De conscribendis epistolis opus Des. Erasmi Rot

331쪽

Fugi mutilat officio functus eris, ego domini liberes

partes haud praeteriero. Vale,ac vigila. De gratiarum actione. GRatias agimus ijs,in quos nobis nullum est mandanaedi M. Haec forma sub ci poterat petitoris, aut conis Platori haut monitoriae. Hic beneficiu quod accepimus, erit modis omnibus amplificandum. Namsaepe gratiare, tulissee uidetur, qui bene graties egit. Amplificatur autem his strine rationibu3bi ultro collatim est et si incontanter: si esto. Bis enim dat,qui cito dat. Si in tepore: si uberim, quam alter ausus sit petere: si nihil pro meritos ne exispectanti quide: si ab eo cui libeter debemus, hoe est, ab eo quem amamus ex animo: aut si in eum collatum est, cui magis ex animo volamus, quam nobis ipsis. vi genere quos bene'em sumemus amplificationem: ueluti si quis fideli consilio iuuit, dicemus illi plus deberi, qui conplio iuvit, quam qui pecunia. Neque raro maius beneficium praestit,qui obiurgat, quim qui donat. Contra si quis perecunia iuvit, dicemus uulgare officiu ese, uerbis opitulaeri: qui pecuniam prompte impartit, non potes' non ceratissimus amicus uideri. Sunt et aliae circunstantiae, quibus exaggeramri benefem magnitudine: ueluti si nos simus 'fata' u ibus ob amitatem erat obnoxivis nota etiam lumitatem aliquorum potentium. His commemorandis,declarabimin nos scire boneficii magnitudinem.Est aut bona gratitudinis pars, rescire quantum debeas, et debere libenter. Ostendeis mu3 etiam, si poterimus, quam multos redon beneficio devinxerit:quodq; eius beneficu utilitas, non tantum ad

unum

332쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. 3a' unum hominem pertineat, sed ad ReipubI. commodum

Deinde pollicebimur citra iactantia, nos aut parem, aut uberiorem etiam gratiam relaturos. Si nulla referendicultas erit,certe animum memorem et gratum pollicebiamur,precabimurb ut superi cumulate referant gratiam

bene merito, quod nobis ob fortunarum tenuitatem non plicet.Et huius generis erit traditio duplex, rediit,et oboeliqua. Nam aliquoties non agendo gratiari maxime graatias agimus, quium ostendimus aut beneficium esse maius, quam ut uulgari more verbiis oporteat gratias agere aut aulicitiam nostram esse maiorem, quam ut alterum alteri oporteat gratias agere. Quod in negocio meo rogamri te passiu non es, sed ultro studium tum, operam,diliis gentiam et obtuli E, praefiit tu ueterem tuam in me, meosb humanitate libens agnosco. Et sicis tu quide non

meis meritis,quae hactenugin te nulla extiterunt, sed tua

uirtute dignum, qui nullis a me provocatus o Fic si eam prompto in me sis animo, ut beneficiu accepise uidearis, qui praestiteris. Quare quum tuo officio plurimum asia tumeti metis rebus attulisti, tum isto animo ita delector, ut dictu sit incredibila. V ere negat referre quam beneficii sed quam amico animo praestiteris. Ex eius modo potius,

quam rei,officium est metiendin Meum'itaci rie 'nequeo, perpetuo memnisse. Nam qiua ego tibi multis ,

verbis gratias agam s an hoc past rus es, qui ne moneri quidem te passus res Vtinam eam mihi facultate aliquamae do concedant superi,ut possem hunc animiremi rectrisissimum, re potius, quam verbis declarare. I nterim si quiderit in quo mea vicista opera utendum putabis,cave mox 1 gaveris

333쪽

sso D. ERAS. R O T. DE R Agaueris,sed ut tuo in pio precipitonii venies ad quiduis et promptum,CT alacrem. Vale. Aliud exemplam. Accepi munus tuu,re quidem magnificum sed te autorere longe mihi tum pretios imum, tum iucundisimium Recte enim a Nasone tuo scriptum est: Sic acceptifimavi semper Munera sunt,autor quae preciosa facit. Quodem quid me tibi deuincitu essentear, quin sim iam olini

deuinctifimus Totus in aere tuo : arctioribus vinclimiis me tibi astringere no potes s Quod restri, uel isto murinere, uel potius tuo isto in me animo, qui nubi munere

ipso longe est suavior, digni , iubil habeo,nisi me ipsum: quem si alicuiu3 esse precrum putas,totum peculio tuo adaescribito. Crede nubi, nihil habes in omni genere posses

honem tuarem, quo tu tam proprie posses, et uti, et abis ut quam N icolao tuo. Vale. Aliud exemplum Multa sint tua erga me oscia:at nullum omniu mihi fit aut opportunius,aut incudius, quam s 'atre meu in

causa dis citima tuo patrocinio iuueris. Q ni ut est mihi propemosi me ipso csarior, ita quicquid in ita cotulisti, id mihi gratius etiam uideri debet, i si in me ipsim es et collatum. Sed ne dilige ita tibi gratias agi, nostra finiaeliaritas flagitare videtur. N es enim tu noui quicqui Dcissimi. mor et verbis beneficinia repedere malim. Vale.tacesiaelavit. Ret Vltim enim interest, utru laus minuatur, an salus I desidiatur: me meae tamen ne nimii poeniteret, tua uirtute rectu est curasti enim, ut plus additu ad memoreria nominis nos ri, quam ademptu de 'rtuna videretur.

Amoris quide tui quoquo me uerti, uestigia uel proa

334쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. 333xtae de Tigellio. Seut enim ex literis tuis,ualde te Iaboaeras . Amo igitur voluntate. Immortales ago tibi gratiarum, agamos dum uiuam: nam relatum me assimare non posis, sum. Tantis enim tuis ci s non uideor mihi respondes

re posse,nisi forte, ut tu grauillime, disertis me, scripsi ae

sti m cesuru3 es,ut me refre gratiam putes, cum memoraria tenebo. Facere no posm, quin in singulas res, merimias tua tibi gratias agam. Sed mehercle scio cimp dore. N enim tanta neces ludo,quantam tu mihi tecum esse uolui desiderare uidetur Bratiarum actionem. Nemque ego lubenter pro maximis tuis bene ijs tam uili munere defungor orationis: et mado praesens observanaetia, in dulgentia, Oduitate, memorem me tibi probare. Quod si mihi uita sitigerinomnes gratas amicitias, atq;etiam pias propinquitates in tua obseruantia, indulgenistia, iduitate uincam. Tantum me tibi debere existimo, quantum persoluere difficile est. I am non ago tibi gratias. Cui enim re uix referre poscsum,huic uerbis non patitur res fatimeri. Te tame,nu Brutescamo,ut debeo, uδd istu qui quid esset nugarum, me scire uoluisti. Sign- enim mam Ignum amoris dedisti. Lib. xiij. epistola: Etsi libenter peterea te. Gratae mhi tuae literae sunt . ip ibmpsisti omnia, quae ad me pertinere arbitratus es. N OIi expectare, dum tibi 'ratin agam. Iampridem hoc ex nostra neces studine, quae adsimmum beneuolenaetiam pervenit, sublatum es e debet. studim tum, caras de s litte me rara me nolia uo Iapetie

335쪽

Iuptate e cit. Non solum enim usitatum, sed elim quoistidianu est, aliquid audire de te,quod pro nostra dignisine fideliter vis honorifice dixem,aut jceris.

N eque enim octi in omni uita res cim erit ulla propon, quam ut quotidie vehementiri te de me optimerit esse lateri PuniM. Cerinis ergo tibi gratias agimM. Ego quod illammai ad quod me sibi dederis,quasi inuicem elegeris.

Lib. v. epistola: Accepi puIcherristros. tota.cita plurima offla tua mihi grata Eriucunda sunt, tum vel maxime quod me celandum nu putastis. Fe apud te de versiculis meis multum copiosems sermone, eamq;diuersitate iudiciorum longis proces isse. Amavi curam et folicitudinem tuam, quod cum audisses me .eitate Tuscos meos petiturum , ne acerem suasi. pi,dum putas insalubres. Bene 'cipi, quod libertum aliquando tibi charum reae

ducentibus epistolis meis,in dom , et in animum recta pilli Iuvabit hoc te. Me certe iuuat: primum quod tet Iem uideo, ut in ira regi posis: deinde quod tantum oti hi tribuis, ut vel autorinti meae pareas, uel precibus induligeas. Igitur et laudo,cr gratias ago ,simul in posterum

inermestac ribum Oim,etsi non fuerit,qui depreh AT Icelu pIachis raepes Ad agendas gratias pro liberalitate, qua aliquis usus est in tenuem , cra quo non steretur mutua liberalitas, sciet epistoIa pilarum lib. ix. cuius initiumLaudas mihi.

336쪽

ta vid tibi, quid inquam pollicear num me ipsi quantus sium dedam S At exigum est 3s me dedeis re, qui nisi fuissent,ipse non cyem.

Pergrat- mihi est, quod crebro certior perte Fio de rebus quae sic geruntur, et tum erga me benevolentiam scite peri icio. caeteris omnibus vinci me patiar, eerte beneuolentiamtua non cedam. N ut recte dixit Plinius, Vinci in more turpi misi est. Quod audio te hi pro mea dignitateFortiter diri diari,nihil quidem Hyrtar noui : sed tamen hoc audio Itabentius,quo sep . Quod restrae patiam,m ut uoleba non possin, tunae debes imputare. Hoc qFnuhi reliquu est,te amabo,te corrite uenerabor. mea enim ntihi ,rtuna eripere potuit, me ipsis non potuit. N ea enim, non me ipsim mihi Fortuna ademit. Quid ego te horter, ut tui nilisese pergas,quam in dies te ipsim ultro benignitate supertas quid tibi gratias agam,id quod neutiquam expectus Quod non modo non negabo, sed etiam semper crmeminero, et praedicabo libenter. . Non est alius quis*uam, cui os siue iam ille uinctum,non solam strat uerum etiam gaudem.

Ad gratiarum actionem respon. Vod autem grata tibi mea erga te pudia feribis esse,sicis tu quide abundantia quadam amoris, ut etiam grata sint ea, quae praetermitti sine nefrio scelere

337쪽

non possint. OFcim mem erga Rhodone, caeterat meastudia, quae tibi ac tuu praestit tibi homini gratifimo, gram esse

uehementer gaudeo: mihis scito in dies maiori curae ebe dignitate tuam,quae quidem a te ipse inteae state, et ciere metia tua sic amplificata est, ut nihil addi posse uideatur. Quanquam gratiaram actione a te non desiderabam, cum te re ipsa,ais animo scirem esse grati simiam, tamendatendum est enim fuit nubi periucunda. S ic enim uidi, quasi ea quae oculis cerinuitur,me a te amari. Dices, quid anteas Semper quidem,sed nunquam illustritu.

Ex Plinio.

Gratiarum actio pro libera admonitione. EPistolarum,quas imbi,ut ais, aperto pectore scri in 'Lobliuisci me iubes: at ego nullarum libentius m mnLEx ian enim vel praecipue sentiriquantopere me diis ligaccum sic egeris mecum, ut solabes cum tuo flio. Nec Fimido hoc nubi iucundiores earumipe, quod habebam bona causam,quu summo studio cur J m, quod tu curari volabas. Proinde etiam ais etia te rogo, ut nubi semper eadem simplicitate,quoties cessare uideor,nunquam enim cessabo,conuitium actis. QMd et ego intelliga a sanis retiaci, et tu non merui e me gaudeam

ramen gloria epistola.INter commodines,quu multa adstri amicitia, comae

memoratur et illud, quod si quid dolet, licet in drecis num effundere: quae res solat bonam aegiritudinis partem adimere. Gram hoc affine est consolatorio: sed in hoc niae hil opu3 est arte,quin ut quemlibet dolor soleat redis

dere

338쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. 33sdere disertum. Non possim tibi, quales utres uolimus,epistolas mittere,quim mihi nihil rerum omnium ex sententia proceredat. Sed quid ego, mi Laureti, te meis querelis exanimo

nisi quod iuuat apud miliaristam amiculim graues

animi mei curas deponere credo omnes et superos, et

inferos in meam perniciem coniurasse: ita ubi hoc malum uix efugi,succedit aliud multo acerbis In morbum iam iterum ais iterum incidi,decidi,recidi. Multo uix summptu recreat en senex ille Sogdiaim, pestis omniu quas unquam irati drum mortalibus immisere, longe teterrima, sevisti erudiendum dedit. Onid ibi miseriarum non uidis Quantum luctus, quantum lacomamum summis meis laboribus mihi consciuis Id monstrum iam biennium me exercet. Fugio, quando vincino potest. Iam deor aliaque mihi propitium fictum arbitrabar, quod Antonium, hominem candidistinum essem nactus, cuius humanitas illius 'ritatem leniebat. Invidit mihi rursum, nescio quod numen,iucundi, mi sodalis conuictum: distrabitur inuisita ab inuito. Inde solutet desistitutis,dim omnia tento, nihil non experior. Deum immortalem,in quos fluctu , in quae monstra incidi s His tantis, tam perpetuis malis, uel

Hercules isse,aut si quid Hercule fortius, uinci sint.

Obdurui tamen, sic me, cogitans, Actaecam etsi institi es enaliqualido malis meis satiatam, aequiorem futuram. Nemini perpetuo acerbam aut si illie unquam, aut esse pos'. Et ecce de integro morbo capitali corinpior em qui quod erat diuturnum et corpus, et Iocum Ios penitus exhausit. Nec erat cui mean doleret dolor:

quos

339쪽

sso D. ERAS. R O T. DE R A quos iuuaret,pemiati. Sogdianum autem illum, praeter eaeteros, delectabat malu meum, cui molestis imu ut esset, eram meritM. Ne tum quide animii deieci, non quod

rare quicqu sed ne teterrimo illi seni uoluptate augere. Servatrisu sed superis,opinor,iratis,si miseriis firedi ,- seruatum esse uoluerunt. Quid enim postea uel maximn, uel minimis in rebus a me tentatum eis Quid tam dextro consilio institutum,quod no iv lici, Me eueneriti O me omnium qui sunt,qui. Fuerunt, infortunatis u. Egone

unus ex universo hominum numero, praeposterus ille Poes I crates extitheni omnia aduersarentur, cui nihil unquaobtigerit optatum t Hic tu me, scio ueris,ut aiunt, bonis memorandis, nimbu Isteria, et ingenio consolari inciapies. Tolle nubi inanes litis resolationes, quae aegritudia ne mea exaspersit eti fantu abest ut leniat. Odi iam ego meu hoc ingen odi literas:quibus i carere,minin miseressem,minus sentire,minus angeret. Sed querelarum plus fatis.Tu cura ut recte ualeas, quando nos dis noluerunt.

Lamentatoriae *Iua.

si liber exisset,quido no tam interest, quo animo ' scribatur, i quo accipiatur,ne ea res inepte mihi noceret,

cum v tim adhuc bli poenas dem: qua qde in re finis

sit 'meam cumesi scripturae litura tollatur, stultitia ima mustetur: meo error exilio corrigitur,cuisius summa criminis est,s armatus aduersario male dixi.Rempub.Iugebi quae non solum suis erga me, sed etiameis erga se beneficijs erat mihi charior: et hoc tepore, quanquam me non ratio solum cos latur, quae plurimum debet

340쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. si debet ualere: sed etiam dies,quaestiam quos mederi somIet: ramen doleo ita communem rem essee dilapsam, ut ne spes quidem melius aliquando fore relinquatur. Lib. ix. epistola:Vel meo ipsius interitu. Lib.xiiij. Ad Terentiam pleras. Mantu dolore acceperim, et qucto fructu sim priua cicadiuite

tu3 et forensi,et domestico, Lucij fratris nostri morte, inprimis pro nostra consuetudine tu existimare potes. Nam mihi omnia quae iucunda ex lamantate alterius, et moraribus homini accidere possunt,ex illo accidebant. Quare

non dubito, uin tibi quos id molestum fili, cum et meo dolore moveare,et ipsi: omni uirtute, officiob ornatistam tuis et suas onte, et meo sermone amantem affine,

amicus amiserit. Quod me ad uitam uocarisinu efficis, ut a me manus abstineae AItem no potes, ut me no nostri

confiij utis poeniteat. Quid enim est quod me retineat, praesertimsi ea stes non est, quae nos proscis etes proseisquebatur Fremimur cum luctu,tim desiderio omniu reis ru,quae mihi me chariores semperfuerat. Cura ulli e . Velim pro tuo in me amore, hanc inanem meam diliae

gentiam miserabilem potiug,quam inepram putes. Ira sunt res nostrae, ut insecussis, fluxae:ut in aduersis, hone In re Amiliari valde s Mnu ,ut scit perturbat Amisimus mi Pomponi,non omne mGo su is ueguine sed etiam colorem,e speciem pristini ciuitatis. Ego uero,quem fugiam,habeo: que sequar, no habeo Solicium esse te, cum de tuis communibusq; fortunis, tim maxime deme,ac dolore meo sentio: qui quidem domior meumnon modo non minuitur,cum sociusibi adiungit

di dolorem