De conscribendis epistolis opus Des. Erasmi Rot

351쪽

. D. ERAS. RO T. DE RANos plane diuites surari, sed ne erres, Stoico more, omnes diuites putant, qui coelo et terra Di possunt. Lib. hepi'. Nae tu homo es. Item proxima:Pici. Lib. v. et Ita respondebo. I tem epist. Si tu edentula . Lib. 33. Breues aliquot epit labe sunt, partim iocose, partim arguta. Quin et Ausonius multus est in iocanis do,nec minus Gulielmm Budaeus,Gallus et hic Conciliatoria. Est genus epistolarum non de imile commendatoaerio, quod nobis uisum est appellare conciliatorium. Nam ut commendatione conciliamin aliis Fluorem, ac beneuolentiam apud amicos, ita quum Ddemus nobis conciliare viros,quibu3 cum antehac nulla interces it noetiti aut amicitia, quodammodo nosmet ipsos commedaaemus. Hoc argumentum frequens est inter eruditos , dum aliquoties totis regionibus disiuncturamen mutuis epistois lis sese provocant ad sodalicitem literariam, ac foedera musarum. Et nescio quomodo uix unquam abest hic t nocinium assentationis, a quo tame nec sanctimonia prodibatos uiros uidemus abhorruisse. Illud erit obseruandum, ut ira laudemus eum cuius ambimus amicitiam, ne uel advis Iari, uel fingere,uel in sidiari,uer nostrum negotium agere uidet r. Rursita ira Iaudemus nos ipsos, ut ne nobis ob pro beneuolentia conciliemus odium. Dicem mussimilitudinem esse conciliatricem amicitiae. Nos illius exim s doti bis ad amandum inflammatos, quas partim celebri sima, paestim ex praedicatione laudatisfixorum hominum, partim ex ipsius libris cognouerimus. Nos

tametsi imitam avtavi ab illius virtutibus,tamen semper

352쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. 3 shue annixos,ut quod in illo suspicimios, F queremn Craetorum iudicio ad uo Us progressios esse. Suspicionentassentationissubinde deprecabii F. Obtestabimur ill

modestiam, ut amori nonro ignoscalicui temperare non possumus: etia non ignari,quantopere uir omni laude suis perior, aedicatione suarum uirtutu ob ndatur. In nobis

rem attenuabimu animim,studium, amorem optimarum rerum exaggerabimu&Orabimmut nos in suom niameruascribat. Pollicebimur, nos tametsi nouos amicos, nulli ueterum e puros tudio certe,acfide, quitumuis reliquis in rebus impares. Nos ipsos, opes no as, et quicquid opera noctra pretiri poterit,totum bili de emus, amicteos etia comunes pollicebimur. Poterat hoc genus amare torio sub ci,quo quide loco nonihil attigimus Nonnunis quam et Alas inuicem conciliamivi,ac tum quide hoc istae tererit inter commedationem,' conciliatione, quod qui commendat, petit nonnihiliqui cocillat,nihil petit officij, sed titum conglutinat amicitiam. Ad hoc genu3 pertinet laudatio certae personae. S luam modo sub ciemus , navi et in descriptione nonnihil hac de rememnimus.

Laudatoriae sylvae M Ibi quidem humanitas tua, uel summa potius saepienti non iucunda solam, sed etiam asset Iehilhq uisa est. Virum enim excellentem, et tibi tua praemiitta

eum liberalitate deuinctum, nonnihil suspicantem, prompter aliquorum opinionem cupiditatis suae, te ab se abealienatum illa epistola retinuisti. PliniunSed nimirum, quae sunt in manu hominum, et mihi et multis contigerunt. I llud verb,ut aditisti arduum,ficetium

353쪽

sso D. ERAS. Ro T. DE RAetiam sperare nimim est, quod dari nonisi a dijs potest.

Ego uero Rufum nostrem Iaudo, non quia tu ut irascerem, petiisti, sed quia esst ille digni)Fimuclegi enim Iiis

brum omnibM noemeris absoluim, cui multum apud me gratie amor ipsita adiecit: iudicaui tamen. N eque enimi soli iudicant, qui maligne legunt Lib. s epis I cuius initim: Si quando urbs nostra. Laius hominis. E odem, is . Amabam Pompeium. Lib. . f. Post aliquot annos. Eodein, is t. Magna istum sima. Lib. iij. irum. Nescio an ullum iucundius. Eodem lib. iit. Annorasse uideor Laus poetae. Lib. vs. epist. Sum ex his. Lib., epist. Unice probo.Lib.s. i'. Mirum ei LLaug uitae rusticanae. Lib. ij. epist.Asem para. Vituperatio persene Politanus. Lib.s.epi.Titi mihi sunt. Lib. ij. i. Es magnu te. E odem:O decus I ia,Lalis puellis. Lib. iiij. epi'. Scribis Marianum. Laud concionatoris. Lib.x .epist. Quam uellem.Laus pueri.

Responsio ad laudem.

et ei, dimi. Lib.x ephi. Laetus sim laudari. Si laudatvi a te, Iaudatre te coepero, vereor ne non tim

' mudirem meum, quam referre gratiam uidear. et mnia loeipta tua pulcherrima existimo, maxime tames illa, quae de nobis. Accidit hoc una eadems de causa. Nam et , tu quae de amicis optime scribtis,et ego quae dei me ut optima lego. Laudem pariter et gratis agam 8 Neutrim fatis

possim , si posem timerem, ne arrogans eset ob ealarumdare,

354쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. laudare,ob quae gratis agerem. Vniam illud addam, ommnia mihi lanto laudabiliora uisa, quans iucudiora: ranista iucundiora, uant. laudabiliora erant. Lib. s. eps. od proximis literis. Item epist. Quod exsequvndis reb M.

Item epistola . Lucretium Petreio.

Lib. .eps Legit epistolam. Rursum. Non tu manu . Eodem, iij in epistola quadam Lib. iij. epist Etsi uideo.Eodem,eps.En ad te rearet tur. Rursim epis . Misit ad me.Eode, φ.Vtinam qua . Lib. ius epist. Ignosce occupationiblid. Lib. v. episti In calce. Lib. 3 .epi'. Legit epistolam.

Eodem, epis Honorisca mentio. Item proxima.

esponsio ad Iaudem,mea. LAudes istis quas afatim in me congeris, sic equidem

interpretor, quasi non me depingere uolueris qualis si ded optimu exemplar praescribere, qualis ese debet. Hoc ejecit isti tua rem magnifica laudatis,ut iam mishi minus incipiam placere, qui plane videam, quantum absim ab uti perficiae uirtutis imagine. Dian imm imaginem pingeres, non a me, sed abs te ipse sumebas exemplum.

Sentio quid agas, filiis illis laudibus nostram igna.

viam extimulare uoluisti. Aut plane sileris,aut nobis blanditur tua laudatio. Sed blandiatur sane,dummodio imbi meas udia commenis det. Nec enim Aio consilio te blandiri scio.

Ideo summa tribuis, non quod ea sim asequutus, sed quod hi cine summis uiribu velis eniti.

355쪽

Hoe agis laudando, ut aliquando uidear laudandus. Ipse semm ac maximis uirtutibM abundet oportet, qui in aliis paucas ac medioetes sic amat. Quod in laudado me plus quam immodica benignitae te es usus,no ignoscere, nisi iam olim ex Homerica lege, poetis mentiri liceret. Ait enim, misti. Non est mihi cornea fibra, queadmodum ait Persim: nec apud me sane incredibile est esse uerim, quod scripsit Xenophon, ectuti Armi inruuti si is , utique si proin rear. Nunc nihil aliud quam rideri me puto. Est hoc 'resolenne inter eruditos, ut se mutuis laudibus quasi sic bant. Nec in totum damnandas arbitror has assentatiuna cutis,quibus ditur beneuolenticet excitantur pudit

Officiosa.NEc infrequens est , illud mi irem genus, quo

amicis,etiam si nihil petant, operam nostram ultro offerimu3,propterea quod sunt quos pudet rogare,quim eant amicorum subsidio. Hos oportet ultro delato officio, ad populandam operam amici prouocare, et ea causa genus hoc officio sim uocare placvit.

Cicepissilare. T officio, uel potius pietate erga te, ceteracsatisficio omnibus, mihi ipse nunquam satisficio. At enim magnitudo est tuorum erga me meritorum, ut quonim tu nisi pessa re de me non conquiessi : ego quia non idem in tua causa efficio, uum mihi cheacera

bam putem.

Nostram fidem omnes, di amorem tui absentis, praesentes tui cognoscent. Si crumet in his siles, in quibus essea debebat,

356쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. ras

debebat,non Iasoraremug.

De caerem rebvi quicquid erit assim scribam ad te: re ut quam rectistae agantur omnia, mea cura, et Ompera,diligentia,gratia providebo.Ego nes de meo studio, neq; de nonulloru animo inuehi scribedu arbitron ostente,qui si uim tam pro tua dignitate profunda, nulli parte uidear tuom in me meritorsi assequutM: aut de aliora iniurils querar,

qaesine summo dolore sacere no possiams Ego tibi in hac praesertim imbecillitate magistratuu praestidie nihil posu:

at ea excepta,possum c irmam,re et senatus, et popumii Romani sivimmo studio amplitudine tuam retenturum. De Alexandrina re,causas regia, tantum habeo pota liceri,ine tibi absenti,tuus praesentibus cumulate fatis icturum. si nobis agentur omnia diligenter, ut nes,siquid obtineri poterit,non contendamus, necdi quid non obtinuertam,repulsi esse uidea my., me nullum tempug praetermittitur de tuis rebu3 magendi,m cogitandi,utors ad omnia Qis. Selicio. Neq; enim prudentiorem quenqum ex tuis, neq; fide maiore esse iudico,nes amantiorem tui. A me omnia summa in te studia, officias expecta. Non miam opinionem tuam. Tu uelim tibi ita persuadeas,nulla re es e renim ad te pertineat,quae mihi non charior sit, quam meae res

omnes:idq; cum sentiam, sedulitate mihimet ipse fatis mcere possum, re quidem ipsa ideo mihi non satiracio,

quod nullam partem tuorum meritorum, non modo rem

rendassed ne cogitanda quidem gratia, consequi possum. et caetera

357쪽

s D. ERAS. RO T. DE RAcaeaera quae ad te pertinebunt, cum etiam plM conoetenderimu ,quam pos M,mnire tamen sciemu , quam debemu8. Omnia uola a me et postules , ' expectes, uintam meis oscijs cogitationes tu .

I ii hoc toto genere plura sciam, quam scribere audeo.Caetera, quae tibi si multis prompta esse certo scio , a me sunt paratis ima. Nihil in re Familiari mea est, quod ego malim meum esse, quam tum. Hac de re, et de hoc granere toto,h3c scribo parciis, quod te id, quod ipse conafdo, Ferare malo,te esse Uurm tuis. Ego quae pertinere ad te intelligam, studios Fime omnia,diligenti Fimes curabo, tuor s tristifimo meo

tempore meritorum erga me memoriam conseruabo.De mea aute in te uolimrate, file siclis iudices, me quia

bustus rebu3 opus esse intelligam,quanquam uideri quus hoc tepore,et quid Vim,opera tamen et consilio, studio quidem certe reisin saluti tuae praesto futurum Otiam ob rem tu, quantu tuo iudicio tribuend- no, bis esse putes titues ipseere, utiliem , stitues ex no radignitate Ego uero tibi profreor,ais polliceor eximium

re fingulare meum studium,in omni genere oscij,quod restitem re gloriam tuam spectet, in quo etiam si

ammae vii ecum contendunt, tamen cum reliquis omnibus,

ture cras is tuis iudicibu somnes Facile superabo. Quam ob re uelim ita re ipse ad me scribas de omniabis,minimis,maximis,mediocribu rebis, ut ad hominemamcisimum: et tuli praecipis, ut opera, consilio,autoruritate,gratia measte utantur in omnib'publicisi, priuam tua

358쪽

sis, forensibi domesticis tumamicorum, hospitin clienis: tum tuom negocijs,ut quoad eius fieri possit, praestentia tuae desiderimm meo labore minuatur. Tu tamen ei uelim stribu,ut nullam rem nes tam mare gnam,nes tam paruam putet,quae mihi aut difficilis,aut parim me digna videatur. Omnia quae in tuis rebus aga, et non laboriosa mihi,et honesti uidebuntun

Tu si quid ad me forte scripseris, perficiam ne tefruinyra scripsisse arbitrere Quotiescunq; flium tuum uideo (uideo autem fere

quotidie polliceor ei studum quidem meum, et operampne ulla exceptione aut laboris, aut occupationis, aut temporis: gratiam autem ais autoricitem cum hac exisceptione, quantem ualeam,quantims posta Lib. dij. epi ola: Vereor ne desideres. multos habet Iocos consolatorios.

singula persequi non est necesse: uniuersis studium

meum et beneuolentiam ad te defero T ibi gratulor, mihi gaudeo, te amo, tua tueor: a te marcet quid agas,quids aga ur, certior fieri tiola. De me autem sic uelim iudices, quantum ego possem,

me tibi,saluti tuae, liberus tuis Mino cum studio praeinsto semper futurum. HEgo quid posta, nescio, uel potius me parum possedi

sentio. Illud tamen tibi polliceor, me quaecunq; saluti,diae gnitatis tuae conducere arbitrabor, tanto studio esse Faescturam, quanto semper tu et studio, et oscio in meis rebus fuisti. Hanc meum uoluntatent, ad matrem tuam optimam foeminam, tuis amantisimam detuli. Si quid T 5 ad me

359쪽

sss B. ERAs. RO T. DE RAad me scripseris,ita sciam, ut te uelle intellexero. Sin tu minime scripseris, ego ramen omnia, quae tibi utilia esse arbitrabor, mo studio,diligenteri; curabo.Interim velim sic tibi persuadeas, mihi cu Reip. quam semper habui charisimam, tum amoris nostri causa, maaxime curae che tuam dignitatem. Da operam ut ualeas. Sed ego tuis nes desim, neq; deero, g fiue ad me rem rut ille no, mea tibi in beneuoleti fidesq; praestibitur. Iniuriam enim fieri putabam, quim rogabar. Quae ad me de tuis rebri domesticis scribis, quae que mihi commendas, ea Virtae mihi curae sunt, ut me nolim

admoneri.

Illud prostelo cognosces,mihi te nes chariorem, nesiucundiorem essee quenquam. Persiciam proficto, ut longi temporis usuram qua tam rutam,intermissa no ra consuetudine, Tratia,et charistite,' osciorum meorum magnitudine farciam Persiciam pro ficto, ut nes rei . ciuis in me animum, neq; tu amici desideres.sed haec fors uiderit ea quae talibus in rebue plus quamco,uitio rib -- potest. Nos autem id videamug, quod in nobii ese debet, ut qcquid acciderit, fortiter,et sapienter stramus, Occidis hominibus meminerimu : nosq; cum multum uter tum non minimum Idin quos Martiae c. olentur. Ego quae te uelle, quaeq; ad te pertinere arbitrabor, semper sine ulla dubitatione stremo studiosaciam. Hoc uelim tibi penitus persuadeas. Ego quae te uelle, queb ad te pertinere arbitrabor, studiose,diligenter curabo. da operam ut valeag.

vero

Cicxd Attici Consolatio Non es suo lo.

360쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. Nec vero ulla res erit unquam, in qua ego non uri iustae periculo ea dicam, eas faciam, quae te uelle,quaesad te pertinere arbitrabor. Lib. iij.Deprehenderut me. Lib. x. Quant nec fortuna.No mehercule tam mea fiunt, quae mea sunt, quam quietua. Hoc tamen diserunt, quod soli citius, et intentius tui me,quam mei excipiunt. I dem fortas e eueniet tibi lquando in nostra diuerteris, quod uelim facias. Primum, ut perinde no ris rebus,ac nos tuu , perfruaris: deinde, ut mei expergiscantur aliquaudo, qui me hecure ac prompe negligenter expetant. Lib. mirum. Calestrium idironem similiarisimum. Nihil est quod uerearis,ne fit hoc illi molestu , cui oraebe terraru circumire no erit longum mea causa. Proinde nimiam Utim uerecundiam pone, tes quid uelis consule: illi tam iucundum,quod ego, quam nubi,quod tu iubes.

Ossicio, mea. Nihil mihi magis in uotis est, quam ut primum abs

te ipso, deinde a caeteris omnibus quaim gratis iemus ese cognoscar. Sed eiusmodi sunt tempora, ut Crtuis in me meritis, et meo in te animo, fatus cere uelim magis quam possim. Me incolimi,nullam accipies iniuria: et si mauis me . , verbis Homericis tibi meum patrocinium pollies et E

Pollio uidetur in te offimor. Hoc quanti aestimes ubi cognoro,tu eade opera sciero quid mihi sit elaborandu. caeteri solent operam polliceri in licitu et honestis, T 3 et in os