De sermone Graeco volgari Pisidiae Phrygiaeqve Meridionalis(De verborvm strvctvra) [microform]. Dissertatio...qvam...defendet scriptor Ioannes Compernass..

11쪽

II. De USU pronominUm. A. De Pronominibus PersonalibuS, POSSESSivi S, reflexivi S. Pronomina Personalia in sermone volgari multo frequentius adlubentur non solum ubi perSonae cum gravitate et pondere signifieantur aut ubi complure PerSOnae OPPOnuntur inter So, Verum etiam ubi totius Sententiae condicio tam aperta et dilucida est, vix ut quae PerSona dicatur dubitare possis. Similiter genetivi pronominis uUTO Saepissime in eodem enuntiato, ubi personae alicui vel rei complures res accidunt, iterantur Sine ulla cauSa; cf. A. M. I 6 2s. 18, 3 -36. A. Chr. 5s, d. Rursu quadam neglegentia factum St, ut Pronomen quod obiecti loco ponendum erat, prorsu OmittErotur, Ut: ex auTeici oriecTricci Rcii orieRTeivre A. Chr. 6s, i, EXSPOetamu relativum au. - Post pronomen relatiVum in Eodem enuntiato additur UToc, ut 'CTEvvnfle icta EUBULirupe duoRev UThv et hucirpo pri A. d. I 6, d. qui Susquamquam non abest a consuetudine Graecorum, tamen rarius invenitur frequens est in Vetere et NoVo est. e Graecorum numero laudat inerus Xen Cyrop. I, d.

αUTO et UTO Spiritu tantummodo distinguebantur, UTob autem etiam poS Substantivum articulo praeditum locabatur Spiritus autem asperi vim aut prorsus nullstm aut certo perexiguam fuisse in Pisidia et Phrygia ex exempliS, quae tenue pro tenuibus aspirati exhibent, Sati nPParet.(do formis ecturo et eαUTuo pro ElaαUTOU, EαUTO Etiam Graecis usitatis f. ineri gr. β 22, .). Interdum contra normam casu obliqui pronominum perSonalium articulo ot nomini interponuntur, Pronomini Sreflexivi nomen articulo prasin o SubSequuntur, Plut:

eαUTui A. Chr. 2 Is. Insolentius interdum adhibitae sunt ampliores formae Pronomini perSonalis, ubi exspectantur breviores Tri

Rui Ula pio elao ecTi A. M. 36, 23. Praeterea notandum St, in actis . frequentiSSimogenetiVo pronominum perSonalium, quamquam in Pondere dicuntur, nomini, Unde pendent, praePoni, Volui:

12쪽

Loco pronominis possessivi in titulis frequentissimo Idio et oiΚeio adhibentur, quamquam non erat Cur cum Pondere ratio poSSOSSiva exprimeretur eiuSmodi exempla

Pronomon domon Strativum ob in acti S. nusquam invenitur; in titulis paucis locis exstat, velut: e voLude

C. Te pronomine relativo.Secundum normam optimae Graecitatis pronomen relativum, ubicumque fieri potest, casui obliquo antecedentis nominis quocum artiSSime cohaereat, assimile efficitur exempla: Tinest ut o Dioc os eo Rcii Xo ocuUTO ... U EsetcαT Tob dio caesauro oorte ovexcipe v

Pronomen relativum, quod Subiecti munere fungitur, nomine praedicati loco posito attrahitur iv Retrusiaecucrum Xoucacflcii e Tot udcici Touetois ecetinourpo tibiavcictuccet A. M. 3I, 6 Sq. Pronomon OcTic, quod ex Su optima Graecitatis adhibetur, quotiens intellegitur porgona vel re goneraliter et in univerSum spectata, in Sermone volgari hanc proprietatem depoSuit et naturam pronominis o quod ad certam perSOnam et rem refertur, induit quoeire perraro inveneri exempla, quibus genuina illa significatio ostendatur; Xempla Subiciamus usus translati haec ilTic UErl-cuc evor OiRiet fac po*o ΚαTelaeive A. M. I 6, 26. Reti Tu de eo Olao OTus . . . ocri Vir oubevo viΚΩTui A.

Quamquam hic Sus non solum ad Sermonem Volgarompertinet, Sed etiam apud Scriptores cadentis Graecitatis frequenS St. D. I in pronominibus sic 'ic, i XXoc met. Inprimi notandum est pronomen interrogativum Tic frequentissime muneribus fungi Tronominis ocri indefiniti:

de origine huius usus dicit O. Immissili in LeipZig. St. X, p. 3Ioc Fuit autem Tic interrogativum initio pro ocTic

13쪽

SenSum Sati prope adludentoni, relatiVum'. Exempla, quae Immischius e titulis Thessalis et Cypriis petivit, repetere cum longum sit, uti habeo indicare hunc usum iam Sophocli frequentem fuiSSe in numero proSae orationis scriptorum Demostheni certe Vindicandum esse. In universum sane id quod iam SchneideWinus ad Soph. El. II 6 dixit, apud Atticos quidem rariorem huius pronominis usum fuisse saepius deinde apud Alexandrinos exempla

inveniri, StatuEmUS. Iam aecedamus ad usum huius pronomini in Ser

cum idem valeant. Inprimis autem observanda est forma leti hc sequente Oni praes. Et or. velut Trosei d e Xeic et eieti

iunctione, quae per CraSim eum Sequente v contrahitur.

Quod primus obServavit Uerm Usenerus in Fleckei Seniann anni 18 8 p. 66 sq. Idem hanc formum eraseos iam apud Sophoclem El. 3 id statuendam esse docet. Plerumque

autis ut in exemplis supra citatis haec forma invenitur post relativa et adverbia relativa inprimis in Graecitate cadentis aetatis. Exempla protulerunt Bastius in p. eriticap. 2Is nota si et Useneru loco Supra laudato. Pronomen XXoc praefixo articulo saepius adhibetur, ubi norma communis Graecitatis postulat o Testoc velut: Retimi puri riti iv orro q&6XXricaaeviet Tia φυλακῆc uisumvsueret irenetusRus hiri et Tovcirci 'c Tici Metpivnc A. M. 2i, Ii q. - Rcii DCTO 6XXo bricet ib. I, s. EXenco ceciUTriv iv sui in si XXri cino TέXoc o piov

congruenter dictum est a Chr. I, II.

Pro eodem pronomine Testo etiam Eic Surpatur:

III. Me numero et genere nominUm. Dualis numeri nullum exemplum EXStat. Sunt quaedam nomina quae Singula quidOm OS, compluribus tamen partibus compoSita Significant ideoque pluraliter proferuntur, velut oi uiuovec, ut in formula ElcTouc iiuvet cet. Singulariter dicitur de aeterno tempore.

Similiter oupcivo singulariter et pluraliter dicitur. Singulariter dictum significat regionem, ut in ovαβλέ'lsci et Tocoupcivov, pluraliter autem plerumque habitationes dei et angelorum. Similiter atque et hi tepeti dicituro Retipol, ut in t Tot Retistoic Reivoic A. M. I 6 18. De tota parte dextera vel sinistera corporis humani dicitur:

14쪽

IV. Me usu nominativi et vocativi.

Consuetudini Graecorum convenienter frequentissime nominativus adscito articulo muneribus vocativi fungitur

flevi porifliaco Evor inpetracturr A. Clar. I, 28 Sq. - cf.A. Chr. 62, 3 l. 8, s. Rarius pro Vocativo nominativus Domini USurpatur, adiectiVa autem, quae accedunt huic nomini, Vocativo proferuntur: vulcbiare ui vosue rictet ipT' Leeuvii A. M. 36, 2 sq. - irre laol, cu Uus 6Tl Exui picΚαTopαTE A M. 3 ,2d qui usus sane ad sermonem Volgarem pertinet nec communi Graecitati attribui potest.

Similiter contra usum communem nominativus miSSO Rrticulo pro Vocativo poSitus Si in onocet ori elaob, ptinusvA. M. Bo,is. Plerumque autem communi Graecitati convenienter in appellationibus vocativus adhibetur omissa cinteriectione interiectio ui in exclamationibus tantummodo locum habuisse Videtur.

VI me usu accusativi.

EX copia Verborum eorum quae animi assectum significant et accusatiVum recipiunt, profero haec: EXEei A. M.

qui Sus cum communi Graecitate consentit aes Wineri gr. β 2 l). Item consentit Sermo Volgari eum Om

15쪽

Aestus temporis adhibetur conVenientsi norma EOm

VII. Me usu dativi. Usu eommuni convenienter dativus pendet e verbis quae Significanti similem fieri vel esse: Eolaoioscflui A. M. ii s. 2 occurrere vel obviam ire irrctvrctv in Chr. io 22.3 venerari et adorare: EUXEcθα A. M. di, Io. - λαTpEUElv. A. M. 3T, I 8. - rpocΚυvel ex consuetudine cadentis Graecitatis dativo iungitur . Clir. Hi s. o vetus Graecia accuSativum poStulabat, es. Lobeckii Phryn. p. 63. Verbum autem ETTiceiv aut genetivum aut E praepositionem recipit Rcii ETTice ob circirrecei ortosos povoucturos A. Chr. 63 II. - e Tictivetus bE UTQUE TY no ei ib. 63 d. - Teibet genetivum trahit, ef Amer. JOurn. os archaeol. III. ab i) tit Laodit). RE EUM Secundum usum cadentis Graecitatis plerumque dativum personae habet ut A. M. 2d i. Id 25 sq. . Chr. b i. duobus locis accusativus exstat A. Chr. 6i 13 sq.

16쪽

Adiectivum Moto secundum usum communem Et

dativum et genetivum admittit dativum habes A. M. 2b, 26. 6 8. - genet. A. Chr. 6d, is ii, A. Etiam Substantiva, ex eadem radice profecta, qua verba quae dativo iunguntur, illum casum adSumunt, velut o fleo e ostra m eici A. Chr. 6i,28. - uciet Toic eoi A. Chr. 2 i. -- cii Tot etaeflvm TricTEUOUclpic8ctriobornc iveret A. Chr. si 1 sq. cf. ineri gr. 8 3s,

Pro accuSativo Graeco, qui in aetis . nusquam Id-hibetur, frequentissime dativus relationis usurpatur plerumque Iraepo it in artieuloe velut: reostqv Ulaop*oT6Tqu

Ex numero dati Vorum auSae exempla profero haec:

17쪽

Genetivus partitivus in universum raro Surpatur; plerumque ratio partitiva per e exprimitur, velut Tivec

Verba reminiscendi secundum communem USUmGEDE-

(prisca Graecitas praepoSitionem resti adsciVerat). At verba obliviscendi accusativum trahunt, ut ivet

cliam ab Atticis cum accusatiVo interdum construitur . Communi usui convenienter verba curandi cum gene

18쪽

De verbis audiendi observanda Sunt haec: IROUEivplerumque aecusativum rei adsumit ut: ROUouc Thv

Verba quae Signineant remoVero, reeedere, liberarC Pardore et . OnVenienter communi Sui et Solum gene

19쪽

Etiam vitiosae syntaxeo exempla Ob SerVantur, qualia: cu Tot ueloi suo Aelou ui puctiv8o Ruisippo Reti Novvnc sic oticirpo C. I. G. 3s8s h. tit Phryg. et ove-cTriculae Teu TXURUT6Tin illaeu Tovem Epsui irpe Re 'Accicirini Mitt. 13. 2bi bd (tit Laod.). aud Seio an verisimile sit id quod me monuit . Solinsenus . . illam formationem explicandam AS inde, quod in pristina Phrygum lingua dativus sing. II. deel in o ceciderit velut copo Κulini Zeitschr. t. 28, p. 3s6, XXI. Quamquam qui fieri potuit, ut etiam in femininis vocibus primi ordinis et in gen sing. et tu tortiae declinationis, ubi terminationes alius formationis sunt, illi confusio oreretur Nihil relinquitur, nisi ut statuamus ex singulari alterius declinationis per analogiam illum Sum etiam in g. I. et III declin translatum e SSe, deinde etiam pluralem OCCUPISSe. Alia exempla invenies C. I. G. 3y8 d. 3sso f

IX. Me quibusdam verbis, quae praepositionibus

iunguntur. Verbum sicTEUus praeter Solum dativum etiam prae

poSitionem ei adsumit dativum habes A. Chr. 66 12.2d. I, 2i eum et construitur A. M. 16,2o is, 5 22, 2sq. do 28. . Chr. 62, Ib. b, 28; quae structura etiam in

RETTOi8 construitur eum iri sequente aestus: Oic

X. De usu adiectiVorum. Secundum consuetudinem Graecorum adiectivum Outrale numero singulari adhibetur pro substantiVo abStracto,

20쪽

redit ad communem consuetudinem). Superlativi forma in actis s. raro adhibetur; le-mmquo Per adVerbi ritivU, cpoboci, iro, circumScribitur, ut Tr5v Tu vipui Eceti Lurati, et A. M. IT, IB. - Ucii

Sit Similia exempla exhibet . . cf. ineri gr. di 2.

XIII. De activi medii passivi USU. verbis transitivis quae intransitive usurpantur profero haec: DEtiveivm Tic DE acuc Evor obiici 'copo posiiccire sueve A. M. I 6, 26. - Evet, cicceiv Reti vh, cicce ciuet cra mi A. M. 2b, 3b; qui uSus recedit a conSuetudine communis Graecitatis ;RXiveiv ERXivu orto O Ux OU Tuo ostem A. M. 5 3 sq. hunc usura invenio etiam apud Scriptores inprimis eadentis Graecitatis);

Secundum usum communis Graecitatis etiam TtpoRo- nTei intransitive uSurpatur, ut ripORORTe ivssust Tia pomus A. M. I 6 32. Convenienter optimae Graecitati cri cum adverbio impersonaliter Surpatur, Velut: et vi co EcTui A. M. is, 2I. - μῆ coibu in A. Chr. 6g 18, et frequentissime in formulis imprecationum titulis sepulcralibus usitatissimis, quarum exempla iam Supra apud datiVum attuli. Ad usum communem referri non poSSunt laaee orba impersonaliter adhibita fletusuticet erreid Oro, θαυμ6l ei eiveti UTo buvαTo A. Chr. bs, ii quamquam Verendum est ne Petulatice corruptum sit. - novet rivi risev obv

Activum verborum transitivorum rarissimo habet notionem causativam omnibus fere tostis planius et aecuratius haec significatio per Verbum Troiei redditur, velut: