장음표시 사용
11쪽
Qui autem numeri non tam arte constituti quam natura oblati esse videntur. Nam cum a liquando, neScimuS quo tempore, Sive judiceS Sive SenatoreS per genteS creari placeret, ut tricenis familii8 gens constaret, ab Atheniensibus sancitum est, qui tum re ipsa ad hunc numerum per
tricenae gentes tribuebantur. Jam brevitur do gentibus agendum est. De familiarum numero praeter locoS Supra laudatos agunt Hesych. V. ἐτρι Zo Gro C οὶ lo μετεχοντες ro ιακ δος A, Hiναιοι. idem V. o με ios τριακαδες δεκα idem V. με βια φυλῆς μερος εκ dεκα τριακὰδ ων GυνCGTOς idem 6 60 τριακαδδες. Omnibus his locis τριακ δες commemorantur quas societates XXX partium fuisso ipsa vorbis ornia indicat; similia Sunt εμορας μυριὰς. Ha Sce genteSantiquissimis temporibus viguis80 et re ipsa perSpicuum eSt, quia majoreS parteS eX minoribuS nascuntur, et eo confirmatur, quod jam Solonis aetato paene obsoletae suerint. Nam quum antea nemo civis Atheniensis eSSe po880t, niSi
qui genti alicui adscriptus esset, et, si quiS Sine agnatiS heredibus mortuus esset, gentiles hereditatem acciperent ' , novis Solonis iugibus ot g0ntiles horoditatibus dupulsi sunt et ipsa gentilitas condicio civitatis esse desiit, sus Plut.
Sol. 21. Arist. pol. VIII. 8 B0khor) Philippi l. l. 136. 186191. 197 sitsi et illis t0mporibus pueri nobiles vetere Stirpe nati ad gentiles γεννητας a patribus introducebantur ibid. p. 169). Sed quo magis ad primordia civitatis
Atheniensium accedimus, eo graviorem locum genteS Obtinent ; multi pagi ex gentibus, quae nondum diSperSae erant, nomina acceperunt. Singulas autem guntes in Attica olim
' cf. legem XII tabular. apud Bruns. fontes iuris Rom. antiqui p. 8. g 5. Gai. III. 17. Si nullus agnatus sit, lex XII tabularum gentiles ad hereditatem VOeat.
12쪽
proprias respublicas effecisse haud probo; sed hoc non negaVerim, ea S per longum temporis spatium in plurimigrobus sui juris fuisse, quamvis hunc statum conjectura solum ex iis quae tradita Sunt, a88equi possimuS. Quum autum a Solone novi cives recepti veteribus gentibus adscribi earumque Sacris participes fieri nequirent, nece8Se
tamen eSSet, eOS, quando quidem CiveS erant, Sacrorum jure omnino non carere, Orgeonum nomine sodalicia instituta sunt, quae una cum VeteribuS gentibus Sacra haberent.
13쪽
probasse videtur; de iis autem, quae Strabo Philochoro RUCtore enumerat, facere non possum, quin Philippii judicium Sequar p. 256), qui nomina, quae Etym. Magn. et Suidas tradunt Etym. M. V επακρία χυ ρα. Suid. V. ἐπακτρία χωρα: A ναίους παλαι κωμηδὼν οὶκουνzaς
potius ad Philochorum referenda, oppidaque a Strabone enumerata pro duabus illis πτετραπόλεσια et pro tribus f pacriae oppidis a posteriore quodam Supp0Sita eSSe OStendit, praesertim cum in antiquissimis libris nomen duodecimum omissum sit. Quod si conceditur, antiquissima Atticae regionis condicio publica erat, ut fuerint quattuor non magnae civitates: duae tripolis Epacriae Uecropia Sive Athenae, quas non alias fuisse, quam veteres illas quattuor tribus iam ex eo collegeris quod et posteriore temp0re φυλοβασιλεῖς commemorentur, sci. Poll. VIII. 111.
οὶ φυλοβασιλεῖς ευπατρίδιον οντες μήλιστα των id 60ν επεμελουντο) quos olim Summos harum civitatum magistratus fuisse probabile est. Si autem eo pervenimus, demonstretur neceSSe est, antiquissimas illas tribus per regiones descriptas fuisse, quia sine certis finibus civitas,
quae Sui juris est, cogitari non potest. Quod quidem iamdudum a Schomanno aliisque sactum est. Apud lexico- graphos enim notissimae illae Attici agri regiones Αcto Mes0geia Diacria Paralia φυλαι appellantur cf. Steph. B.
14쪽
ηγορευσεν Ἀκταίαν καὶ Πα αλίαν. V. Λιακρία chi DV τρὶς Ἀττακῆς. et Poll. VIII. 109); Singulas ergo tribus hasce regiones tenuisse probabile eSt, Sic enim nominum mutatio de qua est apud Poll. interpretanda eSt. De optima autem ratione, qua Schomannus et Dunkerus inter singulas tribus Atticum agrum diviserunt, nihil addere volo. vide Phil. l. l. p. 27s)Quattuor tribuum nomina, quae apud multOS eXStant, varie a variis explicantur; Euripides Jon. 1579) set Hero
Jonis filiis petierunt; propius ad veritatem accedunt Plutarchus S0l. 23) et Strabo p. 338) qui haec nomina a
praecipuis vitae Studiis ducta eSSe arbitrantur; e08que re- csentiores viri docti Secuti sunt, qui αθακορεῖς paStores caprarum, ἁργαδεῖς agricolaS, Oπλητας qui arma gerebant, fuisse existimant; verbum γελεοντες non certa ratione explicatur hanc autem larmam et tituli, qu0s infra
laudabimus praebent et lapis apud Rossium Demsen p. VII ubi ost Ζευς Γελεων), nisi quod nobilissimi fuisso vid0ntur;
nomen ducendum e8t sort9SSe a γελεῖν i. e. λαμπειν; cf. Hesych. V. Selium. Ant. i. p. 166) quomodo autem haec nomina cum agri Attici natura conjungenda sint, disposuit Phil. p. 271 sq. De aetate harum tribuum, quas JonicaS VocamuS, ne cum minima quidem confidentia dicere audeo. Nam cum eaedem in Asiae urbibus occurrant, prima quaeStio e8Set, Utrum
Athonis indigenae sint, an jam in communi omnium Graecorum itinere ex Asia vel iam in ipsis Asiae sedibus Jonicae genti pr0priae fuerint. Quamquam mihi in mentem non Venit, negare, iam antea quam Graeciae Sedes obtinuerint, Graecos per tribus divisos fui88e, Sicut et Romanos, tamen haud confirmaverim ea nomina illis iam temporibus tribubus indita fuisse, quia nomina illa et quae iis significantur hominum Studia, regionibus, quas Singulas tribus in Attica
tenuisse verisimile est, nimis accommodata eSSe videntur,
15쪽
ita ut in ipsa Attica exorta et deinde quum Jones Peloponne80 pulsi per tempus aliquot in Attica commorati essent, etiam in primas illas tranS mare colonias pervenisse putaveri8, praeSertim cum etiam XII urbes, quas in Asia condiderunt, ad earum exemplum, quas antequam in Jonia Peloponnesia incoluerant, institutas esse confirmet Herodotus lib. I. 145. Sed tamen istam hanc rem in dubio relinquere malo, cum et id hodie etiam quam maxime incertum sit, quo itinere singulae Graecorum gentes sedes SuaS petierint. Sed priusquam ad reliqua pergimus, pavea monendis sunt de naucrariis etSi ab iis rebus, quaS DOS SpectamUS, Satis alienis, ne eas plane obliti esse videamus. Notissimus ost Horodoti locus V. Tl: τουτους Sc. Uylonis Socios)
τας Miri νας υπεγγυους πλῆν θανατου. Nolo de verbis controversis deque Thucydidis contraria sontentia I. 126 plura disserere; hoc constare videtur, agrum Atticum aliquando divisum fuisse in partes III., quae ναυκραρίαι
Vocabuntur, quaternas autem inter Se conjunctas τριτrυας
appellatas fuisse, quia tertiam tribus partem efficiebant. cf. Poll. VIII. 108. ναυκραρια νῆν τεως φυλγῆς δωδεκατον s/ερος καὶ ναυκραροι ῆσαν δωδεκα, τετταρβς κατα T ιτ- τυν εκ Gτην et alias. cf. Schom. gr. Alterili. I. 337 sq. et Stuin ad Herod. l. l.) ναυκραρίαι inde dictae, quod naveSparare atque armare illis imperatum erat. Quae autem posterioribus temporibus commemorantur τριττυβς pnrteSUlisthonicarum tribuum fuisse necesse est, quaS inVenimUS et apud Scriptores et in nonnullis titulis; exempli causa adnoto quae Sunt apud Rangabe ant. helten. n. 445. 448. 890. ubi liabes: τριττυ ρχους, Σπακρίων τριττυος, Λακια γωντ ιττυος Dubius magis est l0cus Hesychii v. Ῥωπῖτις
Quattuor illis tribubus usquo ad pulsos Pisistrati filios in omnibus publicis institutis nitebantur; sed libera resti-
16쪽
tuta ro publica Clisthenes novam prorsus populi discriptionem effecit, eo poti88imum consilio, ut magnam multitudinem eorum, qui adhuc civitate carebant, reciperet Aristot. pol. III. 2) et ut omnes civium partes misceret, ne Singulae propriiS commodis magi8 quam universae reipubliciae usui inservirent. Quem ad finem novas decem tribus denosque
in unaquaque tribu pagos δηρους instituit, ea quidem
rati0ne, ne pagi, qui Hu8dem tribus essent, in eadem regione siti essent. Nihilo minus etiam post Clisthenem Veteres illas tribus invenies, ne, quod maxime Graeci metuebant, vetustissima illa tribuum Sacra negligerontur sus Meter degentilitate p. 7) Phratriae autem priorem condicionem servabant, et cum ante Clisthonem cives in gentium, phra- triarum; tribuum veterum scilicet) tabulas referrentur, postea demis, phrati iis, tribubus novis) adscribebantur. Ρrsetur testimonia ab aliis iam laudata, notavi Rang. Αnt
heli. n. 37b, 378, 447, 443, 493, 518, 526. Unius phratriae
nomen ad nos pervenit in titulo C. I. G. 4631. ὶδρον Ἀπολ- λωνος si 'dos di0υ φρατριας Ἀχνιαδων. Quae autem a Clisthono institutae sunt decem tribus, dum libura Athe niensium respublica Suique juris erat, durabant; quum autum Graecia in Macedonum potestatem redacta eSSet, et Athenienses ot alii Graeci, quo gratiore regum beneficiannimo Recipere Viderentur, novas tribus, ex regibus illis adulationis causa appellatas addiderunt; primum Ἀντι
17쪽
ab Attalo Purgami rege et a Ptolemaeo Philadelpho nominatas Substitutas essu intelligimus; postremo in Hadrianili 0nores acceSit Ἀδριανός. Paus. l. l. . . καὶ κατ' ἐμε Gιλεως Ἀδριανου . . . C. I. G. II. 2309 in lapido Doli invento exempli causa Adριανός et Oi νψὶς leguntur et
Jam cum de populo Atheniensium tamquam prooemii
loco Summam eXpOSuerim, ad ea transeo, quae mihi de aliis Graec0rum civitatibus congerere contigit.
Athoniensium tribus vetores Ionicis civitatibus communes fuisse tradit Herod. V, 69, qui Clisthonem tribus mutnSSe putat dones aspernatum ινα υλὶ ochio ι Atheniensibus scilicet) ai ai tat ειυσι ι φυλαὶ καὶ ' Ιωσι. His Herodoti verbis ductus in plurimis civitatibus, quas doneSinc0lebant, Jonicis illis tribubus Occurrere eXSpectRVeriS. Si autem scriptores et inscriptoneS perScrutamur, mirum eSt, quam pauca ex iis haurire liceat, ex quo tenuitatem fontium nostrarum intelligimus.
quarum ordo hic fuisse vid0tur: Γελεοντες Ἀργαδεῖς Αἰγικορεῖς L60ρεις οἰνωπες ' πλητες haec praeterea est intit. apud Perrot exploration archeol. n. 49). Accedunt igitur ad quattuor donicas Oἐνωπες et Γωρεῖς, quRS RUt ex ii8, qui locum tenuerant, antequam Milesiorum coloni ad- Venerant, CompOSitaS e8Se probabile est, cum et alias Similia occurrant et Miloti, in ipsa Cygicenorum metropoli, aut duae illae tribus Jonicis adjectae esse possunt, cum Pro' conne8US in Uygicenorum potestatem redacta eSSet. cf.
Paus. VIII. 46. 4). De partibus Cygicenarum tribuum nihil constat, nam quod Bockhius statuit: Αἰγικορευς ἐκ μεσης - til. 3657) esse Aegicorensem ex media trittye
18쪽
omnino non pro certo haberi poteSt, neque magis quod
Philippius indu colligit, tribus regionatim descriptas fuiSse; quod mihi eo ruselli videtur, quod omni probabilitate caret,
Singulas tribus in urbe, quae commercii causa non nimis antiquo tempore condita est, inter Se Segregatas fuisSe. Jonicarum tribuum vestigium, in altera etiam Milosiorum colonia, Tomis relictum eSt, ubi Ἀργαδεων συλ α servata est in titulo edito in annal. dei Inst. XL. p. 96. Cum autem multi Romani commercii causa Tomis sedes collocarent, nova Romanorum tribus inStituta eSt, quae exstat bis apud Perr0t l. l. n. 48: I μίτης φυλῆς
Mileti olim Ionicas illas tribus fuisse e coloniarum unalogia necesse e8t, quod Bockhius vidit ad C. I. G. 2855 p. 5b4., quo titulo commemoratur tribus Ascoriς Seu, ut correXit Bockhius Astioniς, de qua judicandum est ut de Boriensibus ot de Oenopibus Cyzicenis. Ex eo autem, quod in colonias Jonica se solae translatae Sint, indigena8, cum, qui novi advenissent, navigationi et negotiis quam maxime operam darent, agrOS exercuiSSe colligo; sertass0 etiam inferior eorum in civitate condicio erat, quod aliquoties in Dorisensinui urbibus factum esse videbimus. SeX autem tribu8 fuisse ex numero magistratuum tit. 28784 collegit idom Bockhius; habes igitur quattuor Ionicas et duas ex veteribus incolis formatas, quarum una est Asopis. Sed
post Bockhium Lubasius et Waddingtonius titulos quosdam ediderunt, in quibus leguntur: φυλὴ οἰνοῖς Ἀκαμαντίς Πανδιονίς et aliquot dumi. Omnes et Bodlihil ot L0basii tituli non ante diadochorum aetatem positi sunt 28bb. Prusia II regnante, et in I 0basianis litterarum forma idem
tempus indicare videtur), tamen Romanis nominibuS plane libori sunt. Quae omnia hac ratione explicanda eSSe cenSeo: tribus quattuor donicae a primis colonis Miletum advectae Simulque cum urbe condita duae illae additae sunt; partes
19쪽
harum tribuum suerunt phratriae et gentes. Deinde, neScimu8 quo tempore, civilibus fortasse motibus adducti Milesii novam divisionem fecerunt per tribus et demOS. Numorum harum tribuum decem fuisse ex eo aliquis collegerit, quod n0mina tria, quae nobis tradita Sunt, eadem sint, quae Ulisthenicarum tribuum; sed praeter has Asopis
suo loco careret; fuerunt igitur hoc tempore aut Sex Secundum magiStratuum numerum, aut duodecim, praeter Clisthenicas docum duae indigenae; duodecim autem fuisse magiS placet, quia non intelligimuS, cur, Si numeruS non Rugebatur, nomina mutata et ex decem Athenisensium tribubus quattu0r praecipue electae sint. Sed hoc etiam dissimulare nolo : aucto tribuum numero quaerendum erit, cur illae indigenae cum ceteris non mixtae fuerint; nam illo tempore discrim0n inter veteres incolas et donicos advenas non dudum obsoletum fuisse, haud sacile credere p08Sumus; Sed aliam explicandi rationem non video. Novarum Rutem
tribuum partes domi fuerunt ut Athenis Clisthenicarum, quorum exstant in titulis: Miμος TειχιεGoεων Leb. 238. 242. Λερίων 240. Haranoriων 242. LIVrξων 3 242. Gentes
etiam hoc tempore reperiri, nemini mirum erit, quae etiam Athenis, p08tquam partes certae reipublicae esse deSierunt, durauserunt. Sunt igitur in tit: γDoς των κτισαντων τ=ην
perimus, quare Tei donicas tribus aut solas aut aliis additis fuisse, sacile concedas. Quarum quidem tribuum partes non phratriae fuere Sicut Athenis Sed aliae quaedam, quae συμμοριαι et πυργοι appellantur. In catalogo magistratuum 6αρχοντ υν - C. Ι. G. 3064 nominum series scripta
est, adjectis unicuique nomini Verbis rigoυα Sive μίκ του δεῖνα πυργου. et in sine additum e8t patronymicum, ut eXemplo utar: Θα Gυνων ρκ του γερυος πυργου Z 00ιὰ ς.
Quid sibi velint patronymica ista Boeckhius ex tit. 3066
20쪽
inde perspicuum eSt SymmoriaS partes civium, a propinquitate quadam prosectas, e88e; Bockhius et omnes qui hac de re disputaverunt, SymmoriaS genteS eSSe contendunt, quod ego haud negaverim; hoc modo tenendum est, eas late
patuisse, ita ut et propriis prophetis usi sint et decreta sua pilis marm0reis incidi jusserint. XXIV symm0riarum
nomina Servatre Sunt, Vicesimum quintum mutilatum:
Inter haec tria nomina patronymica forma carent: λαλ--δειος Λαδδειος Κιζων. Chalcidenses dicti sunt a pago Chalcide cujus major pars Erythraeorum fuit, quorum tertiae tribui nomen indidit), cujus incolas ex Chalcide
Eub00ica oriundi gentem Tei sive Symmoriam conStituerunt. Similiter etiam coteras duas ex loco quodam appellata80ssu Bockhius conset. Τurres πίργου prope omneS ex hominibus, una ex muliere μαλλίστmo denominatae sunt; do 'IGθμιου turri dubitari potest, utrum ex homine an exi s/ω parte Teiorum agri nomen traxerit; XXVIII turres ex titulis noscimus, quae sunt: δ Πρυου πυργος o Boίου
λ id υν symmoriae tribuendus est. XI e viris dicti sunt, quorum nomina in patronymiciS, quibuS Symmoriae appellatae Sunt, recurrunt. Turres illae ab omnibus cum demis Atticis recte comparantur; haec igitur divisio a regi0ne