoctesolata Stridentimiser stipula dii erdere cament Da VH ergo,internos,quid possit utres in suExpera ursego hanc uitulum,ne sorte recuses, Bis uenit ad mussctram,binos alit uberefoetus, Depono:tu dic-- po pignore certes.

Me Degrege non ausim quicquam deponeretecum: Est mihi nans domipateris hirusta nouerca, Bis,dienumerant ambo pecus,alter Erloedos. ver id,quod miro tute ipsi fatebere maus, insanire libet quoniam tibipocula ponam 'Fagma,caelatum diuini opus Astimedontisp

35쪽

4mmio duo signa, non:Cr, qui fuit alter, Descripsit radio totum quigenti orbem: pora quae messor, quae curum aratorhaberet. Nec duemissis labra admouιsed condita sieruo. .Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecitdi Et Ei circim est ansa amplexus acantho. Orpbeas m medio posiuit,9biusq; sequentes Need i illis latra ad uista conditaserm. Sidduimus ectes, nihil est quodpocula Iaudeti Me.Nunqhodie effugies: uenum qu Ecunq; uocaris:

Ucum posthac ne quenquam uoce lacesses

'Da.Quinagellud habes inmaemcntano Nec quenquamfugio,tunumuicine Palamon. Sensibus haec mis res est non parnarepon Gn.Dicit&quandoquidem in ilicost simus, Δ Et nuncomnis ager, nuncomnis parturit arbos, Nuriolandenthbuae,nunc 'mose ἰimus annus. Incipe Damoeta,tu deinde seque e Menalia. Ait is dicetis:amant alterna camoenae. M.Ab Ioue principium iube:Iouis omina plera: illa colit terras stinaeicarmina curae. ede.Et me Phoebus amat:Phoebos strepapud me

36쪽

Da.Parta meae Venerissent, nera:naras notara I se locum, aeriae quo congessere pia bes. Me. Quod potui, puerostladiri ex arbore lassit Aurea mala decem misi,cras altera mittam. Da.O quoties,e quae nctis Galatea locuta est: Puri aliquam uenti diuum referatis ad aures. Ne. Qvus prodest, b ineuio no--πι-

si duritus laris apros,ego retia struo tha, Da.PBllida mitte mili u est natalisain: cumfaciam uituti pro frugiOA,ipse uenit .sbγllida amo ante ditis: nam discedere licuit, Et longi fori eua leuatamquit Ioti. Da. iste lupu stabulis, maturis strigibus Arboribus uenti,nobis Amuollidis irae. Ie Dulce saltis humoramus arbuttia haedis, Lenta salix foeto pecori bisiosus Amnibus. Da.Pyllio amat nostisa,quamuis sit risica musam, Pierides uitulam lecto ripascite uestro Me.Pollio Crinefacit noua carmina,pascite Mursi, Iam comα petat,est pedibus qui iurgat arenum. Da Qui te Pollio ama uenia quo equos gaudet: indoliantisti ferato rubim ut cra nonium.

37쪽

Me.Parcite oves nimium procedere: non bene ripa Creditur,ine arres etiam nunc uellera fictat.

Da.mlγre, centes usuram re ce capcllus: Ipst,ubitempus erit,omias insonte lavabo. Me. gite or eis pueri duc praeceperuasus, Vt nuper rustra pressabinius ubera palmis. Da Ebe, pia Cui macer est mihi taurus in arvo: Idem amor exitius ccori,pecorisci; magistro. Me.Ηis certe nes vino causa est, uix o Sibu heret: Nescio quis teneros oculus mihis cinit agnos. Ra.Dic qbus ni terris et eris mihi magnus Apollo Treis pateat coeli spatium non amprus ulnis. Me.Dic quibus in terris inscripti noni jσι Nastantvrstores,e PDllida solvi habeto. Pu.Non nostrum, interuos tantis componere ires, uitula tu dignus,er hic,Cr quisquis vinores

Aut metuet dulceis, aut experietur amaros.

claudite iamriuos pueri ut prata biberunt.

IN EGLOGAM III. ALLEGORIA.

NA ius Vergilius vatia Augusti, Possim

38쪽

r x BUCOLI c. VERGIL. multos habuit doctos, quisibi eumfluore invuderet. Aegloga haec est contentio ac iurgiu Versit sub Damoetae nomine, oe poetae alicuius in eius inuidis si Menalcae nomine, qui illius pia Romanos principes Giboritatemgratiamque et

Masret, anteferret ratem suam. DI MIHI D AMOE TA. Imitatio est Theocriti, ita ut eisdem quoque utatur er

bis. Initium simitur ab inimica infectatione, σquasi contemptu sit Mendcas Damoetam o leucat non dominum esseyegis, sed mercede comductum. Cuius est inquit carmen hoc pallari cium an Meliboei poetis alicuius ignobilis Μω Mi puti, uel BG . Non, inquit sed Aegonis per item ignificat insignem dissem poetam, ne

re Gdlum, aut Cinnam. INFELIX O SEMPER VI PE.

CV s. Miserumsemper carmen pastoriciκ quod in manus indignas deuenit dum enim Cinnaeo Pollio e Gallus, erocilii eo multum ualent,signtcs eius quoi domini, de gratia re authoritate principis populu contendunt mecae alie

m hic inuenit hc , ut be Μψaruo studio im

39쪽

rerat ber canit cimnen pastoriciunt, fine succo Iratis: oe tanqua fui detrahit huic artisa venustatem,elbutiens ex tempore quilescunque

men si saepe dignitatis refertur enim ad virtutem, Mims animi alit corporis, ut Cicero U.Philipp. Virum illi causia siderabat. lac se uirum dicit: quasi alter homo fit nequier visis, no G

mineris, quae de te posint dici, ne in ma tacentia fis adeo intemperans. NOVIMUS ET I g. Nam e carme tuum vidimus ineptum, ac ridiculum, quod populus contemnens ac indignans legit, proceres alite facile o generosi ferant. Mire expresut modum intuendi in contemptu aut in dignatione, nempe limis oculis qκο modo tradit Plinius eones asyici fenonferre.

A per si possitum , ironiam plerumq: si ilicis, quod apud Cicerone et alios est fremensataci quod hic Menalcas dicit, non debe in inbelli in

40쪽

Σ VO O LI c. V E RGIL fedde Damoeta inimico Obncisi inquit mihi carmen incompositum, o incommodum quid seceres, si ego nouam e bonam materiam imperito uen tantasbem, res, infelici, ut tus 'conde arboribus scripsit itaqires agrestes persetissebatur Vergilius, ut quidem est inimici sensius, ma

ho indocto carmine tum etiam novas littes,

hoc est res Augustio populi Rommi. AUT HI AD VETERE FAG0s. Recriminatis Damoetas,enalcam , quasi Hoetam aliquem bonum calumniatus fit, fauoria muneribus illi contis inuiderit, feriis eum racunque potκerit magna rabie odii atque im

adferuum referto, inter pastores ad alienum couductitium hic ad augendum atrocitatem iurgii, dominis opponitfures:quod indoius est qgam mercenarii quid non audeant dicere ac facere domini, quum μres e nebulones perditi lim aude isti quod est multo acrius clum βι dixisset per propria retallia. NON

SEARCH

MENU NAVIGATION