장음표시 사용
121쪽
pratanus cujus verba refers Maurique in Anna
IX. B. Rodolphus, cyFrater Conversus Monasterii de Lusca, ordinis Cisterciensis in Saxonia , saepe caelestibus revelationibus illustrari meruit: ct ipsum Christum, Valios quindeclin ejusdem Monasterii Religiosos Crucibus assi os divinoque sulgore cir- cumdatos conspexit . Quomodo autem is quo ordine hac evenerint, Caesarius d ita scribit In Luta, in Domo Ordinis nostri Conversus quidam est sicut ab Adam ejusdem Domus Monacho didici vir bonus de disciplinatus Rodolphus nomine, cui divinitus multa revelantur . Hic cum quadam nocte dictis Matutinis ante lucem sub dio staret, orationes aliquas diceret, Christum Cruci assixum pendere insere vidit, Scirca eum quindecim homines, singulos in singulis Crucibus. Ex quibus decem erant Monachi, ct quinque Conversi, omnes ei bene n et , utpote Congregationis sua Prosem. Ita enim aer erat illuminatus ex Christi praesentia, ut singu-Ios plene discerneret. Cumque stupefactus staret ob tam mirabilem visionem, Dominus de Cruce clamans ait: Nost Rodolphe quisnt hi, quos circa me .iiss erucifixos Respondente Converi, Novi Domine qui sint, sed quid sit quod video , prorsus non intelligo. Subjunxit Dominus: Hi plane ex omni Gongregatione mecum crucifixi sunt, meae Passioni itam suam conformantes. Hactentis casarius apud
122쪽
Philosophiae Chrisianae. xxvii
Mauriqκε in Annal. Cis. tom. ad ann. II 86. cap.
X. 43idam Monachus Monasterii Claraevallensis, e homo aetate Hreligione provectus, quadragesimum annum in Ordine Cisterciensi agens dum aliquando sederet in Claustro die sancto Prasceves, apparuit illi Dominus Jesus Christus, manibus de pedibus in Cruce expansis,ac si eadem hora suisset crucifixus . Quae scilicet visio selicissima quam uam brevis tene momentanea fuerit, aded tamen manifesta atque essicax extitit, ut visionis illius devota memoria de corde videntis amplius deleri non potuerit Myevas Herbertus.
De fersenti Sanctorum geuotisne emga Cruce. Passionem
I. T Guillelmus, s Conversius Monasteriisseis D sterbacensis, ordinis Cisterciensis in Ge mania, multis caeli charismatibus, dono praesertim
123쪽
lachrymarum, quas ex consideratione Dominica Pallionis quotidie sundebat, insignis erat. Sic enimis Vs casarius IgJ si bii Sic ascendere consuevit
bonae memori GuillelmusConversus noster,qui nuper defunctus est: nam sicut ipse moriensAbbati sua consessus est tribus vicibus in die lachrymassundebat. Primo ex memoria peccatorum suo rum secundo, ex consideratione Dominicae Paς sonis: tertio, ex desiderio patriae caelestis . Qui quid autem cogitare noverat vel poterat de Christi tormentis, mente percurrebat . de quo tantam sensit dulcedinem,ac nsavum mellis in ore servaret,&z.
Hactenos Gesarius apud Henriquas in Momi cisi iadiem I. Maii, in Annota . II. B. alterus de Bietbacto h sanguinis splenitoreis sanctitatis titulo celeherrimus, qui saeculari militiae valedicens, in Monasterio Hemmen-rodi ordinis Cisserciensis Coenobilicam viminco, versorum amplexus est ibique caelestibus favoribus nobilitatus, obdormivit in Domino. Eius prΦιndam de vi ebris museriis conremplationem Caesapius i ita describis. Requisitus die quadam a Pri
te sicut ipsi mihi retulit quid in mensa cogita
re manducando , b qudd non intelligeret lectio nem' Respondit: Ego habeo ibi lectionem meam: quando manducare incipio, revolvo mente qua-- iter pro me Dei Filius sit ab Angelo nunciatus, ct niter Virginis de spiritu Sancto conceptus , sicqι
124쪽
pilmum solium verto. Deinde cogito , quomod, Angelis concinentibus sit natus; ecce perlectum est solium secundum. In hunc modum transcurro mente Circumcisionem,' agorum adventum, oblationem ejus in Templo, aptismum , Jejunium. Passionem, Resurrectionem, Ascensionem , Eancti Spiritus adventum , extremumque Iudicium Talis est ergo lectio mea quotidiana, cujus finis, finis est prandii. Quod in tali libro comedens legeret,iessabantur lachrymae, quas in mensa si uenter solebat fundere. Hactenus caesarius Anna Cist. ιοω. 4 ad anu Iaa 6 rap. 6 num. s. ΙΙLB.BriolayaVirgo, h)quae nuptias sibi a patenistibus propositas ctiaculi commoditates fastidiens. habitum Cisterciensem assumpsit. Ibi continuum silentium cum omnium admiratione strictissime custodivit Christum Cruci affixum pectori impresilam gestahat, omnes alias terrenarum rerum cogitationes excludens Saepe Sacerdoti celebranti A gelicos spiritus assistere vidit in eadem Hostia consecrata puerum Jesum , vel ipsum Cruci assi. xum,seu spinea corona redimitum conspexit. Ipsum etiam Sacerdotem aliquando inter celebrandum sanguine perfusum, aliquando pulcherrima si rumsuaveolentium corona decoratum contemplata eis.
4ra quoque sacra in qua Hostia pacifico aeterno Patrici
125쪽
Patri offerebatur caelesti fulgore circumquaque rutilans Virgini oranti visa est. In tanta autem vi- sonum magnitudine humilis perseverans , e vita mortali ad immortalitatem excessit . Hamuhs Henrique,ex Uita ipsius, edita Lusitanicea Bemargo de Briso rom. I. lib. s. cap. get ubi eius admirandamistutos describuntur IV. inidam devotus Monachus ConversusOrdinis Cisterciensis, flJ qui solebat toties, quoties
eum contigerat transire coram quadam imagine crucifixi, quae erat depincta in suo Monasterio exhibebat ei profundam adorationem: d rogabat
eum per illum extremum dolorem agoniam quem sensit in Cruces, ut dignaretur recordari animae sua in articulo mortis. Et perseverando in tam pio exercitio omnibus diebus vitae suae, tandem venit terminus moriendi, quo cum obiisset, statim apparuit Abbati suo tunc quando disponebat se ad
dormiendum , ct dixit ei: Cum vestra licentia, Pater Abbas, ego vado. Et respondit ei Abbas: ubvadiso Subjunxit Conversus dicens: Ego vado ad caelum sine dolore alicujus paenete purgatorii, Cum iam de hac vita migraverim. Super quo miratus Ibbas replicavit Quomodb hoc potest esse, quan- inuidem vix homines sancti vadunt in paradisum, ritu prius senserint aliquam paenam purgatorii Tunci recensuit Conversus suam illam consuetudinem, quam faciebat dum viveret, 'uhil propterea D rninus JESuS recordatus est illius. Interrogabat
126쪽
eum Abbas utrum senserit dolorem in hora momtis. Respondit sibi visum fuisse , qudd totus muniadus est quasi maxima petra, quae cor ejus prem hat. His diciis, evolavit illa sancta anima ad ca lum . Hactentis Caesarius apud Alexium Segati cumcinum in suo opusculo cap. g. g. 6 a cui titulus est naitica Singolare per condurra con facilita 'huomoalla era perfitione.
V. M*dam Venerabilis Abbas m de Filii,
Monasterii Savigniacensis ordinis Cisserciensis. quem Dominus tanquam servum fidelem, bene operantem saepe visitavit, ct de arcanis suis multa revelavit, ydum aliquando in die Parascevescribcem Domini devote adoraret, devotionis suae lachrymas etiam in propatulo cohibere non valebat Qus videns iuvenis quidam, carnali animo coepit interpretari lachrymas illas judicans esse hypocritales, ct nihil puritatis habentes. Moxque suadente diabolo incidit ei desiderium vehemens, ut proiecto habitu Monachali saecularem resumeret , Crucem assueret, desite Jerosolymitanum assumeret. Haec eo cogitante, revelatum est Abbati divinitus quid mali actasset in corde Neophyti Fratris ille gizaniorum seminator antiquus . Vidit enim ipsum invisibilem adversarium coram eo stan tem instar alicujus Jerosolymitani, palma, pera dehaculo insignitum , atque selavonia coopertum quicumeodem juvene disputabat, acriterque insis stens
127쪽
t xxxii . praefati ad Lectorem
stens usque ad buccam digitum importabat, peracto itaque divino officio, fulicitus sui Abbaa
eundem Fratrem secretius convenire, praecipiens in virtute obedientiae, ut diceret quid in illa hora sanctissima ante Crucem Domini fastinato corde proposuisset . Sentiens autem Frater a Uiro spirituali se esse deprehensum, verecunne cuncta fatetur, hse deinceps emendaturum humiliter pollicetur,oc. Hactenias Herberius
VI. B. Ermendrudis Λhbatissa in Deythirchen, n ordinis Cisterciensis in Germania, post sancti sinue vitae felicissimum cursum, purissimum spiri.
tum reddidit Salvatori cujus pium transitum casarius Dyse narrat Cum moritura esset, Passi Mnem Domini coram se legi iaciebat. Et cum ventum suisset ad locum illum, In manus suas commendo spiritum meum, ex multa pietate cordis hare verba quae ei ultima suerunt dixit inama tissime virorum statimque agonizans, cum Chris, in manus Christi spiritum emisit, C. Hamnis rasarius apud Henrique in Mono Ost ad diemas Maii in Annos.
VII. B.Λleydis, pymaterSanetissimi parris nostrἱ Bernardi, qu a in taculo non saeculariter vivens, filios quos Christo genuerat , instruxit piissime multis virtutibus ac san iis operibus gloriosa die hora a se praedictis inter psallendum siliciter quievitin Domino , circa annum Domini millesimum
128쪽
dentesimum decimum . De caius vita sancta, ct morte pretiosa q) Ioannes Eremita se 'Uti Maher SanctiPatris nostriBernardi religiosissima extitit. Consuetudo ejus erat per singulos annos in solemniis late Sancti Λmbrosii universos Clericos . quos invenire poterat, congregare, eosque in eadem die ad honorem Dei leatae Mariae ct memorati Sanincti cibo ct potu solemniter reficere. Deus autem honorem quem illa Sancto suo exhibebat annis singulis, eidem remunerare volens mortis suae quae in AnniversarIo ejusdem festivitatis dies futura erat,illam istae iam fecit die quadam ante festum
unde ipsam spiritus prophetiae participem sulta
non incredibile es, Illa autem viro suo, a filiis suis, ct omni sim lia suae hoc quod sibi revelatum fuerat indicavit . Cunctique admirantes, ct primi, non credentes contingere sicut praedixerat , postea inagis adnairati sunt . Porr vigilia festivitatis imminente, sebrIs artus oceupavit . Die autem festo post celebrationem ista, Corpus Domini sibi asiserri devotissime petiit quod factum est . Dein
de sacrosanctae unctionis munita Sacramento, cum accepisset Eucharistiam, universos Clericos secundum Consuetudinem ad camam convocari secit Illis autem recumbentibus, filium suum Guidonem primogenitum advocavit, intimans eiis sollicitElanculcans, ut statim ClerIcos resemone completa ante se convenire saceret. Ille autem benignae main
Dan. Tremita Lib. 1. de ita S. Bermcap. 6.
129쪽
tri suae benignissime obediens, post resectionem
Clericos in unum convocans secit ut mater petierat. Adsunt Clerici quibus congregatis in puritu congratulans ancilla Christi, nuntiat dissolutionem sui corporis imminere. Illi autem Domianum pro ea suppliciter exorantes, Litaniam incinperunt: cum quibus ipsa, quousque ultimum exhalaret spiritum, devotissime psallebat. Cum vero Chorus psallentium jam pervenisset ad illam Litaniae supplicationem , Perpassovem is crucem tuam libera me Domine, necdum cessans a supplicatione: illa in ipso mortis articulo in manusDomini Comen apans spiritum suum,&clevata manu signans se signaculo sanct Crucis, in pace reddidit spiriturn Inliunc modum sancta illa anima r de templo sines Corporis egressa, manus sicut erat erecta ad indicandum signum Crucis, videntibus Hadmirantibus cunctis qui aderant, sic remansit. O foeminam igne divini amoris incensam, fide robustam, spe Potentissimam, charitate devotam felix n lierct beata, quae talem honorem erga Deum a quisivisti, ut de diem depositionis tuae praenoscereS. in intuoselici transitu aded evidenter super te clam rosteret signum redemprionis nostrae Signum, i quam, in quo Deus ac Dominus noster, plus Jesus Pro salute humani generis pati dignatus est. Hactenus Ioannes, Eremita appellatione cujus verba refriRobertus Abbas casae Dei, num Bernardi Nepos, apud
130쪽
VIII. B. Gerardus, HSacrista in MonasterioChira- vallensi ordinis Cisterciensis in Gallia, vir sanctiΩsimis moribus pollens, ct Monasticae persectionis mulator eximius qui ab ineunte aetate in illa sacra Solitudine religiosa militiae nomen dedies; in tantumque coluit castitatis virtutem , ut felicitate quidem .. Iam virtute, ab Angelis videretur differre. Et tandem divinitus praemonitus, mortem jam in stare sibi cognovit, de miraculosis praecedentibus sugnis eliciter migravit ad Christum Duomodo amism praeesse iis hae signa miraculosa. Auctor Libriae exordio Ordinis cis retensis thse enarrat, diacens: De cujus pia devotione illud silere non possu- an us, quod quasi divinitus factum ab eo , vel potius in eo miraculum vidimus, ct gratulati sumus. Nam com ultimum spiritum traheret , jam vires loquendi non haberet, tribus aut quatuor serme horis manus junctas atque protensas tenuit immobiles versus Crucis imaginem, ac si aliquo sene colligatae
essent. Et cum caetera corporis membra huc atque illuc urgente dolore crebrius jactitaret, manus tamen 'uas, ut diximus, tendebat ad Crucis imagi
nem nunquam abinvicem seperavit, nunquam amplius ad se retraxit: hquod vivens saepius a t fiet, etiam mortuus indicavit Hamisias ducto kxordii ordinis Cirierciensis cujus verba referunt.