Appendix Uranologiæ sacræ. seu Dissertatio theologica, ex cap. III. evangelii Johan. à v. 16. ad v. 22 de ... divinissima colloqvii consimilis, qvod habuit Christus cum Nicodemo de regeneratione præside Johanne Johannis Resenio publicè defendendam su

발행: 1650년

분량: 35페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

ea continentur, in qua significatione occurrit illa vox Job 8, 4. Matth. 13, 3s JOh. I, Io. 17,λ Neq; pro orbe terrarum, terra scilicet, in qua homines vivunt ad tempus ut JOh. I, 9. I o. 6. v. Ι . s, ' NEC pro eo, quod extra Veram Dei in Christo notitiam reverentiam homines in mundo ut pretiosum ibi conducibile ambiunt, avide retinent,&destent amissum, quomodo accipi videtur Matth. 16 6. I. Cor. 7, 3I. Gai 6 I .LJoh. a, Is. 4,y. passim alibi: Nec Specialiter ει κλ,pro certo aliquo hominum genere, impiis scilicet ut Joh. II, 8. u ,9 lad Generaliter γνηκοώς pro toto genere humano tam piis quam impiis, id quod ex . 17.&I8. est manifestum , conseratur locus I. JOh 2, 2.

Quod autem contendunt Calviniani heicvi in aliis locis accipi vocemMundi pro Eleel is,illud tantum

dicunt, sed non probant, quum C MNum Videm O- Cum Proes tacere queant, in quo vox illa pro solis Electis usurpetur. Et si vel aliquis dari posset, nondum tamen sequeretur etiam in illis riptita letis eo seimsti illam accipiendam esse, in quibus agitur de Dilectione Dei, Medetnptione facta per Christum, cu-Jus generis hic est locus,quum scriptura ipsa illud opus

Hunc mundum, qui totus in maligno positus est L Ioli., is In quo nihil nisi concupistentia carnis, concupiscentia oculorum, superbia vitae I. Joh. a,

12쪽

1ρ eademq; desiderat Τit. 3, 3 universum stilicet genus humanum, de quo vere dicitur quod o se declinaverint, inutiles facti sint Psal. i , . quod omnes peccaverint, ac destituantur gloria De Rom. 3. a 3 conclusi sub peccato Rom. 11, 3a adeo ut non sit qui faciat bonum, ne unus quidem Psel. I , a. qvbetiam hac appellatione,qua potius uti voluit Euangelista quam hominis, respicere videtur,rdilexit Deus, non quidem ea tantum dilectione , qua universum mundum Sc cuncta quae fecit diligit, sed ea, qua talem mundum immundum homines scilicet lapsos,

singulari quodam modo prae Angelis lapsis, ad bonum aliquod Protoplastis quidem naturale, posteris

Ver supernaturale, ex mera gratia ordinans, CYtol

lens, mon pertinaciter resistentes ad se pertrahens amplexus est. IX.

Et haec Dilectio, tanquam causa vitae aeternae

νωκα eriκὴ proptereaq; non simulata,sed vera&vehemens,omni admiratione digna est unde etiam, raptus quasi in summam admirationeim,dicit Euairoelia

Quanquam enim Deum amare diligere non sit mirabile, quin potius mirabile esset si non ille rei, multa tamen in hoc amore Occurrunt causete admirationis tum quod extendat Deus amorem suum cxtra se ad homines, qui amor tam Vetus est, quam proprius ejus erga se, Ephes, , - II.Τim. 1, o 'Unde etiam P terito utitur Euangelista dum dicit tum quod ille amor ipsi necessarius, utilis non fuerat tum quod non solum non invenerit Deus in homi-

13쪽

homine, quod amareti praeviumve amorem, sed contra potius malum, demeritum cum inimicitia, propter quae odio,poena eum persequereturjustissime,

Rom. r 8. IO. I.Joh 4, Io 19. tum quod praecognoverat plurimos ingratos futuros pro tanto amore, non tantum non redamaturos; sed majorem eorum

partem, postqVam experti es Tentamoris ejus effecta, peccata peccatis accumulaturos ut ita cum summa νpientia scientia conjuncta, omnii ignorantia destituta fuerit haec dilectio, existente ipsa divina bonitate sola, suificiente causa ac ratione amoris, nulla vero requisita vel inventa causa ex parte eorum Viamantur, Proptereaq; neutiquam temeraria. XI.

Interim tamen non cogitandum est, quod Deus ipsum peccatum diligat seu approbet, vel quod non

curet, sive homines sibi repugnent, sive obsequantur, vel quod homines in sceleribus perseverantes gratos de acceptos sibi habeax hoc enim simpliciter pugnat cum tota doctrina Legis,cujus ne unum quidem jota destrui cadere potest, quin impleatur Matth. ς,4 8. Rom. 3, 31. Sed Verbum Diligere complectitur misericordiam, sicut explicatur Eph a, . quod scilicet Deus prospiciens in tristinamam corruptionem,&miserrimam perditionem totius generis humani, immensa misericordia commiseratione motus, cogitariti decretum fecerit, intercedente Filio, qui νεῶ ς est aeternus, se osserente sponte ad satisfactionem,J de redimendo, liberando genere humano, quum interim Angelicam naturam, qVae nostra multo est praestantior, lapsam praeterierit, in indirixa damnatione reliquerit. Vae consideratio maximopere

14쪽

moperis charrirem O erga nos commendat. Hanc vero charitatem erga genus humanum d claraVit Deus Pater, dum dedit Filium uti h mamen scilicet amoris commensuratui do unita ' βψ P ph am, vel Sanctum vel AhT XIII.

XIV. Haec verba,cum tali consideratione, opponuntur Epicureae levitati coetitationum de reenti ni morem homiΠιun,geniis humanum instra

u receperit; sod si facere voluisset, nonop

15쪽

iat. suisset Christum in cruce exaltari. Vum vero Lex perpetuain immota regula justitiae sit in Deo, ita ut se potius non modo genus humanum, sed ipsum coelum m terram interire necesse esset, quam vel unicus apex m. Legis non impleretur Matth. 18. ideo sine perfecta: Legis impletione sine plena satisfactione pro peccatis mundi non potuit fieri redemptio,i reconciliatio mundi, qui propae talem Corruptionem ma lus vocatur L JOh s I9. XV.

Quum igitur homo corruptus Legem implere

non poterat, nec per Angelum aliquem Conveniens fuit fieri redemptionem illorum qui non essent ejusi dem cum illis naturae, quo pretium redemptionis essset aequivalensi justitiae suffciens, decretum est in S. S. Trinitatis consili, ut redemptionis opus fieret per unigenitum Filium Dei, quem necessum it in-r carnari in mundo realiter, quo in humana natura as-d sumpta essicacem redemptionem perficeret, quae ad universum genus humanum pertineret. XVLNon enim sola aliqua deprecatione essici hoe potuit, sed unigenitus Filius incarnatus, Tub Lege factus Gal. , . traditus fuit pro nobis potestati te-ν nebrarum Luc. , 3 ut illa omne jus, quod e Lege

contra universum genus humanum habebat,in Christo experiretur, quo ita omnes mortui in Adamo, in hoc Christo vivificarenturi Cor. II a a Pater VCro

dicitur Filium tradidisse quia non pepercit ipsi Rom. 8, et sed peccata totius mundi in ipsum conjecit, percussit ipsum propter peccata populi, voluit i-Psum conterere Esa. D, s. secit ipsum maledictum Pro

16쪽

pro nobis Gal. 3,r 3 adeo ut clamare in cruce nece sum habuerit, Deus meus, Deus meus, cur dereii Vasti Psal et a T. Matth.1'. s. qς ς Gntae molis erat lapsana reparare salutem XVII. Ex tanta amoris immens indicatione quod scilicet Deus, potius quam vellet totuni genus humanum in aeterna perditione relinoveri r I ita,

illum aeternum, tradere, ac bb' gno qui lente, imo superabundante pho si

lassinione Iustitia, inventa est aeterna redemolpropitiatim reconciliatio mundi, ut certi iam sim ridPer infinitum illud infinitae Per tam aram Dei placatam es infiniti Virita

faetiim esse, illami redemptionem tib T.

1tere coram Iudicio Dei; ita temperata justitia, miseric ordia Dei in procuranda hominum i ut ne misericordia Justitiam violet, nec justitia misericor

diam impediat, interveniente nuta -

Iustitiae Dei pletussimε Est A T

XVIII. Et haec necessitas est illa propter Quam mortebat vilium hominis exaltari, non et compellens, aut necessitas absoluta, simplexu noti ulla nostra merita praecedentia ullave praedi sitici

non nos re preces sua dignitate : e ih 'ii res sed posita Patris aeterna dilectione uom

oblatione ad hune excelleas ra

ui esset sicisDactum, necessaria erat Christi mors

17쪽

ad mundi sitisfactionem, utpote sine qua ilIa neutiquam fieri potuisset, Luc. a ,26. 46 perveniente ita Divina sapientiari Dilectione seu benignitate, supra omnem nostrum captum, eb b humana sapientia de dilectio nulla ratione pervenire potuit,

potestve.

XIX. QVanquam vero Deus Filium suum universis mundo ex tali dilectione miserio, &Filius pro pec catis universi mundi sufficientinime satisfecerit, non tamen omnes salvantur, participes fiunt salutis, sed seli credentes, iiq; omnes, qui veram fidem, eamq; vel firmam, vel infirmam adhuc habent, Iaa' ad finem usq; retinent, quae unicum orga''m est, quo meritum Christi, per quod salus acquisita est, fit nostrum ita quidem, ut quicunq; fiducia meriti Christi

gratiam Dei expetunt, ii soli fruantur misericordia Dei,ac efficaciam meriti Christi, & finem fidei proprium, nempe Vitam aeternam, consequantur, ne illis in

aeternum pereundum fit cum coeteris, qui hac fide in

Dei zratiam ureconciliationemChristi destituuntur.

XX. Et sic decretum de salvandis per Christum hominibus neutiquam est absolutum,utut sit ex dilectione gratuita Dei, sed respicit Christum fide apprehendendum inae fides non est qualitas quaedam .haritate in rmata, quae ipsi dilectioni, gratiae in hoc actu opposita ret, sed medium justitiam a Christo nobis partem saratam recipiens de apprehendens.

XXI. Dis Causa ergo Finalis,cujus gratia ristae dederitFilium, eumq; in mundum miserit, est salusvi redem a prio

18쪽

Θntithesi hisce verbis Rim m λήν . XXII. His removetur falsa causa adventus Filii De in mundum,. d scilicet Deus non mi-Κcit Filium suum,ut condemnaret mundum, seu ho-m uiado degentes , quantumVis immundissimos, reos scilicet culpae pcena sive damnationis: In thesi vero causa vera ponitur huius adventus, quod sic Deus miserit Filium suum, ut mundus, i. e.homines in mundo, salventur per eum. XXIII. Sermo a heic est de primo eoq; humili adventu Christi m mundum, quo non venit, tanquam Iudex viqvisiturus in peccata hominii: sed utSalvator Redemptor, IVs, morte sua ignominiosissima, vitam

Et hic ordo convenientissimus fuit, ut prius adservandum genus humanum ex maledictione e ij quam ad Judicandum veniret Filius Dei. Nam si verso ordine enisset, neminem, quem servaretinue nisset JuSta illa qua sunt Psal. i. h. - ς idVς

XXV.

Mumere f. Iroia adeo priusquam Omnes ad

19쪽

iudicium illud adducerentur, mist Deus Filium suum in mundum, ut mundus non judicaretur, spmposita scilicet vel benedictione vel maledictione Legis, prout quilibet vel permanserat, vel non perman-perat in omnibus quae in Lege scripta erant,J sed salvaretur, facto scilicet Christo peccaroin maledicto pro nobis Gal. 3,ia. Vi etiam nostro loco persectELegi Dei satisfecit unde fit quod non judicentur credentes in ipsum. XXVI. . Christus enim, subeundo pro nobis judicium illud Dei, promeruiti acquisivit credentibus privile- Cium exemptionis &appellationis, ita ut mutatoJam

foro seu tribunali judicii, Pater omne judicium dederit Filio Mediatori Joh ς, et . Unde a sententia

damnationis, quam coram tribunali Legis austo ei iudicio,propter peccata promeriti sumus, absolvimur propter satisfactionem Christi, quam fide apprehensam interponimus inter nos iratum Deum, placatum interim in tali Fili, ita confidenter a foro irae

Hunc autem fuisse finem primi adventus Christi in mundum, adferre scilicet salutem credentibus,Mliberare eos merito obedientiae tamLegis quam crucis a maledictione Legis, aeternasi condemnatione, sepe inculcatur in Mose, Prophetisin Novo Teuamento, ut legere est Gen. 3, y. a 3 Vi IJ Matth. I. I. ω18,11 Luc. s, 3 Pamm alibi.

XXVIII. Et hoc fine distinguitur ministerium doctri-ria Christi amnisterio dc docti ina Mosis Hostes Lege

20쪽

justificante stanta

XXIX.

m politum stilicet esse Chiilidi tam a

WVndum non vero iudie, 's-i -xet scribendu quod Q. tale:spreverint illud eo si benevolam istam voluntatem Dei Christo uti ἡ nisi per accidens hoc tribuendum: ehi Σπ''sterium, quod per se est odor vit; ad ritum

XXXI. Alii distinguunt ei inter judicium Retributio

SEARCH

MENU NAVIGATION