장음표시 사용
11쪽
Priuilegiorum societ. Iesu , quia praedicta communicatio respei tu talis priuilegi j est mera gratia, merumque Principis beneficium amplissime interpretandum i )Pr. secundo quia z Urbanus VIII. s. Kal. Aprilis, ut diximus supra Patribus Excalceatis Sanctissimae Trinitatis omnia Soc. les Privilegia nominatim concessit sub his specialibus clausulis , tiis illo sintspeciali nota digna, di sciliisque concessionis , ργα - gς nerali co*c licue non veniunt, non solum ter harticipatiouem, comma meationem, illoruis extensionem , Ο od illoruin insi)r , se spectarim, mininoim , pari formitti , aequΘ principaliter in om 'ibus , pcromuela, absque vita prorsus disserentia , periis Θ aesi primo illa prci ctae Congregationi expressΘ, nominathn per piam , modum sim plicis concessionis particularis, ac pecialiis, etiam motu proprio , cxcerta scieη:ia, ac de sololicae potestatis plenit, iue concessa fusecvt
Quae omnes Clausulae, ut vides . tricas illas resecant, quibus nitun tur contrarii probare Privilegium Societ. Iesu nullis alijs Ordinibus esse cum municatum , eo quia in huiusmodi Privilegiorum commu nica 'ione non veniunt ea , quae sunt speciali nota digna, ac dissici' lis concessionis, nam expresse illa etiam Societ. Iesu Privilegi β γ quae sunt speciali nota digna, & dissicilis concessionis, atque in gς nerali concessione non veniunt, concepit. Pi . tertio nam adest pro Cister ciens bu, Gregorij XIV. amplissima Constitutio sub die Σῖ. Iunii troi., quae in duplici cap. Seco βη
in a. Pontifex di χi Ordinis Privile ia , etiam υia communi Cationis
concessa innovat, & confirmat a die ista clausula , modo Concilii Tridentini decretis non aduersentus, vi ab innovatione illud exclud I Privilegium, quo principales quatuor Abbates fruebantur conferendi Ordines Subdiaconatus, & Diaconatus Monachis sibi subiectis, &alia Indulta per Tridentinuim reuocarassi. 23. cop-IO ' In secundo autem di istae Constitutionis capite illa clausula prae termissa in Privilegia omnibus alijs Oedinibus, Congregationibus νConuentibus, Coli est ijs, de Regula fibus Personis , tam in Urbe νη V m in quibuscumque JHundi partibus existentibus quomodolibet concessa communicat, hac autem concessione Summum Ponrisicem voluisse Cisterciensibus communicata non illa solum , quae genera lj'ζr Veniunt, sed propria etiam aliarum Religionum Indulta con stat. Primo quia secundum huius Constitutionis caput incipi xiUπὸr , quae dictio signifieat diuersitatem a praecedentibu 3 ν
12쪽
& venit continuatiue addendo ad superiora i ). Secundo qui Summus Pontifex id aperit dicendo , Ο et uper botidem amplioribissctuoribus condecorare Polentes. Tertio quia postquam habuit Summus Pontifex sermonem de Privilegijs omnibus alijs Ordinibu , concessis , ita subdit: Gorum reπorci baberi volumus pro expressis, ac de perbo ad verbum insertis, etiam si tolia mi, o forent, quae specialem, indiui am requirerent incutionem, seu particularem in fertionem , illaque omnia , singulo dictaw Cour gotionem Son- Hiberuardi perpetuo extendimus , oti re commuVicamus aequὸ pari-
Nec valet dicere effectum Communicationis quantumuis generalibus,l & effrenatis clausulis conceptae, & signanter cum illa clausula, ac si de perbo ad verbum insererentur, non se protendere ad ea, quae sunt specialitate digna , quale censendum est priuilegium a Gre orto XIII. Patribus Iesu itis concessum, quod etiam confirmat dec68. part 8. Rec. Non valet, inquam , nam & si concedere velimus distam clausulam de perbo ad perbum non operari, ut etiam, quae specialitate digna sunt comprehendantur, id tamen in praesenti non habet locum , quia
illa clausula iuuatur, & sustinetur per aliam , nempe, etiamsi talia sint, vel forent, quae ecialem, S in ividua vi requirerent mentionem. Vbi enim Pontifex concedit priuilegium, cuius tenorem licet non
exprimat, vult tamen haberi pro expresso , c de verbo ad verbum inserto , etiam si tale sit, quod specialem requirer I m Utionem, nul-' lus iam superest ambigendi locus, voluisse priuilegium quoque illud communicatione eoncedere, quod est speciali nota dignum , quia ubi sunt verba clara cessant coniecturae et ) & ulterius non est disputandum . Nec obest Rotae confirmatio , Rota enim solum do-l cet communicationem priuilegiorum illa non comprehendere,.queti de facili non solent concedi, sed praefatae clausulae, ac si de verbo cte.
Nec infringit nostram rationem id quod dicit Nutrio s 3 ) quod
quamquam communi centur priuilegia cum clausula in omnibus per o Ania o t. non tamen venire illa, quae sunt insolita , & dificilis concessionis. Non
13쪽
Non inquam, infrin it , quia idem non est indicium de clausula in omnibus o c. sed de ista, qtiorum tenores, ac si de perbo ad verbum ; quia
prima clausula salua proprietate verborum intelligi potest cum eorum exceptione , quae sunt specialitate di :na, & dissicilis concessiopis, ut citati Auctores probant , verum hoc dici nequit de altera , clata sitia, ac si de perbo ad verbum Ge. Quia si Privilegia, quae communicantur reuera de verbo ad verbum transcriberentur, ilia etiam
quae specialitate digna sunt, & dissicilis concessionis exprimerentur alias non e stant de verbo ad verbum inserta ; Praediista autem clausula , quorum tenores , ac si de perbo ad verbum c. operatur perinde, ac si reuera, omnia fuissent expressa de verbo ad verbums i )Zed fortius urgent, & hoc etsi robur fundamenti contrarij,Priuilegium a Gregoi io XIII. Iesu itis concessim est cum hac clausula : Praestu- S cItem gratiar communicationem omnibus ali is qui vi etiam sua pei uilegia cum societate copios 2 participant, participarecte poterunt, quo 'modolibet in futurum fieri omnino prohibemur, ergo usque nunc allata
Respondetur primo omnes Doctores Σ) aliosq; dos issimos viros assirmare illud Societatis priuilegium ad caetei os Regulares via com municationis esse extensum ,' dicta clausula non obstante, & ratio est, quia Pontifex non potest successorem impedire , ne quod ips Vni concessit, alijs quoque successor concedat, Par enim in Parem non babet imperium s X In
14쪽
h per anima et to Gregor. XIV. in dicta Bulla pro Cisterciensi s
rogare elausulii communicatio te obstantibui his expressis veris, quibus ommbui , sic si de verbo ad Perbum exprimerentur, ct --
ei b censeti omnes sublatas claustulas resistentes, ac derogatoria-
h ldo ad Elide dum tim arduum a contrariis conceptam argumentum, Ut attente considet gre vesini laqdat3m Greg. XlV. otast it ut ionem supradicta mi di inue ieiu haec verb3 . Non ob misitu quibusvis etiam svnxuotiuis, cosse lari, infectis Di de lora ruis, exceRHroii, w dificatimi , meu is ottestistiuis, IDM c minunico scuis probibitivis, citra ue e caci ribur, ivsolitia Ha uiti tac., quid clames, ut euincatur mentem Gregorij XIU voluisse cum municare Cisterciensibus Priailagia alijs concessa, etiam cum clausula communicationis prohibiti ira uis nunc rationabilites dicat vς ina illa Gregor .X l . praesentis et gro i sim; insim a iovem fleri omnino pr bibemus, in pedire communicationem, quum illis Pontifex Sucςeis rex o licite rotunde deroga Verit uum itaque Privilegium boς IesiuitJrum fuerit extensum, S communicatum Patrihus Cisterciensibus, ct quidem sine illa clausula ulterioris extensionis ad alios Ord. ines pro bibitiva, Sc potiri, ac ii ui caeteros onmes Regulares , qui mutua gJud DP Privilegiorum conamu- dicatione , asseratiar fere omne S DOct Q. P/ul an te relati, quin eo.
rum Sententiae obstet repetit δ Pluristi Obiςcti' 'empe generato communicationem n I comprpb inde re quae sutat speciali nota dirua , qualia esse non est d ibi sera, q' b. T identinum, vel aliqua Constithtio resistit Apostolicδ i id edi Vltro ςoncedimus, sed con-Va uter negandum dicimus DCVltatem 1 dς qua loquimur Sacri Cou- iiij I ridenti iii, ves alicuiui Ap stoli cx Constitutionis habere resi- velitiam, ut supra dictum Cli, O ProbJ V Idcirco. Priuilegium:*c, quum noti sit ab hoc speciβli uot δ dignum recte dicitur com- unicatione Privilegiorum venire, cum G sit contra Ius comatust nemini uoceat, ut supra dicebamu . dbstat pariter in concessione facta I sVi ii Risgnare Gregorium ii I sp cialem rationem, ob quam Pi j ljlςgium tale ipsis concestit
15쪽
scilicet V0ti, quod Patres em mittunt eundi ad taurum S. Sedi ad Sas. Missiones , obstat quidem i quia in Bhllis communicationis Privilegior in sit latio si n qn butus, alterius mortui , quod susscit , ut Privilegi commulti cara intelligantur. Quis enim dicex gratjam uni ob vi Jm rati 'nem indultam , nun pys e principem ob aliam rationem alteri largiri immo quum huiusipodi pommunicatione: plerumque Sum naus Pontifex c0nςedat de plenitudine Potestatis pon est inquire a
s i in S sic satis fit obiecti qui supra positae . OBIECTA DILVUNTUR, I
bijciunt primo ad euertendum unum ex fundamentis quartae Asser tionis, scilicet Breue Gregorij XIII., quo Iesu itis dici una Privile gium cuncedit Opponunt etiana Cψnstitutionem Sixti V . contra ε ale pron olos, qu* est qi. in ordino, incipien. Sanctum, Salu D t. s. Ι nuarij , ubi sub grauibus paenis praecipitur tam Saecularibus 1 quam Regul ribus, ne extra tompora a Iure stat ut 'Ordinentur, nec aliter i quam in Tridenti O praecipithe ordinςs re cipiant, non ψbstantibus quibuscumque Privilegijs ergo per ba Πς Constitutiqnem lesiuitis, &omnibus aliis abj tum fuit hoc Priuri
Fςd reuerd decipiuntur cons rari j, primo quia c 1 3 , Constitu ito non derogat expresse Pi iuilegiis, sed Privilegia non censentur , abrosaxa, nisi fueri 'texpresse reuocata , &sublata , ut patet e X di ctis, ex asserto secundo in locis Concilij, quia cum Privilegium sit quaedam lex priuata 3 debet expresse per aliam lege o contrδ' ἔ iam reuocari, correolo enὶm , & abrogatio legis fit per e K presso i& non igsitos intellectus, ergo cum in dicta Bulla nulla sit express νςuoςaiio Priuilegiji de quo in quaestione consequens est , quod di 'ctum Priuilegium Gregoi ij XIII, pro te sultis, & consequent ci', H si Pro alijs cense ur reuocatum αα Secundo quia in tale Constitur O ς Sixtus in expresse dicit nullum posse ordinari e X tra temporis
dispens lique i aut Ind*lto A pqstolico, sed qui habςt F riuilegium
16쪽
hoc ordinationis extra tempora habet Indultum Apostolicum , ergo Sixtus V. non derogat tali Priuilagi O , nec dicuntur male promoti αα Tertio quia talis Constitutio contra male promotos fuit reuocata a
Gregorio XV., & ad terminos Iuris redacta, ut docet Sebastianus Gita baldus et rto quia sit Privilegium Iesu ita tu in per banc Sixti V. Bullam corruisset, sequeretur quod Pontifices Sixti U. Succestares , qui huius te suitici Privilegi j participζs fecerunt alios Regulares participationem egissent Privilegu non e Sistentis, quod nequit dici. 4ecundo . Obij ciunt ad euertenda nostra Asserta . Si Regularibus viai uersim competeret priuilegium , de quo supra , inutilis suis et eiusdem indulfi concessio facta lesiuitis &c. , de praeseritim cum prohibitione ne alijs Regularibus communicaretur, ut & Minoribus de Obseritantia restricte ad eos tantum, qui commorantur in partibus Indiarum Occidentalium per Urb.VlH. 3. Iunij I 6as. Cum sic t c. Ad hoc breuiter respondetur , quod ideo accidit, ut in Oniectione tangitur, quia Regulares ad Sac. Ecclesiarum Antistites pro suscipiendis Oi dinibus missi repeli: tur, unde non inutiliter hac de cauia speciale priuilegium, cui nulla possit obsistere contradictio a Sancta Sede curauerunt obtinere . Accedit, quod Pontificium priuilegium , etsi non sit necessat tum , est tamen semper utile, vel pro sedandis conscient ijs, vel pro scrupulis extirpandis, ut docet i Pr terea virentis priuilegi j confirmatio falla in forma communi , quamquam nihil tribuat noui iuris et ) superuacanea non est
3 ergo multo minus noua , S specifica Priniciatis gratiae Concesse
so rudicanda est inutilis, superflua , neque praediciti priuilegi j limitatio ad solos Iesu itas , S ad Minores in remota Indiarum Occidentalium plaga tantum degentes, probat c re ros Regulares eodem praui legio alias non potiri, sed solum Gregorium XIII., Vrban. VIII. sua speciali, nouaque concessione alios uniuersim noluisse comprehensos . Tertio . Obijcies, si omnes uniuersim Regulares fruerentur dicto priuilegio superuacue S S. Innocentius XIl. expedito Breui super moderatione indultorum suscipiendi Ordines extra tempora, emanato die a 4. Decembris i 6 3. meo cauisset Regularibus ob penuriam Sacerdotum huiusmodi esse Breuia concedenda .
hesp. Quod ex praedicto Breue Iuno centii Xll. non sequitur , Rς-
17쪽
18gularium priuilegium corruisse ; decreto enim suo Pontifex Inon disposuit Regulares extra tempora non esse ad Ordines , nisi Breuia Macceperint, promouendos , sed solum iubet petentibus imperii enda; Recte quidem , ac prudenter , nam Episcoporum nonnulli, quum praedictis conferre ordines vi priuilegiorum ob scrupulos forte recuscut , ne Sacerdotum inopia Monasteria laborarent commune cζteris remedium noluit Pontifex Regularibus denegan
arto . Obij ciunt, si Regulares di isto priuilegio muniti essent, eorundem breuium in diem non rogarent expeditionem , ergo si rogant non gaudent. q. Respisndetur ex eodem fonte a quo Resp. 3. Obiectionis emanat, e X eo enim quod Regulares conuolant ad brevia , quia ipsis non permittitur sua priuilegia suffragari, non sequitur quod illo-xum recursus ad talia breuia argumento esse debeat, priuilegia perdidisse . Id enim sic ad euitandas dissicultates, vel ad resecandos scrupulos , vel ad bene esse , nec arguit defectum facultatis , neque
praeiudicat ut resoluit 1 ) di immo Privilegitim quamquam in
aliorum gravamen cedens, per non usum, seis usum contrarium
non amitti , si potestas illo utendi non desit astix mant Doctores este et ) , quod vi gentius procedit de priuilegio, quod in nullius
τecidit incommodum , & ravamen , hoc enim etiam longissimi temporis non usu infirmari nequit 3 , & insuper vi non usus priuilegij dicatur verus non ustis , requirun rur tria primo , quod fuerit oblata occasio illo utendi, nec fuerit arrepta, secundo Vt detur scientia priuileg ij, tertio ut detur potentia tunc utendi. Dbijciunt s. Argumentum , quod Aduersari j vocant fortissimum desumptum ex responsione data a Sac.Congregatione Concili j Pr sit libus Senensi , & Assisiensi sit per hoc percunciantibus, Arch;episcopus enim Senensis die a. Maij 1660. in te rogauit Sac. Congregationem , An Regulares cunisti fruantur indistin die priuilegio aliquo,ut Promoueri possint ad Sac. Ordines extra T empora a itire statuta
18쪽
interim abstreant, donee mbeantur fuscientia priuilinio
Episcopus vero Assisiensis die Σ3. lanuarij IIo 6. eandem Sac. Conin. gi egationem in te rogauit; Aa Episcopus potuerit ordines extra tempora regul ribus conserre, & quRtenus Negative . Secundo, an & in quas pq nas ordinati inciderint Et S c ongreg. respondit
Dilata, ct scribatur Episeopo , quo se obstineat do ec exhibeantur priuiisgia Seeularium: ergo Episcopis interdicta est Sac. Ordinum
collatio extra tempora , nisi ea de re sufficiens exhibeant priuilegium, sunt enim Decreta haec congesta Verbis imperativis importantibus praeceptum nempe abstineant .i aec tamen obiectio nullius est roboris. Nunquam enim contendimus Regulares, omnes Ordinari posse extra tempora,Vt quaesita ferebant; sed illos tantum, qui priuilegiorum comunicatione gaudent, ut hucusque demonstratum est : adeoque dicta responsio quaestionem nostram nec leuiter tangit . redi clarioris inuestigationis gratia , dato etiam , quod tale argumentum contra nos militare i Notandum est quod verbum imperativum dupliciter intelligitur ; Primo , si ex vi suae , aenatiuae significationis praeceptum enunciat ut sunt verba Praecipio , Impero, Iubeo Secundo illud imperatiuum appellatur , quod significatione sua pr ceptum licet non enunci et, sed indiscriminatim iungi possit, ct cum praecepto, cum consilio, attamen imperative
prosertur, pi facile , soluite, abstineant. Imperativa primi generis
inuoluere praeceptum pene omnes Doctores consentiunt quum Vero verbum obsineo huius non sit generis, non licet colligere decretum , quod illo constat esse verbis imperativis conceptum, in eo
sensu quod praeceptum importent, sed solum indifferentibus imperative prolatis. Huiusmodi autem verba quamuis imperati ueprolata , dummodo absolute proferantur praeceptum non inuoluere docent bene multi Doctore contra Panormitan. i inita testatur Σ quum ergo in praesenti verbum abstineat insertum sit absolute decreto , praeceptum sub mortali saltem obligans, importare negandum est . Vel dicendum, quod cum Sac. Congregatio rescribat Episcopis , qui ob eximiam dignitatem successores sunt Apostolorum, in dubio saltem relinquit, an hoc verbum . sineam imporiet praeceptum, an consilium , quo dato reputanda sunt talia verba exhortationem solum includere, ut docent 3
19쪽
quia senaper in dubio , de in pgnis benignior interpretatio iacienda
Secundo Resp. Quod dato quod adducta S. Congregationis rescripta verba praeceptu ui includerent, eius tamen praecepti vinculum ad omnes alios Episcopos uniuersim sese extendere sidenter nego ; Ha'iusmodi enim Sac. Congregationis resolutiones non emanarunt pro
decisione articuli in abstraho , ut supponunt aduersari j . Articulus enim Sac. Congregationi propnsi us indicta Senensi fuit an Regulares cuncti fruerentur indistincte priuilegio aliquo suscipiendi Sac. Ordines extra tempora ; Pariter Episcopus Assisiensis postulauit an . Episcopus potuerit Regu Iaribus ordines extra tempora conferre. S. Congregatio Respondit Dilata non ne hac responsione Sac.COii gregatio nil aliud enunciauit nisi praefati articuli decisionem distu lisse, & adhuc velle in suspenso ὸ Nec alia decreti pars prodijt pro articuli decisione , cum in ea nihil de praedictorum priuilegiorum eZistentia, vel non existentia respondeat, sed solum rescribendo Praesulibus Senensi, & Assisiensi, ut intestim abstineant donec e 3bi beaut priuilegia; neutra autem decreti pars emanauit pro decisionς articuli, sed primo Sac. Congregatio declara uir decisionem di stulisse , secundo eis qui de praed florum priuilegiorum existentia i ut est in quaesito , & tradit Monacellus 1 ambigebant rescri bit a Collatione Sac. Ordinum extra tempora abstineant, quasi δd
monens eos iuris naturalis , noci tenetur quilibet in dubio contra
ius Commune non operari 3 in atque hanc esse mentem S. Con gregationis eiusdem responsi verba demonstrant , quibus absolute' non dicitur Abstineant, sed interim donec exhibeant priuilegia, quo rum scilicet exhibitione dubitatio deponatur.Quare si quid ut in lasi datis Sac. Congregationis responsis praeceptum , illud non e Stendi constat ; nisi ad eos, qui de praedistis priuile ijs dubitant, ubi enim ratio, & sinis legis non militat, nec legis dispositio militare dur
Dices ergo Episcopi illi qui in hoc dubio versantur tenentur cogere Regulares ad exibenda sua priuilegia vi probat expresse Textu Res .Primo cum distinctione;aliud enim est Episcopos non teneri Pri
20쪽
hilegia Regularium admittere quousque illa exibuerint, aliud vero illa admittere non poscte, nisi post integram probationem . Primum ςst id quod tradit & probant adducti , ct praesertim cap. cum iurisperisui ibi α nisi de mandato Sedis Apostolicae πtus extiteris e xequi non ceperis quod moudatur . Quae Verba ponderans Abbas ibi n. 4. de Cominuui doctorum, ait quod si ordinariush0ii curat certificari de mandato potest exequi, quum non dicat te- tus non potest exequi, sed non cogitur . Idem pariter firmat,& non Rliter relatum a FrancisSac. Conc. Congregationis decretum ab In-
hQcentio X. confirmatum de anno 1648. Vbi s i dicitur Ordinarios non teneri huiusmodi assertioni fidem habere absque integrali priuilegioru exhibitione squod est secyi dii membrum distinctionis supra aῖlatae, unde allegata iura non probant, quod Episcopi tuta
Vonscientia non possint iuxta regularium indulta operari nisi ple- eorundem priuilegior in probationem exegerint, quod est id quod nobis ob ij ciebatur, nec hoc laudatus uno nequidem verbo indicauit nisi forte in casu quod priuila ij, vel rescripti cer- habere notitiam non possint alia via Episcopi , quo sensu loqui
videntur Imperatores s et ) ubi dicitur, si quis osterat cum man iis η ris secretis se penisse , de Pontifices in d. cap. 3 ) , sed si Episcopus priuatim, & aliunde pri it glorum quantuita uis Iuli communi contrariorum habeat scieritiam illorum , posse , & vium per- inittere, & iuxta illa operari, noli est ambigendum . Cuius ratio est quia notitia sussiciens ipsi priuilegiato , ut licite post uti suo priuilegio, eadem per se suincit aliis , ne illius 'sum impediant ut do- et , ut vero quilibet priuilegio suo licite possit uti, satis est ,
vel quod ipse sciat priuilegium habere , vel quod priuilegium viderit signatum alicuius praelati manu , vel Notari j, vel Generalis' ordinis sigillo munitum , ut ex Indulto Leonis X., & lulij I l. do-ςent ί6 vel tandem, quod priuilegium typis excussum legerat, siue in simplici Papyro , siue insertum Bullario aliquo, aut probati si ) Tondat. de preven. par. 3. cap. 3- πβm 3. P erin. de fiat. hom.