Joannis Classeni symbolarum criticarum : particula altera

2쪽

THE UNIUERSITYO ILLINOIS LIBRARY

5쪽

uni die

pruria si Eius

do annis classent symbolarum eriti earum

particula altera,

Fraii fui iram Bain.

1863

7쪽

Altera

a symbolarum criticarum particula, quarum prior ante hos quattuor annos edita est, omnis sere in Tiae isto vel interpretando vel emendando versabitur. Qui quamquana, ex quo tempore luci redditus St, uSque ad nostram aetatem doctissimorum hominum ingenia et induStriam miro servore et prospero eventu exercuit, idem tamen et sententiarum densitate et verborum poprietate alios aliosque penitus intellegendi conatu excitat, et propter peculiarem librorum manuScriptorum, quorum sola fide nititur, condistionem ), novam Semper coniectandi materiam praebet. Quo in genere quid praestitum sit in hisce obversationibus, quae assidua nobis et attenta lectione obnatae

Sunt, periti horum studiorum iudices viderint. ist. I ds in Galbae orpus diu neglectum et licentia tenebrarum plurimis ludibriis vexatum dispensator Argius e prioribus servis humili

Sepultura in privatis eius hortis contexit. IIaec verba, sicut in codice Mediceo leguntur, riderici Jacobi, i cuius memoriam sancte colo, ideo suspitionem moverunt, quia ad ludibria, quibus militum furor in Galbae corpus saeviebat, in tanta animorum ferosita tenebrarum licentia non opus esse, Sed ea exeuSatio potius ad celandam sepulturam accommodata videbatur, praesertim cum Plutarchus, ubi eandem rem narrat, di8erte dicat ' : θαφε νυκτόσ2 rnoc; πε- θεροσ. Cum igitur Jacobus paucis Verbis transpositis scribi iussisset corpus diu neglectum et plurimis ludibriis vexatum, dispensator Argius in propriis eius hortis licentia tene-

Egit de aea re accurato et prudenter Carolus Heraeus in Studiis fritieis in Mediceos aetti libros, inprimis inde ab ili de generibus vitiorum Mediceorum codicum. in programin. Catharine Lubee. x 1838. s. s. 3 Othon. c. 28. Xtr.

8쪽

brarum contexit; almius, vir clarrissimus, de re cum Jacob consentiens verborum ordine paulum mutato hunc locum nuperrime Sic edidit G. corpus diu negi et t. lud vexatum, licentia tenebrarum di Sp. Arg. e prior Servi hum Se p. in priv. eius hortis ontexit. Sed neutra harum rationum verum inventum esse conseo id quidem probe in iis intellectum est, verba licentia tenebrarum loco suo non aliter posse defendi, nisi si in iis quae praecedant aliquid contineatur, cui tenebrae istae opponantur hoc ipsum autem, quod desideramus, non deest in vulgata Scriptura, modo agnoscatur. Pro sterio enim affirmaverim, particulam diu'. l. non consueto more de temporis diuturnitate esse intellegendam, sed rariore usu a Tacito eo sensu positam Sse, quo plerumque interdiu usurpatur. Et primum quidem, si omnia ea, quae inde a cap. i. tanquam fatali illo die octavo decimo scalendas Februarias, geSt narrantur, repetimUS, PEPSSario Statuendum est Galbae eaedem cap. do. l. die iam longius provecto perpetratam Sse cumque Corpus eius insequenti Oete humatum sit, manis Sto non satis temporis, prae3ertim hiberno menSe, Supererat, ut diu h. e. per longum tempus negle situm esse dici potuerit. Sed jure quaeritur, num

rarior ille usus, quo diu ponatur pro interdiu, satis firmis nitatur exemplis. Et Sane quidem, quamquam principio haud dubie utraque adverbii significatio perinde usitata fui altera, quae tempus diuturnum complectitur, paulatim de praevaluit, ut diu pro interdiu vix aliter dictum reperiatur, nisi cum oppoSit Suo, quod Sinoetu, Eoniunctum. Si apud Taeitum ipsum bis legitur A. Ib, 2. . 2 b. apud Sallustium Iug. e. 38, 3. da s. io s. et in fragm. a Charisio II p. 85. Servato, apud Plaut Casin d d. b. et in Titinnii rugmento apud Non. M. p. 28. Sed

tamen hune usum nondum in meram formulam abiisse, inde apparet, quod eum plerumque diu noetuque hoe ipso verborum ordine coniunctum inveniatur, astitus ipse alter (Ηist. loco inverso ordine scripsit noctu diuque, quemadmodum Phlutus quoque liberius variavit, modo noctu et diu, modo ne noetu ne diu admittenS. Quilatilianus etiam aperte ex sui temporis more particulam diu diurni tempori significatione non minus consueto usu habet quam particulam reo eam, cum ObSeruet(I, I, 28. Nam ut noctu et diu ita dictu et factu Quae cum ita Sint, mon

9쪽

dubito quin Tacitus nostro loco paulo maiore libertuso Sus, ubi non ipsum vocabulum

noctu, Sed quae eodem enSu ponuntur, Verba li Contia tenebrarum Sequuntur,

diu tamen dixerit pro interdiu. IIae igitur apto et aecommodato ordino narrat: Galbae corpus, quamdiu lucebat, dum milite aliis curis distracti sortasse etiam pudore aliquo retinentur, neglectum iacebat; sed ubi nox cuiusvis flagitii liccntiam praebuit, plurimis ludibriis vexabatur tum dispenSator Argius corpus Caesaris militum manibus ereptum humili sepultura contexit. Concesserat enim Otho, teste Plutarchol. c. elvidii Prisci precibus, ut iuSta et Solverentur: quae ut a fidi servis peragerentur, quamquam temporis neceSSitate noctu id factum St, tenebrarum licentia

. I, T. exre descripta aemulatione sociorum Agrippinen Silam, Treverorum, ingonum Vitellianis exercitibus eouniam et arma offerendi, haec adduntur: sed manipula quoque et gregarius miles Viatica Sua et balteos phalerasque, insignia armorum argento decora loco pecuniae tradebant instinctu et impetu et avaritia. Num triplicem hanc tradendi causam recte indicatam esse credamus, eamque iterata copula et diserte distinctam Instinctus enim si recto h. l. tanquam offerendi causa affertur, ab impetu nisi ardoris gradu non differt: ideoque frumque coniunctum non apte avaritiae, quae in aliud genus caderet, oppoSitum eSSet. Ut dicam quod sentio, scribendum Ese suspicor instincti et impetu et avaritia duae diversae inter se cauSae milite moverunt rudiores alteros et imperitos, qui aliorum exempla sequebantur, impetus i. e. caestu quidam agendi ardor, alteros, qui belli casuum gnari brevem iacturam largiore praeda Se compenSare POSE Sperabant, avaritia instincti sua tradebant. Saepius Tacitus hoc partieipio eodem sensu usus est velut Agr. c. 16. in b. Id. Et magna utriu3que cauSae diversitas repetita copulandi particula diserte expreSSa St. Omnino autem qui Taciti scribendi usum compertum habet, non ignorat, quantum ad veram interiori SenSus cognitionem accurata coniungendi disiungendive particularum ob-

Servatio valeat, in quibus Medico codicis librarius levi incuria haut raro erravis imus rei pauca exempla addo. II. I, 8b. Q Turbulenta militum secessio Othonis oratione vixerat repreSSa; non tamen quies urbi; redierat V strepitu telorum et

10쪽

per domos eo ulto habitu, et maligna cura in omnes quos nobilitas aufo pes aut aliqua insignis claritudo rumoribus obieeerat. In his verborum ordinem non apte cohaerere iampridem alii viderunt et variam medelam temptarunt. In veteribus quidem editionibus inde a Puteolano priore copula ante militibus eiecta, reliqua si legebantur: facies telli erat, militibus turbantibus. Sed manifesto, ut recte monuit r. Jacobus si verba militibus, turbantibus nequaquam depingunt faciem belli quod idem coutra Doederlini et aasei rationem valet, qui et verbum erat et particulam et ante militibus omittunt. Mihi vero accuratius verborum contextum reputanti, strepitus telorum et facies belli tertium eiusdem naturae nomen requirere videtur, quod cum Praecedentibus arte eoniungatur: id autem naneiscimur, si non prius illud et Sed alterum, quod ante maligna bura legitur, delemia 3 quo facto primaria sententia non tamen quies urbis redierat tribus his causis explicatur, quae tanquam appositio, quam dicunt, tribus nominibus continetur strepitus telorum et faeie belli et militibus , maligna cura

in omnes, quo S - - obiecerat. Itaque non Solum palam seditionis male repressae

ve5tigia apparebant in strepitu telorum et universa facie belli, sed, quod

magis etiam metuendum erat tanquam infesti animi indicium, milites occulto habitu per domo spargebantur et maligna cura nobilissimos quosque, quippe in quos oblata occasione irruerent, Suspitiose observabant. Militibus enim tertio easu positum proxime iungendum S eum malignR Cur n.

Simile male geminatae eopulae exemplum legitur . II, 2s spolia Galliarum

et Viennensium aurum et pretia laborum suorum oeculiari si recte almium conieciSse cense pro vulg. occultare clamitantes. ae ut recte

intellegantur, memoria repetenda sunt, quae I c. 63 - 66. de Fabii Valentis eiusque exercitus per Gallias itinere narrantur Mediomatrici, Aedui, aliae Gallorum civitates, metu perculSi omnia placamenta hostilis irae non quidem in bello, sed pro pace tendebant e. 63 exfr. iussi pecuniam atque aurum deferre gratuito in Super commeatus praebuere rie. d. ViennenSes inprimis trecenos Singulis militibus sestertios pendere iusserat Valens; sed fama constans fuit