장음표시 사용
341쪽
r3o OB; ECTIONES ET REsPoNsIONES insituto nugaue μαι cunctu hominibus perpuadendi. Atque in hunc sinem sum quotidie in plates , ludos de Architecto plebi transeunti exhibebat. Quorum tale erat ar
no inducebat illum iubentem ut fosse ferent; ct non modo ex iis arena inuis, sed etiam ea omnia qua arena essent admista, aut superstructa, etiam camenta , eti.im lapIdes quadrati, verbo omnia relicerenιur , ct Nihil plane relinqueretur. Atque hac verba Nihil, omnia, etiam carmenta, etiam lapides, valde inculcabat: Simulque fl Mebat be velle artem illam ab eo addisicere, ac cum
ipso defientire in istassus M. Ducem te praebe, aiebat, age, fare, expeditum habes aut socium aut discipulum, quid jubest Ad illud iter etsi novum,&mihi tenebris non assueto sormidandum, accedo lubens. Audio te, jubes id faciam quod te facientem videro, ibi pedem figam, ubi fixeris. Praeclara sanὶ imperandi ducendique ratio, ut mihi places, audio. Dcindesimulans sibi meinm esse a Lemuribus in istis sessis, ita risium spectatori cere conabatur. Et vero an tu mihi illud praestabis ut non verear modo, non formidem, metus mihi non sit a malo Genio sane me licet confirmes manu & verbo, non sine timore ingenti istuc descendo. ac paulὸpkt. Sed o me propositi immemorem l quid feci y totum me tibi principio commiseram, me socium, me discipulum, & ecce haereo in aditu, &meticulosus, & obstinatus. Ignosce: peccavi largiter, & tenuitatem ingenii mei probavi duntaxat. Debueram omni metu deposito in istius Asilae caliginem intrepidE me inferre, & haesi, & restiti. Tertio reprasentabat architectum sibi ostentinum in fosse μηδε lapidem, fi-τe saxum, μι totum adisiuium suum invin vellet. Hocque ita risu excipiebat. Praeciar vir eximie, Arc himedeum punctum occupas,mundum haud dubie si lubet movebis. En jam nutant omnia. At te quaeso, Vis enim, ΟΙ nor, ad vivum resecari omnia. ut nihil sit tua in arte non aptum , non cohaerens, non necessarium. cur lapidem hic retinest an non exularejussisti lapides cum arena ἰ Sed sorte excidit, adeo est arduum etiam expertis oblivisci penitus eorum quibus a pueris assuevimus, ut mihi rudi si sors vacillem naud male sit sperandum &c. Item Architectus rudera qlladam simul cum anna ex fss reiecta colligebat, ut iis ad adificandum uteretur: qua de re alter ita jocabatur. Audebone priusquam intro pedem seras, ex te sciscitari, quo consilio, tu, qui rudera omnia ut non satis reieceris solenni ritu, ea iterum velis inspiceret perinde quasi ex panniculis illis speres firmi aliquids' oc. Imo, quia omnia quae paulo ante rejeci sti, nutantia crant & infirma secus cur rejecissesὶ ,qui fiet ut eadem modo non nutantia sint & infirma r &c. Et paulὸpbi. Hic etiam patiere artem tuam admirer s
342쪽
SEPTIMAE. mirer, qui ut firma stabilias,utare infirmis,ut nos educas in lucem, jubeas in tenebris mergi, &c. AHae hk multa ineptissime disserebat δε ηοminibus 9 esciis Architeoli ct Camentarii, nihiI ad rem saἰientia, nil sit nominum significa tione confusa, unum ab alio distingvi miniis post.
Quartὸ actu stabant uterque ui s a fundo, ibique Architectus sacelli sui co
structionem incipere conabatur ; sed frustra: Nam primὸ cum ibi lapidem quadratum locare vellet, I.itina a Carmentario monebatnrise iusse sit lapides omnes reiic
remur , atque hoc ideὸ pugnare cum regulis siue artis. quo rei bst, tanquam Archi medea demonstratione victus, ab opere desistere cogebatur: Cumque deinde came Ia, cum lateres, cum calcem aqua ct sabulo sermentatam, spe quidpis aliud aspumcbat, semper ingerebat Ginentarius, Omnia reiecisti, nihil retinuisti, setisque istu verbis Nihil, omnia Oc. tanquam incantamentis quibusdam omnia ejus opera destrinebat. Atque utebatur oratione tam Diti iis quasi raa I ad 9 g. babemur , ut hἱί non opus sit eam reserre. Quintὸ denique, cam videbat satis magnam plebis coronam circa see se coia Iectam, Commua fra hilaritatem, novo more, in tragicam si veritatem mutabat, calcisque maculis ex facie sua abstersis, strio ruitu assumpto, censoria νο-ce, omnes Architectι errores eos scilicet quos supponebat in praecedentibus actibus ese demonsraios) enumerabat, O condemnabat. Totumque hoc enarrabo eius
Iudicium, quale ipsum protulit ultima vice, qua hos Indos populo dedit, ut quam accurate illud audior noster sit imitatus, agnostatur. A gebat si rogatum fidis ab Architecto, ut suum de ejus arte sudicium expromeret, eique resto'dcbat hoc pacto. Primo peccat Ars illa circa sundamenta. Nempe nulla habet, & infinita habet. Ac caeterae quidem domuum construendarum artes fundamenta ponunt firmissima, ut lapides quadratos, lateres, caementa, & sexcen ta id genus, quibus subnixa aedificia evehunt in altum. Haec vero secus,
ut construat aliquid, non ex aliquo, sed ex nihilo, diruit. effodit, rejicit
Omnia ad unum fundamenta vetera, ae voluntate plan E in contrarium Versa, ne videatur alis omnino carere, fingit & aptat sibi e cera, ac landamenta ponit nova, veterum plane contraria. Atque eo pacto veterum Vitat inflabilitatem, ut incurrat in novam i firma evertit, ut assumat in
firma: alas sibi aptat, sed cereast tollit aedificium in altum, at ut cadat: Denique ex nihilo molitur aliquid, ut faciat nihil. οαμα omnia vel foliis secessum ab Architecto iam constructum irridenda satisiuatis arguebat: In eo entinerat manifestum, o firmissima ipsum posivis sundamenta ; O nihil destruxit re, quod non suisset destruendum; ct nullam re ab ab r m praceptu deflexisse, risi ubi aliquid melius habuerat; ct adi cum ita in
343쪽
altum pustulisia, ut nul lam ruinam minaretur; Et denique non ex nihilo, sed ex Alidigma materia; non Nihil, bed firmum , O duraturam mellam, in hνη rem Dei construxis. Vtct consimilia etiam, in quibus hallucinatus es Auctor nο-ser, exsolu Meritationibus a me editis satis patent. Nec vero arguendus es Itistoriacus ex quo Camentarii verba eo ripsi, quod euim induxerit atri Architectura tribuentem, Oralia multa, qua parum ipsi videntur convenire: hoc enim de indu-ptia forsansecit, ut perturbationem animi talia Asentis exprimeret. Atque prosecio eadem omnia Methodo qiurenda peritaιis non melius conveAiunt, cui tamen ab Auctore notro tribuuntur.
Restandebat et . Peccat Architectura illa circa media. Nempe nulla ha bet, dum tollit vetera, nec adhibet nova. Reliquae ejusmodi artes norinmam habent, & libellam , & perpendiculum, quorum ductu velut Ariadneo filo, ex Labyrinthis expediant sese. & carmenta quantumvis informia disponant facile, & recte. Haec vero contra formam veterem d turpat , dum novo pallet metu, quem sibi , Lemuribus fingit, dum veretur ne terra subsidat, dum dubitat an non arena diffugiet. Propone columnam. Pallebit ad stereobatam & basim, quaecunque sit illa tandem. Forth, ait, Lemures illam dejicient. Quid vero ad scapum' trepidabit . infirmum dicet. Quid, si ex gypso tantum sit, non ex marmore quoties alia nobis visa sunt dura, & firma, quae, facto experimento, fragilia comperta sunt ' Quid denique faciet ad Epistylium ἰ omnia omnino velut laqueos & pedicas fugitabit. An non mali Architecti alia saepe stru-Xerunt, quae quamvis firma putarent, sponte tamen sunt collapsat quid si huic idem contingat modo Quid, si Lemures solum concutiant e mali sunt. Necdum novi basim subnixam saxo tam firmo, ut in illud Lemures nihil possint. Quid hic facias ὶ Quid, cum dicet & obstinato animo epi. stylii firmitatem dubiam esse, nisi antea certo scias, nec columnam ex fragili materia constare, nec arenae inniti, sed firmo saxo, & saxo quod nulli unquam Lemures valeant commovereῆ Quid, cum columnae hujus repudiabit materiam & Hic 'culari audacιa proserebat σgiem unitis ex illis ipsis colamnis , quas Architectus in sicelis βο ρ uerat.) Quid alia id genus quae si urgeas: Exspecta, dicet, quoad sexum subesse sciam. nuulasque ibi Lemures versari. At saltem, ais, id habet commodi, dum nullas
adhibet columnas, tuto cavet ne quas male construat. Praeclare enimvero, ut ne mucotus &c.. Vt supra. Hoc enim es nιm, sordidiιm, ut repetatur; D rogo Lectorem, ut singulas hasie responsiones, cum earum comparibus Auctoriου nostri velit conserre.
Atqης has rastensio, ut precedens, ni aselo sacello impadentismi mendarii
344쪽
S. Ei P . T I M AE. 333argaebatur. Qinniam ct in eo multa sindoma columna erstabant, ct inter cae- terra illa ipsa, cujus, tanquam ab Architecto repudiata, erilem ostendebat. Eademque ratione me non improbare stilogismos, nec earum Prierem frinam deturpare satu indicant meascripta, in quibus semper iis usius sum cum fuit opus. Et inter cateros illum ipsum, cuIiu hic si ιι me repudiare materiam ct formam, ex me
exscripsit. Habeo enim istum in sine reston uu ad primas objectiones Proposti e I, ubi Deum existere demonstro ., Nec video quo instituto id singat, usi soria ad
innuendum ea omnia, qua ui rer,i ct certa proposui, pugnare cllm abdicatione dubiorum, quam selam nomine mea Methodi vult intelligi. Quod plan. idem est, ct non minus puerιle ac ιneptum , quam sigmentum Camentarii flumentis sust nem, qua sit ad jacienda adificiorum sundamenta, pro tota arte Architecti; ct id omne quod ab eo construitur, tanquam pugnam cum ista fossione , reprehendentis
Eestoniebat 3. Peccat ars illa contra finem, Dum nihil firmi construit; sed nec potest construere, clim ipsa sibi vias omnes ad opus faciendum occludat. Ipiuem et vidisti,& expertus es,tuis in erroribus Ulyseis,quibus te, meque socium fatigasti. Contendebas te esse Architectum, aut habere artem Architectit id vero minimEpotuisti conficere, sed haesisti in salebris, & vepribus; & quidem toties, ut meminisse vix possim. Quanquam & recordari proderit modo, ut responsioni huicce nostrae suum sit robur. En igitur summa capita quibus pia sibi ars illa nervos succidit, o mnemque plane spem ad opus promovendum praecludita.Nescis an insinsuperficiem terrae sit arena, vel saxum, adeoque nihilo plus debes fidere sexo si eui tamen unquam saxo insistas quam arenae. Hinc dubia omnia, di nutantia, & ipsae structurae infirmae. Exempla non afferam, obi ipse, &Percurre Apothecas memoriae tuae, & si quia repereris quod ea labe non sit insectum, profert gratulabor. 2. Antequam invenerim solum fi mum, infra quod nullam arenam mobilem esse sciam, nullosque Lemures
ipsam commoventes, debeo omnia reiicere, & omnem omnino materiam habere suspectam , aut sanὶ , quae vulgaris est Architectura& vetus, ante omnia definiendum est an sint, & quae illae tandem materiae non re jiciendae, deque illis in fossa retinendis monendi sunt fessores. Hinc , perinde atque ex praecedenti, infirma omnia, & ad constructionem aedificiorum prorsus inutilia. 3. Si quid sit quod vel minimum eoncuti possit, id voluntate plane in contrarium versa jam collapsum esse crede, & crede esse effodiendum , & utere fossa vacua tanquam fundamento. Hinc aditus omnes ad aedificationem praeelus. Quid enim speres ab illo Nulla hycjam est terra, . Nulla arena , nulli lapides, & sexcenta istiusmodi l neque r ue vero
345쪽
134. OBIECTIONEs ET REsPoNs Io Nasvero dicas fossionem illam non esse perpetuam, sedjustitii instar, ad te
pus, & ad altitudinem quandam , ut quoque in loco magis alta est arena. Esto enim, sit ad tempus; at inco tempore quo putas te aedificare, quo uteris fossae vacuitate, & abuteris, perinde quasi ab ea aedificatio omnis
pendeat ,& in ea veluti necessario instereomate consistat. At, ais, ea utor ut stylobatam & columnam stabiliam, ut solenne est aliis Architectis. Annon illi machinas extemporaneas mistruunt, iis utuntur, ut columnam elevent &c. ut burat In quibus etiam nihil est magis ridicule a Camentaria, quam ab Auctore nostro excogitatum. Quod enim rejectione dubiorum non magis niihi vivi pracluserim, ad cognitionem raritatis, quam architectus fossione ad sacelli con'nctionem, salis declarant ea qua pos a demoinavit res certe aliqvid in iis, aut salpum , aut incertum notare debuisset. Quod cum nec faciat, nec possi, ipsium ιη c sibiliter hallucinari est confitendum. Nec magis unquam laboravi ut probarem me, me rem cogitantem, esse mentem; qaam alter, in probaret se esse Architectum : sed saue auctor 'r magno conatu is labore nihil hic probarit; nisi se mentem, Ialtem bonam, non habere. Nec ex eo v.d metaphysia dubitatis eo
que procedat, at quis μνmat se nescire o mei, an vigila, mag31bequitineam nihil certi posse invenire; quam ex eo ea.d Archιtectra dum fodere incipis , nondum sciat, an saxum, an argillam, ad quid aliud infra arenam fit inram rus , sequitar illum ita nou ρεμ saxum invenire, res inremo fidere non debere. Nec ex eo quod otequam quis sciat Deum exi're, habeas occasionem dubitandi de omni re nempe de Omm re cujus cIaram perceptionem animo suo praesem non habet, ut aliqudius exposuιὶ magis yequitur omnia esse ad vestigandum n-ram inutilia; quam ex ea quod Architectus omnia ex fossis sinis rejyci curasses, a tquam firmum solum est iapentum, sequebebatur nulla rudera, aut alia in
inii Dis, qua tibi postea injaciendis sundamentis usui fore judicaret. Nec magis inepte errabat Camentur dicendo, iuxta vulgarem ct peterem architecturam, illa non esse ex fossu rejicienda, ct de iis retinendis monendos esse suseres; quam errat assctor nosr, tum dicendo ante omnia definiendum esse an sint,& quae illae tandem propositiones a dubitatione immunes: quἰ enim definirι possent ab eo quιm nullas adhuc nosse supponimust Tum affirmando bos egepraceptum vulgaris ac veteris Philosophia, in ea erum nihil tale reperit . Nec magis influite fingebat Camentarius Architectum velle uti fossa pacua pro suia
mento, omnemque quι adfiationem ab ea pendere; quam aperte ballucinatur
auctor no/r dicendo me uti opposito ejus quod dubium.ost ut principio,& abuti abdicatis, perinde quasi ab iis veritas omnis pendeat, & in iis v luti necessario in stereoniate consistat: immemor perborum qssa prom- β-
346쪽
pra retalerat. Nec pones, nec negabis, neutro uteris, utrumque habebis velut falsum. Nec denique imperitiam suam magis declarabat Camenturiis 1 ossam ad iacienda fundamenta excavatam comparando extemporanea machine, cuius usus esset adcolumnam erigendam; quam auctor noster, eidem machina comparam do abdicationem dubiorum.
Respondebat 4. Ars illa peccat excessu. Hoc est plus molitur, quam ab ea prudentiae leges exigant, plus quam ab ea quisquam mortalium deposcat. Petunt quidem nonnulli sibi ut firma aedificia construantur, at profecto nomo repertus est hactenus, qui sibi fatis esse non duxerit, si ardes, in quibus habitaret, aeque firmae essent, ac ipsa terra, quae nos sustinet, ut superflua sit omnis cura majoris alicujus firmitatis quaerendae. Praeterea ut ad inambulandum certi sunt fines stabilitatis soli, qui sum ciant abunde, ut quisque supra illud tu id incedat, ita in domibus aedificandis certi sunt limites, quos qui attigit certus est &c. ut supra.
Ubi quamvis injuste Architectus a Cementario culparetur , multὸ tamen tu justius in resimili ab Auctore nostro reprehendor. Verum enim est, in domibus construendis certos esse sues, insta summam firmitatem soli, ultra quos progredi
vera pretium esse non solet, iique rarii fiunt pro magnitudine motis confluendae: nam ct humiliores casae ipsi arena tutὸ imponrantur; neque haec miniis firma est,
ad ιltu sustinendas; quam sexum, ad altas turres. Sed falsissimum est, in sundamentis Philosoria satuendis tales esse aliquos dubitandi limites insta summam certitudinem, in quibus prudenter ac sicure conquiscere psimu . Cum
enim veritvi in iudiν bili consistat, potest contingere, ut quod non agnoscimus eo siumme certum , quantumvis probabile appareat, fit plane falsam: nec sane ille prudenter philosopharetur, qui ea silentia omnis με poneret fundamenta, qui cognseret 69 frtasse falsa. Et vero quid restandebit Scepticis, qui omnes
dubitationis limites transtendunt e qua ratione inos refutabit ἐ Nempe desipera-aret damnatis annumerabit. Egregie certe: sed quibus illi eum interiin annumerabunt e Neque putandum est eorum sectam dudum esse extinctum ' viget evim hodie quam maxime, ac ser. omnes, qui se aliquid ingenti pra caeteris babsere putant, nihil in renientes lupulgari Philosophia quod ipsis satisfaciat, altam-q e Feriorem non videntes, ad Scepticam transfugiunt. Atque ii sunt praecipue, q*i Dei existentiam ct humana mentis immortalitatem sibi demonstrari ex- βμηt. Adis ut valde mali exempli ea sint quae ab Auctore nostro hἰc dicuntur. p Ortim ct m eruditus clueat; ostendist enim ipsem non putare Atheorum Sceptico lim errores posse refutari; atque ita illos quantum instest, fulcit o const/rvat. Quippe omnes hodierni Sceptici non dubitant quidem in praxi quin ha-
347쪽
quam reris, quι.3 sic apparent ; non aIIem ceris crodere, qsua mιssu ceri is raationibus ad id impelluntur: Et quia non eodem modo i is apparet Deum existere ;mcntemque humatiam se immortalem ; ideo hu ne quidem ιn praxi tauquam veru utcndum putant, ni, i prius sybi probata suerint , rationibus magis certis, quam fuit ullae ex iis, ob quas app.rrenita omnia amplacituntur. Qua cum a me suprobat int, o a vemine ante me, salἰem quod sim; nulla major ct indiguior maledicenιιa excogitari posse mihι νι erar , quam ea est auctoris nostri, dum iu tuta hac flua difflertatum, unum illam errorem in quo Scepticorum secta ιovsi tit, nempe hinatam dubitationem , continue mihi vingit, ct sexcenties inculcat. Esque profecto uberatu in meis peccatu recensendu : est enim hic in aι laudem esse non vulgarem Metas promovere, & Vadum ab omnibus retro saeculis intentatum pervadere , nullamque habeat raItanem susticμη si, hoc a me fallum non esse, in eadem illa re de qua agit, ut mox ostendam, Hoc tamen ipsium pro peccato mihi apponit, Quia, inquit, est sand laus eximia, at dum vadum vadari possit citra naufragium , Nempe vult a Lectoribu eri me ibi naufragium fecisse, sire errorem aliquem commisto: quod tamcn ipsemet nec credit, nec quidem nila ratione fustuatur. Nam sane si relmissim vi excogitare potuisset rationem, ad suspicandum me aliquid errasse, iutoto illo itinere, in quo mentem a cunulone propria exi levita, ad cognitιonem
existentu Dei, ct distinctionem sivi i ius a corpore, perduxi, procul dubio ipsam
in disertatione tam longa, tam perbosa, ct rutionum tam vacua non Omisbem, Ioligeque maluisset illam proferre, quam mutare vastimem , ut siemper secit, quotus argumentum postulabat ut ea de re tistitueretur , ac iueple me inducere disputantem, An res cogitans esset Mens. Non habuit itaque rat Ionem ullam ad suspicandum me aliquid errasie ιniis, quae asserui, ct quibud Scepticorum dubita sollem omnium primus erat : Fatetur hoc exιmia laude dignum esse ; Ac nihilο- minus satis habet frontis, ut hoc nomine me reprehendat, ipsimque illam dubitationem Ungat, qua ceteris omnibus mortalibus qui eam nunquam resularunt, meliori iure quam um mihi tribui plet. Camentarius autem
Resipondebat s. Peccat desectu. Hoc est dum plus molitur quam sit par, nihil absolvit. Unum te volo testem , t ejudicem. Quid praestitisti apparatu illo magnifico ' quid fossione illa tam solenni, adeo generali &generosa, ut ne quidem firmissimis lapidibus peperceris, nisi hoc tritum, Saxum , quod invenitur infra omnem arenam , est solidum & firmum 'Hoc, inquam , ita vel plebeculae familiare &c. ut supra.
II icque exspectabam, tum a Camentario, tam eliam ab auctore nostro, ut
aliquid probaretur : Sed ut ille petebat tantum quid Architectus praestitisset fos-mve, nisi quod saxum retexisset, disiimulando ipsium ei saxo sacellumsuum J-pers Πι-
348쪽
SEPTIMAE. I 37 perstruxige ; ita noster quarit dunt at quid prasiterim dubiorum rejectione,
nisi hoc tritam, Cogito, fumo q*i nempe pro nihilo ducit, quod ex his, o Dei existentiam , ct reliqua multa demonstrarim. Atque unum me vult testem, tam iis signisscilicet audacia με; ut 9 alibi, de alas etiam non veris, ait Credere dunum omnes. Ubique pulpita resenare. Se a praeceptoribus suis accepisse, illosque ab aliis, jam inde ab Adamo, ct talia. Quibus non malordebetur Mes, quam juramentu quorundam hominum , quι eo pluribus uti solent, quo id, quod volunt persuadere, metu incredibile ac salybm putant. Al
Respondebat 6. Peccat commune peccatum . quod in caeteris arguit. Nempe miratur mortales omnes omnino haec dicere, & ponere tam confidenter, Satis firma est arena quae nos sustinet. Hoc solum in quo stamus non movetur&c. Et seipsam non miratur, dum pari confidentia dic it , Axena est rejicienda dcc. Quod non magis erat ineptum , quam quod Auctor noster in re simili as
Respondebat . Peccat peculiare sibi peccatum. Nempe quod caeteri hominum aliquatenus firmum habent, re lassicienter, terram in qua stamus, arenam, lapides; illa singulari sibi consilio oppositum, siam scilicet ex qua arena,lapides & reliqua sublata sunt, non modo pro re Γrmai sed pro tam firma, ut in ea fundari possit solidissimum sacellum, sumit, eoque nititur usque eo, ut hoc si sulcrum removeris, in vultum pro
Ubi non magis hallucinatur, quam Auctor noster, dum immemor est Perb rum, Nec pones, nec negabis, &c. Resipondebat S. Peccat imprudens. Nempe non advertens instabilitatem soli esse gladium ancipitem, dum alteram sugit aciem, ab altera laeditur. Arena non est illi solum selli stabile; quia illam removet. & ponit oppositum, fossam scilicet arena vacuam, atque in hac fossa tanquam si es et res firma, dum imprudens nititur, vulneratur. Ubi rursus meminisse tantum oportet verborum, Nec pones nec negabis. Bocque de gladio dignivi est sapientia Gementum , quam fluctoris nostri. Respondebat 9. Peccat prudens, dum sciens ac volens, & monita Occa cat sese, & voluntaria rejectione eorum, quae sunt necessaria ad aedificandas domos, sua deludi se sinit regula, non modo id conficiens quod non intendit, sed illud etiam, quod maxime reformidat. QMod quam verum eget de Arahitecto, constructio sacrum, ct quam simile verumpi de me, qua demonstraxi declarant. s Resion-
349쪽
Respondebat Io. Peccat commissione, dum, quod vetat solenni edicto, redit ad vetera, & contra leges fossionis, resumit rejecta. Sat recordaris. Quod imitando Auctor noster non recordatur verborum Nec pones, nec negabis &c. Alioqui enim qua fronte singeret, id holenni edicto petitum , quod nequidem negaηdum esse prius dixit e Retondebat II. Peccat omissione , dum quod prae scribit, uti firma minium, Summoperὶ cavendum est, ne quid ut verum admittamus, quod non possimus probare verum esse, non semel praetergreditur, imis pune assumens, uti summe certum & verum, nec probans, Arenosum ibium non satis firmum est ad aedificia sustinenda,& alia id genus. Ubi plane, ut Auctor noster, halluc inabatur, applicans s ioni, ut noster D-biorum rejectioni, quod pertinet tantum ad structionem, tam ad ι iorum, quam Philosephia: Verissimum enim est nihil admittendum esse ut verum quod non pos-mus probare se rerum, cum de eo tuendo reI Urmando quasio est; sed cum tantum de solendo, vel abdicando. fusi it quod puspicemur. Aestondebui 11. Ars illa aut nihil habet boni, aut nihil novi, plurimum vero super sui. Etenim; I. si dicat, sua illa rejectione arenae se in istelligere solsonem illam qua caeteri utuntur Architecti, dum arenam non rejiciunt, nisi quatenus non est satis firma ad aedificiorum molem sustinendam , Boni aliquid dicet, sed nihil novi, nec nova erit illa fosso, sed
vetus, & omnium Architectorum ad unum. 1. Si sessione illa arenae ita velit amandari omnem arenam , ut tollatur, & nihil ejus retineatur, bc ea tanquam nulla, aut ejus opposito, nempe vacuitate loci quem illa prius implebat, tanquam re solida & firma utamur; Novi dicet aliquid, sed nihil Boni, eritque sessio illa quidem nova, sed spuria.
3. Si dicat se vi & momento rationum id conficere certo & evidenter, Ego sum peritus Architecturae, illamque exerceo; & tamen qua talis nec sum Architectus, nec Caementarius, nec batulus, sed res ab iis sic abducta, ut pol sm intelligi, nondum intellectis illis, perinde atque intelligitur animal, sive res sentiens, nondum intellecta re hinniente, rugiente . &c. Boni aliquid dicet, sed nihil Novi, cum id ubique compita res nent, ac disertis verbis doceant quotquot homines aliquos censent Architecturae esse peritos; ac, si Architectura etiam parietum constructi nem complectitur, ut illi quoque Architecturam sciant, qui calcem cum arena temperant, qui lapidos caedunt, qui materiam apportant, quotquox existimant operarios id agere hoc ost, ad unum omnes.
350쪽
SEPTIMAE. I 394. Si dicat probatum a se rationibus validis & meditatis se revera exi
stere. R esse Architecturae peritum , &, dum existit non existere reapse Architectum, non Caementarium, non bajulum ς Novi dicet aliquid . sed nihil boni, & nihilo plus quam si diceret existere animal, nec elle tamen leonem , aut vulpem, &c. s. Si dicat se aedificare, hoc est Architectura uti in aedificiis construenta dis, & sic aedificare ut suam illam actionem actu reflexo intueatur, &consideret, adeoque sciat & consideret se aedificare quod vere est esse conscium, & actus alicujus habere conscientiam ,) id vero esse proprium
Architecturae , sive artis quae sit polita supra peritiam b ulorum, eoque pacto se esse Architectum , dicet quod nondum dixit. & quod debuit di cere, ' quod exspectabam ut dic eret, & quod saepius saepe, ubi vidi puriaturientem sed inani conatu, volui suggerere; dicet, inquam, boni aliquid sed novi nihil, cum illud nos a nostris oli in praeceptoribus acceperimus, ct illi a suis, atque opinor alii ab aliis, jam inde ab Adamo. Id porro si dicat, quae & quanta supererunt.' quae redundabunt 3 quanta battologia ὶ quae machinae aut ad pompam aut ad praestigias ' Quorsum arenae instabilitas, & terrae commotiones, & Lemures, sive inania terriculamenta' quis finis fossionis illius adeo profundae, ut ne nobis plus residui esse patiatur quam hilum ' Cur peregrinationes tam longae, ita diuturnae, exteras in oras, procul a sensibus, umbras inter & spectra ' Quid faciunt illa tandem ad stabiliendum sacellum . perinde quasi stare illud non possit,
nisi omnia susque deque vertantur φ sed cur interpolationes materiarum tot ac tantae, ut veteres ponantur, eligantur novae, iisque abjectis rursum veteres assumantur' An sorte, ut dum sumus in templo, vel coram magnatibus, aliter. fos gerere debemus, quam in gurgustio vel popina,ita haenOUorum arcanorum novae sunt corimoniae η At quin illa procul amissis ambagibus, nitide, clard, breviter sic verbo veritatem exhibuit, A disco, habeo istius aediscationis conscientiam, ergo sum Architectus l
cus, januas, senestras, columnas, & reliqua mente praeordinare, disponere ac deinde ad ea construenda materiariis, latomis, caementariis, sicandulariis, b ulis, operariisque caeteri; praeesse, ipsorumque opera dirigere, ita esse proprium Architecti, ut ni illi prorsus alii artifices id possint, novi' dicet aliquid, sed nihil boni, & illud quidem gratis & ingratiis . . nisi sors aliquid asservat & abscondit squod unum superest perfugium ) suo tempore vel ut E machina stupentibus exhibendum. At illud quamdiu est,' ex quo exspectatur ἰ ut plane sit desperandum. s 1 Resp.