De sermone Graeco volgari Pisidiae Phrygiaeqve Meridionalis(De verborvm strvctvra) [microform]. Dissertatio...qvam...defendet scriptor Ioannes Compernass..

발행: 1895년

분량: 37페이지

출처: archive.org

분류: 어학

21쪽

In usu medii dynamici et directi ronexivi Graecitas Pisidiae et Phrygiae non recedit a communi USU, DiSi

RurSus contra normam medium ci URTEcflcii cum

Chr. 8, . cf. de hoc usu quae dixit Usenerus in Vita Theodosii, adnot. ad , I p. 122).

tinia

Licet in universum Graecitas Pisidiae et Phrygiae

in temporibus Sequatur normam grammatissaΘ, tumen nondsisunt exempla quibu apparet, Sermonem Otidianum

22쪽

in Vita Theodosii p. 126.

Imperativo praesenti iunctus est imperativus noristi: an impoXOTei lcxpvic, o X floco Toic eoic a Chr. 6d,2o. Iam Si quaerimus, in adhibendi temporibus quid intercedat disseruntiae inter sermonem volgarem PiSidiae Phrygiaeque et inter communem usum vix certi licet quidquam StatuamuS, ut cum Sus sit eiusmodi, cuius exempla etiam apud Seriptores Graestos praesertim infimae aetatis inveniantur. Id quidem certe licet suspicari usum perfecti loco oristi maxime sermoni volgari eSSe proprium.

XU. De usu modo TUm. Pro formulis o tro belv o i ou ebeiac vel solo XiTOUquarum nullum Xemplum XStat, Sermo volgaris Phrygiae adhibet e Til ei cum genetivo infinitivi sion Structum, ut:

Optativi potentialis Sus unum XStat Exsimplum: Rcti UR UricipetcαXEUcui lao T lvjTvetet A. M. Is, 23sq. o inde explicandum Si quod optativi terminationes a quibusdam eterorum modorum terminationibus in pronuntiatione prorsus discerni deSitae sunt idioque sermo volgaris notionem potentialem paullatim per Verba circumscribore coepit. In adhibendo modo irreali sermo volgaris non recedit ab uSu communi et . . Chr. 68, 3 sq.Usus eoniunctivi hortativi idem est atque in stommuni Graecitato nisi quod coniunctivus oristi frequentius adhibitus esse videtur cf. A. M. di, si is A. Chr. 6I, Io.66, 3. 2,I3. 6, i. Coniunctivus hortativus etiam to eo indie sutur ad

23쪽

Iam accedamus ad usum modorum in enuntiatis eis quae pendent ex enuntiatis primaritS.a Enuntiata ea quae pendent e verbis sentiendi et declarandi recipiunt coniunctionem Ti atque quamviS COII- tineant tempus praeteritum, tamen eundem modum idemque tempus, quod obtinerent, Si non ponderent, SerVunt;

Similitor etiam in indirectarum interrogationum Ententiis Servantur modi et tempora, ut A. M. Ib Io. 13.

32, 3 sq. 35 22.

b In enuntiatis finalibus adhibentur particulae ivet, onus negatiV ivet an olim lan tu i Solum Particula secin usu non est. Construuntur autem hae particulae cum coni PraeS. Vel Or et indicativo futuri, sive antecedit tempus primarium Sive praeteritum. Nam optatiVus orationis obliquae non adhibetur. Coni praeg. e verbo indieat vel imperativo oristi

perfecti A. M. 2 36. - post optativum nor A. M. db, 3I. absolute dictum est orius lustre coni Actor A. M. Bi 25. Rarius iv et onusta eum indieat sui. Onstruuntur; Sic poSt imperat uor. A. Chr. io 8 sq. Animadvertendum est A. M. 36, 2 verbum cosueti non pendere ex via pur- tieulii, Sed potiUS 'Oee et noVam incipere Sententiam .c Enuntiata condicionalia in protas habent particulas et et eciv. I. Tarticula et iungitur: et cum indie praes. in apodoSi Si item ind. PraES., volut A. M. ii, si di, II. A. Chr. 68 in Vel imperativus, ut A. Chr. 65 b. 62, 2b. β cum ind. futur. in apodosi est item init futur. , ut A. M. 3, 26 ad 18-2l. quamquam utroque loco et

neglegentiu pro Euv OSitum SSO Videtur. II. Particulariti construitur: et eum coniunctiVo nor. in apodoSi St indie futur. ,

T cum coni perfecti et Simul nor. in apodosi est imporat uor ut A. M. 3, 22. Ne in his quidem exemplis normae communis Graccitati USu repugnat. Praeter has structuras etiam Scriptoribus Graecis usitatiSSimus exstant quae dum, Nunoe communi dicendi

24쪽

Cum optativo autem neutra particula constructa invenitur.

Pro 6 Tic bii et o de Tic per intesim dicitur etri docet eiri d' v, de qua forma iam Supra necura itus diximUS.

ti particula Secundum normam eum Oni. Or. ODStru

Cum indicativo or iunctum inveni Tu pro TE oret erus e tu C. I. O. 3s6d 8 in tit Apamea Ciboti).(do qua structura iam in LXX usitata vide quae dixit Valgidakis, Introd. gr. Deogr. P. 2s Sq.). In sententiis relativis, quae SonSum finalem habent, secundum normam indicat futuri Surpatus St, velut: A. M. dg LSq. Id Sq.

Item Secundum commvnom Sum in enuntiatis relativis, quae notionsim univerSalem habent, eoni uor addita

Nonnumquam autem loco v particula ui usurpata est ita, ut Sequatur indie. PraES. Ut NUXuEOCTOU TOROUc,oROUrecti IrolaviniaαTὰ μου ΚαToxe ivrui A. Chr. id, I 6. Atque hae quidem Structura haud Seio an soli sermoni volgari attribuenda sit, cum eiuSmodi Su nullum exemplum apud Scriptore Graeco inVeniatur.

25쪽

usus haud scio an etiam scriptoribus SeneSeenti Graecitatis concedendus Sith cf. ineri gr. MI not. Sermonis Volgaris proprium fuisse videtur interdum eo pro et ponere. In actis Sanctorum unum quidem eXStat exemplum evom Torrus, Uriti Ecet A. M. dZ is; multa autem exempla exhibent scriptores LXX, Novi TeStamenti, praeterea Philo, Artem. Mal. Thooph. Cf. Sophoclis exieon Graec. p. dos.). Forma ta Sequente eoniunctivo ut A. Chr. 6s,8 TII 8 etiam scriptoribus Graccis usitata fuit; at et Sequonte imperativo haud scio an Sermoni volgari adsignandum it; eiusmodi exemplum habes A. M. 3I, 2 sq. Κα vov es' v

Postremo loco commemorandum est, in quibuSdam Sententiis, quae continent demon Strativum, non incTE . infin . Sed Ti Sequente indie adiungi, velut TolosToi upelciv i Eoi lausu, T Uiro UvuiΚOc Rivribncia A. Chr.68, 18. Quae res nescio an inde explicanda Sit, quod incTE particula infinitivo iungi apud volgus paullatim desita est. Adsumptus est indicativus, qui usque ad nostram aetatem in USU perSeveravit. Pro incT autem non minus frequentabatur in eadem Significatione AEt item Sequente indiea-

et tivo Cum autem in non Solum in enuntiati consecutiviS, Sed etiam in is, quae pendent a verbo Sentiendi et declarandi, adhiboretur eadem ratione qua ori fieri potuit, ut se eum ori Plane confundoretur atque Ti poteStatem consecutivam indueret. Alia enim ratio explicandi vix inveniri possit. Eundem usum habe apud LXX, Theod L,

Ioannem Mo Sch. Leont Cypr. quos laudat Sophocles in Lexico r. p. 822 ID.). XVI. De usu imperativi. Perinde atque in communi Ornoeitate pro imperativo Saepius indie futuri ita adhibetur, ut imperandi tarma propius accedat ad optandi vel exspectandi formam, ut

Interdum autem indie futur vim imperandi augEt, velut A. Chr. i3,2 et in titulis sepulcralibus. Differentia ea qua intercedit inter imperativum

est ideoque quibusdam locis ubi ros iteranda vel duratura intellegitur pro imperativo praes imper nor adhibitus

cum optativo et coniunctiVO uor. Semel ex Stat imperativus praeS., hi an e coni uor.

XVII. De usu infinitivi. Quamvis norma qua praecipitur ut Subiectum apud infinitivum si idem S atque in enuntiato primario, non

26쪽

Infinitivus sine articulo adhibetur poSi verba imperSonalia, utri dei, cuius tructurae Xempli non OgEmUS,2 Tiveret A. M. 38, 2 quamquam A. M. dA, I

i post verba sentiendi et declarandi frequentius

tamen Ti c. nil adhibitum Si cum in nusquam inveniatur.

EnicTσsucii Ti A. M. dis Is Sq. - eidevcii Ti A. Chr. 6, Id. flevipei ori A. Chr. 6b Io Sq. - vos licet ori A. Chr. Hi, 2 Sq. 2 post verba, quae consilium Simulque ovcntum significant, ut a verba Volendi, audendi: βουλοlaui, fle vi, o latius, b verba facultatis: Uvulaui, exus exus p. insin habES:

27쪽

A. Chr. 66,12 sq. et Re eum A. M. 2d LSq. - αβσΚu ei autem frequentissime nuntiato hortativo interponitur, ut A. M. di s d2, 32. . Chr. i5 28. io, si a. Similiter in initio sententiae ita adhibetur, ut Sequntur per ParataXim reliqua Sententia pars, ut A. M. BI, II. In reliquis Strueturis Sermo volgaris Pisidia Phrygiaeque non Oeodit a communi dicendi genere. XVIII. De usu participit. Participium pdditur verbo sinit ita, ut referatur ad Subiectum enuntiatii apud verba perseverandi, ut Verris ieveiu etiROItevetv I. Chr. 65,2d A. M. 2i, I 6. 2 apud verba desinendi, ut riciuolacii A. M. O 6.

3 apud verba proficiendi, ut tu ste eiv idus de puci euc Ti ube daspexe imiRicosaevo ciuTO A Chr. i3, 22.d apud verba opinandi, ut voluit eiv o de evola ictavidoure Pricetusto X6suriovT A M. 36, 3I; quae Struetura in Solens est, eum hoc loe voluit ei significet opinari, Suspicari atque etiam ubi idem valet quod elbevcii eiusmodi Structura apud Seriptore Graeco rariSSima cSt cf. uchneri gr. II, p. 63I, 8. Participium additur verbo finito ita, ut referatur ad obiectum enuntiatii apud verba videndi, ut dei A. M. ii I 2 22, 35. 2, 22 sq. . Chr. bi, T. o s. 6s, 23. 3, 2 sq.

II, 2. b. 2d 2 26, 1. 36, 28 32, 2 sq. 3d 36 sq. 36, 28sq. . Chr. 65, 6. o. ii 2I. b, ii q. b id; de quo

usu etiam Scriptoribus Atticis usitato f. ruegeri gr.

XX. De Usu praepositionum. USus praepositionum in Graecitate volgari multo frequentior est quam apud Scriptore Graecos, cum Volgus quemadmodum Singulae re inter Se stolinoreant atque referantur accuratiUS SODSibuSque magis aecommodate tudeat exprimere. In Singuli haec animadVertenda sunt:

28쪽

Praepo8itio viri genetivo iungitur Secundum Sum Communem, cum ros Significatur loco alterius rei posita Vel cum altera re commutata, ut A. M. 33 s Sq. 3b, 5 sq.

Sermonis volgaris proprium StivTi eum asseuS COII-

Verba composita cum Praepositione vri secundum normam aut dativu aut risto C. CEUS. Sequitur, Utr

Tus A. M. d3, 26. - hiro uco Tui αμαpriui ciueto ib. 3,2d. - orio adscitum est apud Drposi A. M. I, 2 l. Exeubeposiv ib. dy s. II. 3, 23. 2 sq. b, i. pucetcflui A. Chr. ib, 26. Eadem ratione qua apud seriptores Graecos orio adhibetur ad materiam, unde officitur aliquid, Significandam, ut Erioincusafiv 3XoI orio TuiviITeiae A. M. 36, 3o. 'Ario otiani distantiam loci indieat. DU UO USU es. Vita Theodosii p. 1 8. Verba eundi e praepositione orio composita interdum Significant accedere', cum apud Scriptores cadenti Graecitatis in his verbis magis finis perveniendi respiciatur(cf. Aeta Pelagiae p. s); in Actis Mur et Christoph hane notionem habet nepaeos icti, velut IT i. 35 s. si 12.6s,l3. 6, 2. Praepositiori perinde atque in communi Graecitate significat interdum rationem partitivam, ut A. M. 21 3 l. 32, 2I. do 28. . Chr. bi I. 66, 2 et omisso ivE A M. 26, 3. 'ER minus accurate positum St, ubi uTu exspectamus Ecd Tob opou kαTubpus iovTec A. Chr. 66, 16 exempla similia Graecorum profert inerus gr. βbi, b). Causam et operam significat A. M. 2, i d3 Ii. A. Chr. 6s i. Regionem significat e opicrepvi A. M. 5, 36. - Rhesiae 3s33, 1 in tit Uierapol. . A. M. 23, 26. Adverbio temporali praeponitur exorti,cii A. Chr. 6s, 21 de quo usu cf. Lobeckii Phryn. p. b-ds . Classem ad quam pertinet persona vel originem Significat, ut OT OUCecTi ex fic laeTeptac placReici A. M. I 8, 33. - bt ruessa suo ex Tob eos cri A. M. 26, 3 sq. . OT EX Tob ROTeivos et co*epos epoc hv c-

29쪽

'Ex additur verbis liberandi solvendi curandi so-EUndum Sum communem, ut A. M. 26, 3b A. Chr. 6I, 12sq. A. M.;6 Id. Causam significat ex os cpoU A. Chr. 66,26. Pretium significat: EXEUBepou iri rotacROlaevOUc Ei Tosto culaeve Tos UTob pucio A. Chr. 66 Io Sq. Praepositio ripo temporaliter tantummodo in netis . adhibetur, ut A. M. 3d Id. b. dd, Bd.

ubi aliquid sit, vel tempus, quando re geritur, Significat. Interdum etiam apud verba ea, quae motum in locum Significant, adhibetur; quae Structura iam a scriptoribus N. . Surpata atque inde ab aetate Antoninorum etiam a Scriptoribus Graecis frequentari coepta est. Cf. Vita Theodosii p. 12s plerumque autem apud eiusmodi verba praepoSitio et Secundum normam adhibetur. Ev apud Verba quae motum in locum Significant habes A. M. Ib s.

Personis addita est A. M. 6,2d A. Chr. 8, d. d, II. b, ii. 6s,2 io, 8. id, s. 6,6. Rei addita est in Tocibo cuWTu pussum C. I. G. 3so2 i, b in tit Eumeniae et saepius in eiusmodi titulid.

Praepositio et saepius apud verba quae quietem in

Memorabiles vero sunt Strueturae horum Verborum quae communi dicendi generi attribui non poSsunt, sed nescio an ad linguam Uebraicam Sint referendae: pαTincus

Adverbii munere fungitur dictio et E m olao A. Chr.

tit Uierapol.); quae Struetur inSolen CESt, eum Secundum USU communem praepositio iteranda sit.

Praepositio vh in Graecitate volgari minus frequenter adhibetur distributive usurpata est iniv ERRλη- cici isticet' A. M. dd 6. - iuncta adiectivo ieco officio praepoSitionis uerus fungitur, ut Rcii UTinc stivo civulaeco esuos Reti Tob dicipo,o A. M. 2d II sq.

In compositis verborum eorum, quae Vim Secedendi habent aut Solus genetiVus equitur aut orio praepositio

adsciscitur, cf. A. M. 36, 26. . Chr. 2 d. 8, io. 65,

30쪽

Aic praepositiola is uSus non recedit a communi genere dicendi. Praepositio uT c. gen Secundum USum communem

significat contra, ut A. M. ii,3T. 23 Is 26, s. 28, 2i. 3b, s. A. Chr. 68 is. Item in dictione opRiceiv lv xcirci Tivo eum communi genere dicendi congruit, L A. M.

36, 26.

Rarius uTu sequente aestus ita uSurpatur ut in loco' significet, ef A. Chr. 6i 13. ue pertinet etiam dictio nuru laeco A. M. 2i, 2. Frequentissime autem adhibetur significatione se

Etiam in ceteris elocutionibus conSentit cum Onsuetudine optimae Graecitatis. Praepositio inest cum ceUS. conStructa rationem comparativam exprimit, cuius exempla iam Supra cum de comparatiVo agerem, attuli.

Cum genetivo conStruitur, ubi significat pro vel de aliquo, ut A. M. O, Io di, II db, 23. . Chr. 66,5. 2. De em praepoSitione animadvertenda Sunt haec: Verba ponendi interdum recipiunt em c. dat. ubi Graeciem c. CEUS adhibere Solent, ut Tebiivuirini cxcisuvius A. M. 21, id accusativum Secundum normam invenie A. M. 36, 16 sq. Chr. bs, Ib. RurSus verba quiescendi interdum m e. EEUS. E-cipiunt, ubi ratio em e genet vel dat. OStulat, ut Oi rodec UTob cucem T ivnn A. M. 26, 2. - o Tuustocros picros eri erum hucinerreturcii ib. 36, 22. -- Adverbiu-liter dicitur ri' ληθeici A. M. 21, 2 . TempuS, Per quod actio sit, significat Erit inpiacito, o A. Chr. 6b, I 8.

Etiam in ceteris strueturis norma communis Orctff- citatis obser utur.

PraepoSitio aer c. aceuS. constructa pertinet adtemPUS; cuius uSus in actis s. frequentiSSimus St. Cum genet constructa pertinet

I ad societatem personaruna, ut A. M. ii 18. 23, 26. I. 28, 8. I, 6 di, T. I 8 26 db, 33. i. A. Clutaret, ii Id. I 8 63,3 6s, 22. I, Id. 2, Io 18. b, 26. 2 ad modum et rationem, ut A. M. I 6 Is d6, 22.

6, 2. Cum accuS. construet Soeundum USUm communem pertinet ad locum et tempus etiam significationem advorAus habet perinde atque apud GraEEOS. Praepositionis risto uSus prorSUS congruit cum On-Suetudine communis Graecitatis. Cum dativo constructae nullum exemplum exStat. Cum accUS. ODStruet SEEUndum communem usum motum in locum significat. Eadem affectum animi ad aliquem pertinentem aeque atque apud Optimo Scriptores Graecos signifient, ut arcicci ii ditivoicietur' ripo Rupio ' A. M. ii 2 Sq. Ceterae Structurae cum plane eaedem sint quae in optima Graecitate non egent exempliS. Praepositio uiro ae genet apud Verba PuSSiva mon

SEARCH

MENU NAVIGATION