Dissertatio juridica De variis potestatibus Romani et Germanici imperii, tum specularium tum ecclesiasticorum magistratuum. Quam A.D.T.O.M. praeside ... dn. Henrico Hahnem ... Publicè examinandam proponit Jacobus, Andreas, Crusius Hannover. a. & r. a

발행: 1676년

분량: 55페이지

출처: archive.org

분류:

11쪽

Zuis . lib. II. cap. ra. Ioquitur, unde&apud Livium M. o. notatum Imperium penes Consules, penes tribunos auxilium tantum esse, mox pro GiMio tribunarum, magistratum auxili causa constitutum esse affirmato Barnab. Brasso de forma tib. a. I t. tamen post mindum sui juris limites transgressi fuere. Consulibus enitu diem dixerunt,4 venite recusantes tum damnarunt, tum mulctam irrogarunt, quin eo tandem progressi , ut cum plebiscita antea tenerent solam plebem, posthac&Patres iisdem subjicerent, Liv-bb. a.s. O . Tum igitur status populari Scarpit. XIX. Consulum auctoritati plurimum quoque d

rogavit Censorum creatio, quibus id omne, quod consules tanquam regium munus habebant, commissum fuit. Plutarct in vita Catonu Censorij. Annos, ait, decem Giops co uiarum censeram ambiυιν, quaecum omnium magis aruam facile princeps*, universae rei supremum se eme ct imum locum habe/. Paulo post addit m ocebat cim grum era estnam eos dicere, qui flagitiose ac laetempera γνη degereην. Ipsi quoque acrificiorum precia curabo , o do Friptionibu genera O reipublica σιαι di inguebaην. De hortum ossicio ita cicerotib. 3. de Legibin Censores ναί, α vitares,soboles, famιθαque censi o Vrbis rempla vias, a s ιν ararium, vectigalia ruento, quirum, peditumi prosem do Icriboro. Caelibes esse prohibento. Mores populi regunto. Et is to Meti aram quinquennem Aenio. Eaque potest semper e . XX. Populo deinde aucto, ut Pomponius in La. f. yr. D. rore jur loquitur, cum crebra orirentur bella, quaedam acriora a finitimis inferrentur interdum re exi gente placuit majoris potestatis magistratum constitus,

Diiratores proditi sunt, illibur nec Provocandi sua

12쪽

ins uitici quibus et i m caphis animadverso est Coire.

cidunt cum Pomponio nostro ea, quae de potestate ac im. derio Dictatoris posteritati reliquit Dioni in Halicarnasseasi. το , ait, πωτο ὁ λωμη μοναρχO raἰώχλ πολο-

audiamus idem notantem Polybιum lib. 3. Histor. cuius, ver

ba ex interpretatione Cl. Nicolai Perotti haec sunt; Dicta n oum eo disserra consule, quod Consulem duodecimsecures Praecedant, Di mem vero qua uoces viginti praeterea ιμθs necesse eri mal a reserro ad Senarum, a hujus eis summἰm

oberumque imperium sub quo mox calori magi ram cessant exceptu ribunis adstipularu hisce ct Appian lib. . d. be oci vii.Quin igitur Dictator tempore Dictaturae suae,Omni .moda, ut vocant habuerit jurisdictionem, hoc est& imperiuar merum, mixtum, jurisdictionem in specie sic dictam, nullum est dubium , expresse enim id tradit ICtus Pomponius in adducta L.M. ιδ D de Orig. jur ibi cst quιμ etiam capitis anima ersis ect. Unde sane Dictat rem Monarcham vel Regem quendam Romanorum no a improbabiliter dixeris. Halicarnassensis ac Ciceroma ἀjorem Dictatoris quam Consulum potestatem fuisse non diffitentur. At Cols. omnia jura ac insignia, quae Reges

habuerant, tenebant, teste Livio Decad. . Iib. I. Nec ossi.

cit, quo unico movetur vir post Aristotelem, quoad Po. liticos parem non habens Eo in lib. I de Repub L cap. quod haec Dictatorum potestas perpetua non fuerit, luct-ciat, quod Iecundum eundem Bodinum d. l. ea summa su erit. Duratio enim naturam rei non immutat, quan quam si de dignitate quaeritur, quae maiestas dici solet, duisbium non sit,quin ea majoriit in eo cui jus perpetuum d myum est, quam cui temporarium, quia ad dignitatem a. sit habendi modus Hanc nostram sententiana, ne cui

13쪽

lat stan nova videatur, non obscure etiam tueri videtur

XXI. Caeterum Democratico hoc Reipublicae Ro. manae statu, cum impossibile fere esset de omnibus populum judicare, quibusdam certis personis iudicandi pote satem dedit, constituitque Quaestores parricidii Pomponius I Ctus in La. g. ay. D de Orig. 1ur. Hi interdum exprivatis eligebantur, qui an factum quid, vel non iactum sit, quaererent, unde nome sortiti, interdum vero ripsi Consules di praetores quaerere jussi sunt,postmodum quae

stiones perpetuae quoque esse caeperunt, ac integro anno certo Praetori quaerendi potestas data est, ac ex definitis le- sis condemnatio facta. XXII. Porro, cum Consules avocarentur bellis finitimis, neque esset, qui in civitate jus reddere posset, duo Praetores constituti alterVrbanus, peregrinus alter Pompo usiClusinu. a. g. ar. 6 3P. D. deo. I. Hisce praetoribus urbano scilicet& peregrino,&mixtum imperium, ac jurisdictionem, quae mixto imperio inesse ICto dicitur in LD dejamai I conripetiisse puto. Quod ut aliquanto pluribus ostendatur, animadvertendum est, primum Praetoris officium in judicibus dandis constitisse, quod simplicis. jurisdictionis est. Iudicem enim dabat, qui accepta for

mula,&praescripto quodam uris,defacto tantii m cos no sceret . praescribebat quoque ius judicibus quod in iudi cando sequerentur. Confirmatur id per pleraque Praetorum edicta, quae in libris Pandectarum reperiuntur,inqui bus judicem se aut actionem daturum non autem judicaturum Praetor pollicetur. Vide Clarissimum I Ctum Truncisium D arenam in sologia in verm 'guinarium Fa

ronem

14쪽

roram. Vnde Gera admin uis arx is, Quid Praetor solet judicare deberi Praetorem urbanum legi iris jus dixisse, ψecrevisse, iudicasse inter privatos non legimus. Qui quid sane pronuntiabat jus dicens Praetor genere

quodam decretu appellaba inr, idq; ut alio praetereamus, dilucide testariur Tertastianin libro de habitu mulieίri, adde qu*hac de re annotavit Iacoc vi avardine an Pro. rrilaxasiam libro cap. I. Caeterum laetor summatim au.

dira aetoris intentione ac rei de sensione, cognostebat de jute; num ludices dabat, qui de facto cognoscerent. Hi erant plerunque homines privati, in quos maxime litigatores consenserant jubebantur interim intra certa tem pora litem controversiainque dirimere, ut notat Vlpianus tui. a. s. l. D. dejudicio, ac formulam Praetoris accurate observare, Seneca . de Senesic Ercon lib. s. formu Qu. dex datus secundum formulam Praetoris, aut pronuntiabat, aut si negotium nimis arduum di difficile, sibi non liquere jurabat I. 3σ. D. de Re judica a. eL- lib. XIV. N.A. c. II. qui ipse lectus aliquando judex cum sibi non li. quere jurasset, jud Praetorem se solutum memorat adde Senecam g Epis. o. ibi es Eumer sententiam, au quod facili- iis inhabinmori rebine P, Nega tibi liquere, O nos reverri iu-ιe. Pratori igitur quin iurisdictio competierit nullum dubium, unde clus dicere specialiter dicitur In l. Ia.I .d evastar. O . Eur. substitu a. D. dejur. deliber. l. I. D. deja d ct Quod etiam mixtum imperium habuerit Praetor, probat missio in bonorum possessionem, quando vi delicet aut decreto eam dabat,usus plerunque hac formula: in possessionem ire jubeo a. D. 7Wib. ex caus opes .

r. aut adimebat L haec aurem s. I prator. a. D. eod. In

15쪽

hiis alit iubebat alJquid fieri Plaetor aut seri prohibebat

s. t. Is de raterdictis. XXIII. Atque tantum de erum summa atque m jessatelai persi, prout resedit penes populum Romanum. Consequens est, ut ostendamus, quo pacto, modo, imperium Romanum abrogato magistratu antiquo, ubi nil nisi vanum nomen, umbra vel rudera propagatum fuerit in Caesares,coeperitque demum dici imperium Monarchicum. Quod aggressus Iulius Caesar, quicquid splendoris, majestatis prae sese ferebat Roma, in sese derivare ausus, quibus auspiciis bellis& fortitudine, non est operae precium huc adscribere, cui si fata vitam concessissent di. Diurniorem solidius robustius confirmasset sceptrum majestatis suae. coepti imperii Caesarei.

XXIV. Augusto feliciori successu conatus cessit; de adicitis enim diversarum partium ducibus .ferocissimis quibusvis, qui resistere ei videbantur, per aciem aut proscriptionem sublatis, tibi militem donis, populum annona, cunctos dulae dine otii pellexisset, tum insurgere paulatim, munia Senatus magistratuum in se trahere nullo adversante, ut Tac ιιμι Aa l. loquitur, cui adstipulatur vi de eodem agens Ab L l. XXV. Ne vero Augustus principatum armis partum amitteret, ante omnia Odiuna atque invidiam sibi de asinandam existimavit, unde nec trium viratus nomen, quod exosum omnibus erat, neque Regis quod execra bile prorsus Romanis, aut Dictatoris, quod per se odi usum ac sormidabile, aut aliud quoddam invidiosae ρου- am assumsit vocabulum, quo caeteris praestaret, sed potius ut unus cx caeteris, legitim .sque magistratibus vide. xetur, neque tam tollere, quam conservare veteris Reipublicae formata, Consul vocari maluit, tribunitio jure

16쪽

una contentus, exinde omnem senatus plebisque poteri. tiam complexus, nam ut Senatui consules . ita Tribuni plebi caput dabant. XXV l. Hisce accessit, quod titulorum ludibria

contemnens principis appellatione contentus esset, Tacito teste, unde extra invidiam offensam erat Etenim vulgi ingenium est, ut quicquid bonum improbet, malum approbet, inuicquid extollat, infame sit, quod vituperat laude dignum, ut dicere solitus Johannes Papa 3 rese Palaeo invita i-t,vel quod sua natura pessimum, modo voce blandum sonuerit, amplectatur, neque hoc sibi facile

extorqueri patiatur, ut Dion 1 abcarnassia Antilar Romanar observat.

XXVlI. Ne quoque vulgus vel P. R. sese omnimodam affectare majestatem, supremas jurisdictionis fasces existimaret, munus censorium atque tribunitiam potestatem in se recepit, eamque esse voluit perpetuam, ut Suetonivi in Augusto cap. a . tradit. Interea consulatum vigesimo aetatis anno invasit, admotis hostiliter ad urbem legionibus missisque, qui sibi nomine exercitus deposcerent, ut Suetoni j verbis utar, tum quidem cunctante Senatu, Cornelius Centurio princeps legationis, rejectosagulo ostendens gladi capulum, non dubitavit incuria dicere: Hie faciet, si vos non seceritis. XXVIII. Augustus itaque sentiente aut contradi. cente nemine munia Senatus, magistratuum, legum, ad se trahebat, quae cum sibi erepta demum populus sontiret,

nec resisteret valeret, nolens volens tandem suminum imperium Augusto deserre coactus fuit, idque egela id, qua Regia dicta, qua ipsum legibus solutum voluere, si

I. N. G. O GLI. D. de constitur Frincip. Factum id

secundum veriorem Historicorum ac ICtorum sententi C an

17쪽

am A. V. r.Vid. Nobilissimum D n. Praefidem Patrinnum ac Praeceptorem nostrum aeternum venerandum in XXIX. Et licet multi praeclari viri,&inter eos prae primis Tobias Pauνmeister Tract de Iurudi I tab. I. cap. Legem illam Regiam nunquam latam fuisse contendant,m aliud tamen agunt, quam ut apertissimos Iuris textus, tot celeberrimorum Historicorum, praesertim Dionis ac Dra oti testimonia in dubium vocent. examinare interim Paur meisteri argumenta hoc loco non opus, praesertim cum dudum ij satis factum a clarissimo

XXX. Hanc Legem Regiam iteratam in Vespasia.

no non pauci voluut, idque ut probent, fragmentum. quod extat Romae in Lateranensia aede ab Mon August. de Legibvi in Lege Regiim rom. Ioan Re . lib. r. Antior . Rom. c. a. editum adducunt. Cujus tamen fragmenti fidem non desunt, qui in dubium vocent. XXXI. Id non praetereundum, ICtum Pomponium In l. a. si noυt me D. de orig. jur recte affirmare, necesse fuisse tum temporis ei publicae Romana per unum con'suli. Popularis enim dominatus cum senescit in an archi. amsomnium rerum confusionem transit: eiusque non aliud remedium est, quam potens unius dominatus.Cer

te Roma Caesarisin Augusti temporibus in ea conditione erat, ut impossibile esset recuperare libertatem, omnia enim factionibus laborabant, salva esIe Roma, non poterat nisi beneficio servitutis. Seneca v. is Benj xvI. Linde recte Ctus Pomponius, recte etiam illustris Annalium conditor Tu i in I. gona non aliud discordantis patriae remedium fuisse dicunt, quam ut ab uno regeretur. Errat

18쪽

eo ipse Principiam 'alitiae velut obtendisse a Trmat

XXX lL Per L. autem Regiam non solum νομιοθετα sed misβααλμα a populo in Principem collata a. D. deosii Priorip. o. IV. de LRG. est eademque non communicative, ut sibi imperi quid retinuerit,ix principem imperi solum participem socium fecerit, quod cum

Mario Salamox: statuit Duarentiam de Uir Priarcu. c. p. eum Iecutus avrmeserus de Iurti di f. cap. s. sed privative, ut se omni potestate abdicarit, eamque totam in Principem transtulerit XXXIII. Ex modo adductis apparet L. Regia lat 1 Rempublicam Romanam ad Monarchiam iterum delapsam, adeoque&omnimodam potestatem ad Principem Romanum transiisse, qui vel ipse, vel per delegatos eam exercebat, cumque vitior ijs augustissimi Caesaris ita audium imperium Romanum esset, ut variis hinc inde m a. gistratibus ad gubernandas devictas provincias, ijsque jus dicendi opus esset, tot constituti Praesides Proconsules. Praesecti Praetoris c. de quorum jurisdictione ut nonni hi dicamus ordo postulat. XXXIV. Primo igitur acturi sumus de illis magi fratibus, qui merum imperium apud Romanos habu runt, deinde qui mixtum, postremo qui jurisdictionem simplicem. Magistratus autem apud Romanos, ut id praemoneamus alij erant urbani, alis Provinciales, ali municipales Urbani qui in urbe Roma jus dicebant,ut Prinsecti Urbis, Praetores&c Provinciales qui extra urbem inprovinci js seu regnis a populo Romano devictis, ut Praefecti Praetorio, Praesides, Pro Consules Municipalesve IO, qui in unaquaque civitate cuiusque provinciae uridi.

cundo praeerant. Vide eleganter ac nervose haec exponen-

19쪽

rem nostrum venerandum sol ervat. AVVesember ib. LXXXV. merum imperium sub Impp. in urbe quidem habebat Praefectus urbi. r. r. D. de te. Praefect urb. An etiam jus gladij Negat id quidem Goυeav. in s. D. de

Iarisdict. vix est, inquiens, ut in urbe gladii potestatemha buerit, in qua ne consulibus quidem secures praeferebantur, id tamen vix admittere videtur adducta I I. D. de of se Prasect Vrb. ibi: omnia crimina. Hunc magistratum ill-stituisse Augustum Suetonius auctor est, ct Victor Aure lius, quamvis a prima Romana gentis infantia praesectu tam Vrbis obtinuitse eleganter deducat Tati in Q Ansalium de Obitu L. Pisoxuagesi Dignitatem Praesecturae Urbis quod attinet ea summa erat. Impp.enim Valens, Gratia nus Valentin. ad Rufinum Praefectum Vrbis in L . C. Gessio. Praefect Vrb rescribunt Praefecturam Vrbis cunctis, quae intra urbem sunt, antecellere dignitatibus. Quin etiam Praefectus Vibi in nonnullis supra Ptae sectum ipsum praetori fuit. Princeps enim quodammodo Senatus orat, sedebatque in curia ante patricios, consules, consu Iares, praefectum praetor ij, magistros militum,&eaeteros illustres, ut est si vesta LXIL Cataciis in exposis d. Nove D. Iim in ParaIlicta deosc. Praese I. u.

XXXVI. In proviociis Praesectis praetorio merum competebat imperium, quia secundi illi erant ab Imperatore teste Zosimo lib. a. - των μάρχων ex ait δ οπώμεm σκνῖτυνομιιζομένη h. e. Praefectorum magistratus scicundus abImperatore existimatus. Dicti fuerunt patres imperis& provinciaru Cassiodoro lib. o. Var.ROII. qui omnem

judiciorum potestatem ac plenissimum imperium auct

Ammiano Marcessino lib. xx I. etiam in ipsos Senatores

habebant, licet ipsi anteAlexandriae veri constitutionem

20쪽

non fuerint Senatores, sed equites Romani, at bralitat Lam pridiis iv Alexandro Severoo Gmmedo tradit. Eam digni

talem potentia parum cedere imperatoriae majestati a stirmat Opilius Macrinu, Imperator in Oratione adSenatum missa,quam refert Beroianus 'storia quinta. Eanvivi imperium sine purpura nominatu Proareso: ἡ θ, ire ait. βααλέα Pν -ρφυρος Evagrio quem allega CL Cafaubonis re Iis ad Lampridi Anr Diadumeaam est ἡ κορυφα- άν αρχῶν lib. 3. Inter alia, quae praeiectis praetorio cum ipsis Impp.communia erant priv: legia non exigua haec rant r. quod ab illis non appellaretur. L. BI S. I. D. depffc Pras I. Prator Credebat enim princeps Romanus eos, qui ob singularem industriam explorata eorum fide&gravitate, ad hujus offici magnitudinem adhibiti essent. non aliter judicaturos elle pro sua sapientia luce dignitatis suae, quam ipse foret judicaturus, ut loquitur Aureli. us Arcadius Charisius Istus peculiari libello de officio Praefecti Praetorio.Vide Boianum lib. de Repus cap. s. mi.

liger. in Done Enaciaa otib. aI. cap. LII . u. cet.) quod viace sacra ubique judicarent in iodor. o. rιar. 3. 3. quod ex scripto sententiam non ferrent a C. detendera. exbre vie reci . quod caeteris judicibus non erat permissum, qui ex tabella litigantibus sententiam edebant. L. s . l. sto C. de prael dec. I. uir. C. de princip. agenr. 1 reb L in sacro C. de rox.sacriscrin. Symmachino I. Epist. a . Gulielm Forserι.

in inmoris ad caiiodor tib o. Variar epist. 3. Vide dignita. tes, officia di munera Pra sectorum Praetorio at expli.

XXXVI l. Vicari j, qui pro Praefectis Praetorio mitistebantur in tractum vel dioecesim aliquam, alicuot in septouintias continentem , ejusdem juris cum Praefectis

SEARCH

MENU NAVIGATION