Quaestionum Sophoclearum particula I [microform]

발행: 1886년

분량: 25페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

as par of the 'Foundations os,estern Civiligation preservation ro)ect

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission rom

Columbi Universit Library

2쪽

COPYRIGET STATEMENT

States Cod concem the mining of photoc optes nother reproductions of copyrighted materiai. . .

niversit Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orde is in iis udgement fulsitiment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

CUAESTlONUM SOPHOCLEARUM

PLACE:

NAUMBURG

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

Mastor Negativo Origina Materia asci illitudo I xistin Bibliograpllic Record

5쪽

Conti meter

ssis sislsissis sistis fissssi i

l. l

2.8 3.2

2.5 2.22.0

6쪽

1. Quaestionum sophoclearum particula Seripsit B. Knhi sol. 2. Schulnachrichion, vom Dir0htor Dr. II. Anton.

7쪽

Quaestionum Sophoclearum particula I.

Ν0nnulli σιε ξαντες pro τερ ictvrες 0ni volunt, quippe qui illud, qu0d a Seh0liasta vi ceri εγι ore διες explicatum sit, idem esse atque ineludentes malum equite Serpens interpretentur. Ne sue anien ratio dilucidi0r est, imo obscuri 0r. Bellermanii nonnulla assert, quibus Vocem στεργειν interdum acquiescere ali tua re Significare Stendit. Quod ad 0eum, de tu i agitur, ita adhibet, ut supplic0s ill0s aut tim0r mali appr0piniluantis perterrit0s aut praesenti calamitate 0ppre8808 auxilium petere dicat qu0d idem seli iliastam sentire qui verba illa ι dic δεος iricto ὁνrες interpretaretur Oedipum vero, qu0d 0mines cum sil0nti sedentes Vidisset. Iam calamitate edepta acquiescerent interr0gare. At lieri n011 0test ut is qui aequieScat. Supplicet. ii uani0brem Seh0liaStam errare put0. Ne sue intelligo, cur v0ei Grήρξαντες vis vel diligendi vel etiam orandi es sed C. v. 10iu n0n sit sui ieienda i)uamquam fieri 110n 0SSe, quin Stili inlin0 0rent, ide0que pr000s non esse c0ntrarius timori didunt subtilius hue. At in animo Supplicis disser inter serieulum et auxilium: 0d0400 modo illud i b dulos versatur. Oedipus vel qu0d periculum fugiant vel qu0d auxilium petunt e0gn0800re Vult qui e utr0que, qua re agatur, p08Sit intelligere. Ita tu haec inter se pugnare mihi n0n videntur. Altera Vis diligendi, quae odi si εργειν subest, veri, δείσανχες magis St 0ntraria. Quam Si pr0bamuS, Oedipus quaerit ex iis, quem timeant aut cui c0nsulant.

8쪽

υπειξ υν neque cum versu antecedenti nesiue cum Sestuenti mei lue cum conteXtu reruni

apte cohaerere videtur. Neque enim intelligi potest, cur Creon injuria capiti argutus regis voluntati morem gerat vel ei idem habeat. Nauel ideo verSum ς υ υπείειυν υθε rasTευ scin λέγεις Creonti esse tribuendum pro certo putat neque ero VerSum alterum ea re n0n Xplicari negat. Neque si quis versus mutat 0rdine disponat, ita ut 0steri0re antecedente o qu0il IIaas fecerit - Creo verba et D υπείξ ον ιδ πισGos υν λεγεις faciat, tum Oedipus mi προθείδες οἰον σι ι pcto νεii dicat, haec melius intelligi arbitratur. iam0brem verba quaedaluintercidiisse ei videntur. Wolii Soph0clem scripsisse suspicatur: D coc Πεi a si si di tisTει scii λέγεις. edi ius, si id comprobamus, ab invidia, influit, te abesse mihi persuasisse tibi videris neque tamen ita loqueris ut lilii indulgoam fidemque habeam. Adversatur Creon persuaderutibi non p0ssum, qu0d non intelligi menteque cares ου γαρ IDOνουνrci ' i' βλέπιυ). Sed verba, quae tradita sunt, voce πισιευσων recte X plicato lacile servari possunt. Sehohasta interpretatur : νει λέγει c. 0 1 ὴ πειθ' GDMενος Ποι, λi avri λέξω τὴ κε Hυσει. W0li ipSee Trachiniis v. 1221 haec assert: πιζ'oo ' o Mo Tot ιεγαλα πιστευGΩν ἐμοὶ GH κρυiςG7GGLεῖν ἐνὶ παρος συγχε χcio P. X quo Vocem πισιειειν non modo sidem habere , Sed etiam parere significare apparet. Sententia jam nihil habet impedimenti, quod iiuamvis ceteri Creontem indulgere et obsequi vix exspectent, nimirum tamen ivlipus ut homo impetu animi abreptus. quippe qui istum s0ntem ducat, eum culpam lateri υπείξευν et poenam Subire πιστείson l. e. σι ει σψμνος aequum esse putat. Verba autem illi ota riendείζ5c, In ἐσΓι ο φθονεῖν bene. credo, intelligimus, cum sermonem puncto sublilio Suniimu eSSe interceptum. Creon, luid, uni Oedipus se invidiae convicerit, futurum sit, n0 dicit, qu0 Oedipus, tui eum Di fateric0gnoverit, Serm0nem interrumpit. Melius etiam Verba ci)nexa et apta SSent inter Se Si pr0 φθονεi positum esset poOνεiν Creon ubi l0 fui pergit no is fioni oῆντα ' 'umo, causam affert, cur antea v0cem φρονεῖν usurpaverit. Distere ortaSSe voluit, uni demuni cum Stunt mentis SSe 0mp0tem c0gn0visset, eri 0SSe, ut cum e de hac re ageret. ἐρειν mend0Sum Sit, haud Scio an in eo latent ἐφευρθ. Verba c0ν χρείαν idem esse atque quaeiani quam neceSSaria Hermann interpretatus St. Quo probato sententia loci erit haec: luaecum lue deus pus SSe arbitratu erit c0ν αν χρείαν 'νευρι ), ea ipse facile in lucem pr0feret.

Locus insignibus litteris seriptus esse corruptus videtur Verba ita explicantur, ut 0caSte haecce dicere videatur: luarum rerum utilitatem deus investigaverit i. e. quas utile eSSe 0gni verit, ea per se ipse, non ore vatis cujusquam lacile in lucem pr0seret. At mirum St, Si deu id quod h0mines siciunt aliquid investigare dicitur. Adde qu0 ἐρευνθ 0 Significat inveStlgaverit , sed ἐρευν ἐση. Tamen viri d0et vocem o ευναν vel ubStantivum εὐευναν, cum generi humano c0nVeniat, tuentur, nisi Iuod ad homines reserunt. Quamobrem C. G. Eggeri b roo ἄν θεος χρῖς γ' ἐρε ii cii , Nauch, tui vocem γε tollere Studeat, ευν γ ὶρ ὴ δεῖ χρ ων ρε M, W0l υνγὰ ρ αν εὐ χρῆ sc Θέλαὶ τῆν ρει ναν Sophoclem scripsisse SuSpicantur. t rect UBellermann 8 deus ipse aliquid in licem proserat, ulla indagati0ne hominum n0n pu eSSUm0net Mea sententia l0cus nisi acri0re medicina sanari non p0test Cum nem Jubitet, stul)i

Ex via luaesti0nis ab Oedip de ipsius ri institutae, quomodo res inter Se conexae et aptae sint, apparet. Sed quid V0 γεννηst r09 in hoc contextu sermonis sibi velit, non liquet. IIuid verb0 subjecta n0ti est natus neque quidquam aliud est facio γέ qua praeter Laionatiuit. Quod autem Oedipus deinde, utrum Servus an genuinus illius filius fuerit, rogat, e eo sanuitum incerta quadam V 000 usum esse intelligimus Wolst reni obscuram interpretando X-lilanare studet, cum arao γέ qua intelligi 0Sse etiam illius serv qu0dam natuni dicit. Sed audacior mihi videtur haec explicatio, tuan ut pr0bari p0ssit. Huc accedit qu0 Oedipus X famul n0n luaesivit, tu natus puer fuisset, sed quis isti eum tradidisset Naue e m0tus et ὼν Aaἔon os ν vel oti 0ν, ut ind0r suspicatur τις hi o do υ βρέφος c0njicit. Sed etsi famulit aliud 0gatus St, tamen eum unde puer natus esset adumbraSs ex e0, qu0d OedipuSiterum interrogat ἐγγενιν γεγευς), lucet. Fortasse S0phocles scripsit γενεθλί 0ν, qu0d γενέθλιοι V00ari 088unt, quicum lue ad gentem Lai attinent cf. θεοὶ γενέθλιοι). 0 ambigua, quae

Verba antistro lilia insignibus litteris seripta stropha non respondent Str0pha e dochmus V Versibu jambicis constare videtur. Ut primum sic alterum versum Senarium SSe 0chmicum Verisimile St. Versus tertius jamb0s, quos eventer et Hartiing, cum v0ces et iras cur I333 et

9쪽

πράσσευν 1353 delent, senaritim efficere v0lunt, VerSu quartus d0chnii uni, quin tu Senarium jambicum praebent. Str0pliae versus alter metro d0chmic servit, ni Si tuo syllabae ultimae Πάγεα repugnare videntur. Sed ad eas legendas, nisi Elmst 0, tui πύθε in ricliλη mutavit, assentimur, Synigesis adhibenda est. Proceri numeri fere pr0rsus, id quod patitur d0chmius in sylhibas breves dissoluti sunt. Multo impeditior est versus antistrophicus. Cujus pri0r pars str0phae n0n respondet nisi v0calibus a in ἐπιποδίας per synigesin lectis. Nevius v. 64 3 deus a di καιοi, Dot ἀγε ο κρινaς κακοῖν e0nfert, quo illud licere e0mpr0bet. Sed ind0rs, quod id ipsum v0cem Doli tamquam unum syllabam legi hine inusitatum judicat, verba in δρασαι tra a tot θ ιερον sol κακολν

clerosa Iisda accusativum hiralis SSe puto, ita ut verba Significent haec pereat is, tui dira vinculi in pedibus nomadis se mei in ius uis versantis manu prehendit Sc. ut 0lveret),

me e morte eripuit.

Phil. v. 22. 23.

dantur. At medicina n0n adhibita verba explicari p08Se videntur. unde ita interpretatur: Verbi ἐχει subjectum n0n Phil0ctetam, Sed pr0110men se SSe, VeriSSime ab Hermanno monitum puto. In reliqua hujus bH interpretati0ne dissentio. 0tum sabullae X0rdium d0cet ante omnia Ν00litolemo luaerendum fuisse utrum locus S, quem a Phil0cteta habitari Ulixes putabat in vicinia id est in iis rupibus, quae in cena ante cul08 Ulixi et Ne0pt0lemi 0sitae erant an

alibi esset. Ita siue nee0dsere nunc ad eas προςελθων σιγα Sine trepitu jubetur et significare Ulixi sintne si antrum ejusmodi, piale niod descripSerit, et fons ad eum Versus oeum , qu0m nunc enseat Ulixis, an ali 0rsum Sita apte nunc rρο l raep0Sitionem positam esse pulset . Vorbum ἐχειν spesstare hie signiscare contendit. Sed recte estkl0in monet: B0nit iushχειν n0n' itum esse . sed dirigi pertinere ad loeum Significare Statuit. 0mlilures res di)c0nt Ulixem dicero: quem locum si inveneris tacite aggresSu Significa mihi utrum illum etiamnunc teneat litto etetus an alibi sit'. Itaque verba προ αυτον altilia id vitii contraxisse probabile est . Est mihi ita se habere non videtur. Verba Πυρον Προς ιυνον τονδε e partieipio risOςελγέον pundere existimo. Quamvis verborum ordo aliquantulum sit implicatus, tamen ferri potest. uocipii dem sent0ntia intortiunctione post ἐχει posita subest utrum senseat se ilhina loeum an alio

loco VerSetur. In cortii rem ac cuni ad hunc ipSum locum ad Vseneris.

Plii l. v. 29. m.

Alii libri habent κνυπος alii τυπος SchneideWin verbo Grίβον, quippe lu0d a G1ε dico ductum semitam vel vestigium in sol impr0ssum significet, remitum Scribi p0SSe negat. Itaque a multis Detroς, quamvis libris deterioribus traditum sit, antefertur. Hermania: hoc dicit nullum c0BSpici vestigium, unde aut introiisse illum aut xiisse appareat. Sed si hae sit sent sentia IJlixes inde Drsitan 0eum desertum vel in stultum esse suspicetur, non tua erat, num ille alicubi 80mΠ0 ppressus jaceat. Ide Berg Scripsit: at Thyo D GL' Ddε τυ ιος. aue c0ntra dicit, cum dativum cis δει 00tis tragicis non esse usitatum docet. Quam0brem alii malunt a Grιβου'σι ' i' εἱς υπος, qu0d ita interpretantur ut verba olet εἱ τίπος vim habeant multa vestigia.

εις τυπος - illi id compr ibat alitu consentaneum esse versu Sequenti hoc sere m0do Stendit, ut pecu domicilio cognito nil nime mirum esse moneat, si lixes timeat ne ille somno Vinctus in ea it. Sed melius mihi voce κτυπος accepta omnia inter Se congruere Videntur. UliXe p0Stquam

nulliani fremitum audiri cognovit n0 jam se in tuto esse judicans e0ptolemum adhortatur ut, ne larte dormiens ille adsit, circumspiciat. under, qui illam vocem tuetur, rem ita Xplanat: 'Ne0ptolemus cum nullum incessus strepitum esse vel nullum incedentis strepitum audiri ait,hU Significat Ulixem illi veritus adhuc, ne in antro inesset Philoctetes, procul afuerat ide0que ne Sati quidem c0gnoscere illud totuerat, pr0pius jam accedere 408Se quod Phil0ctete n0n

10쪽

inesse nunc in antro videatur. Nam qui ante antrii stabat, si nullum incedentis str0pitum audiebat in alterutra versari sententia debebat ut putaret aut 0n inesse Philoctetam aut, si inesset, recubuisse. Prius credebat Nept0lemuS, 0stserius cauti 0r Ulixes reputandum statim monet. Ceterum risi M recte de inesessu diei se alio loco docuisso cont0ndit. pelit se in id comprobasse addit is quae a B0nitri et aliis contra disterentur resutatis M. Seyssertum. Neoptolemum haec dicere: et qu0d aliud quaeris, num 'hiloctetes in e antr0 Sit, incessus quidem nullum audio strepitum. Cum ex eis, quae attuli homin0 d0ctissimos voci sit c lianc vim incessus tenere appareat, tamen id mihi persuadere non possum. Genitivum te illud II lini esse puto, ut πυρας in Soph. l. v. 901 ἐs ery Dρ υ ἱ DP G Mi ρι, 'inno DXOP EI MD Me νον), ita ut 0ntsentia sit haseo in via quidem nullus trepitus.

Phil. v. 40 M.

Η0rmann de versu insignit u litteris scripto Sic disputat: numinem. Iu Vel alis luem usum Graeca linguae habeat dubitaturum put0, quin rii cui ιον φορβ/ὶς ζεHὶλυζur Significet in Viam. qua victum quaereret, Se 0ntulit i. e. breviter ad victum quaerendum' Xiit. Misio pro via et itinere simpliciter saepius apud tragic0s positum, ut in phig. Ul. Η,6. LaWs luaest. Soph. in progr. oesse 18 3. Wunder additis nonnullis l0cis eandem verbi UITOc vim tueturae Suida illiu asseri yi ερινοστοῖν me ' Γεριερχοuενους ' tmro κυρι99 sit si γε ἀλλο da γιῆς οἴκαδε ἴφιξες, araχρ σι εχ ὼς di καὶ uri y Hrου la cirro P. Nihilo minus l0cus esse corruptus videtur exspectaveris enim φορβῆς χρεί e. Verba πὶ φορβῆς νόH'ον, quidquid homines doctic0ntra dicunt, n0 apta Sunt. Praep0Siti eri neque cum genitiv φορβῆς neque cum accusativo νο Gro hic satis secundum grammatic0rum praecepta jungitur, si luidem ἐν ' δον Ἀγε ii pr0οθεν ἐλθειν vix dicitur praepositione deleta nuneiatum tuleris. Quapr0pter homines docti Burges, echlein mendum ita tollere studuerunt ut Scribatur Iri φορβί ν, echlein praeterea

νοστον in νῆσῖις immutari vult, quod idem ac v. 162 φορὶ χρει e Sse dicit. Mihi pro e in mentem venit tum ἐπὶ φορβὴν νοσφιν ἐειλ γλυγεν tum 7ri φορβῆς φ όρτον. Hoc p0Sit verba,

cum vox posico a φερ υ ducta talem habere vim videatur, significant ad victum asserendum.

Nauc jure vocis εἰς οἱάησις usum alienissimum Sse m0net vilippe quae nisi hoc loc0 nusquam in litteri Graecis usurpetur, tuin etiam verbum εἰς Oικί o in consuetudine sermonis Graeci vix inveniri accedere supervaganeum illud ἐν sco. In duas partes ειςοίκησιν distrahi vult, ita ut legatur εις οἴκησιν, lu0d e verbo si εν pendeat. Sane lenis ac digna mutatio, quae ab omnibus comprobetur Sed piid sibi velit προςκυσαντε non patet. ecklein: in Verbi μυμεν

1374 co ρεὶν sco. ars tua rρ0ςκυσανθ' εδη γε υν. aue in medi relinquit. Dum nihil sit niutandum nisi την in Γῆν, ita ut haec V0 ad Ἀροςκυσ&ντε, illud sco, Piod verbis sequentibus cantino εἰς ωκησιν Xplicetur, ad I 03ιεν reseratur. Sed ipSi, etsi Philoctetes habeat, quod Tellurem matrem, quae ibi victum praebuerit, impl0ret, tamen tum ipsum, cum antrum intrare velit eum illam precari n0n satis videtur convenire. Dubitat an post προςκυσανz Γῆν versus interciderit, ita ut sententia l0ci fuerit haec antequam Tellurem Venerat Lemno pr01iciSeamur, mecum Venias velim in antrum. Praeterea si divinare liceat, forta SSe Sophoclem roOςκυσαν T τὴν Teph uot κον εἰς Linrsti Scrip SiSSe pr0p0nit. Similiter Bergk, qui τροςκυσοντες στι aν, 0Stea προςκυσα Tες 'Esric conjecit. 0 mihi maxime arridet, nisi qu0 audacius est. Quid sitiae verba libri praebent, Onne idem. luod Bergi SUSpicatur, significare posse videntur Ut homines domesticio ενδον interdum Oeentur sic 'EGrtar, deam d0mesticam, την σέο hic diei puto. Phil. v. , , , 62.

Cum Neoptolemus, num sibi areum manilius tangere Vel 90rtare liceret, Philocteta clua0siviss0t.p0stiluam hic veniam dedit, sequuntur VerSus praep0Siti. echlein graρες defendit, cum dieit: 7ἱ Ψοεc, praetermitte, neglege desiderium meuni). C0nfert eum e Oed. 0l. v. 361 ἐπω ceti εν sic θntia γ' cetra γον, pr ζε o. ra ρεis' cesso. At re missa, quam de Siderat imperativus G ρες, fluis est, quin audiat a Toξct, quae antea e0mmem0rata inta Itaque auel locum corruptum

judicans Πύρες v0cabulum undis inclusit. In hunc fere m0dum de e disputat verba DLotti'

X00pt. si mihi sit e St, velim: Si n0n licebit Phil. pia uiueris, mi siti ac fas Sthono animo est licebit tibi hunc se arcum attingere. Phil0ctetes v0ea bubim πειρεσrci usurpans Neoptolemo, num sibi liceret εἰ di ιὰ πύoεοι haesitanti direet respondet.

SEARCH

MENU NAVIGATION