장음표시 사용
31쪽
a Beres 'a' t Reeedie in bimis puris , non filii, beri, hae duo aura distincta raneuνrratis 1
fed Iubstitutus papillaris succedit filio. Ergo eadem persena lie se habret, α β 'u in dime
3 Pater substituendo purisiariter represeruat se 2 Praeterea,quia haeres patris succedit tam Iium. Ergo filius restatur. ttim in bonis patris, sed substitutus pupillo
4 Statuto vidieante alia uox in castu obitus sine si- Ω cedit, nedum in bonis i patre ooventis, Iiis, ct testamento,per pupillarem exeludun- verum etiam in bonis filio undecumque stur astatuto vocari. obventis; ergo sublii tutio pupillaris est v s Pater potest nominare fueresbrem sitio in oseio rum , 6t reale testamen um pupilli, quoad habenti facultatem, substituendo papillariter. materiam, essectum , & linem, nempe re 6 Alienati e permissi filio per statutum , patri spectu haeredum ,&haereditatum patris, de permittitur persubstitutionem pupillarem. filii, Ear. in ι.Patris, o filii, num.1.f. Earbatus virilitersubstinet pupillare substitu- gar. Alimrad. consit pI. num.19.lib. I. Earbosition esse ρηορνιὸ testamentu filii eotra Giu in d. l. Patris . o filii , num. Σ.σP. Menoch. bam, qui π iter se defendit adversus eum. eons I . num. I 6. de re vera sunt duo test 8 Parer substituens pupillariter non testatuν no- menta, quia subest juris, de rerum diversi-mine filii, cum excludat matrem , ergo non tas, dc pupillus vere testatus decedit, ι.Sed itestatur filius. pluras, A. Si ex Unde pupilla s Suisitutio pupillaris diei turpari,qsequelia ris substitutio, plerumque dicitur testamen amenti paterni. tum filii, de substitutio pupillaris a Iurinici Ghares filii instituti substitutus ei es inerti consultis tabulae pupillares vocantur. Et necessarius filio, quia testator unus sit . quamvis aliquando dicatur patris testamem 'ri Bifrontem naturamgerit pupillaris Dbstitutio. tum in I. Tabulis , Τ. deflatu liber. Id tamenix Media sententνα disintuens intelligitur, ut sit testamentum, quod paterra cive Neapolitano fusistituente pupulariter m non fibi, sed filiolamilias facit, ita CHae. ιαsio, an as dicet κν decedere tectatus Disti d. ι.Tabatis lib. a. definit.Papinian. Vel Iuunttir bona,qcasus. tur testamentum patris, & filii ob conju et . Pater Clericus substistiendo pupillariter, ageta et ionem personarum , ut Paul. de Castriin dis excludat proximiores a portione Consuetudia LPapinianus, s .sed neque impuberis, n. I. varia. ae si ipse esses temtor, ct non filius t 3 Adhaee, quod fit a persona repr senta 11 Fodatarius an possit in Regno vigore gratia te, videtur fieri a persena remssentata . excludere fodiminam, o disponere ad benem ι.Titia, LSi ea condition ubi Bald .de lex 2.eiam masculi de familia per pupillarem' φ qui per alium facit, per seipsum sacer sitationem,ue si potuisset filius r Vidctur. Sed pater in substituendo pupill
riter reprssentat personam filii. Ergo dici-C A P. IV. tur icil/mentum filii, perinde enim filius haeredem habet, ae si ipse sibi fecisset test v N patre filium haeredem instituente, de mentum, s. rtur, Ingit de pupili. quia nam L pupillariter ei substituente, an fingam alia ratione patri concelsum est, ut possit, tur auo testatores nobilis, de fructuosita, tectamentum facere filio impuberi , nisi quaestio in re Consuetudinaria, Statutaria is, quod ea aetas judicio, de prope modo sensa& Feudali. Partem affirmativam suadet, pentilis carere intelligatur, ita Faber in ranam quando in persona unius concurrunt ii aLad d. .Sed neque impuberis. Confirma duo jura, tunc illa duas personas repretiun- tur, nam per dictam substitutionem pupihtat, de habetur, ac si in personam diverso lus decedit testatus. tum concurrerent, ι.Taetore P, wrisdiscretis, 4 Ulterius nam valet pater faciendo testas de his quib. ut indign. LI. L Sι eo redeo a mentum filio per pupillarem substituti avium, I Si pupillus, s. Si ego ιn fine, σι. ω- nem repellere, nedum legitimos haeredesse ius, g. i in L. F.ad aicid. Sed in P/tr filii, sed. etiam illos, qui ex providuntia duo aura concurrunt, Miud proPrium, quo maJorum , vel Statuto, aut Consuetudin instituit haeredem filium, alterum patrium vocati sunt in casu obitus allii sine liocris, dein Rhstituendo pupillariter, quod aus est absque testamento, sicut si filius testatus ese
sunt duae personae, ita ratiocinatur . man. Iacob. S.Georgo de homet. p.2. n. Σ de regal. s n. m. II. ibi οῦ Sed ex disposimom in tomi o.tractat fol. I78.ex sollemni consit. 8. peuona patras concurrunt ha duae fac states, Barioli in terminis Statuti Tudertint,in quo
s.lucet, sibi facere tectam tum, σμ' imm . Mi PMMIuda οδ.i l . m.1. . In
32쪽
De Pluralitate Hominis Legali. Cap. IV.
, In terminis fbrtioribus O fictoruim Regalium lilictiorem naturam habentium , si lilius impubes Regale Oiscium habeat, cum facultate nominandi successorem , possc p 'trem per hanc substitutionem dare illi su
CusUrem in ossicio, utendo facultate filio competente, si is capax , de testatus esset,
'no a' mi s , tanquam emphileuta nominat mlium ad emphiteusim , quam habet, tanquam pater verδ μι re patri e potesatis stro suo testa tur , qaea ratione testamentum puniui censetur.
Hinc fit, ut omnia in pupillari substituatone procedant, proinde ac s pupillus in adulta aetate constitutus sibimet testamentum fecisset , ut probat Ar ei. de aequir. possess. quaest. T. στι. 94. dicitur enim testamentum patris, S filii, L patris, σ filii,
ubi DI . f. de Uul c. 6 Accedit, quod licet patri esset iii terdἰctae alienatio, quae tamen permissa esset filio, tunc posset pater de rei pla dispone tu , quia Bluis disponere videtur, Fald. corii l. 22. lib. Et si mater prohibita esset succedere, nisi ex testamento filii, tunc per substituti nem pupillarem stitiam succederet mater, Barbos: ivi. . st . de vulgari quia vox patris dici tur vox tilii. 7 Hanc opinionem viriliter substinet Barbat. divis fruct .par. 2. cap. I. ὰ n. ZU. ut suffiti tutio pupillaris sit proprie testamentum ti-tii, , redarguit Rurbam decis. II. contrarium volentem ex s.clua .ratione , Per igitur,
insit. de Urigar.ibia Tanquam si ipse filius, obdietionem, tanquam , improprietatis notam per glosin capOolita, verba umquam , ct ibi I Ain. de major. Obed. Tusc.lit. D. PoncIus 8I num. I. At Barbatus respondet, dicti item illam non esse improprietatis, sed veritatis cxprcssivam, ut in L I. C. de de haeres. quantum diceret , ac si , cuius natura iacuiu ra lationem cum iamnibus qualitati-Ds, conditionibus. Bene verum Giurb.
anum. I 8. adversus barbatum nomi-μtim se defendit.
8 Arguitur e contrario. Nomine alterius aliquid iaciens non potest plusquam ille , cuius nomine facit, i. Minor in sing de procuri Seu pupulus non potest praeterirc mair m, si ipse icitetur, & tamen pater potest exclu- cru matrem etiam a legitima, cap. se pater decisam. in6. Ergo pater substituendo nout cusentat S per consequens non
setiatur illius , ndi est iustator pater, it 1 a
' Insuper substitutio Dupillaris dicitur
codicili., rum, ἔta hactetur ex t. II squemadm. testam. aper. ibi: sicut eodicilli pars tur testamenti, rei fecund e tabule principalium tabularum partem obtinere videntur, idem
habetur iri l. qui plures, .ula. f. de υβι r. ibi: Sed plerique in diversa sunt opiniane , quia ct pupillares tabula pars sunt prioris testamenti,
quo Iure utimum, ita etiam Nipodan.in Consuetis . Si filiusfamilias, num. T.
Io Argumentum quoque subministrat, t. r. Is demst. tibi Ulpianus ait: Constat enim, unum esse testamentum , licet set duae haereditates , usque adeὸ ut quos quis sibi fecit, neces rios eidem filio etiam faciat, oe ρ'si humum,
suum filis impuberi possit quis substituere. Idem seriptum est in L Sed si plures, dis possum eod. tit. d equidem fieri non posset, si
pupillaris subiti tutio essit diversum testamentum ab illo patris, ita argumentatur
ii Geminam , bifroiuemque naturam gere re pupillarem substitutione in , ait G . ivi, d. I. Papinianus, Sed neque impuberis, ibi et uasi revoluto mantelio e t pupillaris fisbstitutio modo patris testamentum , modo silii intellia gitur, quasi minam , bifrontemque naturam gerat, quo magis substitutio pupillaris conse υetur, tantur est favor in s. a x Mediam sententiam alii tenent, ut substitutiis pupillaris tunc dicatur testamentum patris, cum militat favor pupilli, ubi agitur
de substinenda pupillari substitutione, cum alias substineri non potest , ita Rald. in I. I.
num. I. Cde testam. milis. Bellon de jur. accres
cap. p. 37. numin. σ46. Unde quod patri ex privilegio tribuitur in suis bovis, permittiatur etiam tu bonis filii, l. Iu fraudem, β. v
tes , f. de milit. testam. Cubal. in I. Centurio, num. . f. de vulgat. a 3 Conducit articulus in specie Consuetud. ap. si aliquis moriens, de Consuexud. filius fa m. quibus Permittitur filio tellari de bo nis maternis pro medietate, de altera medietas debet ut proximioribus matris. Si contingat, quod filius sit impubes , de restari non pol sit, an pater valeat per pupillarem substitutione lix excludere proximiores matris e Napod. in d. Consuetud. Illius familias
num. I. arguendo Pro utraque P rte , Mustinus sit teliator, scilicet pater , vci dualc statores, quia duae haec editates, nona
materna substitutus a pupillo capiat. Demum concludit avxta humaniorem senten-riam, ut proximiores admittantur ad m, dictatem , de qua non poterat disponere n-
Iius, de illam medietatem liberam haneat sibili tutus, de qua poterat disponere filius,& decisum testatur Fict. decf. I Io. oc amplexatus est Pras de Franchis decis I9I. in
33쪽
Procedit; si bona sint antiqua . nam io bonis a se ipsio quaesitis pater per substitutionem pupillarem excludit proximiores , dum Consuetudo loquitur , ubi disponi rurde bonis antiquis. R .de Marin. ressolui. I 29.
Sed video se involuere in haere . quia primo loco tenet Rabstitutum pupillarem exclu aere proximiores,de matrem in bonis a patre obventis , postea prosequitur his verbis : In bonis i patre obven is filio,
eui substituit , exeluditur mater alia rati ne ,
de qua supra, sed obstat huic Consuetudini, quod dum Napodan. ind. a Ios possunt ρρη relata argum'nta praedicta, O declarationem ad d. eam Si pater respectu Iegitima matri debita iubonis pupillo ob emis aliun , quam a patre at substituit r dicit in fine. Sed praemiss non obstantibus bumanior videtur esse sententia L ut proximiores praedicti admittantur ad medietatem tantis m, tanquam si ipse filius sibi haeredem instituisset: erito proximiores hi admistentur
ad medietatem omnium b inorum pupillo obυe
torum siv8 a patre , qui substituit , μὰ ab aliis
agnatis, ct cognatis , ct sic concordat IIU. eum alia et lolsin Consuetud. Si aliquis moriens, in verb.medietatem, vers. .Q.ero e o, dunt dicit obsistitum pupillariter nou excludere agnator,
O cognatos, nisi quoad medietatem, se qua pose sent di θοnere, si essent maiores, O tectarentur. Pro sequela,&consequenΜa Montani m.
test mrmari instantia, nam poto, quod p ter iubstituat in bonis I se ipso acquistis, de quibus liberam habet drepositionem, tunc hujuscemodi bona ex successione patris obventa Elio respectu filii dicuntur bona antiqua, de quibus filius non potest test ri, nisi usque ad medietatem, & altera meis dieras Rectabit ad proximi Ores ex parteo pittis, iud juxta Napoian. σGloss. ubisupra,
per substitutionem pupillarem non excluduntur proximiores, nam haberiar, ac si ipse filius testaretur ergo succederent proximiores tam in bonis antiquis, quam ab ipso Patre acquistis. Quidquid tamen scribat Montan. teneo
per substu utum pupillarem excludi proximiores in bonis a patre ipso acquisitis, de quibus habebat liberam dispositionem, quem casum indubitabilem esse ait Reg. de
Marin. n. 2. & novissime tenet nom. Pansui. is cotη . I. bene verum hanc varietatem Montan. non indicat.
In teria consuetudinis in honis antia quis proximiores non excludi per Dbstit tum Pupitatem a portione consuetudinaria,quq aicitur legitima consuetudinaria,nihilominiis excludi iliatrem, quasi jus matris debilius sit, de in assignando rationem huju discriminis se torquent Consuetudinistae, ut
I subim rar cre erum dissi ultas , quando
Concurrunt mater proxim ures, nam
Proximiores cum non possint ex tuli per pup llarem substitutionem a medietate bo
norum an i quorum, &idcomment eve te re pupillarem , qua eversia reducitur res ad causam intestari, de cum sumus ab intestato , ma er omnes excludit proximiores. Unde sequitur , quod integra medietas matri debeatur. ut pulchre Reg. de Mariis. d. r
fodiri. 129. p 'r totam, praesertim num. I L. &scripsi in traff. de linea art. r. dum
licet consuetudo locum habeat in successi ne ab imes ato, ut scilicet matre existent in medio, tunc cessat consuetuso succedat mater, quamvis per substitutionem pupillarem simus in ea in testamenti, verun tamen proximiores evertendo substituti nem, res redigitur ad causam intestari.
Potior disi ultas eliquando pater , quisiibstituit pupillariter in bonis antiquis sit
Clericus, qui non ligatur dispositione consuetudinum, nec active, nec pallive, utrum excludantur proximiores , ac si pater test retur . Humaniorem puto sententiam juxt1 Nam anum proximiores non excludi a me. dietate bonorum antiquorum , prout non
potuisset excludi 1 nlio laico testiate , si
major aetate fuisset, late lib. 2. de ΓΜ
I s Acerrima difficultas est, an hodie submtutio pupillaris misit fieri in se is etiam
titulatis ad beneficium masculi de familia, stante gratia concedente facultatem excludendi foeminam praecedentem mastulum
ipsum, & disponendi ad favorem illius mastuli de familia , ut per Praxm. Ide studi Casus evenit in testamento Illustris Ducis Andriae D. Fabritii Carrasi, qui institute
ejus silium incialem D. Carolum Comitem Ruborum in omnibus e)us bonis burgens ticis, de seudalibus etia in titulatis, aio nens deinde r me morendo , quod ab is, detisonte Muo felio in pupillari clare quandocum; fraga Hii in detii mieI beni eost burgentatici, come fetidali, succeda, e Mbbia Reeedere it sit.
chessa dι Madaiani mia foretia mili suoi evit Ii matrimoniali hi promessa di renunerare. Pro D. Nanilia edisserebatur, gratiam totelligendam de prima dispositionc, deae seudatario, cui non mucusu , sca toe .uuia immediate succcderet tenipore uis latio nis, de concessum laudatariis, ut aestudis suis disponant, ex verbis: Coe di toro fodi, e stati possano tam inter vivos, quam ιn actu utatimae vatiniatis dijponere. Ei paulo inserius in
34쪽
De Pluralitate Hominis Legali. Cap.V. Ir
in bene Aio di quet mastose delis loro famiplici oua D n I ramon delia di opcione succederia . Unde attributum ex laudatariis, ut sibi ipsis eligunt lacccssores, non haeredi pupillo, neque de bon s istius, ita Montan de Regal g. n. num. T. ubi tradit non posse Rudatarium ex gratia instituere masculum proximiorem omissa Remina , quae illum praecedebat, cicidem masculo si ibstituere alium masculum, quia gratia , inquit, restricta est ad diu spositioncm in proxime successurum m
Propensius dum assensus super dicta facultate disponendi, non intelligitur de subis stitutione , ut est sollemnis decu . Is Praes.
Franch. quam sequuntur Dom. Praef. IV μιin. eomr .p. lib. 2. Staiban. resol. 6 r. & alii, quos Ego inobserv. I 3. de Franch. Hinc nec
in substitutione vulgari, quae est citrecta substitutio,prolit pupillaris, locum habeat dicta
gratia , ut Reg. de Iss trin. lib. I resol. I 26.n. 6.& decisum refert in resol. 2I p. num. q. lib. Σ. Quidquid tentaverit Reg. La ν. confula. 76. R. uris, quia si studatarius vigore gratiae non potest substituere jure proprio , ergo neque uti pater jure patrio pro pupillo, cum substitutio pupillaris si testati emum Patris, praesertim quia substitutio pupillaris est dispositio exorbitans 1 regulis com
Itofa .num. s. 6. ubi quod pupillaris sit si tutio est pars , di sequela testamenti P eerni .
Omnem hine inde Domini praestantissimi
Advocati moverunt lapidem , de eorum motiva, & fundamenta, Ego collegi in tractat. de lineρ artis. 6. in . 6. per totum, unde ne tia scribam de papyro in papyrum, ibi traditis me remitto , de res faustum exitum habuit pro D. Hectore, qui mediante d creto μι aeambuli M. C. per S.C. unctis Aulis C nniimat O pQsscssionem status habuit reiectis nulli rutilaus adversus decretum propo-i stis . Decrctum praeam btili interpositum fuit cliu 2. Dcccmbris i 672. Decretum au tem conni maliti nis, & reiectionis nullit tum ille i3. Novcinbris I 673.
Testator civis Neapolitanus, an repra sentet duos testatores, unum in m dietate libera bonorum antiquorum, alterum in portione consuetudinaria
in bonis antiquis instat militis: Nova dubitatio an Neapolitanus respectu portionis Consuetudinarii etiam si testetur ad beneficium proximioris decedat intellatus de quid sit renunciasset , & renunciatarius instituerit renunciantem Expenduntur Comisi. Roccus Dom. Reg. de Marm. e alii. Onera haereditaria qualiter dividantur inter haeredem extraneum , & proximiores Expenduntur Praef. de Franch ecf. 28 o. de recens S.C.' decisio.
i T Eapolitano in medietate bonorum antia quorum succedunt proximiores de linea, aqua bona obvenerunt,-attenditur linea non gradus.
2 Neapolitanus nstar militi1 decedit eam disti cto patrimonio. 3 Au decedat pro parte testatus , oe pro partei testatus rq Neapolit,inus an semper deerdat intestabilis quoad portionem Consuetudinariam , etiam si instilaat proximiorem de linea ry Pro intestabilitate expenduntur Dom. Reg. de Matin de Cons.ROccus. 6 si proximior renunciasset, o dein in silue. etur, an in fraudem conpactorum vam vel institutio ι7 adversus renunciantem recenseηtur Auth res , O exempla.8 Pro renunciante haerede instituto resolvitur. 9 Institutio in personam renunciantis quando sie
in favorem renunιιantis II Debita haereditaria ρ ν ultimum morientem eontracta, an spectent etiam ad proximiorem pro sua rata
13 Opinio Authoris. iC A P. V. r Onsuetudo Neapolis distinguit comri junctos a con unctis in succei siO
ne, Vocat enim coniunctos ex Pa
re patris ad hona paterna, Si obventa ex itinea patris ,& etiam ad bona quaesita per defunctum ; proximi Ores vero ex partet motris vocat ad bona materna, & obventa d functo ex linea materna, ex qua distincti'ne norum conjunctus ex latere matris, licet remotioris gradus praetcrtur in bonis maternis conjuncto ex latere patris, licet
35쪽
que procedit in seccessione ab intestato. In successione autem ex testamento potest testator disponere de bonis antiquis de medietate, in altera vero medietate est intestabilis, ct succedunt proximiores juxta praefatam distinctionem bonorum servata praerogati-vς lineae , a qua bona venerunt , & de ianis a te acquisitis potest Civis libere testari. α Secundum praefatam distinctionem bon rum testator decedit cum duplici haerede, uno in bonis liberis , alio in bonis virtute Consuetudinis proximioribus debitis , & ob
distinctionem patrimoniorum duas repraei sentat personas instar militis, si enim praeterierit proximiores, tunc valebit testam e tum quo ad bona libera, ct quo ad mediet rem bonorum antiquorum decedet intestatus, & se pro par te testatus, & pro parte intestatus , ita Nandan. in consuetud. oesi toflator, num. 26. O 27. ibi: Et sic nota, quod talis testator potest decedere pro parte testatus ,
o pro parse intestatus virtule huius conmetu ianis, sic etiam miles viri te legis , ff. dem'. o pupillari, I. si pluris, s. ad substitutum . 3 Bene verum est , quod Scipio Rucinus Det
eommento add. consuetudinem si testator, tit. . argumentatur in contrarium , quod impossibile sit, quod in illa medietate succedatur ab intestato, dum sta me testamento censat causa intestati. Nihilominus concludit, durum esse contra stimulum calcitrare, Aetenere contra Nape anum, dicens, quod imtellatus decedat respectu medietatis, licet quo ad alia decedat testatus, ut idem est vigore statuti, nam potest quis decedere pro
Parte restatus, & pro parte intestatus, nam Pro rebus sitis in territorio statuti decedit intestatus, in at iis extra tei ri torium servabitur testamentum, juxta Eald .consit. 1 sib. I.
dub. de quod Civis Neapolis duceuat pro parte testatus, & pro patre intestatus, late probavi intractri linea art. nclo. & repugnantia tollitur ob reduplicationem persornae, ut in milite, Juxta Napodan. 4 NOviter contingit dubitari , an quoadia medietatem proximioribus debitam, quis semper dececere dicatur tui status, quod instituerat proximiorcs servata forma comsuetudinis Ratio dubitandi est , quia dica- Politanus cst intestabilis, quoad portionem
consuetuatnariam, valet enim argumentum
a negatione potentist ad aetum, scilicet, si non potiast tutari, ergo dccedit intcstatus, d p ιυPositio tua, qua dicitur intestabitia
torum 'habere dici posse manus ligatas , ct os elausum, oe arbitrium refrenatum in sola qua titate inter se differentes , ut mulio de novem partibus, masculus , er alii pro medietate a sentur in dispessione F Conveniunt tradita per Rex.de Marin lib. here ol. I 29. num. 8. ibi et Secunda conclusio es
Neapolitanum cum bonιs antiquis decedentem seondito testamento non pose eenseri testatum d cupisse , nisi in medietate tanti/m dictorum, norum , ex quo reliquo intestatus decedere die
tαν si vi supersimi filii, sive agnati. qui in me
dietate ab intestato succedere dicuntur. Conferunt etiam tradita per Cons. mee resp. 7 .num. LI. der servante sibi successi nem alicujus ab intestato tam lam , ut iste
admittatur adhuc ad medietatem istam, tiacet defunctus coodiderit testamentum, ibi: Agimus etiam de eausa intestati, quia respectu
medietatis bonorum antiquorum , intesatus mortκus fuit Marcellus.
6 Si vera esset supra dicta opinio, suboritur
dissicultas, quando proximior renunciasset portioni consuetudinariae, di non obstante. renunciatione institutus fuisset a renuncia- rario, utrum valida fuerit institutio in praejudicium aliorum proximorum, quibus per renunciationem, abdicationem se de medio renunciantis desertur vigor consuetudinis medietas consuetudinaria pAdversus renunciantem arguitur, quia dum
Neapolitanus semper decedit intestatus Ctiam condito testamento , ergo si decessit intestatus renunciatarius , per consequens excluditur renuncians, & succedit con uisectus succetar in gradu post cum Facit, quod cum per renunciation moaperta sit successio in medietate consuetudinaria succetari in gradu, non poterit tia ii ius quaesitum per renunciationem exim
7 Controversa est in materia consuetudinum, an possit filius instituere haederes deis
scendentes, qui renunciaverunt ipsius su cessioni, Ee fraudare proximiores comun ctost Pro con; unctis, ut in eorum fraudc dispositio vires non habeat, videmur lener relati per Cane.Διθ. Mocin sine, Reg. Pontis
tas ιn Consuetui. si quis, vel si qua , I ub tit. F. Et praedicta Iani intelluas , nisi matrim
nium essea contractum, alia nova mandra, quia tunc nec ab intesato , nec ex testamento coas δε-
ratur pater, vel mater, ita quod tesando non posset fraudare eo unctos , prout posset, q a do cessaret novus usus , Orta nu existente Aia
36쪽
De Pluralitate Hominis Legali. Cap.V. 13
milia avia paterna , qua erat maritata secundum novum usam , de quo in decis Cane. 2 r o. B Sub Iudice nunc est praesens articulus i ter sororem , quae renunciavit haeredem institutam a fratre, de inter remotiorem
in gradu conjunctam, cui Post sororem sesertur medicas, de pro sorore stat nefa-
ba sunt haec: Licet erg4 hodie Neapolitanus soleat apponere pactum in Infrumento dotali , quod si filius nascetur, quandocumque ab ιχ
Testato decederet,quod revertatur ad dotantem , nee pater ei Deeedat, tamen bonum consilium
est, quod dum filius esticitur pubes , pater faciat ipsum testari , o sebaederem institui ω his bo
nis maternis, quia per boc succedet ipse pater,
in cessabit dispositis pacti praedicti . Et ita judiscatum tradit in Apostili. sub die a . Decembris is s. in caust inter Hieronymum , & Ferdinandum Mus Privignum , Actuario Balsamo, quq dccilio apparet in
tibi instituto patie, dicit decisum in beneficium patris,&decisionis meminit , Minad. .n Constit. Regni in alia quibus, num. Io8. de uti rem indubitatam, vult Pras de Franeh. de . cf4s2. n. 22. ει novissime abundanter
renunciatione per renunciantem facta , non se coarctat renunciatarius, quin libere pa- sit testari, Alex. eonsit. I 22. Cavaleo. cf. 276. o l. .de assim .inat. ν Opinio contraria procederet, quando reis nuncians institutus gravarctur super po tione consuetudinaria , nam censeretur institutio in fraudem conjunctorum , MPer renunciationem, oc institutionem huiusmodi claretur modus in fraudem consuetudinis, S proximiorum in ultima voluntate
disponenui vi institutio non est cum essectu, α ita intelligenda decisio relata per Pisanellum , juxta Minad.decis & col 'igitur
o Testamentum ad favorem renunciantis conditum , si deinde revocatur, non succedit renunciam, sed rumpitur , S luccudent proximiores, quibus Post renunciantem defertur medietas Consuetudinacia , ita Prasti Francb. u.yF2. Mnunciatio pariter non extenditur ad successionem per contractum, ut per Onationem imer vivos, AUQ.dec. I O. nprιuc.
ubi se determinatum per S. C. tradit, nimirum , ut si filia, dote accepta , renunciasset siccultioni rites lamento, oc ab intuliato,
illius renunciatio non extenderetur adsiccessotiis inter vivos, ex reg. textas cap.
Consuetudinis praedictae, modo qu ratula an debita ab ultimo moriente contra thosim deducenda ex medietate libera, de qua j Neapolitanus poterat dismnere, vel de t to patrimonio, dum Consuetudo prohibee dispositionem per ultimam voluntatem, de non per actum inter vivos Distinguendum est, aut debita sunt co
tracta a primo acquisiture bonorum , ω tunc indistincte deducuntur ex omnibus bonis antiquis, & de eo , quod superest datur
agnatis medietas , Canc ec. IPI. Aut onera sunt contracta ab ultimo moriente , ex tunc subdistinguitur, aut ultimus moriens vendidit annuos introitus super bonis antiqv:s , dc generaliter, super aliis, ut moris est, licet cum paeto de ruir vendendo , promissione solutionis in pecunia, & deducenda est ex toto patrimonio, quia se ut in vita poterit alienare, ita & totum patrimonium assicere , de obligare, ut probat, de decisum in S. C. tustatur Praef. de
Aut debita sunt alio modo contracta, de deducenda erunt de medietate , de qua poterat deponere, & in subsidium deducenda ex bonis antiquis, ita Mossies in Consuetud.
Ducitur Montan . ex eo, quod Consiuetuis do ad literam tangit qualitatem bonorum , prolat obvenerunt morienti , ita ea perveniare debeant ad proximiores, ex Consuet. si testator , veta. obvenientibus, quod habet relationem ad bona obventa ab agnatis. E contrario adducitur, quod Neapolia tantis habet liberam in vita potest tenus disponendi per actum inter vivos, igitur deducenda esse ex toto patrimonio, quia alias non haberet liberam facultatem, ita Napodsuper dicta Consuet verb. disponere.
I 2 Argumentum strictius est, quia si po
tro consuetudinaria esset legitima de fures ' naturae nitis debita, non prohibetur Pater alienare, & aes alienum contrahere , sed solum duco, quod supercit deducto aero alieno tempore mortis illa de tur, ιμα η 'μe ad Θ, j. si quis a patrono Der manam. I.
Is liquidia fraud. patron. Et ita annis elapsis judicatum per S. C. in favole in , euer. M nasterium sineti Augustini de Neap. haecedis Rocchi Basil ii, ut dixi in tras . de linea
tegat. lib. 2. an. 77. Licet Praef.de Franch. d. c. 218. indecisu in reliquerit articulum. IJ CMicrum ego contrarium tot lvi meaco, quod illius gravatus ndeicommisso um-vctiali, si habuerit licviviam disponcndi
37쪽
de medietate haereditatis, in casu quo alie-nZverit, tunc imputare tenetur alienati nem in legitimam, S non in medietatem i,
de qua habebat licentiam disponendi , Ripa
Haeres simplex per separationem boni rum petitam per creditores desunm est diversa persona a defuncto. Reeensentur separationis honorum es.fectus , ac etiam inventarii. Haeres
gravatus quo ad fideicommissarium universalem qualiter substineat duas
personas,ne eonfundantur suae actiones di, Compensatio de debito haer ditatis, an opponantur contra haer jdem proprio nomine creditorem declarantur Grassianus, N Gaitus .
Mala fides defuncti quando impediat praescriptionem in haerede, de identificetur, vel diversus sit hetres defuncto dilucidatur.
a Reditores defuncti per separationem bono
rum disersam reddunt personam haressis oe vincunt creditores ms m. 2. Inventarium reduplicat personam Baredis ad
effectam impediendi extinctioηem actionum. y Separatio an possit peti per ereditores defuncti Separatione petita an ereditores defunisi posisne motisare baeredem. y Aditio an annuuetur per separationem.
6 porruca pro ereditoribus defuncti habet
In seudalibus an habeat Deum separatis
s narragravatus quo ad fideicommissarium umversalem subsinet duas personas , ne cono dantur sua actiones. 9 Compensatio tum an nitur contra haererem proprio nomine creditorem de debito bar
Io Declarantur Gratianus, Gaitus, & alii rejpectu haeredis simplicis. Dares an possit ratione sui tituli praescribere,
non obstante mala fide defuncti CAP. VI a I Dira haereditate bona defuncti, de
haeredis esse iuntur linum patrim ἀμ nium ipsius haeredis, Lesbu'r, C. de .ia. ideo credi Ores defuncti , de has redis considerantur sine distinctione ; ω quan vis hercs. 6 lefunctus sint plures madterialiter; tamen unica persona formaliter censet ir , unde confvss, de commixtis nis, quia desinit esse haereditas, &hge essicitur parrimonium haeredis , qui adivit ;Tamen in concursu credit crum defuncti, etiam chirographariolum , de in sola cti ne personali, te creditorum haeredis hyp thecariorum , de anteriorum, fle privilegi rorum , creditores defuncti v;ncunt illos haeredis per beneficium si parationis bon rum , per lit ad haeres fingitur , aes haer ditatem ntan adivisset,& habetiir, ac si h na i ps haeredi acquisita non ussent, nequet effecta de eius dominio, IAebitor, vercn Ir adita, ff.de separat. & per consequens repra sentat duas personas, I. r. s. siciensum, s
Unus etiam potest esse haeres plurium, ἐputa quatuor, aut quinque personarum, dehcet materialiter sit unus, tamen in eadem mei persona materiali per separationem dabitur plurium personarum formali as, Mintrabit distinctio ereditorum, ut redito res unius haereditatis, etiam in actione per sonali, dZ ex causa lucrativa vincant hyρ ahecarios haei edis utiam ameriotes, Dcque teneantu r istos recipere in concursu.
In Pagano etenim licet non detur duplex patrimonium, neque licet dupliccm aive sum haeredem insolidum habere, ut I rlin. 4ς pigη.lib. . q. I 3. Salgad. cap.9. q. I. nihil O- minus. creditores defuncti per impetrati nem beneficii separatiotiis duplex patrimonium constituunt, subcu. I. m. d. g. de bonis autb.Iudic.posti . a Separatio bonorum operatur idem, quod
inΥcntarium , surit. deou. IIo. n. 2. Pris de Franckubi supra in sine , de sicut coniectio III ventarii operatur in persona hae cdis, ut fungatur vice duarum persoliarum, ut Fou-
confusio, sed intrent actio , de passio, ua
38쪽
De Pluralitate Hominis Legali. Cap. V. Is
tamquam impossibilis, ibi et C infusis enimbisse , ct mixti . Sesta ratio impetrari non
poterit. At responderi int, quod illa separatio est impossibilis iuxta text. quando tritia cum hae editatis commixtum est cum tritico haeredis, explicat xl. ibi . & Thesaur
o Separatio an possit quandocumque peti per creditores defunctit Et ex text. in aurem, is de separati habetur non post nisi intra quincuennium. Et quamvis Thesaurus , O Salgad. num. intelligant text. respectu haeredis,& non creditorum. Hanc opinionem ego rLsello in observat. 2 6.
Prae . de Fra . num . nam haeres tenetur conficere inventarium infra tres menses ,
quibus elapsis nullum habet beneficium, separationis, sed sollam modo creditores. Dissicultas quando separatio petita fuit per cruditores defuncti, de deinde haereditas non fuit reperta sussiciens, an possint cruditores ipsi redire ad bona haeredis, dum istis semel separatis non potest amplius variari , & negat Cupon. depact. n. I 8. ex d. s.
Bene verum est, quod per separationem non annullatur aditio facta per haeredemis, sed iacta discussione bonorum , de satisfactis creditoribus defuncti in eo , quod remanet , satis fiunt creditores haeredis , d. l. I. s. Sciendum,& proinde separationis effectus non est per tuus, sed temporalis, nam finita discussione, iterum bona commiscentur, de unicum remanet patrimonium ν
bona venduntur, quasi defuncti, de non hae. redis, iduo dicit quod haereditas habetur pro non adita , juxta text. i i l. debitor , vers. non adita , o in I. quoties , f eodem , &Angel. in I. si credι torta, feodem a Amicaries. quis. seud. I 8. num. Obscure tamen loquitur Amineanget. d. num. 76. illis verbis et E contra Iatis octis creditoribus haerocis , id quod remanet , ribuitur ereditoribus defuini, t. debitor , ubi Angel. f codem . Ob-βure ιnquam loquitur, dum prius μαι debet creditoribus defuncti de bonis illius , O de eo ,
quod remanet creditoribus haeretis.
6 Creditores defuncti, si habent hypothecates , non egent auxilio separationis, nam hypotheca habet cundem effectum, Merlin. de pign. lib. quae l. nam. 9. ω dixi in tabervat.Zo.
Inseudalibus an habeat locum separatio
bonorum t pluries decisum suit, quod non, istucet, quod creditor hae sedis cum asscnsust pigiciendus creditoribus defuncti abnque a iaculu, quia in studis non habet locum titulus ac scPalatione bonorum, Mn. alm1M. IO. - r.auc Satisi .Rer. I tri decis inm. 7. licet. Amica et eum aliis repugna pro ereditoribus defuncti. 8 Haeres gravatus etiam n In confecto inventario reputatur administrator potius aquam verus haeres in ordine ad fidei commissarium universalem tant lim sequuto casu relli tutionis haereditatis, de resolutionis tituli haereditarii remanent salvae actiones , seu excitantur , di omnia redeunt ad suum initium ob causam redactam ad non causam, et non est admittenda aliqua imaginari a s lutio, quae apta sit operari e Tectum hyp thecae extinctiuum, quoties haere las, Quiaque bona sunt pen f hMredus irrem rabiliuter , A ict. decis 2 7. MI. de Pont. MAEL I I. Card. de Laea de eredit. discurso n. 22. ubi quod aliter respectu croditorum , vel legatorum, aut iideicommittarum particula
9 Verum est, quod simplex haeres identiaticatur cum persona defuncti, atque unum patrunonium cum altero Omnin6 consuaditur, ac essicitur unu in , dc idem. Secusn non sit haeres irrevocabilis, sed restituti nis onere gravatus, vel hae es beneficiatus, ita Card. de Luca d. discurs. 36. a num. usque ad 2 s.
ro Creditor nomine proprio, de debitor nomine haereditatis, si ritat suum creditum non potest sibi opponi compentatio, ita
Gras de eae t.c. I 6. Pratian.discept. I 8. α de credit. v. q. q. T. num. ibi: Velim e men praedicta intelligas, dum m dis compens tionem petens , aut ille contra quem opponitur eo ensatio non reprasentat duas personas , --
luti si fuerit creditor nomine proprio , oe debiator nomine bareditatis , υel fori tatis.
Intelligentiae allatae per Gaitua addenda est altera intelligentia , ut cretitum pr rium non sit compei sandum cum de Roaereditario, quando agitur cum haerede cum benencio legis, de inventarii, quia iste repraetentat duas personas. Aliter si agatur de haerede simplici, tunc cessia einventarii beneficio vere emeituria Omnibus una eadem persona cum defuncto, Faber C. de compensat. des 9. Amat. re ut. II.
xt Mala fides defuncti transit in haeredem,
de impedit praescriptioncm in persiam inhaeredis , de sicut uisitor principalis noupraescribi , ita nec haeres , qui teuctur ex inerare conscientiam defuncti, ita ut neque ex persona propria , . de ex se ipso inchoare praescriptionem , Gabriel de ρ script. co clus. F. Felis. in cap. si diligenti de praescript.
Dissicultas est in haerede beneficiato , nam is censetur administrator, de per beneficium inventarii est duplex persbna formati s
39쪽
lis in hoc casu videtur neganduin , quia non debet esse in lucro , ela teneatur ad omnia,ad quae tenebatur defunctus. Nihil minus, si haeres habeat aliquem verum, vel bonae fidei putativum titulum ex persona propria inde pendenter a destineto in hoc c. su cum deninctus, & haeres censeamur duae personae diversae, quatenus laincn vires haereditariae non suppetam haeredem Polle praescribere, tradit Card. de lib. de credit.discurs. II i
Compensatio an procedat, quando creditum, & debitum non pertinent ad unam , εο eandem personam tam materialiter, quam formaliter , ut
si posse tar primogeniturae depositaverit fructus illius pro multiplico juxta praeceptum Institutoris, de viceversa sit debitor ex proprio debito ejusdem depositarii, an illo desecto, a creditoribus decocti conventus opponat compensationem, cum
duplex, de diversa adsit persona formalis, δc de debito proprio cum credito primogeniturae ob mixturam juris tertium videatur neganda compensatio. Refertur decisio. su MAARIuM
a Nessor primogeniturae deponens fructus m L lius pro multipli. O de ordine testatoris, si debitor sit depositarii nomiae propriscon euatus a creditoribus depositarii , an opponae
2 Compensatio adnutritur ex almiate ab insufi fictentiam debitoris.
3 Compensatio procedit, si debitum, o credia
tum pertinent ad eandem per1onam materialiter, σ formatιter unam secus formuliter diversiam.
s ob creersitatem personamin, minuram γ' res tertii cessat compensatio. 6 Mimus compensandi an ea esudatur, si partitae non ponantur ἡ co pectu tuarum crassili , sed in compulo separato r
x onus ab Institutore adjectum invenis stiendi, ac multiplicandi medietatem fructuum, tam pro multiplico, qu m pro ne gotiis propriis utebat ,r Banco cujusdam Campsoris , cum duplici tamen distincto computo, uno scilicet proprio, qui vulgo
inter negotiatores dicitur, computas currens,
di altero pro multiplico, scii primogenitu ra p. aefata , qui dicitur , computus separatus, vulgo estuto a parte. Campsure defecto Fra cistus creditor hypothecarius Campsoris cum ageret contra Petrum possetarem pri mogeniturae, tamquam debitorem debit ris pro ea quantitate, in qua nomii e pro prio in e/us computo currenti remanebat debitor Campsoris . Excipiebat Petrus reus conventus de compensatione cum eo , in quo etsi creditor in altero computo separato primogeniturae. a Fundamentum rei conventi erat, quod ex mercatorum usu, seu aequitate , ubi alias creditori non remanet consultum, admi tenda sit compensatio, quamvis nulla orpositio , vel declaratio accedat, id suaden te aequitare ob cessantem reintegrationem snante insuffcientia debitoris , ut Rota in
pensationem quando dcbitum , de creditum proveniunt ex diversi causa , sed pertia ent ad eandem personam, quae materialiter, deformaliter sit unica . Secus autem ubi in e dem persona materiali intret reduplicatio diversarum personarum sormalium prodi versitate juri uin, seu respectuum,ut in pi senti, dum possessor primogenitur α materialiter licet si unus, Sc idem, ac etiam commodum utriusque patrimonii sit quo 'uc proprium, adeo ut in sensu naturali,
minus ex dispositione, sed ratione suris pro essectus diversitate reputatur di versus homo cum verifatione incompatibilis concursus aetionis, it passionis in eodem subieeto, dum idem potest est e sit ipsius debitor . de ocreditor, emptor, de venditur, mandans, do
Probi ex debito alieno ad creditum pr
Prium , vel ἡ converso uris regula est compensationem non admitti, ι. m rem suam s Pss. de compensat. l. eius, C. eodem, Laι decis. 366. n. a. Meritu. decis. 783. m. Ita dicendum est, ubi quamvis cccdιtum νoc debitum sit ejusdem perso matc iis , attamen ii rinaliter est cuplex, ac divus sa,
ut ita terni inis punctuuibus ecbiti Prismi
40쪽
De Pluralitate Hominis Leoli. Cap.VII et
non eompens Is cum credito mamratus eato Dom. de Luca nunc Eminentissimo ab eodem ponesti, firmant com Cardinali introducta per appellationem am. U. num. 78. 3πι-li deci 6s n.2 r. in Thesaurario causa in Camera coram Palu- Ο aa. Db r. .ev.7.n.II.σωρ a. tio sub die 'o. Ianuarii I 63 I. pro compen- .cum seqq. satione ad lavorem creditoris prodiit res tringit, quod si rerum eventus esset in lutio,ut ipse refert an lib. eradus diRarc 7 oppositum, ut scilicet non defecisset Cam' uum. I.
sor, sed elisset Petrus reus coaeentus non Fundamentum erat, quod si Campsior, solvendo debit u Campsoris in debito pri- qui fecit cedulam baneariam cum consueta vato currenti, successor autem primogenia facultate ponendi subcambiis principalem, tutae peteret a Camps e summam, in qua cum quo in vim cedulae aliquam summonia, ipsa primogenitura in ejus computo separ Rivere cogitur, habeat in ejus hanco pecuto credurix erat ex causa depositi remanen- niam ejusdem principalis depositam in contis ad enectum investiendi, de multiplican- puto separato, adeo ut reputetur negotium di, non potuisset ipse Camptar hujusmodi omnino diversum , cum tunc pecunia dica- compensationem allegare, ut in specie ad- eur stare potitis jure depositi, juxta Bald. in
vertitur per Vatin POL Salgad. o alios , ubi I. incendium , n. 2. C. si cent. Pet. Gratian. Ei supra. Ita in praesenti casu converso cum a Dept. I . n. I. Attamen ex quadam aequi- eadem sit in omnibus ratio. tate, quae urgere videtur contra volentem .s .' Adest enim omnimoda diversitas perso- exigere usuras, dum naturaliter, ac de narum, & mixtura juris tertii, quoniam , facto habet aequivalentiam dubitoris inma- Ursona ma)oratus vivens sub administra- nibus ad ejus liberum usum, liberamque tione possessoris assimilatur pupillo viventi dispositionear, ni compensatio ipso iures , sub Tutore, uel Ecclesiae viventi sub Pr ut pluries decisum refert idem Card. o Lucia lato, ideoque est diversitas personarum, , η. IO. ει hic dicebatur casus , dum si non i& primogenitura , prout seudum dicitur intrabat ratio impediendi cursum usurarum, homo surdus, de mutus, & alia membria, intrabat tamen altera ratio aequitatis, quod impedita habens , qui operatur, de audit, scilicet alias denegata compeii satione comioquitur, de agit per organum possessoria sultum non remanebat ob delicientiam de tanquam ejus ministri, de administratoris, , latoris . oe propterea sicut creditum pupilli compensabile non est cum credito Tutoris, de econtra sica pari . Quemadmodum debita cum proprium non est compensabale cum crestito sociali , sive de illo uniux negotii , vel patrimonii cum altero diversi negotii,
sub patrimonii,de econtra, quamvis utrum que ab codem homine exerceMur , Paul. de r. cons. λ8s. m I. lib. I. Gratian. di
enim , is , scu interesse tertii interessati in
Punias consistebat, quia Petrus conve sis sine vinculo investimenti depositaverat Pecuniam, quare poterat eam libere levare, de cantabat creditum ad dispositionem α usdem deponenti de consequenter, prout poterat libere restitui , de scivi, eius m ratione potuit compentat cum sit fictas
6 Cessabat tamen in iacto motivum praediactum, quia non adfuit animus compensan di, qui colligitur ex compensitione partit
rum e conspectu, lad iii alio computo sc- Parato primogeniturae fuit creatus creditor. 7 Partes rei conventi pro exclusione compeiationis desuidente, tunc temporis Ad vin
mbens plures societates, de negotia
tiones repraesentat plures personas.& contractus intuitu unius non is fluit in alium , nec confunduatur creditores societatum,neque illi eum creditoribus, quibus proprio nomine debet socius . Creditores unius negotiationis vincunt anteriores
etiam privilegiatos alterius , de illi
societates vincunt creditores hypoathecarios anteriores personae ipsius
Deli. An aliud sit respectu capitalis positi in societate λ variavit Rota
Romana, & sensus Dom. Cardis. de ea edisseritur fusὸ de compens tione , an haec possit opponi contra creditorem patrimonii per administratorem, vel socium de eo, quod proprio nomine sibi debetur. D mum an confundantur creditores di.