장음표시 사용
191쪽
. Itaque Plantis denegat primam Contactionem, quae respondet ei, quae in Animalium Ventriculo fit, non denegat eam quae r spondet ei uuae in Hepate fit. Atqui etiam haec Excrementa re linquit.
. LONGAE UITAE Plantarum Causam male reddit ri telas l. de Longitud. Brevit. Vitae sin. sed Primo enim Causa eius esse non potest ueneratio, cum eat sus Breviorem reddere debeat Vitam. Brevior enim ita redditur Frequenti Seminis profusione irequenti Partu., 3. Secundo neque quod Divis vivunt propagantur.
seq. Tertio principium potentia ubique esse dicit. Quaero quid est η tui quid δυναια ἐνῆσα Sunt rimi.
ScuoLION. i. Punt quare Bulse dissectaeve vivant, Aristoteles conatur explicare l. de Anim. a. r. aci verbis ad ambiguis. ω a. Videtur autem hoc velle Animam actu esse in ea parte Planistae, quae Cordi analiga estinis rQMΗN dicitur, in reisuis autem is partibus ira esse potestate, fletit in Semine potestate esse dicitur; 3. Scilicet quia ut ex Semine, ita ex Stolone, Sureulo Ramopotest fieri Planta scilieet ubi satus fuerit4e. Et ita videtur Simisplicius explicare hunc textum. . Ita ni dicit more suo, cum diem aliquid Insigne videatur, confugiens semper ad actum potentiam, quasi latibulum igno-
Hoc vero ipsum erat, quod mirabamur, qui fiat, quod ex partibus Plantae avulsis possit fieri Planta. 6. Neque vero videtur inter Radicem 3 Stipitem peculiatis quaedam pars esse suo organica sue Similaris, quae inis i diei ZeCordi analogum quid haberi queat, sed ipsum Confinium Stipitis via ieis dicitur
. Aristoteles l. de Generat. Animal. r. e. llo paulo ante finem rex uno Semine tintim Corpus ut ex uno Tritiei Grano unus Fundus, ut ex uno vo unum Animal. - ἰξ i,. Σπενματε eo
Sed plures Caules ex uno Fundo. 8. Et alibi a radicis o -- ἔ, septem Culmi ex uno Fundo. T O. The
192쪽
s Theophrastas I de Causis Plantar. 3. e. g. ante finem risu Erilli κήαλώ περὶ fri Vitem formare oportet cireuisnτὸ Πω- να circa fundum. to Dioscorides I. t. e. 33 fici de Spinato hirider ursas tabens M us risubiatales, aut Hores multas a Fundo. ii Homerus Odyssi vers 362.3Odyssi versao . Nonnullin Ioan C. I. com ri Πpm Radice dicunt. Vide Eustathium is ad Homeri loca dieta item ad Iliad. A vers. 63 . ubi Misu Auri se id est putrefieri deducit. ta. In Frinibus est epitium illud tibi afri fuerant elisis. Dio Porides espilo si a tribuit l. i. e. r i. Et Pollux nominie μα Tection. 34. G. is v. . - Σ-- Πι ιιιι Heuum Pytbmenem is ab Attieis kφαλ. LVmbilicum nominari scribit. 13. Ceterum apud Theophrasti mistor Plantar. I. I. e. . is quidam Medullam vocant Cor.
Post Argumentum Assertionis 4 adde: Ugustrum an Frutex dieendum sit, inqui it. Corrige deinde numeros assertionum sequentium.
In Argumento Assertionis . quae nunc fit 3. Sectiuncularum binario. Assertioni subjiciantur haec:
V is . Frutiribus adnumerat Ligustrum Dodonaeus Pempl. 1. l. I. c. I. is&Pemptad 6 L4 α 3. Radices per obliquum spargi scribit. a. Ego observavi raro aut nunquam 'ut care Potest daci aliquid inter Arborem ocFruticem intermedium, scilicet D perra Arbor. Corrigantur deinde numeri Assertionum sequentium. Assertionis et Secti culmia Post mutatum punctum in comma,
193쪽
Cum totum in illis, quae Caulem fero producunt, huiusmodi Folia appareant, ut Tara cum Onoglossum, Verbascum. 3. Deinde non existimo Bina provenire in iis quae Sigintimi mrunt Folia quod amplius observabitur. Corrigatur deinde numerus Sectiunculae a & post eam Sectiuno subiicer . Tertio sorsan prima Bina Folia non Radicis semper, sed saepe Caulis Folia sunt, quae cum Caule explicato adscendunt is fundo
Corrigantur iterum numerus Sectiune. .in pro Deinde scribatur Denique.
ADDENDA EIUS D. FRAGM. CAPITI IL
Argumento Assertionis i subiiciaturi Seholion Caesa ini ordinandi Plistas rationi quid ustis, ampIIusillustrat. Sectiune. . In Argumento Assertionis 3 augeatur Sectiuncularum numerus Assertioni r subiunge haec i
MMOLI . . . Vbi semistia pulpa vel on1-t, Lanugine haerent, non videtur disterni posse, utrum Coreulum Seminis sit in inferis, suis interiore sive propiore, an superiore live exteriore sive remotiore
. In Pula latent Semina Flavo. Quomodo igitur CesaIpinus Fleum iri ordinem suorum Generam potest redigere, eum Semen injus quomodo situm sit, ignoret. Quomodo enim in Gravis tanti, Iis invenire potest Greulum Ego non dubito inesse Coreuliam. Porian in exseratis etiam Neis si Grana macerentur Aqua, ita ut intumesinint, apparebit cor eurum adhibito Per pirisio. In l. 3. e. 3. de Moro agens alluvId habet ad Teum pertinens. Vtrum etiam Corculum Granorum Samburi quorum Te na in uno minoὶ semper deorsum vergat, ueri potest. Cet
194쪽
6. Ceterum in Pulpa quoque latent semina Berberis, thir, O acantbae D tarn Din aube. In Dacanthae Baceis faede
disternitur Vmbilicus.7. In omento Populi Νigra Semina adeo parva, ut visum fere fugiant. Hic ergo Seminis litus respectu Floris Corculi seminis respe tu Petioli certus esse nequit. 8. Quemadmodum Min stringa Caerulea ob exilitatem aegredi sternitur Sirus Flori respe tu Fructus, ubi Perianthium Currum imam partem angustae fistulae Floris Iudimentum Fructus c-- plectitur. In Assortionis . Sectiuncula r. inter voce G RMQN ATIONI sin Nu MERO interlice: TERILITATE,
Eiusdem Assere. Sectiunculae 8 subiungeris 39. CYCLAMIN Species tres Dodonaei Pem prid. 3. l. r. c. I3. Spe-- cie remota conveniunt, disserunt tamen odore. Prima exiguo, secun-- da majore, tertia suavissimo Odore Flores prosert. et o LUPINI Caeruleus P los nulti Lutetis Grato odore. Corrigantur numeri Sectiuncularum sequentium; Sectiunculae
quae ibi est 28 subjice: 3i. ARMENIACA MALA Nucle sunt Amaroin Diaei pro Soloin
31. CYPERVS alius Dulcem Edulem habet Radicem alius
Cori gratur rursus numeriSemiuncularum sequentium de Se iunculaeque ibi est so adiice: ue . STERlLITAS non facit Disserentiam Speciei. Nam ex ejusdem Plantae Semine saepe iners Plantae enascuntur, non quidem Specie&Horma, sed Sexu;-s 6. Vt scilicet uitia norem Majusculum proferat terilis sit, altera Semen, sed Minorem Florem. ut de S ESAU Ol DE SALMANTICEN SI MAGNO Clusius Rarior Plantar Histor. i. c. 4.-s . Eodem quoque Semine sterioris Fertiles ALNI oriυntur Cae--salpin de Planci l. r. I. item Ita l. r. c. o. 4 8. Similia de CANNABE Jul Caes. Scaliger commentar in l. 3. de Plantis p. 43. a. D. N p. i. r. A. Et Bauhinus partim in Pinac. l. 8.is lect. s. partim in Tabernaen Ont. Erihuab Pari et sta s. c. ii Canna-ribis
195쪽
M Fructum fert, non Flaret Canuabis Femina nascitur e Semineis Maris Floret sed absque Fructu. . Specie mihi non videntur differre, sed Cultu. Nam quae summittitur, ut ita loquar, in Ramos, Semen seu quae ita colitur, ut absque Ramis gracili altitudine assurgat, Torem seri absque Semina de haec ad Fili ficium comini da.
Corrigantur deinceps numeri Sectiuncularum sequentium Quiti. ma haec fiat, -66. VIRGA AUREA Serraturam Fotiorum deponit aut minui ope Guinam Caspar Bauhin. Pinac. l. . sec . . sin in .via.
Argumento Al Tertionis l. adde: Scholion Veterum in deeribendis Plantis brevitatem exempIO ABIE. TIS, PICEAE de PINI declarat. Sestiunc. 38. In Argument Asseri r numerum Sectiunc muta, o. scilicet in I4. In Argumento'. itidem muta numerum 3. in . Assertioni r adjunge quae sequuntur:
hi A nam Abietis o PITYOS Leviorem esse quam PEUCES; Resnam vero Peuces Graviorem Picosiorem VΤωοῦ, r.ea, scribit l. o. e. a. Lib. de Causis Plantaria. c. o. paulo post init.:
nicis Abies Sicca verum Penee Humida est. os. Quod IIgnunt attinet Abieti similiorem Pion Arcadum quin, Peruem tramque tradit Histor Plant. l. 3. o. 6. Nus luam vero decidit, titrum velit ex sententia Arcaduna. an Maeedonum &Ideorum loqui., , . Alii enim loco pmxime dicto Peaeen Sitivum sive Urbanam, -4 Si estiem de hanc vel Idaeam vel Maritimam oria αλ-ι faciunt.
196쪽
- . Macedones item Peucen Sativam si Sila' 'ren agnoscun , is sed hane Maris Se Fout appellationibus distin uunt ex uiribus, Mas habet Συκη . Femina a: adjiciuntque uir . Sterilent. s. trum autem Peuce dura de Maritima stim ac donum Muia ea Femina conveniunt ex Theophrasto colligi nequit, neque pleTheophrastus scivisse videtur. is io Arcadesiit mappellant tum Peticen Sativom, tum A., , , it Quamque ante Theophrastus vocat ex Areadum sententia
.. . o. ιιι ρον, pos vocat π. τυ K p. . at cauam primo ex sentenis i Arcadum vocat τυνγ.α πο, eam dein simpliciter reos vocat.
dii. Videtur norasse omnes hasce A Eores fere Cono vel Sir bilos in quibus iunt iacet istae. Vtinam harum Arborum Disisterentiam nobis monstrati et 'ri 22. Athen.rus Πιε . . Eu ρυα Pructus Us Arboris, quae a beophasio. Petic Petur scribit Deipnolo hist. s. in . .: Il edit. on melino et a Plinius i. s. c. to Grai .li Pineu ticiis
197쪽
Apud Piti t.u est Pinea Ma b Teda vero fit de ex Pin sike Pin astro de ex Picea. , χ7. ita Theophrosii ex eo p at si Pinum Matthiolus In Dioscorid. l. e. Sciauhinus ibi ad Matthiol quod Pius Gelimis alia Satrva, alia Silaestris. rias. At Plinius i. s. α to etiam Pieram Sativam ponit, cujus
o a'. Clusius Rarior Plantar Hist. I. i. c. 27 dubitat, Pleea, Notb., Taimen utrum sit Pi Theophrasi, an ejusdem 'Eλar έii 4.: is accusat Galae Triopbras corruptos. , P. Dodonaeus Pemptad ult. l. ult. e. ra Pitγn esse Piceam pro Scriboni Largi composition. 2 i item ex Piroca ιι, quaris res Beroni in Picea tantum inveniantur, non Pino. Ut credo. rip. Solent enim Eruci Satibas Arbores potius appetere. v. Quod si Pe een ii v dicamus esse iramque Pinum vel viIteram Pinum, alteram Pinafrum V esse aequipollentem, Germanorum Tannm Namin Theophrastus Iole tern Alarem in Histor Plant L a. e. io quod modo sectiunc ac si
33. Discrepant adhue Auctores.
,33. Bauhinus vel Matthiolus in Dioscorid. i. i. e. 7 . una eum. I bernar utanosi dulcrb. l. 3. est. 3. c. a. p. 66a.&663. robitrari Pice pingit in in Extremis Ramis, Abietis in Geniculis. AI . At cluptu Rarior Plantar Histor. l. i. c. an Coni uiui in in tremis Ramis non Pronendentes ut Herae, Iediremi, Cra ores
is Poliis Abietis peree uidia, versu parte inreace. cum Taber-
36 C almus de Plantis l. r. c. a. quas ex sua observatione, Abierem describens Theophrasti enim L Plinii erba deinde separatim ubiungit eanaeem videtur Abietem agnoseere cum Clusio. A I Abelius Starp. Observ. p. n. litet appingit Oros eis Medio Ramorum etiam Inferiorum Propendentes in Adversariuri vero cum Pena p. o. Picere quidem Conos Grandioris, Ventros seres in Kamt Flexibiu Abieti autem in Summis mirus Gnosiis ea istam obverps Mucronibus adscribidiis 33. Apud Dodonaeum Pempl. ult Lili. e. u. &i6. ea n Figura quae apud Lobelium Piceae Abietis sed titulis per utitatis.
Assertionis et Sectiunculae . haec subiungantur:
et Lacoma Iobi, Gallis Mariae, Hispanis Moins, sit Christi. Vide
Cluc Rarior Hantar. I istor G. c. 37.4 Pen. bel. Stirp. Adversar. p. o. Cur itaque non potius ac maria
198쪽
haec Appellatio parit Specierum Confusionem. Corrigantur numeri Sectiuncularum sequentium, inani quae ibis est excipiat haec risia POPVLUS LIBYCA Plinii l. 6. c. 23. in Gallia, Italia de Gemi . Inepta etiam est appellatio Siadiatris ierisester, id est apsi-
eum, quasi Piper verum classe non indigeat. . Assertionis . Sectiunculae ultimae lixe subiice: 4 FRUMENTUM apbinum, quod cum Semine Phalaridis Caanarienogras ex Canariis advehitur, TURCICVM vulgo appellatur,
si Cordo Histor. Stirp. Triticum Bactrianum dicitur Maiesum potius appellandum, uti vocant Americani. s. Nam ex America primum translatum est in Europam, non ex Asia vel Turcia. -6. Neque est Frumentum illud Baiianum, quod Grana Otiva si magnitudine fret, cuius Theophrastus sititor Plantar L 8. c. q. fin. Silinius L i8. c. 7 procul aran. in quo pro viras legendum Olivas is mentionem faciunt. I. Nec est Bρσμορρο, Frum nitim Tritico minus. aod ne extrais Bactrianum s Bablonium agrum, antequam coctumst e . te. t m I- , fores jure urando adiguntur, uti Strabo l. 1, p. 76. edit. Vignota vers i. testatur.
ADDENDA FRAGMENTI III PORTIONIS I. CAPITI .
In Ardumento post Assertionis 6. Argumentum adde: quis ARISTOLOCHI E quod ad Radices.
Sequens numerus T. mutetur in LAssertionem 6 excipiat haec
VII sive M. ARISTOLOCHIA LONGA, ROTUNDA . AELEMATlTls
disserunt Speeie quod ad sadice PisTOLOCHIA etiam quod ad reliqua convenit Radices Fibrosas habet. Corrigatur numerus Assertionis sequentis.
199쪽
DE EDENDI HUIUS OPERIS CAUSIS.
Quinquam Phasici sperii liquid edere AUCTORI bis, terve ANIMUS
fuit, de de proferenda inn imis dagog quadam Physica, una eum Disputationum duarum de Principiis Corporum Naturalium I be tis, s .im olim quidem, eum Examini publico in Gymnasio subjicerentur, impressis, sed recenniis post de non parum auctis, contentius ex eo tempore, eum ex lapsu aeger aEtus es Ier, cogi ravit famam tamen est, nescio. quo Faro, ut modo novae Curae ipsum in divertissimas Cogitationes murire ni modo oblatas Conditiones Biblioma repudiaverit, modo Typorum, praesertim Graecorum,
Forma displicuerit, saepe accuratius quaedam proponendi co sitium ista, ut rellis qua Opera distularit, denique MORTE INTERCEPTVS Spem omnem ab ipsius manu aliquid perfecte ordinati exspe tandi praeeideritia. Erigitur tanti in Meditata vel BLATTIS STineis Orodenda remiaquerentur, vel hi, anus cuiu dam Iungianarum rerum IMPERITI aliquando ineiderent. EG quoque FIDEM eam, quam edita Historia Vitae ostia Auctoris obstrinxeram, quodam modo liberarem statim post mortem Au toris Testamenti ipsius Curatoribus Consilium meum exposui de edendo in lueem Physeo aliquo opere meumque studium, quantum adhibeto valerem, in eo curando lubens promisi. . ei licet, cum I.ogicorum Θmnas tum de Demonstratione Zarabesiae oppositorum, Reeensonem me curae commeudasse Au tor, ego vero Logicam in P si , meis studiis convenientius, exercere mari P fici operis Ree.nsionem Logici Reeensioni praemittere volui. . Accessir, quod in opicis ex parte suam Sententiam jam expresserit quam quilibet qui eueit in Hamburgens Logica legere poterit in Physicis vero praeter Exercitationes Protopitysicas nihil de ipsius Scripsis imorestum exstet. V V
200쪽
s Ut nune nillil di eam DE ARISTOTELE REFORMANDO praeeipue EX PHYSICA. Quod ipse in Epistola ad Andream Suaret tum 64r M. Sept. perscripta, no it,in in alia ad Seldenerum eodem anno 22. Sept explicatius his verbis repetiit:
PD sica ordiendum esse Philasiphia Emendationem semper existimavi, Madhuc in ea sum Sententia. Logicae controversiae nis caute tractentur, liri: ehoisiam, di Metas Iscam elabuntur.
6. Cum igitur Consilium meum Curatoribus Testamenti probasem, cor stitu oram Disputationum laysicarum, in Gymnasio olim habitarum Theses, Exercitationibus Pitysicisti aftenus non editis iunctas praelo committere, PRAELECTIONES item PHYSICAS, quae praesenti Operis maxima Pars sunt, APpendicis loco subjungere. . Haec enim ex Physi eis Scriptis sunt ab Auctore, ut edi possent, Continuo Stylo connexa s. Sed PROPTER DEFINITIONES Praelestionibus adhaerentes, quas ab Assertionibus earandem Praelectionum divellere nolebam, videbantur Pr ledtiones Appendicis Titulum non commode mereri. v. Quare, mutata ista Sententia, Praelectione prirmittere Exercitationibus Lectoris commodo magis futurum putavr, quippe, in quibus eii nitiones quaedam continen in ad Exercitationes intelligendas necessariae. io Praeterea fore, ut BREVIUS ptimum egere, quae prolixius in Exet citationibus tractata sunt, Intellectui etiam gratius mulio aecidat, non dubito tr. Ne eontra Auctoris mentem praemisero Doxoseopica Systematica Scriptis, cum ipse hoe ordine se usurum promittat in Scite da, quae adita sit Praclectionum Autographo
Aristoteles inquam proponit suam Sententiam, antequam re futarit Contrarias. Ego utar eadem Methodo. Propositurus tum meam Sententiam, ubi A errorniin Zabiarerim destruxero. De Causis Iuperadditae Sectit ni de Plantis Iu De dicam.
Cum non parum Vrilitatis ex Studiis, itaque Auctoris recte cogniti in Lectorem redundare ponit, oper prexium a rurum arbitror Lectorem. li de comparabiti tr tum ' ωιν, tum tueui tum L, ditione iuuante didieerit . iii Hamitae reaio iis ipsi u , qu secundum prodiit Argesit rati auctior quidem quam lux H V impressa est, sed praecipit:ita tamen pereriorem eius, Editione, intcrea dum Piux submittenda colligebam