장음표시 사용
102쪽
PROOEMIUM. cArgumentum. Mettio haee neeUBatem ostendit PLANTAS ad eerta Gmri in SPECIES reducendi. Semuneulas habet s
LANTAE nimis certa GENERA QSPECIES constanti
ratione, non pro lubitu huius vel illius, redigoritur, is nisum, qtias reddetur Phyloscopiae suinum. a. Intel cus autem humanus infinitum fugit, quia infinita peritransiri nequeunt. h. ordo autem classium Generum, Specierum eminum is itis imponiti a i . Praeterea diiselle admodum reddit Bolanicum studium varia stediscors Plantarum aneliaιi9. . . Eius autem discrepantiae causa inter alias etiam haec est quod plarique ex Bolanicis id potius dant operam, ut novas sirpes proferant, quam ut eas accurate ad vera Genera permitiarentias pecificas ieeun. dum Logicas leges reducant.
103쪽
ALTHAEA Se AGRIMONIΑΜ juxta Iulii Caesam Scaligeri definitionem non esse CREΜΙΛ adversus esum ostendit Settiune.
observationi committit Semune. 4 Arboream P a tam in rutiem, FruM ammiamborem transire posse commonstrat. . .
rara possit. Secuune. Io Alia quae Praedi mentis Miau eis obsent, enum
sVFFRUTICIS apta est ad eam notionem exprimen uam, quam caliger et sinae,ci tribuit, CREMI voeabulum. Contra Iulii Cis Scaliger Exercit. I3o. r. basis nomen SuMuticisin remit abjicere, Hyere Plantam Mulascaulem Plantam ab imo Raminam, Plantamin uom; perdinserentiam Perennis in singulis divisionem continuare. 3. Ira Frutexerit nia Musticaulis Perennis de Arbor erit Huma, nicausis Perennis.
104쪽
-r. Qui CREMIUM eum Arbore in eo convenire assirmnt, quod is Trunco sit fingulari, sive Unicaule ALTHAEAM, AGRI.M O NI AN inter Cremia perperam numerant. Utraque enim est Multimulis. 'Iul. Cassi Sealig. dict. Io
a Iacobus Theodorus Taber montanus in semes induta,Eud si tela Theii 4 seca. Cap. p. 337. Κ, edit Francos. 6rio expresseri Agrimoniam describit, quod plerumque binos Caules proferat,4 ita pin
3 Dodonaeus Stirpium Histor Pemrad. I. La. c. 7. pingit vel quatuor Cautibus, quorum ti me tres sint recisi. 4. Ithaea tres Caules pingit Dodonaeus demta d. e. l. r. c. 29. nisi Pictor errarit, ut non Caules, sed Rami sint ab imo Caule. si Sine Ramis tamen Caulem Agrimoniae recte Caesalpinus, hoe est, Simplici Caule esse scribit, de Plantis l. 8. c. 4 initio. Ita omnes pin
I. - - ω ex e sim oculo prodeant, an ex vicinis tantum ulterius obseervandum est. Si ex uicinis, FRUTEX ab ARBORE non dissert, nisi fecundum magis .minus. Namin Arbores e Radicibus Stolones emit- IV. r. Rieri potest, ut Arborea Planta recisis omis hoc est cacumini. bus caudicum maiorum4 adultiorum in Fruticem, ruricosa, recisis Sto-konibus, in Arborem transeat. a. uuaedam ad utrumque potest esse indifrens. 3. interim etiam inque cultura in Arborem Planta adolescit, dum unus Stipes reliquis Stipitibus quasi Stoloniis, praevalet. . De LENTl SC Pena grabellas in Stirpium Adversariis is P. 4la Antverp. edit is76. Fassitur re Iallit Senensis, quod pumilas, recensen Lentiscos alias a procerioribus specie facit., s. Fit enim tantum resectis Comis ad usum, ne in Arboris is lationem assurgant.
105쪽
, 6. Gustas item Rariorum Plantari Histor. l. t. Gro initi Magnaissolum ex parte fruticat emissu multis ab tina Radice Stolonibus o Virgultis assurgens, lentiis Viminis instar Obsequiosis. - . Interdum vero, quando non caditur,sed negligitur, ut pleris- is que locis ad Anan fluvium observavi in Arborem issae magnitudinis excrescit. 8. De MYRTO Theobrasus Histor Plantari l. I. c. s. o οδι Μυρριν - μη ἀνακαθα tu nisi sepius purgetur, in is, νου κλαφῆται fruticem transis. 9. Ergo vult natura esse Arborem uultura conservari in Arb rumgenere, absque cultura tandem ex Arbore degenerare in Fruticem. io I LEX quoque OCCIFER A cultura coercetur in Fruticum ordine. In De RVTA vero Tabernamontanus in stine muter, Audis, Iten Phetis q. se l. 32. p. D. 398. E, Francos edit. 6i3. quod rat
is tura elevetur ad Arborum dignitatem,scilicet ramis Stolones deputem, tur argenteo cultro, murum conceptus defringantur. - 2. Iosephus item de bello Jud. l. 7. c.' , testatur, Macherunte vixisse Arborem utam ab Herodis tempore usque ad heltam Iudaicumissus Vespasiano, Ficu non minorem. i3. An vero Iosepbo eredendum sit, dubitari posset, quia ibidem tra-- dit sabulam de Baaras Radice, quae in valli Mocberuntis eum vita peris is culo eruaturin abigere valeat Daemonia visis immersa. 14. Denique & SALVI cultura in Arbusculam grandescit, Ramis inserioribus semper recisis
r. tantis Disi ARBOREMAE HERBAM an veri a sit, videtur quaeri posse. a
salpini de Plantis Ll. e. u. - 1. MELONES enim in Peruvia plantati Radis a Caudice lignos arborescunt, Arbore ad multos annos supersite, quemadmodum scribit Petrus Laurembergius Horticulturae l. r. GI3 auctore sorte Ios pho Acosta Ind. Histor. l. q. c. y.
sis Cons Mum Epistolam ad Rajum de Methodo Plantati editi Londin p. 4 seqq.&Maius responsoriain ibid. P. 3O seqq.
106쪽
M 3. RICINUS mvrva me rediviva Planta Penaein Ghelio Adversar. p. 3o6. dicitur, hoc est, ne Radicem quidem perennem habet, quae novos producat Caules. - 4. At in Creta multos perdurat annos, scin tantam exerescit al--titudinem, ut non vis scalis admotis conscendi possit, quod Belloniussi tradit observat. l. . c. 8.- s. Clusus item in maritimis Baeticae Ricinos erassitudine humana. altitudine trium hominum, multis praegrandibus ramis brachiatas se multos annos durantes hoc est veras Arbores observavit, easque emis amissime congruentes descriptioni Dioscoridicis 6. Vide eius Scholia in Nicol Monard. Historiam Simpl. Meditam ex Novo Orbe Q q. T. Praeterea In tantia contra Species dari possunt haer ANCHVSA Arborea apud Prosperum Alpinum de Plantis Exoticis l. r. e. 32 qui Anchulam esse negat, non ob magnitudinem sed ob alias causas;-8. CANNABIS Mas, de qua in Tabernaemoviani malitersis Suchst a Thetis a Sect. I. Eap. p. 63 init. Caspar Bauhinus e
-9. CARYOPHYLLVS Arborescen apud eundem Alpinum
1 CHAMAENERION, sive nagra, sive Antoniana, sive Epi- Alohium, d NERION alibi Frutex, in Creta trabes aedificiis funeritans, ut est apud Bellonium l. de neglecta Cultura Sti . Problem. a. siti. I AN US Arboreus tam Longissius quam Latiosius apud Prosperum Alpinum de Plantis Exoticis l. r. c. Is .in c. I 6. u. EBULVS Graece am&αὐ- SAMBUCVS κέη ex is quibus Sambucus Hirga multas sert a Radice, muto vero Caulem Simplicem tribuit Caesalpinus de Plantis l. s. e. 13. init.: Bbuga tamen in utroque Frondesin in utriusque Fructu Flosculi insident: - 13. GOSSIPPUM in Θria Planta annua in luto Arbor perennis, de qua Prosper Alpinus' de Plantis AEgyptiis. 8.-l4. Ll V M Arborescens ejusdem Alpini, de quo vide librum de Plantis Exoticis c. Io. s. MAL-
107쪽
s. MALUA Arborescens de qua iam olim Theophrastus Husior Plamar. I. i. c. s. stripsit,
is is PHASEOLysi qui apud muHerba Sarmentosa, νιν , Arbor B Sarmemina, Vitis magmtudine, vescentum annos duransvipem istu virens ut testatur saepius dictus Alpinus L de Plantis AEgypti αro. . . II. PORTULACA Hortensis, di Marina sive HALI Musis ramis lignosis Radix huius imo Dianismire Hiemem v x. --ei foliis de oribus, apud Dodonaeum Stirpium Histor Pemptassi
Ais. SCABIOSA Arbore apud Prosperum Alpinum de Plantis
19. Et TITHYMALVS Arboreus sive Dendroides, qui mis Creta nascitur, ad duorum hominum altitudinem, crasti coxae humana sorte emoris. Vide Bellonium Observat. l. I. c. II. Prosp. Alpinum de Plantis Exoticis l. I. a Q.
VI., PRAEDICAMENTIS BOTANICIS Obsi me etiam
UZA, Arbor annua, hoc est Caudice annuo semel tantum fructi sero apud Oviedum Histor Ind. l. s. c. I. uius descriptionem sus etiam, sed Latinam a se factam Notis suis in Garsiae ab Horto Ammatum& Historiae Epirum. Io. adiunxis la)a FICUS INDICA, qua magis dimera ab Aisore, uice, He ba, quam haec inter se; 3.&PALM tam DACTYLIFER quam NUCIFER A. Non ita Ramos sera, ut alia Arbores.
a. Si omnis HERBA Iuram ter bina Fina profert e Funisse Radice antequam autem producat Asne non est Herba in forsan multae a .
Ontra Iulium Caes Scang. Exercit. 09.in Commentar in Aristot. I. r. de Plantis i p. tia Gene P. ed I,4 66. M Co imavit hoc autopsia ubi Mense an r. hujus anni 747 haee in Horto Sereniis,
108쪽
a. De Lilio Purpureo Dodonaeus Stirp. Histor Pemptad 2. l. 2. - 2 inino Focia circa Caulam multa sed ante ejus exortum e Radicisus nulta. hoc est, nulla e Radice Folia, ut in Lilio Candido.ὶ 3. Deinde Caules qui anticipant Focia, oppugnant hanc Herbae Definitionem, ut in Tussilagine observatione digna est Pullulatio huius Plantae e Semine.
Si Herba est, quae Folia eirca Caput Radicis profert ante Caulem. illa magis Herba est, vel etiam aliud nonien meretur ultra Hemam, quae Folia ista Herbare producit absque Gule, Caulem autem altero vel tertio demum anno, ut Cynoglossum. IX. Planta quae Caul omnino caret, magis irrere ab ea, quae anse a lam Fouos est, quam in ab ea, quae non nisi caule Fotiosa est.
r. si Simplicitas inultiplicitas Caudicis Disserentiam ficit, Herba sub alterutro Arbore vel Frutice comprehendetur.
Adversus Guilandin. de ripyri membr. l. ect. I9.2. Atque ita maximum Divisionis vitium commissum tuerit, μeam solam Herbam dicant nullam unquam Caulara emittit, ut Filix.
- . Epicrates Comicus auditorium Platonis traducebat, quod insequireret Genus Cucurbitae, utrum Arbor an OLUS, an Herba foret. Athenaeus l. r Δειπνοσοφ. p. is Din seqv. liter edit Commella. versus illos servavit. r. riuoteles quoque vel quisquis auctor si de Plantis'. I. M. is hisce . Summis Generibus Arbore, rutice, Herba, Olere, Plantarum naturam comprehendit. 3 Nositas ubius Plantae Genus esiae negamus. bὶ
H Quae circa genericam plantarum denominationem d iderari possint hactenus docuit autor noster Vera vero constituendi raraeteris genericio denominationis rationes do et Cl. Graiam in Fundamentis botanteis Vli. t. in Critie botanica . i. seqq. copiosius nec non Cl. CH Gotti Laia is in liuimmonibus re i vegetabilis P. LCap. IV. qui consuli queunti . -
109쪽
bE INFERIORIBUS PLANTAE SPECIE BV s. o
i Amitio In Plantae Giebus eonstituendis FOLIA G mum consideranda esse doceti. Sestiunculas habet et a suaD SOPHISΜA sit, eum modo Flura, modo odor Sapor considerituri Semune. . , i
1 c uamvis Bolanici in Generibus discrepent, tamen in Speciebus maingis conveniunt, inve imissis discrepent, sive conveniant, βω- per tamen MUGURAM,espiciunt Alius Florem de Fructum sive mmen alius Radicem Lalius I ρ respicit. Vid. Psalpin. de Plantis ra.&ia. 4p Magog. inremHerbarix. Ego autem Diti s FOLIA respicio, quia ea quavis sere P et reperiunturi maxime persistima partes sunt.1 1 . 3. Radice enim, quamvis semper adsint non tamen oculis νη- sant Flores vero plurimi quidem puleritudiue sua oculi aciem in se converrentiat πω diu videntur Semina denique quomodo fila sne, pr Pter summam eorum subtilitatem sepius ignoratur. 4 interim iis dissiteor, quod Flaris cli Seminis situs quandoque is cognationem arguat Speciei, quam Foliarum. s. Eius exempla habes evidentia minanunculis, Gerariis, Potam isserenibus, in Incubante Plantagini dia est Potamogeton alteram is donaei Stirp. Histori emptad 4. q. s. α a Crispifolia sub Tribuli se Aquatici nomine a Clusio Rarior Plantar Histor. l. 6. in descripta Areusisti
110쪽
1. Dum Bolanici in Plantis nominandisis sub Genera redigendis modo Flatiram considerant, modo praeserunt Odor in Saporem est SOPHISMA Homondimiae longinquum ideo non tam facile deprelie ditur. - 2. Ita Figuram in Mob Virginian Caspar Bauhinus Pina The in Boranici Appendi c. ad pag. 7 . 3. Odorem & Saporem considerat in Boto exicana, quiam Figmora alias triplici propriorem fatetur, dicta Append. ad pag. 38. lin. 21. - Rursus Odorem negligit, quando inter Valerianas reser aliis quo Species Doriras Pinac dict. l. 4. secl. 6.
III. 1. FFERENTIAE a Spinis, Colore, Odore, apo
re Facultatibus Medicis, Loco, Tempore Germinationis, Numero
denique Florum vel Fructuum desumme ACCIDENT LES suu Speciem non variant.
a. A SPINIS ordiar. 3. ACANTHUS Satiuus Foliorum incisura, κιτ eLι sue, se Nucamentis, Thyrso, Floribus, convenit cum Sires, i. At hic vino .s, istis in Italia prorsus non Spinosis, in Graecia inlaeια habet Spinosa, si
, Dioscoridi credendum l. 3. C. 19.
4. ASPARAGUS Llυobis: Hortensis itidem sunt sub eodem
Vt nee CHAM EDRYS Spissa variat Speciem, aspari
Bauhino in Phytopinac. l. . Sect r. in Chamaeci 4 deseripta. 6. CL AB AE nutu, inquit Dodonaeus Stirp. Histor Pempiad. os. l. c. c. . initi vere Genera sisnt. Nam Aculeata Spinosa Cina- ra, quam Carduum vocant Itali Cardo nonnisi degenerans Cinara et sis ex ejusdem siquidem Stirpis Semine utraque tam Dinos quam Nom, pinnis noscitur. Et paulo post Cinarae Fotiis Coni vinis carent, is aut omnino paucis,lsita. Post Spinosa Cinara Foliorum angulos, sis Coni Squamas pungontibus Spinis armatas habet. K3 1 Sciliis