장음표시 사용
61쪽
I ARTICIPI V M. Participiorum eadem siunt tempora,quae vereborum, nis nasiuntuKquorum mascuistina in οι cumsiuis neutris fecundam nominum inflexionem sequuntur, atque reliqua tertiamsed omnia forminina primam. Deriuantur autem primum ex Ῥerbu baut is indicandi modi hune in modum: vocis agentis, patientis, E άτρω, E πψομα , M. O Isscd Omp ρο τυῆομίυος,ου. Media,
62쪽
DENI Q V E ex desinentibus in ivi huncin modum: ocis agenti
63쪽
Vocu autem patientis π mediae omnia participia fiunt ex Ῥerbis patientibus remediis definentium in μι, quemadmodum ex aliis, ι ι α ος,π
Obstruentur Ῥbique singularum vocum deriuationes σ accenturi A D V E R B I V M. AD VE R BIORVM multae re variae suntsignificationes
'Aut temporis, ut Aut loci,ut G θα,εκώλν. Aut quantitatis, si uc numeri, & intentionis vel remissionis,ut απιαξ, αγυ λις. Aut qualitatis,Vt L,
Aut comparationis, Aut similitudinis,ut Aut ordinis,ut ειτα,εξῆς Aut congregandi,ut οραί. Aut separandi,Vt ,Peis.
Aut interrogandi, ut τάρ πιλν. Aut optandi, ut Aut demonstrandi,ut ια, ι. Aut hortandi,Vt αγε,εἰα. Aut confirmandi,ut ναέλτως. Aut iurandi &abiurandi,Vt ,3 . Aut negandi,vimu .
64쪽
pRAEPOSITIONES siunt octodecim.
. . CONIUNCTIO. Coni monum etiam multae Ῥariae sunt potessates.
l Aut declarandi, ut ,-,ἶ - , - Aut ratiocinandi,ut
D t J Aut aduersandi ut ομπή, m. Aut conditionis & coiitinuationis,ut ει,ει -- Aut causae& rationis, visita, Aut diminutionis,ut γλιῶ, si
IN TERIECTIO. Interiectionum quoque sunt multae γ' variae significationes.
Aut gaudentis M. Aut congratulantis & laudantis,ut Aγε.
Aut admirantis,ut ς o.) Aut expauescentis & perculs,ut α. '
Aut indignantis & exclamantis,Vt iri . , Aut minantis &execrantiS,Vtου
Aut furentis & bacchantis,ut cri εὐοῖ Aut fugantis & reprobantiS,Vt c.
65쪽
sYLLABARVM quantitas. imirum earum,qua ex ancipiatibus 'vocalibus α,ισ υ constant. Tres an vites vocales non sicusapudGraecos, quam quinque vocalis apud Latinos ancipites suntlroinde earum quantitatem hispotissimum rationibus tradedam censiuimus.
In derivatis & crescentibus, ut 1 ος Dues o h& δερ, δερ δες. Hinc obliqui quorundam nominum consonatcin duplicem habentium aquibusdam excipiuntur, ut iri ραμ & sere omnes
t obliqui foemininoru in uiru, quae disiyllaba senet priore longa,non propria, neque diminuentia, ut ' Mi , - κικιδεδες atque poly syllaborum in K penul-
pene , timam cum antepenultima corripientium,Vt βα- reti met quorum omnium penultima
producitur. Excipiuntur item obliqui desine tium in υρ & M,ut mρ φορ ς φορμος quorum penultima corripitur. Sed penultimam producunt in ipsis obliquis φορκις vel φορνων φορκυνος & omnia in h. exeuntia, vi ορμ ορνθω, & ἀγλμ -
tione, media compositione, & particula tantum in compositione reperta, Vt π is, θυμος & θηκος.
Et natura quidem ante duplicem, quanuis po-
tμrση sitione producantur, ut mi ξ. Sed excipiuntur
nultima natura longa,cum polysyllabis, ut & ἰέ p rarier illa correpta, Aia &
66쪽
Saepissime quoque in principio praeteriti
propter incrementum, quoties nudae sunt, etiam ante duplicem, ut G ον, ἰξίω ιξ ον quanuis in isti themate, saltem natura corripiantur. Similiter in penultima persecti nascentis e themate in ut κοάω χυωφοι dc in penultima prioris aoristi vocis agendi , ut μαρω -- atque saepe in eadem primi suturi nascentis e barytonis in iod vel υω, aut in prae
Praeterea in penultima verborum in vel antecedente syllaba longa,in Otoc , Vt τετυφαει& mi ια. Corripitur alioqui sere α. crescens in verbis,VUrim σοι Hu quemadmodum unaquaeque anceps in penultima aoristi secundi vocis agendi, ut βω .mmtar & in penultima futurorum,quae nascuntur e verbis in O,
atque in penultima verborum circussexorum c barytonis nascentium, praesertim sela ex diphthogo relicta,ut κορύ, δαύω πιλν,ex κυρω,
67쪽
D In fine mobilis primae declinationis, quoties secundi casiis masculini ultima produci
Similiter in fine derivatorum ex verbis in
l sonante, vel penultima diphthongo carente,
φέα λα. Sed excipiutur B, &Item in fine quinti casus singulorum nO- minis in M primae inflexionis :& in fine numeri dilo: u masculini & taminini generis, A pro- ut α; ia & μυσα atque in ἀ perculsionis in-: ducitur teriectione. Deinde in fine quarti casus in nominis in M primae declinationis & in finc recti ma- .sculini in , cum πώ&
Postremo in fine recti casus in masculinorum nominum, aut ex Mon . deducto- rum,& participiorum:atque secudi & quarti casus in parium nominum, vim M & cpiλ . Sed lapis,&-mo-
68쪽
, In vo& in fine nominum literarum,& eorum in quibus ad demonstrandum subnectitur, ut ξῖSimiliter in fine desinentium in trivi tarde co-
positorii penultima acuta,genus simplicium mutantium, atque dicatalectorum,& monosyllaborum in ις ut & praeter C In φορκυ, το & Umκρυ & in fine nominum literarum, atque tertiae personae verbi in tui, & partis quae non articulate profertur,Vt ,ες υ & υ. Item in fine desinentium in is dicatalectorum, aut quarti casus ex primo producto nascentis, vel Υpmi primae personae verbi in Au, ut εθ D ,cum adverbio ναοῦ ' i Deinde in fine desinentium in v,Vt mi Postrembin αγλα&' & in fine nominum in Amonosyllaborum, aut fixorum Oxytonorum vel circunflexoru in ος purum exeuntium, ut μι άδc o Psi atque dicatalectorum, diminuentium &participiorum,ut φορο ori S
Alias vocalis anceps sere corripitur in ultimis stllabis: arpissimeque in primis & mediis. ACCENTVS.
Mutatione generis, casus, aut personae locu sere non mutat, Vt ἀγαθόν, ἀάγαλυ,&τυἀω, rus, rii, & cari. Nisi ultima syllaba vocis non Atticae longa sit,quae accentum in penultimam attrahat,quum alioqui resideat in
69쪽
tat;&-erum diphthogi de Oi, quod ad accetum attinet, breues in fine dictionis habetu ut σαι & α ' praeter modum optandi,atque adverbium,ut et cm & ο; A.
Tame trasserri solet in posteriore syllaba secudi ac tertij casus dissyllabi terti ς declinationis,alio.
deinceps,accentu in priori assiduo,du interrogat. Cotra, retrahitur in prς cedente syllaba casus vocadi in s de ερ nominu in dc ηρ, atque in ες propriorum in ης copositae figurae, ut
Retrahitur & in praecedentem sy llabam iacutrius generis nominum polysyllaborum in ω, ut βλ αν, praeter sin μιαν Γ Enc Wν. item saepe retrahitur incompositis ex α, δες Sest,ut 'ρ θε δυσκίχτος de atque in praepoli 'tionibus dissyllabis,ordine costructionis permutato, Ut m των mei pro GK του , dc his: aut ipsis loco vesborum positis,ut -ρ' pro . ρεsr, & caei.
70쪽
C In L & ου in fine dictionis quoties ibi residet,
ut βααλί& π ταχύ praeter adverbium, atque Ginteriectionem non gaudentis. Similiter in cotractis ex acuto & graui, Vt α--οος βοάω βούprqter ληπα λη , at que duoru numeru,ut taω riv. At ex graui S acuto solum acuitur 1 sed vertitur in circunflexu,
sequete breui syllaba,vi επως Ite in fine secudi ac tertij casusEducti,quo tactu'-l tiescunque ibide reperitur, ut , - ἡ ee' η &-Reperitur aut e semper in hiis I fine sec. casus plurimoru declin. i. vi&
que illa quoru genus masc. a. inflexionis eiusde
Deniq; in monosyllabis productis ex aphaeresi relictis,ut ex ες sed ex apocope non semper,ut Verum apocope & para-goge accentum non mutat in polysyllabis,msi