장음표시 사용
1쪽
MICROin MED 199 1 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES NE YORΚ
a part of the Foundations osse stem Civiligation Preservation ProjectVFundedi ille
NATIONAL ENDO UNT FOR THE HUMANITIES
2쪽
States Ode concern the aking of photocopies O Other reproductions of copyrighted materiat . . Columbi Unix 'ersit Librar reserites the right to refuse to accepta copy Orde is, in iiij udgement fulsi linient of the orderwould involve Viollationis the copyright law.
3쪽
4쪽
Origina Materia a Filiale Existin Bibliographic Record
5쪽
7쪽
8쪽
v icer cum a r0publica Dr01isibusque n0g0liis pr0hibitusisti0que languere caesus phil080phiam civibus explicar et r0m tam gravem latinis etiam litteris c0mpreh0nd0re sibi pr0p0suisset, Studium mne curamque ad lab0rand08 de phil080phia eiusque partibus libr08 0nvortit, ita ut plures brevi temp0re eversa quam multis anni Stante republica seripsisse s ipse c0nfiteretur'). tque h0 rat tamque ampl0s de phil080phia libr08 intra temp0ris spatium bienni brevius elab0rans uet0re praeeipue graeco Secutus St, ita tamen, ut 0 Semper eandem in sentibus exhauriendis rati0nem adhiberet; sin dubi iis libris, quibus praecepta certa sectae institutaque rati0ne perpetua eXplicaturu erat, ad exemplum ali0rum, qua dicenda putabat, ac duratius expressit quam quibus su ipsius Marte phil0s0phabatur velut in libris de metis permultam sua seientia e0gniti0nisque c0pia expr0m pSiSSeatque e 1lantibus ali0rum tantum iudiei arbitri0qu si10, quantum qu0que 'm0d videretur, hauSiSSeeum nem facit neget, aliis ver Scriptis ex ali0rum auct0ritate plane pependisse et in iis aequievisse Iideatur, quae de graec0rum phil080ph0rum sententiis vel a magistris aeceperat vel alicubi invenerat, ita tamen, ut in recensendi ill0rum placitis maxima, qua p0tuit, cum diligentia ac deversaretur et Suum qu0que iudicium adiungeret. Cuiusm0di autem in auct0ribus vel graedis vel r0manis adhibendis ieer0nis rati fuerit, quantum ab aliis sumpserit, quatenus Suu Sit, quaeSti0nibus d singul0rum libi0rum flantibus subtiliter habitis intor h0mines d0et0s 0die iam e0nstat: 0sat Cicer0nis libellum nem adhuc, quantum Seio, ad 10ntes reduxit. Atque pr000dens ad hane quaesti0nem mihi pr0p0sitam do lantibus ieer0nis de sat0 libelli a principi m0ne hanc rem pr0pter mutilitatem seripti ulliani bscuram difficilemque videri, de qua certum Iid 0 facile quisquam dicere velle audeat, tamen, quae iam exstant, accuratius perscrutans ex iis aliquid verum vel certe Veri simile c0nsid0 0sse expediri. Priusquam autem ad rem adgredi 0r, de sat phil0s0ph0rum d0ctrinam pauci percurrenS 40nnulla praemittere liceat. Duae enim fuerunt veterum phil0s0ph0rum euientiae, altera e0rum, qui omnia censuerunt ita sat fieri, ut id satum necessitatis vim adferret, in qua sententia Dem00ritus, Heraclitus, Emped0cles, Arist0teles, St0ici fuerunt, altera e0rum, quibus visi sunt sine uli sat esse anim0rum m0tus v0luntarii Epicurus p0stea pe declinati0nis at0m0rum libertatem v0luntatis a naturalibus impulsi0nibus necessariisque causis liberari Chrysis,pus autem St0idus eum medium inter St0i00s et Epicure08 ferire vellet, in sat vim negessitatis 110 p0suit, cum pr0pensionem et uelinati0nem in h0minum p0testate relinqueret ). 0ntra quem disputavit Di0d0rus dialecticus, qui quidem fatum n0n inducebat, Sed in libr0 περὶ Ουυατυ, quaerebat, quae vis esset earum enuntiati0num, iu
9쪽
quibns aliquid fieri posse aut non p0sse dicebatur, cum ex vi verb0nim et ex nuntiati0nibus Chrysippus fatum e0nfirmaret Deinde Carneades Academicus acutissime et subtilissime Stoicis resp0ndens gravibus argumentis contra h0rum de fato sententiam d0cuit m0tum esse p0sse quendam voluntarium a Se ortum, cuius antegreSSae externaeque esSent causae nullae. Scilicet rursus St0ici Academicoriimargumenta refutare studuerunt nee tamen omnibus partibus antiqui0riam sententias tuiti esse. sed aliquid videntur mutavisse. Quid Panaetius. St0ie0rum princeps, qui pri0rum acerbitatem sententiarum spinasque disserendi improbabat, de sat senSerit, nusquam traditur tamen eum de vi divinandi eum plane dubitasse appareat e Di0g. Laert. 7 149'), hac qu0que in re eum ab antiqui0ribus degenerasse c0nicilicet: nam qui divinati0nem impr0bat, is satum n0n 0test defendere. P08idonius autem quanquam multis partibus magistri vestigia sequebatur et rati0nem Sidae emendandae ab ill praescriptam in-ch0atamque tenebat, tamen satum rursus defendisse videtur certe in h0 genere respectis ill0rum argumentis captiosas et fallaces a Chrysippo adhibitas e0nelusi0nes vitavisse credi potest ex iis verbis
quibus Cicer in libro de sat a 0sid0ni ad Chrysippi laqu00s revertitur 4 Sed satis de h0c.
Jam ad rem adgrediamur. Libell0, qui de sat inseribitur, Cicero serm0nem exp0suit a se habitum eum A. Hirti c0nsule designat a. u. c. 710 08 Caesaris interitum in Puteolan0 unde tum etiam epistulas ad Atticum 14. 9 et 10 misit. Hic autem libellus ad 0s 0 pervenit integer, sed deest ex0rdium, tum disputati0ni e0ntra Posid0nium Susceptae principium, deinde argumentati0nis i0ntra Chrysippum institutae extrema pars et totius se ipsi exitus. in an du0bus γ libris h a Cicer0ne conscriptus fuerit, nem videlicet 0die dicat Ne multum 40 resert Quae autem superest pars disputati0nis, ea versatur in refutandis quibusdam capti08is St0i eorum argumentis, quibus satum esse pr0babant. Neque ver in eam partem accipienda eius argumentatio est, quasi fatum n0n 880 adfirmet, sed ex iis, quae St0iei attulerint h0c 0 pr0bari. qu0d autem in libris de dereum natura et de divinati0ne e0mp0sitis Cicer sederat, ut in utramque partem perpetuam expliearet rati0nem, qu sacilius id a qu0que pr0baretur, qu0d cuique maxime pr0babile vider0tur, id in hae de sat disputati0n n0 Deit sed ipse s0lus c0ntra St0ie0rum sententiam disputans n0nimnia fato geri et evenire defendit. Ac primum quidem refutatur argumentum St0i00rum e c0ntagione naturae quam Iuli et fatet. 0cabant, ad 0nsimandum satum petitum cuius quidem disputati0nis partis prineipium mula Drtuna intereidit. Iamen quae et 6 0mprehenduntur et verba quae initi exstant, stendunt in amissa rationis parie c0ntra P08id0nii potissimum argumenta ieer0nem disputasse. Primis iam verbis, ubi Cicer in Antipatr0 0eta in brumali die natis, in natribus simul aegr0tantibus in urina, in unguibus in reliquis eiusm0di vim Sse fatalem ullam negat exempli breviter repetit, quae antea nimirum adcuratius explicavit. B0na Drtulla restant iam n0bis Augustini in libro de divit dei 5, 2 verba '): Cicer didit Hipp0e ratem n0bilissimum medicum scriptum reliquisse qu0sdam fratres, cum simul aegrotare i0episSent et eorum m0rbus e0dem temp0re ingravesceret, eodem levaretur, genuin0s Suspicatum; qu0 P0sid0nius St0icus multum astr0l0giae seditus eadem c0nstituti0n astr0rum nato eademque e0ncept0 Solebat adserere ita qu0 medicus pertinere credebat ad simillimam temperiem valetudinis h0 phil080phus astr0l0gia ad vim c0LStituti0nemque Siderum, qua fuerat quo
l artes meritu. Hamburg 182b p. 9 scribit . . Libris de ut deor et de divinatione diunxit duos de satolibros ut toti huic quaestioni abunde satissae tum esset e quibus exordium et alterius libri particula exigua nobis est servata. Unde hoc Oniciat v. d. non intellego. - te opera edd. alter et ayger ex Ossie. TuuchnitZ. Ol. VII, p. 233.
temp0re c0ncepti natique sunt. Verba quae plena attuli, Sunt Cicer0ni ipsius, et quanquam ab Ausust in h0 l0c0 0n illius de sat libell0 attribuuntur, tamen aliunde n0n 088unt sumpta esse nisi e prima Cicer0nis e0ntra St0icos disputati0ne, quae inter inserenda haud ad nostram aetatem t0ta pervenit. Ac sicuti de fratribus simul aegr0tantibus c0pi0sius Verba facta sunt, ita n0n minus de reliquis eiusm0di exemplis, qua Cicer uit repetit, accuratius eum disseruisse conicip0teSt. Neque tamen hunc in m0dum 80lum lacuna explenda est, nam legimus in disputati0nis p08teri0re parte 17 40 haec Cicer0nis verba: atque h0c, si lasset, quale Sit Videamus in adsen-Si0nibus, qua prima rati0ne tractavi.' 00 igitur l0e Cicero dicit se prima disputationis parte adSensi0nes iam tractavisse, pr0xima autem frScrutari Velle, num sat adsensi0nibus adhibito necessitas ab his rem0veri p0ssit. Nunc autem in ea, quae supereSt, Cicer0ni e0mmentati0ne de ad Sensi0nibus nullum exstat verbum sequitur ut de his e l000 aetum it, qui h0die n0 iam supere8t, i. e. 0cips disputati0nis principi0. Sed iam quaeramus, quemnam auct0rem in ii8, quae ς 5 0die leguntur, Cister secutus videatur. Atque h0 l0e Cicer0nis ipsa verba uet0rem luculente significant, ita ut nisi qui Tullianim0ris ignarus est, de lante n0n 08sit dubitare. Haec exempla a Cicerone depr0mpta sunt e P0si-d0nii libr0, qui serib0nti ante dul0s praest fuisse debet. P08id0nii enim, qui Verbis expr08sis magi8ter appellatur, venia impetratur, si e magu ill exempl0rum numer absurda n0nnulla dicuntur. Verba Cicer0nis sunt: quaedam etiam 08id0nius, pace magiStri dixerim - 0mminisci videtur; Sunt quidem absurda. Cister igitur se excusat, qui P0sid0nium magistrum quaedam diXerit e0mmentum esse qu0 quidem n0n ine0gitate dixerit, cum re vera in iis, quae pr0fert P08id0nius, quaedam exempla plane sint absurda. Quaeritur, haec exempla e P08id0ni Script0, qu0 Cicer e0m-p0nen in manibus tenebat, sintne sumpta an ab ips e mem0ria addita. Nihil accipi 0test nisi P0Sid0nii eriptum praest ei fuisse; namque eum adgreditur ad redarguenda exempla a 0sid0nio pr0lata, P0sid0nium ante eul0s seribenti sibi esse ut lateamur ip80 0git; quibus in exemplis naturast 0ntagi valeat, in iis diei nullam esse vim satalem in alii autem Drtuita quaedam HSS0 0sse, quaedam etiam absurda 880; quid autem magnum, nauli agum illum in n0mine in rivo esse lapsum quanquam ui quidem hic se. 0sid0nius Scribit praedictum in aqua esse pereundum. Jtem Verba, quae sequuntur: n hereule eadii quidem praed0nis vide satum ullum nihil enim scribit se. 0sid0nius ei praedictum', Posid0nii scriptum Cicer0ni praest fuisse dem0nstrant. Atque in Cicer0nis Xplicati0nis ea parte, quae inter inserenda h0die n0 iam exstat, 08id0nii menti0uem factam esse, ex iis, quae ex Augustini libr0 Supra c0mmem0ravi, verbis
P08i 40nius autem, Cicer0nis magister, d0ctrinae fama perumque praeStantia clarissimus, ut in ceteri d phil080phia scriptis miles partes peragrans cunetas mente comprehendit' , ita in libro de fato t0iam materiam dieitur e0mplexus esse. Jnter mult08 enim libr0rum titul0S, qu0sDi0g. Laertius in septim de vitis, d0gmatis, ap0phthematis clar0rum phil080ph0rum libr0 P0sid0nion0str tribuit, exstat de sat scriptum Sunt autem Verba, quibus h0 arguitur, ii0g. Laert. 7, 149
10쪽
ante ocul0s suisse videtur id ipsum haud scio a fuerit, qu0 a Di0gene Laert. 0mmem0ratur πεμειμ αρμευης inScriptum. Jtaque rem pii me intellegimu8. Si ea, quae hic pr0fert Cicero exempla exh0 Posid0nii scripto eum sumpsisse suspicamur. Quatenus ad verba magistri in excerpsendi P08i-d0nii libris Cicero se adiunxerit accurate non p0test disceptari, cum praeSertim e0rum, qu0 Cicero in libris de phil0s0phia conscriptis secutus videatur auct0rum paene nulla iam supersunt reliquiae. Tamen si Cicer verbis et 6 0mprehensis illius exempla dicit absurda esse iisque nullam vim fatalem dem0nstrari sed ad naturam aut Drtunam omnia p0sse referri iam id a principi statuamus π0rtet in excerpend auct0re Cicer0nem mai0re libertate verSari et in recensendis magistri argumentis su saepius uti iudicio. Et sine dubi plane suus est in extremis verbis. luibus refutati0nem
Ρ0sid0nii argumentorum abs0lvit: si sati innin nullum u0men nulla natura nulla vis SSet, et Drte, temere caSu aut pleraque fierent aut mnia. 0n aliter a nune eventura omnia; quid erg0 attinet inculcare fatum, cum sine sat ratio omnium ierum ad Drtunam naturamve referatur.' ΕΠ, ieer0nis ipsius de sat sententia. Sed pergamus. 7 Posid0nii argumentis refutatis idem verbis ad laqu00 Chrusippi revertamur' ad Chrysippi capti0sam argumentati0nem adgreditur cui quidem primum de hac ip8a 0ntagi0ne rerum respondeat, de qua iam P0sidoni antea responderat. Hic m0nsere vi lini vel ex his Ciceronis quibuS ad ChrVsippum transit verbis e0ne ludi 0sse, in pri0r iam explicati0uis parte de 'hrusippi fallacibus conclusionibus verba acta esse, nimirum prima illa rati ine quase mala Driuna seriit. Nunc igitur I HSt tuam c0ntra Posid0nii argumenta disputavit ad hi sippum Cicer redit Argumentum St0i008 ad fatum probandum e c0ntagi0ne naturae arcessivisse testatur Plutarchus in libello, qui ipse mutilus
9:1 Ins azυ γ' et ' etχ'), qua quidem c intagi0ne idoro nihil sile resp0ndet, nisi ut alii ad alia pr0pter cauSa naturales et antecedentes in pr0pensi0res. Certum sane 880 per ira ex tenui caelo homine acuti0re putari, velut Athenis en0nem Arcesilam. Th00phrastum ali0sque homines ingeni080 floruiSSe, crasS0 0ntra caelo pingues et r0bust0 gigni velut liebanis c0rp0ra ad varia certaminum genera apta esse illa ver l0ci 0ntagi0nu 0n esset ut quis en0nem aut The0phrastum audire aut in Nemeis I,0tius ludis quam in sthmicis certar aut in ompei 0cticu 0tius quam in campo ambulare velit. Ad quasdam igitur res naturam l0ci pertinere aliquid ad omnes n0n valere: certe non intellegi, quam vim natura c0ntagi in h0minum adpetiti0ne et v0luntates habere p0ssit. Disputat hoc m0d i ieer e0ntra St0i00rum i 'hrysippi 0tiSSimum, argumentum a contagi0ne naturae petitum Chrysippus 0m sine dubio versutus et callidus, Stoic0rum diseiplina omnibus partibus exc0lsenda decretisque defendendis clarissimus, de sat scriptum e0ml,0suit testo Diog. Lueri. T l49 .i ' sic et se zi: λαγ:1ευ et L praeter tuam lu0d etiam in libro περὶ π=0 0 et de lato
dut , et i, ' etc. i ieer autem in libell0 de sat et n0str i 0eo set 0stori0re rati0ne a ius huius Chrysippi n0n 0lum menti0nem fecit, sed etiam sententias eius ad verbum expreSSit. Nun quaeritur, num in hac disputati0ne c0ntra St0ic0rum satum SuScepta Cicer0, luae h0die apud eum legimus, ex ips Chrysipp0 hauserit. Ac sunt qui putent in c0mp0nendis de phil080phia libris X 0rum, qu0s- eumque n0minat, philos0phibrum scriptis Cicer0nem cuneta c0nseripsisse. Cui quidem Sententia in
ix is Zelleri hist. philos III 1, 162 Universam hanes illorum des sui, doctrinam a scriptoribus historiae Philosophiae non satis Aplicatam enarravit .meine in libro Stoicorum de ut doctrina. uniburg 1859.
h00 intellegendum est, ut statuamus P0sid0nii seriptum Cic0r0nem ρp0suisse et alium Seript0rom adhibuisse. 0sid0nium Cicero uet0r0m etiam in Chrysippi quisentiis enariandi et redargu0ndis Secutus est. Sodissem plane p0rspicuam seri 0880 0nfid0, 8 l0ngius in commentati0110 0Stra erimus pr0 eS8i. Ju a d qua nunc agimuS, parte Chrysippi argumentati ex e0ntagi0ne naturae petita exemplisque pr0bata repudiatur et ita. ut is ipse Cicer o sua aliquid sei0ntia addat Thebarum Athenanimve caehim quantam vim in h0minum habeat naturam Cister quamvis ipse non ignoraverit tamen in uet0re iam inveni s videtur sed ut rati0nem reddat pesti0Si0rem saepius se r0manaqu0que ita hist0riaque exemtila adfert, velut 00 000 0rticus Ρ0mpei campi Martii, duum Calendarum menti fit Sed iam pergamus. Ρ08tquam dem0nstratum est natura c0ntagi0n nihil ei fidi, nisi ut propensi0res alii ad
Abs0lut prim0 10ie0rum de sat capite do ad alterum accedit Cicero argum0ntum a divinati0n petitum. Hac ecasi0ne tangitur uetati illa res υ, ατ , . quae Chrysilip erat cum Di0d0r0. Hi enim id s0lum fieri p0ss dieit, qu0 aut sit verum aut latituum sit et quidquid futurum sit id fieri n000ss esse et quicquid n0n sit futuriim, id negat fieri p0sse; cui quidem sent0ntia Chrysippus refragatus etiam, quae n0n sint sutura fieri p0ss defendit Cic0r aut 0m e divinati0nis e0mprobati0110 000 in Di0d0ri Seutontiam Cli sippum invitum delabi gri 2 44). J Vestigia flantis Cic0r0nis cireumspieientibus du0bus huius disputationis partis l0eis St0iea0
mist liti. Om. P. 32. i dem Soerates cuius e corpori Statura DPyru Physiognomon more pernOScere quumtuum profitebatur nou valebat commemoratur a Cicerone usu IV, 37, 0 Atque vitia e naturulibus cauSis nasci. Xstirpari autem et unditus tolli voluntate studioque eodem exemplo Socrati probatur ab AleXandro Aphrodisiensi Peripatet leo. qui quidem in libro 'a st at μαί 112υM OuScripto accuratius Cicerone hanc totum luaestionem persecutus est edit. Orolli. Turie. 1824 e. 6 extr.). s. Zeller l. c. III p. 778. id sq. Num ei luatenus hine in communem
utriusque auctorem sit Oniciendunt, non ad 0Stram pertinet rem.