Dissertatio iuridico-moralis in fauorem Regularium

21쪽

3uctaris libro , ut probat. 1 , Quocunque igitur ex mmodis certior factus Episcopus de priuilegijs regularium, potopillorum usum tuta constientia permittere, & iuxta illorum te*ψ rem lici de Operari, quin ab ea exhibenda regulares cogexe tene a tur, etenim in soro Conscientiae in quo non agitur de praestan τgratia, rei ιδ ὲm veritas attenditur , non possititii iuris rigor λ Rei p. secundo. Non teneri Episcopos, qui versantur in hoc dub qcogere Regulares ad sua priuilegia exhibenda , quia ex proxime di oti. Vt dubium excutiant sussicit ut quocumque alio modo certi' 'rei turi di dubium excutianx, Sac. enim Congregatio non alip vellet videtur, quam haesitatione illa siue dubio perseuerante a S/ς Ordinum collatione abstineant, quae cum sit ratio prohibitionii

Respondetur etiam ad s. Argumentum , quod si laudata Sac. Congro gationis responsa aliquam vim praeceptiuam continent, non ex tea ditur nisi tantum ad illos duos Antistites Senensem , & Assisiensem 1 quibus missa fuerant, ut enim decretum pro uno casu determinan o Q emanatum, omnes alios qui sub eadem ratione continentur rcompreliendat , debet esse verbis generalibus conceptum ut id i Vix , qui si non generalibus, sed particularibus verbis con ceptum fuerit , habet rationem legis priuatae, quae particularibu 'ntum personis indicitur, quaeque ob rationis identitatem ad alio iPraeterquam ad eos , quibus sancita est non extenditur ut 6 )ergo, de quibus loquimur, decreta, nos generalibus verbis,

sed particularibus decreta sint, nempe scribatur Episeopo quod obsti

neat, non incongrue deduci potest eam vim habui ue ligandi ibium praenominatos praesules, ct non alios. Quae FOrdon. Cit. Rota insatel. de Salu. inter ic. decij.i QS i o. , testat. IDI P.priuileg. N. 6. χ Cop. inquisitis n. ent. excom. Innocent. in cap. pleris νς iinmunis. EecL,'in cap. usa propser de elem conf6.u. y.

22쪽

quae omnia ut uberius explicem' obiectionem. hine nascentem pre socem , Animaduerto aliud esse loqui de praecepto iuris naturalis , quo prohibemur in dubio aliquod contra ius commune operari, aliud vero loqui de praecepto humano, quo Sacra Congregatio Prsulibus Senensi , & Assisiensi iussit ab Ordinum collatione , praefato stante dubio, abstinere ; primo obligantur quidem omnes eoque uniuersim, ante praedictorum etiam decretorum emanationem, Or'dines in dubio non conferre contra communis iuris dispositionem . Secundo autem, dato quod praedictis responsis vis praeceptiua insit, nisi dictos Praesules ligari censeo rationis identitate non Obstante is, ut probaui . Dices ex Fagnano si) sacrae Congre tionis decreta pro declaratione , & interpretatione Concili 3 emanata , etiam ad consultationem Episcoporum in aliquo speciali casu eadem. vi praetendunt obligare ac Concilium ipsum , ergo a pari: responso Sacrae Congregationis Concili; ad Praesules praefatos data omnes; obsigat. Phspondetur . Disparem esse rationem, nam decreta , de quibus Fa-gnanus, declarari ua , & Sacri Concili) interpretativa, sunt veluti Concili; meus , Ut eleganter, . dc. neruose probat idem Fagnanus

sequenm, unde non sunt quid diuersum a Concilio,vnde non mirum si tam late suam obligandi vim praetendant ac ipsunta, Concilium , licet ad consultationem aliquorum Episcoporum in

speciali casu, ut assirmat Σ enim ibi, ut ostendar Generale ibi esse decretum, de quo ibi est sermo, eam reddit rationem , quod Sacra Congregatio illud pronuncia uerit explicando sensum Conciliaris dispositionis cap. i3.fest et q. de Reforinat. In nostro casu est dispar ratio ; nam decreta, de quibus loquimur, ab articuli decisione penitus cum abstineant , nullam Concili; declarationem continent, sed Responsum verbis particularibus conceptum, ad quod mitten. Senensi primum,& Assisiensi deinde Antistiti mota est Sacra Congregatio, ut dubitantibus de praedicto priuilegio inculcaret obseruantiam naturalis praecepti, quo cauetur in dubio non esse con- tra ius commune operandum , cuius generis, rescripta Vim uniuei -

salis legis non habere docent 3 ORRO LARLVM.

i iamdiu concessa priuilegia ordinationis extra Τempora Regula ribus , Conciliorum aduersa manu do Pontificum constitutionibus

23쪽

bus perculsa corruissent , si eadem uni ordini conce ira via communicationis ad caeteros non refluerent, acredundarent. Si demum

Sacrae Congregationis Concilij praecepto extra definita Tempora ordines Sacros Regularibus conferre Episcopi prohiberentur, quis quaeso esset illorum qui, quod priuilegia indulgent exequi vellet, ac non potius ab iis penitus abhorreret Et tamen id passim secisie, non modo sapientissimos verum etiam sanctissimos, & eximiae vitae tam multos Praesules scio, vi cumulatim certe si vellem possem numerum percensere . Sussiciat pro nunc illud Religionis, ac pietatis, virtutumque omnium exemplar Emus Cardinalis Sanuiralius, Archiepiscopus olim Vrbinas, qui,& dum Florentiae Apostolici Nun-cij munere fungeretur, plurimos Regulares extra Tempora visiorum priuilegiorum ordinibus initiauit. Ita dc se l. recordar. Fr. Iulius Vincentius Gentilis Ord. Praedicatorum Archiepit copus Jδnuensis integritate , & do trina praeditus, de Sanctissimis Alexan dro VII., & Innocentio XII. satis notus. ita D. Ronco uerius Pla

centinus Iuliae fidentiae Episcopus, de D. Uia lardus Cler. Regularis Mantuae Episcopus, de hii omnes vita se ivsti. E vivis vero D. Misse Cerolus scientia zelo, de pietate conspicuus. Bricti noris Episcopus D.Cochonati Casalis S. Euasi j Antistes,nec non D. Manara Clericus Regularis Episcopus B obiens, , sed pro omnibus stat Sanctissimus

D. Noster Benedictus XIII., qui a quinquaginta jam annis Ordi natus Archiepiscopus non unum aut alterum, feci quotquot

ad eum iusta de causa conuolabant Regulares, promouere ad Sac. Ordines extra tempora non verebatur, nixus eorum priuile

gijs: Imo in litteris testimonialibus, suscepti ordinis a Regulari

extra tempora licet ordinatu; nullum afferret peculiare breu dispensationis super extra tempora ) , apponebantur haec Vei b L

cam dispens time Apso a Dp r extris tempora ; quia ex vi priuile

Aiorum regularium, ordines conferrebat. Idem exequuntur alij Praesules, tam Saeculares, quam Regulares, tam intra , quam extra Italiam, quorum nomen & memoria , de tempus non sinit recen sere. Corrotarium hoc pro asserto, propugnatoque a me Privile

gio confirmando plurimum facere spero , nisi quis hominum Sa Piςntissimos, & Sanctissimos , aut ignorantes, aut impios Velit νquod Rbsit nec excogitare . Interim Dissertationem hanc humiliter submitto iudicio quorumcumque meliora in contrarium stimetientium.